Η ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ «ΕΛΛΑΔΑ-ΜΠΑΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ»

 

Το σχέδιο «Ελλάδα – ενεργειακός κόμβος» καμιά σχέση δεν έχει με τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας αλλά με τις ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας και την εξαγωγή περιβαλλοντικού κόστους της Ευρώπης στις περιφερειακές χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε τρίτες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου

 

Της Βάννα Σφακιανάκη

Μια Ελλάδα «μπαταρία» της Ευρώπης, αξιοποιώντας το μεγάλο δυναμικό που διαθέτει σε ηλιακή και αιολική ενέργεια, είχε υποσχεθεί το Φεβρουάριο του 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. [1] Για εσωτερική κατανάλωση χρησιμοποιείται ο όρος «Ελλάδα

– ενεργειακός κόμβος» που είναι πιο μεγαλειώδης και βέβαια, πιο ασαφής! Η προοπτική επενδύσεων σε κάθε μορφής ενεργειακά έργα για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου, μεταφράζεται σε απόλυτη κυριαρχία των ενεργειακών έργων στη χώρα, σε αστρονομικά ποσά που θα διατεθούν σε επιδοτήσεις αντί να διατεθούν σε άλλου είδους υποδομές και σε υπέρογκα ποσά που θα κληθεί η κοινωνία να πληρώσει. Όλα αυτά καμιά σχέση δεν έχουν με τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας αλλά με τις ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας και την εξαγωγή περιβαλλοντικού κόστους της Ευρώπης στις περιφερειακές χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε τρίτες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.

 

ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ:

• Γιγαντώνονται οι στόχοι του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα ως το 2030, [2] με σταθμούς Ανανεώσιμης Ενέργειας συνολικής ισχύος 25-30 GW, τριπλάσιους από αυτούς των 10 GW που είναι εγκατεστημένοι σήμερα και μονάδες αποθήκευσης 5-8 GW. Το συνολικό κόστος των στόχων εκτιμάται σε 33-35 δισ. ευρώ στα επόμενα 8 χρόνια, για τους σταθμούς ΑΠΕ 12-13 δισ., για τις μονάδες αποθήκευσης 7-10 δισ. και για τις επεκτάσεις, αναβαθμίσεις των δικτύων 10 δισ. ευρώ.

Ο απόλυτος παραλογισμός είναι ότι για να υλοποιηθούν αυτά τα έργα θα τους επιβληθούν περιορισμοί στη μέγιστη ισχύ που θα μπορούν να εγχέουν σταδίκτυα, θα γίνονται δηλαδή περικοπές ενέργειας στους σταθμούς ΑΠΕ και στις μονάδες αποθήκευσης, όπως έχει ήδη ψηφιστεί από τη Βουλή.  Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του Διαχειριστή του Συστήματος (ΑΔΜΗΕ) Γιάννη Μάργαρη «Η υπόθεση θέλει ιδιαίτερη προσοχή γιατί όταν φύγουμε πάνω από τα 25 γιγαβάτ εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ,τότε τα επίπεδα περιορισμών που θα πρέπει να τεθούν στην έγχυση ενέργειας από τις ΑΠΕ θα είναι τόσο υψηλά ώστε δεν θα είναι διαχειρίσιμα από πλευράς επενδυτών». [3]

Παράλληλα προχωρούν και τα έργα διακρατικών ηλεκτρικών διασυνδέσεων της Ελλάδας, αφ’ ενός με Κύπρο και Ισραήλ και αφ’ ετέρου με την Αίγυπτο.

• Εξαγγέλθηκαν σεισμικές έρευνες υδρογονανθράκων σε έκταση 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στα θαλάσσια «οικόπεδα» που έχουν παραχωρηθεί νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου και της Κρήτης από το σκάφος Sanco Swift που έχει ναυλώσει η νορβηγική PGS για λογαριασμό της κοινοπραξίας υπό την ExxonMobil. Τμήματα των «οικοπέδων» αυτών δεν είναι οριοθετημένα και γι’αυτό η Ελληνική κυβέρνηση αναζητά τρόπο να (ξανα)ξεκινήσουν συνομιλίες με τη Λιβύη για καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών των δύο χωρών, ζητώντας τη συνδρομή των ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα οι σεισμικές έρευνες είχαν ξεκινήσει νωρίτερα εν κρυπτώ,όπως είχε καταγγείλει η ΠρωτοβουλίαΚρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων κάτι που δεν διαψεύστηκε ενώ τα λιμεναρχεία δήλωναν άγνοια,[4] για να επιβεβαιωθεί στη συνέχεια.

Από την 1η Νοεμβρίου ξεκίνησαν τρισδιάστατες σεισμικές έρευνες στο «Block 2» του Ιονίου Πελάγους που έχουν μισθώσει οι εταιρείες της κοινοπραξίας Energean – Helleniq Energy, ενώ όπως έγινε γνωστό από την Helleniq Energy,τις επόμενες εβδομάδες ξεκινούν τρισδιάστατες σεισμικές έρευνες και στις παραχωρήσεις του Κυπαρισιακού Κόλπου (block 10) και του block «Ιόνιο» στο Ιόνιο Πέλαγος. [5]

Τη στιγμή που οι πετρελαϊκές εταιρείες κολυμπάνε στο χρήμα από το ράλι των τιμών του μαύρου χρυσού, σύμφωνα με τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, [6] προχωράει και η περιβαλλοντική αδειοδότηση του ελληνικού τμήματος του αγωγού φυσικού αερίου East Med.

 

 

ΠΟΣΑ ΨΕΜΑΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ;

Όλες οι ειδήσεις σχετικά με τις εξελίξεις στις έρευνες υδρογονανθράκων αναφέρονται σε εξόρυξη φυσικού αερίου, παρά το γεγονός ότι οι συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από τη Βουλή δεν αφορούν μόνο σε φυσικό αέριο αλλά και πετρέλαιο!

Το φυσικό αέριο ακούγεται πιο φιλικό,πόσο μάλλον τώρα που βαφτίστηκε και πράσινο για τις ανάγκες της ενεργειακής μετάβασης.Ο Γιάννης Μανιάτης όμως ξεπέρασε κάθε όριο δηλώνοντας: «Πρακτικά,ο ιδιώτης – επενδυτής, βάζει όλα τα χρήματα, παίρνει όλα τα ρίσκα, αναλαμβάνει όλους τους κινδύνους. Το ελληνικό δημόσιο, δεν βάζει ούτε ένα ευρώ. Για να τα βάζει αυτά τα χρήματα ο ιδιώτης, ξέρει πολύ καλά που τα βάζει και τι πιθανότητες έχει να τα πάρειπίσω. Όταν λοιπόν, με το καλό βγουν καλές οι γεωτρήσεις, παραγωγικές, τότε περίπου, στις ελληνικές θάλασσες που είναι σχετικά δύσκολες θάλασσες, τα κέρδη μοιράζονται μισά-μισά, δηλαδή περίπου μισά το ελληνικό δημόσιο καιμισά ο επενδυτής». [7]

Σε τέτοιου είδους ισχυρισμούς απαντά η Πρωτοβουλία Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων:

«Όμως η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός προσωπικά, δεν είπαν λέξη για το γεγονός ότι όλη αυτή η δραστηριότητα για να ολοκληρωθεί, αν ολοκληρωθεί,θα περάσουν τουλάχιστον 7 χρόνια συνεχούς περιβαλλοντικής υποβάθμισης της νότιας και δυτικής θαλάσσιας επικράτειας. Δεν είπαν τίποτα για την ταμπακιέρα που ενδιαφέρει αυτούς και τους εντολείς τους, ότι δηλαδή τα όποια κοιτάσματα, αν ποτέ βρεθούν, θα ανήκουν στις πολυεθνικές αναδόχους των εξορύξεων, όπως ρητά αναγράφεται στη σύμβαση παραχώρησης που έγινε νόμος του ελληνικού κράτους.Δεν είπαν τίποτα ούτε για τον μεγάλο ελέφαντα στο δωμάτιο, ότι οι έρευνες, οι εξορύξεις και η απαραίτητη πατριδοκαπηλία συνεπάγονται νέους πακτωλούς δημόσιου χρήματος στις πολυεθνικές των εξοπλισμών.». [8]

Πόσες ενημερώσεις, ημερίδες,παραστάσεις, προσφυγές, πόσες κινητοποιήσεις για το ενεργειακό όπως η πρόσφατη στη Χαλκίδα [9] θα χρειαστούν για να τα αποτρέψουμε όλα αυτά ;

 

Π α ρ α π ο μ π έ ς

1) Μητσοτάκης: Σε μπαταρία της Ευρώπης μπορεί να εξελιχθεί η Ελλάδα δεδο-

μένου του ηλιακού και αιολικού δυναμικού της χώρας, energypress.gr

2) Εντυπωσιακή αναβάθμιση «πράσινων» στόχων στο νέο ΕΣΕΚ – Έως και 30 Γιγα-

βάτ ΑΠΕ και από 5 έως 8 Γιγαβάτ σταθμοί αποθήκευσης το 2030, energypress.gr

3) Στο ΥΠΕΝ η εισήγηση του ΑΔΜΗΕ για περικοπές στην έγχυση ενέργειας από

ΑΠΕ και σταθμούς αποθήκευσης – Αυστηρότερες προθεσμίες για όσους έχουν

όρους σύνδεσης, energypress.gr

4) Σεισμικές έρευνες εν κρυπτώ στην προστατευόμενη Ελληνική Τάφρο;,

nooilcrete.blogspot.com

5) Υδρογονάνθρακες: Έρχονται νέες σεισμικές έρευνες – Η Helleniq Energy

φέρνει σεισμογραφικό για τα blocks «10» και «Ιόνιο», energypress.gr

6) Κολυμπάνε στο χρήμα οι πετρελαϊκές από το ράλι των τιμών του μαύρου

χρυσού, ot.gr

7) Μανιάτης: Το κοίτασμα της νότιας Κρήτης μοιάζει με το γιγαντιαίο της Αιγύ-

πτου, goodnet.gr

8) Ξεκίνησε η διαδικασία εξόντωσης της θαλάσσιας ζωής και της λογικής,

nooilcrete.blogspot.com

9) Μεγαλειώδης συγκέντρωση στη Χαλκίδα ενάντια στα αιολικά σε Εύβοια και

Σκύρο, efsyn.gr

 

ΠΗΓΗ: εφημερίδα Δρόμος της αριστεράς,φύλλο 613,19/11/2022

Woke καπιταλισμός:Δούρειος ίππος του νεοφιλελευθερισμού

 

