Οι δανειστές είπαν να μην πληρώσουμε μισθούς για 1-2 μήνες

Τι αποκαλύπτει η Έλενα Παναρίτη για το πρόβλημα ρευστότητας και το Brussels Group...

Σοκ προκαλεί η πρόταση που κατέθεσαν μετ' επιτάσεως οι εκπρόσωποι των "Θεσμών" -αποκαλούμενοι πλέον, Brussels Group- κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης που είχαν με την σύμβουλο του Γιάνη Βαρουφάκη, Έλενα Παναρίτη. 

Σύμφωνα με τα όσα φέρεται να δήλωσε η Παναρίτη, οι απεσταλμένοι των εταίρων συζητώντας για το μείζον πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η χώρα, πρότειναν να κηρύξει εσωτερική στάση πληρωμών σε μισθούς για 2 μήνες το κράτος για να μπορέσει να ανταπεξέλθει.

Ανταγωνιστική υποτίμηση

του Robert Kurz

Ενα ισχυρό νόμισμα, με υψηλή συναλλαγματική ισοτιμία,γενικά θεωρείται  ως σημάδι  οικονομικής ανωτερότητας. Τα λεγόμενα ασθενή νομίσματα, είναι τα νομίσματα των μικρών χωρών ή των χωρών  που είναι υποψήφια να ηττηθούν στην παγκόσμια αγορά. Ο κανόνας αυτός, ωστόσο, φαίνεται πως έχει χάσει την αξιοπιστία του. Όλοι φοβούνται  ότι το νόμισμα τους μπορεί να γίνει πιο ακριβό. Στην Ελβετία, η κεντρική τράπεζα παρέμβηκε για να φτηνύνει το ελβετικό φράγκο που ήταν σε άνοδο έναντι του ευρώ. Οι κεντρικές τράπεζες της Ιαπωνίας και άλλων χωρών ακολουθούν την ίδια πολιτική έναντι του δολάριου. Και αναδυόμενες χώρες όπως η Βραζιλία παλεύουν απεγνωσμένα ενάντια στην ανατίμηση των νομισμάτων τους. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη δεν ανησυχούν καθόλου από την τάση υποτίμησης των νομισμάτων τους, κάτι που  δεν το θεωρούν πλέον και τόσο σημαντικό.

Μετά το δήθεν τέλος της κρίσης μπορούμε δηλαδή να αρχίσουμε να μιλάμε για  την ανταγωνιστική υποτίμηση.

Το ζήτημα εξηγείται από την αλλαγή της οικονομικής δομής του καπιταλισμού.  Η σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας βασίζεται μόνο σε πιστωτικές φούσκες, σουρεαλιστικών διαστάσεων, και στις διεθνείς συναλλαγές με τις οποίες αυτές συνδέονται.

Για τις πλεονασματικές χώρες, όπως η Ιαπωνία, η Κίνα και η Γερμανία, η εξάρτηση από τις εξαγωγές είναι μονόδρομος, ενώ οι ελλειμματικές χώρες  εξαρτώνται και αυτές  από το μονόδρομο ροής του διεθνικού χρηματικού κεφαλαίου. Και στις δύο περιπτώσεις, τα όρια έχουν εξαντληθεί. Τώρα ο καθένας προσπαθεί να ανακτήσει τη θέση του σε βάρος των άλλων. 

Κάποιοι προσπαθούν να σώσουν με κάθε κόστος το πλεόνασμα των εξαγωγών τους, κάποιοι άλλοι με τη σειρά τους θέλουν να κατακτήσουν ένα μεγαλύτερο μερίδιο των εξαγωγών. Αλλά οι εξαγωγές μιας χώρας γίνονται τόσο πιο φθηνές και συνεπώς πιο ανταγωνιστικές, όσο πιο φθηνό είναι το νόμισμα ,ενώ οι εισαγωγές, αντίθετα, γίνονται πιο ακριβές. Η ανταγωνιστική υποτίμηση δείχνει ότι παντού ακολουθείται ο δρόμος της εσωτερικής υποτίμησης της οικονομίας  και το βάρος δίνεται μόνο στην αύξηση των εξαγωγών.

