Εμβόλια Covid-19: εκβιασμός και υγειονομικό απαρτχάιντ

 

 από πολιτικές συνελεύσεις ενάντια στην κανονικότητα

Τους τελευταίους μήνες ακούμε από παντού στον δημόσιο διάλογο, από όλους τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, τους επιστήμονες που εμφανίζονται στα κανάλια, αλλά ακόμα και από φίλους και συγγενείς, πως επιτέλους ήρθε η στιγμή που μπορεί ο καθένας να εμβολιαστεί. Ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, η “Επιχείρηση Ελευθερία” είναι σε εξέλιξη, ο εμβολιασμός είναι εθελοντικός και είναι δωρεάν για όλους, ότι ο στόχος είναι να εμβολιαστεί το σύνολο του πληθυσμού ώστε να επιτευχθεί η τεχνητή ανοσία του πληθυσμού και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.

 

Η επιβολή από το κράτος των υποχρεωτικών self-tests στους μαθητές και τους εργαζόμενους δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία ακόμα “παιδαγωγική” (όπως δήλωσε ο υπ. Επικρατείας Γεραπετρίτης για τα sms) άσκηση πειθαρχίας σε συνέχεια των sms και των χαρτιών μετακίνησης. Η υποχρεωτικότητα των αναξιόπιστων self tests δεν είναι υγειονομικό μέτρο αλλά ένας καταναγκασμός που εκπαιδεύει τον κόσμο σε μια νέα κανονικότητα που θα πρέπει να εμπεδώσει: αυτήν της διαρκούς υγειονομικής επιτήρησης, όχι μόνο για να μπορεί να εργαστεί αλλά και για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα, αυτήν των “υγειονομικών διαβατηρίων” και της ταλαιπωρίας της διαρκούς καταχώρησης και δήλωσης των αποτελεσμάτων των διαγνωστικών τεστ, ως μέσου “πειθούς” για τον καταναγκαστικό εμβολιασμό.

 

Παρόλο που κυβερνητικά στελέχη μας διαβεβαιώνουν για την επιτυχημένη έκβαση της εθνικής εκστρατείας εμβολιασμού, παρόλο που δημοσιογράφοι και κάθε είδους ειδικοί εδώ και μήνες μας διαβεβαιώνουν ότι ο εμβολιασμός είναι απόλυτα ασφαλής και αναγκαίος, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου φαίνεται να μην έχει πειστεί ακόμα για τα οφέλη του. Το ποσοστό εμβολιασμού στην Ελλάδα θεωρείται μικρό. Καθώς το ποσοστό αυτό, από ό,τι φαίνεται, είναι πολύ μικρότερο από αυτό που περίμενε η κυβέρνηση και το επιστημονικό της επιτελείο, επιχειρούν τώρα να επιβάλουν τον καταναγκαστικό εμβολιασμό με τη δημιουργία πολιτών δύο ταχυτήτων, με τον κοινωνικό στιγματισμό όσων δεν εμβολιάστηκαν, την απειλή απόλυσης και τη θέσπιση προνομίων για όσους έχουν αποκτήσει πιστοποιητικό εμβολιασμού. Για να ταξιδέψεις, να βρεθείς με άλλους ανθρώπους, να διασκεδάσεις αλλά και να εργαστείς θα πρέπει να έχεις εμβολιαστεί!

 

Στην Ελλάδα ήδη εφαρμόζεται το Ευρωπαϊκό Ψηφιακό Πιστοποιητικό Covid-19 για την ακτοπλοΐα και τις αεροπορικές μετακινήσεις, ενώ η κυβέρνηση εξήγγειλε πρόσφατα τη χρήση χώρων μόνο από εμβολιασμένους (χώροι εστίασης, ψυχαγωγίας και άθλησης),1 καθώς και τη θεσμοθέτηση προνομίων (π.χ. μέσα μαζικής μεταφοράς), ως μέσα εκβιασμού και πίεσης σε αυτούς που δεν έχουν εμβολιαστεί. Στην ουσία, μιλάμε για την εγκαθίδρυση ενός υγειονομικού απαρτχάιντ το οποίο διαχωρίζει τους κατοίκους μιας χώρας σε εμβολιασμένους και μη, σε καθαρούς και μολυσματικούς. Εμβολιάστηκες; Τότε δικαιούσαι να έχεις κοινωνική ζωή. Ακόμα και αυτά που θεμελίωσαν οι φιλελεύθερες δημοκρατίες ως ανθρώπινα δικαιώματα, τώρα δεν μπορούν να θεωρηθούν επ’ ουδενί κτήμα της ανθρωπότητας, αλλά αποτελούν ένα είδος προνομίου το οποίο για να το κερδίσεις θα πρέπει να καταπατήσεις τα δικαιώματα των μη προνομιούχων.

 

Όμως, ο εκβιασμός υπέρ του εμβολιασμού δεν σταματάει στις δραστηριότητες του “ελεύθερου χρόνου”, αλλά περνάει πλέον και στο πεδίο της επιβίωσης. Για να βρεις δουλειά ή για να συνεχίσεις να εργάζεσαι, θα πρέπει να εμβολιαστείς. Οι απειλές από εργοδότες στη βιομηχανία της υγείας, στον τουρισμό, στην ιδιωτική εκπαίδευση αλλά και σε όλους τους άλλους κλάδους είναι πλέον καθημερινές, ενώ η κυβέρνηση τους έχει δώσει το πράσινο φως για απολύσεις (οι οποίες βέβαια είχαν ξεκινήσει καιρό πριν).2 Ο εμβολιασμός μετατρέπεται σε τυπικό προσόν για να προσληφθείς και τα ψηφιακά πιστοποιητικά εμβολιασμού σε πιστοποιητικά υγειονομικής νομιμοφροσύνης. 

Αυτά είναι τα νέα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Ανάλογα είναι και τα σχέδια του κράτους με την επέκταση του υγειονομικού απαρτχάιντ και στους υπόλοιπους χώρους εργασίας: οι έχοντες πιστοποιητικό εμβολιασμού ήδη απαλλάχτηκαν από τη διενέργεια εβδομαδιαίων υποχρεωτικών self-tests, ενώ τα δωρεάν self-tests για τους ανεμβολίαστους πρόκειται σύντομα, από ό,τι φαίνεται, να αντικατασταθούν από τα πολυέξοδα και χωρίς δυνατότητα ψευδούς καταχώρησης αποτελεσμάτων rapid και pcr tests. Αν προσθέσουμε και τη θέσπιση μέτρων για καταστήματα και υπηρεσίες αποκλειστικά για εμβολιασμένους, καθώς και τη δυνατότητα που έδωσε το κράτος στους εργοδότες να γνωρίζουν ποιοι εργαζόμενοι έχουν εμβολιαστεί, καταστρατηγώντας κάθε έννοια προστασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, το πεδίο στην αγορά εργασίας πρόκειται να γίνει όλο και πιο εφιαλτικό.

 

Πέρα όμως από τα εξωφρενικά μέτρα εκβιασμού των πολιτών, η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να ανακοινώσει το αδιανόητο από νομική και ηθική άποψη, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό συγκεκριμένων κατηγοριών εργαζομένων. Πρόσφατα, ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε την επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού στους υγειονομικούς και στο προσωπικό μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ, με τη σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης και με τη συνέργεια των υπολοίπων κομμάτων. 

Είχε προηγηθεί η απροειδοποίητη επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού στα σώματα της ΕΜΑΚ (προφανώς για να δοκιμάσουν τις αντιδράσεις σε ένα σώμα που αριθμεί πολύ λιγότερους κρατικούς υπαλλήλους) και, όπως φαίνεται από δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, θα πάρουν σειρά και τα υπόλοιπα σώματα ασφαλείας, καθώς και οι εκπαιδευτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στην εστίαση. Μπορεί το κράτος να επιβάλει με τη βία τον εμβολιασμό σε ανθρώπους που δεν το επιθυμούν;

 

Η επιβολή ιατρικής πράξης συνιστά βασανιστήριο και απαγορεύεται

 

Υποτίθεται ότι, μέχρι και σήμερα, σύμφωνα με τον Κώδικα της Νυρεμβέργης, τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελληνική νομοθεσία και το Σύνταγμα,3 ο υποχρεωτικός εμβολιασμός, όπως άλλωστε και η επιβολή κάθε ιατρικής πράξης και ιατρικών πειραμάτων, συνιστά βασανιστήριο και απαγορεύεται. Ο γιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς τη συναίνεση του ασθενή και η συναίνεση δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής, αλλά πλήρους και κατάλληλης ενημέρωσης για το θέμα από όλες τις πηγές.

 

Αντίθετα, αυτό που ζούμε είναι η μονόπλευρη ενημέρωση, η λογοκρισία, οι απειλές, οι απολύσεις ακόμα και οι ποινικές διώξεις. Η μία και μόνη ορθολογική προσέγγιση από την Ε.Ε. 4 είναι αυτή που ορίζει το επιστημονικό κρατικό ιερατείο και οι υγειονομικές αρχές (ΕΟΔΥ), ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC). Οποιεσδήποτε άλλες απόψεις ορίζονται ως ψευδείς ειδήσεις και αποσιωπούνται ή λογοκρίνονται από τα ΜΜΕ και τα social media. Οποιοσδήποτε αμφισβητεί την καθεστωτική αφήγηση για την υγειονομική κρίση, την κρατική διαχείριση και την προσπάθεια επιβολής μαζικού εμβολιασμού, στιγματίζεται ως ψεκασμένος, αρνητής ή συνωμοσιολόγος.

 Πρώτος στόχος την άνοιξη του 2020 ήταν οι επιστήμονες που αμφισβήτησαν την κυρίαρχη αφήγηση για την επιδημία και το μέγεθος της φονικότητας του ιού, καθώς και οι υγειονομικοί που έπραξαν το αυτονόητο, δηλαδή να καταγγείλουν τις σοβαρές ελλείψεις και τις συνθήκες στα νοσοκομεία. Το καλοκαίρι ακολούθησαν διαδικασίες για να ξεκινήσουν διώξεις σε προσωπικούς λογαριασμούς και σελίδες στα social media όπως και σε blog και ιστοσελίδες.

 

Από τη στιγμή που ξεκίνησε η εμβολιαστική εκστρατεία, τα βέλη της λογοκρισίας και της προπαγάνδας στράφηκαν σε αυτούς που αμφισβητούν την ασφάλεια και το πολυδιαφημισμένο όφελος των εμβολίων, όπως επίσης και στους υγειονομικούς που αρνήθηκαν να εμβολιαστούν.

 

Η στοχοποίηση των “ηρώων στον πόλεμο ενάντια στον αόρατο εχθρό” ως εκβιασμός στο σύνολο του πληθυσμού

 

Για μήνες ήταν καθημερινές οι απειλές και οι δηλώσεις υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού των υγειονομικών, από δημοσιογράφους, πολιτικούς, νομικούς, αλλά ακόμα και από γιατρούς, οι οποίες βασίζονταν στο επιχείρημα πως οι υγειονομικοί “είναι δυνητικά επικίνδυνοι όχι μόνο για τη δική τους υγεία, αλλά και για την υγεία των συναδέλφων τους και των ασθενών που φροντίζουν”5 και πως “όποιος δεν θέλει να εμβολιαστεί, θα πρέπει να αλλάξει χώρο εργασίας ή να πάει σε άλλο χώρο του υγειονομικού συστήματος ή να παραπεμφθεί με βάση το πειθαρχικό δίκαιο για οποιαδήποτε ποινή”!6 

Ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία απέναντι στους υγειονομικούς δεν περιορίστηκε μόνο σε δηλώσεις στα media. Όποιος τόλμησε να μιλήσει και να αμφισβητήσει την καθεστωτική προπαγάνδα κινδύνευσε με δυσμενείς μετακινήσεις και διώξεις.7 Όσο η προπαγάνδα και η λογοκρισία εντείνονταν, τόσο αυξάνονταν η πίεση και ο εκβιασμός των εργαζομένων από τις διοικήσεις των νοσοκομείων και τους κλινικάρχες οι οποίοι, καταστρατηγώντας οποιαδήποτε έννοια προστασίας προσωπικών δεδομένων, τρομοκρατούσαν ανεμβολίαστους εργαζόμενους με την απειλή κυρώσεων. Η πίεση που ασκούνταν και συνεχίζει να ασκείται στους εργαζόμενους του ΕΣΥ ήταν τόσο μεγάλη που, κάθε φορά που εμφανίζονται οι εκπρόσωποί τους στα κανάλια, αναμασούν πάντα την ίδια δικαιολογία, ότι δεν πρόλαβαν να εμβολιαστούν και θα το κάνουν με την πρώτη ευκαιρία, προσπαθώντας μάλλον να κρύψουν ότι ένας από τους λόγους που κάποιοι δεν εμβολιάστηκαν είναι γιατί θεωρούν τα εμβόλια επικίνδυνα.

 

Στην ουσία, αυτές οι απειλητικές δηλώσεις δεν απευθύνονταν μόνο σε αυτούς αλλά στο σύνολο του πληθυσμού. Αν δεν αντιδρούσαν οι υγειονομικοί, τότε θα άνοιγε ο δρόμος για να επιβληθεί από το κράτος και τη φαρμακοβιομηχανία ο εμβολιασμός και στους υπόλοιπους επαγγελματικούς κλάδους (εκπαίδευση, τουρισμός, επισιτισμός κ.α.). Αν κατάφερναν να “πείσουν” με την απειλή ποινών τους “ήρωες στον πόλεμο ενάντια στον αόρατο εχθρό”, τότε θα ήταν πολύ πιο εύκολο να στρέψουν τις απειλές και στον υπόλοιπο πληθυσμό, εξαναγκάζοντάς τον να υποκύψει στην ψυχολογική πίεση και να επιτευχθεί ο στόχος του μαζικού εμβολιασμού όλων των κατοίκων της χώρας. Και έτσι έγινε. 

