Η εχθρική αμετακλητότητα του ευρώ

του Sergio Cesaratto

Η κίνηση του Ντράγκι να στηρίξει χωρίς περιορισμούς τα βραχυπρόθεσμα κρατικά ομόλογα των χωρών, τα δημόσια οικονομικά των οποίων τελούν υπό ευρωπαϊκή εποπτεία, στην Ιταλία έτυχε κοινής  αποδοχής συμπεριλαμβανομένων και αυτών, με μικρές διαφορές, της εφημερίδας il manifesto.
 

Η παρέμβαση της ΕΚΤ,ένα  μέτρο αναγκαίο για τη μείωση των σπρεντ που είχαν φτάσει σε μη βιώσιμα επίπεδα, δεν λύνει το πρόβλημα οριστικά και με τους όρους που τίθεται είναι  κυριολεκτικά αντιπαραγωγική. Εν τω μεταξύ, είναι πολιτικά δυσάρεστο για την Ισπανία και την Ιταλία,που ελπίζουν να τα καταφέρουν, χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στο "προληπτικό πρόγραμμα"  λιτότητας που συμφώνησαν με την Ευρώπη υπό την αυστηρή εποπτεία του ΔΝΤ.
 

Ελπίζουν δηλαδή ότι η επίδραση της ανακοίνωσης  θα  είναι αρκετή για να μειωθούν τα σπρεντς , αν και δεν την συνοδεύει τίποτα που να μην έχει σχέση με τη σκληρή δοκιμασία των όρων και των προϋποθέσεων. Αλλά αν τίποτα δεν συμβεί, τότε τα σπρεντς θα ανακάμψουν, ίσως επειδή οι αγορές αναμένουν μια συμμετοχή μόνο όταν θα είναι ήδη πολύ αργά.
 

Ποιο στόχο μείωσης των σπρεντς διασφαλίζει η ΕΚΤ δεν μας είναι γνωστό, γι αυτό και μια πιθανή αποτυχία καθώς και η ακαμψία των δεσμευτικών όρων λιτότητας θα δυσκολέψει τις χώρες που συμμετέχουν να πετύχουν τους συμφωνηθέντες στόχους. Αν οι χώρες δεν συμμορφωθούν με τους συμφωνηθέντες στόχους, τότε  η ΕΚΤ θα μπορεί να διακόψει την υποστήριξη, αλλά και να επιβάλλει κυρώσεις, επικυρώνοντας όμως τότε την πιθανή διάλυση της ευρωζώνης.
Όπως βλέπετε λοιπόν έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικό χάος, γεγονός που καθιστά την κίνηση του Ντράγκι μία ακόμη απόφαση από "τα ίδια".

Επιβεβαιώνει όμως αυτό που οι ετερόδοξοι οικονομολόγοι (συμπεριλαμβανομένων και αυτών της "Σύγχρονης Νομισματικής Θεωρίας", Modern Monetary Theory) ανέκαθεν υποστήριζαν ότι δηλαδή τα επιτόκια τα αποφασίζουν οι κεντρικές τράπεζες και όχι οι αγορές. Αυτό σημαίνει πως τη  μεγαλύτερη φωτιά τα τελευταία δύο χρόνια την έβαλε η ίδια η ΕΚΤ, υπακούοντας στις προσταγές της ευρωπαϊκής ελίτ να σαρώσει μέσω μιας δημοσιονομικής κρίσης το κράτος πρόνοιας και τα συνδικάτα – στην περιφέρεια της Ευρώπης, πρωτίστως, αλλά και για να δωθεί ένα μάθημα στα Γερμανικά συνδικάτα, κατά δεύτερο λόγο.
 

Γεγονός είναι ότι οι νομισματικές ενώσεις δημιουργούνται με τον ειδικό σκοπό να αναγκάσουν τις χώρες μέλη (και την εργατική τους τάξη) σε έναν καταστροφικό αποπληθωριστικό ανταγωνισμό.

