Ο TΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΙΑΣ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ: ΠΟΙΟΣ ΟΦΕΛΕΙΤΑΙ?

 

https://strategic-culture.org/news/2023/02/10/the-war-of-terror-of-a-rogue-superpower-cui-bono/

του Pepe Escobar

Όλοι όσοι έχουν μυαλό κατάλαβαν ότι το έκανε η Αυτοκρατορία. Τώρα, η έρευνα-βόμβα https://archive.is/Xddcm του Σέιμουρ Χερς (Seymour Hersh) όχι μόνο περιγράφει λεπτομερώς το πώς ανατινάχτηκαν οι Nord Stream 1 και 2, αλλά αναφέρει και ονόματα: από το τοξικό νεοφιλελεύθερο τρίο των οπαδών του Στράους,τους Σάλιβαν,Μπλίνκεν και Νούλαντ μέχρι τον αρχισυντάκτη του Teleprompter (του υποβολέα).

Αναμφισβήτητα το καλύτερο σημείο στην αφήγηση του Χερς είναι ότι βάζει στο κάδρο άμεσα τον Λευκό Οίκο. Η CIA, από την πλευρά της, τη γλιτώνει. Το σύνολο του ρεπορτάζ μπορεί να διαβαστεί ως η ενοχοποίηση ενός αποδιοπομπαίου τράγου. Ενός πολύ εύθραυστου, άθλιου αποδιοπομπαίου τράγου - με αυτά τα απόρρητα έγγραφα στο γκαράζ, τα ατελείωτα απλανή βλέμματα και ακατανόητα μουρμουρητά, και φυσικά όλο αυτό το φρικτό, πολυετές καρουζέλ της οικογενειακής διαφθοράς μέσα και γύρω από την Ουκρανία, που δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί πλήρως.

Το ρεπορτάζ του Χερς έτυχε να βγει αμέσως μετά τους φονικούς σεισμούς στην Τουρκία/Συρία. Πρόκειται για έναν σεισμό στην ερευνητική δημοσιογραφία που ακροβατεί πάνω από τις γραμμές ενός ρήγματος και αποκαλύπτει αμέτρητες ρωγμές, ψήγματα αλήθειας που αγωνιούν για λίγο αέρα ανάμεσα στα συντρίμμια.

Αλλά είναι αυτό το μόνο που υπάρχει; Η αφήγηση έχει στέρεες βάσεις από την αρχή μέχρι το τέλος; Ναι και όχι. Πριν απ' όλα, γιατί τώρα; Πρόκειται για μια διαρροή - ουσιαστικά από κάποιον του Βαθέος Κράτους, τη βασική πηγή του Χερς. Αυτό το remix της ταινίας "Βαθύ λαρύγγι" του 21ου αιώνα μπορεί να έχει τρομοκρατηθεί από την τοξικότητα του συστήματος, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζει πως ό,τι κι αν πει, δεν θα έχει συνέπειες.

Το δειλό Βερολίνο -που αγνοούσε τα πάντα σχετικά με την επιχείριση- κατάπιε τη γλώσσα του. Άλλωστε η πράσινη ομάδα εκστατιάστηκε, γιατί η τρομοκρατική επίθεση προώθησε τη μεσαιωνική ατζέντα της αποβιομηχάνισης. Παράλληλα, ως έξτρα μπόνους, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι υποτελείς παίρνουν μία ακόμα επιβεβαίωση ότι αυτή είναι η μοίρα που τους περιμένει αν δεν ακολουθήσουν τη φωνή του αφέντη τους.

Η αφήγηση του Χερς δείχνει τους Νορβηγούς ως βασικό συνεργό της τρομοκρατίας αλλά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη: ο Στόλτεμπεργκ του ΝΑΤΟ είναι ένα από τα ατού της CIA εδώ και μισό ίσως αιώνα. Και το Όσλο είχε φυσικά τα δικά του κίνητρα για να συμμετάσχει στη συμφωνία: να εισπράξει πολλά επιπλέον μετρητά πουλώντας όση ενέργεια του περίσσευε στους απελπισμένους Ευρωπαίους πελάτες.

Ένα μικρό πρόβλημα στην αφήγηση είναι ότι η Νορβηγία, σε αντίθεση με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, δεν διαθέτει ακόμη κανένα επιχειρησιακό P-8 Poseidon. Αυτό που ήταν γνωστό  εκείνη την εποχή είναι ότι ένα αμερικανικό P-8 πηγαινοερχόταν – με ανεφοδιασμό στον αέρα - από τις ΗΠΑ στο νησί Μπόρνχολμ της Νορβηγίας.