Στην ευρωζώνη έχουμε την ιδιαίτερα παράδοξη κατάσταση όπου οι ελλειμματικές χώρες να μην μπορούν να υποτιμήσουν έναντι της πλεονασματικής χώρας, της Γερμανίας, επειδή έχουν το ίδιο νόμισμα. Επιπλέον, το σχετικά αδύναμο ευρώ, ακριβώς λόγω της κρίσης χρέους στη νότια Ευρώπη, αυξάνει ακόμη περισσότερο τις γερμανικές εξαγωγές στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό βέβαια δεν μπορεί  να κρατήσει για πολύ,αφού υπονομεύει τις ίδιες τις προϋποθέσεις ύπαρξης του ενιαίου νομίσματος.Αυτό που θα  βάλει τέρμα στο ευρώ είναι ο οδοστρωτήρας των εξαγωγών της Γερμανίας. Δεν υπάρχει εγχειρίδιο πολιτικής οικονομίας που να δείχνει ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να λειτουργήσει. Η διάλυση του ευρώ,όμως, και η επιστροφή στα παλαιά εθνικά νομίσματα θα εκτινάξει στα ύψη το εξωτερικό χρέος των ελλειμματικών χωρών, ενώ παράλληλα θα ενισχυθεί δραστικά το γερμανικό μάρκο,και θα σταματήσει η μηχανή των εξαγωγών της Γερμανίας. Το κατασκεύασμα του ευρώ ήταν προφανώς μια επιχείρηση αυτοκτονίας.

Για χώρες με μεγάλο εξαγωγικό πλεόνασμα η ανατίμηση του νομίσματος τους, για κάποιο διάστημα θα μπορούσε να μη δημιουργεί προβλήματα αν διέθεταν μια ισχυρή εσωτερική αγορά ή / και  μια βιομηχανία μονοπωλιακού χαρακτήρα. Αυτή ήταν η περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας τον δέκατο ένατο αιώνα και των Ηνωμένων Πολιτειών στα μέσα του εικοστού. Τα νομίσματα αυτών των παγκόσμιων υπερδυνάμεων έπαιζαν το ρόλο του παγκόσμιου νομίσματος. Μετά την παρακμή των υπερχρεωμένων Ηνωμένων Πολιτειών, δεν βλέπω ποιος μπορεί να βάλει υποψηφιότητα για τη διαδοχή, και αυτός σίγουρα δεν είναι η Κίνα. Η δραστική ανατίμηση του κινεζικού νομίσματος, η οποία αναβάλλεται, θα οδηγούσε στην καταστροφή ακόμη και εκεί τις εξαγωγικές βιομηχανίες και στην υποτίμηση τα τεράστια αποθέματα δολαρίων που διαθέτει η Κίνα . Κανένας πλέον δεν μπορεί  να κάνει πίσω από τη θέση του, αλλά αντικειμενικά είναι αδύνατο να διατηρήσει τις εξαγωγές ως μονόδρομο προς τις χρεωμένες χώρες. Η ανταγωνιστική υποτίμηση, πέρα από την κρίση του ευρώ,οδηγεί  και στην παγκόσμια νομισματική κρίση.

Πρωτότυπος τίτλος ABWERTUNGSWETTLAUF. Αρχική δημοσίευση στη Neues Deutschland, 14.11.2011.

Κυβερνητικές ασάφειες δεν χωράνε στις Σκουριές

Γιατί είναι γαλαζοπράσινα τα νερά που απορρέουν από τις Σκουριές;

Μήπως επειδή έχουμε ένα μεταλλείο χαλκού που του αφαιρέσανε τη φυτική γη και έχει πλέον επαφή όλη η οξειδωμένη (άρα εν μέρει ευδιάλυτη ακόμα και στο νερό της βροχής) μεταλλοφορία με το νερό και τον αέρα;

Όμορφο το χρώμα αλλά όχι για νερά!

http://antigoldgr.org/blog/2015/03/13/prasina-nera-stis-skouries/

Από το Alterthess
Παλινωδεί η κυβέρνηση στο θέμα των Σκουριών ανάμεσα στην εκφρασμένη πολιτική βούληση της (και μέσω του ίδιου του πρωθυπουργού) για ακύρωση της εξόρυξης και στην αδυναμία αντιμετώπισης των διαμαρτυριών των εργαζόμενων της εταίρειας που, όπως έχει αποδειχθεί, αδιαφορούν πλήρως για το πως θα καταλήξουν οι Σκουριές λόγω της συνέχισης των καταστροφικών εργασιών της εταιρείας.