Το μάθημα αυτό μας το δίνει ο Κέυνς, λίγοι όμως οικονομολόγοι της αριστεράς είναι πολιτισμικά σε θέση να βγάλουν  τα σκληρά συμπεράσματα απόαυτή τη θέση. Και η ΕΚΤ εφάρμοσε με συνέπεια  αυτή την εντολή. Από τις τρεις αιτίες της κρίσης, τη σοβαρή κρίση του ίδιου του ευρώ, αυτή που οφείλεται στην αδράνεια  της ΕΚΤ επί δύο ολόκληρα χρόνια, και τη λιτότητα, η κίνηση του Ντράγκι αντιμετωπίζει κάπως τη δεύτερη, αλλά με τίμημα την ενίσχυση της τρίτης, χωρίς να κάνει τίποτα για  την πρώτη.

Η κίνηση του Ντράγκι θα πρέπει να ερμηνευθεί ως αποτέλεσμα του φόβου ότι η φωτιά μπορεί να καταστρέψει την ίδια την προϋπόθεση της κίνησης, δηλαδή το ευρώ, κι ότι οι περιφερειακές χώρες θα μπορούσαν να πουν "τέρμα" σε αυτή την παρατεταμένη αγωνία. Ετσι λοιπόν κρατάει τον ασθενή στη ζωή, αλλά μόνο για όσο διάστημα οι ενισχυμένες δόσεις της άλλης θεραπείας, της  λιτότητας, καταφέρουν να εξουδετερώσουν την όποια διάθεση των λαών για αντίδραση. Υπάρχει λοιπόν μια αίσθηση εχθρική, και όχι προοδευτική, κάτι που φαίνεται να υποστηρίζει χθες ο Pizzuti σε αυτή την εφημερίδα, στο μήνυμα του Ντράγκι  για το αμετάκλητο του ευρώ.
 

Αλλες λύσεις υπάρχουν; Η άνευ όρων παρέμβαση της ΕΚΤ θα πρέπει να συνοδεύεται από τον στόχο της σταθεροποίησης των σχέσεων μεταξύ δημόσιου χρέους και ΑΕΠ (όχι μείωση). Ο στόχος αυτός θα καθησύχαζε  τις αγορές, ενώ θα άφηνε χώρο για μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική.
 

Αυτό δεν θα αρκούσε, ωστόσο, να ανασυνθέσει τις ενδοευρωπαϊκές εμπορικές ανισορροπίες. Θα μπορούσαμε λοιπόν να κινηθούμε και προς μια γλήγορη αύξηση του προϋπολογισμού της Ε.Ε. με ισχυρή αναδιανομή των πόρων μεταξύ κέντρου-περιφέρειας, ενώ ο ρόλος των εθνικών προϋπολογισμών θα μπορούσε να μειωθεί (όπως στις ΗΠΑ, με λίγα λόγια).
 

Αλλά η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία είναι μία προοπτική, που μοιάζει πολύ σε μία Ευρώπη χωρισμένη σε επιδοτούμενους και επιδοτούντες, απαράδεκτη για προφανείς λόγους και στους δύο και όχι βέβαια για κάποιες αόριστες" εθνικές και εθνικιστικές ιδιαιτερότητες" που μπορεί να θεωρηθεί ότι βάζουν εμπόδια. Βασικά, η σκληρή πραγματικότητα δείχνει ότι η Ευρώπη βαδίζει προς μια διαφορετική κατεύθυνση και ότι το ευρώ γεννήθηκε για αυτό ακριβώς το λόγο.

* Οικονομολόγοι κατά της λιτότητας

 

Το καλύτερο σχόλιο που έλαβα σχετικά με την κίνηση Ντράγκι είναι από τον G.B., ένα πανέξυπνο πρώην τραπεζικό στέλεχος, σήμερα συνταξιούχο.Οσα εγώ αναφέρω στην πρώτη παράγραφο, αυτός τα λέει πολύ πολύ καλύτερα :

"Let's not get carried away by market euphoria. On occasion of the two previous bouts of ECB intervention we had the same reaction, only to be wound up after a few weeks. And this time we haven't even had ECB intervention, only the threat of it, and subject to an abstruse mechanism (request for aid by country concerned, signing of an MOU, participation of EFSF/ESM in the bond auctions and at last ECB purchase in the secondary market).It seems highly impractical, save that in the process the applicant country may lose access to the markets.Moreover, in keeping with our understanding of the EZ crisis, the affirmation of an ECB role as lender-of-last-resort makes sense as far as it allows the peripheral economies to pursue a growth strategy that could hopefully restore their competitivity  - which does not appear to be the case." 

