Μερικά ερωτήματα για το όψιμο ενδιαφέρον του κου Αθανασιάδη για τα τεκταινόμενα στην Περιφέρεια Αττικής

της Δέσποινας Κουτσούμπα

όψιμος -η -ο 1. που γίνεται αργά, στο τέλος της κανονικής περιόδου. 2. που ανήκει στο τελευταίο τμήμα μιας χρονικής περιόδου
(Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής)

Όταν στις 25/12 έγραφα ότι «κανείς δεν ήθελε και πολλή δημοσιότητα για έναν τέτοιο προϋπολογισμό: ούτε τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ούτε εκείνα τα μέλη της ΛΑΕ (6 σύνολο) που παραμένουν στην παράταξη της Δούρου, και όλοι μαζί για μια ακόμη χρονιά ψήφισαν μαζί με τον Σγουρό» δεν περίμενα ότι θα με επιβεβαίωνε με τον πλέον απερίφραστο τρόπο ο ίδιος ο Π. Αθανασιάδης, αντιπεριφερειάρχης Αττικής και μέλος της ΛΑΕ, που υπερψήφισε στις 17/12 τον προϋπολογισμό της Ρ. Δούρου «με τα δυο χέρια και ζεστή καρδιά»

Κι όμως, ο ίδιος παραδέχεται με άρθρο του στην iskra  ότι τα τεκταινόμενα στην Περιφέρεια Αττικής το τελευταίο διάστημα απασχολούν ιδιαίτερα την αριστερά (παραπάνω από όσο θα ήθελε ο ίδιος, προφανώς) και σίγουρα δυσανάλογα «σε σχέση με το βαθμό που καταπιάνονται μαζί τους η ελληνική κοινωνία και οι πολίτες της Αττικής». Προφανώς, κατά τον κο Αθανασιάδη, οι πολίτες της Αττικής (και η Αριστερά), καλό θα ήταν να μην απασχολούνται με τα έργα και τις ημέρες της δήθεν «πρώτης αριστερής Διοίκησης» στην μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας. Καλό θα ήταν να μην απασχολούνται με έναν προϋπολογισμό μισού δισ. ευρώ και το πού κατευθύνει τα κονδύλια. Ή μήπως ο κος Αθανασιάδης απλώς εκφράζει το παράπονό του, που ενώ ο προϋπολογισμός ψηφίστηκε στις 17 Δεκεμβρίου -συνειδητή επιλογή για να μην υπάρχει συζήτηση και αντιδράσεις για την ψήφισή του- το «κόλπο» της Περιφερειακής Αρχής δεν πέτυχε τελικά και το θέμα μαθεύτηκε;

Δεν θα ασχολιόμουν καν με τα όσα ο κος Αθανασιάδης πιστεύει για την αυτοδιοίκηση και την αριστερά, μιας και δεν συνηθίζω να συνομιλώ για θέματα που αφορούν την αριστερά με ανθρώπους που οι πράξεις τους αποδεικνύουν ότι άλλα είναι τα ενδιαφέροντά τους. Επειδή όμως ο κος Αθανασιάδης με φωτογραφίζει ως «λασπολογούσα» και «φληναφούσα» γύρω από τη διοίκηση της περιφέρειας Αττικής, είναι αναγκαίο να του θυμίσω μερικά πράγματα. Για αρχή, καλό θα ήταν να διαχωρίσει τις εσωκομματικές διεργασίες από τη διοίκηση μιας Περιφέρειας. Σε αντίθεση με τις εσωκομματικές διαδικασίες, στις οποίες φαίνεται ότι είναι μαθημένος ο κος Αθανασιάδης, η διοίκηση του τοπικού κράτους γίνεται με συγκεκριμένες αποφάσεις και πράξεις, είναι δημόσια και ελέγχεται, τα πρακτικά του Περιφερειακού Συμβουλίου είναι δημόσια έγγραφα και οι συνεδριάσεις του ανοιχτές. Ας μιλήσουμε λοιπόν με στοιχεία.

1. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η παράταξη Δύναμη Ζωής εισηγήθηκε και υπερψήφισε τον περασμένο Μάρτιο (πριν καν ο ΣΥΡΙΖΑ προσχωρήσει ανοιχτά στο μνημονιακό στρατόπεδο, ακόμη ήμασταν στα προεόρτια) την Μελέτη για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση του συγκροτήματος στα Αστέρια Γλυφάδας; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι 10 σύμβουλοι της παράταξης Δύναμη Ζωής αντιτάχθηκαν σε αυτό ψηφίζοντας κατά ή λευκό ή δηλώνοντας αποχή, με αποτέλεσμα η Μελέτη να εγκριθεί επειδή την υπερψήφισαν η παράταξη Σγουρού και Κουμουτσάκου; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ο ίδιος ο Π. Αθανασιάδης, εκλεγμένος σύμβουλος του νότιου τομέα, ούτε τοποθετήθηκε (γραπτώς ή προφορικά) εναντίον, ούτε διαμαρτυρήθηκε από τη θέση του αντιπεριφερειάρχη, ούτε καταψήφισε, ούτε απείχε από την ψηφοφορία; Η απόφαση που δείχνει ποιοι καταψήφισαν ή ψήφισαν λευκό είναι δημόσια και αναρτημένη στον ιστότοπο της Περιφέρειας Αττικής

2. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι το Περιφερειακό Ταμείο Αττικής, στο οποίο ο κος Αθανασιάδης έχει διοριστεί Αντιπρόεδρος και τελών χρέη αναπληρωτή της προέδρου Ρ. Δούρου, διαχειρίζεται τα κονδύλια για τα έργα που εκτελεί μέσω του ΕΣΠΑ η Περιφέρεια Αττικής; Και είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ως Αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Ταμείου έχει υπογράψει δαπάνη για την συνέχιση της κατασκευής ΧΥΤΑ στο Μαύρο Βουνό Γραμματικού; Ένα έργο το οποίο η Δύναμη Ζωής προεκλογικά κατήγγειλε ως «περιβαλλοντικό έγκλημα» και έλεγε ότι θα το κλείσει; Ένα έργο για το οποίο και πρόσφατα τόσο η Γραμματεία της ΛΑΕ, όσο και ο ευρωβουλευτής Ν. Χουντής (που ανήκει στη ΛΑΕ) το χουν καταγγείλει επίσης; Μην κουράζεστε, η απόφαση (με την υπογραφή του κου Αθανασιάδη) είναι δημοσιευμένη στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ

3. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας, τα πεπραγμένα της οποίας κάλυψε πλήρως ο κος Αθανασιάδης στην τοποθέτησή του επί του προϋπολογισμού, με πρόεδρο τον «σύντροφο Χρήστο Καραμάνο» (η φράση ανήκει στον κο Αθανασιάδη, προφανώς) και μέλος της τον επίσης ανήκοντα στη ΛΑΕ κο Δ. Δημάκο, έχει ψηφίσει κατά σειρά: α). την ολοκλήρωση διαγωνισμού για την ανάθεση της καθαριότητας της Περιφέρειας Αττικής σε εργολάβο, τον Οκτώβρη 2014 (εργολαβία που είχε ξεκινήσει από τον Σγουρό, αλλά πάγωσε μετά το χαμό που έγινε όταν μαθεύτηκε το θέμα), β). Την ανάθεση στη Siemens της λειτουργίας του Κέντρου Διαχείρισης Κυκλοφορίας, μετά από 3 θυελλώδεις συνεδριάσεις, στις οποίες ακόμη και ο εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ, παρότι κυβερνητικός εταίρος, κατέθεσε εγγράφως στην Οικονομική Επιτροπή το γιατί θεωρεί ότι είναι απαράδεκτο να γίνει ανάθεση στη Siemens; Κι αυτά όλα συνέβησαν από το τέλος του 2014 μέχρι και τον Ιούνιο 2015, οπότε το θέμα ήρθε στη δημοσιότητα και σταμάτησε η ανάθεση; 

Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι, για το ίδιο θέμα, απομακρύνθηκαν από τη θέση τους οι υπάλληλοι που αντιστάθηκαν στη Siemens, κι όχι μόνο οι αντιπεριφερειάρχες της ΛΑΕ δεν έδειξαν την παραμικρή αντίθεση, αλλά και η αρμόδια αντιπεριφερειάρχης κα Ε. Τασούλη κάλυψε πλήρως (και εγγράφως τη Ρ. Δούρου; γ) Δεν είναι η ίδια Οικονομική Επιτροπή, με την ίδια σύνθεση, που έδωσε παράταση στην εργολαβία κατασκευής του ΧΥΤΑ Γραμματικού, με αποτέλεσμα να έρθουν στο Περιφερειακό Συμβούλιο να διαμαρτυρηθούν οι κάτοικοι του Γραμματικού (τον Απρίλη 2015), όπου ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου δεν τους επέτρεψε καν να μιλήσουν; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι κανένας από τους αντιπεριφερειάρχες δεν εξέφρασσε την αντίθεσή του σε αυτή τη συμπεριφορά της Δύναμης Ζωής που θύμισε τις χειρότερες εποχές της Διοίκησης Σγουρού; δ) Πήρε απόφαση και μετέφερε χρήματα από τα αποθεματικά της Περιφέρειας στις 24/3/2015 στην Τράπεζα της Ελλάδος, για να πληρωθούν οι δόσεις στο ΔΝΤ, χωρίς καν να ενημερωθεί το Περιφερειακό Συμβούλιο; ε) Ότι η ίδια και πάλι Οικονομική Επιτροπή, με την ίδια σύνθεση, αποφάσισε στις 29/12/2015 (ουπς! Πάλι μες στις διακοπές…) την παράταση ως το 2017 της εργολαβίας για την επέκταση του ΧΥΤΑ Φυλής, για να διαιωνιστεί δηλαδή άλλο ένα «περιβαλλοντικό έγκλημα» από αυτά που κατήγγειλε ο ίδιος και η παράταξή του προεκλογικά;

4. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ο κος Αθανασιάδης υποστήριξε δημόσια και ψήφισε ασμένως τον ΠΕΣΔΑ (σχεδιασμό για τα απορρίμματα) που εισηγήθηκε η Δύναμη Ζωής στο Περιφερειακό Συμβούλιο, ισχυριζόμενος ότι διασφαλίζει τον δημόσιο χαρακτήρα και αποκρύπτοντας ότι κρατά τις ίδιες χωροθετήσεις που προεκλογικά κατήγγειλαν (Φυλή, Γραμματικό, Κερατέα); Αυτό τον «δημόσιο χαρακτήρα» φαίνεται πως διασφάλισε η Ρ. Δούρου κάνοντας απευθείας αναθέσεις σε εταιρείες του Μπόμπολα. Μάλιστα, η μία απευθείας ανάθεση (του Αποτεφρωτήρα Φυλής) έγινε πριν την ψήφιση του ΠΕΣΔΑ, ενώ η άλλη απευθείας ανάθεση (ΕΜΑΚ Φυλής) έγινε στις 22/12/15, πάλι λίγο πριν τα Χριστούγεννα, κατά την προσφιλή συνήθεια –αλλά και πάλι δεν έπιασε το κόλπο και μαθεύτηκε το πράγμα… Περιέργως, δεν είδα κανένα μακροσκελές άρθρο του κου Αθανασιάδη που να παρουσιάζει κανένα –έστω, όψιμο– ενδιαφέρον να καταγγείλει τις απευθείας αναθέσεις στον Μπόμπολα, στις οποίες προχωρά η Περιφέρεια Αττικής.

5. Και για να τελειώνουμε: Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι αντιπεριφερειάρχες που πρόσκεινται στη ΛΑΕ, όπως και το μέλος της Οικονομικής Επιτροπής, είχαν τον προϋπολογισμό στα χέρια τους τουλάχιστον από τα μέσα Νοέμβρη και γνώριζαν ότι συμπεριλαμβάνονται σε αυτόν και τα 27 εκ. ευρώ σε δύο ΠΑΕ και τα 4 εκ. ευρώ για τον ΧΥΤΑ Γραμματικού, με τα οποία –στα λόγια– διαφωνούν; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι αν και τα 9 μέλη της ΛΑΕ (+2 ακόμη σύμβουλοι που είχαν ήδη διαφοροποιηθεί) δήλωναν ότι δεν θα ψηφίσουν τον προϋπολογισμό, στην περίπτωση που σε αυτόν συμπεριλαμβάνονται τέτοιες δαπάνες, η Ρ. Δούρου δεν θα είχε πλειοψηφία στο Περιφερειακό Συμβούλιο –και θα πρεπε να περάσει τον προϋπολογισμό με τις ψήφους άλλων παρατάξεων; Είναι ή δεν είναι, επίσης, αλήθεια ότι σύμφωνα με τον Καλλικράτη όποιος έχει διοριστεί αντιπεριφερειάρχης και διαφοροποιηθεί από την παράταξή του, εκπίπτει αυτόματα από το αξίωμα;

Ας απαντήσει λοιπόν αν όλα αυτά συνιστούν «λασπολογία» ή απλώς ενημέρωση για τα πεπραγμένα του, αλλά φοβάμαι ότι θα δυσκολευτεί…

