Φώτης Τερζάκης: Η Αριστερά πρέπει να ετοιμάζεται για οιωνεί εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις

Κύριε Τερζάκη, θεωρείτε ότι η πολιτική Αριστερά στο σύνολο της έχει συνειδη­τοποιήσει το βάθος της συντριβής της ελληνικής κοινωνίας, ότι προετοιμάζεται γι αυτήν, και, το κυριότερο, προετοι­μάζει τον κόσμο να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα της σχεδόν αναπότρεπτης φτώχειας και εξαθλίωσης;

Έχω κουραστεί ν' ακούω να μιλούν για «Αριστερά»... Τί ορίζει μιαν Αριστερά; Είναι περιγραφική ή κανονιστική έννοια; Λέμε «Αριστερά» οποιονδήποτε πολιτικό χώρο αποφασίζει να αυτοπροσδιορίζεται έτσι ή εφαρμόζουμε ένα κριτήριο βάσει του οποίου κρίνουμε ότι δικαιούται το όνο­μα; 

Επειδή εγώ αντιλαμβάνομαι τον όρο «Αριστερά» με κανονιστική έννοια, λέω ότι δεν νοείται Αριστερά η οποία:

1) δεν αντιλαμβάνεται τη λεγόμενη κεφαλαιοκρατική παγκοσμιοποίηση ως μια διαδικασία επέκτασης των στρατηγικών του νεοαποικισμού σε ολόκληρο τον πλανήτη, πρωτίστως με χρηματοοικονομικά μέσα· 

2) δεν βλέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη έναν πανίσχυρο τέτοιο νεοαποικιακό μηχανισμό, με ολοκληρω­τική δομή, που αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τους ευρωπαϊκούς λαούς σήμε­ρα·

3) δεν θεωρεί αυτονόητη στρατηγική της μια παλλαϊκή συσπείρωση όλων των κοινωνικών δυνάμεων, γελοίους κομματικούς συγκεντρωτισμούς, πρώ­τον για την ανατροπή της συμμορίας των εγκληματιών που μας κυβερνούν, και δεύτερον για την άμεση αποδέσμευση από την Ευρωζώνη - με ολοσχερή αποποίηση του χρέους, εννοείται.

 Το επόμενο βήμα θα ήταν η παραγωγι­κή ανασυγκρότηση της χώρας και η δημιουργία χρήματος από μια τοπικά ελεγχόμενη Κεντρική Τράπεζα. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνει αυτό κατανοητό, καιι γιατί ακόμη κι ένα αποκαλούμενο αριστερό κόμμα που έφτασε προσφάτως στα πρόθυρα μιας εκλογικής νίκης διστάζει να το ξεκαθαρίσει;

Η φτώχεια και η εξαθλίωση για την οποία μιλάτε είναι βέβαιη μόνο εφόσον η χώρα παραμένει αιχμάλωτη του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού καρτέλ, που οδηγεί σε ταχύτατη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και υποβιβασμό της μεγάλης πλειοψηφίας των πληθυσμών σε αποθεματικό φτηνής και υποβιβασμένης εργασίας, με σκιώδη πολιτικά δικαιώματα και καμία απολύτως διεκδικητική δύναμη. Αυτό είναι εξαθλίωση. Η «φτώχεια» είναι διαφορετικό ζήτημα, κι εξαρτάται πώς την ορίζει κανείς. Μία παρα­γωγική και αυτοδιοικητική αναδιοργάνωση, όπως την εννοώ, προϋποθέτει παραίτηση από ένα μεγάλο μέρος καταναλωτικών ανα­γκών και συμπεριφορών, δεν υπάρχει λό­γος. 