[--->]

Αγριεμένος Άραβας

Οι ισχυρισμοί της εξόριστης Συριακής αντιπολίτευσης. 

Αν παρακολουθείτε τις  καθημερινές εκθέσεις με τους νεκρούς στη Συρία, του Συριακού Παρατηρητήριου  για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που χρηματοδοτείται από το Κατάρ  και που  αναπαράγουν ασυζητητί όλα τα δυτικά μέσα ενημέρωσης – όπως συνηθίζεται να λέγεται στη γλώσσα της ισλαμικής θεολογίας  εδώ και αιώνες (το γνωστό, πίστευε και μη ερεύνα) -  θα καταλήξετε υποχρεωτικά σε ένα και μόνο συμπέρασμα: ότι δηλαδή, οι συμμορίες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας και του καθεστωτικού στρατού, πολεμούν, σφυροκοπούν και  βομβαρδίζουν, αλλά μόνο οι σφαίρες του συριακού καθεστώτος σκοτώνουν ανθρώπους, ενώ οι βόμβες και οι  σφαίρες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας δεν καταφέρνουν ποτέ να σκοτώσουν κανέναν. Μπορεί κάποιος να μας λύσει αυτό το αίνιγμα;

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στη κάλυψη του πολέμου της Συρίας από τους δυτικούς, οι ακτιβιστές είναι ρεπόρτερς  και οι ρεπόρτερς των δυτικών ακτιβιστές
Δείτε αυτή την πρόταση στο ρεπορτάζ του απόφοιτου του  Rolling Stone, Damien Cave : "ακτιβιστές ανέφεραν ότι βρήκαν 40 πτώματα σε κάποιο προάστιο". Τώρα λοιπόν αναφέρουν και οι ακτιβιστές; Και ποιοί  ήταν αυτοί οι ακτιβιστές; Μήπως οι ακτιβιστές που δραστηριοποιούνται στις συμμορίες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας (FSA) ή μήπως τίποτα περιπλανώμενοι ακτιβιστές που αναφέρουν στον κ. Damien Cove συγκλονισμένοι από την ανάθεση; 

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Αχ, αυτές οι φτωχές συμμορίες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας (FSA): καμία βοήθεια από πουθενά,εκτός από "κάτι πλούσιους εξόριστους σύριους επιχειρηματίες "

" Ένα μέλος της BND [Bundesnachrichtendienst, γερμανική υπηρεσία πληροφοριών ] δήλωσε στην εφημερίδα ότι η υπηρεσία πληροφοριών ήταν "υπερήφανη για τη σημαντική συμβολή [της]  στην ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Το BBC πιο ανέντιμο και από τους Νιού Γιορκ Τάιμς (NYT): ένα παράδειγμα από τη Συρία"

Ο σύντροφος Asa, ένας γενναίος Βρετανός δημοσιογράφος, μου έστειλε αυτό:
"Το BBC έκανε ένα ρεπορτάζ με στιγμιότυπα από το άρθρο των NYT και το βίντεο που έδειχνε
αντάρτες του FSA να υποχρεώνουν ένα υποτιθέμενο,φυλακισμένο, "Shabiha" να γίνει βομβιστής αυτοκτονίας.

http://www.nytimes.com/2012/08/21/world/middleeast/syrian-rebels-coalesce-into-a-fighting-force.html

Εμαθα ότι το ρεπορτάζ αυτό βγήκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης του BBC στις
22:00 χθες – και ότι ένα πολύ σεβαστό μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας,σε ζωντανή κάλυψη, το καταδίκασε.