Ένα κραυγαλέο σημείο είναι ότι ο Χερς – ή μάλλον, η βασική πηγή του – έβγαλε εντελώς την MI6 από το κάδρο. Εκείνη την εποχή η SVR, η ρωσική αντικατασκοπεία, είχε στρέψει την προσοχή της, σαν λέιζερ , πάνω στην MI6, και στους Πολωνούς. Αυτό που εξακολουθεί να επιβεβαιώνει την αφήγηση είναι ότι το δίδυμο πίσω από τον "Μπάιντεν" παρείχε τον σχεδιασμό, τις πληροφορίες και συντόνισε την υλικοτεχνική υποδομή, ενώ η τελική πράξη -στην προκειμένη περίπτωση μια σημαδούρα σόναρ που πυροδότησε τα εκρηκτικά C4- μπορεί να εκτελέστηκε από τους Νορβηγούς υποτελείς.

Το πρόβλημα είναι ότι η σημαδούρα μπορεί να έπεσε από ένα αμερικανικό P-8. Και δεν υπάρχει τίποτα που να εξηγεί γιατί ένα από τα τμήματα του Nord Stream 2 έμεινε άθικτο.

Ο τρόπος λειτουργίας του Χερς είναι απαράμιλλος. Από τη σκοπιά ενός ξένου ανταποκριτή, είναι εύκολο για κάποιον σαν εμένα να καταλάβει πώς χρησιμοποιεί ανώνυμες πηγές και πώς έχει πρόσβαση -και προστατεύει- τον μεγάλο κατάλογο των επαφών του: η εμπιστοσύνη λειτουργεί αμφίδρομα. Το ιστορικό του είναι απαράμιλλο.

Αλλά φυσικά παραμένει η εξής πιθανότητα : τι γίνεται σε περίπτωση που τον ''δουλεύουν''; Πρόκειται απλώς για μια κλειστή παρέα; Άλλωστε, η αφήγηση ταλαντεύεται πολύ μεταξύ λεπτών λεπτομερειών και αρκετών αδιεξόδων, κάνοντας συνεχώς αναφορά σε ένα τεράστιο σύνολο εγγράφων και πάρα πολλούς ανθρώπους στο κύκλωμα – ένα γεγονός που συνεπάγεται υπερβολικό ρίσκο.

Το ότι η CIA διστάζει πάρα πολύ να προχωρήσει σε δολοφονία είναι κόκκινος συναγερμός σε όλη την αφήγηση - ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι οι ιδανικοί βατραχάνθρωποι για μια τέτοια επιχείρηση θα έπρεπε να προέρχονται από το Τμήμα Ειδικών Δραστηριοτήτων της CIA και όχι από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Η ΡΩΣΙΑ;

Αναμφισβήτητα ολόκληρος ο πλανήτης σκέφτεται ποια θα είναι η ρωσική απάντηση.

Εξετάζοντας τη σκακιέρα, αυτό που βλέπει το Κρεμλίνο και το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι η Μέρκελ να ομολογεί ότι το Μινσκ 2 ήταν απλώς ένα τέχνασμα. Την επίθεση της Αυτοκρατορίας στους Nord Streams (έχουν την εικόνα, αλλά μπορεί να μην έχουν όλες τις εσωτερικές λεπτομέρειες που δίνει η πηγή του Χερς).Τον πρώην Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπένετ να καταγράφει λεπτομερώς πώς οι Αγγλοαμερικανοί σκότωσαν πέρυσι στην Κωνσταντινούπολη την ειρηνευτική διαδικασία για την Ουκρανία που βρισκόταν σε καλό δρόμο

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας ξεκαθάρισε πως όταν πρόκειται για πυρηνικές διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς, κάθε προτεινόμενη χειρονομία καλής θέλησης είναι "αδικαιολόγητη, άκαιρη και περιττή".

Το υπουργείο, σκόπιμα και με τρόπο κάπως ανησυχητικό, ήταν πολύ ασαφές σε ένα κομβικό ζήτημα: " στρατηγικοί στόχοι πυρηνικών δυνάμεων" που δέχθηκαν επίθεση από το Κίεβο - με τη βοήθεια των Αμερικανών. Οι επιθέσεις αυτές μπορεί να αφορούσαν "στρατιωτικο-τεχνικές και πληροφοριακές-κατασκοπευτικές" πτυχές.

Σε ότι αφορά τον Παγκόσμιο Νότο, αυτό που βγαίνει από το δημοσίευμα του Χερς είναι μια Υπερδύναμη του Κακού, με τεράστια αιματοβαμμένα κόκκινα γράμματα, ως κρατικός χορηγός της τρομοκρατίας: ο τελετουργικός ενταφιασμός - στον βυθό της Βαλτικής Θάλασσας - του διεθνούς δικαίου, και του κακόγουστου υποκατάστατου της Αυτοκρατορίας,  "η παγκόσμια τάξη με βάση κανόνες ".

Θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να προσδιοριστεί πλήρως ποιο κομμάτι του Βαθέως Κράτους μπορεί να χρησιμοποίησε τον Χερς για να προωθήσει την ατζέντα της. Φυσικά και αυτός το γνωρίζει - αλλά αυτό δεν θα ήταν ποτέ αρκετό για να τον κρατήσει μακριά από μια έρευνα βόμβα (τρεις μήνες σκληρής δουλειάς). Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ θα κάνουν τα πάντα για να καταστείλουν, να λογοκρίνουν, να εξευτελίσουν και να αγνοήσουν την έκθεσή του- αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο εξαπλώνεται ήδη σαν πυρκαγιά.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ μιλάει πλέον ανοιχτά, όπως και ο Μεντβέντεφ, καταγγέλλοντας ότι οι ΗΠΑ έχουν "εξαπολύσει έναν ολοκληρωτικό υβριδικό πόλεμο" εναντίον της Ρωσίας, με τις δύο πυρηνικές δυνάμεις να βρίσκονται πλέον σε πορεία άμεσης αντιπαράθεσης. Και καθώς η Ουάσινγκτον έχει διακηρυγμένο στόχο τη "στρατηγική ήττα" της Ρωσίας και έχει μετατρέψει τις διμερείς σχέσεις σε πύρινη σφαίρα, δεν μπορεί πλέον να υπάρξει "business as usual".

Η ρωσική "απάντηση" - και πριν το ρεπορτάζ του Χερς - ήταν σε εντελώς άλλο επίπεδο:  απο-δολαριοποίηση σε εξέλιξη σε όλο το φάσμα, από την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση έως τους BRICS και ακόμα πιο πέρα, και πλήρης αναπροσανατολισμός του εμπορίου προς την Ευρασία και άλλα μέρη του Παγκόσμιου Νότου. Η Ρωσία δημιουργεί σταθερές συνθήκες για περαιτέρω σταθερότητα, προβλέποντας ήδη το αναπόφευκτο: την ώρα να αντιμετωπίσει μετωπικά το ΝΑΤΟ.

Όσο για την ταχύτητα αντίδρασης, τα γεγονότα στο πεδίο των μαχών δείχνουν ότι η Ρωσία συντρίβει  τον αμερικανικό/νατοϊκό στρατό δια αντιπροσώπων με τρόπο πλήρους στρατηγικής ασάφειας ( full Strategic Ambiguity mode). Η τρομοκρατική επίθεση στα Nord Streams φυσικά θα παραμονεύει πάντα στο παρασκήνιο. Θα υπάρξουν αντιδράσεις. Αλλά αυτό θα γίνει σε χρόνο, τρόπο και τόπο που θα επιλέξει η ίδια η Ρωσία.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΡΠΑΓΉ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

700.000 δανειολήπτες κινδυνεύουν να χάσουν την περιουσία τους αν εφαρμοστεί η απόφαση του Αρείου Πάγου.Ναι καλά διαβάσατε  700.000 άνθρωποι

Προσέξτε επίσης   με τι ταχύτητα κινείται ένας από τους πιο βρώμικους θεσμούς του Ελληνικού  κράτους όταν θέλει

1.Στις 19 Οκτωβρίου ο Υπουργός των Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, , "προέβλεψε"? ότι το φλέγον ζήτημα της νομιμοποίησης των servicers να διενεργούν πλειστηριασμούς θα επιλύετο στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

2. Ωs εκ θαύματος στις 10.11 δημοσιεύθηκε η παραπεμπτική απόφαση του Τμήματος του ΑΠ στην Πληρη Ολομελεια.

3..Λίγες μέρες μετά ο επικεφαλής της ΤΤΕ Γ. Στουρνάρας, ωσάν και αυτός να έχει κληρονομικό χάρισμα, προέβλεψε τη θετική για servicers και funds έκβαση της υπόθεσης . 4.Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου σε πλήρη σύνθεση συνεδρίασε στις 26.01, με την Εισαγγελία (Ντογιάκος) και την εισηγήτρια Δικαστή να τάσσονται κατά των δανειοληπτών.

5. Σε χρόνο ρεκόρ, σήμερα 08.02 δηλαδή 12 μέρες μετά, η Πλήρης Ολομέλεια διασκέφτηκε και όχι μόνο τάχθηκε υπέρ των funds, αλλά θεώρησε ορθό, προκειμένου να δώσει το κατάλληλο μήνυμα στα κατώτερα δικαστήρια, να διαρρεύσει το αποτέλεσμα της διάσκεψης, πριν τη δημοσίευση της απόφασης. Πρόκειται για θεσμική εκτροπή , αντίστοιχη του ζητήματος των υποκλοπών.