Η συντριπτική πλειοψηφία των υγειονομικών εδώ και μήνες δεν έχει αντιδράσει. Ο Σύριζα, μέσω του τομεάρχη υγείας Ξανθού, στήριξε το αδιανόητο του επικείμενου υποχρεωτικού εμβολιασμού τους. Η πλειοψηφία της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου κάνει πως δεν βλέπει.

 

Ο εκβιασμός και η τρομοκρατία έχουν περάσει πλέον στο σύνολο της κοινωνίας, σε μια προσπάθεια του κράτους και των πλασιέδων των φαρμακευτικών να κάνουν τη ζωή των πολιτών όσο το δυνατόν δυσκολότερη εάν δεν εμβολιαστούν και σε μία απροκάλυπτη προσπάθεια δημιουργίας δύο εχθρικών μεταξύ τους στρατοπέδων: εμβολιασμένων και μη. Η εγκαθίδρυση του Green Pass για τα ακτοπλοϊκά ταξίδια συνοδεύτηκε από απειλητικές εισηγήσεις της ακαταδίωκτης Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το μπλοκάρισμα των ανεμβολίαστων στις μετακινήσεις τους εκτός νομού. Τις ανακοινώσεις για τη μετατροπή των εργαζομένων στην εστίαση σε υγειονομικούς αστυνόμους ακολούθησαν δηλώσεις πανεπιστημιακών ιατρών για δρομολόγια και συρμούς στα μέσα μαζικής μεταφοράς μόνο για εμβολιασμένους. Με αποκορύφωμα τις δηλώσεις Σκέρτσου ότι από Σεπτέμβρη τα περιοριστικά μέτρα θα αφορούν μόνο τους ανεμβολίαστους και χωρίς καμιά οικονομική στήριξη από το κράτος.

 

Που στηρίζονταν όλες αυτές οι απειλές; Για ποιον λόγο πρέπει να δημιουργηθούν εσωτερικά σύνορα για τους ανεμβολίαστους τα οποία θα μπορούν να διασχίσουν μόνο με αλλεπάλληλα διαγνωστικά τεστ, ενώ οι εμβολιασμένοι θα έχουν κάρτα ελευθέρας; Είναι γνωστό πως τα συμβατικά εμβόλια σε γενικές γραμμές στοχεύουν στην όσο το δυνατό μεγαλύτερης διάρκειας ανοσοποίηση, καθώς και στην αποτροπή της μετάδοσης της νόσου. 

Τα νέα εμβόλια, όπως αναφέρεται και στην αδειοδότηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ), δεν γνωρίζει κανείς για πόσο καιρό προσφέρουν ανοσία, όπως επίσης δεν εγγυώνται τη μη μετάδοση του ιού! 

Δηλαδή, δεν εμποδίζεται με βεβαιότητα η μετάδοση του ιού στον εμβολιαζόμενο, όπως δεν εμποδίζεται και η μετάδοση από τον εμβολιαζόμενο σε άλλους. Για ποιον λόγο, λοιπόν, επιμένουν πως οι ανεμβολίαστοι αποτελούν κίνδυνο για τη μετάδοση ενώ είναι γνωστό πως και οι εμβολιασμένοι για την Covid-19 δεν την αποτρέπουν; Προφανώς, εσκεμμένα και συνειδητά το αποκρύπτουν. Οπότε, αν δεν είσαι ηλικιωμένος και δεν ανήκεις σε ευπαθή ομάδα, για ποιον λόγο να ρισκάρεις να κάνεις ένα εμβόλιο που δεν έχει πάρει κανονική έγκριση και του οποίου οι μεσο-μακροπρόθεσμες παρενέργειες είναι άγνωστες, για να προστατευτείς από έναν ιό που, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που τον κολλάνε, θα τον περάσουν χωρίς ή με ήπια συμπτώματα; 

Για ποιον λόγο ένας νέος, πόσο μάλλον ένα παιδί, να εμβολιαστεί με ένα ιατρικό σκεύασμα που είναι υπό δοκιμή, ενώ δεν διατρέχει στην ουσία κανένα σοβαρό κίνδυνο από τον ιό;

 

Τα εμβόλια για την Covid-19 ουσιαστικά δεν έχουν πάρει έγκριση

 

Οι άδειες που πήραν τα εμβόλια στην ΕΕ και στις ΗΠΑ είναι άδειες “έκτακτης ανάγκης”, άδεια υπό προϋποθέσεις ,8 και άδεια χρήσης επειγουσών καταστάσεων (EUA) ,9 αντίστοιχα. Αυτές οι άδειες δεν συνιστούν έγκριση. Η χρήση τους χαρακτηρίζεται ως πειραματική και η φάση 3 των δοκιμών τους αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2022 και 2023 (ανάλογα με την εταιρεία). Κατά κανόνα, η διαδικασία παραγωγής και ελέγχου ενός εμβολίου απαιτεί 4 με 10 χρόνια και προφανώς οι διαδικασίες που είχαν οριστεί ως απαιτούμενες για να εγκριθεί ένα εμβόλιο δεν έχουν τηρηθεί.10 Ναι μεν τα εμβόλια με την τεχνολογία mRNA έχουν τη δυνατότητα πιο γρήγορης και μαζικής κατασκευής, αλλά το γεγονός πως πήραν “έγκριση” σε μερικούς μόνο μήνες εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ασφαλείας. Στην ιστοσελίδα της Pfizer, για παράδειγμα, αναφέρεται πως δεν θεωρείται εγκεκριμένο και η χρήση του είναι ερευνητική.11

 

Τα νέα εμβόλια είναι προϊόντα βιοτεχνολογίας

 

Είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζονται προϊόντα γενετικής μηχανικής στο ανθρώπινο σώμα σε τέτοια κλίμακα.12 Συνεπώς, είναι άγνωστες οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της, ιδιαίτερα μάλιστα σε αυτές τις συνθήκες που έχουν σκανδαλωδώς παρακαμφθεί δομικές φάσεις των δοκιμών ασφαλείας. Η φάση 3 του ελέγχου διενεργείται τώρα στον γενικό πληθυσμό, ουσιαστικά χωρίς να τον έχουν ενημερώσει. Με άλλα λόγια, ο παγκόσμιος πληθυσμός χρησιμοποιείται επίσημα ως πειραματόζωο.

 

Είναι βασικό επίσης να τονιστεί πως, παρά τις επίμονες προσπάθειες των βιοτεχνολογικών και αγροχημικών κολοσσών όπως η Μonsanto, η καλλιέργεια και η απελευθέρωση στο περιβάλλον γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών (GMO) έχουν απαγορευτεί στην ΕΕ από το 2001 και μετά. Οι ενστάσεις και οι φόβοι για τις άγνωστες μακροχρόνιες συνέπειες των GMO, τόσο για την ανθρώπινη υγεία όσο και για το φυσικό κόσμο συνολικά, εκφράστηκαν ποικιλοτρόπως από ένα διογκούμενο και πολύμορφο κίνημα αντίστασης στις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες και ανάγκασαν τους θεσμούς να νομοθετήσουν τα αυτονόητα.

 

Τα “παραδοσιακά” εμβόλια, δηλαδή τα εμβόλια μέχρι και το 2020 (με εξαίρεση κάποιες εργαστηριακές και μικρής κλίμακας δοκιμές των τελευταίων χρόνων σε νέες τεχνολογίες) στηρίζονταν στην “ενεργοποίηση” και απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος, εισάγοντας νεκρούς ή αδρανοποιημένους μικροοργανισμους ή εξουδετερωμένα παράγωγα αυτών. Από τους τρεις τύπους εμβολίων για τον SARS-CoV-2 που γνωρίζουμε στην Ευρώπη μόνο ο ένας είναι παραδοσιακός, αυτός του κινέζικου Sinovac, που στηρίζεται σε αδρανοποιημένο στέλεχος του ιού. Σε ό,τι αφορά στους άλλους δύο, τα μεν DNA εμβόλια (Astra Zeneca, Johnson & Johnson, Sputnik) τροποποιούν γενετικά- μέσω της βιοτεχνολογικά καινοτόμου μεθόδου του crispr- έναν ιό (στην προκειμένη περίπτωση, αδενοϊό πιθήκων) για να τον χρησιμοποιήσουν ως όχημα (ή vector, όπως αποκαλείται τεχνικά) για την επιμόλυνση του ανθρώπινου κυττάρου, τα δε mRNA εμβόλια (Pfizer, Moderna) κατασκευάζουν εργαστηριακά ένα ενισχυμένο τμήμα mRNA που μετατρέπει τα ριβοσώματα των κυττάρων σε εργοστάσια παραγωγής της παθογόνου ακίδας του ιού. Πρόκειται, δηλαδή, για τον ορισμό των GMO (ειδικά για τα DNA εμβόλια). Το αν τελικά είναι πιθανό να επηρεάσουν και το ανθρώπινο DNA είναι δευτερεύον. Το βασικό είναι ότι, για πρώτη φορά τα τελευταία 20 χρόνια, επιτρέπεται η απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στην ΕΕ και όχι στα χωράφια αλλά στο ίδιο μας το σώμα. Δηλαδή, αυτό που ήταν απαγορευμένο για τις ντομάτες επιτράπηκε 13 για τα κύτταρά μας!

 

Όποιος πεθαίνει μετά από εμβολιασμό, πεθαίνει από άλλες αιτίες

 

Δεν έχει ιδιαίτερη αξία να εστιάζουμε στην εξαιρετική επικινδυνότητα των νέων εμβολίων αναπαράγοντας τη ρητορική των φοβιών περί υγείας και βάζοντας από το παράθυρο το ζήτημα της “υγειονομικής ασφάλειας” ως διακυβεύματος. Αλλά δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να προσπεράσουμε τη συντονισμένη προπαγανδιστική εκστρατεία αποσιώπησης και υποκαταγραφής των παρενεργειών και των θανάτων από αυτά τα εμβόλια.

 

Σε πλήρη αντιστοιχία με τη συνειδητή υπερκαταγραφή και το φούσκωμα των θανάτων14 από τον ιό, που βασίστηκαν στο “όποιος πεθαίνει και τυχαίνει να είναι φορέας, πεθαίνει από τον κορωνοϊό”, το ελληνικό κράτος και οι επιστημονικές επιτροπές του, σε πλήρη συντονισμό με την ΕΕ, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο15 και τις φαρμακευτικές, προσπαθεί να πείσει με τα μέσα μαζικής προπαγάνδας και με κάθε τρόπο ότι, όποιος πεθαίνει ή σακατεύεται μετά από τα νέα εμβόλια, πεθαίνει από υποκείμενα νοσήματα ή σακατεύεται από άλλες αιτίες. Αφού πρώτα προσπάθησαν να μας πείσουν με κάθε τρόπο για την εξαιρετική φονικότητα του ιού και την αναγκαιότητα των καταστροφικών για την κοινωνία λοκντάουν, τώρα προσπαθούν διακαώς να μας πείσουν πως τα εμβόλια είναι ασφαλή και αποτελούν τη μοναδική λύση χωρίς να υπάρχει καμία εναλλακτική.

 

Από τα μέσα Δεκέμβρη έως τώρα, έχουν αναφερθεί στο αμερικάνικο σύστημα αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών εμβολίων VAERS, το οποίο εποπτεύεται από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), περισσότεροι θάνατοι και παρενέργειες από τη λήψη των νέων εμβολίων (Pfizer/Biontech, Moderna, Janssen), από όσες έχουν αναφερθεί από όλα τα παραδοσιακά εμβόλια μαζί τα τελευταία 15 χρόνια. 

Αυτές οι αναφορές δεν έχουν να κάνουν με την κακόφημη στα μέρη μας Astra Zeneca, αλλά από τα “καθώσπρέπει”, τα κυριλέ mRNA εμβόλια της Pfizer/Biontech και της Moderna. Εξίσου πολύ υψηλά είναι και τα νούμερα των θανάτων και των παρενεργειών από θρομβώσεις και μυοκαρδίτιδες από τα προαναφερθέντα εμβόλια, συν αυτό της AstraZeneca, που έχουν αναφερθεί –μέσω κίτρινων καρτών στην ΕΕ και στο Ηνωμένο Βασίλειο– στα συστήματα αναφοράς των παρενεργειών των εμβολίων που ελέγχονται από τον ΕΜΑ (EUDRA) και τον αντίστοιχο εθνικό οργανισμό της Αγγλίας (MHRA). 

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως η Κίτρινη Κάρτα16, δηλαδή η αναφορά και η καταγραφή των παρενεργειών στα συστήματα αυτά, είναι εθελοντική και χρησιμοποιείται ως ανοιχτό σε όλους μέσο συλλογής αναφορών προς τους εθνικούς οργανισμούς εποπτείας. Όπως επίσης γνωρίζουμε ότι οι καταχωρίσεις σε αυτές τις πλατφόρμες δεν αποδεικνύουν αυτομάτως αιτιώδη σύνδεση μεταξύ ενός εμβολίου και μιας παρενέργειας (αυτή υποτίθεται πως είναι δουλειά των υγειονομικών αρχών). Όμως πόσοι γιατροί ενημερώνουν τους ανθρώπους που πρόκειται να εμβολιαστούν για την ύπαρξη των κίτρινων καρτών και για το χρέος που έχουν οι ίδιοι οι γιατροί και οι επαγγελματίες υγείας να παρακολουθούν στενά και να αναφέρουν την εκδήλωση παρενεργειών, πόσο μάλλον θανάτων, που μπορεί να σχετίζονται με τα εμβόλια; Δεν ακούσαμε ποτέ από κάποιο κυβερνητικό στέλεχος, ειδικό ή δημοσιογράφο να αναφέρεται στην υποχρέωση των γιατρών αλλά και των εμβολιασμένων να αναφέρουν λεπτομερώς τις ανεπιθύμητες ενέργειες στο ανοιχτό προς όλους ηλεκτρονικό σύστημα αναφοράς του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ). 

Ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες, που η φάση 3 των δοκιμών των νέων εμβολίων διεξάγεται τώρα στο γενικό πληθυσμό, η παρακολούθηση, αναφορά και καταγραφή των ανεπιθύμητων ενεργειών θα έπρεπε να είναι πιο στενή, λεπτομερής και πλήρης από ποτέ, ώστε να συλλεχθούν όλα τα δεδομένα και να εξαχθούν όλα τα απαραίτητα συμπεράσματα για την ασφάλεια τους. Αντ’ αυτού βιώνουμε μία συντονισμένη προπαγανδιστική εκστρατεία υπέρ του εμβολιασμού με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την υποκαταγραφή και την απόκρυψη των παρενεργειών τους.

 

Στα μέσα Μαρτίου, δεκάδες χώρες περιόρισαν ηλικιακά και κάποιες από αυτές, όπως η Δανία, η Νορβηγία και η Σλοβακία, διέκοψαν καθολικά την χορήγηση του εμβολίου της Αstra Ζeneca λόγω περιστατικών θρομβώσεων (ενίοτε θανατηφόρων) κυρίως σε νέους και υγιείς ανθρώπους. Παρόλα αυτά, στις 18 Μάρτη ο ΕΜΑ αποφάσισε ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές, αποτελεσματικό και ότι τα οφέλη του υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό. Αυτό που δεν μας λένε όμως είναι ότι οι θάνατοι και οι σοβαρές παρενέργειες αφορούν κυρίως νέους και υγιείς ανθρώπους, οι πιθανότητες των οποίων να νοσήσουν βαριά και να πεθάνουν από τον κορωνοϊό είναι μηδαμινές. 

Τα εμβόλια, με όλες τις πιθανές παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένης και της πιθανότητας θανάτου, προορίζονται για υγιείς ανθρώπους και η λήψη τους γίνεται για προληπτικούς λόγους. Τα εμβόλια δεν είναι φάρμακα. Στην περίπτωση ενός φαρμάκου, κάποιος με σοβαρό νόσημα ζυγίζει το όφελος που μπορεί να έχει από αυτό σε σχέση με τις πιθανές παρενέργειες μετά την λήψη του. Το επιχείρημα για την ασφάλεια του εμβολίου της Αstra Ζeneca, ότι τα οφέλη από αυτό υπερτερούν έναντι των κινδύνων, θα ήταν αδιανόητο σε οποιαδήποτε άλλη ιστορική περίοδο. Η ανθρώπινη ζωή φτάνει στο κατώτατο επίπεδο, γίνεται αντικείμενο οικονομικίστικων μελετών κόστους/ωφέλειας.

 

Στο ίδιο μήκος κύματος με τον ΕΜΑ κινήθηκε και η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών. Αρχές Απρίλη, ενώ έχουν ήδη αναφερθεί οι πρώτοι θάνατοι και περιστατικά θρομβώσεων που μπορεί να σχετίζονται με το εμβόλιο της Astra Zeneca, η εθνική επιτροπή σπεύδει να δηλώσει ότι η εκστρατεία εμβολιασμού με το συγκεκριμένο σκεύασμα θα συνεχίσει κανονικά και ότι “ο κίνδυνος σοβαρής νόσησης και θανάτου από την Covid-19 είναι συντριπτικά μεγαλύτερος από τον κίνδυνο ενδεχόμενης εκδήλωσης θρόμβωσης με θρομβοπενία έπειτα από εμβολιασμό, ιδιαίτερα σε ηλικίες μεγαλύτερες των 30 ετών”. 

Ενώ οι περισσότερες χώρες στον κόσμο έχουν απαγορεύσει τη χρήση του εμβολίου της Astra Zeneca σε ηλικίες κάτω των 50 χρονών, η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει στα τέλη Απρίλη να ανοίξει εσπευσμένα την πλατφόρμα των εμβολιασμών για τις ηλικίες 30-39, χορηγώντας τους αποκλειστικά και μόνο το εμβόλιο αυτό, σε μία κίνηση να το ξεφορτωθεί εσπευσμένα σε νέους και υγιείς!

 Χαρακτηριστική για τη στάση της Επιτροπής Φαρμακοεπαγρύπνησης (Ε.ΦΑ.Ρ) του ΕΟΦ είναι η παραίτηση από την επιτροπή του Βλαχογιαννόπουλου, ο οποίος κατήγγειλε 17 πως τα μέλη της Ε.ΦΑ.Ρ προσπαθούν με κάθε τρόπο να κρύψουν πιθανές παρενέργειες των εμβολίων και πως ο ρόλος τους είναι να γνωματεύουν πάντοτε αρνητικά για τη συσχέτιση των περιστατικών θρομβώσεων, ιδιαίτερα των θανατηφόρων, με το εμβόλιο της Astra Zeneca. 

Με άλλα λόγια, είναι τσιράκια του EMA και έμμεσοι πλασιέδες της φαρμακοβιομηχανίας. Έπρεπε να περάσουν μήνες με καταγγελίες για παρενέργειες και θανάτους που δεν μπορούσαν πλέον να κρυφτούν, μέχρι να κάνει μία απλή σύσταση –αντί να τα απαγορεύσει– για να μην χορηγείται σε άτομα κάτω των 60 ετών.18

 

Ψηφιακό φακέλωμα για χάρη της υγείας

 

Η απαίτηση για ψηφιακό υγειονομικό πιστοποιητικό ως “πάσο” ή “διαβατήριο” δεν αφορά μόνο τον εμβολιασμό. Αφορά κυρίως την απαίτηση για την ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλο και περισσότερα προσωπικά δεδομένα και εκτεταμένο ψηφιακό φακέλωμα του καθένα. Η ιδέα είναι σχετικά απλή και δεν είναι καινούρια.19 Για να έχεις πρόσβαση σε χώρους, από ένα αεροδρόμιο έως μία καφετέρια ή ένα θέατρο και, γιατί όχι, σε κτίρια ή μια ολόκληρη περιοχή, θα πρέπει να επιδείξεις στην είσοδο (με το κινητό, μια πλαστική κάρτα ή χαρτί) το πιστοποιητικό σου, ώστε να σκαναριστεί. 

Κατέχοντας έναν μοναδικό κωδικό υπό την μορφή QR Code, ο υπολογιστής στην είσοδο θα έχει τη δυνατότητα να “διαβάζει” τις πληροφορίες που αντιστοιχούν στα δεδομένα σου, από τα στοιχεία της ταυτότητάς και τα data υγείας έως οποιαδήποτε άλλη πληροφορία μπορεί να προστεθεί στο μέλλον ως προαπαιτούμενη. 

Με το σκανάρισμα του κωδικού θα υπάρχει η δυνατότητα αποθήκευσης των metadata, δηλαδή του χρόνου και του τόπου επίδειξης του κωδικού, δημιουργώντας μια προσωποποιημένη βάση δεδομένων που θα ανανεώνεται διαρκώς, μια βάση δεδομένων η οποία θα φτιάχνει το προφίλ του κάθε υποκειμένου. Ξεκινώντας από τα ταξίδια του αρχικά, έχοντας όμως την δυνατότητα να καταγράφει τις κινήσεις, τις προτιμήσεις και την καθημερινή του ζωή στο μέλλον. Ο στόχος είναι η δημιουργία τεράστιων βάσεων δεδομένων με ενιαίο τρόπο, με ψηφιακό φάκελο του καθενός και της καθεμιάς, όπου όλα τα επιμέρους προσωπικά δεδομένα που κρατάνε οι τράπεζες, οι εφορίες, το υπουργείο δημόσιας τάξης, οι εταιρείες των κοινωνικών δικτύων και οι διαφημιστικές θα ενωθούν. Για κρατική χρήση. Αλλά και για εταιρική χρήση, είτε φανερά είτε στο σκοτάδι, από τις επιχειρήσεις πληροφορικής που θα έχουν την κυριότητα των έργων.

 

Κάποιος που φοβάται να μην κολλήσει τον ιό όλα αυτά σίγουρα θα τα θεωρεί υπερβολικά, αφού πιστεύει ότι ο σκοπός των ψηφιακών υγειονομικών πιστοποιητικών είναι η προστασία της δημόσιας υγείας. Θα μας πει πως είναι προσωρινά μέτρα μέχρι να περάσει η κρίση και ότι την προστασία των προσωπικών δεδομένων τη διασφαλίζει το κράτος. 

Μπορούμε όμως να εμπιστευτούμε το κράτος για την αποθήκευση και τη διαχείριση των δεδομένων μας, όταν το Ελληνικό Δημόσιο δώρισε στην Cisco προσωπικά δεδομένα 1.500.000 πολιτών του κατά τη διάρκεια της τηλεκπαίδευσης το 2020; Είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε πως τα δεδομένα αυτά, όντας ο μαύρος χρυσός του 21 ου αιώνα, δε θα αξιοποιηθούν από τις εταιρείες στις οποίες το κράτος αναθέτει την ανάπτυξη των μεγάλων κρατικών έργων πληροφορικής, όπως η Microsoft και η Palantir. 

Ποιο μέτρο από αυτά που επιβλήθηκαν εδώ και ένα χρόνο από το κράτος και την επιτροπή των επιστημόνων προστάτευσε τη δημόσια υγεία από τον ιό; Πόσο προσωρινά θα είναι τα ψηφιακά “υγειονομικά διαβατήρια”, όταν παραδίδουμε ασυζητητί το ένα θεμελιώδες δικαίωμα μετά το άλλο, από την ελεύθερη μετακίνηση έως το δικαίωμα πάνω στο ίδιο μας το σώμα; Πιστεύουμε ότι θα μας τα επιστρέψουν πίσω ένα πρωινό σαν να μην τρέχει τίποτα;

 

Η αποδοχή των νέων υγειονομικών μέτρων και του βιοϊατρικού κρατικού ελέγχου πάνω στο ίδιο μας το σώμα θα ανοίξει συγχρόνως τις θύρες ενός νέου ψηφιακού πανοπτικού, όπου η υγεία μας θα εξαρτάται σε σχεδόν απόλυτο βαθμό από τις αποφάσεις του κράτους και των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών. Με το ψηφιακό υγειονομικό πιστοποιητικό επιδιώκεται να υλοποιηθούν κρατικές και καπιταλιστικές στοχεύσεις σε σχέση με την υγεία οι οποίες έχουν οριστεί εδώ και 40 χρόνια και έχουν πιο λεπτομερώς καθοριστεί τα τελευταία χρόνια. 20 

Η αξιοποίηση από το ελληνικό κράτος των ψηφιακών εργαλείων -που αναδείχτηκαν στο εμβολιαστικό πρόγραμμα με το οργουελικό όνομα “Ελευθερία”- για την προώθηση του Εθνικού Προγράμματος Πρόληψης “Σπύρος Δοξιάδης” και την υπενθύμιση μέσω sms “κρίσιμων” προληπτικών εξετάσεων και τακτικών παιδικών ή αντιγριπικών εμβολιασμών μάς εισάγει στην προοπτική εγκαθίδρυσης μίας δυστοπικής πραγματικότητας: ένα κοινωνικό point system όπου η πρόσβαση σε κρατικές υγειονομικές παροχές θα εξαρτάται από τη συμμόρφωση στις εντολές των υγειονομικών αρχών για διαρκείς διαγνωστικές εξετάσεις και προληπτικές παρεμβάσεις και από την αποδοχή της υποχρεωτικής αυτοεπιτήρησης μέσα από ένα πλέγμα αλγοριθμικών μοντέλων. Όλοι θα θεωρούμαστε άρρωστοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου και θα πρέπει να δίνουμε διαρκώς αναφορά σε μία νέα ιατρική αστυνομία.

 

Η αριστερά σπεύδει να εμβολιαστεί

 

Θα φανταζόμασταν ποτέ ότι θα μπορούσε να επιβληθεί από το κράτος απαγόρευση κυκλοφορίας χωρίς να ανοίξει ρουθούνι; Ότι, για να πάμε να δούμε μια φίλη, θα έπρεπε να δώσουμε γραπτή αναφορά στο κράτος και την αστυνομία του; Ότι, για να κυκλοφορήσουμε στο δρόμο, θα έπρεπε να είμαστε μασκοφορεμένοι; Ότι θα αποδεχόμασταν τη βίαιη επιβολή ιατρικών πράξεων, όπως τον εξαναγκασμό σε συνεχόμενα τεστ και τη λήψη πειραματικών εμβολίων, χωρίς διαμαρτυρία; Τίποτα δεν θα μπορούσε να επιβληθεί χωρίς την έμπρακτη συναίνεση του συνόλου του πολιτικού χώρου που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε “αριστερά”, συμπεριλαμβανομένου και μεγάλου μέρους του αντιεξουσιαστικού χώρου.

 

Θα φανταζόμασταν επίσης ποτέ ότι ο πολιτικός χώρος, που παραδοσιακά ήταν αυτός που εξεγείρεται και διαμαρτύρεται, αφού πρώτα θα έδινε λευκή επιταγή στην κυβέρνηση για την καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ελεύθερης μετακίνησης και του συνέρχεσθαι, τώρα κάνει πως δεν βλέπει τον επερχόμενο ολοκληρωτισμό της καταναγκαστικής χορήγησης πειραματικών ιατρικών σκευασμάτων στον πληθυσμό; Ακολουθώντας την κοινοβουλευτική εκδοχή της αριστερής αντιπολίτευσης (είτε στη σοσιαλδημοκρατική είτε στην σταλινική εκδοχή της), η πλειοψηφία του αντικαπιταλιστικού κινήματος οικειοποιήθηκε πλήρως την κρατική βιοϊατρική αφήγηση περί “ατομικής-κοινωνικής ευθύνης”, τα “υγειονομικά μέτρα”, καθώς και ό,τι άλλο προωθεί ως ελπίδα η επίσημη προπαγάνδα, όπως τα εμβόλια. 

