Raúl Zibechi : Νέες μορφές κοινωνικού ελέγχου.

 

Μετάφραση από το comune-info.net: Καλλιόπη Ράπτη

Ο διαχωρισμός, καθώς χωρίζει τους ανθρώπους ανάλογα με την τάξη, το χρώμα του δέρματος, τις σεξουαλικές επιλογές ή τη γεωγραφία, ήταν πάντα μια μορφή δύναμης. Οι εργάτες ζούσαν πάντα σε γειτονιές χωριστές από εκείνες της μεσαίας και της ανώτερης τάξης, σε περιοχές με λιγότερες υπηρεσίες, με χειρότερη ποιότητα αέρα και νερού και με πολύ λιγότερο πράσινο χώρο.

 

Οι αυτόχθονες και οι μαύροι λαοί εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους, μια διαδικασία που έχει ενταθεί τις τελευταίες δεκαετίες και τους καταδικάζει να ζουν σε λιγότερο παραγωγικές περιοχές, συχνά απόκρημνες και βραχώδεις, όπως στην περίπτωση των αυτόχθονων λαών Νάσα και Μισάκ στην Κάουκα της Κολομβίας.

 

Υπάρχουν πολλές άλλες μορφές διαχωρισμού, αλλά τώρα εμφανίζονται νέες με το πρόσχημα της πανδημίας. Προετοιμάζονται τα «διαβατήρια υγείας» για τη διάσχιση των συνόρων, τα οποία συμπεριλαμβάνουν ή εξαιρούν τα εμβόλια που προωθούν ή απορρίπτουν οι πολυεθνικές.

 

Για παράδειγμα, ένας Λατινοαμερικανός ενδέχεται να μην μπορεί να εισέλθει στην Ευρώπη εάν έχει εμβολιαστεί με το Sinovac, παρ’ όλο που είναι ένα από τα πιο δημοφιλή βιολογικά εμβόλια στην περιοχή. Όχι μόνο απαιτούν εμβολιασμό, αλλά κάνουν επίσης διακρίσεις με βάση τη γεωγραφία προέλευσης του ατόμου, με μια γεωπολιτική υγείας που επιδεινώνει τον διαχωρισμό.

 

Ανοίγονται νέες ευκαιρίες για όσους, με τη δικαιολογία της πανδημίας, επιδιώκουν να περιορίσουν τις ελευθερίες επεκτείνοντας τους ποινικούς κώδικες. Στην Ουρουγουάη, το κοινοβούλιο πρόκειται να εγκρίνει έναν νόμο που επινοεί το έγκλημα του «κινδύνου για την υγεία», και ο οποίος θα εφαρμοστεί σε όσους παραβιάζουν τους κανονισμούς για την υγεία.

 

Εάν το νέο έγκλημα φαίνεται σοβαρό, το γεγονός ότι μπορεί να τιμωρηθεί με 3 έως 24 μήνες φυλάκιση «χωρίς να χρειάζεται να αποδειχθεί ότι το άτομο έχει μολύνει κάποιον άλλο» είναι ενδεικτικό της διακριτικής ευχέρειας με την οποία προτίθενται να καθορίσουν τις  ποινές.

 

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Ποινικολόγων Δικηγόρων, Juan Fagúndez, χαρακτήρισε αυτόν τον νόμο «απολύτως φασιστικό», δεδομένου ότι θεωρεί «λάθος να επινοείται ένα έγκλημα σε αυτές τις συνθήκες και αυτή τη στιγμή». Όπως συνέβη κατά τη στρατιωτική δικτατορία, «για άλλη μια φορά η τιμωρία θα βαρύνει τους νέους για τη συμπεριφορά τους», πράγμα το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την υγεία, αλλά με την επιβολή πειθαρχίας σε ολόκληρες γενιές που δεν αποδέχονται την επιβολή συμπεριφοράς από το κράτος και την αστυνομία.

 

Μεταξύ των πραγμάτων που θέλουν να ποινικοποιήσουν είναι τα πάρτι και οι συγκεντρώσεις νέων, που δημιουργούν «συναθροίσεις», μια περίπτωση που η αστυνομία δεσμεύεται να ποινικοποιήσει.

