The Greek government denies secondary education teachers the right to strike

By Panagiotis Sotiris [1]


In the past three years Greek society has gone through a series of extremely aggressive austerity measures, under the terms dictated by the EU-IMF-ECB Troika that have led to a severe deterioration of living conditions. It has also been experiencing a constant erosion of democratic rights and basic civil liberties. Part of it is the attempt by the Greek government to practically abolish the right to strike in many sectors. Government representatives have repeatedly insisted that it is time to get rid of the “anomic” forms of protest and struggle that have been the main legacy of post-1974 radicalism.
The latest such example is the decision of A. Samaras, the Greek Prime Minister, to issue “civil mobilization” orders for all secondary education teachers, because OLME, the Secondary Education Teachers Confederation, has announced that it proposes to its member unions to stage a strike during the University Entry Exams beginning May 17. The order issued by the Prime Minister includes references to a potential “important disruption of the social and economic life of the country” and to “grave dangers for public order and the health of candidates taking the university entry exams”, and was issued as a preemptive measure before the strike is even decided by the local secondary education unions on Tuesday May 14.

“Civil Mobilization” is an authoritarian special legislation which gives government authorities the right to commandeer services, vehicles and equipment in order to deal with national emergencies, such as wars or natural disasters. Any person receiving a “civil mobilization” order has to immediately comply, or face prison and losing his work. However, Greek governments have used it in recent years as a means to deal with militant strikes. Recently, “civil mobilization” orders have been issued for public transport workers and mariners. It is important to note that a “civil mobilization” order, unless revoked, also prohibits any future strike action.
Unions and many legal experts have called this practice unconstitutional and in sharp violation of national and international laws and regulations safeguarding the right to strike. It is interesting to note that one of these experts is no other than the current Minister of Justice in the Samaras Government, Antonis Roupakiotis, a former president of the Athens Bar Association, who as recently as 2006 voiced his expert opinion that the use of “civil mobilization” orders in response to strikes goes against the Greek constitution that explicitly forbids any form of compulsory offering of services with the exception of states of emergency such as wars and natural disasters, and also violates more recent legislation that attempt to define “states of emergency” in ways that obviously make it non-applicable to a labour strike.
Secondary education teachers have decided to stage their strike in protest at recent legislation, which was issued in compliance with demands by the EU-IMF-ECB Troika to reduce public sector expenses and personnel. It includes the prospect of mass lay-offs of thousands of substitute teachers, the ability of the Ministry to transfer teachers to a different area of Greece each year and an increase in teachers’ workload, measures that seem like another step towards a further undermining of public education. Teachers in Greece have already suffered heavy wage reductions of up to 30% and the school system has suffered budget cuts and school mergers and closures as a result of the austerity measures. 
The government, with the help of corporate media, has tried to demonize teachers, presenting them as lazy, selfish and insensitive to the anxiety of their students before the exams. This is very cynical, if we take into consideration that the main reasons of anxiety of youths in Greece today, who are facing a 60% youth unemployment rate, are exactly the policies of the Greek government and the Troika that have imposed a “death spiral” of austerity, recession and unemployment. In the sense, the Secondary Education teachers’ strike is fully justified; it is a struggle defending public education, against the violence of neo-liberal cuts.
Hopefully, there has been a wave of protest and solidarity to striking teachers. OLME is calling for a big rally on Monday 13 May to protest to “civil mobilization” order, and the confederation of parents’ associations and many unions have announced that they will take part in these protests. 
It is obvious that current struggles in Greece are not simple protests against austerity. They are struggles for democracy and resistance to the imposition of a neo-liberal authoritarian “state of emergency.” Greek teachers need all the solidarity they can get. 
[1] Panagiotis Sotiris is an adjunct lecturer in the Department of Sociology of the University of the Aegean

…under control !

Επιστρατεύθηκαν πριν ακόμα αποφασίσουν να απεργήσουν

Προληπτικά. Πριν καν ,δηλαδή,διαπραχθεί το "αδίκημα" της απεργίας.

Προληπτικά  Οπως παλιότερα (όχι και τόσο) με τις μαζικές προληπτικές συλλήψεις.

Είναι νόμιμη (η επιστράτευση),όπως αποφάσισε η αδέκαστη Δικαιοσύνη.