Σιγή ιχθύος για τα sms, την απαγόρευση κυκλοφορίας και την υποχρεωτική μασκοφορία, καμιά αντίδραση για την επιβολή των self tests στους εργαζόμενους και τους μαθητές· όσο για τα εμβόλια… ούτε λόγος! Τι μεσολάβησε από τα προηγούμενα χρόνια και ξεχάσανε τόσο γρήγορα τον παραμορφωτικό ρόλο των ΜΜΕ και των ειδικών, την εγκληματική φύση της φαρμακοβιομηχανίας; 

Τι άλλαξε τώρα και ξεχάσανε την έρευνα, τη διασταύρωση των πληροφοριών μακριά από την προπαγάνδα, τι άλλαξε και ξεχάσανε την αντιπληροφόρηση; Για κάποιο λόγο, μοιάζει λες και ήταν έτοιμοι από πάντα για αυτόν τον διαρκή, συχνά οικειοθελή και εθελόδουλο, εγκλεισμό. Την τυφλή πίστη στα καταστροφικά για την υγεία και την κοινωνία λοκντάουν, τις μάσκες και την κοινωνική αποστασιοποίηση διαδέχτηκε ο ενθουσιασμός της προοπτικής του μαζικού εμβολιασμού ως εξόδου από τον οικειοθελή εγκλεισμό.

 

Όταν με την επιβολή των λοκντάουν το διακύβευμα ήταν η κατά μέτωπο επίθεση στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, τότε αποδέχτηκαν την κοινωνική αποστασιοποίηση και το μόνο που διεκδικούσαν ήταν προσλήψεις, ενίσχυση του ΕΣΥ και των ΜΕΘ. Αλλά τότε, η άκριτη αναγωγή του δευτερεύοντος σε πρωτεύον μπορούσε να έχει μια ανθρωπιστική χροιά που να θόλωνε τη συστράτευση στον “πόλεμο ενάντια στον αόρατο εχθρό”. Σήμερα, απέναντι στο υπό κατασκευή υγειονομικό απαρτχάιντ, η αριστερά το μόνο που επιλέγει να αμφισβητήσει είναι η πρακτική της πατέντας και η υποταγή του δημοσίου συμφέροντος στα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας. 

Προκειμένου να μην συγκρουστούν με την κοινή γνώμη αλλά και να μην ενδυναμωθούν οι “παράνοιες των αντιεμβολιαστών” (ένα σκιάχτρο το οποίο οι ίδιοι σκοπίμως υπερπροβάλλουν), πετάνε την μπάλα στην εξέδρα για την υποχρεωτικότητα των πιστοποιητικών εμβολιασμού και για τον πειραματισμό των βιοτεχνολογικών εμβολίων. 

Απογυμνωμένοι μετά από τους πολύμηνους συμβιβασμούς και υιοθετώντας την ανάλογη κυνικότητα, ορισμένοι από αυτούς φτάνουν να μιμούνται πολιτικούς αρχηγούς ποστάροντας σέλφι με το τσίμπημα. Κι άμα λάχει, ξεδιάντροπα ειρωνεύονται ότι “έβαλαν το τσιπάκι” αν κάποιος τους επισημάνει ότι αυτογελοιοποιούνται. Όσο μάλιστα κουνάνε το δάκτυλο στους ανεμβολίαστους, αναπαράγουν το ιδεολόγημα της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης με κοινοτιστική φρασεολογία.

 

Η λογοκρισία και η κατασυκοφάντηση από τα ΜΜΕ οποιουδήποτε αμφισβητεί την καθεστωτική βιοϊατρική προπαγάνδα ως “ακροδεξιού, αρνητή και συνωμοσιολόγου” φαίνεται πως δεν είχε ως στόχο μόνο την καταστολή των ίδιων των “διαφωνούντων” -την ακροδεξιά και τους θρησκευόμενους- αλλά και την επιβολή της κινηματικής σιωπής και της αυτολογοκρισίας από τον ιδεολογικό αντίπαλο της ακροδεξιάς, την αριστερά. Είναι σαν να σκέφτεται κανείς ότι “από την στιγμή που σύσσωμα τα ΜΜΕ φωτογραφίζουν τους ακροδεξιούς ως αυτούς που αντιδρούν στα λοκντάουν και τα υγειονομικά μέτρα, τότε «εμείς» θα πρέπει να αποφύγουμε με κάθε τρόπο τη σύνδεσή μας με αυτούς, ώστε να μην μας κατηγορήσουν ως αρνητές και ψεκασμένους”.

 

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ρόλος της ακροδεξιάς και των θρησκευόμενων δεν είναι ανησυχητικός. Ο φαινομενικά αντισυμβατικός ρόλος (και λόγος περί ελευθερίας) της λαϊκής δεξιάς ή της ακροδεξιάς είναι η αναπαράσταση της διαμαρτυρίας που θέλει να καπηλευτεί, να παραμορφώσει και εν τέλει να συσκοτίσει τα πραγματικά ελευθεριακά κίνητρα κάθε αντίθεσης σε καθεστώτα ανελευθερίας. Βάσει του δικού τους αυτοπροσδιορισμού, μπορεί να παρουσιάζουν εαυτούς ως εξωσυστημικούς, ωστόσο εξυπηρετούν την ύπαρξη του οικοδομήματος του έθνους – κράτους και τους ιδεολογικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του.

 

Άλλωστε, η συγκεκριμένη εμβολιαστική εκστρατεία, όπως κι άλλες στο παρελθόν, ανάμεσα σε ποικίλες αναπαραστάσεις και συμβολισμούς, κάνει επίκληση του εκάστοτε πατριωτικού καθήκοντος, αναδεικνύοντας σαν στόχο την εθνική –ή κοινωνική υπό τη σκέπη του εκάστοτε κράτους– ενότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, η συνεχής επίκληση στον δικαιωματισμό και τον δημοκρατισμό θέτει όρια στη δυνατότητα μετατροπής της εναντίωσης στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης σε εναντίωση κατά της κυριαρχίας κράτους και κεφαλαίου συνολικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, βάσει στρατηγικής και τακτικής, η προοπτική είναι η καταστροφή του υπάρχοντος κόσμου και η μετάθεση του φόβου στο αντίπαλο στρατόπεδο. Του φόβου της εξέγερσης που δεν ζητά νομικές επικυρώσεις και συνταγματικές εγγυήσεις.

 

Το πολιτικό διακύβευμα

 

Βρισκόμαστε στο κατώφλι ενός νέου υγειονομικού ολοκληρωτισμού. Το κράτος, αφού πρώτα καταπάτησε με πρόσχημα τη δημόσια υγεία κάθε αδιαπραγμάτευτο ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα – την ελεύθερη μετακίνηση, του συνέρχεσαι και της εργασίας – τώρα τα επιστρέφει ως προνόμια, ως ανταλλάξιμο είδος, σε αυτούς που θα δεχτούν να γίνουν πειραματόζωα για τις ανάγκες του κράτους υγειονομικής ασφάλειας και της φαρμακοβιομηχανίας. 

Σε αυτήν την εφιαλτική συγκυρία, πρέπει να γνωρίζουμε ότι όλοι θα κριθούμε για την προθυμία μας να επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση ενός νέου υγειονομικού απαρτχάιντ. Οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι η προθυμία μας να δεχτούμε τα λοκντάουν με τις αδιανόητες απαγορεύσεις, όπως και η προθυμία μας να εμβολιαστούμε για χάρη της εργοδοσίας, ολιγοήμερων διακοπών ή ελεύθερης πρόσβασης σε συναυλίες, γήπεδα, μπαρ και κινηματογράφους, είναι αυτά που θέτουν πλέον τις βάσεις του νέου υγειονομικού ολοκληρωτισμού. 

Για να κάνεις χρήση των προνομίων και των δικαιωμάτων που θα σου παρέχει το ψηφιακό πιστοποιητικό εμβολιασμού, θα πρέπει να ποδοπατήσεις τα δικαιώματα αυτών που δεν έχουν εμβολιαστεί. Είναι χρέος μας, λοιπόν, να αρνηθούμε να κάνουμε χρήση των προνομίων που θα μας προσφέρουν το κράτος και οι εταιρείες, καθώς τα εμβόλια δεν προορίζονται μόνο για να χτίσουν “τοίχο ανοσίας”, αλλά έναν κοινωνικό τοίχο αποκλεισμών, διαχωρισμών και ανισοτήτων.

 

Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμα και αν κάποιος έχει εμβολιαστεί, οφείλει να αντισταθεί με κάθε μέσο στον καταναγκαστικό εμβολιασμό των άλλων. Ακόμα και αν τα νέα εμβόλια ήταν πλήρως δοκιμασμένα και ασφαλή, οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες απέναντι στο αδιαμφισβήτητο δικαίωμα όσων ανθρώπων αρνηθούν –για οποιοδήποτε λόγο– την επιβολή οποιασδήποτε ιατρικής πράξης πάνω στο σώμα τους. Εάν δεχτούμε αυτά που μας επιβάλλουν αυτήν την στιγμή, πρέπει να γνωρίζουμε ότι γινόμαστε συμμέτοχοι στην εγκαθίδρυση ενός νέου υγειονομικού φασισμού.

 

Αναφορές

 

1.  Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα που εφάρμοσε το “πράσινο πάσο” για δραστηριότητες εντός της χώρας, ενώ ακολούθησε η Κύπρος με την εφαρμογή του Coronapass το οποίο δίνει πρόσβαση στην εστίαση, τους χώρους λατρείας, ψυχαγωγίας, λιανεμπορίου, κοινωνικών εκδηλώσεων, άθλησης και τουριστικά καταλύματα. Αντίστοιχα προνόμια για τους εμβολιασμένους και με την ταυτόχρονη περιθωριοποίηση των ανεμβολίαστων επιβάλλονται σταδιακά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

2.  Αρχές Μαρτίου απολύθηκαν δύο εργαζόμενοι στο Γηροκομείο Μητρόπολης Ηλείας γιατί αρνήθηκαν να εμβολιαστούν. Στα μέσα του ίδιου μήνα ακολούθησε η απόλυση φροντίστριας στο Γηροκομείο των Ιδρυμάτων Καλοκαιρινού για τον ίδιο λόγο.

3.  Στη Σύμβαση Του Οβιέδο (Κυρωμένη στην Ελλάδα με Ν.2619/1998) – Αρχή της ελεύθερης συναίνεσης έπειτα από πλήρη και κατάλληλη ενημέρωση. Ομοίως και στον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν3418/2005), άρθρο 12 §2γ: “Η συναίνεση να μην είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής και να μην έρχεται σε σύγκρουση με τα χρηστά ήθη”. Στο Σύνταγμα: Η παρέμβαση στην υγεία και στη γενετική ταυτότητα συνιστά βασανιστήριο (ερμηνευτικά από άρθρο 7 §2 & άρθρο 5 §5). Ομοίως και σε διεθνείς διακηρύξεις.

4.  Βλ. την κοινή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής & του ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης για την COVID-19 – Αγώνας για τη σωστή παρουσίαση των γεγονότων, Βρυξέλλες, 10/6/2020.

5.  Παναγιώτης Τουχτίδης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου Παπαγεωργίου.

6.  Ανδρέας Λοβέρδος, βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, πρώην υπουργός υγείας.

7.  Ενδεικτικά, τον Φεβρουάριο ασκήθηκε δίωξη στον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ για διασπορά ψευδών ειδήσεων, αμέσως μετά τη δήλωσή του ότι η παράλυση της νοσηλεύτριας στην Κέρκυρα μετά τον εμβολιασμό της οφειλόταν σε παρενέργεια του εμβολίου.

8.  Στην ΕΕ δόθηκε “υπό όρους έγκριση” (Conditional Marketing Authorization), που σημαίνει ότι “δόθηκε στη βάση λιγότερο εμπεριστατωμένων δεδομένων από αυτά που απαιτούνται συνήθως, σταθμίζοντας ότι τα οφέλη ξεπερνούν το ρίσκο και ότι η εταιρεία θα παρέχει συνεχώς νέα δεδομένα στο μέλλον”. Όπως ενημερώνει επισήμως ο ΕΜΑ: “είναι ακόμη άγνωστη η επιρροή του εμβολίου στη μετάδοση του ιού”, όπως “άγνωστο είναι και το πόσο καιρό διαρκεί η προστασία”.

9.  Η ειδική άδεια του FDA αφορά στην αντιμετώπιση CBRN απειλών (Chemical Biological Radiological Nuclear).

10.  Είναι χαρακτηριστική η άμεση πίεση που ασκήθηκε στον FDA από τον ίδιο τον Τραμπ για επίσπευση των διαδικασιών, απειλώντας με εξαναγκαστική παραίτηση τον πρόεδρο του οργανισμού σε περίπτωση που η έγκριση δεν δοθεί. Στην Ευρώπη, αντίστοιχη πίεση υποδηλώνεται και μόνο από το γεγονός ότι ανακοινώθηκαν οι εμβολιασμοί πριν καν δοθεί η έγκριση.