 

Πριν από μήνες, το κοινοβούλιο της Ουρουγουάης ενέκρινε νόμο για ένα άρθρο του Συντάγματος, απαγορεύοντας για τέσσερις μήνες «συναθροίσεις ανθρώπων» που μπορεί να προκαλέσουν «συγκεκριμένο κίνδυνο για την υγεία». Ωστόσο, όταν ζητήθηκε από την κυβέρνηση να καθορίσει τι σημαίνει «συνάθροιση» και πόσα άτομα περιλαμβάνει, η απάντηση ήταν ότι εναπόκειται στην αστυνομία να το ορίσει εκείνη τη στιγμή και επί τόπου.

 

Εν ολίγοις, είναι η αστυνομία ή το «μόνιμο πραξικόπημα», για να το πούμε με τα λόγια του Michel Foucault, που έχει τη δύναμη να καθορίσει εάν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία όταν συναντώνται ομάδες νέων. Τους τελευταίους μήνες, η αστυνομία διέκοψε περισσότερες από 100 συγκεντρώσεις την ημέρα σε μια χώρα με μόλις 3 εκατομμύρια κατοίκους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτές ήταν «ομάδες» μόνο πέντε ατόμων σε μια παραλία, όπως αποδείχτηκε στα κοινωνικά δίκτυα.

 

Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να σφίξουν τη μέγγενη του κοινωνικού ελέγχου απαγορεύοντας τις διαδηλώσεις (αυτή που έγινε στις 8 Μαρτίου στο Σαντιάγο της Χιλής έχει ήδη κατηγορηθεί σε όλο τον κόσμο ότι διέδωσε την πανδημία) και να περιορίσουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες επιτρέποντας στην αστυνομία να εισέρχεται σε ιδιωτικές κατοικίες, ακόμη και τη νύχτα, εάν υπάρχει καταγγελία για κίνδυνο της υγείας.

 

Ερμηνεύω αυτήν την κατάσταση ως μέρος της στρατιωτικοποίησης των κοινωνιών μας. Ο έλεγχος μεγάλης κλίμακας, με αστυνομία, κάμερες παρακολούθησης και drone, συμπληρώνεται από μια ευρύτερη αστυνόμευση η οποία εισβάλλει σε κάθε γωνιά της λαϊκής κοινωνικότητας.

 

Και εδώ υπάρχουν διαφορές τάξης και γεωγραφίας. Για να διαλύσει κάθε κατηγορία περί «συνωμοσίας», μια μελέτη σχετικά με την κινητικότητα στο Μοντεβιδέο (1,5 εκατομμύρια κάτοικοι) με δεδομένα από την Google, μας λέει ότι η κινητικότητα έχει μειωθεί κατά 51% σε πλατείες, πάρκα και παραλίες. Μειώθηκε κατά 48% σε εστιατόρια, καφετέριες και εμπορικά κέντρα, και κατά περισσότερο από 40% στις δημόσιες συγκοινωνίες. Αλλά αυξήθηκε κατά 10% σε κατοικημένες περιοχές, δηλαδή στις γειτονιές της μεσαίας και της ανώτερης τάξης.

 

Έχουμε φτάσει –ίσως– στο υπαίθριο πανοπτικόν, μια γιγαντιαία φυλακή της οποίας τα κάγκελα είναι σχεδόν ορατά, επειδή οι φρουροί της είναι οι γείτονές μας, ακόμη και εμείς; Πώς μπορεί κανείς να ξεφύγει από μια τέτοια φυλακή;

 

Δεν το ξέρουμε, επειδή οι μορφές κυριαρχίας μεταβάλλονται, οι νέες επικαλύπτουν τις παλιές, χωρίς να τις αντικαθιστούν. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν ατομικές οδοί διαφυγής και μάλιστα ανοργάνωτες. Τα υπόλοιπα θα πρέπει να αυτοσχεδιάζονται, να επιχειρούνται, να αποτυγχάνουν και να επιχειρούνται ξανά, έως ότου γίνει δυνατό να ανοίξουν τις ρωγμές.