(Από  Giorgos Kaltsas )

 

Εξοχα

 

Λίστα με τα 37 FUNDS (από τα 41 συνολικά) , με διευθύνσεις, εταιρείες μετόχους και μετοχικό κεφάλαιο, τα οποία εδρεύουν κυρίως στην Ιρλανδία (όπου και στήθηκε το «παιχνίδι») και από το 2019 και μετά αγόρασαν 135 δις € ελληνικά δάνεια.

Στη λίστα αυτή μπορεί εύκολα κανείς να διακρίνει μεταξύ άλλων 11 FUNDS με μετοχικό κεφάλαιο 0 € και άλλα 11 με μετοχικό κεφάλαιο 100 €. Υπάρχει μάλιστα FUND με 100 € και 76 μετόχους (κάποιοι «μέτοχοι» συνέβαλλαν με κεφάλαιο λιγότερο από 1 €).

Γενικά, το μικρότερο άνευ κεφαλαίου FUND έχει πάρει 2,5 δις € σε τιτλοποιήσεις (AMOEBA με αξίες ακινήτων άνω των 1,6 δις).

Magda Kyriazi

"Επιτέλους εστεγάσθην"

Κατά κράτος ηττήθηκαν οι δανειολήπτες από τα funds ενώπιον του Αρείου Πάγου. Με συντριπτική πλειοψηφία και κεκλεισμένων των θυρών, οι Αρεοπαγίτες αποφάσισαν ότι είναι νόμιμοι οι πλειστηριασμοί. 700.000 εν όψει. Το είχε διαβλέψει ο Αθηνολάτρης ποιητής Τίμος Μωραϊτίνης πως μόνον ο τάφος είναι μόνιμη κατοικία, γι αυτό ζήτησε να γράψουν στον δικό του: "Επιτέλους εστεγάσθην"

Δανάη Μυλωνάκη

 

ΣΥΡΙΑ: ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

                       

Κάπου 83 χρόνια από την εφαρμογή τους σε βάρος της Γερμανίας το 1940, οι οικονομικές κυρώσεις έχουν γίνει το πιο  χρησιμοποιημένο εργαλείο στο οπλοστάσιο της Ουάσινγκτον για τον πειθαναγκασμό αντίπαλων κρατών. Οι κυρώσεις έχουν γίνει μια παράλληλη ή εναλλακτική πολιτική σε σχέση με τις στρατιωτικές εισβολές, ειδικά μετά την παγίωση του δολαρίου ως το κυρίαρχο νόμισμα στον κόσμο με τη σύνδεσή του με το πετρέλαιο το 1975 - και την περαιτέρω ενίσχυσή του με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.

Αυτό το χρηματοπιστωτικό και οικονομικό όπλο των ΗΠΑ έχει προκαλέσει δεινά στη Συρία εδώ και δεκαετίες, αλλά ο αντίκτυπός του έχει γίνει θανατηφόρος τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά το 2019.

Οι κυρώσεις επηρεάζουν αρνητικά όλους τους ζωτικούς τομείς της οικονομίας, από την ιατρική μέχρι την εκπαίδευση, την ενέργεια, τις επικοινωνίες, τη γεωργία και τη βιομηχανία - μέχρι την αντιμετώπιση έκτακτων καταστροφών, όπως ο σεισμός που έπληξε τη Συρία και την Τουρκία τα ξημερώματα της 6ης Φεβρουαρίου, ο οποίος έχει οδηγήσει μέχρι στιγμής στο θάνατο 1.300 αμάχων, σε μαζικούς τραυματισμούς και στην καταστροφή χιλιάδων σπιτιών.

Οι επιπτώσεις των δυτικών κυρώσεων και της στρατιωτικής κατοχής της Συρίας από τις ΗΠΑ έχουν παραλύσει την οικονομία της χώρας και έχουν υπονομεύσει την ικανότητά της να ανταποκρίνεται σε μεγάλες φυσικές καταστροφές αυτού του είδους. Η κατάσταση είναι τόσο πιεστική που το Συμβούλιο Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής στις 6 Φεβρουαρίου έκανε έκκληση για άμεση άρση των κυρώσεων κατά της Συρίας, ώστε η Δαμασκός να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις ανθρωπιστικές επιπτώσεις από τον τραγικό σεισμό.

Το 1979, η Συρία υπέστη για πρώτη φορά κυρώσεις από την Ουάσινγκτον, όταν χαρακτηρίστηκε κρατικός χορηγός της τρομοκρατίας και της απαγόρευσαν να εξάγει αγαθά και τεχνολογίες στις ΗΠΑ. Αυτό ως τιμωρία για την υποστήριξη της Συρίας στο Ιράν κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ (1980-1988), κάτι που οδήγησε και στην αναστολή της οικονομικής βοήθειας από τις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου (περίπου 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως) και σε μια ασφυκτική οικονομική κρίση, γνωστή ως "κρίση της δεκαετίας του '80".

