Άνανδρη, απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ στην Ιερισσό!

6 August, 2012 by antigoldgreece

 

  [--->]

    
“Δεχθήκαμε τηλεφώνημα από σημαντικό άτομο και άλλους επώνυμους ότι οι κάτοικοι της Ιερισσού είχαν βάλει φωτιά στο Δημαρχείο και γι’αυτό το λόγο φέραμε τα ΜΑΤ”. 


Γύρω στις 11: 00 το βράδυ και αφού η Ιερισσός είχε μετατραπεί σε κόλαση από τα δακρυγόνα, έγινε συνάντηση μεταξύ των αρχών της Ιερισσού και των διοικητών των αστυνομικών δυνάμεων, σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν οι περαιτέρω δυσάρεστες εξελίξεις. Ο Υποστράτηγος κ. Μαραπίδης, Περιφερειακός Διευθυντής Κ. Μακεδονίας και ο Υποδιοικητής της Αστυνομίας Χαλκιδικής, Συνταγματάρχης Κώστας Σαρακατσιάνος, δεν αρνήθηκαν ότι αυτός που τους έδωσε την πληροφορία ότι “καίγεται το Δημαρχείο” δεν ήταν άλλος από το Δήμαρχο Αριστοτέλη Χρήστο Πάχτα. Οι άλλοι “επώνυμοι πληροφοριοδότες” φαίνεται ότι ήταν από Στρατώνι μεριά, όπου χθες το βράδυ κυκλοφόρησε η φήμη ότι οι βάρβαροι Ιερισσιώτες όχι μόνο έκαψαν το Δημαρχείο, αλλά πηγαίνουν να κάψουν και το χωριό τους…

Φυσικά το Δημαρχείο ήταν – και είναι – άθικτο, όμως οι μεγαλόσχημοι Στρατηγοί και οι Συνταγματάρχες δεν μπήκαν καν στον κόπο να στείλουν κάποιον να το διαπιστώσει. Χρησιμοποιώντας το θλιβερό ψέμμα του θλιβερού Δημάρχου Πάχτα, έγραψαν άλλη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της “Ελληνικής” Αστυνομίας, εξαπολύοντας μια βάρβαρη επίθεση ενάντια σε γυναικόπαιδα, ηλικιωμένους και ανύποπτους τουρίστες. Σε ένα τουριστικό θέρετρο, στην αιχμή της τουριστικής περιόδου!


Βράδυ 5ης Αυγούστου στην Ιερισσό. Μετά τη λήξη της κινητοποίησης κατά της εξόρυξης στις Σκουριές – για την οποία θα γράψουμε αναλυτικά σε άλλη ανάρτηση – οι κάτοικοι της Ιερισσού απέκλεισαν συμβολικά την κεντρική διασταύρωση στην πλατεία της πόλης, διοχετεύοντας την κυκλοφορία στις παράπλευρες οδούς. Μόλις βράδιασε, η πλατεία γέμισε από κόσμο. Παιδάκια μοίραζαν στους τουρίστες και τους διερχόμενους οδηγούς ενημερωτικά φυλλάδια για την επερχόμενη καταστροφή από τα μεταλλεία χρυσού, γυναίκες με καροτσάκια έκαναν βόλτα και ηλικιωμένοι χάζευαν τον κόσμο από τα παγκάκια. Καμμία ένταση, καμμία “τρομοκρατική” πράξη.


Γύρω στις 9:00 το βράδυ ακούστηκε μια κραυγή “έρχονται τα ΜΑΤ!” και φάνηκαν κλούβες και πανοπλίες να κατεβαίνουν από το δρόμο του Γοματίου και να συγκεντρώνονται μπροστά στο κτίριο της Αστυνομίας. Κανείς δεν έδωσε πολύ σημασία γιατί κανείς δεν πίστεψε ότι θα μπορούσαν να επέμβουν σε μια απολύτως ειρηνική συγκέντρωση. Κι όμως το έκαναν. Χωρίς καμμία πρόκληση, άρχισαν να ρίχνουν χειροβομβίδες με χημικά στον κεντρικό δρόμο και την πλατεία, μέσα στους παππούδες και τα παιδάκια που έπαιζαν.

Η πλατεία της Ιερισσού μετατράπηκε σε πλατεία Εξαρχείων σε μέρες “δόξας”. Τα γεροντάκια έτρεχαν πανικόβλητα να προφυλαχθούν και πνίγονταν προσπαθώντας να αναπνεύσουν. Παιδάκια τυφλωμένα από τα δακρυγόνα έτρεχαν σαν τρελλά τσιρίζοντας. Μια χειροβομβίδα έσκασε μέσα στην ταβέρνα του Γαλατσάνου, όπου ηλικιωμένοι και τουρίστες απολάμβαναν τον καφέ τους. “Παιδί μου εγώ δεν ήξερα τίποτα, εγώ πήγαινα να δω τα εγγόνια μου”, έλεγε μια ηλικιωμένη κυρία που έφευγε από την πλατεία τρικλίζοντας και τρίβοντας τα μάτια της.