Οπως τότε (επί "Επαναστάσεως")  για τη νομιμότητα της οποίας,  η αδέκαστη και τυφλή Δικαιοσύνη απεφάνθη και πάλι θετικά.





Εξελίξεις στις Σκουριές Χαλκιδικής (Κυριακή 12/5/2013)

Αναρτήθηκε από @IrateGreek, μεταφράστηκε από @ToSofoPaidi
Συγκρούσεις σημειώθηκαν σήμερα το πρωί στην βορειοανατολική Χαλκιδική, όπου κάτοικοι διαδήλωσαν κατά της νέας δραστηριότητας από την μεταλλευτική εταιρεία Hellas Gold στην περιοχή του ρέματος του Καρατζά, κοντά στο δάσος των Σκουριών.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων η νέα αυτή εξέλιξη έρχεται μόλις μια μέρα πριν την προγραμματισμένη γι' αύριο συνάντηση των Επιτροπών Κατοίκων ενάντια στα μεταλλεία και την ηγεσία της αστυνομίας με θέμα την εξέταση της νομιμότητας των επιχειρησιακών αδειών της εταιρείας για τις δραστηριότητες της στην περιοχή του Καρατζά. Στην συνάντηση έχουν επίσης προσκληθεί οι επικεφαλής του δασαρχείου Αρναίας, καθώς και ο προϊστάμενος της πολεοδομίας δήμου Αριστοτέλη, οι οποίοι παράλληλα δεν έχουν ως τώρα αποφανθεί σχετικά με τις καταγγελίες για ενδεχόμενες παρανομίες σε ότι αφορά στην κατασκευαστική δραστηριότητα της εταιρείας μέσα στο δάσος των Σκουριών.
Κάτοικοι που αντιτίθενται στα σχέδια για την μεταλλευτική εκμετάλλευση διαμαρτύρονταν καθημερινά καθ' όλη την διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας στην περιοχή του Καρατζά, όπου υλοτόμοι συνεχίζουν τις εργασίες υπό την προστασία αστυνομικών δυνάμεων. Σήμερα το πρωί μια ομάδα διαδηλωτών ζήτησε από τον επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης της περιοχής να ανασταλούν οι εργασίες υλοτόμησης μέχρι αύριο. Ο αξιωματικός συμφώνησε να μεταφέρει το αίτημα στην ηγεσία της αστυνομίας και αποχώρησε. Περίπου μια ώρα αργότερα, διμοιρίες των ΜΑΤ περικύκλωσαν τους διαδηλωτές και τους επιτέθηκαν, κάνοντας χρήση χημικών. Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, τέσσερα άτομα τραυματίστηκαν κατά τις συμπλοκές, εκ των οποίων οι τρεις αστυνομικοί. Υπήρξαν πληροφορίες πως ένας αστυνομικός πυροβολήθηκε, ωστόσο εκπρόσωπος του νοσοκομείου Πολύγυρου έκανε αναφορά μόνο για εκδορές και σε καμιά περίπτωση για τραυματισμό από σκάγια. Κάτοικος της περιοχής με τον οποίο επικοινώνησε ο χρήστης @ypopto_mousi απέρριψε κατηγορηματικά τις φήμες πως κάποιοι από τους διαδηλωτές οπλοφορούσαν.
Επιπλέον, σήμερα το πρωί μια ομάδα γυναικών που προσπάθησαν να προσεγγίσουν το εργοτάξιο της εταιρείας στις Σκουριές δέχτηκαν επίθεση από τις δυνάμεις των ΜΑΤ που βρίσκονταν επί τόπου για την φύλαξη του. Τρεις γυναίκες προσήχθησαν στο αστυνομικό τμήμα του Πολύγυρου. Πληροφορίες αναφέρουν πως οι αστυνομικοί δεν επέτρεψαν σε δικηγόρους αλλά και τους τοπικούς βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να επικοινωνήσουν με τις προσαχθείσες γυναίκες. Ο χρήστης @SaveSkouries ανέφερε πως μια γυναίκα χτυπήθηκε από τις δυνάμεις των ΜΑΤ και χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο.  
Πληροφορίες αναφέρουν πως στις 5 το απόγευμα υπήρχε ισχυρή αστυνομική παρουσία στους δύο κεντρικούς δρόμους έξω από την Ιερισσό.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 5:30μμ: Ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, Γιώργος Μουρούτης, ισχυρίζεται πως 7 αστυνομικοί τραυματίστηκαν από την χρήση “όπλων διασποράς”. Η εξόφθαλμα υπερβολική ανάρτηση του έγινε δεκτή με πλήθος ειρωνικών σχολίων στα ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης.


ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 8:15μμ: Ο δικηγόρος των συλληφθεισών γυναικών αναφέρει πως αυτές κατηγορούνται για αντίσταση κατά της αρχής, στάση και προσπάθεια απελευθέρωσης κρατούμενου. Μία από αυτές είναι τραυματισμένη, ωστόσο της έχουν αρνηθεί ιατρική περίθαλψη. Μόλις ένας από τους αστυνομικούς έχει ελαφρύ τραύμα στο χέρι του, άλλοι δύο έλαβαν προληπτική ιατρική βοήθεια και αποχώρησαν. Μια τραυματισμένη γυναίκα (δεν έγινε γνωστό αν πρόκειται για την ίδια ή άλλη) πρέπει να φορέσει κολλάρο στον λαιμό. 
Ο κάτοικος Ιερισσού iosifk ανέβασε στον λογαριασμό του στο YouTube βίντεο από την στιγμή της σύλληψης των γυναικών.

Στο μεταξύ, Έλληνες χρήστες του Twitter αναφέρουν πως στο βραδινό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Mega, έγινε αναφορά για επτά (7) τραυματίες αστυνομικούς από πολλαπλούς πυροβολισμούς. Ο πλειοψηφών μέτοχος του Mega Γ.Μπόμπολας, είναι την ίδια στιγμή κάτοχος μειοψηφικού πακέτου μετοχών στην Hellas Gold (5% - το υπόλοιπο 95% ανήκει στην καναδική εταιρεία Eldorado Gold).

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 13/05/2013 8:00πμ: Ο χρήστης @AndreasKakaris μας ενημερώνει μέσω Twitter:
"Λίγα λόγια για το τι έγινε στις #skouries από τις μαρτυρίες που μαζέψαμε. Αρχικά να σας αναφέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση για πυροβολισμούς. Ο κόσμος ανέβηκε στο Ρέμα Καρατζά για να δει αν συνεχίζεται η αποψίλωση. Η αστυνομία βρισκόταν χαμηλότερα από άλλες φορές. Δημιουργήθηκε ένταση καθώς τους εμπόδισαν να ανέβουν με αποτέλεσμα μια ομάδα αστυνομικών να κυνηγήσει τους άνδρες και άλλη να παραμείνει με τις γυναίκες εκεί όπου υπήρχε το μπλόκο της αστυνομίας. Το βίντεο που κυκλοφορεί είναι από εκείνες τις στιγμές.
Στο "σημείο των γυναικών" είχαμε πάλι ένταση με αποτέλεσμα να γίνουν τρεις προσαγωγές ενώ μια 4η γυναίκα δάγκωσε αστυνομικό & ξέφυγε. Στο ίδιο σημείο αστυνομικός έπιασε γυναίκα από το λαιμό με αποτέλεσμα να την τραυματίσει και να χρειαστεί να φορέσει κολάρο. Σεκιουριτάδες της εταιρείας με τζιπ που έτρεχαν χτύπησαν σε πέτρες και το αυτοκίνητο έπαθε ζημιές. Ευτυχώς δε χτύπησε διαδηλώτρια.
Οι άνδρες πήγαν από άλλη μεριά & κατάφεραν να επιστρέψουν τρέχοντας υπό πρωτοφανή ρίψη δακρυγόνων. Ενώ 15 παγιδεύτηκαν στο δάσος.Οι 15 αυτοί μετά από ώρα κατάφεραν να ξεφύγουν ύστερα από μάχες με αστυνομικούς. Όλοι μιλούσαν για το μένος των αστυνομικών.
Οι υπόλοιποι τραυματισμοί συνέβησαν κατά την προσπάθεια εγκλωβισμού των ανδρών. 2 ελαφριοί κατα τις δικές μας πληροφορίες όχι 9. Πάντως όλοι δήλωναν εντυπωσιασμένοι από την χρήση των χημικών. Σοκ και δέος λένε. Αδύνατο να μην υπήρχαν τραυματισμοί.
Τέλος το ελικόπτερο που σηκώθηκε ήταν για τον εντοπισμό των 15 αλλά δεν τα κατάφερε και την πλήρωσαν οι γυναίκες.
Προσωπική εκτίμηση: Η αστυνομία στηρίζεται στη βιαιότητα της επέμβασης που κατέστησε δύσκολη τη λήψη βίντεο για να προπαγανδίσει."