Λιγότερο από μια δεκαετία μετά από μια σύντομη περίοδο οικονομικής ευημερίας στη Συρία (το καθαρό εγχώριο προϊόν αυξήθηκε κατά περίπου 49% μεταξύ 2000 και του 2010), το 2011 ξεκίνησε ο πόλεμος που υποστηρίχθηκε από ξένες δυνάμεις, σπέρνοντας τον όλεθρο στη συριακή οικονομία. Οι εκτεταμένες ζημιές προκλήθηκαν τόσο από την άμεση καταστροφή οικονομικών εγκαταστάσεων και τομέων κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, όσο και από μια σειρά κυρώσεων με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, οι οποίες έφθασαν στο αποκορύφωμά τους με τον νόμο Caesar του 2019 και τον περσινό νόμο Captagon που στόχευε τις εγχώριες φαρμακευτικές βιομηχανίες και τις βιομηχανίες υγειονομικής περίθαλψης της Συρίας.

Σε αντίθεση με τις περισσότερες περιπτώσεις κυρώσεων όπου οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ χρησιμοποιούν οικονομικές κυρώσεις για να επιβάλουν εξωτερικό οικονομικό αποκλεισμό σε χώρες, οι κυρώσεις κατά της Δαμασκού συνοδεύονται και από έναν εσωτερικό αποκλεισμό.

Αυτό γίνεται με τον στρατιωτικό έλεγχο των πετρελαϊκών πόρων και των εύφορων γεωργικών πεδιάδων της βορειοανατολικής Συρίας -το "καλάθι του ψωμιού του Λεβάντε"- τα οποία βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) στις περιοχές της "Αυτόνομης Διοίκησης", που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ και κυριαρχούν οι Κούρδοι

Ετσι η Δαμασκός υφίσταται ένα διπλό στραγγαλισμό, αφού της στερούν το πετρέλαιό της (την βασική πηγή συναλλάγματος). Τα έσοδα από τις πωλήσεις πετρελαίου αποτελούν περίπου το ένα τέταρτο των εσόδων από τις εξαγωγές της Συρίας και καλύπτουν το 90% των αναγκών της εσωτερικής αγοράς της. Πριν από τον πόλεμο, το 2010, η Συρία παρήγαγε 4 εκατομμύρια τόνους σιταριού, ένα στρατηγικό βασικό γεωργικό προϊόν που παρέχει διατροφική αυτάρκεια και εσωτερική συντήρηση, από το οποίο στη συνέχεια εξάγεται περίπου το ένα τέταρτο

Σήμερα, η χώρα όχι μόνο έχει χάσει την πρόσβαση στα ζωτικής σημασίας γεωργικά εδάφη της, αλλά οι δυτικές κυρώσεις απαγορεύουν στη Δαμασκό να εισάγει αυτά τα βασικά βασικά είδη διατροφής για να θρέψει τον πληθυσμό της.

Αυτό έχει επιδεινώσει τις επιπτώσεις του αποκλεισμού στον συριακό λαό, ο οποίος σήμερα περνάει μια από τις πιο σοβαρές κρίσεις στη σύγχρονη ιστορία του και αδυνατεί να εξασφαλίσει τις βασικές καθημερινές ανάγκες του σε ψωμί και φάρμακα.

Ενημερωμένες πηγές αναφέρουν στο The Cradle ότι η Δαμασκός επιβαρύνεται διπλά για να εξασφαλίσει βασικά αγαθά - επειδή αυτά δεν μπορούν να εισαχθούν άμεσα - γεγονός που αναγκάζει τη συριακή κυβέρνηση να καταφεύγει σε εταιρείες διαμεσολάβησης για να παρακάμψει τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές κυρώσεις.

Πηγές επισημαίνουν τον κρίσιμο ρόλο της Ρωσίας στην εξασφάλιση σιταριού για τη Δαμασκό, αλλά και αυτό συνοδεύεται από την οικονομική επιβάρυνση των υψηλών μεταφορικών. Το ίδιο και με το πετρέλαιο, αφού το Ιράν παρέχει πετρέλαιο στη Συρία μέσω πιστωτικής γραμμής, αλλά η μεταφορά του πραγματοποιείται από ιδιωτικές εταιρείες που αντιμετωπίζουν παρενοχλήσεις από τις αμερικανικές αρχές - είτε με την κράτηση των φορτίων (π.χ. στο Γιβραλτάρ και την Ελλάδα) είτε με την ένταξη των πετρελαιοφόρων που συμμετέχουν στους καταλόγους κυρώσεων των ΗΠΑ.