Το βραδυνό στεριανό αεράκι μετέφερε τον καπνό από τα χημικά δηλητήρια μέχρι κάτω στην κατάμεστη παραλία, στους βραδυνούς περιπατητές και τον παιδόκοσμο, στα εστιατόρια, τα μπαρ και τα ζαχαροπλαστεία. Η παραλία ερήμωσε καθώς καταστηματάρχες και τουρίστες κλείστηκαν μέσα στα μαγαζιά για να προστατευθούν. Το φαρμακείο της Ιερισσού άνοιξε μέσα στη νύχτα για να δώσει τις πρώτες βοήθειες στους ανθρώπους που δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν και να ράψει κεφάλια που σκίστηκαν από τις χειροβομβίδες που έβρεχε ο ουρανός. Και οι ΜΑΤατζήδες από πάνω έριχναν συνέχεια καινούρια δακρυγόνα.

Η νεολαία της Ιερισσού που είχε επιστρέψει από την πρωινή πορεία στις Σκουριές, ήδη εξοργισμένη από τα αμέτρητα χημικά και τις πλαστικές σφαίρες που είχε δεχθεί επειδή πήγε να υπερασπιστεί το βουνό και το δάσος του, πήρε γρήγορα την κατάσταση στα χέρια της. Οδοφράγματα στήθηκαν στον κεντρικό δρόμο και μπήκαν φωτιές σε λάστιχα και κάδους με σκουπίδια. Ήρθαν να μας χτυπήσουν μέσα στο χωριό μας! Από τα σπίτια βγήκαν οι καραμπίνες και από τις αυλές οι κοτρώνες. Και ο κίνδυνος να θρηνήσουμε θύματα, επειδή κάποιοι διέδιδαν εγκληματικά ψεύδη, ήταν πλέον ορατός. Επρεπε τα ΜΑΤ να αποχωρήσουν αμέσως ώστε να ηρεμήσει ο κόσμος.

Αργά το βράδυ τα ΜΑΤ οπισθοχώρησαν χωρίς να αποχωρήσουν εντελώς και οι κάτοικοι άφησαν τα οδοφράγματα και διασκορπίστηκαν.

Θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς ότι μια αστήρικτη καταγγελία, έστω και από ένα Δήμαρχο, θα ήταν ικανή να προκαλέσει τέτοια “θερμή” αντίδραση από τις δυνάμεις καταστολής – τι “καταστείλανε” άραγε; τις βόλτες των παππούδων; – αν δεν υπήρχε άλλη σοβαρότερη αιτία. Και η αιτία είναι γνωστή σε όλους και είναι οι αντίδραση των κατοίκων της Ιερισσού στα καταστροφικά σχέδια της ELDORADO για τον τόπο. Η καταστολή της αντίστασης του λαού της Χαλκιδικής με κάθε μέσο είναι απόφαση της Κυβερνητικής Τρόικας και προαναγγέλθηκε, εμμέσως πλην σαφώς, από τον Πρωθυπουργό σε πρόσφατη ομιλία του.

O αγώνας ενάντια στους Καναδούς κατακτητές του Κακάβου στους εγχώριους υπαλλήλους τους δεν θα σταματήσει. Τα σχέδια καταστροφής της Χαλκιδικής δεν θα περάσουν. Ζητάμε την υποστήριξη όλων των Ελλήνων και όσων αγαπούν αυτόν τον τόπο. Αυτοί που επενδύουν στην τρομοκρατία και το διχασμό για να περάσουν τα σχέδια τους σπέρνουν ανέμους, όμως θα θερίσουν θύελλες.

Oι φωτογραφίες είναι από την ειρηνική Ιερισσό, λίγο πριν την επιδρομή των ΜΑΤ:

ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ: ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΙΑ!

ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ Η ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΣΑ ΔΗΜΟΣΙΑ-ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ!

ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΕ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ, ΕΦΑΠΑΞ, ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ!

Σφαγιαστικές περικοπές 2 δις ευρώ στον χώρο της Υγείας! Οι ασφαλισμένοι θα επιβαρύνονται πλέον οικονομικά με ποσά που θα φτάνουν έως και το 50% της αξίας των φαρμάκων και των νοσηλίων, ανάλογα με την εισοδηματική τους κατάσταση.

Κούρεμα και στα προνοιακά επιδόματα με την καθιέρωση πλαφόν οικογενειακού εισοδήματος 30.000 ευρώ, πάνω από το οποίο θα κόβονται οι συγκεκριμένες παροχές, σκέφτεται με πληροφορίες να θέσει επί τάπητος το Υπουργείο Οικονομικών στην προσεχή συνάντησή του με την Τρόικα.
Χιλιάδες ασφαλισμένοι και δικαιούχοι προνοιακών επιδομάτων βρίσκονται πλέον με το κεφάλι στην γκιλοτίνα της εγχώριας και της διεθνούς τρόικας.
 

Το πεσκέσι των περικοπών, σε εφάπαξ, προνοιακά επιδόματα ,συντάξεις, παροχές υγείας ξεπερνάει τα 7 δις ευρώ!!!
 

Φαίνεται να κλείνει λοιπόν το πακέτο των 11,5 δις ευρώ και παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της τρικομματικής, μνημονιακής συγχορδίας ,ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, τα μέτρα και πάλι βαραίνουν τις πλάτες των ασθενέστερων εισοδηματικά λαϊκών στρωμάτων.
 

Το μεγαλύτερο βάρος των περικοπών, των 11,5 δις, σηκώνει το υπουργείο Εργασίας (περικοπές 5 δις ευρώ, με τσεκούρι στην 13η και 14η Επικουρική Σύνταξη, 40% περικοπές στο εφάπαξ, καθιέρωση πλαφόν 30.000 για την χορήγηση των προνοιακών επιδομάτων κλπ).
 