[--->]

Βασικός παράγοντας στη συριακή σύγκρουση το Ισραήλ




Βομβαρδίζει για δεύτερη φορά τη Συρία,αλλά πιθανότατα εμπλέκεται και σε πολιτικές δολοφονίες στη χώρα


Του  As'ad Abu Khalil*
 
Δεν υπάρχει πια κανένα μυστήριο. Το Ισραήλ ήταν και εξακολουθεί να είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες στη σύγκρουση που διαδραματίζεται στη Συρία. Στην ουσία αυτή η σύγκρουση δεν είναι παρά μία αρένα όπου αντιπαρατίθενται οι εχθροί της Συ­ρίας -αυτοί που κατά ιστορικό ευφημισμό προβάλλονται ως «φίλοι της Συρίας»- για να πετύχουν την καταστροφή της χώρας και όχι του καθεστώτος. Στην πραγματικότητα όλοι οι εχθροί της Συρίας θα προτιμούσαν, ανά πάσα στιγμή, μία συμφωνία που θα άφηνε το καθεστώς άθικτο προκειμένου να καθησυχάσουν το Ισραήλ. Η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρ­κία ήταν οι, μέχρι τώρα, ορατοί «παίκτες» στη συριακή διένεξη αλλά όχι πολύ μακριά πίσω τους (ή μπροστά τους) καραδοκούν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. 

Σε τελική ανάλυση τα Δυτικά ΜΜΕ δεν καταβάλλουν και μεγάλη προσπάθεια για να κρύψουν ότι το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία δεν θα αναλάμβαναν δράση χωρίς τη συγκατάθεση και τις εντολές του Λευκού Οίκου. Το Ισραήλ όχι μόνο βομβαρδίζει για δεύτερη φορά τη Συρία, αλλά επιπλέον πιθανότατα εμπλέ­κεται -όπως και στο Ιράκ- σε δολοφονίες Σύριων επιστημόνων και άλλων πολιτικών του αντιπάλων. Δεν έχει υπάρξει ποτέ εμφύλιος πόλεμος ή άλλη εσωτερική διένεξη σε χώρα του αραβικού κόσμου στην οποία το Ισραήλ να μην έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάποια αμερικανικά ΜΜΕ σχολίασαν την παρουσία πρακτόρων της Μοσάντ στη Συρία που συνεργάζονται με ένοπλες συμμορίες του Συριακού Απελευθερωτικού Στρατού.

Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έχουν αποφασίσει ότι οι συμμορίες εγκληματιών του Συριακού Απελευθερωτικού Στρατού είναι οι προνο­μιακοί στρατιωτικοί συνεργάτες τους, απο­δέκτες της αμερικανικής (και πιθανότατα ισραηλινής) στρατιωτικής βοήθειας. Αυτές οι ομάδες «πολιτοφυλακής» μοιάζουν πολύ με τις ένοπλες ομάδες των Αφγανών πολέμαρ­χων: πρόκειται για εγκληματίες πρόθυμους να φωνάξουν τα «σωστά» συνθήματα και να εκδώσουν τα «σωστά» δελτία Τύπου, με αντάλλαγμα μεγάλα χρηματικά ποσά και στρατιωτική βοήθεια από τη Δύση.


Οι γυναίκες
που έγιναν... άντρες
Το να παρακολουθεί κανείς σήμερα τα ΜΜΕ στη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ μοιάζει με επιστροφή στο παρελθόν: οι εκπρόσωποι (όλοι άντρες σε αυτή τη θλιβερή «επανάσταση» που φαινομενικά ξεκίνησε από γυναίκες, σύμφωνα με την κατασκευασμένη αφήγηση των δυτικών ΜΜΕ και τις παρουσιάσεις στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα) της εξόριστης συριακής αντιπολίτευσης δεν έκρυβαν την ικανοποίηση τους για το βομβαρδισμό της χώρας τους από το Ισραήλ.