Όπως είναι εμφανές και από τα παραπάνω, τα οποία είναι στιγμιότυπα μόνο από όσα ζούμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο εδώ και 1,5 χρόνο, «όψιμο» μπορεί μόνο να χαρακτηριστεί το ενδιαφέρον του κου Αθανασιάδη να δικαιολογήσει εκ των υστέρων τα αδικαιολόγητα, και να θεωρητικοποιήσει (ακόμη και δια της μεθόδου της… απειλής) την προσπάθειά του να λέει ότι ασκεί «αντιμνημονιακή πολιτική» μένοντας στην παράταξη της Ρ. Δούρου. Βέβαια, και στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη λένε ότι είναι «αριστερή» κυβέρνηση κι ότι θα σώσουν ό,τι σώζεται –κι ας ψηφίζουν σωρηδόν μνημόνια και προαπαιτούμενα. Αν δεν κάνω λάθος, «μνημονιακή κυβέρνηση καταστροφής της χώρας» τους ονομάζει όλους αυτούς η ΛΑΕ στις ανακοινώσεις της…

Και τώρα στα σοβαρά: Αυτή η συζήτηση δεν μου αρέσει. Αν θέλουμε όντως να πάμε κάπου ως αριστερά, αν θέλουμε να γκρεμίσουμε τα μνημόνια και να χαραχτεί μια άλλη πορεία για τον τόπο από τον ίδιο τον εργαζόμενο λαό, δεν μπορούμε να συζητάμε ακόμη για πράγματα τα οποία απέδειξε η ίδια η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ πού οδηγούν. Γιατί οι εξελίξεις δεν κρίθηκαν στις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ και στα προγράμματα (από αυτά φάγαμε καλά, μέχρι και στο σοσιαλισμό αναφέρονταν…), κρίθηκαν πάνω από όλα στις πράξεις, στη συνείδηση που οικοδομούσε στα μέλη και στους ψηφοφόρους του, στον τρόπο λειτουργίας του. Κι αυτό, το γνωρίζουν πρώτοι από όλους -και κάνουν αυτοκριτική για αυτά- πολλοί και πολλές από όσους ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτή την έννοια, θεωρώ το κείμενο του κου Αθανασιάδη πραγματικά όψιμο, με τη δεύτερη έννοια του ορισμού: «αυτό που έρχεται στο τέλος μιας περιόδου». Ελπίζω ότι πρόκειται για τους τελευταίους συριζαϊκούς σπασμούς μέσα σε μια αριστερά που προσπαθεί να απαλλαγεί από τα κουσούρια που της άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αν θέλουμε να χτίσουμε μια αριστερά που θα απαντά στο ερώτημα του κόσμου «και γιατί να σας εμπιστευτώ;», μια αριστερά που θα πηγαίνει όντως το ΟΧΙ μέχρι τέλους, αν θέλουμε η αριστερά να μη μείνει στη χώρα μας ως συνώνυμο της προδοσίας και της κωλοτούμπας, ο δρόμος είναι μπροστά μας. Περνά όμως μέσα από τις συμμαχίες με το κίνημα, τις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς και την πλατιά πλειοψηφία του κόσμου που πλήττεται, κι όχι την πρόσδεση σε θέσεις διοίκησης, καρέκλες και εκπροσώπους του μνημονιακού κατεστημένου.

Δέσποινα Κουτσούμπα 
Περιφερειακή σύμβουλος Αττικής, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΥΓ. Ας ενημερώσει κάποιος τον κο Αθανασιάδη ότι έχω αποχωρήσει εδώ και μήνες από την ΑΡΑΝ. Ακόμη κι αν δεν υπήρχαν άλλες πολιτικές διαφωνίες (που υπάρχουν), αν μη τι άλλο, δεν θα μπορούσα ποτέ να πατάω σε δυο βάρκες, όπως υπονοεί, δηλ. να ανήκω σε μια οργάνωση που έχει ενταχθεί στη ΛΑΕ και ταυτόχρονα να είμαι μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Τέτοια «ακροβατικά» χρειάζονται μεγάλη ευλυγισία όπως και διάθεση να διαστρέφεις την πραγματικότητα για να δικαιολογήσεις τις πράξεις σου. Να, για παράδειγμα, να λες ότι είσαι με την «αντιμνημονιακή» Ρ. Δούρου απέναντι στον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Κι όσο να πεις, εγώ με το ψέμα είμαι τσακωμένη…

pandiera.gr

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2016/01/blog-post_12.html#ixzz3w6B5u8e6

Πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης η "είσοδος" ιδιωτών και εταιριών στα φαρμακεία