11.  Fact Sheet for Recipients and Caregiversemergency Use Authorization (EUA) of the Pfizer-Biontech Covid-19 Vaccine to Prevent Coronavirus Disease 2019 (Covid-19) in Individuals 12 Years of Age and Older.pdf (Revised: 25 June 2021)

12.  Το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θεραπευτικών ή προληπτικών προϊόντων βιοτεχνολογίας δεν είναι καινούριο και εντάσσεται σε πρωτοβουλίες εντατικοποίησης της δημόσιας ετοιμότητας στην υπόθεση της δημόσιας υγείας, ανεξαρτήτως του βαθμού έντασης της εκάστοτε υγειονομικής απειλής. Στις πρωτοβουλίες αυτές περιλαμβάνεται ο σχεδιασμός για τη δημιουργία αποθεμάτων σε εμβόλια, καθώς και η ανάπτυξη νέων εμβολίων πέρα από τα “παραδοσιακά”. Εδώ και πολλές δεκαετίες, ο τομέας της αντίστοιχης έρευνας είναι στενά συνδεδεμένος με στρατιωτικές προτεραιότητες. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τον κομβικό ρόλο της DARPA (Defence Advanced Research Projects Agency), της υπηρεσίας ερευνών κι ανάπτυξης του υπουργείου άμυνας των ΗΠΑ, στην ανάπτυξη των εμβολίων Covid-19. Το 2015 η DARPA ιδρύει μια εταιρεία βιοτεχνολογίας, την Inovio Pharmaceuticals, χρηματοδοτώντας την με 45 εκατομμύρια δολάρια προκειμένου να αναπτύξει πολλαπλές προσεγγίσεις αντιμετώπισης και πρόληψης σε σχέση με τον Ebola (δηλαδή ένα εμβόλιο βασισμένο στο DNA, καθώς και θεραπευτικά προϊόντα μονοκλωνικών αντισωμάτων είτε συμβατικά είτε βασισμένα στο DNA). Με την εμφάνιση του ιού SARS- CoV-2, η DARPA μαζί με ένα άλλο γραφείο που υπάγεται στο υπουργείο άμυνας των ΗΠΑ, το JPEO-CBRND (Joint Program Executive Office for Chemical, Biological, Radiological and Nuclear Defence), χρηματοδότησαν με 37,6 εκατομμύρια δολάρια μια ομάδα επιστημόνων (από τα πανεπιστήμια της Πενσυλβάνια και της Ιντιάνα, από το ινστιτούτο Wistar και την Astra Zeneca) για να αξιοποιήσουν την καινοτόμα τεχνολογία του Inovio που αφορά μονοκλωνικά αντισώματα με κωδικοποιημένο DNA, τις λεγόμενες τεχνολογίες dMab ® (DNA-encoded monoclonal antibody), και για να αναπτύξουν ειδικά dMabs για τον SARS-CoV-2 που να έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν είτε ως θεραπευτική είτε ως προληπτική αντιμετώπιση της Covid-19.

13.  Στις 10 Ιουλίου 2020 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε μέσω επείγουσας διαδικασίας ένα νέο κανονισμό, παρεκκλίνoντας από την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τους GMO, έτσι ώστε να επιτρέψει σε εμβόλια και θεραπείες για την Covid-19 να αναπτυχθούν πιο γρήγορα. Βλ. ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, “Parliament to allow COVID-19 vaccines to be developed more quickly”.

14.  Βλ. Υγειονομική Απειλή ή Πραξικόπημα;, Χωρίς Κανόνα, τεύχος 1, Δεκέμβριος 2020.

15.  Στην Κύπρο αποφασίστηκε πως δεν θα αναφέρεται αν είχε εμβολιαστεί κάποιος στην περίπτωση θανάτου του από την Covid-19, καθώς αυτό προσβάλλει τα προσωπικά του δεδομένα!Στην Βρετανία οι θάνατοι από Covid-19 που ανακοινώνονταν έως τώρα περιελάμβαναν κάθε θάνατο, ανεξαρτήτου αιτίας, αρκεί ο ασθενής να είχε θετικό τεστ για Covid-19 μέχρι και 28 μέρες πριν τον θάνατο. Τώρα που έχουν αρχίσει οι θάνατοι από Covid και εμβολιασμένων η επιτροπή SAGE (που συμβουλεύει σχετικά με επείγουσες καταστάσεις) συμβούλευσε τη βρετανική κυβέρνηση να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ανακοινώνει τους θανάτους από Covid-19, αναφέροντας θανάτους και από άλλες αιτίες, ώστε να μην αλλοιώνονται τα στοιχεία επιτυχίας του εμβολίου.Στις ΗΠΑ ο CDC ζητά επανέλεγχο των θετικών δειγμάτων για κορωνοϊό, με σαφή ένδειξη το τεστ να διενεργείται σε λιγότερους από 28 κύκλους μόνο για τους εμβολιασμένους, ενώ τα τεστ PCR που διενεργούνται για την ταυτοποίηση του ιού Sars-Cov-2 μέχρι στιγμής διενεργούνταν στους 35 ακόμη και στους 40 κύκλους.

16.  Η Κίτρινη Κάρτα είναι ένα μέσο για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων και των εμβολίων. Οι επαγγελματίες υγείας (ιατροί, φαρμακοποιοί, νοσηλευτές) έχουν την υποχρέωση και οι ασθενείς ή οι εμβολιαζόμενοι έχουν το δικαίωμα να συμπληρώνουν την Κίτρινη Κάρτα κάθε φορά που υποψιάζονται ότι ένα φάρμακο ή ένα εμβόλιο μπορεί να έχει προκαλέσει μία ανεπιθύμητη ενέργεια. Η επιτυχία του θεσμού της Κίτρινης Κάρτας στηρίζεται στην επαγρύπνηση των επαγγελματιών υγείας και ασθενών/καταναλωτών, στη θέληση και τον ζήλο τους να γνωστοποιούν τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων.

17.  Η επιστολή παραίτησης είναι δημοσιευμένη στα ΜΜΕ και έχει ενδιαφέρον να διαβαστεί.

18.  Εκείνες τις ημέρες, η κυβέρνηση έσπευσε να ξεφορτωθεί από τα αζήτητα 20.000 δόσεις ως δωρεά στην Αλβανία και άλλες τόσες ως… φιλανθρωπική δωρεά στην Β. Μακεδονία.

19.  Το Ηλεκτρονικό Μητρώο Εμβολιασμών και το “διαβατήριο ανοσίας” είναι σχέδια που μελετούνται εδώ και 3 χρόνια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του προγράμματος Οδικός Χάρτης προς τον Εμβολιασμό. 

Ο Οδικός Χάρτης έχει μπει σε εφαρμογή από το 2018 με τον σχεδιασμό διαφόρων δράσεων, όπως η μελέτη των δυνατοτήτων ανάπτυξης ενός κοινού διαβατηρίου/κάρτας εμβολιασμών για τους πολίτες της ΕΕ, η αποτελεσματική παρακολούθηση των εμβολιασμών μέσω ηλεκτρονικής καταγραφής, η υπέρβαση των νομικών και τεχνικών εμποδίων που υπάρχουν μέχρι τώρα στον διαμοιρασμό δεδομένων μεταξύ των εθνικών Συστημάτων Πληροφοριών Ανοσοποίησης, η καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και της διστακτικότητας απέναντι στον εμβολιασμό και η ενδυνάμωση της συνεργασίας με διεθνείς πρωτοβουλίες, όπως είναι ο ΠΟΥ, η συμμαχία για τα εμβόλια GAVI και άλλες. 

Όλα τα παραπάνω διατυπώθηκαν τον Σεπτέμβρη του 2019 στην Σύνοδο Κορυφής Παγκόσμιου Εμβολιασμού στης Βρυξέλλες που οργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με τον ΠΟΥ.Αντίστοιχα, τον ίδιο μήνα του 2019, παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Συμμαχίας ID 2020 (ID2020 Alliance) στη Νέα Υόρκη το πρόγραμμα για την “αξιοποίηση της ανοσοποίησης σαν μιας ευκαιρίας για την καθιέρωση ψηφιακών ταυτοτήτων”. 

Το πρόγραμμα της ID 2020, σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Μπαγκλαντές και την Gavi, αφορούσε στην χρήση της ψηφιακής ταυτότητας μέσω βιομετρικών δεδομένων για την ιχνηλάτηση των εμβολιασμένων. Η Συμμαχία ID 2020 ιδρύθηκε το 2016 ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός και αποτελείται από την GAVI, τη Microsoft, το Rockefeller Foundation, την Accenture και την Ideo-Org. Στόχος της είναι η προώθηση της αναγκαιότητας της ψηφιακής ταυτότητας των πολιτών, ως ενός έμπιστου τρόπου να αποδεικνύουμε ποιοι είμαστε, τόσο σε φυσικό όσο και σε ψηφιακό επίπεδο. Αλήθεια, τι δουλειά έχει μία συμμαχία για τα εμβόλια σε μία πρωτοβουλία που αφορά στην εγκαθίδρυση ψηφιακών ταυτοτήτων;

20.  Για παράδειγμα, το πρόγραμμα “Predicting Health and Disease” της DARPA το 2006 διατυπώνει αναγκαιότητες αλλαγής παραδείγματος, δηλαδή αλλαγής του μοντέλου κατά το οποίο πρώτα ένα άτομο πάει στο γιατρό και μετά γίνεται η διάγνωση και η αντίστοιχη θεραπεία, προσανατολιζόμενο σε ένα μοντέλο κατά το οποίο οι αλλαγές στη βασική κατάσταση της υγείας εντοπίζονται μέσω συνεχούς επιτήρησης. 

Μάλιστα, ως όραμα για το μέλλον διατυπώνονται τεχνολογικές ανακαλύψεις όπως μια συσκευή ικανή να προβλέψει την πορεία της νόσου, τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τη μολυσματικότητα του ασθενή με χρόνο δειγματοληψίας-πρόβλεψης 10 λεπτών, έναντι 10 δολαρίων! Αντίστοιχα, στην έκθεση “Health and Healthcare in the Fourth Industrial Revolution” του 2019 του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) υπάρχουν αρκετοί όροι που δείχνουν τις τάσεις μετασχηματισμού του πεδίου της φροντίδας υγείας (πχ. “Value-based Care”). 

Επίσης, αναφέρονται ως οδηγοί για το μέλλον παραδείγματα κατά τα οποία έχουν δοκιμαστεί συστήματα ψηφιακής ταξινόμησης (πχ. Στο “Κέντρο για τον καρκίνο John Theurer”, όπου ενσωματώνονται όλες οι σχετικές μεταβλητές προκειμένου να γίνει μια κλινική σύσταση για έναν συγκεκριμένο ασθενή) και συστήματα βαθμολόγησης (πχ. στην Αμερικανική Εταιρεία Κλινικής Ογκολογίας, όπου η ανάπτυξη ενός πλαισίου αξίας προσφέρει ένα σύστημα βαθμολόγησης μεβάση το κλινικό όφελος και την τοξικότητα κι αναφέρεται ως βαθμολογία “Net Health Benefit”).

[---->]

Οχι μόνο τα καμένα δάση

 

Αυτή είναι η θάλασσα των πολυεθνικών και μη ιχθυοκαλλιέργειών. Από εκεί καταλαβαίνεις και την ποιότητα τροφής ψαριών που σου προσφέρουν άνθρωπε το λόμπι και η μαφία αυτής της κλίκας.

Νεκρό τοπίο η θάλασσα και ο πυθμένας της στην έρευνα που έγινε πριν λίγο καιρό γύρω από τις ιχθυοκαλλιέργειες  στις Ακτές και τις Νησίδες της Δυτικής Αιτωλοακαρνανίας. Μιλάμε για τη θάλασσα του ξηρομέρου Αστακό-Μύτικα΄-νησος Κάλαμος-νήσος Κάστου-Εχινάδες νήσοι.......

Στη φωτογραφία από την έρευνα στο επάνω μέρος κατεστραμμένα θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας από τις ιχθυοκαλλιέργειες με την καταστροφή να μεγαλώνει συνεχώς

Στο κάτω μέρος της φώτο υγιής  θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας σε σημεία μακριά από την ιχθυοκαλλιέργεια.

Τα λιβάδια ποσειδωνίας , εμπλουτίζουν τα νερά και την ατμόσφαιρα με οξυγόνο, δεσμεύουν σημαντικές ποσότητες CO2, παρέχουν τροφή και καταφύγιο ώστε να  αναπαραχθούν πολλοί θαλάσσιοι οργανισμοί, προστατεύουν τις ακτές και τον βυθό από τη διάβρωση. Ακόμα, τα αναχώματα που «χτίζουν» οι ρίζες σε συνδυασμό με το ανθεκτικό και πυκνό φύλλωμα της ποσειδωνίας, λειτουργούν ως πανίσχυροι κυματοθραύστες, απορροφώντας ένα σημαντικό ποσοστό της προσπίπτουσας κυματικής ενέργειας στην παράκτια ζώνη. Οι αμμώδεις παραλίες των μεσογειακών ακτών επί το πλείστον, οφείλουν την ύπαρξή τους στη φυσική δράση των λιβαδιών Τα λιβάδια ποσειδωνίας λειτουργούν ως «παγίδες» αιωρούμενων σωματιδίων, αποτελώντας φυσικά φίλτρα καθαρισμού και συμβάλλοντας στην ανακύκλωση των θρεπτικών στοιχείων του ιζήματος και της στήλης του νερού.Η Ποσειδωνία είναι ένας  σημαντικός  βιοδείκτης για την εκτίμηση της οικολογικής ποιότητας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος ως επιστημονικός σύμβουλος του Δήμου Ξηρομέρου και της Επιτροπής Αγώνα των πολιτών ενάντια στην ΠΟΑΥ, υλοποίησε επιτόπια έρευνα για την Προκαταρκτική Εκτίμηση των Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των Υδατοκαλλιεργειών στις Ακτές και τις Νησίδες της Δυτικής Αιτωλοακαρνανίας. Τα αποτελέσματα είναι άκρως ανησυχητικά: η περιοχή γύρω από τις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας μοιάζει με ένα νεκρό τοπίο – κατεστραμμένα θαλάσσια οικοσυστήματα που οφείλονται στην επί δεκαετίες παραμονή των μονάδων στα ίδια σημεία.