 Χρησιμοποίησαν την ίδια γλώσσα που είχε χρησιμοποιήσει ο Bash ir Cemayyel για να δικαιολογήσει τη σχέση του με το Ισραήλ πριν και κατά τη δι­άρκεια του μακροχρόνιου εμφύλιου πολέμου στον Λίβανο. Έτοι και αυτοί δήλωσαν ότι θα δεχτούν βοήθεια από τον οποιονδήποτε, «ακόμα κι απ' το Διάβολο». Γνωρίζουμε την πραγματική σημασία αυτής της γλώσσας. Επιπλέον, κάποιοι από τους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης δεν δίστασαν να υποστηρίξουν αυτή την ισραηλινή επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου, ανακοινώνοντας ξαφνικά ότι «μεγάλα τμήματα» του συριακού Στρατού άρχισαν να αυτομολούν με την έναρξη των βομβαρδισμών.

Δεν επρόκειτο ποτέ για «επανάσταση». Μαζί με άλλους αριστερούς στο Λίβανο υπογράψαμε ένα ψήφισμα αμέσως μετά τα γεγονότα στην Deraa,στο οποίο αποκηρύσσαμε το καθεστώς και αμφισβητούσαμε την αφήγησή του σχετικά με ένοπλες ομάδες που λυμαίνονταν τη χώρα και σκότωναν αδιακρίτως ανθρώπους. 

Αυτή τη στιγμή εκτιμώ ότι έκανα ένα τραγικό λάθος: τώρα πιστεύω ότι αυτές οι ένοπλες ομάδες ήταν ήδη έτοιμες και οπλισμένες με εντολές να χτυπήσουν όταν θα δινόταν το σύνθημα από το Ισραήλ και τις χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας Αραβικών Κρατών. 
Οι ομά­δες αυτές είχαν πράγματι μία αποστολή να εκτελέσουν, αλλά αυτή δεν είχε καμία σχέση με την απελευθέρωση του συριακού λαού από το ζυγό ενός τυραννικού καθεστώτος.
Το καθεστώς σιωπά, καταφεύγοντας στη γελοία θέση περί «καθορισμού του χρόνου και του τόπου της σύ­γκρουσης με το Ισραήλ».Αλλά η ώρα της σύγκρουσης δεν έρχεται ποτέ και οι ισραηλινές επιθέσεις μένουν μονίμως αναπάντητες. Η περιοχή του Γκολάν τελεί ακόμα υπό κατοχή και το καθεστώς (όπως και η αντιπολίτευση) είναι πρόθυμο να χρησιμοποιήσει στο εσωτερικό της χώρας (ή στον Λίβανο τα προηγούμενα χρόνια) τη δύναμη πυρός που διαθέτει, αλλά ποτέ ενάντια στο Ισραήλ. 

Με τον ίδιο τρόπο οι ένοπλες ομάδες φλερτάρουν εδώ και καιρό με το Ισραήλ και ο ρόλος τους είναι σήμερα ξεκάθαρος. Οι μόνιμες δηλώσεις τους περί «ουδετερότητας» διαψεύδονται από τις δη­λώσεις «ακτιβιστών» σε διάφορες σελίδες της αντιπολίτευσης στο Facebook.

Οι ΗΠΑ και το «φτωχό μικρό Ισραήλ»
Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ των ΗΠΑ παίζουν το συνηθισμένο τους ρόλο. Δεν ασκούν ποτέ κριτική στις ενέργειες του Ισραήλ. Αντίθετα τις δικαιολογούν άμεσα και δεν είναι σύμπτω­ση ότι οι New York Times φιλοξένησαν ως πρωτοσέλιδο μία ιστορία για το φτωχό μικρό Ισραήλ και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει προκειμένου να «αμυνθεί» ενάντια στην αναστάτωση που προκάλεσε η σύγκρουση στη Συρία. 

Μόλις πριν από μία εβδομάδα ο David Ignatius στην Washington Post, έχοντας λάβει άλλου είδους εντολές από την ισραηλινή κυβέρνηση, ανέφερε ότι το Ισραήλ παρακολουθούσε με νηφαλιότητα και «κάποια» ικανοποίηση τη σφαγή στη Συρία.

