Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά ημερομηνία για το ερώτημα Ν.Χουντής. Ταξινόμηση κατά συνάφεια Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά ημερομηνία για το ερώτημα Ν.Χουντής. Ταξινόμηση κατά συνάφεια Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο Κυριάκος Κατζουράκης για τις εκλογές


Στην σημερινή Ελλάδα που υποφέρει από τις βάρβαρες κοινωνικές βόμβες τριών - μέχρι τώρα - “Μνημονίων”, κάποιοι πολίτες, κάποιοι πεισματάρηδες αριστεροί δε σταμάτησαν – έργω - να πιστεύουν στην αντίσταση της. Ίσως ουτοπικά επιμένουν να αγωνίζονται για να μην εξαφανιστεί η πολιτική όψη της αριστεράς που ήταν πάντα κριτική και αγωνιστική. Είχαμε την τύχη να ζήσουμε, μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη το 2008, την μεγάλη λαϊκή διαδήλωση του ΟΧΙ το καλοκαίρι του 2015. Μια μέρα που θα μείνει ορόσημο να μας θυμίζει αυτό που δεν έγινε: ότι όλα είναι δυνατόν να γίνουν, όταν έχεις το λαό μαζί σου.

Η αριστερά όμως ερημώθηκε, είναι πλέον ένα θλιβερό φόντο στα γεγονότα που τρέχουν κάτω από την φριχτή επιγραφή της «Ανάπτυξης» και η χώρα είναι έτοιμη να παραδοθεί στα χέρια των εργολάβων κι αυτών που θα την αποτελειώσουν.
Με απλά λόγια το περιβάλλον δεν ευνοεί καμία αντίσταση. Και είναι πολύτιμη η παρουσία αυτών των πεισματάρηδων που επιμένουν να υπάρχουν. Αναφέρομαι στις μικρές πολιτικές ομάδες που τα μεγάλα κόμματα και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι απαξιώνουν. Η δική μου καρδιά χτυπάει με αυτούς που δοκίμασαν να αποφύγει η χώρα το τρίτο μνημόνιο, που νομοθέτησαν κάποιους κανόνες, που πίστεψαν, ουτοπικά, ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Και που τεχνηέντως απομακρύνθηκαν από την «πρώτη φορά κυβέρνηση της αριστεράς».

Αυτοί όμως συνέχισαν και συνεχίζουν. Η καλή μου φίλη Νάντια Βαλαβάνη, μια σπάνια διανοούμενη αλλά και πραγματίστρια, που επί υπουργίας της κατάργησε την προσωποκράτηση για χρέη πάνω από 5.000 ευρώ, «πάγωσε» όλες τις ιδιωτικοποιήσεις στην προοπτική οριστικού τερματισμού της πολιτικής λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας, νομοθέτησε ένα Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας, τα έσοδα απ’ την αξιοποίηση της οποίας θα διοχετευόταν στην κοινωνική πολιτική και στην ενίσχυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, ενώ θέσπισε τη ρύθμιση για τις 100 δόσεις, στην οποία συμμετείχαν 1 εκ. άνθρωποι, για ν’ ανατραπούν όλα με το Γ’ Μνημόνιο. Και βέβαια ο άξιος και ευγενής Νίκος Χουντής, ο Κώστας Ήσυχος, ο Δημήτρης Στρατούλης, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κι άλλοι πολλοί που παλεύουν με εντιμότητα και ήθος. Τους καμαρώνω και θαυμάζω τον τρόπο που επιμένουν να υπάρχουν.

Εμείς έχουμε χρέος να αλλάξουμε την αριστερά κι αυτό απαιτεί χρόνο και σκέψη.
Μέχρι τότε έχουμε απόλυτη ανάγκη να συνδιαλεγόμαστε με όσους συνεχίζουν τον αγώνα. Αυτό απαιτεί να τους στηρίξουμε σήμερα, ώστε να υπάρχουν την επόμενη μέρα.

Κυριάκος Κατζουράκης – 18 / 22 του Ιούνη 2019. 

