Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΣΟΓΙΑΣ


του Γιώργου Π. Τριανταφυλλόπουλου


Προ κάποιων ημερών ψάχνοντας για κάποια στοιχεία στο διαδίκτυο έπεσα τυχαία πάνω στον τίτλο ενός άρθρου. «Σενάρια πείνας δεν μπορούν να αποκλειστούν...» ήταν ο τίτλος του. Με τράβηξε, ο τίτλος, και είπα να το διαβάσω. Κατόπιν είδα πως το συγκεκριμένο άρθρο είχε αναδημοσιευτεί από πολλά και μεγάλα σάιτ. Ο συγγραφέας του ήταν κάποιος Στούπας, άγνωστος σε μένα αλλά μάλλον γνωστός σε αρκετούς. Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1660001



Το πρώτο που με εντυπωσίασε ήταν η ιδιαίτερη επιθετικότητά του απέναντι σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε δε συμφωνούσε με τον ίδιο και τις απόψεις του. Το βασικό χαρακτηριστικό του άρθρου ήταν η χολή, πολύ χολή. Η προσπάθεια απαξίωσης της άλλης άποψης, η συκοφάντησή της, ο διασυρμός της ήταν το κυρίαρχο στοιχείο που διαπερνούσε το άρθρο από την αρχή ως το τέλος.
 Αντιλαμβάνομαι πάρα πολύ καλά πως έχουμε πόλεμο. Πόλεμο κοινωνικό, ταξικό και συνακόλουθα ιδεολογικό. Στο πλαίσιο αυτού του πολέμου κάθε πλευρά χρησιμοποιεί επομένως όσα όπλα διαθέτει. Αντιλαμβάνομαι επίσης πως όλοι εκείνοι που μέχρι πριν τρία χρόνια λιβάνιζαν και έκαναν γονυκλισίες στον επελαύνοντα καπιταλισμό που τραβούσε προς την αιώνια κυριαρχία σήμερα νιώθουν προδομένοι. Η ιδεοληψία τους καταρρέει μπροστά στα μάτια τους. Αυτό που πίστεψαν και υπηρέτησαν πιστά ίσως επί χρόνια αποδεικνύεται πλέον εφιάλτης. Όχι για όλους αλλά σίγουρα για τους πολλούς. Τους πάρα πολλούς.


Παρ' όλ' αυτά πιστεύω πως όλοι εμείς που δεν έχουμε συμφέροντα που ταυτίζονται με αυτά που υπηρετούνται μέσα από τις ασκούμενες, κατά τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, πολιτικές έχουμε το καθήκον να διατηρούμε ένα υψηλό επίπεδο διαλόγου και αναζήτησης της αλήθειας. χωρίς υβριστικές επιθέσεις και ανοίκειους χαρακτηρισμούς και με ανταλλαγή επιχειρημάτων. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που κάνει ο αρθρογράφος του άρθρου. Φυσικά κυρίαρχο ρόλο στην προσπάθεια χλευασμού των απόψεων που δεν βρίσκουν σύμφωνο το συγγραφέα του άρθρου παίζει η διαστρέβλωση αυτών των απόψεων. Για του λόγου το αληθές ας δούμε την αρχή του άρθρου:



Οι δημαγωγοί της άκρας αριστεράς και άκρας δεξιάς εξαπατούν τους αδαείς υποσχόμενοι την ακύρωση του μνημονίου και την επαναφορά των κεκτημένων στα επίπεδα της ευημερίας με δανεικά...



Αφελώς μαρξίζοντες οικονομολόγοι που υποδύονται αναιδώς τους Κεϋνσιανιστές για καιροσκοπικούς λόγους, διατείνονται πως αν διαγράψουμε μονομερώς τα χρέη θα ζήσουμε εμείς καλά και οι δανειστές μας καλύτερα... Αν ακόμη ρίξουμε ρευστό στην αγορά θα έχουμε ανάπτυξη...