Αξιοσημείωτο είναι μάλιστα ότι ενώ στην συγκεκριμένη περιοχή επί χρόνια έχουν μισθωθεί περίπου 1000 στρέμματα θαλάσσιας έκτασης, τώρα προγραμματίζουν να αυξήσουν την μίσθωση στα 1800 στρέμματα, δεσμεύοντας όμως 41.000 στρέμματα θαλάσσιας έκτασης. Δηλαδή 22 φορές μεγαλύτερη έκταση από αυτή που πρόκειται να αξιοποιήσουν

Με λίγα λόγια η εικόνα της καμένης Β Ευβοίας είναι ίδια  με τα <<θαλάσσια δάση του Ξηρομέρου στο Ιόνιο>>

[---->]

Αφιερωμένο στους Ταλιμπάν του εμβολιασμού .Ιδίως τους " αριστερούς".

 

Η σωστή τοποθέτηση για το ζήτημα των εμβολίων δεν είναι το δίλημμα κάνω η δεν κάνω εμβόλιο.

Αυτο το κρίνει  και το αξιολογεί κάθε λογικός και ενημερωμένος πολίτης   (αλήθεια το κράτος και οι Ιατρικοί Σύλλογοι ενημερώνουν  ικανοποιητικά τους πολίτες που εμβολιάζονται;) για τον εαυτό του, σταθμίζοντας  ενδεχόμενο κόστος και ενδεχόμενο όφελος.

Το ερώτημα είναι αν οι ιατρικές πράξεις και επεμβάσεις στο σώμα μας πρέπει να είναι νομικά υποχρεωτικές, με κυρώσεις που κάνουν την ζωή όσων δεν επιθυμούν ένα βάσανο η αίρουν την οικονομική επιβίωση. 

Το επόμενο ερώτημα είναι γιατί δεν αναζητούνται φάρμακα και γιατί αρχίζει να γίνεται δεκτό ότι κάθε λίγο που θα σταματά η επενέργεια της προηγούμενης δόσης, θα γίνεται νέα δόση. Εις το άπειρον . 

Μην μου πείτε για τα ετήσια  εμβόλια γρίπης γιατί αυτά τα έκαναν συστηματικά μόνο ηλικιωμένοι άνθρωποι η άνθρωποι με ειδικά προβλήματα υγείας και μάλιστα εθελοντικά.

Πέραν του ότι είχαν δοκιμασθεί επί δεκαετίες. Το συμπέρασμα: ένας πληθυσμός μόνιμα εξαρτημένος από τις φαρμακευτικές εταιρείες ,λογοκρισία πληροφόρησης και ιδεών, αδιαφορία για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κατάργηση της ίσης μεταχείρισης.Blade Runner,1984, Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος.

Ολα μαζί .

Θυμάμαι κι εκείνο  το διήγημα του  αγαπημένου μου συγγραφέα Philip  Κ. Dick " Η πίστη των πατέρων μας" ,όπου κυβερνά  τον πλανήτη ολοκληρωτικά ένα είδος ρομπότ που χάρη στα παραισθησιογόνα που ρίχνει στο νερό πείθει τον πληθυσμό ότι είναι τίμιοι κομμουνιστές ηγέτες. Το αφιερώνω στους Ταλιμπάν του εμβολιασμού .Ιδίως τους " αριστερούς". 

[---->]

ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΜΩΣ ΈΧΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

 

ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ PFIZER ΠΗΡΕ ΠΛΗΡΗ  ΕΓΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ FDA,ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΜΩΣ ΈΧΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

Όπως κυκλοφορούσε εδώ και μερικές εβδομάδες, τελικά,ο αμερικανικός FDA ενέκρινε πλήρως το εμβόλιο Pfizer για τους άνω των 16 ετών και όχι πλέον για λόγους έκτακτης ανάγκης.

 Σοβαρές, όμως, αντιρρήσεις εκφράζει ο Peter Doshi στο British Medical Journal ο οποίος εντοπίζει ανακολουθίες στα δεδομένα των κλινικών δοκιμών που κατέθεσε η Pfizer, για να πάρει την πρώτη παγκοσμίως «πλήρη έγκριση» ενός εμβολίου για τον κορωνοϊό, από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων τα οποία θα πρέπει να ελεγχθούν προσεκτικά:

https://blogs.bmj.com/.../does-the-fda-think-these-data.../

Does the FDA think these data justify the first full approval of a covid-19 vaccine?

The FDA should demand adequate, controlled studies with long term follow up, and make data publicly available, before granting full approval to covid-19 vaccines, says Peter Doshi

Πιστεύει ο FDA ότι αυτά τα δεδομένα δικαιολογούν την πρώτη πλήρη έγκριση ενός εμβολίου για τον Covid-19;

«Ο FDA θα πρέπει να δημοσιοποιήσει τα δεδομένα και να ζητήσει επαρκείς και ελεγχόμενες μελέτες με μακροχρόνια δεδομένα παρακολούθησης πριν εγκρίνει τελικά το εμβόλιο για τον Covid19»

ΕΚΤΕΝΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

«Στις 28 Ιουλίου 2021, η Pfizer και η BioNTech δημοσίευσαν ενημερωμένα αποτελέσματα για τα εν εξελίξει κλινικά τεστ της τρίτης φάσης  του εμβολίου. Η προδημοσίευση έγινε  ένα σχεδόν χρόνο από την επομένη της έναρξης των ιστορικών δοκιμών και σχεδόν τέσσερις μήνες από τότε που οι εταιρείες ανακοίνωσαν την εκτίμησή τους για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου «μέχρι έξι μήνες».

Αλλά εδώ (στην προδημοσίευση) δεν θα βρείτε δεδομένα παρακολούθησης δεδομένων σε βάθος 10 μηνών. Ενώ η προδημοσίευση είναι νέα, τα αποτελέσματα που περιλαμβάνονται σε αυτή δεν είναι ιδιαίτερα ενημερωμένα. Στην πραγματικότητα, η επιστημονική δημοσίευση βασίζεται στην ίδια καταληκτική ημερομηνία δεδομένων (13 Μαρτίου 2021) με το δελτίο τύπου της 1ης Απριλίου και τα δεδομένα αναφορικά με την αποτελεσματικότητά του είναι ίδια : 91,3% (95% CI 89,0 έως 93,2) αποτελεσματικότητα εμβολίου ενάντια στο συμπτωματικό covid -19 μετά από παρακολούθηση δεδομένων έξι μηνών.

Η 20 σελίδων προδημοσίευση έχει σημασία επειδή αποτελεί τον πιο λεπτομερή δημόσιο απολογισμό των δεδομένων των κλινικών δοκιμών που κατέθεσε η Pfizer, για την πρώτη «πλήρη έγκριση» ενός εμβολίου για τον κορωνοϊό στον κόσμο από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων και αξίζει να ελεγχθεί προσεκτικά.

ΕΝΑΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΟΝΟΜΑΤΙ «ΕΞΑΣΘΕΝΗΣΗ ΑΝΟΣΙΑΣ»

«Από πέρυσι ακούμε από την Pfizer και τη Moderna ότι η αποτελεσματικότητα του εμβολίου τους είναι 95%, αλλά όπως θα γνωρίζουν ακόμη και οι πιο ενθουσιώδεις, η μέτρηση της αποτελεσματικότητας μετά από δύο μήνες δεν μας λέει και πολλά για τη διάρκεια της ανοσίας από το εμβόλιο.

«Θα εξετάσουμε με μεγάλη προσοχή τη διάρκεια της προστασίας», δήλωνε ο Ανώτατος Αντιπρόεδρος της Pfizer, Γουίλιαμ Γκρούμπερ, εκ των συγγραφέων της πρόσφατης προδημοσίευσης, στη συμβουλευτική επιτροπή του FDA τον περασμένο Δεκέμβριο.

Το πρόβλημα, φυσικά, ήταν η μειωμένη αποτελεσματικότητα του εμβολίου με την πάροδο του χρόνου Η διάρκεια της ανοσίας είναι ένα πρόβλημα που παρουσιάζουν και τα εμβόλια της γρίπης με ορισμένες μελέτες να δείχνουν σχεδόν μηδενική αποτελεσματικότητα τρεις μόλις μήνες μετά, πράγμα που σημαίνει ότι αν ένα εμβόλιο χορηγηθεί πριν την ώρα του δεν θα προστατέψει τον λήπτη όταν εμφανιστεί ο ιός της γρίπης.

Εάν η αποτελεσματικότητα του εμβολίου μειωθεί με την πάροδο του χρόνου, το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιο επίπεδο αποτελεσματικότητας θα πρέπει να προσφέρει το εμβόλιο όταν ένα άτομο εκτεθεί στον ιό; Σε αντίθεση με τα εμβόλια covid, η απόδοση του εμβολίου κατά της γρίπης κρίθηκε πάντα για μια ολόκληρη σεζόν και όχι για λίγους μήνες.

Και έτσι οι πρόσφατες αναφορές του Υπουργείο Υγείας του Ισραήλ τράβηξαν την προσοχή μου. Στις αρχές Ιουλίου,το  Υπουργείο Υγείας του Ισραήλ ανέφερε ότι η αποτελεσματικότητα του εμβολίου κατά της μόλυνσης και των συμπτωμάτων της νόσου «έπεσε στο 64%». Μέχρι τα τέλη Ιουλίου είχε πέσει στο 39% με τη Delta να είναι το κυρίαρχο στέλεχος. Αυτό το επίπεδο αποτελεσματικότητας είναι πολύ χαμηλό και σύμφωνα με τις προσδοκίες του FDA, η αποτελεσματικότητα ενός εμβολίου προκειμένου να εγκριθεί θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 50%.

Αυτή τη στιγμή το Ισραήλ, το οποίο χρησιμοποιεί σχεδόν κατά 100% το εμβόλιο της Pfizer, έχει αρχίσει να χορηγεί μια τρίτη αναμνηστική δόση σε άτομα άνω των 40 ετών και από τις 20 Σεπτεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χορηγήσουν επίσης μια τρίτη δόση σε ενήλικες, 8 μήνες μετά τη δεύτερη δόση.

ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Η ΔΕΛΤΑ

Αναλύοντας την προδημοσίευση της Pfizer, είναι εμφανής μια πτώση της ανοσίας από το εμβόλιο έξι μήνες μετά και είναι αξιοσημείωτο ότι οι αποδείξεις για την μείωση της ανοσίας ήταν ήδη ορατές από τα δεδομένα της καταληκτικής ημερομηνίας συλλογής δεδομένων της 13ης Μαρτίου.

Οι συγγραφείς της προδημοσίευσης γράφουν ότι παρατήρησαν μια μείωση της αποτελεσματικότητας από το 96% στο 90% μέσα σε ένα διάστημα από 2 έως 4 μήνες, στο 84% από τους 4 μήνες μέχρι το τέλος της καταληκτικής ημερομηνίας συλλογής δεδομένων (περίπου 1 μήνα αργότερα). Αλλά ανκαι αυτές οι πληροφορίες ήταν διαθέσιμες στην Pfizer τον Απρίλιο, μέχρι το τέλος Ιουλίου. δεν είχαν δημοσιευτεί. Και είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι αυτή η αποτελεσματικότητα υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη την παραλλαγή Δέλτα δεδομένου ότι το 77% των συμμετεχόντων στα τεστ ήταν κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών όπου η παραλλαγή Δέλτα δεν ήταν ακόμη παρούσα κατά την περίοδο ανάλυσης αυτών των δεδομένων.

Η μείωση της αποτελεσματικότητας θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότερο από μια μικρή ταλαιπωρία, θα  μπορούσε να αλλάξει δραματικά τον υπολογισμό κινδύνου-οφέλους. Και όποια και αν είναι η αιτία - οι εγγενείς ιδιότητες του εμβολίου, η κυκλοφορία νέων παραλλαγών, ενδεχόμενος συνδυασμός των δύο ή κάτι άλλο - το συμπέρασμα είναι ότι τα εμβόλια πρέπει να είναι αποτελεσματικά.

Μέχρι να γίνουν νέες κλινικές δοκιμές που να δείχνουν ότι η αναμνηστική δόση αυξάνει την αποτελεσματικότητα πάνω από 50% (χωρίς να αυξάνει τις ανεπιθύμητες ενέργειες) δεν είναι σαφές εάν ο εμβολιασμός με διπλή δόση θα πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις του FDA σε έξι ή εννέα μήνες»

Επίσης, σύμφωνα πάντα με το άρθρο της BMJ, αμφιβολίες υπάρχουν και για τη διπλά τυφλή μελέτη που θα έπρεπε να υποβάλει η φαρμακοβιομηχανία  προκειμένου να υποβάλει αίτηση έγκρισης από τον FDA:

«Από τον Δεκέμβριο, η Pfizer επέτρεψε σε όλους τους συμμετέχοντες στη δοκιμή να αφήσουν την  διπλά τυφλή μελέτη και εμβολίασε όσους είχαν λάβει εικονικό φάρμακο. Από τις 13 Μαρτίου, το 93% των συμμετεχόντων είχε εμβολιαστεί, οπότε μόνο το 7% των ατόμων είχαν φτάσει τους 6 μήνες παρακολούθησης (χρόνος απολύτως ανεπαρκής για αξιόπιστη σύγκριση.) Η μελέτη επομένως δεν παρέχει στοιχεία για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου μετά από 6 μήνες, μετά τους οποίους το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι η «αποτελεσματικότητά του εμβολίου ήταν μόνο 39% (επομένως μικρότερη από την ελάχιστη 50% που απαιτείται για έγκριση)».

Ο Peter Doshi αμφισβητεί επίσης την αποτελεσματικότητα ως προς την πρόληψη των θανάτων και των σοβαρών περιπτώσεων της νόσου: «Από την μελέτη λείπει ο αριθμός των ασθενών που χρειάστηκαν νοσηλεία.

