Να θυμηθούμε τι είναι πειρατεία!

 



Όταν το Ισραήλ,  το κράτος-τρομοκράτης, τον Μάιο του 2010, σάλταρε με πειρατικό τρόπο, στα διεθνή ύδατα, σε πλοία της διεθνούς  αποστολής του Στόλου της Ελευθερίας - Freedom Flotilla και μεταξύ άλλων και στα πλοία του ελληνικού τμήματος  της Πρωτοβουλίας «'Ενα Καράβι για τη Γάζα / Ship to Gaza - Greece, που επιχειρούσαν να σπάσουν τον παράνομο αποκλεισμό της Γάζας και των κατοίκων της, και δολοφόνησε έντεκα  (11) επιβάτες, βασάνισε γυναίκες και παιδιά, κατάσχεσε τα πλοία και τους φυλάκισε όλους  στο Ισραήλ, μεταξύ των οποίων και πολλοί Έλληνες, γυναίκες και άντρες

Τότε για την ελληνική κυβέρνηση η άθλια και δολοφονική  αυτή ενέργεια του Ισραήλ δεν ισοδυναμούσε ούτε με πειρατεία, ούτε με οποιαδήποτε άλλο αδίκημα.... κι γι'αυτό έθεσε την μήνυση των 35 ελλήνων επιβατών στο αρχείο, μετά παρέλευση ετών..

Όταν κατάσχει το Ιράν 2 πλοία Ελλήνων εφοπλιστών οι αντιδράσεις είναι άμεσες και ακαριαίες με διπλωματικά διαβήματα, που αποδίδουν στην ενέργεια αυτή την κατηγορία της πειρατείας και στην πορεία ποιος ξέρει και τι άλλο.

Γιατί για το κράτος και τις ελληνικες κυβερνήσεις άλλη αξία έχει η ζωή, οι φυλακίσεις και τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι Έλληνες επιβάτες από το κράτος του Ισραήλ και άλλη αξία,  σαφώς υπέρτερη, τα τάνκερ των ελλήνων εφοπλιστών.




[----->]

Αλλο τελείως ατομικισμός η εξατομίκευση και άλλο ατομικότητα

 


Μια από τις πιο απίστευτες ανοησίες και ενδείξεις αγραμματοσύνης που ακούσαμε από διάφορους εκπροσώπους της Υπαρκτής Αριστεράς τα τελευταία δυόμιση χρόνια ήταν η ρήση ότι η άρνηση της καθολικότητας- υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών ήταν μια στάση νεοφιλελεύθερη, ατομικιστική  και μη κοινωνικά  αλληλέγγυα. 

Πέραν του ότι ο συγκεκριμένος εμβολιασμός αποδείχθηκε ότι σε τίποτε δεν συνεισέφερε υγειονομικά  και καμία αλληλεγγύη δεν οικοδομούσε, η ρήση αυτή δείχνει την απουσία παιδείας και μόρφωσης. Η αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι  δεν είναι πρόσωπα και  δεν έχουν ατομικά δικαιώματα. Αλλο τελείως ατομικισμός η εξατομίκευση  και άλλο ατομικότητα και μάλιστα ατομικότητα ενός προσώπου που διατηρεί κοινωνικούς δεσμούς. Αντιθέτως, ο ολοκληρωτισμός οικοδομεί μια  μονοσήμαντη και εξουσιαστική σχέση ατόμου κράτους, όπου όλοι οι κοινωνικοί δεσμοί και θεσμοί έχουν αρθεί. 

Οι εμβολιάκηδες Δεξιάς και Αριστεράς αυτήν την λογική είχαν αδιακρίτως. Από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ  και το ΚΚΕ ως την Νέα Δημοκρατία και το Άρδην.

  Επειδή μου αρέσει πολύ η σοβιετική Ιστορία, θα φέρω ένα  ανάλογο ιστορικό παράδειγμα πολύ σημαντικό. Στην διάρκεια του λεγόμενου Μεγάλου Τρόμου στην ΕΣΣΔ όπου το κόμμα αυτοεκκαθαρισθηκε σε τρομακτικό βαθμό ( κάπου 1 εκατομμύριο στα 3 εκατομμύρια μέλη) ,διεξήχθη τον 12.1936 μια από τις Ολομέλειες της ΚΕ των Μπολσεβίκων.

Σε αυτήν η τάση Μπουχάριν ήταν ο στόχος του Στάλιν και της ηγετικής ομάδας. Ο  κορυφαίος συνδικαλιστής Τομσκυ, στέλεχος της τάσης Μπουχάριν, αυτοκτόνησε τον Αύγουστο 1936 γιατί το όνομα του είχε εμπλακεί στην " αντεπαναστατική συνωμοσία". Για να καταλάβετε που διαφέρει η ατομικότητα από τον ατομικισμό και αν η ζωή  και η υγεία του ατόμου ανήκει στο κράτος ,ακούστε τι είπε στην Κεντρική Επιτροπή το μέλος του Πολιτικού Γραφείου και στενός συνεργάτης του Ιωσήφ Βιατσεσλαβ Μολότοφ :

" Ο Τομσκυ αυτοκτονώντας κατέφερε ένα ισχυρό πλήγμα στο κόμμα. Και όχι μόνο αυτό αλλά προκύπτει ότι συνωμότησε με πολλούς άλλους για να αυτοκτονήσει ( !!!!!!).Η ζωή των στελεχών του κόμματος ανήκει στο κόμμα, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ατομικής και κομματικής ύπαρξης...".

Σαν να ακούω τα περί " κοινωνικής αλληλεγγύης," και " ταξικού καθήκοντος" του εμβολιασμού από τους διάφορους Γεροτζιάφες, Χατζηστεφάνου , Κουτσούμπες κλπ κλπ Εξηγήσετε μου που είναι η διαφορά. Η ζωή ανήκει στο κράτος και στο κόμμα η είναι συνειδητή επιλογή κάθε ενημερωμένου ανθρώπου;;;;

[----->]

Καλά παιδιά

 

Στιγμιότυπα από την παράδοση των ουκρανοναζί του εργοστασίου Αζοφστάλ στη Μαριούπολη.Θαυμάστε τους!




ΤΡΙΓΜΟΙ

 

Οι New York Times με κύριο άρθρο τους  υπό τον τίτλο Ο πόλεμος στην Ουκρανία περιπλέκεται, και η Αμερική δεν είναι έτοιμη, χαρακτηρίζουν μη ρεαλιστική τη στρατιωτική νίκη της Ουκρανίας επί της  Ρωσίας με την επιστροφή των εδαφών που το Κίεβο έχει χάσει από το 2014. Οι συγγραφείς του άρθρου καλούν τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να διευκρινίσει στην Ουκρανία ότι «υπάρχουν όρια στην αμερικανική υποστήριξη και τη βοήθεια από τους συμμάχους του ΝΑΤΟ». Η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι οι αποφάσεις του Κιέβου θα πρέπει να βασίζονται σε μια ρεαλιστική αξιολόγηση της κατάστασής.

«Οι Αμερικανοί πολίτες δεν θα υποστηρίζουν για πάντα τις ενέργειες των αμερικανικών αρχών σε αυτόν τον τομέα, αφού ο πληθωρισμός για τους πολίτες είναι ένα πολύ σοβαρότερο πρόβλημα από τη σύγκρουση στην Ουκρανία ενώ είναι πιθανές οι διαταραχές στις παγκόσμιες αγορές τροφίμων και ενέργειας»

[----->]