[----->]

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να ζητήσει αποζημίωση από το καρτέλ των κατασκευαστικών


Απάντηση Κομισιόν σε ευρωβουλευτή ΛΑΕ, Ν.Χουντή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
  • Ενώ οι μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες που ομολόγησαν τη συμμετοχή τους στο καρτέλ,καταλήστευαν το κράτος για δεκαετίες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να ζητήσει αποζημίωση
  • Απάντηση-σοκ Κομισιόν σε Νίκο Χουντή (ευρωβουλευτή ΛΑΕ)
Ενώ οι μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες ομολόγησαν ότι για δεκαετίες καταλήστευαν το ελληνικό κράτος με τη σύσταση καρτέλ,
ενώ παραγράφηκε από την Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού το μεγαλύτερο μέρος της ομολογημένης απάτης (1981-88 και 2001-02),
ενώ έπεσαν «στα μαλακά» με ένα αστείο πρόστιμο της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, εταιρίες που με προκλητικό τρόπο λήστευαν το δημόσιο χρήμα (ΑΚΤΩΡ, ΑΕΓΕΚ, ΤΕΡΝΑ, ΙΝΤΡΑΚΑΤ, κά),
ενώ απαλλάχθηκαν σκανδαλωδώς οι ξένες εταιρίες, όπως οι Siemens, Vinci, Hochtieff και άλλες, που επωφελήθηκαν του καρτέλ…
η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ζητήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη το ελληνικό κράτος από την αποδεδειγμένη και ομολογημένη σύσταση καρτέλ, όπως ρητά προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία 2014/104/ΕΕ) και βεβαιώνει η Κομισιόν με την παρούσα απάντηση, στην οποία τονίζει: «Το γεγονός ότι η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλε πρόστιμο στις εν λόγω εταιρίες δεν εμποδίζει το ελληνικό κράτος να διεκδικήσει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη».

Ταυτόχρονα, ενώ η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπει, τουλάχιστον 3ετή αποκλεισμό από διαγωνισμούς, εταιριών που συμμετείχαν σε καρτέλ ή επιβολή στις εταιρίες επαρκών μέτρων για τη μη επανάληψη σχετικών παράνομων πρακτικών, αποδεικνύεται ότι, ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχουν λάβει οποιοδήποτε μέτρο σε βάρος αυτών των, αφού, «έκτοτε, έχουν προκηρυχθεί δημόσια έργα (πχ, Αυτοκινητόδρομος Ε-65, Κάθετοι άξονες Εγνατίας, κά), ή βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες δημοπράτησης (πχ, επέκταση Μετρό Αθήνας), στις οποίες συμμετείχαν ή έχουν ανακηρυχθεί και ανάδοχοι, εταιρίες που συμμετείχαν στο ανωτέρω καρτέλ».

Συγκεκριμένα, σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) Νίκος Χουντής, αφού επισήμαινε απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) ότι, εταιρίες που συμμετείχαν σε καρτέλ «αποκλείονται από διαγωνισμούς δημοσίων έργων για 3 τουλάχιστον έτη,… εκτός αν έχουν συνδράμει ενεργά στην έρευνα, έχουν λάβει επαρκή μέτρα για μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, αποζημίωσαν για προκληθείσες ζημίες (πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου)», υπενθύμιζε στην Κομισιόν την απόφαση της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού για τη σύσταση καρτέλκατασκευαστικών εταιριών και την καλούσε να αποφανθεί αν «μπορεί το Ελληνικό Δημόσιο να απαιτήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη από τις εταιρίες του καρτέλ, πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου».