Α’ ΜΕΡΟΣ

του Δημήτρη Α. Τραυλού-Τζανετάτου

1. Ενώ η γηραιά ήπειρος, συνεχίζουσα και εντείνουσα την αυτοκτονική πολιτική της πλήρους, άκριτης και δουλικής ταύτισης με τα οικονομικά, γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα του αμερικανοκρατούμενου ΝΑΤΟ–που αδυνατεί να αντιληφθεί ότι ο μονοπολισμός πνέει τα λοίσθια– βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν ενεργειακό και υφεσιακό Αρμαγεδδώνα και την απειλή των αλυσιδωτών κοινωνικών εκρήξεων να βρίσκεται ante portas, ο δε ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός τείνει να μετατρέψει τον φόβο ενός πυρηνικού ολέθρου σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία, η διαχρονικά επίκαιρη προβληματική για το μέλλον τού, δημοκρατικού ιδίως, καπιταλισμού, εξακολουθεί να είναι στο επίκεντρο της πολιτικής, επιστημονικής και δημοσιογραφικής συζήτησης. Βεβαίως το κρίσιμο ζητούμενο εστιάζεται στο αν και κατά πόσο η πολυθρύλητη,επιτακτική αναγκαία αναδιάρθρωση, θα κινηθεί προς τη βελτίωση,σύμφωνα π.χ. με το εντόνως αμφιλεγόμενο αφήγημα της «μεγάλης επανεκκίνησης», ή αν, αντιθέτως,λόγω της δραματικής όξυνσης της κρίσης και της απειλούμενης επιβολής της «πολεμικής οικονομίας», κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, «εμπλουτιζόμενο» μάλιστα, βοηθήσης και της σύγχρονης τεχνοεπιστήμης, με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά. (βλ.σχετικά ήδη F. Deppe,Autoritärer Kapitalismus : Demokratie auf dem Prüfstand, 2013).

Ενόψει πάντως της κρατούσας δυστοπίας δεν είναι τυχαίο το γεγονόςότι, προ της ενεργειακής κρίσης και της έκρηξης του μετώπου στην Ουκρανία, είχε διατυπωθεί ο φόβος ότι, μετά τη λήξη της πανδημίας,ο καπιταλισμός, λόγω της επιτακτικής ανάγκης ανοικοδόμησης της καθημαγμένης από τις συνέπειες των lockdown μικρο- και μακροοικονομίας, θα εμφανίσει ένα πιο αντικοινωνικό, πιο «άγριο» πρόσωπο (Έτσι P. Artus – M. P.Virard,Η τελευταία ευημερία του καπιταλισμού, 2021, σ. 202). Γίνεται ευκόλως αντιληπτό ότι στη σημερινή ακόμα πιο ζοφερή συγκυρία ο φόβος αυτός τείνει να αποκτήσει τη δυναμική μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας: Τούτο δε καθώς οι συνθήκες ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης οικονομίας λόγω των επιπτώσεων της ενεργειακής κρίσης, της κλιμάκωσης και της αναβάθμισης από πλευράς της «συλλογικής Δύσης» του πολέμου στην Ουκρανία, μετατρέποντάς τον σχεδόν πλέον απροκάλυπτα σε ΝΑΤΟρωσικό πόλεμο, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως όμως για ευρισκόμενη σε «αυτοκτονικό ιδεασμό» Ευρώπη, είναι ασυγκρίτως δυσμενέστερες.

2. Υπό τις κρατούσες δυσμενέστατες συνθήκες και την προκαλούμενη ανησυχία και αβεβαιότητα για το μέλλον ήταν επόμενο το διαχρονικά κρίσιμο ζήτημα της εξέλιξης του πλανητικά κυρίαρχου καπιταλισμού να βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Στο πλαίσιο της δραματικά επίκαιρης προβληματικής για το μέλλον του καπιταλισμού ανήκει η διεξαγόμενη στην Ευρώπη με ιδιαίτερη έμφαση συζήτηση τα τελευταία δύο χρόνια για ένα, εκπορευόμενο από τις ΗΠΑ και εφαρμοζόμενο βασικά μόνο, καπιταλιστικό μοντέλο. Το μοντέλο αυτό συνίσταται βασικά στην υιοθέτηση μιας νέας «πολιτικής κουλτούρας», απηχούσας το επικρατών ιδίως στις «τάξεις της προοδευτικής νεολαίας πνεύμα των καιρών», που χαρακτηρίζεται από μια κοινωνικοπολιτική ευαισθησία έναντι των κάθε μορφής διακρίσεων, ιδίως έναντι του ρατσισμού, του σεξισμού, της ομοφοβίας και των μειονοτήτων γενικότερα, καθώς και έναντι ζητημάτων που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος. 

Η κουλτούρα αυτή εκφράζεται και υλοποιείται μέσω της επικοινωνίας, της διαφήμισης, του marketing και της προώθησης στην αγορά των σχετικών των προϊόντων, προνομιακό αγοραστικό κοινό των οποίων αποτελεί βασικά μία κοινωνικά ευαισθητοποιημένη, ήδη από τη δεκαετία του ’70, διαδικτυωμένη και εμφανίζουσα μια αυξανόμενη επιρρέπεια στον καταναλωτισμό και το lifestyle, νεολαία. Πρόκειται για το σφοδρά αμφιλεγόμενο φαινόμενο του λεγόμενου «woke καπιταλισμού». (βλ. ενδεικτικά C.Rhodes, Woker Kapitalismus:Wie die Unternehmenskultur die Demokratie zerstört und wie man mit Antirassismus die Profite erhöht, 2022, Anne de Guigné:Le Capitalisme woke:les entreprises face à la morale,2022, V. Rayaswamy,Woke, Inc. –Inside Corporate America's Social Justice Scam, 2021)

3. Εννοιολογική, αλλά και ιστορική, μήτρα του καπιταλιστικού αυτού μοντέλου είναι η αγγλική λέξη woke, που σημαίνει «άγρυπνος,επαγρυπνών, αφυπνισμένος». Έτσι η απόδοση στα ελληνικά του φαινομένου αυτού είναι «αφυπνισμένος ή επαγρυπνών καπιταλισμός» (βλ. Λ. Αποσκίτη,Η θρησκεία του Woke Capitalism,Τρίτο Μάτι, τεύχ. 315 (2022), σ. 8 επ.). Η λέξη woke χρησιμοποιήθηκε από τους αφροαμερικάνους ήδη από τη δεκαετία του 1930 για να  εκφράσει την ανάγκη αφύπνισης της συνείδησης και επαγρύπνησης έναντι των φυλετικών διακρίσεων. Στη συνέχεια ως αγωνιστικό σύνθημα εξέφρασε την ιδεολογι κοπολιτική ταυτότητα του αντιρατσιστικού κινήματος. Από το 2012 η λέξη woke συνδέθηκε με τη φράση «stay woke» (μείνε σε εγρήγορση) ως προτροπή αντιμετώπισης της αστυνομικής βίας και των φυλετικών διακρίσεων. Μέσω δε του διαδικτύου, ιδίως του Twitter και του Facebook, ανέπτυξε ιδίως στον χώρο της κοινωνικά και πολιτικά ευαισθητοποιημένης νεολαίας, ιδιαίτερη δυναμική.

Στην περαιτέρω εξέλιξη και ενδυνάμωση του ακτιβιστικού, αντιρατσιστικού αυτού φαινομένου καταλυτικός υπήρξε ο ρόλος του κινήματος των αφροαμερικανών «Black-Lives-Matter» μετά τη δολοφονία του 18χρονου αφροαμερικανού Michael Brown από αστυνομικό το 2014, ιδίως όμως το 2020, όταν, με αφορμή τη δολοφονία ενός ακόμη αφροαμερικανού,του George Floyd, πρωτοστάτησε στο επακολουθήσαν κύμα διαδηλώσεων. Έκτοτε το εύλογο κίνημα απετέλεσε τον αγωνιστικό πυρήνα του ευρύτερου αντιρατσιστικού κινήματος στις ΗΠΑ. Ήδη δε από τις προεδρικές εκλογές του 2016,ιδίως όμως στις εκλογές του 2020, παρεμβαίνοντας στην εκλογική αναμέτρηση υπέρ του δημοκρατικού υποψήφιου, αύξησε σημαντικά την επιρροή του στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα και την κοινωνία γενικότερα.Σήμερα οι κυριαρχούσες πια στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λέξεις-έννοιες woke και wokeness δεν εκφράζουν μόνο τον αντιρατσιστικό κινηματικό χώρο,πολύ περισσότερο καταλαμβάνουν ένα ευρύτερο, υπερεθνικά δραστηριοποιούμενο, ακτιβιστικό κίνημα, που αγωνίζεται εναντίον κάθε μορφής διακρίσεων, ιδίως σε βάρος πάσης φύσεως μειονοτήτων (πολιτικές ταυτοτήτων) στο πλαίσιο ενός ατομοκεντρικού δικαιωματισμού και άλλων mainstream ζητημάτων όπως είναι η κλιματική  αλλαγή.

4. Μολονότι μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων, κυρίως πολυεθνικών ομίλων, στις ΗΠΑ, είχε ενσωματώσει στην οργάνωση της πολιτικής της επικοινωνίας, της διαφήμισης και του marketing αξίες και θέσεις του woke ακτιβισμού, ο όρος «woke καπιταλισμός» ως προσδιοριστικός και δηλωτικός του φαινομένου αυτού, πρωτοεμφανίστηκε μόλις το 2018, επινοηθείς από τον αρθρογράφο των New York Times Ross Douthat,συμπεριληφθείς στο άρθρο του «The rise of woken kapitalism». Σύμφωνα με τον συγγραφέα, ο woke καπιταλισμός βασίζεται στην πολιτική αντικατάστασης μιας οικονομικής αξίας από μια συμβολική. Στο πλαίσιο αυτό ο επιχειρηματίας αντί να προβαίνει σε οικονομικής φύσεως παραχωρήσεις, όπως π.χ. μισθολογικές αυξήσεις και κοινωνικές παροχές, προσφέρει φθηνή προοδευτική ρητορεία. Από την άλλη πλευρά προσπορίζεται σημαντικά οικονομικά οφέλη. Έτσι πιο συγκεκριμένα, υιοθετώντας μια επιχειρηματική πολιτική προσφιλή στις νεοφιλελεύθερες, παραδοσιακής και «αριστερής» κοπής, πολιτικές και δικαιωματικές ευαισθησίες για τις κάθε μορφής διακρίσεις, το κλίμακαι το προσφυγικό-μεταναστευτικό, πέραν της αύξησης της κερδοφορίας μέσω ενίσχυσης της θέσης των στην αγορά, επιταχύνει επίσης σημαντικές οικονομικές φύσεως διευκολύνσεις, όπως π.χ. εκπτώσεις φόρων, κ.λπ. (Βλ. σχετικά A. Grau:Der neue "woke" Kapitalismus –Eine Mogelpackung? 11/09/2022, www.swr.de/swr2/wissen/220911-der-neue-woke-kapitalismus-100.pdf).