 

Πηγή: comune-info.net 

[----->]

Το πιο απαράδεκτο και ανακριβές επιχείρημα

 

«Αν αρθούν οι πατέντες, δεν θα υπάρχει κίνητρο χρηματοδότησης έρευνας».

➡Το πιο απαράδεκτο και ανακριβές επιχείρημα, το οποίο υποστήριζε η κυβέρνηση μέχρι να γίνει… «αριστερός» και καλά ο Μπάιντεν, δεν ισχύει καν.

❗Οι τρεις από τις τέσσερις εταιρίες που παρασκευάζουν εμβόλια, τα οποία έχει προαγοράσει η ΕΕ και έχουν ήδη παραβιάσει τις συμφωνίες, γιατί το κέρδος είναι πάνω από όλα στον καπιταλισμό, έχουν χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου ή κατά συντριπτικό ποσοστό από το Δημόσιο. Η τέταρτη εταιρία έχει χρηματοδοτηθεί βασικά από σύμπραξη δημοσίου-ιδιωτικού τομέα.

Αφήστε λοιπόν κατά μέρος τις ανοησίες περί «ιδιωτικών επενδύσεων». Στην πιο κρίσιμη στιγμή, ο ιδιωτικός τομέας ούτε ήθελε, ούτε μπορούσε να εξασφαλίσει γρήγορα, με επιστημονική σαφήνεια και υγειονομική ασφάλεια, επαρκείς ποσότητες για το μαζικό εμβολιασμό του πληθυσμού.

🩺Οι πατέντες πρέπει να καταργηθούν, όχι γιατί το λένε ο Μπάιντεν και ο Τσίπρας που έχουν συνδέσει άρρηκτα τις καριέρες τους με το ιδιωτικό κεφάλαιο, αλλά γιατί είναι μια απόλυτη και επιτακτική ανάγκη των καιρών. Καιρών που ακόμα και πρόσκαιρες «αλλαγές πλεύσεις» των ισχυρών γίνονται με βασικό κριτήριο, όχι την υγεία του γενικού πληθυσμού, αλλά την πρόσβαση σε επιστημονικά δεδομένα και άλλου είδους διπλωματικές και οικονομικές συμφωνίες, με «αντίτιμο» τα εμβόλια και το επιστημονικό επίτευγμα.

💉Τα εμβόλια πρέπει να είναι δημόσια αγαθά και να χορηγούνται άμεσα, δωρεάν, σε όλους και όλες, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μόνο έτσι θα σώζονταν περισσότερες ζωές, αντί να κοιτάνε οι κυβερνώντες να κρύψουνε κάτω από το χαλί του τουρισμού και της υποχρεωτικής αισιοδοξίας, τους 11.000 νεκρούς στην Ελλάδα.

✊Κάτω οι πατέντες, κάτω ο καπιταλισμός. Πάνω οι ζωές μας.

[----->]

ΤΟ ΑΠΑΡΤΧΑΙΝΤ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

 

Μετά τους Δίδυμους Πύργους, το δόγμα «Ασφάλεια ή Ελευθερία» στρατιωτικοποίησε την Αμερικάνικη κοινωνία και σταδιακά, όλο το Δυτικό κόσμο. Η κρατική καταστολή έγινε τόσο άγρια, η βιαιότητά της τόσο «νόμιμη» και ο σφαγιασμός των «ύποπτων» λαών τόσο εκτεταμένος, ώστε προέκυψε μόνο του το βασικό ερώτημα του ρωμαϊκού δίκαιου, «ποιος ωφελείται» και τα συνακόλουθα συμπεράσματα.

Το νέο δόγμα, «Υγεία ή Ελευθερία», βάζει τους ανθρώπους όλου του κόσμου μπροστά σ’ ένα νέο πλαστό δίλημμα, πετσοκόβοντας ό,τι είχε απομείνει από το δεύτερο σκέλος.

O covid εργαλειοποιήθηκε τόσο κυνικά για να συντρίψει στοιχειώδη δικαιώματα, να διογκώσει την ήδη παρανοϊκή κρατική βία και να εξαθλιώσει εκατομμύρια, που αν δεν είχε προκύψει, θα είχε παραγγελθει.