Δε νομίζω πως χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω τόσο για το ύφος όσο και για την ουσία του επιχειρήματος. Αν κάποιος έχει διαβάσει ακόμη και τα μικρότερα, σε μέγεθος, βιβλία του Marx θα γνώριζε τις θέσεις των μαρξιστών και της αριστεράς για τον κρατικό δανεισμό. Και φυσικά να γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στα προγράμματα και στις θέσεις των υπαρκτών κομμάτων της αριστεράς στην Ελλάδα.

Που αναφέρεται, σε ποιο πρόγραμμα δηλαδή, και ποιού κόμματος της αριστεράς πως θέλει να επανέλθουμε στην κατάσταση του 2008; Ποιο κόμμα της αριστεράς έχει τη θέση πως πρέπει να δανείζεται το δημόσιο και μάλιστα με τον τρόπο που δανειζόταν; Μήπως αυτά ήσαν οι πρακτικές των κομμάτων που κυβερνούσαν την Ελλάδα και τις πολιτικές των οποίων αντιμάχονταν τα κόμματα της αριστεράς; Αν και το άρθρο υποτίθεται πως αφορά τις τιμές και την παγκόσμια επάρκεια των τροφίμων ο συγγραφέας φεύγει συχνά από το θέμα για να κατακεραυνώσει την αριστερά όπου πιστεύει πως αυτό κολλάει. Γράφει, για παράδειγμα:



Η Αργεντινή αποτελεί ένα καλό παράδειγμα προς αποφυγή. Το γεγονός πως κάποιοι το βλέπουν ως παράδειγμα προς μίμηση, δεν είναι της οικονομικής αλλά της ψυχιατρικής επιστήμης και αυτό είναι άλλο θέμα...



Εμείς λοιπόν καλό είναι όσο έχουμε τις «πλάτες» της τρόικας να αποφύγουμε να γίνουμε το παράδειγμα προς αποφυγήν...



Όσοι διαφημίζουν την μονομερή στάση πληρωμών σαν μέσο επανεκκίνησης της οικονομίας, πέραν του ό,τι είναι εκτός τόπου και χρόνου είναι και επικίνδυνοι.



Αν και το άρθρο υποτίθεται πως έχει ως θέμα τις τιμές των τροφίμων εκτρέπεται συχνά σε θέματα άσχετα αλλά ισχυρά σχετιζόμενα με την πρόθεση του συγγραφέα για προπαγάνδα. Στην εμπέδωση δηλαδή της άποψης πως έχουμε τις πλάτες τις τρόικας. Ο αρθρογράφος αποφεύγει να διευκρινίσει ποιοι ακριβώς έχουν αυτές τις πλάτες. Στο κυρίως θέμα ο τρόπος προσέγγισης, με την απλή παράθεση τιμών τροφίμων και τις μεταβολές τους κατά την τελευταία δεκαετία μένει τελείως μετέωρη και ατεκμηρίωτη στο πεδίο των αιτίων. Αυτό όμως δε θα μας απασχολήσει εδώ. Σε επόμενο κειμενάκι μάλλον. Εδώ θα μας απασχολήσει η εμμονή του αρθρογράφου με την Αργεντινή. Γράφει πάλι:



Την ίδια περίοδο των χαμηλών τιμών των πρώτων υλών χρεοκόπησε και η Αργεντινή. Στη συνέχεια οι περονιστές εκμεταλλεύτηκαν τον υπερτετραπλασιασμό της τιμής της σόγιας για να παραμείνουν στην εξουσία...



Τι εννοεί ακριβώς εδώ; Πως η σόγια έβαλε πλάτη στους περονιστές; Δε μπαίνει στον κόπο να μας εξηγήσει τι υπαινίσσεται ο νέος αινίκτης! Μάλλον απευθύνεται σε ένα εξαιρετικά μορφωμένο και ενημερωμένο κοινό το οποίο και αντιλαμβάνεται αμέσως τον υπαινιγμό. Εγώ όμως δεν έχω την τιμή να ανήκω στο παραπάνω εκλεκτό κοινό και δεν είμαι καθόλου ξερόλας. Έτσι υποχρεώνομε να ψάχνω και να διαβάζω συνεχώς σε μια αγωνιώδη και απέλπιδα προσπάθεια μήπως και μάθω κάτι. Άρχισα να ψάχνω επομένως να βρω τη εννοούσε ο αρθρογράφος. Κατέληξα λοιπόν πως εννοούσε τα δεδομένα που παρουσιάζονται στα δύο επόμενα διαγράμματα. Για να μη κατηγορηθώ ως αφελής και επικίνδυνος (δεν έχω καταλάβει για ποιόν) μαρξιστής τα δεδομένα είναι από το ΔΝΤ που μας κάνει και πλάτες.