 

5. Ο ευρισκόμενος ήδη προ της πανδημίας, της ενεργειακής κρίσεως και του πολέμου στην Ουκρανία,νεοφιλελεύθερος, παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός στο στόχαστρο σφοδρής ενδοσυστημικής κριτικής, απαιτούσας επιλεκτικά την αλλαγή πορείας, πλεύσης επί το κοινωνικότερο (βλ. ενδεικτικά το αμφιλεγόμενο αφήγημα των K.Schwub και T. Malleret, για την «μεγάλη επανεκκίνηση», βλ. σχετικά Τραυλού-Τζανετάτου,Ψηφιακός καπιταλισμός και εργασία στον αστερισμό της πανδημίας, 2021, σ.51 επ.) απέδειξε για μια ακόμη φορά την ικανότητά του να αναπροσαρμόζεται στις εκάστοτε νέες συνθήκες,ιδίως δε να μετατρέπει την κρίση σε ευκαιρία ανασυγκρότησης και αναπαραγωγής του (βλ. σχετικά J.Kocka,Ιστορία του Καπιταλισμού,2021).

Έτσι, στο πλαίσιο των πολιτικών και των ιδεολογημάτων που, ιδίως μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, απέκτησαν ιδιαίτερη δυναμική και επικαιρότητα (εταιρική κοινωνική ευθύνη, εταιρική διακυβέρνηση συμμετοχικός καπιταλισμός) οι μεγάλοι, αμερικανικών συμφερόντων, πολυεθνικοί όμιλοι επιχειρήσεων, άδραξαν την ευκαιρία που τους προσέφερε, άθελά του βεβαίως, το woke ακτιβιστικό κίνημα.

Έτσι πιο συγκεκριμένα διέγνωσαν ορθώς την οικονομική, ιδεολογική και κοινωνική σημασία και επιρροή που θα είχε η ενσωμάτωση στην πολιτική επικοινωνίας, διαφήμισης, marketing και προώθησης των προϊόντων τους στην αγορά του ηθικού και αξιακού κώδικα του woke ακτιβισμού.Όπως αποδείχθηκε στην πράξη, η επιλογή αυτή των αμερικανικών ομίλων υπήρξε ιδιαιτέρως και πολλαπλώς επωφελής. Πιο συγκεκριμένα:

Πρώτον: Ο ενστερνισμός βασικών στοιχείων της ιδεολογικοπολιτικής και αξιακής ταυτότητας του woke κινήματος δεν απομακρύνει, μόνον, έστω προσωρινά, αν τελικά δεν αποτρέπει, τον κίνδυνο ο woke ακτιβισμός να επανεύρει τον αρχικό αντισυστημικό της ρόλο: Επιτυγχάνει επίσης να προσδώσει στην επιχείρηση μια προοδευτική-φιλάνθρωπη εικόνα, η οποία όμως,συχνά αν όχι κατά κανόνα, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Πρόκειται για το περιβόητο woke washing, γνωστό ήδη αναφορικά με τις «οικολογικές ευαισθησίες» ορισμένων καπιταλιστικών επιχειρήσεων ως «greenwashing» (βλ. σχετικά B. Kramer,Der Woke Kapitalismus,14/01/2022,www.sueddeutsche.de/leben/wokeness-unternehmenskultur-werbung-jan-fleischhauer-1.5506585).

 

Αποτέλεσμα αυτής της «ώσμωσης» καπιταλιστικής επιχείρησης και «κουλτούρας αφύπνισης» πέραν του όποιου «αμοιβαίου οφέλους»,λειτουργεί τελικά ως σημαντικός ιδεολογικοπολιτικός μηχανισμός ενίσχυσης και αναπαραγωγής του στηριζόμενου στη «πολιτική ορθότητά» του, αποκλείοντας την όποια εναλλακτική λύση και συνακόλουθα άποψη, νεοφιλελεύθερου μονόδρομου, προσδίδοντας μάλιστα «αριστερή» νομιμοποίηση. (βλ. Ενδεικτικά C. Taborda, Politisch Korrekter,Neoliberalismus, 30/2/2021,katehon.com/de/article/politisch-korrekter-neoliberalismus).

Δεύτερον: Με δεδομένο ότι ο woke πολυεθνικός επιχειρηματικός όμιλος απευθύνεται βασικά στους millenials, φανατικούς χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του διαδικτύου γενικότερα, δεν ενισχύει μόνο σημαντικά τη θέση του σε μια ευρύτατη, κυριαρχούμενη από έναν προϊόντα καταναλωτισμό, προσανατολισμένο στο mainstream και το lifestyle καταναλωτισμό, αγορά, αυξάνοντας τα κέρδη του και επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα σημαντικές φορολογικές και άλλες συναφείς οικονομικές διευκολύνσεις από το κράτος. Η δε τυχόν απώλεια μέρους της πελατείας λόγω αντίθεσή του π.χ.στην υιοθετηθείσα από την woke κουλτούρα «πολιτική ταυτοτήτων» δε επηρεάζει σημαντικά τη δεσπόζουσα θέση του επιχειρηματικού ομίλου στη συγκεκριμένη αγορά.

6. Χαρακτηριστικό της δυναμικής του φαινομένου του woke καπιταλισμού είναι το γεγονός ότι επενδυτικές εταιρείες, ασκούσες μεγάλη επιρροή στις χρηματαγορές,στηρίζουν με ζέση τον woke λομπισμό. Στο πνεύμα αυτό η περιβόητη Blackrock εκφράζει τη βούληση και ετοιμότητά της να διαθέσει όλη την επιρροή της στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία για την προώθηση των θέσεων και αιτημάτων του woke κινήματος. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι οι επιχειρήσεις, στις οποίες έχει επενδύσει η Blackrock, υπόκεινται σε αξιολόγηση σύμφωνα με τις απηχούσες τη woke ιδεολογία αντιλήψεις, την «racialequity» (φυλετική δικαιοσύνη),«inclusion» (συμπεριληπτικότητα),και τη «diversity» (ποικιλότητα),σε συνδυασμό με τις αξιολογικές σταθερές του αφηγήματος της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» (corporate social responsibility),που αφορούν το περιβάλλον, την κοινωνία και την εταιρική διακυβέρνηση. Χαρακτηριστικό άλλωστε της επιρροής της woke αξιακής ατζέντας είναι το γεγονός ότι, προφανώς προς «εξοικείωση» των εργαζομένων της woke επιχείρησης με τις σχετικές αξιολογικές θέσεις, είναι η διοργάνωση σχετικών σεμιναρίων, η συμμετοχή στα οποία είναι υποχρεωτική.

Όπως ήδη σημειώθηκε, ο woke καπιταλισμός εμφανίζει στην Ευρώπη αυξανόμενη δυναμική. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γερμανία η νέα αυτή επιχειρηματική πολιτική που, ωστόσο, στη γενέτειρά της,τις ΗΠΑ, αντιμετωπίζει ένα ισχυρό ρεύμα αμφισβήτησης, στηρίζεται από την κυβέρνηση στο πλαίσιο της λεγόμενης «πολιτικής ενσωμάτωσης» (Integrationspolitik). Ήδη περισσότερες από 3.900 επιχειρήσεις και οργανισμοί έχουν υπογράψει την «Charta der Vielfalt» (Χάρτης της ποικιλομορφίας) στον κόσμο της εργασίας. (Για όλα αυτά βλ. Ν.Brauer, Wie die Konzerne woke wurden, 5/10/2021,www.achgut.com/artikel/wie_die_konzerne_woke_wurden).

Από τα προαναφερθέντα προκύπτει ότι ο μεγάλος κερδισμένος από την «αφύσικη» και «ανάρμοστη» σχέση της καπιταλιστικής επιχείρησης με τον woke ακτιβισμό μέσω ένταξης του αξιακού του κώδικα στην εμπορική της πολιτική, είναι ο αποκτήσας όχι μόνο woke πρόσωπο δηλ.προοδευτικό προσωπείο, αλλά και βελτιώσας τη θέση του στην αγορά, καπιταλισμός. Βεβαίως, από την άλλη πλευρά, μέσω της woke επιχείρησης, ιδίως διαδικτυακά ενίσχυση προώθηση και περαιτέρω διάδοση των αρχών και θέσεων του woke ακτιβισμού θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα σημαντικό όφελος.

Όμως το κέρδος αυτό στην ουσία λειτουργεί προς όφελος του καπιταλισμού. Τούτο καθώς το γεγονός αυτό σημαίνει περαιτέρω αποδυνάμωση και διάσπαση του ευρύτερου κοινωνικοπολιτικού μετώπου, μάλιστα όχι μόνον του ανατρεπτικού αντικαπιταλιστικού τμήματός του,αλλά και του διεκδικούντος απλώς τον αντινεοφιλελεύθερο μετασχηματισμό του καπιταλισμού.

 

7. Ενίοτε το φαινόμενο του woke καπιταλισμού συνδέεται με τον λεγόμενο stakeholder καπιταλισμό (καπιταλισμό των ενδιαφερόμενων ή συμμετοχικό καπιταλισμό), όπως αυτός εντάσσεται στο προαναφερθέν αφήγημα της «μεγάλης επανεκκίνησης» (Βλ. ενδεικτικά Λ. Αποσκίτη,ό.π. σ. 10 επ.). Βεβαίως ο woke καπιταλισμός μοιάζει prima facie με τον stakeholder καπιταλισμό ως ένα ιδεολογικοπολιτικό μοντέλο, με το οποίο επιδιώκεται η πρόσδοση στον καπιταλισμό ενός προοδευτικού-κοινωνικού προσώπου, λαμβάνοντας υπόψη, παράλληλα με το βασικό συμφέρον των μετόχων και το συμφέρον όλων εκείνων που συνδέονται αμέσως ή εμμέσως με τη δραστηριότητα της επιχείρησης (βλ.σχετικά Τραυλού-Τζανετάτου, ό.π.σ. 68 επ.). Το καπιταλιστικό αυτό μοντέλο, που μέσω της «μεγάλης επανεκκίνησης» βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας, διαφέρει ποιοτικά από το μοντέλο του woke καπιταλισμού. Πιο συγκεκριμένα ο stakeholder καπιταλισμός, ως οργανικό στοιχεία της, επαγγελλόμενης από τη «μεγάλη επανεκκίνηση», καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, τουλάχιστον στη θεωρητική σύλληψή του, συνδέεται άρρηκτα με ένα κράτος εντόνως παρεμβατικό στην οικονομία, την εργασία και την κοινωνία γενικότερα στο πλαίσιο μιας, νέας, κεϋνσιανικού τύπου, κοινωνικής συμφωνίας, όπου ο νεοφιλελευθερισμός, τουλάχιστον στη σύγχρονη ακραία και βουλιμική του μορφή, δεν θα έχει θέση.