Αν στην προηγούμενη φάση, της οικονομικής κρίσης και των κατασκευασμένων χρεοκοπιών, όπλο ήταν τα μνημόνια, το σημερινό υπερόπλο είναι μια ελάχιστη σύριγγα.

Οι εταιρίες της megapharma που παράγουν τα εμβόλια συμπορεύονται με τους εκτελεστές των Τραπεζών.

Αφού πρώτα χρηματοδοτήθηκαν αδρά από τους κρατικούς προϋπολογισμούς για την παραγωγή του εμβολίου, τα διαθέτουν όπου θέλουν, σε όποια τιμή θέλουν, γεμίζουν τα ιδιωτικά ταμεία τους με  αμύθητα κέρδη κι επιπλέον κρατούν μυστικές, ως εμπορικό είδος, τις πατέντες, κόντρα σε κάθε παγκόσμια συνθήκη. Η αποτελεσματικότητα ή οι συνέπειες των προϊόντων τους ισορροπούν δύσκολα μέσα στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Όμως αυτό είναι άλλο θέμα.

Είναι η πρώτη φορά που ιδιωτικές εταιρείες διαχειρίζονται κατ’ αποκλειστικότητα εμβόλια, που πληρώθηκαν με δημόσιο χρήμα.

Ο κυνισμός φτάνει μέχρι την ανοιχτή παραδοχή. Στις 23 Μαρτίου 2021, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Boris Johnson, δήλωσε συγκινημένος, «Χάρη στον καπιταλισμό και την απληστία, πετύχαμε να έχουμε εμβόλια» https://www.theguardian.com/.../greed-and-capitalism...

Οι κυβερνήσεις των εξαγορασμένων αχυράνθρωπων, όχι μόνο δεν διανοούνται να επιτάξουν αυτό για το οποίο πλήρωσαν εκατομμύρια, αλλά αναλαμβάνουν το marketing, δημιουργώντας το κατάλληλο εμπορικό υπόβαθρο. Συνέτριψαν τα συστήματα δημόσιας υγείας, δεν ικανοποίησαν την ελάχιστη προϋπόθεση πρωτοβάθμιας υγείας, απέκλεισαν θεραπευτικές μεθόδους και δούλεψαν αριστοτεχνικά το φόβο του θανάτου.

Η Αμερικανογερμανική Pfizer/BioNTech, διαθέτει ελάχιστα εμβόλια σε υπερδιπλάσιες τιμές στις Αφρικανικές χώρες, ενώ από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής απαιτεί, την εκχώρηση στρατοπέδων, κτιρίων στα οποία στεγάζονται πρεσβείες και τα τραπεζικά τους αποθέματα. Επιπλέον επιβάλλει αλλαγή νομοθεσίας που αφορά σε μελλοντικές αποζημιώσεις για προσφυγές που θα αφορούν σε παρενέργειες του εμβολίου. https://www.pharmaceutical-technology.com/.../pfizer.../

Το απαρτχάιντ των εμβολίων, δεν αφορά όμως μόνο στον εκβιασμό ή τον αποκλεισμό χωρών ή ηπείρων. Η πράσινη κάρτα, το εμβολιαστικό πάσο ή όπως αλλιώς λέγεται ήδη ή φημολογείται, κουρελιάζει τη συνθήκη της Νυρεμβέργης, επιβάλλει τον εμβολιασμό και διαχωρίζει τις κοινωνίες σε εμβολιασμένους και μη, σε καθαρούς και παρίες (ανεξάρτητα απ΄το λόγο, ασθένεια ή επιλογή).

Το Ισραήλ, μπορεί να βάζει στα σκλαβοπάζαρά του 5 εκατ. Παλαιστίνιους, χωρίς εμβολιασμό, για τους πολίτες του όμως καθιέρωσε την Πράσινη Κάρτα. Οι μη κάτοχοι κατηγοριοποιήθηκαν σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας σε δυνατότητες για εργασία, έξοδο ή ψυχαγωγία. https://archive.is/FaJJ2

Η υγιεινιστική ταξικοποίηση μπορεί να ακούγεται ως αδόκιμος όρος, δοκιμάζεται όμως ήδη στην πράξη.