 

Όμως, υπάρχει και μεγάλη χαρά στην αίσθηση ότι παράγεις και αναπαράγεις με τα χέρια σου την ίδια σου τη ζωή, ότι απο­φασίζεις τουλάχιστον για τα σημαντικότερα πράγματα που σε αφορούν, και κυρίως ότι κανείς δεν πεθαίνει δίπλα σου από πείνα (ή δεν κοιμάται στο δρόμο). Ο «πόλεμος κατά της φτώχειας» που με τόσο αηδιαστική υποκρισία κηρύσσουν κάθε τόσο κρατικοί αξιωματούχοι και διεθνείς οργανισμοί θα είχε πραγματικό νόημα μόνο σαν πόλεμος εναντίον του πλούτου. 

Δεν νοείται «Αριστερά» χωρίς μία τέτοια οπτική και στρατηγική, για μένα. θα συνα­ντήσει λυσσαλέα αντίδραση, δεν χρειάζεται να το πω, και πρέπει να ετοιμάζεται για οιονεί εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις. 

Έχει όμως όπλα στα χέρια της και πρώτα-πρώτα το όπλο τής γενικής απεργίας, πάντα δραστικό εάν είναι κανείς διατεθειμένος να το χρησιμοποιήσει μέχρις εσχάτων. Η μεταπολεμική συνθηκολόγηση της Αριστε­ράς (και μιλώ παγκοσμίως, όχι μόνο στην Ελλάδα) και η ευλαβική της προσκόλληση στην αστική νομιμότητα (ανακλαστικό τικ τής ελληνικής Αριστεράς μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε) είναι ένας από τους παράγοντες που μας έφεραν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.

Ποιοι είναι οι λόγοι που εξηγούν την εντυπωσιακή εκτίναξη της ακροδεξι­άς στην Ελλάδα κ. Τερζάκη; Αρκεί το επιχείρημα ότι οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις ενισχύονται μετά από βα­θιές οικονομικές κρίσεις ή μήπως και η αριστερά ολιγώρησε απέναντι στην εμφάνιση κοινωνικών προβλημάτων όπως το μεταναστευτικό, αφήνοντας έτσι προνομιακό πεδίο για την ανάπτυξη του ναζιστικού μορφώματος; 

Η οιονεί εμφυλιοπολεμική κατάσταση για την οποία μίλησα είναι στην πραγματικότητα ήδη παρούσα, και όσο νωρίτερα το καταλάβει η αριστερά τόσο το καλύτερο γι' αυτήν...

 Η άνοδος της ρατσιστικής ακρο­δεξιάς είναι εύγλωττο σημάδι. Είναι βέβαια ένα από τα συμπτώματα της κρίσης, διότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, και η υπαρξιακή αγωνία και παρατεταμένη ανασφάλεια των ανθρώπων φέρνει πάντα στην επιφάνεια τα πιο ανορθολογικά και κτηνώδη ανακλαστικά τους. Το ξέρουμε. Αλλά πρέπει επίσης να σκεφτούμε την υποδόρεια ξενοφοβία της ελληνικής κοι­νωνίας, που υπήρχε ανέκαθεν, τη βάναυση πατριαρχική κουλτούρα που δεν έπαψε ποτέ να παράγει σαδομαζοχιστικά πρότυπα αντρισμού, τη λατρεία για ισχυρούς ηγέτες... 

Ξεχνάμε πόσο λίγη αντίσταση υπήρξε στην Απριλιανή δικτατορία; 

Σήμερα, η μαζική παρουσία εξαθλιωμένων μεταναστών σε συνδυασμό με τη εξαπλούμενη εργασιακή ανασφάλεια και την αποπροσανατολισμένη οργή προς το πολιτικό σύστημα δένει όλ' αυτά τα στοιχεία στον μοιραίο κόμπο. Τα μέλη της Χρυσής Αυγής είναι επικίνδυνοι φρενοβλαβείς, αναμφίβολα- το πραγματικό ερώτημα όμως είναι ποιες προδιαθέσεις της κοινωνίας την καθιστούν ευεπίφορη στην επιρροή της, πρώτον, και πώς την υποδέχεται το «νόμιμο» πολιτικό σύστημα, δεύτερον.