Όπως προκύπτει από τις προηγηθείσες αναπτύξεις, ο woke καπιταλισμός αποτελεί ένα νεόκοπο,συγκυριακό, συνδεόμενο με το εμφανισθέν και εξελισσόμενο κυρίως στις ΗΠΑ ακτιβιστικό κίνημα,μοντέλο που, άλλωστε, στην ίδια τη γενέτειρά του βρίσκεται σε υποχώρηση (βλ. ενδεικτικά S. Wurzel,Mit Gesetzen gegen «Woke-Kapitalismus», 07/07/2022,www.tagesschau.de/ausland/amerika/usa-bundesstaaten-unternehmen-wokeness-101.html), το οποίο πόρω απέχει από το χαρακτηρισμό του ως ένα σοβαρού, επεξεργασμένου και συνεκτικού εναλλακτικού, έναντι της κρατούσας νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αφηγήματος,στοχεύοντος στη βελτίωση του καπιταλιστικού συστήματος. Αντιθέτως,συνιστά ένα συγκυριακό και μάλιστα απατηλό και ψευδεπίγραφο μοντέλο,που εμφανίζεται υποκριτικά ως ενστερνιζόμενο τον αξιακό κώδικα του woke ακτιβισμού, ενώ στην πραγματικότητα όχι μόνον δεν υιοθετεί τις προβαλλόμενες μέσω επικοινωνίας,διαφήμισης και marketing αξίες,αλλά πολύ περισσότερο συγκρούεται στην πράξη με αυτές. Δεν είναι έτσι τυχαίο το γεγονός ότι ο woke καπιταλισμός έχει συνδεθεί, όπως ήδη προαναφέρθηκε, με το φαινόμενο woke washing.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα woke washing αποτελεί μια συγκεκριμένη στάση της πασίγνωσης και διαβόητης πολυεθνικής επιχείρησης Amazon. Καίτοι η επιχείρηση αυτή εμφανίζεται ως θιασώτης του κινήματος «Black-Lives-Matter», έσπευσε μεσούσης της πανδημίας να απολύσει μαύρο εργαζόμενο, ο οποίος μέσω συνδικαλιστικής δράσης επεδίωξε την διεκδίκηση καλύτερων μέτρων προστασίας έναντι του κορωνοϊού (βλ. σχετικά M. Covic, Konzernegeben sich heute gern idealistisch– aber was zählt, ist etwas anderes, 29/06/2020,www.watson.ch/wirtschaft/wissen/506843116-warum-wir-kritish-bleiben)

8.Κοντολογίς: Ο «αφυπνισμένος καπιταλισμός» αποτελεί ένα συγκυριακό, παραπλανητικό και υποκριτικό ιδεολόγημα, έναν μηχανισμό απόκρυψης και συνακόλουθα παραποίησης των πραγματικών κινήτρων και στοχεύσεων της καπιταλιστικής επιχείρησης και δημιουργίας μιας «ψευδούς συνείδησης» και εικόνας στην αγορά. Παρά τις όποιες ωραιοποιήσεις, συγκαλύψεις και ψιμυθιώσεις, η woke επιχείρηση όχι μόνον δεν συγκροτεί ένα νέο κοινωνικό μικροοικονομικό και καπιταλιστικό παράδειγμα. Αντιθέτως,εμφανιζόμενη με το προσωπείο της προοδευτικότητας, της ηθικότητας και της φιλανθρωπίας, συμβάλλει σημαντικά στην ιδεολογικοπολιτική,και όχι μόνον, ενίσχυση του, ευρισκόμενου σε βαθιά πολυδιάστατη κρίση, καπιταλιστικού συστήματος.

Ο woke ακτιβισμός, από τη στιγμή που, αποκοπείς από τις ριζοσπαστικές αντισυστημικές ρίζες του αφροαμερικανικού αντιρατσιστικού κινήματος, διαπλέχθηκε με τον διεπόμενο, από έναν ατομοκεντρικό,ακραίο, υπερφίαλο, ναρκισιστικό,συχνά δε οιονεί ψυχαναγκαστικό,δικαιωματισμό (για το συνδεόμενο με την εκφυλιστική πορεία της Αριστεράς, εξ αυτό φαινόμενο διεισδυτικής σκέψης, Φ. Τερζάκη,Δικαιωματισμός, η γεροντική αρρώστια των κοινωνικών κινημάτων,Δρόμος της Αριστεράς, 11/10/2017),όχι μόνον «αδυνατεί αντικειμενικά», παρά την όποια αυταπάτη, να λειτουργήσει ως ένα «αριστερό» και μάλιστα «ριζοσπαστικό κίνημα ανατροπής» του καπιταλισμού. Αντιθέτως συμβάλλει σημαντικά στην ιδεολογική και πολιτική ψευδαίσθηση ότι ο καπιταλισμός, μάλιστα στην ακόμη κυρίαρχη, νεοφιλελεύθερη χρηματοπιστωτική του εκδοχή,και παρά την παρούσα υπαρξιακή πολυδιάστατη κρίση του, είναι σε θέση, υιοθετώντας βασικές θέσεις ενός «αριστερού-ριζοσπαστικού»,κοινωνικού κινήματος και «απαρνούμενος» την κερδοσκοπικήτου βουλιμία, να εμφανιστεί ως εμφορούμενος από «κοινωνική-δικαιωματική ευαισθησία». Μια ευαισθησία που δεν αφορά, βεβαίως, την κοινωνική ανισότητα,την αδικία, τη φτωχοποίηση, την πρεκαριοποίηση και την ανεργία,δηλαδή τα διαχρονικά, υπό καπιταλιστικό καθεστώς, κρίσιμα και υπό τις κρατούσες συνθήκες άκρως επίκαιρα και ζωτικής σημασίας κοινωνικά ζητήματα. Αντιθέτως περιορίζεται σε ζητήματα, αφορώντα σημαντικές, λιγότερο σημαντικές ή και εξεζητημένες, ατομοκεντρικά και ηθικολογικά προσδιορισμένες,μορφές διακρίσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια τεχνητή αντιπαράθεση του δικαιωματισμού αντιπαρατίθενται ντε φάκτο τεχνητά με τις προαναφερθείσες κρίσιμες κοινωνικές προτεραιότητες. Δεν πρέπει όμως να διαφεύγει της προσοχής ότι η δραστική και ουσιαστική αντιμετώπιση όλων των μορφών διακρίσεων δεν μπορεί να γίνει αν δεν αντιμετωπιστούν τα γενεσιουργικά αίτια που είναι βεβαίως οι καπιταλιστικές εξουσιαστικές σχέσεις.(βλ. B. Jones-Hogu, Rassismus,Kapitalismus und Klassenkampf,www.klassegegenklasse.org/rassismus-kapitalismus-und-klassenkampf)

ΠΗΓΗ: Δρόμος της αριστεράς,Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2022

ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ: ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΡΑΓΔΑΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΓΗΣ

  

Βάννα Σφακιανάκη

Ο σχεδιασμός του μεγαλύτερου φωτοβολταϊκού σταθμού στη Σουηδία, ισχύος 168 MW, δε βρίσκει σύμφωνη την τοπική αυτοδιοίκηση, που θεωρεί ότι είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί η έκταση για καλλιέργειες,δεδομένης της έλλειψης τροφίμων που παρατηρείται διεθνώς και της ανόδου των τιμών τους. (1)

Στην Ελλάδα, που η κυβέρνηση δεν έχει τέτοιες αγωνίες κι ας είμαστε εισαγωγική χώρα σε μια σειρά από προϊόντα διατροφής,ο πρωθυπουργός εγκαινίασε τον Απρίλιο, «το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη συνολικά». (2)

Πρόκειται για τον φωτοβολταϊκό σταθμό των ΕΛΠΕ στην Κοζάνη,ισχύος 204,3 MW, με 509.000 πάνελ διπλής όψεως, που εκτείνεται σε 3.500 στρέμματα, δεσμεύοντας γη 4.500 στρεμμάτων.

Η αλλαγή χρήσης της αγροτική γης επεκτείνεται σε ολόκληρο το Δήμο Κοζάνης, αλλά και όλη την Ελλάδα.

«Σαν τους κλέφτες λειτουργούνοι εταιρείες φωτοβολταϊκών στις πλαγιές του Ασκίου», καταγγέλλει η Επιτροπή Αγώνα ενάντια στα φωτοβολταϊκά Γαλατινής και δηλώνει ότι σύσσωμη η τοπική κοινωνία αντιδρά στην κατάληψη εκτάσεων που καταστρέφει αγρότες, κτηνοτρόφους, πολύτιμα βοσκοτόπια,27.000 στρέμματα για τα κέρδη 10 μεγάλων εταιρειών. (3) Κύμα αντιδράσεων και στις Σέρρες, όπου επιχειρείται να στηθεί μια μονάδα έκτασης 4.100 στρεμμάτων σε υψόμετρο 1.600 μέτρων στο Μενοίκιο όρος, ίσης με αυτήν που καταλαμβάνει ολόκληρη η πόλη!

 

 

ΑΙΤΙΑ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗΣ

 «Και αν τα αιολικά στα Άγραφα αποτελούν “αιτία πολέμου” για την Καρδίτσα, τα φωτοβολταϊκά πάρκα που δεσμεύουν τεράστιες εκτάσεις στον πιο εύφορο κάμπο της χώρας, αυτόν της Καρδίτσας,αποτελούν αιτία φτώχειας, πληθυσμιακής συρρίκνωσης και τελικά απαξίωσης του γεωργικού επαγγέλματος σε μία περίοδο που όλη η υπόλοιπη υφήλιος ανακαλύπτει την τεράστια αξία του. Χιλιάδες στρέμματα... γόνιμης παραγωγικής γης αλλάζουν χρήση και στη θέση τους ξεφυτρώνουν φωτοβολταϊκοί σταθμοί, μάλιστα εκτιμάται ότι με την νομοθετική διάταξη του 2020, στο σύνολο της Επικράτειας 350.000 στρέμματα γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας σύντομα θα απωλεσθούν». (4) Στην Ελασσόνα που αντιστέκεται στην παραχώρηση 1.100 στρεμμάτων για φωτοβολταϊκό σταθμό, αρνητική θέση έχει εκφράσει και ο τοπικός Δήμος. (5)

Στο φράγμα Πηνειού, η Ένωση Αγρινίου συνεχίζει το σχεδιασμό της για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών ισχύος 218 MW, γύρω από τη λίμνη, παρά τις αντιδράσεις κατοίκων, επιστημονικών φορέων,βουλευτών και την άρνηση του Δήμου Ήλιδας. Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής εξηγούν ότι οι εκτάσεις αυτές τους είχαν παραχωρηθεί ως βοσκοτόπια, όταν έχασαν τη γη τους από την κατασκευή του φράγματος. (6)

«Όλοι μαζί πληρώνουμε το υπέρογκο οικονομικό και οικολογικό κόστος της ασυδοσίας των ιδιωτικών ενεργειακών δραστηριοτήτων. Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε!», λέει το Δίκτυο Βοιωτών κόντρα στον ενεργειακό παροξυσμό. (7)

  

ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

 Ενώ η ΡΑΕ συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό να εκδίδει άδειες παραγωγής για τέτοια φαραωνικά έργα,ο νόμος για τον εκσυγχρονισμό της αδειοδοτικής διαδικασίας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή, ήρθε να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα, επιτρέποντας την εγκατάσταση σταθμών αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας ακόμα και σε αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας και μάλιστα με ευμενέστερη μεταχείριση σε σχέση με τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς.