 Διάγραμμα 1

 
 




Διάγραμμα 2
South America: Exports of Goods by Region, 1990–20101(Percent of GDP)


 


 
 Τι μας δείχνουν τα προηγούμενα διαγράμματα; Το πρώτο μας αποκαλύπτει πως η οικονομία της Αργεντινής άρχισε να αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς ανταποκρινόμενη απολύτως άμεσα στην πολιτική της στάσης πληρωμών του δημοσίου χρέους και την υποτίμηση του νομίσματος. Στο δεύτερο διάγραμμα βλέπουμε την πορεία των εξαγωγών της Αργεντινής και την απότομη αύξησή της μετά την εφαρμογή των δύο παραπάνω πολιτικών. Ο αρθρογράφος επομένως υπαινίσσεται πως αυτό το δεύτερο ήταν που αύξησε απότομα το ΑΕΠ στην Αργεντινή.

 Η ευνοϊκή συγκυρία ήταν, κατά τον αρθρογράφο, η αιτία της ανάπτυξης που γνώρισε η οικονομία της Αργεντινής και όχι η στάση πληρωμών του δημοσίου χρέους και η υποτίμηση του νομίσματος. Η ευνοϊκή συγκυρία ήταν η εκτίναξη των διεθνών τιμών της σόγιας ακριβώς κατά την περίοδο που η Αργεντινή έλαβε τις δύο αναφερθείσες πολιτικές αποφάσεις. Είναι όμως έτσι; Ας το ψάξουμε λεπτομερώς. Στον επόμενο πίνακα βλέπουμε τα μεγέθη της οικονομίας της Αργεντινής κατά την περίοδο 2000-2008.


Πίνακας 1



 Τι μας αποκαλύπτει ο παραπάνω πίνακας; Πως το ΑΕΠ της Αργεντινής δεν αυξήθηκε εξ αιτίας των εξαγωγών και κυρίως των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων. Τα μεγέθη τα οποία συνέβαλαν στην εκρηκτική αύξηση του ΑΕΠ και στην ανάκαμψη της οικονομίας ήσαν η βιομηχανική παραγωγή, οι κατασκευές και το εμπόριο. Δηλαδή συνέβη το ακριβώς αντίθετο από αυτό που συμβαίνει με την ελληνική οικονομία κατά την τελευταία τριετία. Στο επόμενο διάγραμμα βλέπουμε πως δεν αυξήθηκαν μόνο οι εξαγωγές αλλά και οι εισαγωγές και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς.

Διάγραμμα 3
 
 

 Η συνεχώς επομένως αναπαραγόμενη άποψη πως η σόγια και οι διεθνείς τιμές της έσωσαν την Αργεντινή είναι παντελώς αστήρικτη. Ας δούμε όμως λεπτομερεστέρα και το ζήτημα της σόγιας. Στο επόμενο διάγραμμα τις εξαγωγές σόγιας κατά την περίοδο 1990-2010 από τις κυριότερες χώρες παραγωγής της.

Πόσο θέλουμε ακόμα για να πιάσουμε πάτο πριν μια αλλαγή πορείας;



                   http://www.ksm.gr/wp-content/uploads/2011/11/129.jpg



Από το Social Europe ένα σχόλιο σχετικά με την διάλεξη του Stiglitz στη Βαρκελώνη : η τραγική αποτυχία των ευρωπαϊκών πολιτικών

Του David Lizoáin - Χθες, ο Joseph Stiglitz μίλησε σε ένα συνέδριο στη Βαρκελώνη. Επισήμανε μια ιδιαιτερότητα της ευρωζώνης : όταν οι νέοι από την Ελλάδα, την Ιρλανδία, κλπ. μεταναστεύσουν, δεν είναι πλέον υπεύθυνοι για τα χρέη που συσσωρεύτηκαν στις χώρες τους. Η μετανάστευση μειώνει τη φορολογική βάση, καθιστώντας πιο δύσκολη την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους.