Ακολουθεί στην μαύρη λίστα των περικοπών άλλο ένα υπουργείο ζωτικής σημασίας για τις ανάγκες των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, το υπουργείο Υγείας, με περικοπές 2 δις στις δαπάνες Υγείας!
Συγκεκριμένα, σε εκείνες τις κατηγορίες φαρμάκων που θεωρούν οι θιασώτες των μνημονίων ότι εκτινάσσουν τις δαπάνες , χωρίς ωστόσο να κρίνονται σκευάσματα «πρώτης γραμμής» (όπως είναι για παράδειγμα οι στατίνες και τα σκευάσματα γαστροπροστασίας), αυξάνεται η συμμετοχή των ασφαλισμένων.
 

Βέβαια πως είναι δυνατόν να κρίνονται δαπάνες στον χώρο της υγείας ως δευτερεύουσες είναι ένα καίριο ερώτημα το οποίο φαίνεται να βρίσκει την απάντησή του στις μνημονιακές νεοφιλελεύθερες πολιτικές και λογικές.
 

Όλα θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους, μέχρι και η ανθρώπινη ζωή!

Προωθείται επίσης η συμμετοχή στα νοσήλια (co-payment). Πρόκειται για μέτρο που ισχύει , εν μέρει, στην Ευρώπη, ωστόσο τα μοντέλα διαφοροποιούνται από χώρα σε χώρα.

Σε κάποιες περιπτώσεις το ποσοστό συμμετοχής είναι πάγιο και τη διαφορά την καλύπτει το ασφαλιστικό ταμείο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις συναρτάται από το ύψος των αποδοχών και συνεπώς είναι κλιμακωτό.

Σύμφωνα με πληροφορίες των Νέων του Σαββάτου, στο τραπέζι βρίσκονται και άλλες προτάσεις, όπως:
• Η εκχώρηση αρμοδιοτήτων φύλαξης και καθαριότητας των νοσοκομείων σε ιδιώτες, όπως άλλωστε και των υπηρεσιών σίτισης(!!).
• Οι συγχωνεύσεις ή/και η ενοικίαση νοσοκομειακών δομών, με συγχωνεύσεις νοσοκομείων και ενοικίαση μονάδων σε ιδιώτες.
• Η επέκταση της χρήσης των γενοσήμων φαρμάκων.
• Η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης των Ταμείων.

Σάββατο, 4 Αυγούστου 2012

[--->]

Ομπάμα ο Σύριος

 του Pepe Escobar

Το πρακτορείο Ρόιτερ έκανε τεράστια προσπάθεια πριν καταφέρει να δημοσιεύσει ότι πριν από λίγους μήνες ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είχε εγκρίνει ένα σχέδιο δράσης [1] από το οποίο προκύπτει ότι η CIA, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, έπρεπε να στηρίξει τους ένοπλους "αντάρτες", που αγωνίζονται για την αλλαγή του καθεστώτος στη Συρία και ότι τώρα αυτή η υποστήριξη θα πρέπει να ακυρωθεί.

Τώρα, ακόμα και οι πιο απομονωμένοι ψαράδες των νησιών Φίτζι θα μάθουν αυτό το "μυστικό" (για να μην τα ξαναλέμε πως όλη η Λατινική Αμερική γνωρίζει ένα-δύο πραγματάκια  για τα  ταχυδακτυλουργικά της  CIA όταν είναι να ανατρέψει ένα καθεστώς).

Το Ρόιτερ χαρακτηρίζει, προσέχοντας πως το διατυπώνει, αυτή την υποστήριξη ως "περιορισμένη". Αλλά αυτός είναι προφανώς ο κωδικός για "να προστατέψει τα νώτα του."

Στην πραγματικότητα, όποτε η CIA σκέφτεται να εγκαταλείψει ένα σχέδιο χρησιμοποιεί τα μμε και ορισμένες πιστές γραφίδες της, όπως ο David Ignatius της Washington Post. Ήδη από τις 18 Ιουλίου ο Ignatius έχει κάνει επανάληψη το μάθημα του, [2] σύμφωνα με το οποίο "η CIA συνεργάζεται με την αντιπολίτευση της Συρίας εδώ και αρκετές εβδομάδες ακολουθώντας ένα μη θανατηφόρο πρόγραμμα ... Δεκάδες Ισραηλινοί πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών, δρουν στα σύνορα με τη Συρία, κρατώντας ένα χαμηλό προφίλ".

Αλήθεια, τι όμορφη εικόνα. Τι μπορεί να κάνει κανείς στα  σύνορα  με τη Συρία χωρίς να δίνει στόχο; Μάλλον να τραβήξουν καμιά αναμνηστική φωτογραφία, με  νταλικιέρηδες.

Όσο για το "χαμηλό προφίλ" της Μοσάντ, αυτό που γνωρίζουν στο Τελ Αβίβ είναι ότι το Ισραήλ είναι σε θέση να "ελέγξει" το πλήθος των εξτρεμιστών Ουαχαμπιτών, Σαλαφιτο-τζιχαντιστών που ρημάζουν τη Συρία. Ακόμα κι αν αυτό που είμαι έτοιμος να ξεστομίσω, είναι μια προφανής ανοησία, φαίνεται ότι το Ισραήλ κοιμάται με τους ισλαμιστές στο σχολειό της Αλ Κάιντα.

