η ΝΔ-Φιλμ παρουσιάζει το αριστούργημα: Better dead than red (καλύτερα νεκροί παρά κόκκινοι)

Μια μικρή προσφορά στο γραφείο Τύπου της ΝΔ πριν οι κόκκινοι μπουν στα ανάκτορα. 

Η προσπάθεια του Γραφείου Τύπου της ΝΔ να παρουσιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν επαναστατικό κόμμα αποτελεί αναμφίβολα το δεύτερο μεγαλύτερο τιτάνειο έργο μετά την προσπάθεια να μας πείσουν ότι η χώρα παρουσιάζει πρωτογενές πλεόνασμα.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτά τα λαμπρά μυαλά αφιερώνουμε τα παρακάτω βίντεο…

 

[--->]

Να κάνουμε πράξη το “’όλοι για έναν, ένας για όλους”

Στις 8 του Γενάρη η Κυβέρνηση με συνέλαβε γιατί παρανόμησα. Με κατηγορεί ότι παρανόμησα γιατί θέλησα να διαδηλώσω την αντίθεση μου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους μηχανισμούς της και την πολιτική της. Κάτι που για τον Πρωθυπουργό μας αποτελεί ενέργεια στα όρια της τρομοκρατίας. Με συνέλαβε γιατί θέλησα να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου στον Τύπο για την απόφαση της να καταπατήσει το Σύνταγμα και να μου αφαιρέσει τη δυνατότητα να συνέρχομαι και να διαδηλώνω ειρηνικά την αντίθεση μου στην πολιτική της. Με συνέλαβε πριν καν προλάβω να παρανομήσω. Προέβλεψε ότι θα παρανομήσω. Αν και πήρε όλα τα μέτρα να μη μπορέσω να παρανομήσω. Κινητοποίησε όλο τον κατασταλτικό μηχανισμό της και απέκλεισε τη δυνατότητα να πλησιάσει κανείς στον τόπο της παρανομίας. Εμένα με συνέλαβε προληπτικά. Για να μη παρανομήσω. Γιατί δεν σκέφτηκε να βγάλει κι απαγορευτικό για τις συνεντεύξεις Τύπου.


Με συνέλαβε γιατί, όπως με κατηγορεί, αντιστάθηκα στις αρχές! Η μοναδική επαφή μου με τις αρχές ήταν το χέρι του γνωστού διοικητή των ΜΑΤ, Δαρείου, που με συνέλαβε και με παρέδωσε να μου φορέσουν χειροπέδες. Μπορεί να μη προλάβαμε να ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη Τύπου, αλλά προλάβαμε να τραβήξουμε Video που δείχνει όλη τη διαδρομή μας και τα γεγονότα. Ήμουν απαράδεκτα ήρεμος παρά το ότι τα ΜΑΤ με πήγαιναν καροτσάκι. Εκτός κι αν θεωρείται αντίσταση κατά των αρχών το ότι κράτησα την ισορροπία μου και δεν ξάπλωσα στον δρόμο.

Καταλαβαίνω την Κυβέρνηση. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες της. Καταλαβαίνω και τις υποχρεώσεις της. Υλοποιεί μια πολιτική που τσακίζει την τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, το σύνολο των εργαζομένων. Με τα εκατομμύρια τους ανέργους. Με τις χιλιάδες λιμοκτονούντων. Καταργεί όλες τις κρατικές δομές που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα. Την Υγεία, την Παιδεία, την ασφάλιση, τις δημόσιες λαϊκές συγκοινωνίες. Φτωχοποιεί το λαό. Μεγιστοποιεί την εκμετάλλευση των εργαζομένων, οδηγεί στην αυτοκτονία τα πιο ευάλωτα άτομα που δεν έχουν βιώσει την συλλογική αντίσταση και πάλη. Μαζί με τους συνεργάτες τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι κυβερνώντες συνδιαμορφώνουν αυτή την πολιτική. Έχουν πλέον εξαντλήσει τα περιθώρια να αποκτήσουν οπαδούς σε αυτή την πορεία τους. Το μόνο που τους μένει είναι η καταστολή. Η απροκάλυπτη, στυγνή καταστολή, που φτάνει και κάποιες φορές στα όρια της εκτροπής.