Με το καθεστώς των κυρώσεων, η Συρία αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες στην ανοικοδόμηση των βασικών τομέων της γεωργίας, της βιομηχανίας, της ενέργειας, της εκπαίδευσης και της υγειονομικής περίθαλψης, οι οποίοι τομείς καταστράφηκαν σε έναν πόλεμο στον οποίο η Ουάσινγκτον διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο.Ετσι,η Δαμασκός έχει περιοριστεί στην αναζήτηση περιφερειακών εναλλακτικών λύσεων και εταιρειών διαμεσολάβησης για να παρακάμψει τον ασφυκτικό κλοιό ή να λάβει βοήθεια από φιλικές χώρες όπως η Ρωσία ή το Ιράν.

Αυτό, φυσικά, έχει και τα μείον του για τις ΗΠΑ, καθώς συμβάλλει στη δημιουργία στενότερων πολιτικών και οικονομικών δεσμών της Συρίας με τους αντιπάλους της Ουάσινγκτον. Σήμερα, για παράδειγμα, ιρανικές εταιρείες εκτελούν εργασίες συντήρησης και κατασκευάζουν νέους σταθμούς παραγωγής ενέργειας στη Συρία.

Οι περισσότερες από τις μονομερείς κυρώσεις κατά της Συρίας χρονολογούνται από το 2011, όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα επέκτεινε τα υφιστάμενα τιμωρητικά μέτρα στο πλαίσιο του Syria Accountability Act , του νόμου περί ευθύνης της Συρίας (2004). Οι νέες κυρώσεις περιλάμβαναν την απαγόρευση πτήσεων, περιορισμούς στις εξαγωγές πετρελαίου, οικονομικούς περιορισμούς σε οντότητες και φυσικά πρόσωπα, τη δέσμευση συριακών περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό, την απαγόρευση ταξιδιών σε Σύρους αξιωματούχους και επιχειρηματίες και τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με τη Δαμασκό.

Το 2019, οι ΗΠΑ θέσπισαν τον ειδικό για τη Συρία νόμο Caesar Act, ο οποίος παρέχει στην Ουάσινγκτον την εξουσία να επιβάλλει κυρώσεις σε οποιονδήποτε - ανεξαρτήτως εθνικότητας - διεξάγει επιχειρηματικές συναλλαγές με τη Συρία, συμμετέχει σε έργα υποδομής και ενέργειας, παρέχει υποστήριξη στη συριακή κυβέρνηση ή προμηθεύει αγαθά ή υπηρεσίες στον συριακό στρατό.

Ο νόμος Captagon, που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο των ΗΠΑ το 2022 για την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου ενός φαρμάκου που έγινε διάσημο από τους υποστηριζόμενους από το εξωτερικό τζιχαντιστές στη Συρία, έχει το θράσος να κατηγορεί τη Δαμασκό για την προέλευση του Captagon και επιδιώκει να καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ φημισμένη φαρμακοβιομηχανία της χώρας.

Το 2011, η ΕΕ απαγόρευσε τις εξαγωγές όπλων, αγαθών και ενεργειακής τεχνολογίας προς τη Συρία. Επίσης, επέβαλε απαγόρευση της εισαγωγής συριακού πετρελαίου και ορυκτών, καθώς και κάθε εμπορική και οικονομική συναλλαγή με τον συριακό ενεργειακό τομέα. Οι κυρώσεις αυτές επεκτάθηκαν το 2018 για να συμπεριλάβουν τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων και την απαγόρευση ταξιδιών σε άτομα και οντότητες που φέρονται να εμπλέκονται στη χρήση χημικών όπλων.

Η Βρετανία επέβαλε παράλληλες κυρώσεις στη Συρία μετά την αποχώρησή της από την ΕΕ, με πολλά συμμαχικά κράτη να ακολουθούν το παράδειγμα, όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Ελβετία. Οι αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας που βοήθησαν οικονομικά και υλικά στον πόλεμο κατά της Συρίας, επέβαλαν επίσης τη δική τους παραλλαγή κυρώσεων στη Δαμασκό.

Η τρομακτική επιδείνωση των ανθρωπιστικών συνθηκών και των συνθηκών διαβίωσης στη Συρία - ως άμεσο αποτέλεσμα των καταπιεστικών μονομερών κυρώσεων που παραβιάζουν τους διεθνείς νόμους και συμβάσεις - ώθησε τα Ηνωμένα Έθνη να στείλουν στη Δαμασκό, την Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για τον αρνητικό αντίκτυπο των μονομερών καταναγκαστικών μέτρων στα ανθρώπινα δικαιώματα, Αλίνα Ντουχάν, μεταξύ 30 Οκτωβρίου και 10 Νοεμβρίου 2022, για να αξιολογήσει τις επιπτώσεις των κυρώσεων.

Σε δήλωσή της μετά τη 12ήμερη επίσκεψή της στη Συρία, η Ειδική Εισηγήτρια παρουσίασε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τις καταστροφικές επιπτώσεις των μονομερών κυρώσεων σε όλα τα κοινωνικά στρώματα της χώρας.