 ΚΟΜΙΣΙΟΝ:Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΣ  ΨΕΥΔΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΑΜΕ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ  ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕ  ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Σε ότι αφορά  τα φαρμακεία η  κυβέρνηση της "δεύτερης φοράς αριστεράς" ,  μέσω μιας ΚΥΑ (κοινής υπουργικής απόφασης) συνέχισε  απο εκεί που είχε  σταματήσει ο Σαμαράς, θέλοντας  να κλείσει τον κύκλο της εξόντωσης  των  φαρμακοποιών  για χάρη  κάποιων  εταιρειών  που θέλουν  να αποκτήσουν  το μονοπώλιο  και στην λιανική  πώληση του φαρμάκου.

Δεν φτάνει λοιπόν που συνεχίζουν το "θεάρεστο" έργο  του  Άδωνη , αλλά  σε  ένα κρεσέντο "αριστερής" υποκρισίας,  μας λένε  ότι  και αυτή η ΚΥΑ "δεν ήταν συμβατή με την ιδεολογική και την πολιτική μας ταυτότητα αλλά ήταν αποτέλεσμα πιέσεων εκ μέρους των θεσμών".Απο την σκοπιά τους  ένας εκ των γνωστών "θεσμών" , η κομισιόν, τους διαψεύδει απαντώντας επίσημα  σε σχετική ερώτηση  του  ευρωβουλευτή της ΛΑ.Ε  Ν. Χουντή.

Η ταφόπλακα λοιπόν που μπαίνει   στο επάγγελμα  του  φαρμακοποιού  δια χειρός  μιας "αριστερής" κυβέρνησης, φαίνεται  ότι  ήταν  αποτέλεσμα  όχι  της   there is not alternative πολιτικής , αλλά της ικανοποίησης  των επιθυμιών  ενός  καρτέλ  εταιρειών , που θέλουν  να πάρουν  στα χέρια τους και την λιανική πώληση  του φαρμάκου με ότι κι αν σημαίνει  αυτό για  τον  καθημαγμένο λαό.
Τα μονοπώλια  εξυποηρετούσε κι ο Σαμαράς  όταν  με το γνωστό πολυνομοσχέδιο καταδίκαζε  και τους  φαρμακοποιούς  σε θάνατο , τα ίδια  μονοπώλια  εξυπηρετεί και η σημερινή  συγκυβέρνηση ορίζοντας  μέσω μιας ΚΥΑ  το πότε και πως θα θανατωθούν.

Ας δούμε  όμως  το ρεπορτάζ της ιστοσελίδας : www.healthview.gr 


Πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης ήταν η «είσοδος» ιδιωτών και εταιριών μη φαρμακοποιών στα φαρμακεία και όχι απαίτηση των θεσμών, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. 

Αυτό απαντά η Κομισιόν σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας, Νίκου Χουντή. 

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής στην ερώτησή του, δεχόταν ως ειλικρινείς τους ισχυρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης και του Υπουργού Υγείας, κ. Ξανθού, που, σε συνέντευξη Τύπου παρουσίασης της σχετικής ΚΥΑ, τόνιζε ότι η αλλαγή που ο ίδιος πρότεινε για άδειες φαρμακείων σε μη φαρμακοποιούς «δεν ήταν συμβατή με την ιδεολογική και την πολιτική μας ταυτότητα», αλλά ήταν αποτέλεσμα πιέσεων εκ μέρους των θεσμών. 
      
Ο Νίκος Χουντής εγκαλούσε μάλιστα τους θεσμούς και ιδιαίτερα την Κομισιόν, ότι ενεργούσε παραβιάζοντας την κοινοτική νομοθεσία, αφού ασκούσε πίεση στην ελληνική κυβέρνηση, σε θέμα δημόσιας υγείας, για το οποίο, την αποκλειστική ευθύνη και πρωτοβουλία πρέπει να έχει η εκάστοτε κυβέρνηση. Επικαλείτο μάλιστα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου το 2009, η οποία είχε δικαιώσει την Ιταλία (όπως και τη Γερμανία σε αντίστοιχη περίπτωση) στην απόφασή της να απαγορεύει στην νομοθεσία της την ίδρυση φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς. 

Το Δικαστήριο είχε κρίνει, μεταξύ άλλων, ότι,  «ένα κράτος μέλος μπορεί… να θεωρήσει ότι η εκμετάλλευση φαρμακείου από μη φαρμακοποιό ενδέχεται να αντιπροσωπεύει έναν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία …» και ότι «τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν η διανομή φαρμάκων να γίνεται μόνο από φαρμακοποιούς».  