Γιατί συνέλαβαν εμένα; Γιατί με στοχοποίησαν; Πιστεύω ότι υπάρχουν δυο βασικοί λόγοι. Ο πρώτος είναι η στοχοποίηση μου από τον ακροδεξιό χώρο μέσα από μια μακρόχρονη αντιπαράθεση με στελέχη αυτού του χώρου. Η στοχοποίηση μου έδεσε μέσα από τη συνεργασία Κυβέρνησης – Κράτους και ακροδεξιάς που το τελευταίο διάστημα μορφοποιείται όλο και περισσότερο. Ο διοικητής των ΜΑΤ που με συνέλαβε, μου είπε: “εσύ, συλλαμβάνεσαι”. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι είμαι συνδικαλιστής στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Το είπα στον Δαρείο όταν με συνελάμβανε. “Το ξέρω” μου απάντησε. Τα Συνδικάτα, ακόμη κι αυτά που για χρόνια τα έλεγχαν, πλέον τους είναι βαρίδια. Ραγδαία αλλάζουν οι συσχετισμοί. Φοβούνται ότι πολύ γρήγορα θα χάσουν τον έλεγχο. Και οι εργατικές συλλογικότητες είναι ο βασικός εχθρός τους. Όταν μάλιστα αυτές διαμορφώνονται σε ταξική βάση. Θέλουν να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν. Γι’ αυτό χτύπησαν και τον Αντιπρόεδρο της ΑΔΕΔΥ, τον Γρηγόρη Καλομοίρη. Θέλουν να στείλουν σαφές μήνυμα. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ! Ταξικό πόλεμο!

Οι ταξικές δυνάμεις, αυτός ο κόσμος που αντιλαμβάνεται τον χαρακτήρα και το βάθος της επίθεσης, πρέπει να συσπειρωθεί, να συντονίσει τη δράση του. Σεβόμενοι τις διαφορές μας. Τώρα, αναδεικνύονται σε πρωτεύοντα τα ζητήματα Δημοκρατίας. Πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη συγκέντρωση, στη διαδήλωση. Το δικαίωμα στην αντιπαράθεση. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα συνδικάτα μας, να τα ενισχύσουμε, να τα αλλάξουμε. Είναι τα όπλα μας. Και να κάνουμε πράξη το “’όλοι για έναν, ένας για όλους”. Κανείς μόνος του στην επίθεση που δεχόμαστε. Δεν συνθηκολογούμε. Δεν υποτασσόμαστε. Αντιστεκόμαστε, περνάμε στην επίθεση. Θα νικήσουμε. Οργανωμένος λαός, λαός νικητής.

Αντωνόπουλος Παύλος

Καθηγητής Βιολογίας

Μέλος των Παρεμβάσεων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

[--->]

“Χαρίζουν” στον αγοραστή της ΕΥΑΘ δημόσια και ευρωπαϊκά κονδύλια, 100 εκ. ευρώ

Με επείγουσα ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, Κρίτων Αρσένης χαρακτηρίζει παράνομη και παράτυπη  τη σχεδιαζόμενη προνομιακή παραχώρηση συγχρηματοδοτούμενων έργων υποδομής αξίας 100 εκ. ευρώ, της εταιρείας ύδρευσης Θεσσαλονίκης  (ΕΥΑΘ) σε ιδιώτη.
 
 Συγκεκριμένα, το Ταμείο Συνοχής της Ε.Ε. θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί αδρά τα έργα υποδομής που αναμένεται να παραδοθούν το 2016, ακόμη και μετά τη προωθούμενη πώληση της ΕΥΑΘ, που μεθοδεύεται να ολοκληρωθεί με συνοπτικές διαδικασίες στις αρχές του 2014.
 
Στην περίπτωση που η δημόσια εταιρεία περιέλθει στα χέρια του ιδιώτη – αγοραστή, τότε αυτός θα καρπωθεί εντελώς ανέξοδα την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΥΑΘ εμφανίζει στον ισολογισμό του 2012 καθαρά κέρδη 18 εκ. ευρώ, ενώ το αποθεματικό της το 2013 αγγίζει τα 50 εκ. ευρώ.
 