Σαν να μην έφτανε αυτό, σε τροπολογία της τελευταίας στιγμής που ψηφίστηκε στη Βουλή, προβλέπεται ότι με απόφαση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μπορούν να παραχωρούνται ακίνητα για εγκατάσταση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και συστήματα αποθήκευσης,ανεξαρτήτως έκτασης, χωρίς δημοπρασία, μετά από αίτηση του εκάστοτε ενδιαφερόμενου, με ανώτατο όριο  παραχώρησης τα 40 έτη. Επισημαίνεται μάλιστα ότι «Το παρόν εφαρμόζεται και επί ακινήτων... τα οποία αποτελούν αρχαιολογικούς χώρους, αρχαιολογικές ζώνες προστασίας, ιστορικούς τόπους, τόπους πλησίον μνημείων και εν γένει σε ακίνητα περιοχών που εμπίπτουν στον ν.4858/2021», δηλαδή τον αρχαιολογικό νόμο, κάτι που εισάγεται για πρώτη φορά στην ελληνική νομοθεσία.

Αντιδρώντας στην τροπολογία, το πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτή-

των για την ενέργεια ζήτησε απ’όλα τα κόμματα της Βουλής, απ’όλες τις συλλογικότητες και τους φορείς, απ’ όλους τους πολίτες, να βάλουν –επί τέλους– ένα όριο στα εξωφρενικά σχέδια που υλοποιούνται, εις βάρος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος και που έχουν ως νέο στόχο το τελευταίο προπύργιο, αυτό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. (8)

  

ΌΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΕΚΠΟΜΠΕΣ CO2,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΘΕΊ ΤΟ ΚΛΙΜΑ!

 Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα, επανέρχονται στο προσκήνιο τα αποικιοκρατικά σχέδια της Ευρώπης για εκμετάλλευση του αφρικανικού ήλιου, με κριτήριο το μειωμένο κόστος, έως και 50% από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό. Ηλεκτρικές διασυνδέσεις από Τυνησία, Αλγερία, Λιβύη, Αίγυπτο και Ισραήλ, θα μεταφέρουν ηλεκτρική ενέργεια σε Ισπανία,Ιταλία και Ελλάδα. (9)

Η Ελλάδα συμμετέχει σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς με τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις EuroAsia Interconnector, Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, με τον ελληνικό Διαχειριστή του Συστήματος ΑΔΜΗΕ, να εκφράζει ενδιαφέρον συμμετοχής στο έργο και το EuroAfrica Interconnector, Ελλάδας-Αιγύπτου.

Η κρίσιμη «λεπτομέρεια» είναι ότι η κάλυψη του 20% της ερήμου Σαχάρα με ηλιακά πάνελ, θα μπορούσε να αυξήσει τις τοπικές θερμοκρασίες. Ακόμα χειρότερα,σύμφωνα με επιστημονική δημοσίευση (10), τα αποτελέσματα της έρευνας που έγινε, δείχνουν ανακατανομή των βροχοπτώσεων που προκαλεί ξηρασία στον Αμαζόνιο και υποβάθμιση των δασών, καθώς και αύξηση της παγκόσμιας επιφανειακής θερμοκρασίας και απώλεια θαλάσσιου πάγου, ιδιαίτερα πάνω από την Αρκτική, λόγω αυξημένης μεταφοράς θερμότητας προς τον πόλο, και επέκταση των φυλλοβόλων δασών στο βόρειο ημισφαίριο. Εντοπίστηκε επίσης μειωμένη μεταβλητότητα της νότιας ταλάντωσης του Ελ Νίνιο και του Ατλαντικού Νίνιο και ενισχυμένη δραστηριότητα τροπικών κυκλώνων.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1) η έλλειψη... τροφίμων απειλεί με ακύρωση το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο της Σουηδίας, energypress.gr

2) ΕΛΠΕ: μεγάλη συμβολή στον ενεργειακό μετασχηματισμό της χώρας – εγκαινιάστηκε το νέο φωτοβολταϊκό πάρκο στην Κοζάνη, kathimerini.gr

3) επιτροπή Αγώνα ενάντια στα φωτοβολταϊκά Γαλατινής: «Σαν τους κλέφτες λειτουργούν οι εταιρείες φωτοβολταϊκών στις πλαγιές του Ασκίου», kozan.gr

4) Τεράστιο φωτοβολταϊκό πάρκο 3.000 στρεμμάτων στο πιο γόνιμο κομμάτι του κάμπου της Καρδίτσας! thessaliatv.gr

5) Ελασσόνα: Αντιδράσεις για την απώλεια 1.100 στρεμμάτων για φωτοβολταϊκά,thessaliaeconomy.gr

6) Φωτοβολταϊκά Ηλείας: «Σφυρίζουν αδιάφορα» παρά τις αντιδράσεις, ypaithros.gr

7) Ελικώνας-Αρβανίτσα: Το παρόν κατεδαφίζεται, viotia-sos.blogspot.com

8) Αρχαιολογικοί χώροι και αγροτική γη παραδίδονται στη βιομηχανία των ΑΠΕ,energynetwork2020.wordpress.com

9) μπορούν τα φωτοβολταϊκά της Β. Αφρικής να δώσουν τη λύση στην ευρώπη; energypress.gr

10) επιπτώσεις των ηλιακών πάρκων μεγάλης κλίμακας στη Σαχάρα στο παγκόσμιο κλίμα και τη φυτοκάλυψη,agupubs.onlinelibrary.wiley.com

ΠΗΓΗ :Δρόμος της αριστεράς,9/7/2022

ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΣΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ

 Tου Ερρίκου Φινάλη

Ξεχειλίζει η «κατανόηση» όλων για τις απαιτήσεις της Τουρκίας

Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ η Ρωσία ορίστηκε και επίσημα πλέον ως η μεγαλύτερη απει-λή (έπεται και η Κίνα...).

Όμως άλλος έκλεψε την παράσταση: ο Ερντογάν.«Δίκαια», αφού υπαγόρευσε όρους στους πάντες, και απέσπασε κι άλλες παραχωρήσεις.

Όσες διαβεβαιώσεις και να δίνονται ότι η Άγκυρα ούτε ζήτησε ούτε έλαβε ανταλλάγματα για να άρει το βέτο στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας, όλοι ξέρουν ότι αυτά ειπώνονται επειδή πρέπει να τηρούνται τα προσχήματα.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ο Ερντογάν ζήτησε –και έλαβε– τη δέσμευση για τα αεροσκάφη F-16. Τουλάχιστον. Από τους «μεγάλους» της Ευρώπης ζήτησε –και έλαβε– τη διαβεβαίωση ότι δεν θα υπάρχουν πια περιορισμοί στους εξοπλισμούς του.

Από τη Σουηδία και τη Φινλανδία, τέλος, ζήτησε –και έλαβε– όχι μόνο υλικά ανταλλάγματα,αλλά και δηλώσεις νομιμοφροσύ-νης.Όσο κι αν οι «προοδευτικές» Σκανδναβές πρωθυπουργοί προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι στην κοινή γνώμη τους με αστειότητες («αυτά που υπογράψαμε ήδη τα εφαρμόζουμε»), η αλήθεια είναι ότι έκαναν τεμενάδες.Το γνωρίζουν πολύ καλά και οι ίδιες,και ο τελευταίος ακόμη Σουηδός και Φινλανδός.

ΠΩΣ ΕΞΗΓΟΥΝ το γεγονός ότι θεωρούν πλέον μιάσματα προς αποφυγή τους μέχρι χθες «ήρωες Κούρδους»; Και τι θα κάνουν τώρα που ο Ερντογάν, με το καλημέρα, ζητά την έκδοση-συγκεκριμένων πολιτικών προσφύγων που ζουν στις χώρες τους;

 Οι «πολιτισμένοι» Σκανδιναβοί, που δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους,πρέπει να περάσουν από το σουλτανικό ταμείο. Ή να ρισκάρουν μια επαναφορά του βέτο.

Μήπως ξαφνικά θα ανακαλύψουν ότι οι εν λόγω πρόσφυγες είναι τρομοκράτες που τους αξίζουν μόνο τα μπουντρούμια του Ερντογάν; Μέσα από όλο αυτό το κυνικό παζάρι ίσως βγει κι ένα καλό: θα είναι πια δύσκολο να μας ζαλίζουν με «ευρωπαϊκές αξίες» και «ανθρωπιστικές αρχές».

ΜΙΑΣ ΚΑΙ περί Κούρδων ο λόγος, και αυτοί θα αναγκαστούν να βγάλουν συμπεράσματα από όσα αισχρά διαδραματίστηκαν στη σύνοδο της «σωστής πλευράς της ιστορίας».

Κάποτε σύν-θημά τους ήταν το «οι μόνοι φίλοι μας είναι τα βουνά μας». Σταδιακά αυτό ξεχάστηκε, αφού η κουρδική ηγεσία θεώρησε ότι οι Δυτικοί προσφέρουν ομπρέλα προστασίας.

Όμως...πόσο πολύ έχει πληγεί από αμνησία αυτή η ηγεσία;

Διότι δεν είναι ούτε μία ούτε δύο οι φορές που οι Δυτικοί, αφού τους χρησιμοποίησαν, τους εγκατέλειψαν στο έλεος των εχθρών τους. Τώρα τους σπρώχνουν ακόμη μια φορά στο θυσιαστήριο.