Αυτό σημαίνει ότι ο "όχι και τόσο Ελεύθερος Συριακός στρατός(FSA) " είναι ασφυκτικά πλήρης από αδιάλλακτους Αδελφούς Μουσουλμάνους και σαλαφίτες-τζιχαντιστές που έχουν εισχώρησει στη χώρα, και που ακολουθούν ένα προκαθορισμένο σχέδιο όχι μόνο αυτών που τους χρηματοδοτούν και τους εξοπλίζουν - Σαουδική Αραβία και  Κατάρ - αλλά και του Τελ Αβίβ,πέρα από την Ουάσιγκτον και τα πατενταρισμένα οικόσιτα της, Λονδίνο και Παρίσι. Αυτός,λοιπόν, δεν είναι απλά ένας πόλεμος μέσω αντιπροσώπων - αλλά ένας πόλεμος πολλαπλός, ένας πόλεμος αντιπροσώπων από πολλά κέντρα.

Το τρίγωνο του θανάτου
Η ατζέντα του Τελ Αβίβ είναι σαφής: μια αποδυναμωμένη κυβέρνηση της Συρίας, ένας στρατός απασχολημένος σε πολλά μέτωπα και σε σύγχυση, που νιώθει να περιβάλλεται από ένα θρησκευτικό μίσος και μια αναπόφευκτη πορεία της χώρας προς τη βαλκανοποίηση. Ο απώτερος στόχος δεν είναι απλά η λιβανοποίηση, αλλά η σομαλοποίηση της Συρίας και των γύρω περιοχών.

Η ατζέντα της Τουρκίας παραμένει απίστευτα σκοτεινή - πέρα από την επιθυμία της, η μετά-Άσαντ  Συρία να αποτελέσει μια ήπια εκδοχή του συστήματος και της πολιτικής του ΑΚΡ (στμ.το κόμμα του Ερντογκάν) της Άγκυρας (κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί).

Όπως λέμε εδώ και μήνες, το ΝΑΤΟ μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε ένα κέντρο διοίκησης και ελέγχου στην Iskenderun (Αλεξανδρέττα), στην τουρκική επαρχία της Hathay. Πρόσφατα, διέρρευσε τελικά, η είδηση ​​στο Ρόιτερ για μία "μυστική" βάση υπό τη διοίκηση Τουρκίας, Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας στα Άδανα, 100 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Συρίας. Κατά σύμπτωση στα Άδανα βρίσκεται η βάση Incirlik, μια τεράστια βάση του ΝΑΤΟ.Τοπική πηγή των Asia Times εδώ και αρκετές εβδομάδες ,ανέφερε πυρετώδη μεταφορά εμπορευμάτων γύρω από το Incirlik.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, Αμπντουλάχ μπιν Αμπντουλαζίζ αλ- Σαούντ, προσωπικά, ήταν αυτός που ζήτησε η βάση αυτή να ενταχθεί στο Incirlik, προς μεγάλη ικανοποίηση της Άγκυρας.

Άγκυρα-Ριάντ-Ντόχα: μιλάμε για ένα τρίγωνο του θανάτου. Ωστόσο, αυτό που κάνει το Κατάρ είναι και πάλι η πολιτική του να "καλύπτει τα νώτα του." Η Τουρκία έχει αναλάβει το πιο βρώμικο μέρος του στρατιωτικού τμήματος της δουλειάς, η CIA καλύπτει τις κινήσεις της και το Κατάρ παίζει το ρόλο του αθώου τουρίστα  που εντελώς τυχαία περνούσε από εκεί και είπε να τραβήξει μια φωτογραφία (ενώ ήταν αυτό που κατεύθυνε όλες τις επιχειρήσεις μέσω της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών του).Ετσι, όλοι οι βασικοί πρωταγωνιστές έγιναν όλοι τους κάτι σαν "μεσάζοντες".

Ο Ομπάμα δεν έχει εγκρίνει τη χρήση τηλεκατευθυνόμενων μη επανδρωμένων βομβαρδιστικών-και η CIA δεν επιτρέπεται να εξοπλίσει τους "αντάρτες": αυτή είναι αρμοδιότητα του "τρίγωνου του θανάτου".

Μια τεράστια  ποσότητα ρωσικών  βλημάτων, που αγοράστηκαν  στη μαύρη αγορά ευθύνονται για τις πρόσφατες σφαγές "ανταρτών" της Δαμασκού και του Χαλεπίου. Τώραθα δούμε και μία εξίσου τεράστια ποσότητα αντιαρματικών και πυραύλων εδάφους-αέρος  να κατευθύνεται προς τους αντάρτες.Το NBC News αναφέρεται  ήδη σε ένα "δώρο" σχεδόν δύο δωδεκάδων πυραύλων εδάφους-αέρος που παραδόθηκαν στον FSA- μέσω Τουρκίας, φυσικά.

Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία δεν πιάνουν αιχμαλώτους. Στην Ουάσιγκτον, φαίνεται ότι κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να κοιτάξει πίσω σε όσα έγιναν στο Αφγανιστάν την μετά τη τζιχάντ περίοδο, πριν πάρει την οποιαδήποτε απόφαση.

 Με την ευκαιρία, αυτό που συμβαίνει σήμερα στην περιοχή είναι μια επανάληψη όσων έγιναν στο Αφγανιστάν το 1980: η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ παίζουν τώρα το ρόλο του Πακιστάν, ο  FSA το ρόλο των ένδοξων "αγωνιστών της ελευθερίας" Μουτζαχεντίν  και ο Ομπάμα, στο ρόλο του Ρόναλντ Ρήγκαν. Το μόνο στοιχείο που λείπει για να έχουμε ακριβή επανάληψη του ίδιου σεναρίου είναι η έγκριση του Ομπάμα να αποσταλεί ένα " υπόμνημα κοινοποίησης" στις υπηρεσίες πληροφοριών, ώστε να επιτραπεί στην Ουάσιγκτον να στρατιωτικοποιήσει τους αγωνιστές της ελευθερίας και να στείλει ένα σμήνος από μη επανδρωμένα τηλεκατευθυνόμενα βομβαρδιστικά.

Αυτή είναι η συνταγή για μια μεγάλη χολιγουντιανή επιτυχία,εγγυημένη, το  Blockbuster 2013.

Το Ριάντ, από την πλευρά του, υποχρεώνει το Βασιλιά της Ιορδανίας Playstation, να  δημιουργήσει μια ζώνη προστασίας στο έδαφός του για τις πάνω από 100 ομάδες που συγκροτούν τον FSA - όπως αποκάλυψε η «Al-Quds Al-Arabi» που χρηματοδοτείται από τους Σαουδάραβες.

Και μάντεψε ποιος έκλεισε τη συμφωνία; Μα ο ίδιος ο πρίγκιπας Μπαντάρ, ο επικεφαλής του γραφείου πληροφοριών της Σαουδικής Αραβίας,που  σήμερα είναι άφαντος και που μπορεί να έχει ή να μην έχει σκοτωθεί σε μια επίθεση πριν από δύο εβδομάδες. (Βλ. Where is Prince Bandar? Asia Times , 2 Αυγούστου 2012)

Ο απαίσιος Θεριστής κερδίζει πάντα.
Αξίζει να ξαναειπωθεί μέχρις ότου ο θάνατος τους πάρει μακριά σαν θεαματικό μπούμερανγκ φωτιάς με πολύ μακριά γλώσσα.

Η πολιορκία του Χαλεπιού είναι εδώ .Η "μυστική βάση"  του ΝΑΤΟ, που σχηματίστηκε από το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου στην Τουρκία μαζί με όλες τις μη ένοπλες οργανώσεις, ενισχύουν ένα πολύ επικίνδυνο μείγμα από ημιαναλφάβητους  ανέργους, και νεαρούς φανατικούς Σύρους σουνίτες, γεννημένοι για να σκοτώνουν λιποτάκτες και εγκληματίες  και σαλαφίτες – τζιχαντιστές από όλο το κόσμο. Το βίντεο συτό [3] παρουσιάζει όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζετε για τον FSA. Και αυτό [4] δείχνει τι είδους "δημοκρατία"  θέλουν.

Οι Σαουδάραβες  Ουαχαμπίτες επιζητούν την εγκαθίδρυση ενός  εξτρεμιστικού σουνιτικού ισλαμικού καθεστώτος στη Συρία – το οποίο θεωρεί τους Χριστιανούς, Αλεβίτες, Δρούζους και Κούρδους, πολίτες τρίτης κατηγορίας (και βασικούς  υποψήφιοιυς για αποκεφαλισμό). Οι εμίρηδες του Κατάρ θέλουν ένα προτεκτοράτο των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Αυτοί που έχουν την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Ομπάμα θα πρέπει να συντονίσουν αυτό το (απαίσιο) κανάλι. Ακριβώς επειδή έχουν μπλεχτεί σε ένα πραγματικό πόλεμο που δεν στρέφεται μόνο κατά του Ιράν, αλλά και κατά όλων των σιιτών, δεν μπορεί να γίνει κατανοητό πώς είναι δυνατό να στοιχηματίζουν στη σομαλοποίηση   της Συρίας, όταν δεν συμφωνούν σ’ αυτό οι  Ουαχαμπίτες.

 Ο Χάρος μειδιά σαρκαστικά από τα παρασκήνια.

 
1. Exclusive: Obama authorizes secret US support for Syrian rebels, Reuters, August 1, 2012
2.Looking for a Syrian endgame, Washington Post, July 19, 2012
3. See here.
4. Free Syrian Army issues military-led transition plan, AFP, July 30, 2012

[--->] 




 .............................................................

 Αντιγραφή από το http://angryarab.blogspot.gr/

Ο σεχταρισμός του Ελεύθερου στρατού της Συρίας
 Από τον Akram - που δεν κοιμάται:

«Σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό  σταθμό  Al-Arabyia, ο Αλ-Ryiad Assa'ad, ο διοικητής μαριονέτα, του Ελεύθερου στρατού της Συρίας, δήλωσε ότι η πόλη Αl-Salamyiah είναι υπέρ του καθεστώτος, διότι ''διευκολύνει τη διέλευση των στρατιωτικών ενισχύσεων [του συριακού στρατού] που κατευθύνονται προς το Χαλέπι'' (Αραβικά).

Η Αl-Salamyiah είναι μια πόλης Ισμαηλιτών (ένα είδος Αλαουιτών) και, αντίθετα από ό, τι ισχυρίζεται  αυτός ο τύπος ,δεν είναι μια πόλη φιλοκαθεστωτικών (αν υποθέσουμε ότι κάποιος έχει το δικαώμα να τσουβαλιάζει όλους τους κατοίκους μιας πόλης ότι είναι υπέρ ή κατά του καθεστώτος), στην οποία, στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα πολύ δραστήριο κίνημα αντιπολίτευσης. Αλλά για τον Ryiad Αλ-Assa'ad και τους ομοίους του, δεν μπορεί να είναι κανείς αντίπαλος του συριακού καθεστώτος, αν δεν είναι Ουαχαμπίτης.