Η Ντουχάν ανέφερε ότι ένα εντυπωσιακό 90% του πληθυσμού της Συρίας ζει σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας, με περιορισμένη πρόσβαση σε τρόφιμα, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, στέγη, καύσιμα για μαγείρεμα και θέρμανση, μεταφορές και υγειονομική περίθαλψη, και προειδοποίησε ότι η χώρα αντιμετωπίζει μαζική διαρροή εγκεφάλων λόγω της αυξανόμενης οικονομικής δυσπραγίας

"Με περισσότερες από τις μισές ζωτικές υποδομές είτε να έχουν καταστραφεί εντελώς είτε να έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές, η επιβολή μονομερών κυρώσεων σε βασικούς οικονομικούς τομείς, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, η ηλεκτρική ενέργεια, το εμπόριο, οι κατασκευές και η μηχανική, έχουν καταπνίξει το εθνικό εισόδημα και υπονομεύσει τις προσπάθειες για οικονομική ανάκαμψη και ανασυγκρότηση".

Η εισηγήτρια του ΟΗΕ δήλωσε ότι το μπλοκάρισμα των πληρωμών και η άρνηση παραδόσεων από ξένους παραγωγούς και τράπεζες - σε συνδυασμό με τα περιορισμένα συναλλαγματικά αποθέματα από τις κυρώσεις - έχουν προκαλέσει σοβαρές ελλείψεις σε φάρμακα και εξειδικευμένο ιατρικό εξοπλισμό, ιδίως για χρόνιες και σπάνιες ασθένειες.

Προειδοποίησε ότι η αποκατάσταση και η ανάπτυξη των δικτύων διανομής νερού για πόση και άρδευση έχει σταματήσει λόγω της μη διαθεσιμότητας εξοπλισμού και ανταλλακτικών, και ότι αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και την επισιτιστική ασφάλεια.

"Στην τρέχουσα δραματική και ολοένα επιδεινούμενη ανθρωπιστική κρίση, καθώς 12 εκατομμύρια Σύριοι παλεύουν με την επισιτιστική ανασφάλεια, ζητώ επιτακτικά την άμεση άρση όλων των μονομερών κυρώσεων που πλήττουν σοβαρά τα ανθρώπινα δικαιώματα και εμποδίζουν κάθε προσπάθεια για έγκαιρη ανάκαμψη, ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση".

"Καμία αναφορά στις θετικές προθέσεις των μονομερών κυρώσεων δεν δικαιολογεί την παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων", πρόσθεσε, επιμένοντας ότι "η διεθνής κοινότητα έχει υποχρέωση να δείξει αλληλεγγύη και να βοηθήσει τον συριακό λαό".

Η έκθεση του ΟΗΕ ρίχνει περαιτέρω φως στους τομείς της Συρίας που έχουν γίνει στόχος των κυρώσεων, αποκαλύπτοντας ότι η συριακή οικονομία έχει συρρικνωθεί περισσότερο από 90 τοις εκατό και ότι οι τιμές έχουν αυξηθεί περισσότερο από 800 τοις εκατό από το 2019.

Εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν χαθεί και οι κυρώσεις εμποδίζουν την εισαγωγή "τροφίμων, φαρμάκων, ανταλλακτικών, πρώτων υλών και ειδών που είναι απαραίτητα για τις ανάγκες της χώρας και την οικονομική ανάκαμψη", αναφέρει η Ντουχάν. Επιπλέον, η Συρία "πληρώνει πάνω από 50 τοις εκατό υψηλότερες τιμές σε σύγκριση με τις γειτονικές χώρες για να καλύψει τις ανάγκες της σε τρόφιμα".

Η εισηγήτρια του ΟΗΕ ζήτησε την άμεση άρση των μονομερών κυρώσεων που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ και η ΕΕ στη Συρία, τονίζοντας ότι είναι παράνομες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. "Προτρέπω τη διεθνή κοινότητα, και ιδίως τα κράτη που επιβάλλουν κυρώσεις, να δώσουν προσοχή στις καταστροφικές συνέπειες των κυρώσεων και να λάβουν άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση της υπερβολικής συμμόρφωσης των επιχειρήσεων και των τραπεζών", δήλωσε η Ντουχάν.

Η έκθεσή της καταδεικνύει με σαφήνεια ότι η αυστηροποίηση των μονομερών κυρώσεων και οι εμπορικοί περιορισμοί έχουν δημιουργήσει μια μακροχρόνια οικονομική κρίση στη Συρία, με εκτίναξη του πληθωρισμού στα ύψη και συνεχή μείωση της αξίας του τοπικού νομίσματος από 47 συριακές λίρες το δολάριο το 2010 σε περισσότερες από 5.000 λίρες το 2022.