Η απάντηση της Κομισιόν στο ερώτημα αυτό, είναι πραγματικά κόλαφος για την κυβέρνηση:
Αφού αναφέρει ότι, «η οδηγία 2014/104/ΕΕ («οδηγία σχετικά με τις αγωγές αποζημίωσης»)  απαιτεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει υποστεί ζημία λόγω παράβασης του δικαίου ανταγωνισμού μπορεί να αξιώσει και να επιτύχει πλήρη αποζημίωση για την εν λόγω ζημία», καταλήγει τονίζοντας ότι, «Το γεγονός ότι η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλε πρόστιμο στις εν λόγω εταιρείες δεν εμποδίζει το ελληνικό κράτος να διεκδικήσει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη»!!!».

Στο ερώτημα του Νίκου Χουντή, γιατί δεν υπήρξε, όπως προβλέπει η νομοθεσία, 3ετής αποκλεισμός από διαγωνισμούς ή αν υπήρξαν άλλα «επαρκή μέτρα» προκειμένου για τη μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, η Επίτροπος Ανταγωνισμού κ. Vestager «δείχνει» την ελληνική κυβέρνηση, τονίζοντας: «Το άρθρο 57 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ («οδηγία για τις δημόσιες συμβάσεις») επιτρέπει σε μια εταιρεία να αποδείξει ότι έχει λάβει μέτρα για να διασφαλίσει την αξιοπιστία της και να αποφύγει πιθανό αποκλεισμό από τη διαδικασία ανάθεσης. Η τελική απόφαση επί του θέματος ανήκει στην αναθέτουσα αρχή(σ.σ: ελληνική κυβέρνηση

Η πλήρης ερώτηση και απάντηση έχουν ως εξής:

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-006119/2018προς την Επιτροπή
Άρθρο 130 του Κανονισμού

Nikolaos Chountis (GUE/NGL)

Θέμα:  Καρτέλ κατασκευαστικών εταιριών στην Ελλάδα και απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ
Με απόφαση του ΔΕΕ  εταιρίες που συμμετείχαν σε καρτέλ αποκλείονται από διαγωνισμούς δημοσίων έργων για 3 τουλάχιστον έτη, από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης Δικαστηρίου ή Επιτροπής Ανταγωνισμού, εκτός αν έχουν συνδράμει ενεργά στην έρευνα, έχουν λάβει επαρκή μέτρα για μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, αποζημίωσαν για προκληθείσες ζημίες (πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου), κ.λπ.
Έχοντας υπόψη ότι,
–          τον Σεπτέμβριο 2017 η ΕΕΑ  εξέδωσε απόφαση σε βάρος κατασκευαστικών εταιριών , για συμμετοχή σε καρτέλ και επιδικάστηκαν «αναλογικά» πρόστιμα,
–          έκτοτε όμως, έχουν προκηρυχθεί δημόσια έργα (π.χ. αυτοκινητόδρομος Ε-65, κάθετοι άξονες Εγνατίας, κ.ά.), ή βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες δημοπράτησης (π.χ. επέκταση Μετρό Αθήνας), στις οποίες συμμετείχαν ή έχουν ανακηρυχθεί και ανάδοχοι, εταιρίες που συμμετείχαν στο ανωτέρω καρτέλ·
Ερωτάται η Επιτροπή:
  1. Μπορεί να βεβαιώσει ότι οι εταιρίες αυτές έχουν προσκομίσει τα «ελαφρυντικά στοιχεία» που προβλέπονται στο άρθρο 57 παράγραφος 6 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ;
  2. Με βάση την ανωτέρω απόφαση του ΔΕΕ, μπορεί το Ελληνικό Δημόσιο να απαιτήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη από τις εταιρίες του καρτέλ, πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου; Υπάρχει σχετική διεκδίκηση;
  3. Εταιρίες που δεν παραδέχθηκαν τη συμμετοχή τους στο καρτέλ, αλλά εκκρεμεί η σχετική απόφαση της ΕΕΑ (π.χ. SIEMENS, VINCI, HOCHTIEFF, κ.ά.), μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων; Πότε αναμένεται η οριστική απόφαση της ΕΕΑ;

ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΗ ΤΟΥ ΄68: Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ



                          https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip-cMkmKw54pB1MW851Nmja-PezK44EVfRuhF53nEoo5KYCCCir3IbLO07w8PVufT91X8A2qEljhOUERJkxOOFanmGt7wUtOipdc8lSs0_3xsC_0Ga087UpQjVOChRKJJyB4KeCbkK6TQ/s1600/unnamed.jpg

     
Το κείμενο της Νάντιας Βαλαβάνη που ακολουθεί συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο της ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ – Θέματα τέχνης και πολιτικής (Εκδόσεις Ταξιδευτής, Αθήνα 2011).                      
Στηρίζεται σε ομιλία που γράφτηκε με αφορμή τα 40χρονα της εξέγερσης και έγινε στο πλαίσιο της συζήτησης, Σαββατόβραδο 17.5.2008, με θέμα «1968: Η χρονιά που άλλαξε τον κόσμο και την Αριστερά. Συμπεράσματα, επικαιρότητα, προοπτικές», στην οποία     συμμετείχαν επίσης οι Γιάννης Μπανιάς, Αντώνης Νταβανέλος, Ρούντι Ρινάλντι, Γιώργος Σαπουνάς & Νίκος Χουντής. Με τη συζήτηση αυτή έκλεισε το τότε διήμερο εκδηλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ στην Τεχνόπολη (Γκάζι) με τίτλο «Το παγκόσμιο ’68 και ο Γαλλικός Μάης» (16-17.5.2008).
                       
Πρωτοδημοσιεύτηκε στις «Αναγνώσεις» της Αυγής της Κυριακής, τ. 286, 15.6.2008 και συμπεριλήφθηκε στη συλλογική έκδοση «Θεωρία, λογοτεχνία, αριστερά» (Εκδόσεις Το πέρασμα, 2008).

Μετά από μια πολιτική ήττα δεν ξεστρατίζουν μόνο οι άνθρωποι αλλά και οι ιδέες. Το συμπέρασμα όμως ενός απ’ τους πρωτεργάτες του γαλλικού Μάη, του Αλέν Ζοσμάρ, ότι αν δεν είχε προηγηθεί ο Μάης του ’68 δεν θα είχε υπάρξει ο νεοσυντηρητισμός, οδηγεί πολύ μακριά. Πρώτον, επειδή υπονοεί ότι πίσω από τις νεοφιλελεύθερες ιδέες, που στη συνέχεια κυριάρχησαν, βρίσκεται ο βασικός πυρήνας ιδεών του ίδιου του Μάη, και όχι η διαστροφή τους. Δεύτερον, επειδή ανάγει αυτές τις ιδέες στη διαπάλη σε μια αυτοτελή σφαίρα ιδεών, ξεχνώντας την υλική βάση διαμόρφωσής τους, τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση: τη βαθύτερη καπιταλιστική ανασυγκρότηση από την εποχή της υπέρβασης, κατά κύριο λόγο μέσω του κεϋνσιανού μοντέλου, του μεγάλου συστημικού κραχ, της παγκόσμιας δομικής καπιταλιστικής κρίσης του ‘29-‘30.
   

‘’Πολυχώρος’’ Novartis




Δηλαδή, σήμερα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η ΝΟνΑΡΤΙ5 ΗΕLLAS , με ετήσιο κύκλο εργασιών ετησίως, περίπου 500 εκατ. δολάρια ΗΠΑ ,με τον αγώνα κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς, έχει χάσει την ''προνομιακή'' της θέση, γιαυτό και φάρμακά της όπως π.χ. το Lucentis, για τη θεραπεία της εκφύλισης της Ωχράς Κηλίδας, που αφορά 50.000 ασθενείς και το 1 φιαλίδιο των10mg/ml στην Ελλάδα κοστίζει ,μόλις ,€ 745 έχει αντικατασταθεί από άλλο 40 φορές φθηνότερο ,με τα ίδια αποτελέσματα [1], όπως γίνεται ήδη αλλού (Γαλλία και  άλλες χώρες).

Μια επερώτηση του Ν.Χουντή στην Ε.Ε. φωτίζει κάποια πράγματα: