Δεν έχουν το θεό τους! – Μια ανακοίνωση-μνημείο δουλέματος και κυνισμού!


Στις αλήστου μνήμης… τρολιές του πρώτου διαστήματος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιστρέφει το κυβερνών κόμμα, καλώντας τους «εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους και τις νέες να δώσουν δυναμικό παρόν στις εργατικές κινητοποιήσεις της Τετάρτης 28 Νοεμβρίου»!

Αξίζει να διαβάσει κανείς -χωρίς πολλά σχόλια- την ανακοίνωση του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία τονίζεται χαρακτηριστικά ότι «τώρα είναι η ώρα του οργανωμένου εργατικού κινήματος να παλέψει για καλύτερους όρους και συνθήκες εργασίας για όλες και όλους. 

Να εκμεταλλευτεί προς όφελος των εργαζόμενων τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται. Να αφήσει πίσω λογικές αδράνειας και συμβιβασμού, πρακτικές μικροπολιτικής σκοπιμότητας και προσωπικών στρατηγικών και να διεκδικήσει με ενότητα και αγώνα το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς μισθούς και εργασιακές συνθήκες για όλους /ες τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες. Τώρα είναι η ώρα να πάρουν οι εργαζόμενοι τον αγώνα στα χέρια τους και να διεκδικήσουν: Συλλογικές συμβάσεις παντού. 

Κανένας κλάδος εργαζομένων χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας. Αύξηση του κατώτατου μισθού με ταυτόχρονη κατάργηση του υποκατώτατου και σταδιακή επαναφορά του στα 751 ευρώ. Εργασιακά δικαιώματα για όλες και όλους. Τους εργαζόμενους στην επισφάλεια, τους εργολαβικούς εργαζόμενους, τους εργαζόμενους με μπλοκάκι. Τέλος στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την αδήλωτη και την ανασφάλιστη εργασία».

Από ποιον θα τα διεκδικήσουν όλα αυτά οι εργαζόμενοι; Μόνο από τους εργοδότες; Όχι από την κυβέρνηση, η οποία συνέχισε και συνεχίζει με παραδειγματικό τρόπο τις πολιτικές των προκατόχων της; Η -έστω και σταδιακή, όπως προσεκτικά διατυπώνεται- επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ από ποιον θα γίνει; Όχι από την Αχτσιόγλου, η οποία -εφαρμόζοντας το μνημονιακό νόμο Βρούτση- θα αποφασίσει τον Ιανουάριο να προσθέσει το πολύ κανά… εικοσάρικο, όπως όλα δείχνουν, στα 580 ευρώ;

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς… Μια ανακοίνωση – μνημείο τρολιάς και κυνικού δουλέματος…

Λέτε όσο πλησιάζουν οι εκλογές να δούμε τον ΣΥΡΙΖΑ να καλεί και σε επόμενες κινητοποιήσεις για το Μακεδονικό ή εναντίον του Ισραήλ, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για τη συμφωνία των Πρεσπών ή την επιλογή Τσίπρα να κάνει την Ελλάδα στρατηγικό εταίρο του κράτους – δολοφόνου;

Ποιος δουλεύει ποιον, τελικά;

Μήπως τα μηνύματα που… πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ από τη συμμετοχή του στις κινητοποιήσεις για τα 45 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου έκαναν το κυβερνών κόμμα να αναθαρρήσει και να ξαναβγεί στο κλαρί; Όλα είναι πιθανά με δαύτους…
Για την υπογραφή
Τζλόχτ’ς

Δύο κείμενα για τα Κίτρινα Γιλέκα (Γαλλία)

  Κάποιες σκέψεις για τα Κίτρινα Γιλέκα

του Paolo Desogus

Παρακολούθησα δύο εκδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων: μία την Τετάρτη κοντά στο αεροδρόμιο του Beauvais και μία χθες, το μεσημέρι, σε μια κεντρική περιοχή του Παρισιού, κοντά στον Saint Michel. Συγκρίνοντας αυτό που είδα με την κάλυψη τους στις εφημερίδες και την εμπειρία μου από το παρελθόν, το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων είναι ένα κίνημα σχεδόν αυθόρμητο, το οποίο γεννήθηκε στην επαρχία, και έχει να κάνει κυρίως τμε ην πτώση του βιοτικού επιπέδου μεγάλων τμημάτων του γαλλικού πληθυσμού.