Ακόμη πιο προκλητικό είναι το γεγονός ότι με την πώλησή της δεν εκχωρείται μόνο η διαχείριση του νερού, αλλά παραχωρείται στην ίδια τιμή και η χρήση των παγίων και υποδομών της, η αξία των οποίων ανέρχεται στα 100 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, το τίμημα παραχώρησης της ΕΥΑΘ από το ΤΑΙΠΕΔ έναντι «πινακίου φακής» (110 εκ. ευρώ με βάση την εκτιμώμενη χρηματιστηριακή της αξία), μόλις που «ισοφαρίζει» την αξία των έργων υποδομής που αυτή τη στιγμή υλοποιούνται με δημόσιους πόρους.
Με τα παραπάνω δεδομένα εκτιμάται ότι ο αγοραστής της θα αποσβέσει με διαδικασία fast track το κεφάλαιό του, το πολύ στα επόμενα 3-4 χρόνια. Στην ουσία δεν πρόκειται για επένδυση, αλλά για προκλητικό «δώρο» της κυβέρνησης στον ιδιώτη!

[--->]

Κοντραμπατζήδες, 1935

https://www.youtube.com/watch?v=POhI0hFvs4A

Μουσική, Στίχοι : Κώστας Ρούκουνας (Σαμιωτάκι)

Ο Κώστας Ρούκουνας γεννήθηκε το 1903 στο Καρλόβασι της Σάμου. Η οικογένειά του ήταν φτωχή κι έτσι άρχισε να εργάζεται από 8 ετών, αρχικά σε μια τοπική καπνοβιομηχανία και αργότερα ως ξυλουργός.Το 1927 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και άρχισε να τραγουδάει επαγγελματικά σε γιορτές και πανηγύρια, μέχρι που τον ανακάλυψε ο Παναγιώτης Τούντας, Πέθανε στις 11 Μαρτίου του 1984, χτυπημένος από τον καρκίνο.
Οι κοντραμπατζήδες, δεν ήταν άλλοι από τους λαθρέμπορους της θάλασσας για τους οποίους ο Γιάννης Μαγκλής έχει γράψει βιβλίο. Αυτή η δραστηριότητα δεν θεωρείτο περιθωριακή στο πλαίσιο της φτώχειας που μαστίζει τη νέο-δημιουργημένη εργατική τάξη - ακούμε δε τον Ρούκουνα στη μέση περίπου του τραγουδιού να φωνάζει να ζήσουν οι κοντραμπατζήδες. Γενικότερα η εργατική τάξη της εποχής χαρακτηρίζεται από την απορριπτική στάση έναντι οιασδήποτε κρατικής εξουσίας μιας και η πλειοψηφία των εργατών δούλευε υπό άθλιες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί.

ODEON GA 1919

Κοντραμπατζήδες έξι-επτά, αχ, μέσα σ' ένα καΐκι
λαθραία έφορτώνανε απ' τη Θεσσαλονίκη.

Ήτανε όλοι ανάμικτοι Μυτιληνιοί και Χιώτες,
απ' τη Σάμο ένα-δυο και κάτι Αϊβαλιώτες.

Σαν νυχτερίδες της αυγής όλοι μαζί τραβούσαν
κάτω στα Δωδεκάνησα κι ό,τι 'χαν το πουλούσαν.

Η λαθρεμπόρικη ζωή έχει πολλά μεράκια
μα σαν θα μπεις στη φυλακή σου γίνονται φαρμάκια.

Ολοι οπορτουνιστές πλην ΚΚΕ

Η «Εφ.Συν.» αποκαλύπτει τη δεκασέλιδη επιστολή του ΚΚΕ στο Πορτογαλικό Κ.Κ. με αφορμή τη 15η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Ο Περισσός επικρίνει τους Πορτογάλους συντρόφους του ότι «προκαλούν σύγχυση στις τάξεις του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος».