Η σύγκρουση στη Συρία έχει από καιρό ξεφύγει από τα χέρια του συριακού λαού. Εδώ δεν είναι μία περίπτωση εσωτερικής διένεξης που μετατράπηκε σε τοπική και τελικά κλιμακώθηκε σε διεθνή, μέσα σε μία περίοδο δύο ετών. Η σύγκρουση αυτή ήταν διεθνής από την αρχή. Οι ΗΠΑ και οι συνεργάτες τους στους χώρους της αραβικής αντεπανάστασης καραδοκούσαν για να στρέψουν την αραβική εξέγερση σε μία κατεύθυνση που θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους αλλά και του Ισραήλ.
 Η πτώση του Μουμπάρακ απαιτούσε και την πτώση του καθεστώτος Assad αν και οι ΗΠΑ και το Ισραήλ διαπι­στώνουν σταδιακά ότι μπορούν να συνε­χίσουν να συνεργάζονται αρμονικά με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Ο λαός δεν έχει να κερδίσει
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο συριακός λαός δεν έχει εκατοντάδες λόγους για να ανατρέψει το συριακό καθεστώς. Απλά η ανάμειξη των υπολοίπων δεν είχε καμία σχέση με αυτούς. 

Το πρόβλημα του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, της Τουρκίας, του Ισραήλ και των ΗΠΑ με το συριακό καθεστώς δεν ήταν ποτέ η δημοκρατία.
Το καθεστώς Assad είχε κα­ταπνίξει με βάρβαρο τρόπο εξεγέρσεις και παλιότερα, και δεν υπήρξαν ποτέ επικρίσεις ή διαμαρτυρίες. Αντίθετα, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας (και αργότερα του Κατάρ) χρηματοδοτούσαν πρόθυμα τη δυναστεία Assad υπό την προϋπόθεση ότι συνεργάζο­νταν χωρίς προβλήματα τόσο στον Λίβανο όσο και στην ευρύτερη περιοχή. 
Το θέμα δεν είναι απλώς ότι δεν υπάρχει αυθεντική επανάσταση στη Συρία αλλά ότι το αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης δεν θα είναι η δημοκρατία. 

Αυτή η πρόβλεψη βασίζεται πάνω σε δύο γεγονότα: την ταυτότητα αυτών που υποστηρίζουν τους «επαναστάτες» και την ιδεολογία και πρακτική των ένοπλων ομάδων που δρουν στη Συρία. Την ίδια στιγμή, ενώ οι ένοπλες ομάδες στη Συρία οδηγούνται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ στην ψευδαίσθηση ότι βρίσκονται στα πρόθυρα της εξουσίας, οι δύο σύμμαχοι, στην πραγματικότητα, ελπίζουν σε μία μακροχρόνια σύγκρουση που θα εξαντλούσε το συριακό έθνος και θα το αποσπούσε από μία πορεία ενάντια στα ισραηλινά συμφέροντα. 

Το συριακό καθεστώς έχει δείξει και στο παρελθόν την προθυμία του να «κάνει δου­λειές» με το Ισραήλ, κάτω από το τραπέ­ζι. 

Ο Συριακός Εθνικός Συνασπισμός και οι Ένοπλες Ομάδες στο εσωτερικό της χώρας έχουν αποδείξει ότι είναι επίσης πρόθυμοι να ευθυγραμμιστούν με τα συμφέροντα του Ισραήλ και να συνεργαστούν μαζί του φανερά, προκειμένου να αναλάβουν την εξουσία. Δυστυχώς αυτή η προθυμία, από όποια μεριά και αν προέρχεται, προμηνύει ένα δυσάρεστο μέλλον για τη Συρία.




   * Αρθρο του στην αγγλική έκδοση του al-akhbar.com,Κυριακή 05/05/2013

     Μετάφραση Νίκος Μαγνήσαλης 



Εφημερίδα  δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ,φύλλο Σαββάτου 11 Μαϊου 2013



ΣΗΜ. περγάδι: ο  As'ad Abu Khalil είναι ο γνωστός μπλόγκερ Angry Arab