«ΞΑΦΝΙΚΑ» οι Κούρδοι διαπιστώνουν ότι στη σύνοδο του ΝΑΤΟ «αποκαλύφθηκε το αληθινό πρόσωπο του λεγόμενου δυτικού δημοκρατικού συστήματος» και ότι εκεί «επικυρώνονται οι σφαγές και οι διαχρονικές γενοκτονικές πολιτικές του τουρκικού κράτους κατά του κουρδικού λαού» *. Kάλλιο αργά παρά ποτέ; Και με τι κόστος το πάθημα θα γίνει μάθημα;

Δεν υπάρχει εύκολος και γρήγορος δρόμος για να κερδίσει ένας λαός την ελευθερία του και την αξιοπρέπειά του!

ΘΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ τώρα ο Ερντογάν βαθύτερα στη Συρία; Οι ΗΠΑ και η Ρωσία, καθεμιά για τους λόγους της, τον παρακαλούν(!) να μην το πράξει. Σε παρακάλια ο Ερντογάν δεν δίνει σημασία. Ακόμη λιγότερο τον απασχολεί τυχόν αντίδραση της «διεθνούς κοινότητας». Της ίδιας που επί δεκαετίες αδιαφορεί για τον ακρωτηριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας – και μάλιστα καλεί τα θύματα να προχωρήσουν σε αυτοχειριασμό ώστε να ικανοποιηθούν οι θύτες...

Ποιος θα διαμαρτυρηθεί λοιπόν αν η Άγκυρα επεκτείνει την κατοχή; Οι Κούρδοι και οι Σύριοι.

Δηλαδή κανείς.

ΤΙ ΛΕΝΕ τώρα και οι Ιρανοί, που πριν λίγες μόλις εβδομάδες διέρρεαν «προειδοποιητικά» ότι στη Συρία μπορεί να υπάρξει απευθείας στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ τουρκικών και ιρα-νικών δυνάμεων ;**

Διαβεβαιώνουν ότι «κατανοούν πολύ καλά τις ανησυχίες της Τουρκίας για την ασφάλειά της», και επίσης ότι «μπορεί να καταστεί αναγκαία μια νέα τουρκικήειδική επιχείρηση στη Συρία»!***

Με τέτοιες δηλώσεις, πόση αξιοπιστία απομένει στις διαμαρτυ-ρίες του Ιράν για την παραβίαση των δικών του κυριαρχικών δικαιωμάτων; Όση και στις δια-βεβαιώσεις των Σκανδιναβών ότι παραμένουν πιστοί στις «αξίες» τους...

***

Οι λαοί και τα έθνη που καταπιέζονται ή απειλούνται δεν μπορούν να προστατευθούν πο-ντάροντας σε ιδιοτελείς «φίλους» ή καλοπιάνοντας  Σουλτάνους και γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το  δίκιο άλλων λαών. Αυτό το μάθημα το έχει γράψει η Ιστορία. Όπως έχει γράψει και ότι λαοί με αντιστασιακό φρόνημα και βαθιά ενότητα δεν θα χαθούν. Τα υπόλοιπα είναι σκανδιναβικοί μύθοι και μεσανατολικά παραμύθια για εθελοτυφλούντες.

* Ανακοίνωση του ΡΚΚ (29/6/2022,ROJ News).

** Δηλώσεις του Αλί Ακμπάρ Φαραζί (13/6/2022, Middle East Monitor).

*** Δηλώσεις του Ιρανού ΥΠΕΞ (27/6/2002, Rudaw Media Network).

ΠΗΓΗ :Δρόμος της αριστεράς, 2/7/2022

ΠΩΣ ΝΑ ΕΚΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ,ΣΕ 6 ΒΗΜΑΤΑ

 

1) Πουλάς τα δικαιώματα νικελίου στην Goldman Sachs για 15.000 δολάρια, την ώρα που η τιμή τους στην αγορά είναι

50.000. μισό δισεκατομμύριο κάτω,δεν πρέπει να σου χαλάει τη διάθεση.

2) Βάζεις ένα δικό σου παιδί εκεί-πατέρα του μετέπειτα Υπ. περιβάλλοντος, λέγε με Σκρέκα. εκείνος δίνει στον εαυτό του 9.000 ευρώ τον μήνα, βάζει μέσα τη νύφη και τον συμπέθερο του γιατί, είπαμε, το κράτος μάς ανήκει. έπί ημερών του παιδιού σου, η εταιρεία μπαίνει μέσα 100 μύρια τον χρόνο, αλλά δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας για ψωροδίφραγκα.

3) Όταν βλέπεις ότι η εταιρεία πάει να πέσει έξω και να καταστραφεί, δεν μασάς,έχεις ακόμα. Συνεχίζεις τα ρουσφέτια,

κάνεις προαγωγές και δεν εκπονείς κανένα σχέδιο διάσωσης.

4) έ, εντάξει, άμα φτάσει ο κόμπος στο χτένι, κόβεις δώρα, μειώνεις μισθούς στο 40%, μειώνεις την παραγωγή, γιατί τι το θες το νικέλιο; Σάμπως είναι πολύτιμο για την παραγωγή μπαταριών σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα; μήπως η εταιρεία ελέγχει το 90% των κοιτασμάτων νικελίου στην Ευρώπη; Ο Έλον Μάσκ τι θα γίνει; κλέφτης;

5) και αν δεις ότι οι εργαζόμενοι αντιδρούν και το πηγαίνουν το θέμα δικαστικά, κάνεις το εξής απλό: Τους αφήνεις σε διαδικασία διαβούλευσης και ενημέρωσης από τον εργοδότη,εν προκειμένω τον ειδικό εκκαθαριστή.Δεν αγχώνεσαι, το 'χεις.Μάλιστα, αν σου 'ρθουν και στο Υπουργείο,τους λες ότι όντως δεν έγινε ουσιαστική διαβούλευση και τους βοηθάς να αναστείλουν τη διαδικασία εκποίησης.

ΕΔΩ θέλει λίγη προσοχή: δεν κάνεις το ίδιο αν το όνομα του εργοδότη ξεκινά από ΛΑΥΡΕ και τελειώνει σε ΝΤΙΑΔΗΣ.Μεγάλη προσοχή.Πηγαίνουν, λοιπόν να καταθέσουν ασφαλιστικά μέτρα. Λες στην εργοδοτική πλευρά να ζητήσει αναστολή γιατί θέλει να γίνει ουσιαστική διαβούλευση με τους εργαζόμενους και μπλα μπλα,σοσιαλισμός και άλλα τέτοια. Ε-Λ-Ε-Ο-Σ,αλλά παραμένεις ψύχραιμος.

Εν τω μεταξύ εσύ βγάζεις απ' το συρτάρι τροπολογία που σου 'χει συντάξει ο ΣέΒ, εεεε, οι υπηρεσιακοί παράγοντες εννοώ, την περνάς βράδυ, προλαβαίνεις τη δικαιοσύνη στο νήμα, γιατί είσαι επιτελικός και έχεις και μάνικα.Πηγαίνουν μετά στο δικαστήριο οι εργαζόμενοι και ζητάς να τηρηθεί ο νόμος.Δημοκρατία έχουμε.

6) μετά έρχεται το καλύτερο. Πας στη Βουλή θριαμβευτής! Αραδιάζεις νούμερα. πίνακες, διαγράμματα. Λες ότι ρε

παιδιά, δεν βγαίνει το πράγμα. Έχουμε μια χώρα να σώσουμε.Αν δεις ότι το πράγμα ζορίζει επικαλείσαι λεφτόδεντρα, capital controls, Ερντογάν, πρόσφυγες, την Μαρέβα που είναι υπέρκομψη κ.ά.

Έχεις καθαρίσει με εργαζόμενους, περιβαλλοντικές χαζομάρες, έχεις κάνει μια βιομηχανία λουκούμι και περιμένεις να έρθει ο επενδυτής. Επειδή όμως είσαι φι(λε)λέσπλαχνος, λες στον νέο εργοδότη, αν το κρίνει αναγκαίο, να κρατήσει τους παλιούς εργαζόμενους και ας τους δώσει ό,τι μισθό θέλει. Ελεύθερη αγορά έχουμε, δεν είμαστε Σοβιετία.

Τώρα, μπορείς να ξεκουραστείς. Άλλωστε και ο θεός ξεκουράστηκε την 7η μέρα.

Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας.Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι τελείως συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

 

Γιάννης Μπαμπαδήμας, fb

Δρόμος της αριστεράς,25/6/2022

Το Μέλλον της Εργασίας και το Πραξικόπημα του Going Direct

Του Μάνου Τσίζεκ

Tον Οκτώβρη του 2020, εκδόθηκε η πιο πρόσφατη έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για «Το Μέλλον της Εργασίας» [1]. Η έκθεση αυτή αφορούσε την απασχόληση, τις δεξιότητες και τις στρατηγικές εργατικού δυναμικού για την 4^η Βιομηχανική Επανάσταση.Εκεί αναφέρεται ρητά ότι μέχρι το 2025, οι δεξιότητες των ρομπότ και των αλγορίθμων θα βελτιωθούν σε τέτοιο βαθμό ώστε, κατά μέσο όρο, το 50% των συνολικών ωρών εργασίας διεθνώς θα εκτελείται από μηχανές και το υπόλοιπο 50% από ανθρώπους.

Συνεπώς, το 2025 θα αποτελέσει πιθανώς μία χρονιά ορόσημο για την ανθρώπινη ιστορία,γιατί θα είναι η χρονιά κατά την οποία οι εργατοώρες των μηχανών και των ανθρώπων θα εξισωθούν. 

Πρόκειται για ένα ιστορικό κατώφλι το οποίο, άπαξ και το διαβούμε, θα οδηγηθούμε σε μια κοινωνία όπου οι μηχανές θα εργάζονται περισσότερες ώρες από τον άνθρωπο και τα περισσότερα επαγγέλματα που γνωρίζουμε σήμερα θα εκλείψουν.

Τα νέα στοιχεία από την έρευνα για «Το Μέλλον της Εργασίας» του 2020 υποδηλώνουν ότι, κατά μέσο όρο, το 15% του εργατικού δυναμικού κάθε εταιρείας κινδυνεύει να απολυθεί έως το 2025 και το 6% των εργαζομένων παγκοσμίως αναμένεται να χάσει οριστικά τη δουλειά του. [1]

Αν λάβουμε υπόψη ότι το παγκόσμιο εργατικό δυναμικό υπολογί[1]ζεται περίπου στα 3.320.000.000 άτομα [2], τότε μέχρι το 2025, βάσει των ανωτέρω στοιχείων, αναμένεται να υπάρξουν διεθνώς 199.200.000 άνεργοι λόγω των ρομπότ και της τεχνητής νοημοσύνης.Ένας αριθμός που αγγίζει τα 200 εκατομμύρια ανθρώπους, δεν είναι διόλου αμελητέος. Έχει μάλιστα τη δυνατότητα να προκαλέσει τεράστιες «ανατροπές» στις κοινωνίες και την παγκόσμια οικονομία.Άραγε οι κυβερνήσεις στο κατώφλι της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, αντιμετώπισαν εγκαίρως την επικείμενη απώλεια θέσεων εργασίας, υποστηρίζοντας τη «δύ[σκολη μετάβαση εκατομμυρίων εργαζομένων σε νέους εργασιακούς ρόλους»; [3] Η απάντηση είναι όχι.