Η αποτελεσματικότητα στις σοβαρές μορφές της ασθένειας, στην προδημοσίευση, υπολογίστηκε με βάση ολόκληρη την περίοδο ελέγχου (1 περίπτωση στους εμβολιασμένους έναντι 30 στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου) αλλά δεν αναφέρετε ο αριθμός των νοσηλευόμενων ασθενών, οπότε δεν γνωρίζουμε εάν κάποιος από αυτούς ήταν αρκετά άρρωστος ώστε να χρειαστεί νοσηλεία.

Σχετικά με την πρόληψη θανάτων από covid19 υπάρχουν λίγα στοιχεία ώστε να καταλήξουμε σε συμπέρασμα: 3 θάνατοι από covid19 συνολικά (1 στην ομάδα εμβολιασμένων έναντι 2 στην ομάδα εικονικού φαρμάκου) και 29 καθ 'όλη τη διάρκεια της περιόδου ελέγχου (15 στους εμβολιασμένους και 14 στους μη εμβολιασμένους)».

Και ο Peter Doshi καταλήγει: «Μη βιάζεστε, αφήστε την επιστήμη να αποφασίσει. Δεν υπάρχει νόμιμος λόγος για να σπεύσετε να χορηγήσετε άδεια εμβολίου για τον κορωνοϊό.

Ο FDA θα πρέπει να ζητήσει από τις φαρμακευτικές εταιρείες να ακολουθήσουν τη διετή παρακολούθηση της πορείας του εμβολίου  όπως προβλεπόταν αρχικά (ακόμη και χωρίς ομάδα εικονικού φαρμάκου, πολλά μπορούμε ακόμη να μάθουμε για την ασφάλεια του εμβολίου). Θα πρέπει να απαιτήσουν  επαρκείς, ελεγχόμενες μελέτες που θα χρησιμοποιούν τα επιστημονικά συμπεράσματα από τον σημαντικό, πλέον, πληθυσμό, των ανθρώπων που έχουν ασθενήσει και έχουν αναρρώσει από τον covid. Και οι ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου, διασφαλίζοντας ότι όλοι μπορούν να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα».

https://blogs.bmj.com/.../does-the-fda-think-these-data.../

-----------

Για όσους ενδεχομένως δεν γνωρίζουν το British Medical Journal, γνωστό και ως BMJ, είναι ένα ιατρικό περιοδικό που εκδίδεται εβδομαδιαίως στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον Βρετανικό Ιατρικό Σύλλογο (BMA).

Το BMJ διακρίνεται από άλλα ιατρικά και ακαδημαϊκά περιοδικά αφού παίζει και τον ρόλο εσωτερικής έκδοσης της Βρετανικής Ιατρικής Ένωσης, πέρα από αυτόν της δημοσίευσης ερευνητικών εργασιών στον τομέα της ιατρικής.

Θεωρείται ένα από τα τέσσερα πιο έγκυρα ιατρικά περιοδικά, μαζί με το New England Journal of Medicine, το The Lancet και το Journal of the American Medical Association.

[---->]

⁠

 

Μια μαρτυρία

  

...συνεχεια απο το "χρονικο της φωτιας"!

--Γύρισα πάλι στο κτήμα και πάρκαρα το φορτηγό με μούρη έτοιμη για φευγιό, αν έβρισκα τα σκούρα. Κοίταξα την ώρα, είχε φτάσει 5. Χάρηκα λίγο διότι σε μια ώρα και κάτι θα ξημέρωνε και ίσως ερχόταν κάποιο ελικόπτερο. Η φωτιά όμως ήτανε δεν ήτανε στα 50 μέτρα! Τα μέσα που είχα ήτανε μόνο μια βρύση, που μου έδινε γύρω στα 4 με 5 κυβικά την ώρα. Το λάστιχο όμως, προς μεγάλη μου απογοήτευση, ήτανε πολύ κοντό, δεν έφτανε στην άκρη του κτήματος, εκεί που θα έμπαινε η φωτιά. Για καλή μου τύχη, στα 20 μέτρα από την άκρη υπήρχαν 2 μπανιέρες μεγάλες γεμάτες νερό, από τουλάχιστον 200 λίτρα η κάθε μια. Από τις μπανιέρες αυτές πίνανε νερό τα ζώα. Βρήκα και ένα κουβά, αλλά δεν είχα πιστέψει στην αποτελεσματικότητά τους. Πλήρης εγκατάλειψη ... για διάφορους λόγους. Κάποτε το κτήμα το είχα πιο οργανωμένο, διότι την δεκαετία του '90 είχαν περάσει από κοντά φωτιές, αλλά τότε οι εγκαταστάσεις δεν είχαν φτάσει στα ρέματα. Θυμάμαι ακόμα, ότι σε μια φωτιά παλιά που ήρθε κάτω από την λίμνη, είχαμε έτοιμα τα κανόνια και ειδικές πυρασβεστικές μάνικες που θα πετούσαν το νερό πάνω από 30 μέτρα. Όταν όμως έφτασε κοντά η φωτιά, έγινε μπλακ αουτ κι έτσι πήγε άδικα όλη η προετοιμασία, μείναμε με τις μάνικες στα χέρια. Είχα μείνει με την ιδέα ότι αφού κοβεται το ρεύμα μόλις έρθει η φωτιά είναι άσκοπο να κάνεις μια τέτοια προετοιμασία. Όμως τώρα, ω του θαύματος, ενώ καιγόντουσαν τα πάντα γύρω, μέχρι την άλλη μέρα το μεσημέρι, το ρεύμα έπεσε στις 3 το απόγευμα!

--Η μόνη και σίγουρη λύση είναι η γεννήτρια πετρελαίου. Είχα αγοράσει μια μεγάλη γεννήτρια 30 KWA πριν 5 χρόνια με δανεικά λεφτά, 5 χιλιάρικα. Αλλά μετά από ένα χρόνο, και χωρίς να την έχω χρησιμοποιήσει την πούλησα για χρέη σ' ένα φίλο, και του 'κοψα και 1000 ευρά. Ο φίλος αυτός είχε ένα σπίτι στο Μάτι. Όταν έγινε το μεγάλο κακό εκεί, τον πήρα στο τηλέφωνο να τον ρωτήσω τι έγινε. Σωθήκαμε, μου λέει ... και εμείς και το σπίτι, η γεννήτρια που μας πούλησες μας έσωσε! Προνοητικός ο φίλος! Εκείνες τις μέρες όσοι πούλαγαν γεννήτριες ...ξεπούλησαν! Πήρα τηλέφωνο σχεδόν παντού, και το μόνο που έβρισκα ήτανε κάτι Κινέζικες, 7 ΚWA και γύρω στο χιλιάρικο, μονοφασικές και βενζίνες!

--Η φωτιά πλησίαζε κι εγώ το μόνο που έκανα ήτανε να καταβρέχω -όσο έφτανε το λάστιχο- ν' ανάβω το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο, από την αγωνία μου, και να κοιτάζω συνέχεια την ώρα, που δεν πέρναγε με τίποτα. Λίγα μέτρα απόμεναν ακόμη μέχρι που να μπει η φωτιά στις εγκαταστάσεις. Με κενά μνήμης θυμάμαι ότι η δύναμη της φωτιάς λιγόστευε διότι τέλειωναν τα πεύκα και άρχιζαν οι βελανιδιές και τα πρίνια. Η χαμηλή ξερή βλάστηση όμως ήτανε ικανή να φέρει την φωτιά μέσα. Ήμουνα σε απόσταση 20 περίπου μέτρα μακρυά και παρακολουθούσα αμήχανα την φωτιά που άρχιζε να καίει το πρώτο ποιμνιοστάσιο, το οποίο ήτανε με νάυλον απ' έξω και όρθιες παλέτες από μέσα, και η οροφή με διπλό νάυλον -σάντουιτς, με χοντρό μονωτικό- για να έχουν τα ζώα δροσιά το καλοκαίρι και ζέστη το χειμώνα. Δεν μου είχε ξανατύχει ... και δεν ήξερα πώς ν' αντιδράσω. Νόμιζα πως είχα ν' αντιμετωπίσω τον μεγαλύτερο εχθρό που ο συσχετισμός δύναμης ήταν υπέρ του!

--Δεν είχα ακόμη αποφασίσει να χρησιμοποιήσω τα πενιχρά μέσα που διέθετα, και μια σκέψη μου πέρασε από το μυαλό, εύκολη στην πράξη. Βγάζω το κινητό και τραβάω ένα μικρό βίντεο την φωτιά, η οποία έκαιγε σταθερά αλλά αργά. Τον νάυλον, παρ' ότι η βασική του ύλη είναι το πετρέλαιο, είναι βραδύφλεγο. Πιο πολύ,  πιο γρήγορα, και με μεγάλη φλόγα καιγόντανε οι ξύλινες παλέτες. Αφού τράβηξα το βίντεο το έκανα κατ' ευθείαν ανάρτηση στο προφίλ μου, και δημόσια, γράφοντας "αυτό ήτανε" και "πάρτε την πυρασβεστική", δίνοντας και την τοποθεσία που βρίσκομαι. Η επόμενη σκέψη απελπισίας που έκανα ήταν να πάρω ο ίδιος την πυρασβεστική και, ω του θαύματος, το σήκωσαν αμέσως! Τότε χρησιμοποίησα όχι μόνο όσο μυαλό μού είχε απομείνει αλλά και όλη την υποκριτική μου δεινότητα. Εμφαντικά, λέω στον τηλεφωνητή ... καίγονται τα ζώα ... στείλτε γρήγορα ένα πυρασβεστικό, δίνοντας και την τοποθεσία. Ούρλιαξα, χωρίς όμως να 'χω  και την αυταπάτη ότι θα έρθουν, παρ' όλο που μου το υποσχέθηκε. Έτσι κι αλλιώς ο απελπισμένος έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει.

--Έβαλα το τηλέφωνο στην κωλότσεπη και άκουγα τα μηνύματα που πέφτανε βροχή, παρ' όλο που η ώρα ήτανε δεν ήτανε 5 και μισή. Πολλοί-ές ξενυχτούσαν, ή είχανε ήδη ξυπνήσει. Κάποια στιγμή, θες από περιέργεια θες από ανάγκη να επικοινωνήσω με κάποιον, έβγαλα το τηλέφωνο να δω τι μου γράφουν. Είχαν έρθει δεκάδες μηνύματα και σχεδόν όλα ήτανε ... σήκω φύγε ... θα καείς ... η ζωή προέχει ... και άστα να καούνε ... θα τα ξαναφτιάξεις ... και άλλα τέτοια αποτρεπτικά. Δεν έδωσα καμιά σημασία, όχι διότι ήθελα να καώ, αλλά διότι την διαφυγή μου την είχα σιγουρέψει. Δεν ήθελα όμως να φύγω αμαχητί! Είχα στο μεταξύ συνειδητοποιήσει ότι μπορούσα να πλησιάσω την φωτιά χωρίς να καώ, και ότι μπορούσα ν' αναπνέω σχετικά εύκολα. Έτσι βούτηξα τον κουβά με το νερό και με μανία αλλά και περιέργεια, πλησιάζω και ... πλατς ... ρίχνω τον πρώτο ... με δύναμη ... αλλά και μαεστρία. Χαμός! Έσβησαν τα πρώτα 3 μέτρα! Με λιγότερο από 10 κουβάδες την είχα σβήσει σχεδόν όλη! Το σβήσιμο της οροφής με δυσκόλεψε διότι ήταν 5 μέτρα ψηλά. Δεν με φόβησε όμως διότι καιγόταν αργά. Πιο πολύ με ανησυχούσε η έξω φωτιά που άρχισε να καίει δεξιά και αριστερά. Εκεί δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Εκεί χρειάζονταν μεγάλη μάνικα με πίεση -που δεν υπήρχε- ή πυρασβεστικό όχημα. Για τα ελικόπτερα ήταν ακόμη νύχτα.

--Χαλάρωσα, αρκετά ικανοποιημένος από το ανεπάντεχο αποτέλεσμα, πίστευα όμως πως είναι προσωρινό. Έπρεπε πάση θυσία να έρθει η πυρασβεστική. Αλλά και να έρθει, πού να με βρει εδώ που είμαι; Μ' αυτήν την σκέψη και ότι έχω χρόνο μέχρι την αναζωπύρωση της φωτιάς, πήρα το φορτηγό και βγήκα στον κεντρικό χωματόδρομο για να πάω μέχρι την άσφαλτο μήπως και συναντήσω κανέναν. Και το θαύμα έγινε: Δεν είχα πάει 300 μέτρα από το χτήμα και βλέπω μπροστά μου αχνά ένα όχημα της πυρασβεστικής με μούρη προς την άσφαλτο. Έφευγε! Ανάβω τα φώτα και γκαζώνω κορνάροντας. Σταματάει και κατεβαίνει κάτω ένας πυρασβέστης και έρχεται προς τα μένα. 

Εκεί παθαίνω την πλάκα μου μ' αυτό που συνέβη -συγκινούμαι ακόμα και τώρα που το γράφω, μια βδομάδα μετά! Ακούω τον πυρασβέστη να με φωνάζει με το μικρό μου, ρωτώντας με πού είναι η φωτιά. Νύχτα ήτανε ακόμα, ορατότης μηδέν που θα έλεγε και ο Φώσκολος ... πού καιρός για συστάσεις ... και ερωτήσεις του στυλ ποιος είσαι και πού με ξέρεις ... ακολούθα, του λέω, και κάνω στροφή 180 μοιρών. 