Από την μία δηλαδή το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης ανακαλεί πριν δύο εβδομάδες τις άδειες δόμησης του εργοστασίου εμπλουτισμού στις Σκουριές και από την άλλη η εταιρεία κοροϊδεύει επιστήμονες και κατοίκους και γενικότερα το κίνημα που έχει αναπτυχθεί στην Χαλκιδική ενάντια στις εξορύξεις, βαφτίζοντας τις εργασίες στο εργοστάσιο εμπλουτισμού εργασίες εγκατάστασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού και όχι δόμησης, με αποτέλεσμα αυτές να συνεχίζονται.

Καλώς τα παιδιά.

Κουκουλοφόροι Επιχειρηματικού Κόσμου (δημιουργικά ασαφείς)

[...] 

Πρόκειται για ανεξέλεγκτους τεχνοκράτες, που δρουν όμως άκρως πολιτικά, ως επόπτες των υπουργών και των εκλεγμένων κυβερνητικών στελεχών. 

Πολλοί από αυτούς είναι διαπλεκόμενοι με εγχώρια συμφέροντα, ενώ αποδείχθηκε ότι είχαν τις χειρότερες ιδέες τα προηγούμενα χρόνια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας – θυμίζω μόνο την επιμονή τους στην εξίσωση των φόρων στο πετρέλαιο. 

 Αυτοί οι τύποι ασκούν πολιτική και συμπεριφέρονται ως δερβέναγες. 

 Το εάν είναι διαφορετικό το πρόγραμμα που θα επιβλέπουν πλέον, μικρή σημασία έχει ως προς αυτό το θέμα. 

 Η παρουσία τους και μόνο είναι προσβλητική για κάθε κυρίαρχο κράτος.  

Και είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν τα μύρια όσα προβλήματα στην ελληνική κυβέρνηση. 

Είναι στην πραγματικότητα η τρόικα, με άλλο περίβλημα.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ: Γιατί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέκλεισε την Ελλάδα;

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε σε μια πρωτοφανή κίνηση και απέκλεισε την χώρα μας από τις εκθέσεις του προγράμματος Annual Growth Survey (AGS), βάσει των οποίων προσαρμόζονται οι πολιτικές που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και η ίδια η επιτροπή.

 Ο λόγος που έχει γίνει αυτό (όπως αναφέρει εδώ) είναι γιατί «Η έκθεση για την Ελλάδα θα δημοσιευθεί πιο μετά, και αφού έχουν συμπεριληφθεί τα συμπεράσματα από τις επαφές μετά τις δηλώσεις του Eurogroup στις 20 & 24/02/2015«, όπως αναφέρει η παραπάνω σελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
 Το πρόγραμμα όμως αυτό, ανάμεσα σε άλλα, έχει να κάνει και με την καταπολέμηση της φτώχειας (συμπεριλαμβάνει και την παιδική φτώχεια).  Τα συμπεράσματα αυτών των εκθέσεων βοηθάνε ώστε να παρακολουθούν τα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τα αποτελέσματα των πολιτικών που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη αλλά και η ίδια η Ε.Ε, αλλά και φυσικά να τροποποιούν αυτές τις πολιτικές όπου κρίνουν ότι πρέπει να γίνει.  Περισσότερες πληροφορίες 
εδώ http://www.eurochild.org/news/news-details/article/european-semester-commission-publishes-country-reports/ και εδώ http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-15-4511_en.htm

Γίνεται φανερό λοιπόν το μέγεθος της ανάλγητης απόφασης να αποκλειστεί η Ελλάδα από το πρόγραμμα αυτό, την ίδια στιγμή που η χώρα μας βιώνει την μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μετά.

Γιατί κάποιοι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τιμωρούν την χώρα μας ενώ το ελάχιστο που θα έπρεπε να γίνεται αυτή τη στιγμή είναι να διερευνηθούν οι τρόποι με τους οποίους θα φτάσει η απαραίτητη βοήθεια στα τμήματα του Ελληνικού πληθυσμού που έχουν πληγεί τόσο βάναυσα από τα 5 χρόνια λιτότητας;

Θυμίζουμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι πάνω από 6 εκατομμύρια συμπολίτες μας ζουν κάτω ή κοντά στο όριο της φτώχειας.  Θα κοιτάξει επιτέλους να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους ή θα βοηθάει μόνο τις τράπεζες; Το πρόβλημα πλέον αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με »τα συμπεράσματα από τις επαφές».

Έτσι εννοούν την Αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. οι εταίροι μας;

* Ευχαριστούμε την κα. Μαίρη Θεοδωροπούλου και την οργάνωση Κέντρο Ερευνών Ρίζες ΑμΚΕ που μας ενημέρωσαν για αυτή την απίστευτη απόφαση.