Η έλλειψη μιας έγκαιρης προετοιμασίας, θα καθιστούσε απαραίτητο να θεσπιστούν έκτακτα μέτρα για τη διαχείριση των επικείμενων καταστροφικών συνεπειών της μαζικής ανεργίας, της έλλειψης εργατικού δυναμικού και της αύξησης των ανισοτήτων. [3], [4].Έχουμε πρόσφατα παραδείγματα τέτοιων μέτρων; Ναι, έχουμε. Μία σειρά από μέτρα οικονομικά, εργασιακά, αλλά και μέτρα δημόσιας τάξης, επιβλήθηκαν εκτάκτως το 2020. Τα lockdown, οι αναστολές εργασίας, τα επιδόματα και η εξ' αποστάσεως εργασία. Μόνο που δεν θεσπίστηκαν στο όνομα της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, αλλά στο όνομα της πανδημίας. 

Ταυτόχρονα με τη λήψη των μέτρων αυτών, επιβλήθηκε διεθνώς μια πρωτοφανής αστυνομοκρατία και μια εντατικοποιημένη επιτήρηση του ανθρώπινου πληθυσμού.Καμία κυβέρνηση ωστόσο δεν ανέφερε ότι τα μέτρα για την πανδημία μπορεί να συνδέονται με την 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

Οι περισσότεροι πολιτικοί ηγέτες, όμως, παραδέχτηκαν με καμάρι ότι τα μέτρα για την πανδημία επιτάχυναν τον ψηφιακό μετασχηματισμό των κοινωνιών μας.Ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Klaus Schwab, συνόψισε το συναίσθημα των πολιτικών ηγετών, λέγοντας ότι: «Η πανδημία αντιπροσωπεύει ένα σπάνιο παράθυρο ευκαιρίας να αναλογιστούμε, να φανταστούμε εκ νέου και να επανεκκινήσουμε τον κόσμο μας». [5]

Οφείλουμε να συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα δεδομένα της Διεθνούς Οργάνω[1]σης Εργασίας (ILO), πάνω από 144 εκατομμύρια θέσεις εργασίας χάθηκαν το 2020 λόγω των μέτρων για την πανδημία [6]. Οι εκτιμήσεις της ILO αναφέρουν επιπλέον 220 εκατομμύρια ανέργους για το 2021 και 205 εκατομμύρια ανέργους για το 2022. [7]

Οι αριθμοί αυτοί είναι συγκρίσιμοι με τους αριθμούς των ανέργων που θα προκαλέσει η 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Και αναρωτιέται κανείς, σε τί βαθμό οι θέσεις εργασίας αυτές όντως χάνονται λόγω της πανδημίας και σε τί βαθμό λόγω της τεχνητής νοημοσύνης;

Και ακόμα, σε τί βαθμό η πανδημία εργαλειοποιείται για να αποσοβήσει το πολιτικό κόστος της μαζικής ανεργίας;

***

Η μαζική ανεργία είναι ένας από τους κύριους δείκτες που ορίζουν μία οικονομική ύφεση και επιδεινώνουν την έκβασή της. Σε αυτό το σημείο, για να απαντήσουμε τα παραπάνω ερωτήματα, θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο καλοκαίρι του 2019. Ένα μήνα δηλαδή πριν από το περίφημο Event 201 (την εξομοίωση πανδημίας που διοργάνωσε το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ). [8].Το επενδυτικό ινστιτούτο της BlackRock, στην έκθεσή του με τίτλο: “Dealing with the next downturn: From unconventional monetary policy to unprecedented policy coordination” [9] που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2019 για τις ανάγκες της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για μια επικείμενη οικονομική καταστροφή.

Προκειμένου να αποφευχθούν «η απώλεια της ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών και οι ανεξέλεγκτες δημοσιονομικές δαπάνες» στην επόμενη μεγάλη οικονομική ύφεση, «θα απαιτηθεί μία άνευ προηγουμένου απόκριση,όταν πλέον θα έχει εξαντληθεί η νομισματική πολιτική και όταν η δημοσιονομική πολιτική από μόνη της δεν θα επαρκεί». [9]. Αυτή η «πρωτοφανής απόκριση», έλεγε η BlackRock, θα περιλαμβάνει το "Going Direct" («Απευθείας Μετάβαση»). Αυτό σημαίνει ότι η κεντρική τράπεζα θα πρέπει να βρει τρόπους για να φτάσουν τα χρήματα της απευθείας στα χέρια των καταναλωτών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, παρακάμπτοντας τις εμπορικές τράπεζες και επιβάλλοντας πολιτικές που εξασφαλίζουν ότι «η δημοσιονομική επέκταση δεν θα οδηγήσει σε μια αντισταθμιστική αύξηση των επιτοκίων». [9]

Η εφαρμογή του "Going Direct" στην πράξη θα είχε ως προϋπόθεση τον προσδιορισμό των «ασυνήθιστων συνθηκών» που θα απαιτούσαν έναν τέτοιο «ασυνήθιστο συντονισμό». Έναν συντονισμό ο οποίος πρωτίστως θα «διαφύλαττε την ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών». [9].Επειδή, όπως αναφέρει η έκθεση της BlackRock, «είναι απίθανο ένα τέτοιο μίγμα πολιτικών να συμβεί από μόνο του», μία πιο πρακτική προσέγγιση θα ήταν «να συμφωνηθεί ένα απρόοπτο ενδεχόμενο το οποίο θα επέτρεπε στη νομισματική και τη δημοσιονομική πολιτική να γίνουν από κοινού υπεύθυνες για την επίτευξη του στόχου του πληθωρισμού». [9]

Με λίγα λόγια, η BlackRock εισηγήθηκε την ταύτιση δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής. Ένα τραπεζικό πραξικόπημα, θα έλεγε κανείς, το οποίο παρακάμπτει, όχι μόνο τις εμπορικές τράπεζες, αλλά και τις κυβερνήσεις τις ίδιες, επιτρέποντας στις κεντρικές τράπεζες να επιβάλλουν απευθείας τη δημο[1]σιονομική πολιτική.Τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορία.

Έναν μήνα μετά την κυκλοφορία της έκθεσης της BlackRock, τον Σεπτέμβρη του 2019, η αγορά των repos (συμφωνιών επαναγοράς) στις ΗΠΑ κατέρρευσε [10]. Μέχρι τα τέλη του 2020, δηλαδή μέσα σε έναν μόλις χρόνο, είχε ήδη συντελεστεί η μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου στην ανθρώπινη ιστορία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ILO, oι εργαζόμενοι όλων των χωρών έχασαν συνολικά 3,7 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2020 [11]. Οι δισεκατομμυριούχοι όμως, κέρδι[σαν συνολικά 3,9 τρισεκατομμύρια δολάρια την ίδια περίοδο. [12].Συγκεκριμένα, στις ΗΠΑ, τις πρώτες μέρες του 2020, υπήρχαν 4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε κυκλοφορία. Στις 4 Ιανουαρίου 2021, ο αριθμός αυξήθηκε στα 6,7 τρισεκατομμύρια δολάρια. To 40% όλων των δολαρίων που είχαν τυπωθεί ποτέ, τυπώθηκαν μέσα σε μόλις 12 μήνες. [13]

Η μερίδα του λέοντος «μετέβη απευθείας» στη Wall Street, για τη διάσωση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.Και η διάσωση συνεχίστηκε.

Μέχρι τον Οκτώβριο του 2021, αυτός ο αριθμός ανέβηκε στα 20 τρισεκατομμύρια δολάρια σε κυκλοφορία. Από τον Ιανουάριο του 2020 μέχρι και σήμερα δηλαδή, οι ΗΠΑ εκτύπωσαν σχεδόν το 80% όλων των υπαρχόντων δολαρίων στην ιστορία. [13]

Αυτό που ξεκίνησε ως «έκτακτη νομισματική πολιτική για την προστασία της οικονομίας από την πανδημία COVID-19», στην πραγματικότητα δεν ξεκίνησε μετά την έξαρση της πανδημίας, αλλά μήνες πριν από αυτή [14], δεν ήταν «έκτακτη», αλλά μόνιμη και δεν αποσκοπούσε στην προστασία της πραγματικής οικονομίας, αλλά στην προστασία της ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών και την ενίσχυση των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών.

***

Δεν ήταν λοιπόν η πανδημία που προκάλεσε την ύφεση του 2020, αλλά η ύφεση του 2019 που προκάλεσε την αναγκαιότητα της επιβολής των έκτακτων μέτρων για την πανδημία. Τα οποία μέτρα, δεν ήταν μέτρα δημόσιας υγείας, αλλά μέτρα δημόσιας τάξης και μία ελεγχόμενη κατεδάφιση της πραγματικής οικονομίας, ώστε στη συνέχεια να «χτιστεί ξανά κα[]λύτερα» (“Build Back Better”) και να γίνει η Μεγάλη Επανεκκίνησή (“Great Reset”) της. [15]

Η μεγάλη ύφεση, την οποία η BlackRock προέβλεπε ήδη από το καλοκαίρι του 2019, ξεκίνησε λοιπόν τον Σεπτέμβρη εκείνου του έτους. Η πανδημία εργαλειοποιήθηκε ως το «απρόβλεπτο γεγονός» που προσέφερε τις «ασυνήθιστες συνθήκες» για την εφαρμογή του "Going Direct".

Όπως έχει πει ο Fabio Vighi, τα lockdowns «έσβησαν τη μηχανή της πραγματικής οικονομίας», ώστε η ποσοτική χαλάρωση να μην προκαλέσει άμεσα έναν ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. [16]

Έτσι, το "bank run" αποφεύχθηκε και τρισεκατομμύρια φρεσκοτυπωμένα δολάρια παρέκαμψαν τη "Main Street" και διοχετεύτηκαν ανεμπόδιστα στη "Wall Street".Ο πληθωρισμός όμως, ο οποίος είναι απευθείας ανάλογος της συνολικής ποσότητας χρήματος που βρίσκεται σε κυκλοφορία μία δεδομένη περίοδο και που η αύξησή του οδηγεί στη μείωση της αγοραστικής αξίας ενός νομίσματος (και κατ' επέκταση στην αύξηση των τιμών των αγαθών) δεν μπορεί να κρύβεται για πάντα.