Ωστόσο, η απάντηση της ευρωπαίας Επιτρόπου Εσωτερικής Αγοράς κ. Bienkowska, «δείχνει» την ελληνική κυβέρνηση ως αποκλειστικά υπεύθυνη για την απόφαση αυτή, η οποία, όχι μόνο δεν επικαλέστηκε την ανωτέρω απόφαση του Δικαστηρίου κατά τη διαβούλευση με τους θεσμούς, αλλά, όπως ξεκαθαρίζει, οι ελληνικές αρχές ήταν αυτές που «πρότειναν να καταργηθεί η διάταξη που προβλέπει ότι η ιδιοκτησία ενός φαρμακείου θα πρέπει να περιορίζεται μόνο στους φαρμακοποιούς» (!!!). 

Στη συνέχεια της απάντησής της, η κ. Bienkowska, αφού επισημαίνει ότι αυτή είναι μία πρόταση από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, κάνει απολύτως σαφή τη θέση της, τονίζοντας ότι, «εναπόκειται στις ελληνικές αρχές να ρυθμίσουν τις φαρμακευτικές υπηρεσίες κατά τρόπο που λαμβάνει υπόψη τη δημόσια υγεία» και ότι «Τα κράτη μέλη έχουν τη διακριτική ευχέρεια να καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο επιθυμούν να διασφαλίσουν ένα συγκεκριμένο επίπεδο προστασίας της δημόσιας υγείας». Δηλαδή, με λίγα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση, αν θέλει, μπορεί να πάρει πίσω τη ρύθμιση, που τόσο έντονα αμφισβητήθηκε, όχι μόνο από τους φαρμακοποιούς, αλλά και από ολόκληρη την κοινωνία. 

Τέλος, στο υποερώτημα του Νίκου Χουντή «Σε ποιες χώρες της ΕΕ απαγορεύεται η ιδιοκτησία φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς», όπως ίσχυε στην Ελλάδα πριν την αλλαγή του νόμου, η Ευρωπαία Επίτροπος απαντάει πως στις μισές από τις χώρες της ΕΕ, 13 στο σύνολο (Αυστρία, Κύπρος, Δανία, Εσθονία,  Φινλανδία,  Γαλλία,  Γερμανία,  Ουγγαρία,  Ιταλία,  Λετονία,  Λιθουανία, Λουξεμβούργο,  Ισπανία) απαγορεύεται η ίδρυση φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς. 

Υπενθυμίζεται ότι ο Νίκος Χουντής βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τους εκπροσώπους του κλάδου των φαρμακοποιών, έχει εκ μέρους τους καταθέσει προσφυγή-αναφορά του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έχουν ήδη συμφωνηθεί τα επόμενα βήματα, με βάση και τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από την αποκαλυπτική απάντηση της Κομισιόν

www.healthview.gr 
[--->]

ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΗ ΤΟΥ ΄68: Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ

                         

     

Το κείμενο της Νάντιας Βαλαβάνη που ακολουθεί συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο της ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ – Θέματα τέχνης και πολιτικής (Εκδόσεις Ταξιδευτής, Αθήνα 2011).                      

Στηρίζεται σε ομιλία που γράφτηκε με αφορμή τα 40χρονα της εξέγερσης και έγινε στο πλαίσιο της συζήτησης, Σαββατόβραδο 17.5.2008, με θέμα «1968: Η χρονιά που άλλαξε τον κόσμο και την Αριστερά. Συμπεράσματα, επικαιρότητα, προοπτικές», στην οποία     συμμετείχαν επίσης οι Γιάννης Μπανιάς, Αντώνης Νταβανέλος, Ρούντι Ρινάλντι, Γιώργος Σαπουνάς & Νίκος Χουντής. Με τη συζήτηση αυτή έκλεισε το τότε διήμερο εκδηλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ στην Τεχνόπολη (Γκάζι) με τίτλο «Το παγκόσμιο ’68 και ο Γαλλικός Μάης» (16-17.5.2008).

                       

Πρωτοδημοσιεύτηκε στις «Αναγνώσεις» της Αυγής της Κυριακής, τ. 286, 15.6.2008 και συμπεριλήφθηκε στη συλλογική έκδοση «Θεωρία, λογοτεχνία, αριστερά» (Εκδόσεις Το πέρασμα, 2008).