Το κλιπ ανέβηκε στην ιστοσελίδα του BBC με τον συνηθισμένο τρόπο, αλλά σήμερα
κρυφά εξαφανίστηκε, χωρίς καμία εξήγηση από το site τους: "404
- Page Not Found"  http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-19342917

Επισυνάπτεται το screenshot σαν απόδειξη ότι η σελίδα υπήρχε στην ιστοσελίδα του BBC.
Κάποιος άλλος φορτώσε το βίντεο στο YouTube:
http://www.youtube.com/watch?v=n76o-ilK2x8&feature=youtube_gdata_player
 

αλλά το αντίγραφο κατέβηκε  "λόγω πνευματικών δικαιωμάτων του BBC".
Τώρα που γράφω το email αυτό, μπορούμε να δούμε το ρεπορτάζ εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=EZKrEtEaVnM

Αν επρόκειτο πραγματικά για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, δεν νομίζετε ότι αυτά που παραβιάζονταν ήταν τα πνευματικά δικαιώματα των NYT και όχι του BBC; "

υ.γ.  Όταν ένας τίτλος εμφανίζεται σε εισαγωγικά (όπως παραπάνω) αυτό σημαίνει ότι ο τίτλος δεν ήταν δική μου ιδέα αλλά του άτομου  που μου έστειλε το μήνυμα ή το σχόλιο.

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ενημέρωση σχετικά με τη Συρία: δεν θα μπορούσε  να είναι χειρότερη
Ο σύντροφος Laure μου έστειλε αυτό: " Ο Mosaab Mohamed Saeed Al-Odaallah, ένας δημοσιογράφος που εργάζεται στο τμήμα τεχνών και πολιτισμού της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Tishreen , σκοτώθηκε σήμερα από κυβερνητικούς στρατιώτες μετά την είσοδο του στο σπίτι του στη νότια συνοικία της Δαμασκού Nahar Aisha, αναφέρει το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο πηγές της αντιπολίτευσης".
Εργάζεται σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα, αλλά η κυβέρνηση τον σκότωσε. Ok. καλώς. διαβάσετε τώρα παρακάτω:
 

"Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα δεν μπόρεσαν να εξακριβώσουν  τις ακριβείς συνθήκες θανάτου του, διότι ήταν αδύνατο οι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι να πάνε επί τόπου."
 

Οπότε, δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν τις ακριβείς συνθήκες θανάτου του.Αποδέχονται όμως πλήρως την εκδοχή της αντιπολίτευσης. Πάμε όμως  παρακάτω:
"Εάν οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν, τότε ο Al-Odaallah θα είναι ο  δέκατος επαγγελματίας δημοσιογράφος που έχει σκοτωθεί από την έναρξη των συγκρούσεων στη Συρία ..

" Ούτε για το αν πέθανε είναι σίγουροι; "

------------------------------------------------------------------------------------------

Από Aljazeera.net: Ο Ελεύθερος Στρατός της Συρίας πρέπει να αγνοήσει την κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
 

"Δεύτερον, και πιο σημαντικό, ο Ελεύθερος Στρατός της Συρίας θα πρέπει να αντισταθεί στους πειρασμούς του ΟΗΕ,στις  σειρήνες της κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και στην διπλωματία ανθρώπων, σα το Κόφι Ανάν. Αυτό που θέλουν  είναι να σταματήσουν οι εχθροπραξίες, πιστεύοντας ότι το χειρότερο είναι ο πόλεμος, όχι ο Άσαντ και το δολοφονικό καθεστώς του.
Ελεύθερη Συρία! Ο πόλεμος είναι φίλος σας,η νίκη είναι η λύση"

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

RiyadHijab
Ο πρώην πρωθυπουργός της Συρίας (ο άνθρωπος που εγκατέλειψε τη χώρα και το καθεστώς), δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι το συριακό καθεστώς ελέγχει μόνο το 30% της Συρίας. Αρκετές εφημερίδες, όμως, μετέφεραν μια ιστορία όπου ένας έμπειρος πολιτικός της Ιορδανίας σε μια συνάντηση τον ρώτησε: αφού το καθεστώς ελέγχει μόνο το 30% της Συρίας, γιατί αναγκαστήκατε να φύγετε νύχτα και δεν καταφεύγατε στο  ασφαλές 70% της Συρίας;

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Διαβάζοντας για τη Συρία
Ο Akram μου έστειλε το εξής: "Αυτό είναι ένα από τα καλύτερα άρθρα που έχουν γραφτεί σχετικά με την κατάσταση στη Δαμασκό."