Είναι ένα κίνημα που εκδηλώνεται μέσα από συγκεκριμένα αιτήματα, και δεν έχει μια συνολική πολιτική συνείδηση. Χαρακτηρίζεται από μια σύγχυση συναισθημάτων, εξεγερσιακά, ατομικιστικά που προκύπτουν από μια αίσθηση της προδοσίας που αποδίδουν στις άρχουσες τάξεις οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια εφάρμοσαν πολιτικές συγκράτησης των μισθών, εργασιακή ανασφάλεια και μείωση των υπηρεσιών του κράτους. Είναι επομένως ένα κίνημα που υποφέρει από την κρίση του σοσιαλδημοκρατικού μοντέλου το οποίο εξασφάλιζε ένα ορισμένο επίπεδο ευημερίας, κοινωνικής προστασίας και πάνω απ 'όλα επέτρεψε να πραγματοποιηθούν οι καταναλωτικές επιθυμίες ,που χαρακτηρίζουν τη νεοφιλελεύθερη κοινωνία.

Από αυτή την άποψη, τα Κίτρινα Γιλέκα ζουν εμπειρίες παρόμοιες με αυτές άλλων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας. Και αυτοί, διαμαρτύρονται πολύ αόριστα εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, εναντίον ενός συγκεκριμένου οράματος για την οικονομία που αυτή τη στιγμή υλοποιείται από το Μακρόν και τις πολιτικές του, στο πλαίσιο ενός φαντασιακού, που εξακολουθεί να κινείται σε νεοφιλελεύθερη τροχιά. Η αύξηση της βενζίνης και του κόστους ζωής για όσους διαμαρτύρονται σημαίνει μικρότερη αγοραστική δύναμη και συνεπώς μικρότερη απόλαυση της κατανάλωσης.

Κάνει λάθος λοιπόν (και για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι πολλοί στην αριστερά) όποιος βλέπει σε αυτό το κίνημα ένα κοινωνικό υποκείμενο καθαρά προοδευτικό.

Αλλά ακόμη μεγαλύτερο λάθος θα κάνει όποιος αν το θεωρήσει ως κάτι περαστικό , ως ένα φαινόμενο τοπικό, βαρβάρων με οσμή νεοφασισμού.

Εξάλλου, αν αυτές οι μάζες κινδυνεύουν να καταλήξουν στο νεο-φασισμό, το καθήκον της Αριστεράς θα πρέπει να είναι η πολιτικοποίηση τους, η επαναφορά τους σε μια διαδικασία πολιτικοποίησης, μετατρέποντας τα ιδιαίτερα αιτήματά τους τους σε συνολικότερα και προοδευτικά.
Ο Μελενσόν αυτό προσπαθεί να κάνει. Εξάλλου, το να περιμένεις να γίνουν αυτόματα προοδευτικοί είναι εξαιρετικά ανόητο με δεδομένη την εσωτερική αντίφαση στην παρούσα αντίθεση στον νεοφιλελευθερισμό στο πλαίσιο ενός νεοφιλελεύθερου φαντασιακού.

Ομως, στην ιταλική αριστερά, ακούγεται η συνήθης επωδός από χαρακτηρισμούς, από ελιτίστικη περιφρόνηση και κραυγές αηδίας εναντίον αυτών των «νέων βαρβάρων» και όσους προσπαθούν να τους τραβήξουν πίσω προς τα αριστερά.

Ειλικρινά δεν ξέρω τι επιδιώκουν οι δικοί μας ελιτιστές Ιταλοί μαρξιστές. Θέλουν να κάθονται και να βλέπουν από μακριά, ή θέλουν να αρχίσουν να κάνουν πολιτική;
Πολλοί από αυτούς υποστηρίζουν ότι δεν αξίζει καν τον κόπο και ότι υπάρχει ο κίνδυνος να απορροφηθούν από τους λεπενιστές. Στο μεταξύ, με την έπαρσή που τους διακρίνει, δεν θα καταφέρουν παρά να βάλουν πλάτη στο Μακρόν και σε όλο αυτό το καπιταλιστικό σύστημα που υποτίθεται ότι πολεμούν, αλλά στο οποίο προφανώς αισθάνονται άνετα.

