περγάδι (το)

Υποχρεώσεις

Διαβάζουμε στην ανακοίνωση της Γαλλικής προεδρίας:

"Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Γερμανός καγκελάριος ζήτησαν την απελευθέρωση των περίπου 2500 υπερασπιστών του Αζοφστάλ που κρατούνται ως αιχμάλωτοι πολέμου από τις Ρωσικές δυνάμεις"

-------------------------

Δεν έχω βέβαια καμιά πείρα για το πως διεξάγονται οι διπλωματικές συζητήσεις, όπως επίσης δεν ξέρουμε τι πραγματικά ειπώθηκε και πως.

Αλλά έπαθα σοκ πραγματικά με το γεγονός, που επιβεβαιώθηκε κι από ρωσικές πηγές, ότι το δίδυμο αυτό τόλμησε να ζητήσει κάτι τέτοιο από τον Πούτιν.

Όχι γιατί σ' αυτές τις 2500 είναι συγκεντρωμένο ένα μέρος από το Ναζιστικό σώμα που τόσο έχει βασανίσει τους Ρωσόφωνους, όχι. Αυτό το καταλαβαίνω, δεν δίνουν δεκάρα αν είναι Ναζί ή δεν είναι - αφού τους κάνουν την δουλειά.

Απορώ για το θράσος να ζητούν από τον Πούτιν να αφήσει ελεύθερους τους πιο σκληρούς αντιπάλους, αιχμαλώτους πολέμου, ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται. Δηλαδή το λες και βλακεία, μπορεί να βγάζανε και καμιά υποχρέωση - είναι καλοί σ' αυτά. Αλλά παρόλα αυτά πάνω από όλα είναι μια αίσθηση που έχουν - και τώρα, στη δύσκολη θέση που έχουν βρεθεί - ότι όλα τους επιτρέπονται.

Και απορώ αν ο Πούτιν ανταπαντώντας τους ζήτησε να μην τον ξαναενοχλήσουν αν δεν βγουν άμεσα από το ΝΑΤΟ.

Βλέπεται μπορεί αυτά τα δυο καλόπαιδα να τα έχουν για θελήματα οι Αμερικάνοι, μπορεί η σφαλιάρα να πέφτει σύννεφο, όμως με την Ρωσία εξακολουθούν να δείχνουν μια οίηση και μια αγένεια που έχει βαθιές ρίζες στο παρελθόν αλλά και στο ρατσιστικό υπόβαθρο, που είναι μια από τις κολώνες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Και εδώ βρίσκεται άλλη μια σοβαρή αδυναμία του Πούτιν. Δεν έχει δώσει στους "εταίρους" του, όπως τους αποκαλεί, να καταλάβουν την θέση τους.

Απ´ αυτή την παράλειψη του Προέδρου, ξεκινούν και πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια· "έχουν πάρει πολύ αέρα", όπως λέγαμε παλιά. Ειδικά τώρα, μετά τη στρατιωτική επιχείρηση, όλα αυτά πρέπει να τα βάλει σε μια σειρά.

Και με δημόσιο τρόπο και λόγο, ώστε "να πάρουν αέρα και οι λαοί" που ταλανίζουν αυτά τα ανθρωπάκια.

[------->]

Να θυμηθούμε τι είναι πειρατεία!

Όταν το Ισραήλ, το κράτος-τρομοκράτης, τον Μάιο του 2010, σάλταρε με πειρατικό τρόπο, στα διεθνή ύδατα, σε πλοία της διεθνούς αποστολής του Στόλου της Ελευθερίας - Freedom Flotilla και μεταξύ άλλων και στα πλοία του ελληνικού τμήματος της Πρωτοβουλίας «'Ενα Καράβι για τη Γάζα / Ship to Gaza - Greece, που επιχειρούσαν να σπάσουν τον παράνομο αποκλεισμό της Γάζας και των κατοίκων της, και δολοφόνησε έντεκα (11) επιβάτες, βασάνισε γυναίκες και παιδιά, κατάσχεσε τα πλοία και τους φυλάκισε όλους στο Ισραήλ, μεταξύ των οποίων και πολλοί Έλληνες, γυναίκες και άντρες

Τότε για την ελληνική κυβέρνηση η άθλια και δολοφονική αυτή ενέργεια του Ισραήλ δεν ισοδυναμούσε ούτε με πειρατεία, ούτε με οποιαδήποτε άλλο αδίκημα.... κι γι'αυτό έθεσε την μήνυση των 35 ελλήνων επιβατών στο αρχείο, μετά παρέλευση ετών..