Μετά από μια πολιτική ήττα δεν ξεστρατίζουν μόνο οι άνθρωποι αλλά και οι ιδέες. Το συμπέρασμα όμως ενός απ’ τους πρωτεργάτες του γαλλικού Μάη, του Αλέν Ζοσμάρ, ότι αν δεν είχε προηγηθεί ο Μάης του ’68 δεν θα είχε υπάρξει ο νεοσυντηρητισμός, οδηγεί πολύ μακριά. Πρώτον, επειδή υπονοεί ότι πίσω από τις νεοφιλελεύθερες ιδέες, που στη συνέχεια κυριάρχησαν, βρίσκεται ο βασικός πυρήνας ιδεών του ίδιου του Μάη, και όχι η διαστροφή τους. Δεύτερον, επειδή ανάγει αυτές τις ιδέες στη διαπάλη σε μια αυτοτελή σφαίρα ιδεών, ξεχνώντας την υλική βάση διαμόρφωσής τους, τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση: τη βαθύτερη καπιταλιστική ανασυγκρότηση από την εποχή της υπέρβασης, κατά κύριο λόγο μέσω του κεϋνσιανού μοντέλου, του μεγάλου συστημικού κραχ, της παγκόσμιας δομικής καπιταλιστικής κρίσης του ‘29-‘30.

   

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να ζητήσει αποζημίωση από το καρτέλ των κατασκευαστικών

Απάντηση Κομισιόν σε ευρωβουλευτή ΛΑΕ, Ν.Χουντή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

• Ενώ οι μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες που ομολόγησαν τη συμμετοχή τους στο καρτέλ,καταλήστευαν το κράτος για δεκαετίες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να ζητήσει αποζημίωση
• Απάντηση-σοκ Κομισιόν σε Νίκο Χουντή (ευρωβουλευτή ΛΑΕ)

Ενώ οι μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες ομολόγησαν ότι για δεκαετίες καταλήστευαν το ελληνικό κράτος με τη σύσταση καρτέλ,

ενώ παραγράφηκε από την Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού το μεγαλύτερο μέρος της ομολογημένης απάτης (1981-88 και 2001-02),

ενώ έπεσαν «στα μαλακά» με ένα αστείο πρόστιμο της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, εταιρίες που με προκλητικό τρόπο λήστευαν το δημόσιο χρήμα (ΑΚΤΩΡ, ΑΕΓΕΚ, ΤΕΡΝΑ, ΙΝΤΡΑΚΑΤ, κά),

ενώ απαλλάχθηκαν σκανδαλωδώς οι ξένες εταιρίες, όπως οι Siemens, Vinci, Hochtieff και άλλες, που επωφελήθηκαν του καρτέλ…

η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ζητήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη το ελληνικό κράτος από την αποδεδειγμένη και ομολογημένη σύσταση καρτέλ, όπως ρητά προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία 2014/104/ΕΕ) και βεβαιώνει η Κομισιόν με την παρούσα απάντηση, στην οποία τονίζει: «Το γεγονός ότι η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλε πρόστιμο στις εν λόγω εταιρίες δεν εμποδίζει το ελληνικό κράτος να διεκδικήσει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη».

Ταυτόχρονα, ενώ η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπει, τουλάχιστον 3ετή αποκλεισμό από διαγωνισμούς, εταιριών που συμμετείχαν σε καρτέλ ή επιβολή στις εταιρίες επαρκών μέτρων για τη μη επανάληψη σχετικών παράνομων πρακτικών, αποδεικνύεται ότι, ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχουν λάβει οποιοδήποτε μέτρο σε βάρος αυτών των, αφού, «έκτοτε, έχουν προκηρυχθεί δημόσια έργα (πχ, Αυτοκινητόδρομος Ε-65, Κάθετοι άξονες Εγνατίας, κά), ή βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες δημοπράτησης (πχ, επέκταση Μετρό Αθήνας), στις οποίες συμμετείχαν ή έχουν ανακηρυχθεί και ανάδοχοι, εταιρίες που συμμετείχαν στο ανωτέρω καρτέλ».

Συγκεκριμένα, σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) Νίκος Χουντής, αφού επισήμαινε απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) ότι, εταιρίες που συμμετείχαν σε καρτέλ «αποκλείονται από διαγωνισμούς δημοσίων έργων για 3 τουλάχιστον έτη,… εκτός αν έχουν συνδράμει ενεργά στην έρευνα, έχουν λάβει επαρκή μέτρα για μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, αποζημίωσαν για προκληθείσες ζημίες (πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου)», υπενθύμιζε στην Κομισιόν την απόφαση της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού για τη σύσταση καρτέλκατασκευαστικών εταιριών και την καλούσε να αποφανθεί αν «μπορεί το Ελληνικό Δημόσιο να απαιτήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη από τις εταιρίες του καρτέλ, πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου».