Πόσοι είναι οι Ευρωπαίοι απασχολούμενοι;

Το ποσοστό απασχόλησης είναι το ποσοστό του πληθυσμού   εργάσιμης ηλικίας που απασχολείται. Το διάγραμμα μας δίχνει το ποσοστό απασχόλησης του πληθυσμού μιας χώρας.
[1] 


 

Η λιτότητα έχει καταστρέψει την ελληνική οικονομία σε τέτοιο βαθμό που σήμερα απασχολούνται μόνο ένας στους τρεις εργαζόμενους. [2] Δεν υπάρχει κανένας τρόπος ένα τόσο μικρό εργατικό δυναμικό να μπορέσει  να εξυπηρετήσει ένα τόσο μεγάλο χρέος.

Το νερό νεράκι

 του Γ.Μακριδάκη

Χτες κατέβηκε για πρώτη φορά φέτος ο χείμαρρος του χωριού. Πέρσι είχε κατέβει ορμητικός στα τέλη του Οκτώβρη αλλά φέτος οι βροχές άργησαν να μας προτιμήσουν, άργησε κι αυτός να πάρει μπρος. Χτες βράδυ όμως σάλεψε. Κατέβασε νερό από το όρος και το πρωί είδαμε τα σημάδια της ροής του, τα ουλίσματα, που λένε οι παλιοί, διότι είχε πάλι στερέψει.

Έτσι γίνεται όταν βρέχει όμορφα, ποτιστικά αλλά δίχως διακοπή για πολλές ώρες. Δεν προλαβαίνει η γη να το ρουφήξει και τρέχει το ποτάμι. Σαν σταματήσει η βροχή όμως, η γη συνεχίζει να ρουφάει, να κατεβάζει νερό στον υδροφόρο ορίζοντα και το ποτάμι στερεύει. Κι αυτό συνεχίζεται όλη την εποχή των βροχών. Ώσπου να ανέβει το επίπεδο του υδροφόρου ορίζοντα στο επίπεδο της κοίτης κι από κείνη τη στιγμή και μετά να αποκτήσει συνεχή ροή ο χείμαρρος. Τότε έχουν φτάσει και τα πηγάδια στο ζενίθ τους, τότε είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοποιημένοι διότι κατά την εποχή της ξηρασίας που είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει, η γη τους θα είναι πλούσια σε νερό από κάτω και θα μπορούν να το αντλούν απ’ τα πηγάδια τους και να ποτίζουν τους μπαξέδες.

 Όσο νερό περισσεύει, όσο δεν χωράει δηλαδή να αποθηκευτεί στον υδροφόρο ορίζοντα, φεύγει μέσω του χειμάρρου στη θάλασσα, για να συνεχίσει τον κύκλο της βροχής μέσω της εξάτμισής του καλοκαίρι και να ξαναπέσει τον επόμενο χειμώνα ως βροχή και πάει λέγοντας. Πάντως δεν πάει χαμένο, όπως συνηθίζουν εδώ και πολλά χρόνια να λένε οι αστοί, οι οποίοι ενδιαφέρονται μονάχα για την κατανάλωσή του στα καζανάκια και στους νεροχύτες τους.

Κι επειδή έχει γεμίσει η Ελλάδα από τέτοιους, που έχουν ξεχάσει τα βασικά, τα πρωταρχικά της ζωής και νομίζουν πως άμα έχουν λεφτά να πληρώνουν, θα έχουν νερό άφθονο για πάντα, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το μόνο που ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή τους κατοίκους και την κυβέρνηση αυτής αποικίας είναι να έχουν λεφτά με οποιοδήποτε τίμημα. Και ξεπουλάνε ακόμα και το νερό τους. Ξεπουλάνε το δώρο της βροχής, ξεπουλάνε τους υδροφόρους ορίζοντες, ξεπουλάνε, απερίσκεπτα όπως τους αρμόζει, τον βασικό πόρο της ζωής τους.