Φέτος, ακούμε να αποδίδεται η κατακόρυφη αύξηση του πληθωρισμού στον πόλεμο της Ουκρανίας, με τον ίδιο τρόπο που πρόπερσι ακούγαμε να αποδίδεται η οικονομική ύφεση στην πανδημία. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι, τόσο για τον πληθωρισμό, όσο και για την ύφεση, ευθύνεται η πολιτική των μεγάλων κεντρικών τραπεζών.

Μία πολιτική που πολύ σύντομα θα οδηγήσει στην επίσημη κυκλοφορία των ψηφιακών νομισμάτων κεντρικών τραπεζών (CBDC) [17],ώστε τα χρήματα να μπορούν πλέον να «μεταβαίνουν απευθείας» από τις κεντρικές τράπεζες στο ψηφιακό πορτοφόλι κάθε πολίτη [18]. Η εφαρμογή του ψηφιακού πορτοφολιού, η οποία θα αποτελεί πιθανώς ένα είδος επέκτασης του Ψηφιακού Πιστοποιητικού Covid - 19, θα συμπεριλαμβάνει επίσης την ψηφιακή ταυτότητά μας και το σύνολο των βιομετρικών και ψυχομετρικών στοιχείων μας.

Με αυτό τον τρόπο, τα επιτόκια των καταθέσεων στους λογαριασμούς μας θα μπορούν να προσαρμόζονται ανά πάσα στιγμή από την κεντρική τράπεζα, σε θετικές ή αρνητικές τιμές, επιβραβεύοντας ή τιμωρώντας τους πολίτες ανάλογα με τις καταναλωτικές τους συνήθειες, κρατώντας τον πληθωρισμό υπό έλεγχο και αποτρέποντας οριστικά τον κίνδυνο ενός "bank run". Τα CBDC θα δίνουν επίσης τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις να παρακολουθούν τη συμπεριφορά των πολιτών και να παγώνουν ή να κατάσχουν τις καταθέσεις τους. [19].Είναι σαφές πλέον ότι το "Going Direct" αποτέλεσε μία βασική προϋπόθεση για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Όπως ανέ]φερε ρητά άλλωστε η BlackRock στην έκθεσή της: «Οι πολιτικές καινοτομίες στην επόμενη ύφεση πιθανότατα θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν περισσότερο τις οικονομικές ανισότητες, ώστε να είναι πολιτικά εύπεπτες. Δεν γεννιούνται όλα τα προγράμματα αγοράς περιουσιακών στοιχείων ίσα, όταν λογαριάζουμε τις επιπτώσεις τους στις ανισότητες. Οι πολιτικές που βάζουν χρήματα πιο άμεσα στα χέρια των πολιτών ενδέχεται να είναι πιο ελκυστικές. Η άνοδος του ψηφιακού χρήματος που εκδίδεται από την κεντρική τράπεζα (όχι των κρυπτονομισμάτων) μπορεί να επιτύχει στόχους με τρόπους που προηγουμένως δεν ήταν δυνατοί.» [9]

Η υποδομή του “Going Direct” και του “CBDC” είναι απαραίτητη για τη μετάβαση σε ένα «Καθολικό Εγγυημένο Εισόδημα» ("Universal Basic Income") [19] με το οποίο οι ηγέτες των κρατών και της βιομηχανίας σχεδιάζουν να «υποστηρίξουν» στο μέλλον τα εκατομμύρια των ανέργων της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Μία «υποστήριξη», η οποία θα έρθει με αντάλλαγμα την ιδιωτικότητα, την ιδιοκτησία, τη σωματική αυτονομία και τα δημοκρατικά μας δικαιώματα.

***

Ο Klaus Schwab έχει επανειλημμένα αναφερθεί στα παραπάνω σημεία στο βιβλίο του για την «4η Βιομηχανική Επανάσταση» [20], στις ομιλίες του και τα άρθρα του: «Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση θα αλλάξει, όχι μόνο αυτά που κάνουμε, αλλά και αυτό που είμαστε. Θα επηρεάσει την ταυτότητά μας και όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με αυτήν: την αίσθηση της ιδιωτικής μας ζωής, τις αντιλήψεις μας για την ιδιοκτησία, τα καταναλωτικά μας πρότυπα, τον χρόνο που αφιερώνουμε στην εργασία και τον ελεύθερο χρόνο και πώς αναπτύσσουμε τη σταδιοδρομία μας, καλλιεργούμε τις δεξιότητές μας, συναντάμε ανθρώπους και καλλιεργούμε σχέσεις. Ήδη αλλάζει την υγεία μας και οδηγεί σε έναν ποσοτικοποιημένο εαυτό. Νωρίτερα από όσο νομίζουμε μπορεί να οδηγήσει στη γενετική τροποποίηση του ανθρώπου. Η λίστα δεν έχει τέλος, γιατί δεσμεύεται μόνο από τη φαντασία μας.» [21].Ήδη από το 2015, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στην έκθεσή του με τίτλο “Deep Shift: Technology Tipping Points and Societal Impact” [22], απαριθμούσε τις τεχνολογίες εκείνες που θα μεταμορφώσουν την κοινωνία μέχρι το 2025. Σε αυτές τις τεχνολογίες συμπεριλαμβάνονταν το blockchain, οι εμφυτεύσιμες τεχνολογίες, οι έξυπνες πόλεις, η εξαγωγή αναμνήσεων από τον εγκέφαλό μας, τα γενετικά σχε[διασμένα βρέφη, η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας προς χάριν της οικονομίας διαμοιρασμού, κ.λπ.

Ο Klaus Schwab και οι λοιποί αρχιτέκτονες του νέου αυτού κοινωνικού συμβολαίου, οραματίζονται έναν κόσμο «μετά» τον άνθρωπο. 

Σε αυτές τους τις βλέψεις, οφείλει κανείς να αντιτάξει λέξεις προφητικές, όπως αυτές της ποιήτριας Μαρίας Ταταράκη:«Συρρικνώνεις τον άνθρωπο σε είδος. Είδος χρηστικό, απασχολήσιμο, αναλώσιμο. Ποθείς να εξαργυρώσεις, προτείνοντας εκεχειρία με τη συνείδηση και την πιο νωπή μας μνήμη. Διαβάζεις ρηχά και περιγραφικά τα πράγματα. Μιλάς κι είναι σα να κάνεις θόρυβο ή να ψιθυρίζεις γλυκόλογα σε πελάτες.Προσδίδεις στους νόμους της ιστορίας την ισχύ και τον χαρακτήρα μιας φυσικής αναγκαιότητας, μιας θεοκρατίας. Περιφέρεις την ασύστολη καριέρα σου σε δεξιώσεις, ακαδημίες και τηλοψίες. Σ' ένα συγκλονιστικό Τίποτα.Υβριστή, που θα διδάξεις τον Πρίγκηπα να τρυπώνει στους θεσμούς και στα φωτεινά τοπία της Ιστορίας, από Κερκόπορτες και πόρτες υπηρεσίας. Σαν φάντασμα και σαν σκιά. Που θα προσδώσεις κύρος στο εικονικό, και θα κατασκευάσεις πρόσωπο στο ανυπόστατο. Πολυμαθή!  Ηδονικέ Ελπήνορα. Ο Δημόκριτος έκλαψε σαν παιδί για τον ανεόρταστο βίο ανθρώπων σαν εσένα, και σας παρέδωσε στην υπηρεσία του χρόνου.Στην κοινωνία των πολιτών, διακρίνεστε όπως το κούφιο στάχυ στα χωράφια. Αγνοώντας δραματικά, πως η ωριμότητα περιφρουρεί το σπόρο της σεμνά. Τί να υπερβείς εσύ;Αμετακίνητε. Που ποτέ δεν προετοίμασες στην ψυχή σου μία πράξη. Και γέρασες σκληρά. Και στα μάτια σου δεν καθρεφτίστηκε ποτέ ένα παιδί. Ατενίζοντας πλάσματα σκοτεινά, ανυπόστατα.Πληκτρολογείς με λάφυρο την εξόντωση της ανθρώπινης συνείδησης. Αφαιρείς από το ένυλο την ψυχή, σαν να κλέβεις στο ζύγι.Δεν είναι φυσική αναγκαιότητα. Θεοκρατία. Δεν είναι φυσική επιλογή ο βίος του ανθρώπου στο Σύμπαν.»

 

Υποσημειώσεις

[1]www.weforum.org/reports/the-future-ofjobs-report-2020/

[2] data.worldbank.org/indicator/SL.TLF.TOTL.IN

[3] weforum.org/reports/the-future-of-jobsreport-2018/

[4] www3.weforum.org/docs/WEF_Future_of_Jobs.pdf

[5] www.weforum.org/focus/the-great-reset

[6] www.ilo.org/global/topics/coronavirus/impacts-and-responses/WCMS_767028/lang--en/index.htm

[7] news.csu.edu.au/opinion/more-than-144-million-jobs-lost,-covid-caused-a-globalemployment-shift

[8] www.centerforhealthsecurity.org/event201/

[9] www.blackrock.com/corporate/insights/blackrock-investment-institute/publications/global-macro-outlook/august-2019

[10] ig.ft.com/repo-rate/

[11] www.theguardian.com/business/2021/jan/25/covid-19-workers-lost-earnings-ilo-joblosses

[12] www.businessinsider.com/billionaires[1]made-39-trillion-during-the-pandemic[1]coronavirus-vaccines-2021-1

[13] techstartups.com/2021/12/18/80-usdollars-existence-printed-january-2020-october-2021/

[14] wallstreetonparade.com/2020/05/wallstreets-financial-crisis-preceded-covid-19-chart-and-timeline/

[15] www.weforum.org/agenda/2020/07/to-build-back-better-we-must-reinvent[1]capitalism-heres-how/

[16] thephilosophicalsalon.com/a-self-fulfillingprophecy-systemic-collapse-and-pandemic[simulation/

[17] www.weforum.org/reports/digitalcurrency-governance-consortium-whitepaper-series

[18] www.theguardian.com/commentisfree/2021/jun/14/central-bankdigital-currency-uk-economy

[19] www.bsr.org/en/emerging-issues/centralbanks-embrace-digital-currencies

[20] www.weforum.org/about/the-fourthindustrial-revolution-by-klaus-schwab

[21] www.weforum.org/agenda/2016/01/the-fourth-industrialrevolution-what-it-means-and-howto-respond/

[22] www.weforum.org/reports/deepshift-technology-tipping-pointsand-societal-imp

Δρόμος της αριστεράς,4/6/2022