Τι μπορούμε λοιπόν να πούμε για το θέμα αυτό: ότι είναι ένα κάλεσμα για την τέλεση σφαγής θρησκευτικού χαρακτήρα ?

[--->]

Πετάμε πραγματικά λεφτά σε καιρό φτώχειας και χρεοκοπίας για επιδοτήσεις του τίποτα

http://www.energypress.gr/news/Brethhkan-prosthetoi-poroi-Kleidwnei-sta-8-5-eyrw-to-telos-ETMEAR

Αν σήμερα, εξαφανιζόταν τα 1.700 αιολικά μεγαβάτ, το ρεύμα θα γινόταν πιο φτηνό, και δεν θα καταλαβαίναμε διαφορά στην ηλεκτροδότηση. Τόσο απλό.

1.700 αιολικά μεγαβάτ είναι περίπου €3 δις μπηγμένα σε Ελληνικά βουνά που ψάχνουν για εγγυημένη οικονομική απόδοση IRR από δοσίλογες (ή άσχετες) κυβερνήσεις που με κλέβουν για να εξυπηρετούν δεν ξέρω ποιόν (δηλαδή ξέρω και παραξέρω... 3-4 ξένους κατασκευαστές που έχουν αναδουλειές, και ισάριθμα ντόπια λαμόγια).

[--->]

Γιατί δεν πρέπει να κατηγορούν την Ελλάδα,την Ισπανία και την Ιρλανδία για τα δεινά της Ευρώπης

Ένα χρήσιμο άρθρο του Kash Mansori  που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 2011 αλλά που παραμένει πάντα πολύ επίκαιρο,δυστυχώς, επειδή τα “παπαγαλάκια” του υπουργείου Προπαγάνδας εσ. και εξ. εξακολουθούν να  πουλάνε το παραμύθι του τζίτζικα και του μέρμηγκα , αν και πολλές μελέτες  τον διαψεύδουν ... Διαβάστε για να καταλάβετε! 

Για όλα φταίει η Ελλάδα. Αυτό πιστεύουν πολλοί Ευρωπαίοι κρυφά - ή μάλλον όχι και τόσο κρυφά - όταν διαμαρτύρονται μπροστά στην πιθανότητα να δώσουν περισσότερα χρήματα για να σώσουν την ευρωζώνη από την κρίση χρέους. Τι γίνεται όμως σε περίπτωση που αυτή η άποψη για το λόγο που η Ευρώπη έφτασε στη σημερινή της θέση δεν είναι μόνο απλουστευτική, αλλά και τελείως λάθος;

Ανοησίες, λένε οι γκρινιάρηδες. Είναι σίγουρο ότι η κρίση άρχισε, όταν το χρέος στην περιφέρεια της ευρωζώνης - Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία - αυξήθηκε τόσο , που οι επενδυτές φοβήθηκαν ότι ολόκληρες χώρες δε θα μπορούσαν πλέον να το ξεπληρώσουν. Εάν οι χώρες αυτές δεν είχαν συσσωρεύσει όλο αυτό το χρέος για να ζουν χωρίς αιδώ πάνω από τις δυνατότητές τους, τότε τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί. Αλλά από την ιστορία αυτή λείπει ένα βασικό στοιχείο της πραγματικής  αιτίας  της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης. Πιο συγκεκριμένα, λείπει το γεγονός ότι το ίδιο το σχέδιο του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος όχι μόνο ήταν η αιτία, αλλά έμελλε και να προκαλέσει μεγάλες πιστωτικές ροές από το κέντρο προς την περιφέρεια της ευρωζώνης. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών δε θα μπορούσαν να κάνει και πολλά για να τις σταματήσουν. 

Μακράν από το να έχουν προκαλέσει οι ίδιες την κρίση, οι χώρες της περιφέρειας της ευρωζώνης βρέθηκαν απέναντι σε ισχυρές δυνάμεις που δεν μπορούσαν να ελέγξουν, δυνάμεις που κατά πάσα πιθανότητα έκαναν αναπόφευκτη αυτή τη κρίση, ανεξάρτητα του πόσο υπεύθυνα συμπεριφέρονταν μέχρι τότε οι χώρες αυτές. .

Ένας από τους βασικούς στόχους του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος ήταν πάντα η προώθηση μεγαλύτερης ενοποίησης των χρηματοπιστωτικών αγορών μεταξύ των χωρών μελών. Περίμεναν ότι το ενιαίο νόμισμα, θα διευκόλυνε τους επενδυτές μιας  χώρας του ευρώ να βρουν καλές επενδυτικές ευκαιρίες σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, επειδή δεν θα χρειαζόταν πλέον να ανησυχούν για την αστάθεια των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Με άλλα λόγια, ένα από τα αναμενόμενα οφέλη του ευρώ ήταν ακριβώς για να διευκολύνει τη ροή των κεφαλαίων από τις χώρες με άφθονα κεφάλαια, και κατά συνέπεια σχετικά χαμηλές αποδόσεις των επενδύσεων, προς τις φτωχές σχετικά χώρες από κεφάλαια που πρόσφεραν ως εκ τούτου υψηλότερες αποδόσεις . Αυτό θεωρείται ότι αποτελεί βασικό παράγοντα στη διαδικασία οικονομικής σύγκλισης, όπου οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες θα μπορούσαν να φτάσουν τις  πιο ανεπτυγμένες.