ΠΗΓΗ :https://www.facebook.com/paolo.desogus1980?ref=br_tf

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------


ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

Χωρίς κοινωνική υποστήριξη η κυβέρνηση Μακρόν

Του Γιώργου Αναστασίου

Η Τρουά είναι μια φιλήσυχη και γραφική πόλη 60.000 κατοίκων στη βορειοκεντρική Γαλλία, σε απόσταση150 χιλιομέτρων από το Παρίσι. Την Τρίτη γνώρισε μέρες δόξας: εκατοντάδες «Κίτρινα Γιλέκα», μέλη του κινήματος διαμαρτυρίας που συγκλονίζει από τις αρχές του μήνα τη Γαλλία, αποσπάστηκαν από μια μεγάλη διαδήλωση και εισέβαλαν στο κτίριο της Νομαρχίας κραδαίνοντας το αντίγραφο μιας... καρμανιόλας της εποχής της Γαλλικής Επανάστασης.

Ανάμεσά τους έβλεπε κανείς ανθρώπους κάθε ηλικίας και φύλου, περιλαμβανομένων μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς. Παρόμοιες σκηνές ανυπακοής και διαμαρτυρίας εκτυλίσσονται σε όλη τη Γαλλία, ιδίως από το περασμένο Σάββατο, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι φόρεσαν κίτρινα γιλέκα και συμμετείχαν στην πρώτη πανεθνική ημέρα δράσης.Εκείνη τη μέρα έλαβαν χώρα κάθε είδους κινητοποιήσεις, από πολυπληθείς, με χιλιάδες συμμετέχοντες, έως ολιγάριθμες (ιδίως σε κωμοπόλεις και χωριά).

Το κύμα διαμαρτυρίας, που ξεκίνησε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έβαλε καταρχήν στο στόχαστρο την αύξηση της τιμής της βενζίνης, τα διόδια και την ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης. Γι' αυτό και οι πιο θεαματικές διαμαρτυρίες του περασμένου Σαββάτου αφορούσαν το μπλοκάρισμα αυτοκινητόδρομων, το άνοιγμα σταθμών διοδίων και τον αποκλεισμό αποθηκών πετρελαιοειδών. Έκτοτε το κίνημα διευρύνεται και υιοθετεί κάθε είδους μορφές δράσης – όπως η κατάληψη της Νομαρχίας στην Τρουά.

Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν αρχικά επιχείρησε να αντιδράσει αφ' υψηλού, αγνοώντας τις διαμαρτυρίες. Πριν ακόμη γενικευτεί το κίνημα, στις 9 Νοεμβρίου, έστειλε την αστυνομία να σταματήσει τα «Κίτρινα Γιλέκα» που επιχείρησαν να τον προσεγγίσουν όταν επισκέφθηκε την περιοχή του Σομ.

Λίγες μέρες αργότερα έσπευσε να δηλώσει ότι «κατανοεί τη δυσαρέσκεια» και κάλεσε τους κινητοποιούμενους να προσέξουν να μην καπελωθούν! Μετά το Σάββατο,το καρότο συνοδεύτηκε από τις απειλές για μαστίγιο: εκπρόσωπος του Μακρόν δήλωσε ότι «όσοι συμμετέχουν, πρέπει να γνωρίζουν ότι θα υπάρξουν συνέπειες»...
Αν κάτι δείχνει όλο αυτό, είναι η έλλειψη υπολογίσιμης κοινωνικής υποστήριξης στο κυβερνητικό στρατόπεδο, που πια ποντάρει σχεδόν αποκλειστικά στην «υπεύθυνη στάση» της αντιπολίτευσης.