Σε πολύ λίγο χρόνο από σήμερα, όταν όπως συμβαίνει ήδη σε άλλες αποικίες, θα διαχειρίζονται και θα πουλούν πανάκριβα το νερό οι πολυεθνικές, όταν θα απαγορεύεται στους έλληνες πολίτες ακόμη και να συλλέγουν λίγο νερό βρόχινο σε φουντάνες ή βυτία, όταν θα μπουν υδρόμετρα και φόροι σε πηγάδια και ιδιωτικές γεωτρήσεις, όταν θα έχει εξαθλιωθεί ολόκληρος ο πληθυσμός και θα λέει το νερό νεράκι, τότε ίσως τα άτομα – γρανάζια του συστήματος της καταστροφής, νιώσουν πως διψούν άρα είναι άνθρωποι, άρα έχουν ανάγκες βασικές, πρωταρχικές όπως κάθε πλάσμα στη φύση.

Και θα ζηλεύουν, θα φθονούν τα πουλιά σαν τα βλέπουν να βουτάνε στο ποτάμι, στη λίμνη, στον κάθε νεραύλακα και πίνουν, να κλέβουν νερό από την εταιρία δηλαδή, να ξεδιψούν δίχως να πληρώνουν, έχοντας γραμμένους στα όργανά τους τους κανόνες του παιχνιδιού που θέσπισε ο γελοίος κι ανεγκέφαλος άνθρωπος – άτομο, ο βαυκαλιζόμενος ως ανώτερο είδος απ’ όλα τους. Διότι τα υπόλοιπα πλάσματα δεν ανήκουν και δεν ακολουθούν την πλαστή οικονομία του χρήματος αλλά μόνο την πραγματική και μοναδική οικονομία της φύσης. Δεν κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους πως ζουν σε ένα παράλληλο από τη φύση σύμπαν, όπως κάνει ο σύγχρονος άνθρωπος – άτομο. Έχουν συνείδηση και συναίσθηση της Ζωής και όχι της Δουλείας.


[--->]

Συρία: Πορεία προς Ιερό Πόλεμο



του Patrick Cockburn

Πρόκειται για ένα από τα πιο αποκρουστικά βίντεο του πολέμου στη Συρία. Το βίντεο δείχνει δύο άνδρες να αποκεφαλίζονται από τους αντάρτες της Συρίας, ο ένας τους από ένα παιδί.Το παιδί κατεβάζει με δύναμη ένα μπαλτά στο λαιμό ενός μεσήλικα που τον έχουν πετάξει κάτω στο έδαφος με το κεφάλι πάνω σε μια πέτρα. Στο τέλος της ταινίας, ένας στρατιώτης, προφανώς του  Ελεύθερου συριακού στρατού, θριαμβευτικά, σηκώνει ψηλά τα κομμένα κεφάλια από τα μαλλιά.

Το βίντεο που το είδαν πολλοί Σύριοι στο YouTube, ενίσχυσε  τους φόβους τους ότι η Συρία βρίσκεται στο δρόμο όσων επακολούθησαν στο Ιράκ, μετά την εισβολή των ΗΠΑ το 2003. Ανάμεσα στις μειονότητες των μη σουνιτών μουσουλμάνων της Συρίας, αλλά και στους σουνίτες που συνδέονται με την κυβέρνηση σαν στρατιώτες ή σαν δημόσιοι υπάλληλοι, ενισχύεται η πεποίθηση ότι το μέλλον για αυτούς στη Συρία δεν θα είναι καθόλου ασφαλές σε περίπτωση που νικήσουν οι αντάρτες. 

Στο βίντεο, ένα από τα πολλά με παρόμοιο περιεχόμενο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, οι άνδρες που αποκεφαλίζονται προσδιορίζονται ως αξιωματικούχοι που ανήκουν στα 2,5 εκατομμύρια της ισχυρής κοινότητα των Αλαουιτών. Οι Αλαουίτες είναι μια σιιτική αίρεση στην οποία ανήκει ο Πρόεδρος Bashar al-Assad και αξιωματούχοι του καθεστώτος. Οι βιντεοσκοπημένοι αποκεφαλισμοί, για τους οποίους τόσο πολύ αισθάνονται υπερήφανοι οι δράστες , μπορεί να τους πείσουν ότι δεν έχουν καμία άλλη επιλογή από το να πολεμήσουν μέχρι το τέλος.