Από τη στιγμή που δεχτήκαμε να βγάζουμε το σκύλο για κατούρημα, υπογράφοντας δήλωση, όλα έπονται.

[----->]

 υπογράφοντας δήλωση, όλα έπονται.

Δεν θα το δείτε στα έγκυρα και ενημερωμένα μέσα ενημέρωσης στης Ελλάδας

 

Σε lockdown μπήκαν οι Σεϋχέλλες, η χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό δόσεων εμβολίου παγκοσμίως (ναι, περισσότερους εμβολιασμούς από το Ισραήλ).

Δεν θα το δείτε στα έγκυρα και ενημερωμένα μέσα ενημέρωσης στης Ελλάδας, θα το δείτε όμως στο ψεκασμένο The Japan Times 😄

https://www.japantimes.co.jp/.../world/seychelles-lockdown/

Μια ματιά στον αριθμό επιβεβαιωμένων θετικών στον ιό στις χώρες με το μεγαλύτερο αριθμό εμβολίων δείχνει πως υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Εικόνα 2.

Ακόμη και στο κάτω μέρος του γραφήματος των κρουσμάτων, οι διαφορές είναι τεράστιες. Η Χιλή έχει 10 φορές περισσότερα κρούσματα από την Αγγλία και 40 φορές περισσότερα κρούσματα από το Ισραήλ.

Η εξήγηση είναι προφανής βέβαια, αλλά χρειάζεται ξεκαθάρισμα μιας και οι ακραίοι εντεταλμένοι ή αυτόκλητοι, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες υπερασπιστολόγοι-Ταλιμπάν-σόουμαν του "αφηγήματος" έχουν εξαπλωθεί σαν καρκίνωμα πλέον και έχουν ξεφτιλίσει κάθε επιστημονική πραγματικότητα και κάθε σοβαρότητα.

Άλλο πράγμα η χρονολογική συσχέτιση κι άλλο η αιτιολογική σχέση. Τα λέγαμε και με τις μάσκες που στην αρχή έβρισκαν να πέφτουν δραματικά τα κρούσματα εκεί που εφαρμοζόταν οριζόντια και παντού (και στους ανοιχτούς χώρους χωρίς συγχρωτισμό) δηλαδή, αλλά στη συνέχεια έρχονταν τα επόμενα κύματα και κατέρριπταν τη θεωρία (που ήταν έτσι κι αλλιώς παράλογη). Τα ίδια συνέβησαν και με τα πετυχημένα lockdown που αποδείχθηκαν καταστροφικά και μόνο (εκτός βέβαια αν νομοθετήσεις την επιτυχία μαζί με το ανεύθυνο, ακαταλόγιστο και ανεξέταστο). Τα ίδια φαίνονται και εδώ, τουλάχιστον προς το παρόν. Αναμένουμε το αποτέλεσμα με την ολοκλήρωση της εμβολιαστικής κάλυψης σε όσους θελήσουν να εμβολιαστούν.

Μαγικό ραβδί στη διαχείριση του προβλήματος δεν υπάρχει. Ούτε τα εμβόλια φαίνεται ότι θα εξαφανίσουν άμεσα και ως δια μαγείας το πρόβλημα. Άλλο να βοηθήσουν στη διαχείριση κι άλλο να εξαφανίσουν το πρόβλημα.

Το σενάριο υπεράσπισης της υποκρισίας φαντάζομαι θα περιλαμβάνει μεταλλάξεις, απροσεξίες και μη τήρηση των μέτρων (των μέτρων που θα εξαφανίζαμε λόγω των εμβολίων) και διάφορες άλλες φαντασιώσεις στην απόπειρα να εξηγήσει πως η απολυτότητα του σήμερα μπορεί να καταλήξει το παραμύθι του αύριο.