θεωρώ ότι όλες οι πρόσφατες ελληνικές κυβερνήσεις και τα κόμματα εξουσίας προ­ετοίμασαν τον δρόμο για τη Χρυσή Αυγή με τις πράξεις και τη ρητορική τους· και σήμερα που αυτή έχει εισβάλει στο δημόσιο χώρο χαίρονται για την ύπαρξη της, την οποία εκμεταλλεύονται ως δύναμη εκφοβισμού προς δύο κατευθύνσεις: τους μετανάστες (λουφάξτε και μη ζητάτε τίποτα!) και την Αριστερά (ιδού πού μας έφερε η αμφισβή­τηση του πολιτικού κατεστημένου!). 

Αυτό εξηγεί την οργανική διαπλοκή της με τα σώματα Ασφαλείας, την απροθυμία του πολιτικού και δικαστικού συστήματος να την αντιμετωπίσει με νομικά μέσα (όταν άνθρωποι σαν τον Γιωτόπουλο σαπίζουν στη φυλακή χωρίς κανένα στοιχείο εις βάρος τους και εικοσάχρονα παιδιά εξοντώνο­νται δικαστικά για τρακατρούκες) και την ύπουλη προβολή της από τα Μαζικά Μέσα. 

Το μεταναστευτικό είναι βέβαια η αιχμή του δόρατος, αλλά η δημόσια αντιμετώπιση του υπερακοντίζει σε ανορθολογισμό τη ρητορεία της Χρυσής Αυγής. Οι μετανά­στες, μας λένε, είναι εστία ανομίας και εγκλήματος. Αμφιβάλλω αν τα ποσοστά εγκληματικότητας μεταξύ των μεταναστών είναι μεγαλύτερα από των εντοπίων, αλλά έστω κι έτσι: αν καταδικάζεις κάποιον να ζει στην εξαθλίωση και στο περιθώριο της κοινωνίας, πώς ελπίζεις να μην έρθει ως φυσικό επακόλουθο η εγκληματικότητα;

Μόνο έναν τρόπο ξέρω για την καταπο­λέμηση της ανομίας: την πολιτογράφηση μέσ' από κανονικές, προβλεπόμενες και απλές διαδικασίες όλων των μεταναστών οι οποίοι θέλουν να μείνουν και να εργαστούν στην Ελλάδα - και την ενεργό υποβοήθηση όλων όσων θέλουν να φύγουν στο εξω­τερικό (που είναι πολλοί). Βεβαίως, αυτές οι πολιτικές προϋποθέτουν ένα κράτος κυρίαρχο, που δεν είναι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή.

Μας λένε όμως, επίσης: Τι θα τους κάνουμε όλους αυτούς τη στιγμή που η ανεργία πλήττει σε εξοντωτικό βαθμό τον ελληνικό πληθυσμό; 

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η μετανάστευση, αλλά η ίδια η ανεργία στην οποία καταδικάζουν τους πληθυσμούς σήμερα οι πολιτικές τού κεφαλαίου, και δείτε εδώ τον άλλον παραλογισμό: 

Όταν διεκδικούνται κοινωνικά και εργασιακά δι­καιώματα, σου απαντούν με την απειλή της ανεργίας· 

όταν προτείνεται η έξοδος από τα ασφυκτικά δεσμά της Ευρωζώνης, σου απαντούν με το επιχείρημα της χαμηλής παραγωγικότητας της χώρας. 

Αν από τη μία πλευρά έχεις χαμηλή ως ανύπαρκτη παραγωγικότητα και από την άλλη στρατιές ανέργων, γιατί να μην είναι αυτοί η λύση στο πρόβλη­μα της ζητούμενης παραγω­γικότητας; 

Η απάντηση είναι, βέβαια, ότι αυτοί στον οποίων τα χέρια κρέμονται οι ζωές μας δεν θέλουν μια παραγωγή ικανή να καλύψει τις ανάγκες της κοι­νωνίας, αλλά εξευτελισμένη και φτηνή εργασία (όσο και πηγές) για την επίτευξη μυ­θικών κερδών εκ μέρους εκείνων που συγκεντρώνουν στα χέρια τους τον πλούτο της ανθρωπότητας!