Η απάντηση της Κομισιόν στο ερώτημα αυτό, είναι πραγματικά κόλαφος για την κυβέρνηση:

Αφού αναφέρει ότι, «η οδηγία 2014/104/ΕΕ («οδηγία σχετικά με τις αγωγές αποζημίωσης»)  απαιτεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει υποστεί ζημία λόγω παράβασης του δικαίου ανταγωνισμού μπορεί να αξιώσει και να επιτύχει πλήρη αποζημίωση για την εν λόγω ζημία», καταλήγει τονίζοντας ότι, «Το γεγονός ότι η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλε πρόστιμο στις εν λόγω εταιρείες δεν εμποδίζει το ελληνικό κράτος να διεκδικήσει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη»!!!».

Στο ερώτημα του Νίκου Χουντή, γιατί δεν υπήρξε, όπως προβλέπει η νομοθεσία, 3ετής αποκλεισμός από διαγωνισμούς ή αν υπήρξαν άλλα «επαρκή μέτρα» προκειμένου για τη μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, η Επίτροπος Ανταγωνισμού κ. Vestager «δείχνει» την ελληνική κυβέρνηση, τονίζοντας: «Το άρθρο 57 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ («οδηγία για τις δημόσιες συμβάσεις») επιτρέπει σε μια εταιρεία να αποδείξει ότι έχει λάβει μέτρα για να διασφαλίσει την αξιοπιστία της και να αποφύγει πιθανό αποκλεισμό από τη διαδικασία ανάθεσης. Η τελική απόφαση επί του θέματος ανήκει στην αναθέτουσα αρχή(σ.σ: ελληνική κυβέρνηση)». 

Η πλήρης ερώτηση και απάντηση έχουν ως εξής:

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-006119/2018προς την Επιτροπή

Άρθρο 130 του Κανονισμού

Nikolaos Chountis (GUE/NGL)

Θέμα:  Καρτέλ κατασκευαστικών εταιριών στην Ελλάδα και απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ

Με απόφαση του ΔΕΕ  εταιρίες που συμμετείχαν σε καρτέλ αποκλείονται από διαγωνισμούς δημοσίων έργων για 3 τουλάχιστον έτη, από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης Δικαστηρίου ή Επιτροπής Ανταγωνισμού, εκτός αν έχουν συνδράμει ενεργά στην έρευνα, έχουν λάβει επαρκή μέτρα για μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, αποζημίωσαν για προκληθείσες ζημίες (πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου), κ.λπ.

Έχοντας υπόψη ότι,

–          τον Σεπτέμβριο 2017 η ΕΕΑ  εξέδωσε απόφαση σε βάρος κατασκευαστικών εταιριών , για συμμετοχή σε καρτέλ και επιδικάστηκαν «αναλογικά» πρόστιμα,

–          έκτοτε όμως, έχουν προκηρυχθεί δημόσια έργα (π.χ. αυτοκινητόδρομος Ε-65, κάθετοι άξονες Εγνατίας, κ.ά.), ή βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες δημοπράτησης (π.χ. επέκταση Μετρό Αθήνας), στις οποίες συμμετείχαν ή έχουν ανακηρυχθεί και ανάδοχοι, εταιρίες που συμμετείχαν στο ανωτέρω καρτέλ·

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Μπορεί να βεβαιώσει ότι οι εταιρίες αυτές έχουν προσκομίσει τα «ελαφρυντικά στοιχεία» που προβλέπονται στο άρθρο 57 παράγραφος 6 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ;
2. Με βάση την ανωτέρω απόφαση του ΔΕΕ, μπορεί το Ελληνικό Δημόσιο να απαιτήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη από τις εταιρίες του καρτέλ, πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου; Υπάρχει σχετική διεκδίκηση;
3. Εταιρίες που δεν παραδέχθηκαν τη συμμετοχή τους στο καρτέλ, αλλά εκκρεμεί η σχετική απόφαση της ΕΕΑ (π.χ. SIEMENS, VINCI, HOCHTIEFF, κ.ά.), μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων; Πότε αναμένεται η οριστική απόφαση της ΕΕΑ;

 E-006119/2018Απάντηση της κ. Vestager εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 

[--->]