Η λαϊκή πλειοψηφία υποστηρίζει τα Κίτρινα Γιλέκα 
 
Ο θάνατος μιας 63χρονης διαδηλώτριας στη Σαβοΐα από ένα αυτοκίνητο που επιχείρησε να σπάσει το μπλοκάρισμα ενός επαρχιακού δρόμου, όπως και ο τραυματισμός 16 ακόμη ανθρώπων σε επεισόδια με την αστυνομία ή με αυτοκινητιστές, χρησιμοποιήθηκε έντεχνα από το στρατόπεδο του Μακρόν για να ανασχεθούν οι διαμαρτυρίες. Δίχως αποτέλεσμα μέχρι στιγμής, κ
αθώς η δυσαρέσκεια αγκαλιάζει ευρύτατα κοινωνικά στρώματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε χθεσινή δημοσκόπηση, το 75% των Γάλλων δηλώνει ότι συμφωνεί με τα Κίτρινα Γιλέκα, και το 66% ότι επιθυμεί τη συνέχιση των κινητοποιήσεων.
Το ίδιο αναποτελεσματική αποδεικνύεται ως τώρα και η απόπειρα να στιγματιστούν οι εκατοντάδες χιλιάδες που κινητοποιούνται ως «ακροδεξιοί» ή «αντικοινωνικά στοιχεία».Είναι γεγονός ότι η δεξιά και ακροδεξιά αντιπολίτευση επιχειρεί να εκμεταλλευθεί το κύμα διαμαρτυρίας, αλλά δεν μπορεί να το «χρωματίσει».

Και η Αριστερά όμως νιώθει στην πλειοψηφία της άβολα, καθώς οι κινητοποιούμενοι επιμένουν στην προάσπιση του ακηδεμόνευτου χαρακτήρα της διαμαρτυρίας τους,μη επιτρέποντας τη συμμετοχή κομμάτων. «Πώς να συμμετέχουμε, αφού μας το απαγορεύουν;», αναρωτιόταν στέλεχος μιας αριστερής οργάνωσης. Για να πάρει την απάντηση, πάλι υπό μορφή ερωτήματος: «Γιατί, δεν μπορείτε να συμμετέχετε αν δεν κρατάτε τα κομματικά σας πλακάτ;»... Μονάχα η Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν δηλώνει την υποστήριξή της σε αυτό που χαρακτηρίζει ως «δίκαιη εξέγερση των πολιτών μιας Γαλλίας που εργάζεται, ή που θέλει να εργαστεί, ή που εργάστηκε σκληρά, και σήμερα νιώθει ότι οι από πάνω την περιφρονούν».

Αυτήν την εβδομάδα βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια πίεσης προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να εγκαταλείψουν την εχθρική στάση τους προς τα Κίτρινα Γιλέκα.Σχεδόν χίλιοι συνδικαλιστές «της βάσης» υπογράφουν ένα κείμενο που καλεί τους συναδέλφους τους να συμμετάσχουν στη δεύτερη πανεθνική κινητοποίηση, η οποία πραγματοποιείται σήμερα, «σεβόμενοι τον αυτοοργανωμένο χαρακτήρα του κινήματος».

Μέχρι τώρα πάντως μόνο η ομοσπονδία εργαζόμενων στις μεταφορές και τις αποθήκες του συνδικάτου FO δήλωσε την υποστήριξή της. Την ίδια στιγμή ο νέος πρόεδρος της FO έλεγε πως «αφού δεν μας επιτρέπουν να έχουμε τις σημαίες μας, δεν πάμε». Από τα άλλα δύο «μεγάλα» συνδικάτα, η μεν CGT καλεί σε δική της κινητοποίηση το επόμενο Σάββατο, η δε CFDT απλά προσπαθεί να εξακολουθήσει να υπάρχει...

Από το Δρόμο της Αριστεράς, 24/11/2018

Fabrizio De Andrè,Edgar Lee Masters,Σπουν Ρίβερ


 Από την Ανθολογία του Σπουν Ρίβερ του Edgar Lee Masters
Μετάφραση: Κουνουγάκης Μάνος 



ΓΙΑΤΡΟΣ ΧΙΛ

Πήγαινα και ερχόμουν στους δρόμους.

Εδώ και εκεί, μέρα νύχτα,

Ξενυχτώντας για να φροντίσω τους φτωχούς που ήταν άρρωστοι.

Ξέρεις γιατί;

Η γυναίκα μου με μισούσε, ο γιος μου πήγε κατά διαβόλου.

Και έτσι στράφηκα στους ανθρώπους προσφέροντάς την αγάπη μου.