*0 ΦώτηςΤερζακης είναι συγγραφέας

 Αναδημοσίευση από το Δρόμο του Σαββάτου 13/10/2012

Το Reuters βάζει στο κάδρο τα εκατομμύρια του Προβόπουλου

To Reuters, συγκεκριμένα οι reporters Stephen Gray and Nikolas Leontopoulos, γνωστοί, (μετά βεβαιότητας, ο πρώτος εκ των δυο), για τα «σκανδαλάκια» της Τράπεζας Πειραιώς, επανέρχονται σήμερα με ένα νέο ρεπορτάζ στο οποίο, αυτή τη φορά, βάζουν στο κάδρο τον κ. Προβόπουλο.

Μια σύντομη υπενθύμιση για τα σκανδαλάκια που έβγαλε στη φόρα το Reuters, και για τα οποία το πρακτορείο έχει μηνυθεί από τον κ. Σάλλα:

1. Η αγαπητή κυρία Σάλλα, για να μην πλήττει από το καθισιό και τις πολλές φιλανθρωπίες, είχε συστήσει εταιρία Real Estate η οποία αγόραζε ακίνητα στην τιμή x και στο κατόπι τα μεταπουλούσε στην Τράπεζα Πειραιώς στην τιμή y=ax, όπου a>>1, δηλαδή πολύ μεγαλύτερο της μονάδας.

2. Τα παιδιά του κ. Σάλλα, εν αγνοία του πατρός και της μητρός αυτών, όπως ισχυρίστηκε ο πατήρ,  είχαν συστήσει υπεράκτια εταιρία εις την κοντινή μας Κύπρον, η οποία εταιρία με δανεικά από τον κ. Βγενόπουλο, επιδιδόταν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου (αμκ) της τράπεζας Πειραιώς. Ο δε κ. Βγενόπουλος, να το πούμε χοντρικά, δανειζόταν από την τράπεζα Πειραιώς για να κάνει αμκ στη δική του τράπεζα, παίζοντας κοινώς τις κουμπάρες... Κι όλα αυτά χωρίς τα δανεικά να εγγράφονται στα αντίστοιχα τραπεζικά κιτάπια, πράξη δια την οποίαν 29 offsore τράπεζες απεφάνθησαν, με το χέρι στο ευαγγέλιο, ότι ήταν κάτι παραπάνω από νόμιμη.

Σήμερα λοιπόν (11/10), το Reuters έρχεται με καινούργια χαρτιά. Ο κ. Προβόπουλος ως γνωστόν ήταν αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς από την οποία απεχώρησε το 2008 για να πάρει τη θέση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Για να απαλύνει τον πόνο του αποχωρισμού η τράπεζα Πειραιώς έσπευσε να τον γλυκάνει με ένα κέρασμα γύρω στα 3.4 εκ. ευρώ, από τα οποία τού κ. Προβόπουλου του έμειναν στο χέρι μετά τους φόρους κλπ, γύρω στα 2.8 εκ.

Σύμβουλος Μέρκελ :"Σώζοντας την Ισπανία σώζουμε τις γερμανικές τράπεζες

Forex News – Ο Jürgen Donges, μέλος του φημισμένου Συμβουλίου των 5 οικονομικών εμπειρογνωμόνων της Γερμανίας, δήλωσε πως όταν η Γερμανία συμφωνεί με την διάσωση της Ελλάδα ή της Ισπανία, αυτό το κάνει για να σώσει τις γερμανικές τράπεζες που είναι εκτεθειμένες  σε αυτές τις χώρες.
Τα λόγια του προκάλεσαν αίσθηση στην Twitterσφαιρα και τα ισπανικά μμε, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ Βερολίνου και Μαδρίτης, με συνέπεια να ανέβουν οι τόνοι της συζήτησης σχετικά με το αίτημα διάσωσης της Ισπανίας.