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ενημέρωση από τη Συρία
Ο Akram,ο  ανταποκριτής του Angry Arab στη Συρία, μου έστειλε αυτό:

"Σε προηγούμενη ανάρτηση, προσπάθησα να δώσω τις δικές μου εξηγήσεις για την καταστροφική τακτική που ακολουθεί το συριακό καθεστώς και η ένοπλη αντιπολίτευση του στον πόλεμο που διεξάγεται μέσα στις πόλεις της Συρίας. Εδώ είναι ένα κείμενο που αποκαλύπτει πολλά για τον τρόπο σκέψης του ενός από τα (η και τα δύο;) αντιμαχόμενα μέρη:

Αυτό που λέμε είναι ότι θα είμαστε εδώ μόνο για όσο χρειαστεί μέχρι να γίνει η δουλειά, να απαλλαγούμε από τον Assad. Μετά από αυτό, θα φύγουμε και τότε μπορούν να χτίσουν την πόλη [Aleppo] όπως τη θέλουν, δήλωσε ο Sheikh Tawfik Abu Sleiman, ένας διοικητής των ανταρτών.

Δύο σύντομες παρατηρήσεις σχετικά με αυτό:

•   Είναι σαφές ότι οι αντάρτες συναισθηματικά διαχωρίζονται από την πόλη και τους κατοίκους της. Δεν ανήκουν στον τόπο που υποτίθεται ότι προστατεύουν. Γι 'αυτούς, η πόλη δεν είναι περισσότερο από ένας σωρός από τσιμεντόλιθους που μπορεί εύκολα να ανοικοδομηθεί "μόλις τελειώσει η δουλειά ". Ο θάνατος και η μαζική μετατόπιση των αθώων ανθρώπων είναι απλώς μια παράπλευρη απώλεια που πρέπει να καταβληθεί (όχι από αυτούς) για το καλό της Μεγάλης Υπόθεσης. Η λογική αυτή ταιριάζει περισσότερο σε με μια δύναμη κατοχής, παρά σε ένα απελευθερωτικό κίνημα.

•      Δεν θα είναι άδικο, αν την ίδια πρόταση την βάζατε στο στόμα του συριακού καθεστώτος. Απλά αντικαταστήστε τη λέξη "Assad" με τη λέξη "τρομοκράτες".

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

 

Αφιέρωμα στις συριακές ένοπλες συμμορίες στους New York Times,
Διάβασα το πολύ βαρετό κομμάτι και είδε τις συνοδευτικές εικόνες στην εφημερίδα New York Times. Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Οι ίδιοι ενσωματωμένο δημοσιογράφοι με τους αντάρτες: μοιάζει πάρα πολύ με την κάλυψη δεκαετία του 1980, των Μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.

http://www.nytimes.com/2012/08/21/world/middleeast/syrian-rebels-coalesce-into-a-fighting-force.html

 Το όνομα της γκρούπας που προβάλουν οι NYT ,όπως αναφέρεται στο άρθρο,είναι : Al Tawhid Brigade. Βάλτε στο ψαχτήρι του google Al Tawhid Brigade, να δούμε τι θα βρείτε

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Και  (αμετάφραστος) ο Ρόμπερτ Φισκ από Ιντεπέντεντ:

what will Walid Jumblat tell his friend Fisk about this passage???

"At least a dozen civilians emerged from their homes, retirees in their 70s, shopkeepers and local businessmen with their families and, unaware that a foreign journalist was watching, put their arms round Syrian troops. One told me he had stayed in his home as "foreign" fighters used his courtyard to fire on government soldiers. "I speak Turkish and most were speaking Turkish but some of the men had long beards and short trousers like the Saudis wear, and had strange Arab accents."  So many Aleppo citizens talked to me, out of earshot of soldiers, about armed "foreigners" in their streets along with Syrians "from the countryside" that the presence of considerable numbers of non-Syrian gunmen appeared to be true...""   I still hold that Fisk can't be trusted on any matter of the Middle East anymore and that he lost all credibility but rare is the reference in the Western media to the presence of some support of some of the Syrian population for the Asad regime--regardless whether you like it or not, and I don't like it.  (thanks Nu`man)

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Syria update

Από τον Akram,τον  ανταποκριτή του Angry Arab στη Συρία:
 

"Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, έχω διαβάσει πολλές εκθέσεις, οι περισσότερες από τις οποίες βασίζονται σε απολογισμούς  "ακτιβιστών ", για κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττει το συριακό καθεστώς στις  μάχες κατά των ένοπλων ανταρτών στην επαρχία του Χαλεπιού. Είμαι, συνήθως, απρόθυμος να δημοσιεύσω ποστ που βασίζονται σε εκθέσεις της αντιπολίτευσης. Οι εκθέσεις αυτές είναι, προφανώς, προκατειλημμένες, όποτε κάποιος πρέπει να τις διαβάζει με μεγάλη προσοχή. Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υποστηρίζονται από αξιόπιστες αποδείξεις ή πηγές τρίτων, και είναι γεμάτες υπερβολές και ψευδείς προσθήκες (βίντεο, φωτογραφίες φωτογραφία, ...). Πρόσφατα, είχα μια κακή εμπειρία με αυτά τα θέματα, όταν έστειλα μία ανάρτηση  που αναφερόταν στις φωτογραφίες της σφαγής στο Azaz πριν καταλάβω ότι κάποιες από τις  πιο τραγικές φωτογραφίες, ήταν από άλλα περιστατικά.

Αλλά οι πιο πολλές εκθέσεις σχετικά με Χαλέπι, που δεν έχω αναφέρει μέχρι τώρα, επιβεβαιώνονται. Στην τελευταία έκθεσή της  για την κατάσταση στη Συρία, η Διεθνής Αμνηστία τεκμηρίωσε μερικές από τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από το καθεστώς της Συρίας στο Χαλέπι. Οι παραβιάσεις μπορούν να συνοψισθούν ως εξής:


  Βομβαρδισμός αδιάκριτα, "πυκνοκατοικημένων αστικών  περιοχών" με όπλα χαμηλής ακριβείας (πυροβολικό, όλμους, άρματα μάχης, μη τηλεκατευθυνόμενες  βόμβες και πυραύλους από πολεμικά αεροσκάφη). Η Human Rights Watch είχε, προηγουμένως, τεκμηριώσει το φαινόμενο αυτό σε δύο εκθέσεις σχετικά με το Azaz και ένα νοσοκομείο στο Χαλέπι.

 Αεροπορικές επιδρομές ενάντια σε αρτοποιεία, όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονται  για να αγοράσουν ψωμί.

 Εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες  που διαπράχθηκαν από το καθεστώς και τους αντάρτες εναντίον αμάχων και αιχμαλώτων μαχητών.


Οσοι διαβάζουν Αραβικά μπορούν να δουν μερικές από τις αναφορές για αγριότητες που διεπράχθησαν εναντίον αμάχων (εδώ, εδώ, εδώ και εδώ)

Αλλά τα θύματα μεταξύ των αμάχων σε άλλα μέρη της Συρίας δεν είναι τόσο "τυχερά" όσο ο άμαχος πληθυσμός στο Χαλέπι. Δημοσιογράφοι και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έχουν πρόσβαση στη Δαμασκό,στη Dara'a και το Deir-Ezzor, όπου γίνονται σκληρές μάχες που συνοδεύονται από εκθέσεις που "δεν μπορούν να ελεγχθούν από τρίτους" για σοβαρά εγκλήματα που διαπράττει το συριακό καθεστώς. Για όλους εκείνους, στη Συρία, που πεθαίνουν σαν τα ζώα, χωρίς να θάβονται σε τάφους με τα ονόματά τους και, που οι δικοί τους δεν έχουν το δικαίωμα να τους κλάψουν, αισθάνομαι την υποχρέωση, επειδή θέλω να έχω καθαρή τη συνείδηση μου, να παραβώ, για μία και μοναδική φορά, τον κανόνα που έχω αποφασίσει να ακολουθώ, και να αναφέρω ορισμένες από τις χθεσινές και σημερινές "αναπόδεικτες" εκθέσεις: Kfar-Sousseh, Nahr-Eishah, (Δαμασκός), Moua'adamyieh, Darayia (αγροτική ζώνη της Δαμασκού) και Al-Heraq ( Dara'a). "

[--->]