Οι κυρώσεις δεν επιτρέπουν στη Δαμασκό να ανοικοδομήσει τις κατεστραμμένες υποδομές, ιδίως σε απομακρυσμένες και αγροτικές περιοχές, και έχουν προκαλέσει "ελλείψεις στην ηλεκτρική ενέργεια", και καθημερινές διακοπές ρεύματος.

Οι κυρώσεις δεν δίνουν τη δυνατότητα στη Δαμασκό να ανοικοδομήσει τις κατεστραμμένες υποδομές, ιδίως σε απομακρυσμένες και αγροτικές περιοχές, και έχουν προκαλέσει "έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας", οδηγώντας σε καθημερινές διακοπές ρεύματος.

Στην έκθεση του ΟΗΕ γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην υποβάθμιση του δημόσιου δικτύου ύδρευσης και άρδευσης, η αποκατάσταση του οποίου έχει καθυστερήσει λόγω της μη διαθεσιμότητας εξοπλισμού και ανταλλακτικών, με σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και την επισιτιστική ασφάλεια και η έκθεση αναφέρει ότι η έλλειψη πόσιμου νερού σε τεράστιες εκτάσεις της Συρίας είναι η αιτία για την τρέχουσα επιδημία χολέρας στη χώρα.

Η έκθεση της Ντουχάν δείχνει επίσης ότι οι διακοπές ρεύματος οδήγησαν σε βλάβη ευαίσθητου και ακριβού ιατρικού εξοπλισμού, για τον οποίο δεν μπορούσαν να αγοραστούν ανταλλακτικά λόγω των εμπορικών και οικονομικών περιορισμών. Αποκαλύπτει ότι το 14,6% των Σύριων πάσχει από χρόνιες και σπάνιες ασθένειες και ότι υπάρχουν εμπόδια από το εξωτερικό στην αγορά φαρμάκων - ειδικά για ασθενείς με καρκίνο, ανάγκες αιμοκάθαρσης, υψηλή αρτηριακή πίεση και διαβήτη, εκτός από τα αναισθητικά - λόγω της απόσυρσης των ξένων εταιρειών φαρμάκων από τη Συρία και την αδυναμία εισαγωγής πρώτων υλών και εργαστηριακών αντιδραστηρίων για τοπική παραγωγή φαρμάκων.

Παρόλο που τα φάρμακα και τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα δεν υπόκεινται άμεσα σε κυρώσεις, η ασάφεια και η πολυπλοκότητα των διαδικασιών αδειοδότησης, καθώς και ο φόβος των παραγωγών και των προμηθευτών για κυρώσεις, καθιστούν την πρόσβαση σε λύσεις που σώζουν ζωές πολύ δύσκολη - ιδίως μετά την υιοθέτηση του νόμου Captagon της Ουάσινγκτον.

Λόγω της έλλειψης νερού και ενέργειας και των οικονομικών και εμπορικών περιορισμών, η ποσότητα λιπασμάτων, σπόρων, φυτοφάρμακων, ζωοτροφών και ανταλλακτικά γεωργικών μηχανημάτων, έχει μειωθεί. Η παραγωγή γεωργικών καλλιεργειών της Συρίας μειώθηκε από τα 17 εκατομμύρια τόνους ετησίως την περίοδο 2000-2011 στα 11,9 εκατομμύρια τόνους το 2021.

Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δικαιολογούν τις κυρώσεις τους για τη Συρία ως μέσο άσκησης πίεσης σε χώρες "εγκληματίες" προκειμένου να επιβάλουν αλλαγή των πολιτικών τους. Η εκτεταμένη εμπειρία αυτής της πολιτικής των ΗΠΑ σε πολλές χώρες, ωστόσο, δείχνει σαφώς ότι οι κυρώσεις είναι κυρίως ένα πολιτικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για να υποτάξει κυβερνήσεις πλήττοντας τους πληθυσμούς τους.

Οι κυρώσεις κατά της Συρίας έχουν οδηγήσει σε σοβαρή επισιτιστική κρίση, με 12 εκατομμύρια Σύρους - πάνω από το μισό πληθυσμό - να αντιμετωπίζουν επισιτιστική ανασφάλεια και 2,4 εκατομμύρια να υποφέρουν από σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (ΠΕΠ).

Οι κυρώσεις αυτές εξαντλούν τους ζωτικούς πόρους του συριακού λαού, γεγονός που η Δαμασκός πιστεύει ότι έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τη αντιπαράθεσή της με το Ισραήλ, με το Τελ Αβίβ να θεωρείται ο περισσότερο ωφελημένος από την αργή καταστροφή της Συρίας. Η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για τα μονομερή καταναγκαστικά μέτρα και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα παρουσιάσει την τελική της έκθεση για τον αντίκτυπο των κυρώσεων στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2023.

[------>]