Ο Donges, ο αποκαλούμενος και "Σοφός" στη Γερμανία,μέλος του διοικητικού συμβουλίου για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, έκανε τη δήλωση αυτή στον Jordi Evole,το σκηνοθέτη του Shaw "Salvados" του ισπανικού καναλιού LaSexta. Μια πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση του θέματος θα βρείτε στην ισπανική ιστοσελίδα El economista.
Σε όλες τις χώρες, οι τραπεζίτες έχουν μεγάλη δύναμη και επιρροή. Όταν λοιπόν, η Γερμανία απαιτεί από τους άλλους λιτότητα και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αυτό το κάνει για να καλύψει το πραγματικό κίνητρο των διασώσεων; Η ιστοσελίδα Eurointelligence παρουσιάζει κάποια σημεία της συνέντευξης: "Ο Donges θεωρεί το χρέος των νοικοκυριών ως βασική ένδειξη ότι "η Ισπανία έζησε πάνω​​ από τις δυνατότητές της", για παράδειγμα, αγοράζοντας πολυτελή γερμανικά αυτοκίνητα . Αυτό καταλήγει σε μια συζήτηση σχετικά με την αμοιβαία ευθύνη των ισπανών δανειοληπτών και των γερμανών πιστωτών, την οποία ο Donges λύνει θυμίζοντας ότι έναν αγοραστή αυτοκινήτου τον ενδιαφέρει πολύ περισσότερο να πάρει πληροφορίες σχετικά με το αυτοκίνητο, παρά για το δάνειο. Αντίθετα, για την ευθύνη των τραπεζών  που έδειναν τα δάνεια ο Donges είπε ότι ποτέ δεν θα στήριζε τις διασώσεις των άλλων χωρών ", αν το πρόβλημα δεν ήταν να σωθούν οι τράπεζές μας, πρέπει να δώσουμε χρήματα στις τράπεζες μας", η διάσωση των χωρών δεν γίνεται για πολιτικούς λόγους. Και καταλήγει, "είναι αλήθεια πως, όταν πρόκειται για την ‘διάσωση της Ελλάδας ή της Ισπανίας’, και εμείς οι οικονομολόγοι με αυτό τον τρόπο το αναφέρουμε, η αλήθεια είναι ότι διασώζουμε τις τράπεζες μας που έχουν εκτεθεί στις χώρες αυτές. Αυτό για εμας είναι ξεκάθαρο".



Πολλοί, μεταξύ αυτών και αυτός ο δικτυακός τόπος, παρατήρησαν την κυκλική φύση των διασώσεων, κάτι που ήταν φανερό στην περίπτωση της Ιρλανδίας, η οποία μοιάζει μοιάζει πολύ  με την περίπτωση της Ισπανίας:



Το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας δεν ήταν τόσο υψηλό ώστε να θεωρείται  μη βιώσιμο, μέχρι τη στιγμή που η κυβέρνηση "υιοθέτησε" τις τράπεζες. Έτσι, "σώθηκε" η Ιρλανδία δηλαδή τα λεφτά της ΕΕ, του ΔΝΤ και του Ιρλανδού φορολογούμενο πήγαν στις ιρλανδικές τράπεζες, οι οποίες με τη σειρά τους τα έσπρωξαν στις γερμανικές τράπεζες, τις γαλλικές και τις βρετανικές.
Η Ισλανδία ακολούθησε μια διαφορετική πορεία: άφησε τις τράπεζες που είχαν σοβαρές δυσκολίες να πτωχεύσουν. Η Ισπανία πρέπει να επιλέξει αν θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Ιρλανδίας ή της Ισλανδίας. Φαίνεται να έχει επιλέξει τον ιρλανδικό, αλλά μπορεί να μην είναι πάρα πολύ αργά.



Μετά από μια τόσο εξοργιστική δήλωση, η  Ισπανία μπορεί απλά να αφήσει τις τράπεζες της να πτωχεύσουν - αυτό είναι ένα πολύ δυνατό χαρτί, ένα χαρτί που η Ελλάδα δεν το έχει, και μπορεί να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων.
Χωρίς ένα ισπανικό σχέδιο διάσωσης, λεφτά η ΕΚΤ δεν έχει και οι φόβοι για αυξάνονται. διάσπαση της ζώνης του ευρώ

 [--->]

Ανακοίνωση ΠΑΜΕ ΟΤΑ Ιωαννίνων για ερώτηση Χρυσής Αυγής

Κανένας Δήμος και καμία υπηρεσία του, να μην δώσουν στοιχεία στο Υπουργείο Εσωτερικών, προκειμένου το τελευταίο να απαντήσει σε ερώτηση Βουλευτή της  φασιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, για τον αριθμό των παιδιών των μεταναστών, που πηγαίνουν σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς.

Κανένας εργαζόμενος να μην συνδράμει στις προσπάθειες αυτού του εγκληματικού μορφώματος να φέρει σε αντιπαράθεση τους ίδιους τους γονείς των παιδιών που προσπαθούν - είτε Έλληνες, είτε μετανάστες - να επιβιώσουν.
Να μην  τους αφήσει περιθώριο να δημιουργήσουν την εντύπωση πως γι' αυτό το πρόβλημα φταίνε οι μετανάστες, ενώ είναι ήδη γνωστό, ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία, μόλις το 1,5% του συνόλου των παιδιών είναι μεταναστόπουλα…. Αξίζει επίσης να πούμε ότι μόνο από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και αποκλειστικά με τη διαδικασία της μοριοδότησης, που θέλει η «Χρυσή Αυγή», έμειναν εκτός παιδικών σταθμών συνολικά 35.000 παιδιά.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η φασιστική οργάνωση επιχειρεί να ρίξει στο λαό, στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα το δηλητήριο του ρατσισμού, να διχάσει τους εργαζόμενους, αφήνοντας στο απυρόβλητο την ανθρωποκτόνα πολιτική που εκφράζεται και στην τοπική και περιφερειακή διοίκηση. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει πλάτες στην πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι υπεύθυνη και για την κατάσταση στους παιδικούς σταθμούς.

Για αυτό δεν λέει κουβέντα για τις δαπάνες που μειώθηκαν στο «κόκκινο», για την συρρίκνωση του προσωπικού κάθε ειδικότητας (ιδιαίτερα του παιδαγωγικού), για την ανατροπή αναλογίας νηπίων-βρεφών ανά βρεφονηπιοκόμο, τις  απολύσεις των συμβασιούχων, την παύση στις προσλήψεις,  τις τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, την ελαστικοποίηση  των σχέσεων εργασίας, την αύξηση του ωραρίου εργασίας κ.α., που συνθέτουν μια εκρηκτική κατάσταση γενικής υποβάθμισης και κατάρρευσης της προσχολικής αγωγής.  Δεν λέει κουβέντα για το κλείσιμο τμημάτων και τις  συγχωνεύσεις παιδικών σταθμών, για την μετατροπή των κοινωνικών δομών σε «κοινωφελείς επιχειρήσεις», που προοιωνίζουν τις επερχόμενες ιδιωτικοποιήσεις.

Εξάλλου τον ίδιο ρατσισμό και φασισμό χρησιμοποίησε και στις αιμοδοσίες και τις διανομές τροφίμων που διοργάνωσε «μόνο για Έλληνες» ή στα δουλεμπορικά γραφεία «ευρέσεως εργασίας», που έστησε με τις πλάτες της κυβέρνησης για να σπρώχνει στα αφεντικά, ως ντίλερ τους πάμφθηνους (18 ευρώ μεροκάματο) Έλληνες εργάτες δίχως δικαιώματα ή ασφάλιση.