Στην περίπτωση της Ευρώπης, οι πλούσιες σε κεφάλαια χώρες, ήταν αυτές του πυρήνα της ευρωζώνης: η Γερμανία, η  Γαλλία, το Benelux (Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο), η Αυστρία και η Φινλανδία. Η υιοθέτηση του ευρώ από τις περιφερειακές χώρες το 1999 επέτρεψε στους πιστωτές του κέντρου της ευρωζώνης να επωφεληθούν από τα σχετικά υψηλά ποσοστά απόδοσης των κεφαλαίων στην περιφέρεια. Και οι περιφερειακές χώρες, με τη σειρά τους, επωφελήθηκαν από την εισροή κεφαλαίων επειδή έτσι μειώθηκε το κόστος δανεισμού. Εν ολίγοις, η υιοθέτηση του ευρώ ως ενιαίου νομίσματος είχε ως στόχο να κατευθύνει  μεγάλες ροές κεφαλαίων από το κέντρο προς την περιφέρεια της ευρωζώνης, και είναι αυτές οι ροές κεφαλαίων, που έβαλαν τις βάσεις για την κρίση.

Στις αρχές του 2000 οι συνέπειες αυτής της μεγάλης  ροής κεφαλαίων από το κέντρο προς την περιφέρεια ήταν αρκετά προφανείς. Η ροή κεφαλαίων προς  μια χώρα μετριέται από το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών της, το αρνητικό υπόλοιπο σημαίνει ότι η χώρα είναι αποδέκτης διεθνούς δανεισμού, ενώ ένα πλεόνασμα σημαίνει ότι τα κεφάλαια της χώρας επενδύονται στο εξωτερικό. Και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών των περιφερειακών χωρών αυξήθηκε πολύ τα χρόνια μετά την υιοθέτηση του ευρώ το 1999, ενώ οι χώρες του κέντρου ήταν οι πηγές εκροής των κεφαλαίων.



Αυτό έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα, φυσικά, και τα επιτόκια στο κέντρο και την περιφέρεια της ευρωζώνης, γλήγορα συνέκλιναν. Οι επενδυτές του κέντρου ήταν ευχαριστημένοι με τις σχετικά υψηλές αποδόσεις των κεφαλαίων τους στην περιφέρεια, ενώ οι περιφερειακές χώρες γνώρισαν μια οικονομική άνθηση που χρηματοδοτήθηκε  εν μέρει από αυτή την ευκολότερη πρόσβαση στα άφθονα κεφάλαια του κέντρου, και οι εξαγωγές από το κέντρο προς την περιφέρεια αυξήθηκαν. Το 2004 δεν υπήρχε σχεδόν καμία διαφορά μεταξύ των επιτοκίων των περιφερειακών χωρών και αυτών της Γερμανίας.

ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "η πρώτη φορά που βλέπουμε  μια μεγάλη εισροή κεφαλαίων στις χώρες που κατάργησαν τα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά εμπόδια. Το ίδιο συνέβη και στο Μεξικό μετά τη δημιουργία της NAFTA στις αρχές της δεκαετίας του '90,το ίδιο και στην Ανατολική Ασία στα μέσα της δεκαετίας του '90. Όταν οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες ενσωματώνονται περισσότερο με τον υπόλοιπο κόσμο, οι επενδυτές, γενικά, προσπαθούν να επωφεληθούν μετακινώντας τεράστια ποσά κεφαλαίων προς αυτή την κατεύθυνση.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι αυξήσεις στις ροές κεφαλαίων εξαρτώνται από τις ιδιοτροπίες των διεθνών επενδυτών, και ως εκ τούτου έχουν τη συνήθεια να "διακόπτονται ξαφνικά" σε περίπτωση που αλλάξουν τα "συναισθήματα" των επενδυτών. Και όταν αυτό συμβαίνει, συχνά ακολουθεί μια σοβαρή οικονομική κρίση.Η ερευνητική εργασία της Carmen και του Vincent Reinhart  μας δείχνει ότι η  "μπουνάτσα" (δανείζομαι τον όρο από τους ίδιους) της ροής κεφαλαίων αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικής κρίσης. Και πράγματι,οι συγγραφείς αποδεικνύουν  ότι τέτοια περιστατικά προηγούνται συστηματικά των  κρίσεων δημόσιου χρέους, γιατί από η στιγμή που θα διακοπεί  η ροή κεφαλαίων, η δανειολήπτρια χώρα, ξαφνικά, δεν είναι πλέον σε θέση να αναχρηματοδοτήσει  το χρέος που έχει συσσωρεύσει. Όπως αναφέρει ο Rudi Dornbusch, στα πλαίσια εργασίας του για την μεξικανική κρίση του 1994 δεν είναι, η ταχύτητα που σκοτώνει, αλλά το απότομο φρενάρισμα.

Βασικά, η ξαφνική διακοπή της εισροής κεφαλαίων μπορεί να συμβεί ακόμα και όταν μια χώρα εφαρμόσει  όλες τις σωστές μακροοικονομικές πολιτικές. Οι χρηματοπιστωτικές  κρίσεις της δεκαετίας του '90 στην Ασία και το Μεξικό είναι καλά παραδείγματα. Στην περίπτωση της ζώνης του ευρώ, η ξαφνική διακοπή της ροής κεφαλαίων το 2009 έπληξε αδιάκριτα όλες τις περιφερειακές χώρες, ανεξάρτητα από τον τρόπο που είχαν διαχειριστεί τα οικονομικά τους.