Το ίδιο έκαναν κι αυτοί και σε μηδέν χρόνο τους οδήγησα στο επίμαχο σημείο. Τους άφησα 100 μέτρα περίπου από την εστία -δεν μπορούσαν να πάνε πιο κοντά- και ώσπου να βγάλουν τα λάστιχα και να τα συνδέσουν εγώ είχα ρίξει μερικούς κουβάδες ακόμα διότι είχε αρχίσει η αναζωπύρωση. Τραβήξανε τα παιδιά τα λάστιχα ... βοήθησα κι εγώ -δεν φοβόμουνα τίποτα πλέον! Ο πυρασβέστης ήτανε φίλος του "Οικοσχολείου", είχαμε συναντηθεί, μου είπε, 2 ή τρεις φορές και είχαμε κουβεντιάσει για τη Βιολογική Γεωργία στο παρελθόν, σε άσχετο τρόπο και χρόνο. 

Παρ' όλο που ήταν αλήθεια αυτά που μου είπε δεν θυμάμαι τίποτα. Τη σκέψη ότι το Αλστχάιμερ προχωράει ... θα την θυμάμαι όμως! Ο πυρασβέστης και φίλος του "Οικοσχολείου", με τον συνάδελφο του κατέσβησαν την περιοχή γύρω από τις εγκαταστάσεις που ακόμα καιγόταν. Τον λένε Φάνη. Είναι από τους λίγους, όπως και σε κάθε χώρο που σώζουν την χαμένη τιμή του επαγγέλματός τους! Ένας αφανής ήρωας!

--Το φβ έκανε το θαύμα του. Πάντα πίστευα, και ακόμα τώρα περισσότερο, πως είναι το εργαλείο του φτωχού και του αδύναμου -αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά.

--Είχε σχεδόν ξημερώσει, ο Φάνης έφυγε αφού μου έδωσε το τηλέφωνό του. Πάμε να ξεκουραστούμε, μου λέει, λίγες ώρες, διότι κοντεύουμε να κλείσουμε 24ωρο στο πόδι. Τα ελικόπτερα αρχίσανε να πετάνε και παντού υπήρχαν μέτωπα φωτιάς. Δύο απ' αυτές ερχόντανε απειλητικά πάλι προς το κτήμα. Καινούργια μάχη άρχιζε, αυτή όμως θα δινόταν ημέρα. Δυνάμει θα παίρνανε μέρος ελικόπτερα, και πυρασβεστικά οχήματα. Είχαν δε καταφέρει να έρθουν κρυφά και δύο εργαζόμενοι του κτήματος, παρά τον αποκλεισμό της περιοχής από την αστυνομία, περπατώντας με τα πόδια από τα χωράφια. Ποια θα ήταν όμως η κατάληξη;

-- Είχε χαράξει για τα καλά και τα ελικόπτερα πέρναγαν ένα πίσω απ' τ' άλλο, πήγαιναν προς την Πάρνηθα ... άδειαζαν ... και ξανά στην λίμνη του Μαραθώνα που απέχει πάνω από 800 μέτρα από το κτήμα να γεμίσουν. Όπου και να κοίταζες είχε φωτιά. Η δε κάπνα ... σαν συννεφιασμένος ουρανός που είναι έτοιμος να βρέξει! Η φωτιά είχε μπει στους διαδρόμους που αφήνουμε ανάμεσα στα χωράφια που καλλιεργούμε και έκαιγε αργά και σταθερά ό,τι έβρισκε μπροστά της: ξερά χόρτα, θάμνους, ακόμα και τα λάστιχα άρδευσης -χοντρά και ψιλά. Έστειλα τα δυο παιδιά να σβήσουνε όσα μπορούσαν. Η μάχη όμως ήτανε άνιση. Εγώ ζούσα ακόμα την ικανοποίηση που σώθηκε το κυρίως κτήμα με τις εγκαταστάσεις, υποτιμώντας τις υπόλοιπες ζημιές οι οποίες ήτανε πλέον σε εξέλιξη. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κοιτάζω αριστερά και προς τα πάνω, μια μεγάλη φωτιά να κατεβαίνει από το ρέμα του Τσακίρη ... αργά αλλά σταθερά.

Όπου συναντούσε πεύκα γίνονταν ο κακός χαμός, όπου είχε πλατάνια πήγαινε πιο αργά. Σε λίγο σκάει μύτη και ένα πυρασβεστικό όχημα. Όλα καλά, σκέφτηκα, τώρα θα πάει να την σβήσει! Αλλά αυτοί αντί να πάνε να σβήσουν τη φωτιά, καθόντανε και την κοιτούσανε σχεδόν αδιάφορα, λες και δεν ήτανε η δουλειά τους και είχανε έρθει για κάτι άλλο. Τα δε ελικόπτερα που περνούσαν ακριβώς πάνω από την φλόγα, αντί να ρίξουνε μια-δυο ριπές και να την σβήσουμε ... την προσπερνούσανε και πηγαίνανε αλλού!

--Η φωτιά κατέβαινε σιγά-σιγά το ρέμα κι εγώ και οι πυρασβέστες την κοιτάγαμε σαν Νέρωνες!Εγώ στην αρχή δεν είπα τίποτα, έτρεφα δε και κάποια συμπάθεια λόγω του Φάνη, παρ' όλο που την προηγούμενη μέρα είχα ακούσει πολλά αρνητικά για την πυρασβεστική τους συμπεριφορά. Κάποια στιγμή, και ενώ η φωτιά πλησίαζε το δασωμένο, με ζώσαν τα φίδια. Διότι πιο κάτω είχε πολλά πεύκα και δεξιά και αριστερά ξεκίναγαν τα θερμοκήπιά μας. Αν η φωτιά πέρναγε τα θερμοκήπια με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μετά ξεκίναγε το μεγάλο δάσος και ... άντε πιάστηνε. Φοράτος πάω στον οδηγό του πυρασβεστικού να του ζητήσω εξηγήσεις γιατί δεν επιχειρεί και να τον προτρέψω να το κάνει, προτείνοντας και την λύση. 

Δηλαδή να πάει από την από κάτω μεριά, που τελειώνει το δασωμένο ρέμα, εκεί που τελειώνουν και τα πεύκα και έχει μόνο λίγα πλατάνια, και με δυο μάνικιες θα την έσβηνε πριν μπει στο μεγάλο δάσος. Αυτός όμως αντί να κάνει αυτό που του πρότεινα, μπήκε μέσα στο όργωμα για να φτάσει πίσω από την φωτιά, σημείο όπου δεν υπήρχε σε καμία των περιπτώσεων να καταφέρει κάτι. Πήγε κάπου 50 μέτρα μέσα στο οργωμένο χωράφι και σταμάτησε και κοίταζε με τον συνάδελφό του τη φωτιά, η οποία είχε πάρει απίστευτες διαστάσεις. Τότε αποφάσισαν τα ελικόπτερα να ξεκινήσουν την κατάσβεση. Ήταν όμως αργά. Άδειαζαν, πήγαιναν στη λίμνη και ξαναγέμιζαν και σε δυο με τρία λεπτά ήτανε πάλι εκεί. Έτσι, αντί να έριχναν μισό βυτίο όταν η φωτιά ήταν πιο πάνω που είχε μόνο πλατάνια και να τελειώσει εκεί η ιστορία, έριξαν όταν μπήκε στο δασωμένο πάνω από 20 και δεν έκαναν τίποτα. Τώρα, γιατί προτίμησαν αυτή την στρατηγική ... μόνο αυτοί ξέρουν!

--Στο μεταξύ ο οδηγός του πυροσβεστικού είχε βγει από το όργωμα, κι εγώ πίστεψα ότι κατάλαβε  πως αυτό που πήγε να κάνει ήταν τελείως άστοχο και ότι θ' ακολουθούσε την συμβουλή την δική μου. Αλλά αυτός στην κοσμάρα του ... όχι μόνο δεν προχώρησε προς τα κει που του είπα να επιχειρήσει, αλλά άραξε και το όχημα στο δρόμο κανονικά. Στην επίμονη και αυστηρή ερώτηση που έκανα, γιατί δεν πάει να σβήσει ... η απάντησή του με άφησε άφωνο: Δεν έχω νερό, μου λέει,  το όχημα είναι άδειο! Συνήλθα γρήγορα από το σοκ που είχα πάθει και του λέω: Άνοιξε την καταπακτή και σε 5 το πολύ 10 λεπτά σ' έχω φουλάρει! 

Πράγματι, σε ριπή οφθαλμού τραβήξαμε δυο λάστιχα τα οποία έδιναν πάνω από 10 κυβικά νερό το καθένα την ώρα, και γεμίσαμε το όχημα, μέχρι που το νερό είχε ξεχυλίσει και έτρεχε στο δρόμο από την καταπακτή. Αντέστε τώρα, τους λέω ... φύγετε γρήγορα να σβήσετε ... προλαβαίνουμε ... σίγουρος ότι θα πήγαιναν. Εκεί έπαθα το δεύτερο σοκ: Αντί να πάει προς τα κάτω που ήτανε η φωτιά, έκανε μανούβρα επί τόπου να φύγει! Μπαίνω μπροστά στο όχημα και τον σταματάω. Ο διάλογος που ακολούθησε ήταν ... δεν μπορώ να βρω τη λέξη να τον περιγράψω:

--Πυρασβέστης: Άκου φίλε εγώ δεν παίρνω διαταγές από ιδιώτες!

--Εγώ: και από πού παίρνεις;

--Πυρασβέστης: από ανωτέρους μου!

--Εγώ: αυτοί σε στείλανε εδώ;

--Πυρασβέστης: Ναι, αυτοί!

--Εγώ: και τι σου είπανε ρε οι ανωτέροι σου; Να πας στον Αρβανίτη να σε γεμίσει νερό και μετά πάρε με να σου πω πού θα πας να σβήσεις;

--Πυρασβέστης: Όχι ακριβώς ... αλλά τώρα πήρα άλλη εντολή και πρέπει να φύγω! Η τελευταία του απάντηση εμπεριείχε και φόβο ... για λύπηση ήτανε περισσότερο ... παρά για κλωτσιές.

--Κράτησα την ψυχραιμία μου και έκανα στην άκρη και τους άφησα να πάνε στο διάολο τα ψοφίμια. Πήρα δε και τηλέφωνο τον Φάνη! Η απάντησή του ήταν λακωνικότατη: Τι να σου πω ρε Θόδωρα; Έχει μαλάκες!!!

--Περιττό να περιγράψω την συνέχεια. Παρά την προσπάθεια των παιδιών του κτήματος να σταματήσουν τη φωτιά στο στενό με το δικό μας νερό και να περισώσουν ό,τι μπορούν, η φωτιά ξέφυγε! Τ' αποτελέσματα ολέθρια! Κάηκαν τα κτήματα άλλων πέντε παραγωγών, χιλιάδες στρέμματα δάσους! Η φωτιά αυτή το απόγιομα γύρισε προς τον Άγιο Στέφανο ανεξέλεγκτη, έκαψε δε και αρκετά σπίτια! Τα δύο ήταν δίπλα στο δρόμο, στις στροφές, στην κατηφόρα πριν φτάσουμε στο κτήμα. Οι ιδιοκτήτες τους, από το φόβο τους εξαιτίας της απόφασης της κυβέρνησης για εγκατάλειψη, είχαν φύγει. Το ένα κάηκε επειδή δεν βρέθηκε όχι ένα πυρασβεστικό, αλλά κάποιος να ρίξει ένα κουβά νερό. Πολλά σπίτια κάηκαν ... για ένα κουβά νερό!

--Θα καταθέσω την άποψή μου μετά λόγου γνώσης και υπευθυνότητας. Εξάλλου δεν είναι μόνο δική μου. Είναι η άποψη σχεδόν όλων όσων έζησαν αυτή την εμπειρία από κοντά. Η φωτιά αυτή είτε ήταν εμπρησμός είτε σπινθήρας από κολόνα της ΔΕΗ, ήταν η πιο ακίνδυνη φωτιά όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για τα ζώα. Ήταν η φωτιά των 2 Μποφώρ, που πήγαινε τόσο αργά που δεν κινδύνευε κανείς να εγκλωβιστεί. 

Στην περίπτωση τη δικιά μας, που είχε και περισσότερο αέρα, για να διανύσει 800 μέτρα έκανε πάνω από 4 ώρες! Τα μέσα που υπήρχανε στην περιοχή δεν ήτανε και λίγα. Οι άνθρωποι που τα διαχειριζόντανε ήτανε "λίγοι"! Από τους πάνω μέχρι και τους κάτω! Και 5.000 να προσλάβουνε από δαύτους, πάλι το αποτέλεσμα το ίδιο θα ήτανε. Πεταμένα λεφτά. Χωρίς σχέδιο, χωρίς γνώση, χωρίς επιστασία, χωρίς έλεγχο, χωρίς όρεξη και όραμα δεν γίνεται τίποτα! 

Τους από πάνω το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν το λιγότερο πολιτικό κόστος, τους δε από κάτω ... το εύκολο μεροκάματο. Και δεν τα λέω από θυμό, επειδή πάθαμε σαν κτήμα μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ ζημιά, σε περίοδο κρίσης. Τα λέω διότι είμαι πεπεισμένος ότι η σαπίλα είναι διάχυτη παντού. Σε όλα τα επαγγέλματα, τάξεις και κοινωνικά στρώματα. Και δεν φτάνουν οι μικρές μειοψηφίες των αφανών Φάνηδων για να σώσουν τη χαμένη πλέον τιμή των συναδέλφων τους που είναι η πλειοψηφία.

--ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΝΤΟΥ, το λέω για  όσους-ες πιστέψανε ότι ο ρόλος του κράτους είναι να υπερασπιστεί το βιος μας!!!

....ευχαριστώ από καρδιάς τους εκατοντάδες φίλους-ες για την στήριξή τους! Να με συγχωρέσουν όσοι και όσες δεν μπόρεσα να σηκώσω το τηλέφωνο!

--Το σκ.πηγα στη Βορεια Ευβοια.Στην διαδηλωση μιλησα με αρκετους καμενους!Τα ιδια και χειροτερα μου ειπανε για την πυρασβεστικη!

[---->]