Στο βίντεο αναδεικνύεται μια εντυπωσιακή αντίφαση στην πολιτική των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Την περασμένη εβδομάδα, 130 χώρες αναγνώρισαν την   Εθνική Συμμαχία Επαναστατικών και Αντικαθεστωτικών Δυνάμεων σαν νόμιμους εκπροσώπους του λαού της Συρίας. Όμως, ταυτόχρονα  οι ΗΠΑ κατήγγειλαν την al-Nusra Front, την πιο αποτελεσματική στρατιωτική δύναμη των ανταρτών, ως τρομοκράτες και παρακλάδι της Αλ Κάιντα. 

Παραδόξως, δηλαδή, οι ΗΠΑ συνδέουν την  al-Nusra με τη τρομοκρατία όπως ακριβώς και η συριακή κυβέρνηση. Και ακόμη πιο περίεργο, αν και τόσα πολλά κράτη αναγνωρίζουν τώρα την Εθνική Συμμαχία ως νόμιμο εκπρόσωπο του λαού της Συρίας, δεν είναι σαφές αν οι αντάρτες στο εσωτερικό της Συρίας συμφωνούν με κάτι τέτοιο. Εξοργισμένα πλήθη ανταρτών στις ανταρτοκρατούμενες περιοχές της βόρειας Συρίας, την Παρασκευή κραύγαζαν " είμαστε όλοι al-Nusra", αντιδρώντας νε αυτό τον τρόπο στην απόφαση των ΗΠΑ.
 
Τα βίντεο που αναρτούνται στο YouTube παίζουν ένα πολύ  σοβαρό ρόλο στον πόλεμο προπαγάνδας στη Συρία γιαυτό και θα πρέπει να διερευνάται η αυθεντικότητα και η προέλευσή τους. Στην περίπτωση του βίντεο με τον αποκεφαλισμό, τα στοιχεία φαίνονται πολύ πειστικά. 

Δίωξη συνδικαλιστή γιατί υπερσπίστηκε μετανάστη

                                                                                         


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Πανελλήνια Ένωση Υπαλλήλων ΟΑΕΔ δηλώνει την αμέριστη συμπαράστασή της προς το διωκόμενο συνάδελφο Πέτρο Καπετανόπουλο.
Ο συνάδελφος  διώκεται με μοναδικό παράπτωμα αυτό της υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, καθώς τόλμησε να υπερασπιστεί αλυσοδεμένο μετανάστη.
Η Π.Ε.Υ. ΟΑΕΔ γνωρίζει καλά τον εκλεκτό συνάδελφο –μέλος της.   Γνωρίζoυμε το ήθος του, την ανθρωπιά του, την αξιοπρέπεια και την εργατικότητά  του, και γι’ αυτό, κόντρα σε κάθε φοβικό σύνδρομο  του μήπως και του αν, κόντρα στο νέο μνημονιακό νόμο που καταδικάζει πριν δικάσει, εμείς τον αθωώνουμε πανηγυρικά, υπερασπίζοντας  με θέρμη το δικό του σύστημα αξιών.
Ζητούμε την απόσυρση των άδικων κατηγοριών  για το συνάδελφο Πέτρο Καπετανόπουλο.
Ζητούμε την απόσυρση του μνημονιακού νόμου που καταδικάζει συναδέλφους πριν δικαστούν θέτοντάς τους σε αργία.
Δηλώνουμε ότι θα είμαστε δυναμικά παρόντες σε κάθε άδικη δίωξη, σε κάθε προσπάθεια  επιστροφής σε σκοτεινές περιόδους.
 Το Δ.Σ της Π.Ε.Υ. ΟΑΕΔ  συμπαρίσταται σύσσωμο και σας καλεί στη συνέντευξη τύπου,που θα πραγματοποιηθεί για το θέμα τουΣυναδέλφου Πέτρου Καπετανόπουλου, την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012 στις 1:00μμ στην ΕΣΗΕΑ Ακαδημίας 20.