Η Ισπανία και η Ιρλανδία, για παράδειγμα, τα χρόνια της αλματώδους ανάπτυξης, δημοσιονομικά ήταν πιο υπεύθυνες από τη Γαλλία ή τη Γερμανία, αλλά αυτό δεν έφτανε για να τις προστατέψει από την ξαφνική διακοπή της ροής κεφαλαίων. Έτσι, ακόμη και αν η Ελλάδα και η Πορτογαλία (που είχαν μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα) δείγματα της δημοσιονομικής σύνεσης, ήταν πρωταθλητές δημοσιονομικής σύνεσης, είναι πολύ πιθανό ότι θα επηρεαζόντουσαν εξίσου από την ξαφνική διακοπή. Να γιατί η καλύτερη ένδειξη για το ποιες χώρες θα έπληττε η κρίση αυτή δεν ήταν τα ελλείμματα, αλλά πιο πολύ ο όγκος της ροής των κεφαλαίων που κατέληγαν σε αυτές.

  

Τι λοιπόν προκάλεσε την ξαφνική διακοπή της ροής κεφαλαίων, αν όχι η ανεύθυνη συμπεριφορά των περιφερειακών χωρών; Η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και η συνακόλουθη βαθιά ύφεση το 2009 είναι ίσως μια επαρκής εξήγηση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι περιφερειακές χώρες έκαναν τα πάντα τέλεια, η Ελλάδα και η Πορτογαλία έπρεπε να μειώσουν περισσότερο το έλλειμμα του προϋπολογισμού τους όταν είχαν την ευκαιρία στις καλές εποχές (αν και θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο πράγμα και για τις Ηνωμένες Πολιτείες ), και σίγουρα δεν βοήθησε ότι η ελληνική κυβέρνηση πιάστηκε να πλαστογραφεί  τα επίσημα  στατιστικά στοιχεία.

Αλλά γνωρίζουμε ότι ένα από τα βασικά  χαρακτηριστικά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008 ήταν ότι ξαφνικά οι επενδυτές δεν είχαν πλέον κανένα συμφέρον να τοποθετήσουν τα χρήματα τους σε οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο, εκτός από εκείνα που θεωρούνται πιο ασφαλή. Έτσι, όταν επρόκειτο για επενδύσεις στην περιφέρεια της ευρωζώνης, αποφάσισαν πως ήταν καιρός να εξαργυρώσουν τα τσιπς τους. Προσθέστε σε αυτό και την ύφεση που ακολούθησε, η οποία εκτόξευσε στα ύψη τα δημοσιονομικά ελλείμματα στην περιφέρεια - μαζί με όλα τα άλλα - και ίσως αυτές τις χώρες να μην είχαν καμία τύχη, ανεξάρτητα του πόσο υπεύθυνα είχαν διαχειριστεί τα οικονομικά τους.

ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι η ίδια η δημιουργία του ενιαίου νομίσματος ήταν αυτή που έβαλε τις βάσεις για αυτή την κρίση, και όχι η συμπεριφορά των περιφερειακών χωρών. Αν και αυτές οι χώρες δεν έκαναν κατ 'ανάγκην όλα σωστά, ωστόσο, έπαιζαν με σημαδεμένη τράπουλα. Αλλά αν η απλουστευτική  εξήγηση αυτής της κρίσης – ότι δηλαδή, προκλήθηκε από την ανεύθυνη συμπεριφορά των περιφερειακών χωρών - δεν είναι η σωστή απάντηση, τότε θα πρέπει να ξαναδούμε  τον τρόπο διαχείρισης  της κρίσης.

Ετσι, για αρχή, αν η κρίση είναι το αποτέλεσμα αδυσώπητων δυνάμεων, πέρα από τον έλεγχο των περιφερειακών χωρών, τότε δεν είναι σκόπιμο να κουνάμε απειλητικά το δάχτυλο  ή να τιμωρούμε τις χώρες αυτές με το πικρό φαρμάκι μιας ανεπαρκούς βοήθειας. Η κρίση αυτή δεν πρέπει να μετατραπεί σε ένα παραμύθι ηθικής.
Και το πιο σημαντικό,δεδομένου ότι η περιφέρεια της ζώνης του ευρώ ήταν αυτή που έφερε το μεγαλύτερο φορτίο των συστημικών κινδύνων που ενυπάρχουν στην κοινή νομισματική ζώνη, ενώ τα οφέλη τα μοιράστηκαν τόσο το κέντρο όσο και η περιφέρεια,ότι είναι μεγάλη αδικία τα βάρη της επίλυσης της κρίσης να τα έχουν φορτωθεί σε τέτοιο βαθμό οι χώρες της περιφέρειας μέσω των εξουθενωτικών μέτρων λιτότητας που απαιτούν οι χώρες του κέντρου. Οι χώρες του κέντρου της ευρωζώνης, όπως η Γαλλία και η Γερμανία ήταν στη θέση του οδηγού, τη στιγμή δημιουργίας αυτού του συστήματος, και ήταν ευτυχισμένοι όταν κέρδιζαν από το ενιαίο νόμισμα, όταν αυτό τους βόλευε. Τώρα λοιπόν οι δύο  αυτές χώρες θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η ευθύνη να ξεκαθαρίσει αυτό το χάλι βαρύνει κυρίως αυτές.

Ο Kash Mansori είναι οικονομολόγος και σύμβουλος για οικονομικά και χρηματοπιστωτικά θέματα

[--->]