    Καλούμε τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να βγάλουν συμπεράσματα και να σταθούν απέναντι σ’ αυτούς που μας εξαθλιώνουν. Να απαιτήσουμε άμεση και πλήρη χρηματοδότηση των Δήμων και των Υπηρεσιών τους από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, με αιχμή τις κοινωνικές υπηρεσίες (παιδικούς σταθμούς κλπ). Κανένα παιδί έξω από τους παιδικούς σταθμούς - κατάργηση των τροφείων. Σύγχρονοι, ασφαλείς, Δημόσιοι και δωρεάν Παιδικοί Σταθμοί για όλα τα παιδιά. Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.  Να ενοικιαστούν και να διαμορφωθούν κατάλληλα κτίρια για την άμεση αντιμετώπιση των αναγκών.

    Να βαδίσουμε όλοι μαζί για να μπει τέρμα στις θυσίες για την πλουτοκρατία, για να διαγραφεί το χρέος και να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Στο δικό μας δρόμο ανάπτυξης, έξω από τα δεσμά της Ε.Ε. και των κεφαλαιοκρατών χωράει ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα για μας και τα παιδιά μας, για όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή και θρησκεία.-  

[--->]

Η αστυνομία προστατεύει τη Χρυσή Αυγή και βασανίζει τους αντιφασίστες

του Marco Santopadre

Αντιφασίστες συνελήφθησαν και βασανίστηκαν άγρια από την Ελληνική Αστυνομία η οποία κάνει πλέον ανοιχτά τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό των νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Η συνεργασία μεταξύ των ελληνικών μηχανισμών ασφαλείας και των νεο-Ναζί γίνεται όλο και πιο στενή και πιο σοβαρή, σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν από τον Observer και τις χαρακτηριστικές  φωτογραφίες από την εφημερίδα Guardian. Δεν είναι μόνο οι ομάδες της Χρυσής Αυγής που έχουν ελεύθερο το πεδίο για τις επιθέσεις τους – μερικές  από τις οποίες θανατηφόρες - ενάντια σε μετανάστες, αριστερούς ακτιβιστές και ομοφυλόφιλους. Τώρα, ορισμένοι τομείς της Ελληνικής Αστυνομίας, αναλαμβάνουν από την πλευρά τους να χτυπήσουν ομάδες και οργανώσεις που προσπαθούν να αντιδράσουν στους δρόμους και τις γειτονιές κατά της νεοναζιστικής βίας. Να κάνουν δηλαδή τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό των νεο-φασιστών.

Τη Κυριακή 30 του Σεπτέμβρη ένα συλλαλητήριο κατά του ρατσισμού ήταν σε εξέλιξη στη συνοικία του Αγίου Παντελεήμονα για να διαμαρτυρηθεί  κατά των συνεχών επιθέσεων που υφίστανται τα μέλη των αφρικανικών κοινοτήτων και ειδικότερα οι Τανζανοί. Όταν η πομπή ήρθε σε επαφή με τις φασιστικές ομάδες της Χρυσής Αυγής και ξεκίνησαν συμπλοκές, η αστυνομία παρενέβη υπέρ των τελευταίων και συνελήφθησαν πολλοί ακτιβιστές και ακτιβίστριες. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, οι 15 αντι-φασίστες δεν συνελήφθησαν απλά, αλλά όταν τους μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα υποβλήθηκαν σε πραγματικά βασανιστήρια.