     

Με δεκασέλιδη επιθετική επιστολή στις 26 Οκτωβρίου, με αφορμή τη 15η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, επισημαίνει στο Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα ότι στο Σχέδιο Απόφασης που συνέταξε «περιλαμβάνει θέματα που δεν ανταποκρίνονται σε θεμελιώδεις αρχές και ως εκ τούτου προκαλούν σύγχυση στις τάξεις του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος»

Του Νίκου Σβέρκου



          
Σε βαθύ ρήγμα οδηγούνται οι σχέσεις του ΚΚΕ με τα περισσότερα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα ανά την Ευρώπη, όπως φαίνεται από την εσωτερική αλληλογραφία που ανταλλάσσει ο Περισσός με ιστορικούς συνοδοιπόρους του. Και αν ο εξαντλητικός διάλογος και οι κοινές δράσεις ανάμεσα στα κομμουνιστικά κόμματα θεωρούνται η πεμπτουσία του διεθνισμού, το ΚΚΕ φαίνεται να εγείρει σοβαρές ενστάσεις σχετικά με το ιδεολογικό οπλοστάσιο ακόμα και όσων δεν ακολούθησαν παλαιότερα ευρωκομμουνιστικές ή οπορτουνιστικές «ατραπούς», όπως το Πορτογαλικό ΚΚ. Η «Εφ.Συν.» έχει στην κατοχή της επιστολές που αντάλλαξαν το ΚΚΕ και το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΠΚΚ) στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης της κοινής ανακοίνωσης που θα εξέδιδε η 15η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (ΔΣΚΕΚ) στη Λισαβόνα.

Ο Περισσός κατηγορεί ουσιαστικά το πορτογαλικό κόμμα ότι ρέπει προς τον οπορτουνισμό, ότι επιθυμεί τη συνεργασία με τμήματα της αστικής τάξης και ότι «σπέρνει αυταπάτες» σχετικά με τη δυνατότητα φιλολαϊκών μεταρρυθμίσεων. Επιπρόσθετα, κατηγορεί ως «αντιδραστικά», κινήματα όπως αυτά των πλατειών και των Αγανακτισμένων, ψέγει το Πορτογαλικό ΚΚ ότι «αβαντάρει» αστικές κυβερνήσεις ισχυρών καπιταλιστικών δυνάμεων στη Λατινική Αμερική, καθώς και ότι αφήνει ανοιχτό τον δρόμο για «παιχνίδια κορυφής» με τη σοσιαλδημοκρατία.

Η επιστολή

Η δεκασέλιδη επιστολή των δεκαπέντε σημείων χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα επιθετικό ύφος. «Το περιεχόμενο [του Σχεδίου Κοινής Απόφασης] σε αρκετά σημεία προκαλεί προβλήματα στο κόμμα μας» αναφέρεται στο γράμμα του ΚΚΕ, σημειώνοντας ότι «το σχέδιο Κοινής Απόφασης δεν μπορεί να περιλαμβάνει θέματα που δεν ανταποκρίνονται σε θεμελιώδεις αρχές και ως εκ τούτου προκαλούν σύγχυση στις τάξεις του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος».

Οσον αφορά τον ιμπεριαλισμό, το ΚΚΕ αποδίδει ιδεολογική πενία στο ΠΚΚ, λέγοντας ότι «το κρίσιμο αυτό ζήτημα δεν αποδίδεται σωστά και σε ορισμένα σημεία υπάρχουν περιθώρια για παρερμηνεία αυτής της έννοιας», ενώ για τις συμμαχίες ξεκαθαρίζει ότι το ελληνικό κόμμα «δεν μπορεί να συμφωνήσει με συμμαχίες με τμήματα της αστικής τάξης, που βαφτίζονται “αντιμονοπωλιακά στρώματα”». «Δεν θεωρούμε ορθό να σπέρνονται αυταπάτες, ότι μπορεί μέσα στο πλαίσιο του καπιταλισμού, με μεταρρυθμίσεις μπορεί να “διορθωθεί” το εκμεταλλευτικό αυτό σύστημα», τονίζει το ΚΚΕ σε άλλο σημείο, ενώ ξεκαθαρίζει έναντι του ΠΚΚ ότι «η εργατική τάξη δεν μπορεί να λάβει το μέρος καμιάς αστικής τάξης».