Ήταν όμορφο να βλέπεις το πλήθος πάνω στο γρασίδι τη μέρα της κηδείας μου,

Να τους ακούς να ψιθυρίζουν την αγάπη και τη λύπη τους.

Αλλά ώ, καλέ Θεέ, η ψυχή μου έτρεμε, ελάχιστα ικανή

Να βαστάξει τη νέα της ζωή

Όταν είδα την Έμ Στάντον πίσω από τη βελανιδιά

Στον τάφο,

Να κρύβει τον εαυτό της και τη θλίψη της! 




Fabrizio De Andrè, 1971,Un medico (Ενας γιατρός),ελεύθερη διασκευή από το δίσκο του Non al denaro non all'amore nè al cielo (Ούτε χρήμα,ούτε αγάπη,ούτε Θεό), από την Ανθολογία του Σπουν Ρίβερ του Edgar Lee Masters


ΟΙ ΑΠΑΤΣΙ, ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΤ ΒΟΛΟΥ



"Η νέα διεύθυνση της ΕΡΤ Βόλου, μία μέρα πριν την εκπομπή μας, μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, μας κατέστησε σαφές ότι απαγορεύεται κάθε πολιτικό σχόλιο γύρω από τα τεκταινόμενα που συμβαίνουν και μας ανησυχούν στον Δήμο Βόλου, με αφορμή την δημοσίευση στην σελίδα της εκπομπής φωτογραφίας του δημάρχου Βόλου. Αμέσως πριν την εκπομπή μάλιστα, δεν παρέλειψε να μας τονίσει ότι κάθε πολιτικό σχόλιο απαγορεύεται, με βάση δεύτερη ανάρτηση που προλόγιζε την θεματική της εκπομπής με τα εξής λόγια του Μπρεχτ :

"Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει " Μπέρτολτ Μπρεχτ".



ΠΡΟΣΟΧΗ.. ΟΙ ΑΠΑΤΣΙ, ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΤ ΒΟΛΟΥ


Την Πέμπτη 22 Νοέμβρη ανακοινώσαμε ζωντανά στο ραδιοφωνικό αέρα της ΕΡΤ Βόλου, ότι διακόπτουμε την εβδομαδιαία εκπομπή μας - παρουσιάζαμε την εκπομπή κλασικής μουσικής’ “Προσοχή…οι Απάτσι” - καθώς καταγγείλαμε στα τελευταία λεπτά της εκπομπής, περιστατικό λογοκρισίας το οποίο πρόσθεσε άλλη μία σταγόνα, ώστε να ξεχειλίσει το ποτήρι.

Η διοίκηση της ΕΡΤ ΑΕ, δεν είναι η πρώτη φορά, το τελευταίο διάστημα, που λογοκρίνει εκπομπή της ΕΡΤ Βόλου. Μάλιστα επειδή η επικοινωνία του ενός εκ των Απάτσι ήταν τηλεφωνική, το τηλεφώνημα κόπηκε στον αέρα από την ηχοληψία την ώρα που γινόταν η καταγγελία. Η νέα διεύθυνση της ΕΡΤ Βόλου, μία μέρα πριν την εκπομπή μας, μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, μας κατέστησε σαφές ότι απαγορεύεται κάθε πολιτικό σχόλιο γύρω από τα τεκταινόμενα που συμβαίνουν και μας ανησυχούν στον Δήμο Βόλου, με αφορμή την δημοσίευση στην σελίδα της εκπομπής φωτογραφίας του δημάρχου Βόλου. Αμέσως πριν την εκπομπή μάλιστα, δεν παρέλειψε να μας τονίσει ότι κάθε πολιτικό σχόλιο απαγορεύεται, με βάση δεύτερη ανάρτηση που προλόγιζε την θεματική της εκπομπής με τα εξής λόγια του Μπρέχτ :

"Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει " Μπέρτολτ Μπρέχτ. Με αυτά τα λόγια ξεκινάμε το αποψινό μας αφιέρωμα σε νέα ώρα,στις 16.00 το απόγευμα. Μία εκπομπή αφιερωμένη στη μνήμη, την «αγάπη» για την πατρίδα και τον εθνικισμό”.

Μας έγινε σαφές ότι η δουλειά μας είναι να βάζουμε μουσική και να μην σχολιάζουμε τίποτα άλλο πέρα από την μουσική καθώς ο σχολιασμός είναι δουλειά των δημοσιογράφων.