Όταν την επόμενη μέρα κάποιες οργανώσεις διαδήλωσαν ζητώντας την απελευθέρωση των συλληφθέντων συντρόφων τους, η αστυνομία συνέλαβε κι άλλους 25 ακτιβιστές. Στη συνέχεια, τους υποχρέωσαν να γδυθούν με τη βία, να "παρελάσουν" μπροστά στους ασφαλίτες και να μείνουν ξύπνιοι όλη τη νύχτα ρίχνοντας ακτίνες λέιζερ στα μάτια τους. Τους ανάγκασαν να υποκρίνονται μπροστά στους μπάτσους, με συνεχείς προσβολές και σοβαρές απειλές "θα πεθάνετε σαν τους παππούδες σας στον εμφύλιο πόλεμο", "Τα στοιχεία  σας θα τα δώσουμε στη Χρυσή Αυγή." Μία απειλή πολύ συγκεκριμένη, αφού με βάση τα στατιστικά στοιχεία στις δύο τελευταίες εκλογές, τουλάχιστον οι μισοί αστυνομικοί  που σταθμεύουν στην Αθήνα ψήφισαν υπέρ του Νίκου Μιχαλολιάκου  και των μπράβων του.

Οι ένστολοι φασίστες απαγόρευσαν σε ακτιβίστριες να πιούν νερό επί 19 ώρες, εκτοξεύοντας  βαριές ύβρεις και σεξουαλικές απειλές. Κάποιες απ 'αυτές, για να ξεδιψάσουν, έπιναν νερό ακόμη και από τις τουαλέτες. Ένας από τους κρατουμένους κατέληξε στο νοσοκομείο με σπασμένο χέρι και κεφάλι. Άλλοι με εμφανή καψίματα από τσιγάρο στα χέρια και τα πόδια τους. Ένας ακτιβιστής ανέφερε ότι τον χτύπησαν στη σπονδυλική στήλη με πιστόλι taser που του έκαψε την πλάτη: "Είναι σαν ηλεκτρικό σοκ", δήλωσε ο αντιφασίστας, "τα πόδια μου είχαν παραλύσει και μετά από λίγα λεπτά έπεσα κάτω. Μου έβαλαν χειροπέδες και άρχισαν να με χτυπάνε και να με κλωτσάνε στα πλευρά και το κεφάλι. Με πίεζαν να περπατήσω, αλλά εγώ δεν μπορούσα, στη συνέχεια, με έσυραν στο έδαφος , πέντε τετράγωνα μέχρι να φτάσουμε στην κλούβα. "

Τα  βασανιστήρια, σύμφωνα με τη μαρτυρία των συλληφθέντων αντιφασιστών  που συγκέντρωσε και δημοσίευσε η εφημερίδα Guardian, έγιναν από τους αστυνομικούς στο κτήριο της ΓΑΔΑ. Αλλά φυσικά ο Εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ, ο Χρήστος Μανούρας, αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι διαπράχθηκε οποιαδήποτε αδικοπραγία.

Όμως, ένας από τους δικηγόρους των κρατουμένων ακτιβιστών, ο Δημήτρης Κατσαρής, δεν δίστασε να συγκρίνει την βασανιστήρια των πελατών του με αυτά που υπέβαλλαν οι αμερικανοί στρατιώτες τους κρατουμένους στις εγκαταστάσεις της ιρακινής φυλακή του Αμπού Γκράιμπ: "Δεν είναι απλά μια περίπτωση βαρβαρότητας της  αστυνομίας σαν και αυτές που ακούμε από καιρό σε καιρό σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό συμβαίνει κάθε ημέρα. Έχουμε τις φωτογραφίες, έχουμε τις αποδείξεις του τι συμβαίνει στους ανθρώπους που διαμαρτύρονται για την άνοδο  του  νεοναζιστικού κόμματος στην Ελλάδα. Αυτό είναι το νέο πρόσωπο της αστυνομίας, με τη συνεργασία και του δικαστικού συστήματος."


Τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν οι αντιφασίστες από την αστυνομία – με εμφανή τα σημάδια της βίας πάνω τους μετά την απελευθέρωση τους- έρχονται να προστεθούν στο επεισόδιο που αναφέρει η  γαλλική εβδομαδιαία εφημερίδα Le Point, σύμφωνα με την οποία σε ορισμένα σημεία της χώρας η ελληνική αστυνομία κατευθύνει στους νεοναζί τους πολίτες που προσέρχονται στην αστυνομία  για βοήθεια .

[--->]