Το ΚΚΕ εκτιμά παράλληλα ότι το ΠΚΚ ολισθαίνει σε επικίνδυνες θέσεις. Κατηγορεί το ΠΚΚ ότι υποστηρίζει «διαδικασίες οικοδόμησης της κυριαρχίας και εναλλακτικών λύσεων στη βάση της κοινωνικής προόδου» και ότι προωθεί την «κατάκτηση θέσεων στους θεσμούς». «Η πείρα των Κομμουνιστικών Κομμάτων από επιλογές διαχείρισης του καπιταλισμού είναι οδυνηρή και το παράδειγμα του “Ευρωκομμουνισμού” είναι γνωστό σε όλους» τονίζει το ΚΚΕ. Προσθέτει ότι «τέτοιες θέσεις καλλιεργούν συγχύσεις και αυταπάτες, εξωραΐζουν την αστική εξουσία, αφοπλίζουν το εργατικό, λαϊκό κίνημα» και καταλήγει αποδομώντας τη θέση των κομμουνιστών στη Χιλή επί Σαλβαντόρ Αλιέντε, λέγοντας ότι «η πείρα από το πραξικόπημα στη Χιλή, του οποίου συμπληρώνονται φέτος 40 χρόνια, είναι χαρακτηριστική και δεν επιτρέπεται η υποστήριξη αυτών των θέσεων».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει μάλιστα το πώς «διορθώνει» το ΚΚΕ το κείμενο των Πορτογάλων κομμουνιστών στο ζήτημα των κινημάτων. «Η επιθετικότητα του κεφαλαίου και η επανεγκαθίδρυση των αντιδραστικών αστικών πολιτικών συστημάτων, ο θολός και αντιδραστικός προσανατολισμός κινημάτων, όπως αυτό των “πλατειών” και των “αγανακτισμένων”, τα οποία στηρίχθηκαν από τα αστικά ΜΜΕ, τη σοσιαλδημοκρατία, τις οπορτουνιστικές δυνάμεις και τις συμβιβασμένες ηγεσίες του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, ανοίγουν τον δρόμο στην αναζωπύρωση του φασισμού» επισημαίνει το ΚΚΕ.

«Σοσιαλδημοκρατικές απόψεις»

Τέλος, αποδίδει στο ΠΚΚ ότι παίρνει αποστάσεις από το μοντέλο του «υπαρκτού». «Το ΚΚΕ θεωρεί πως πίσω από τη συζήτηση περί “απόρριψης των μοντέλων”, εκδηλώνεται πρόβλημα απόρριψης των νομοτελειών της επανάστασης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όπως είναι η ανάγκη για εργατική εξουσία (δικτατορία του προλεταριάτου), η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός». Και κατηγορεί τους Πορτογάλους συντρόφους του ότι με τις θέσεις τους «προκαλούν σύγχυση και ρίχνουν νερό στο μύλο οπορτουνιστικών, σοσιαλδημοκρατικών θεωριών του είδους του λεγόμενου “σοσιαλισμού του 21ου αιώνα”».

Τις περισσότερες θέσεις του ΚΚΕ μετέφερε στη Λισαβόνα ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν επίσης ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της Κ.Ε. και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων, και ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της Γραμματείας της Κ.Ε. και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων. Ο Γ. Μαρίνος, ωστόσο, σε άρθρο του στον «Ριζοσπάστη» στις 15 Δεκεμβρίου απέφυγε να αναδείξει τις ενστάσεις του ΚΚΕ σχετικά με τα «αντιδραστικά κινήματα», την «ειρήνη», το «Διεθνές Δίκαιο» και την «κυριαρχία», ζητήματα επί των οποίων το ΚΚΕ ασκεί έντονη κριτική στο Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Επιπρόσθετα, στο άρθρο του το στέλεχος του Π.Γ. τόνιζε: «Δεν μπορούμε να στηρίξουμε αστικές κυβερνήσεις στη Λατινική Αμερική, ακόμα κι αν συμμετέχουν ή τις στηρίζουν Κ.Κ.».
 Διαβάστε κάτω τις  επιστολές που αντάλλαξαν το ΚΚΕ και το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΠΚΚ) στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης της κοινής ανακοίνωσης που θα εξέδιδε η 15η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (ΔΣΚΕΚ) στη Λισαβόνα.
Επιστολή Ι
Επιστολή ΙΙ

[--->]