Το θέμα της συγκεκριμένης εκπομπής, το οποίο έγινε με έναυσμα την επέτειο των εκατό χρόνων από τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν οι εθνικές σχολές της μουσικής, η συγκρότηση εθνικής ταυτότητας μέσα από την μουσική και το πέρασμα στην φασιστικοποίηση της κοινωνίας μας με θεατές μία μεγάλη μερίδα των πολιτών. 

Γενικά, τα έξι χρόνια που κάνουμε εκπομπή - τα τέσσερα τελευταία στην ΕΡΤ Βόλου - η εκπομπή μας έχει ως θέμα την κλασική μουσική στο σήμερα. Θεωρούμε ότι η κλασική μουσική είναι διαχρονική και όχι αναχρονιστική. Παίρνοντας αφορμή από την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική επικαιρότητα και καθημερινότητα, κάναμε θεματικές εκπομπές σε μία προσπάθεια να συνδέσουμε κάτι πολύ μακρινό, κατά γενική ομολογία, με την καθημερινότητά μας δείχνοντας ότι συνθέτες και ερμηνευτές άλλως εποχών μίλησαν μέσα από την μουσική τους για την ανθρώπινη κατάσταση, την ελευθερία, τον αντιφασισμό, τον αντισεξισμό, την αλληλεγγύη, τον σεβασμό για τη φύση, κατέδειξαν κοινωνικούς διωγμούς, υποστήριξαν την διαφορετικότητα και γενικότερα μίλησαν μουσικά για πολλά θέματα που ακόμα και σήμερα μας απασχολούν και μας προβληματίζουν. Πρεσβεύουμε ότι η μουσική είναι μέρος της καθημερινότητάς μας και θεωρούμε αδύνατο και ανούσιο να την παρουσιάζουμε και να την προσεγγίζουμε ξεκομμένη από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

ΝΑΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ,ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ


Μετά την απόρριψη του ιταλικού προϋπολογισμού από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σημειώνεται περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ Βρυξελλών και Ρώμης. Για πρώτη φορά, την Τρίτη, η Επιτροπή απέρριψε έναν δημοκρατικά εγκεκριμένο προϋπολογισμό, και ζήτησε θεμελιώδεις «διορθώσεις». Η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δεν θα υποχωρήσει και θα τηρήσει το προβλεπόμενο στον προϋπολογισμό έλλειμμα 2,4% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ).
Αν η ιταλική κυβέρνηση συνεχίσει να κρατά την ίδια στάση , σε λίγες εβδομάδες θα πρέπει να τις επιβληθεί πρόστιμο. Η σύγκρουση είναι ιδιαίτερα έντονη διότι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 59% του ιταλικού πληθυσμού υποστηρίζει μια σαφή αύξηση του χρέους και ως εκ τούτου η κυβέρνηση μπορεί να υπολογίζει σε ευρεία υποστήριξη


Την ίδια στιγμή, η ΕΕ στην Ιταλία έχει χάσει τεράστια δημοτικότητα και μόνο το 42% του πληθυσμού είναι υπέρ της ένταξης στην Ένωση - λιγότερο από ό τι στο Ηνωμένο Βασίλειο .
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι Βρυξέλλες δεν παρεμβαίνουν κατά των ρατσιστικών μέτρων του κόμματος της Λέγκα, τα οποία δέχονται έντονη διεθνή κριτική. Αντιθέτως, ο λόγος που παρεμβαίνει η ΕΕ είναι για να αντιταχθεί στην προσπάθεια εξόδου από τη γερμανική πολιτική λιτότητας, η οποία αποδείχθηκε ανίκανη να οδηγήσει την Ιταλία εκτός κρίσης. Η Ρώμη προσπαθείι να δημιουργήσει ανάπτυξη με την προώθηση της κατανάλωσης ενώ το Βερολίνο αντιτίθεται.

Από άρθρο στο ειδικευμένο για την εξωτερική πολιτική της Γερμανίας German Foreign Policy, με τίτλο Οι εσωτερικοί εχθροί της Ε.Ενωσης (The EU's 'Internal Enemies')

https://www.german-foreign-policy.com/en/news/detail/7766/