Όταν κατάσχει το Ιράν 2 πλοία Ελλήνων εφοπλιστών οι αντιδράσεις είναι άμεσες και ακαριαίες με διπλωματικά διαβήματα, που αποδίδουν στην ενέργεια αυτή την κατηγορία της πειρατείας και στην πορεία ποιος ξέρει και τι άλλο.

Γιατί για το κράτος και τις ελληνικες κυβερνήσεις άλλη αξία έχει η ζωή, οι φυλακίσεις και τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι Έλληνες επιβάτες από το κράτος του Ισραήλ και άλλη αξία, σαφώς υπέρτερη, τα τάνκερ των ελλήνων εφοπλιστών.

[----->]

Αλλο τελείως ατομικισμός η εξατομίκευση και άλλο ατομικότητα

Μια από τις πιο απίστευτες ανοησίες και ενδείξεις αγραμματοσύνης που ακούσαμε από διάφορους εκπροσώπους της Υπαρκτής Αριστεράς τα τελευταία δυόμιση χρόνια ήταν η ρήση ότι η άρνηση της καθολικότητας- υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών ήταν μια στάση νεοφιλελεύθερη, ατομικιστική και μη κοινωνικά αλληλέγγυα.

Πέραν του ότι ο συγκεκριμένος εμβολιασμός αποδείχθηκε ότι σε τίποτε δεν συνεισέφερε υγειονομικά και καμία αλληλεγγύη δεν οικοδομούσε, η ρήση αυτή δείχνει την απουσία παιδείας και μόρφωσης. Η αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν είναι πρόσωπα και δεν έχουν ατομικά δικαιώματα. Αλλο τελείως ατομικισμός η εξατομίκευση και άλλο ατομικότητα και μάλιστα ατομικότητα ενός προσώπου που διατηρεί κοινωνικούς δεσμούς. Αντιθέτως, ο ολοκληρωτισμός οικοδομεί μια μονοσήμαντη και εξουσιαστική σχέση ατόμου κράτους, όπου όλοι οι κοινωνικοί δεσμοί και θεσμοί έχουν αρθεί.

Οι εμβολιάκηδες Δεξιάς και Αριστεράς αυτήν την λογική είχαν αδιακρίτως. Από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ ως την Νέα Δημοκρατία και το Άρδην.

Επειδή μου αρέσει πολύ η σοβιετική Ιστορία, θα φέρω ένα ανάλογο ιστορικό παράδειγμα πολύ σημαντικό. Στην διάρκεια του λεγόμενου Μεγάλου Τρόμου στην ΕΣΣΔ όπου το κόμμα αυτοεκκαθαρισθηκε σε τρομακτικό βαθμό ( κάπου 1 εκατομμύριο στα 3 εκατομμύρια μέλη) ,διεξήχθη τον 12.1936 μια από τις Ολομέλειες της ΚΕ των Μπολσεβίκων.

Σε αυτήν η τάση Μπουχάριν ήταν ο στόχος του Στάλιν και της ηγετικής ομάδας. Ο κορυφαίος συνδικαλιστής Τομσκυ, στέλεχος της τάσης Μπουχάριν, αυτοκτόνησε τον Αύγουστο 1936 γιατί το όνομα του είχε εμπλακεί στην " αντεπαναστατική συνωμοσία". Για να καταλάβετε που διαφέρει η ατομικότητα από τον ατομικισμό και αν η ζωή και η υγεία του ατόμου ανήκει στο κράτος ,ακούστε τι είπε στην Κεντρική Επιτροπή το μέλος του Πολιτικού Γραφείου και στενός συνεργάτης του Ιωσήφ Βιατσεσλαβ Μολότοφ :

" Ο Τομσκυ αυτοκτονώντας κατέφερε ένα ισχυρό πλήγμα στο κόμμα. Και όχι μόνο αυτό αλλά προκύπτει ότι συνωμότησε με πολλούς άλλους για να αυτοκτονήσει ( !!!!!!).Η ζωή των στελεχών του κόμματος ανήκει στο κόμμα, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ατομικής και κομματικής ύπαρξης...".

Σαν να ακούω τα περί " κοινωνικής αλληλεγγύης," και " ταξικού καθήκοντος" του εμβολιασμού από τους διάφορους Γεροτζιάφες, Χατζηστεφάνου , Κουτσούμπες κλπ κλπ Εξηγήσετε μου που είναι η διαφορά. Η ζωή ανήκει στο κράτος και στο κόμμα η είναι συνειδητή επιλογή κάθε ενημερωμένου ανθρώπου;;;;

[----->]