Όοσι δεν έχουν το ρόλο του φανατικού οπαδιστή υπερασπιστολόγου, ας είναι συγκρατημένοι και ας περιμένουμε το φθινόπωρο και την πορεία της επιδημίας τότε. Εκεί πιστεύω θα μπορέσουμε να βγάλουμε σημαντικά συμπεράσματα, παρόλο που προβλέπω πως αν προκύψει κύμα τότε θα αρχίσει κι άλλο ένα κύμα ακραίας ανοησίας και υπερφίαλων σεναρίων και παραμυθιών των αφηγηματιών.

Ως παραδοσιακός υποστηρικτής τόσο της μάσκας (εκεί που πρέπει και που νομίζουμε ότι μπορεί να βοηθήσει, δηλαδή σε κλειστούς χώρους και σε ανοιχτούς χώρους με συγχρωτισμό) όσο και του εμβολιασμού (ως προσωπική απόφαση μετά από ενημερωμένη συναίνεση, χωρίς φασιστικές πρακτικές), περιμένω μια συντονισμένη προσπάθεια και ένα σύνολο μέτρων να συμβάλλουν στη διαχείριση του προβλήματος. Φυσικά στα μέτρα θα περιλαμβάνεται τόσο η λογική χρήση μάσκας όσο και ο εμβολιασμός.

Ελπίζω κάποια στιγμή να το αντιληφθούν όλοι αυτό, ώστε να αποφύγουν την ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα αν τυχόν δεν πάνε όλα κατ'ευχήν.

Στη φαιδρότητα των φανατικών και ψεκασμένων Ταλιμπάν, απαντάμε με την πραγματικότητα και με την παράθεση δεδομένων, μέχρι τελικής πτώσης. Δεν πρόκειται να κάνουμε ανταγωνισμό φαιδρότητας, αναίδειας και φασιστικής νοοτροπίας και συμπεριφοράς.

Όποιος παρεξηγείται, είναι δικό του πρόβλημα, και είναι πρόβλημα αντικοινωνικής συμπεριφοράς τους. Δεν προσκάλεσα κανέναν εδώ να το παίζει πατριώτης και φιλελεύθερος, χωρίς να ξέρει καν τί σημαίνουν οι λέξεις, και να συμπεριφέρεται με φαιδρότητα.

https://www.kathimerini.gr/.../ispania-h-isampel-ntias.../ 

(Καθημερινή!!!).

Καλό βράδυ σε όλους. 

[----->]

Η ομερτά των ιχθυοκαλλιεργειών σπάει τελικά.

 

-Για την αγωγή 1 εκατομμυρίου ευρώ των ιχθυοτροφείων Γερουλάνου  προς τον Κεφαλλονίτη   Γιώργος Ζησιμάτο  γιατί είχε πει ότι υπεύθυνα για τη ρύπανση στον κόλπο Ληξουρίου-Αργοστολίου είναι τα ιχθυοτροφεία του κ. Γερουλάνου και ο άδικος θάνατος του λίγο πιο μετά από καρκίνο. Δεν πρόλαβε να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

 -Κολυμβητές, βγαίνοντας από το νερό, είδαν το σώμα τους καλυμμένο με λάδια και τη θάλασσα να μυρίζει ψαρόλαδο.

-Μετά την εμφάνιση των ιχθυοτροφείων ένα μαύρο τοπίο ο βυθός σε ένα στολίδι της φύσης και του τόπου μας ο Κόλπος Αργοστολλιου και Ληξουρίου.

Ανάρτηση και αναφορά πρόσφατα από το KEFALONIA NEWS που την παραθέτω μαζί με τις φώτο.

ΚΟΛΠΟΣ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ: ΟΛΑ ΚΑΛΑ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ

Πάνε πολλά χρόνια, που οι πίνες «έφυγαν» από το Λιβάδι.

Τις ξαναείδαμε να υπάρχουν στο Φανάρι. Πολλές, όρθιες και όμορφες ανάμεσα στα φύλλα της ποσειδωνίας. Αυτά, ως πέρυσι.

Όμως, τον Οκτώβρη του 2019, οι λιγοστοί κολυμβητές, βγαίνοντας από το νερό, είδαν το σώμα τους καλυμμένο με λάδια και τη θάλασσα να μυρίζει ψαρόλαδο. Οι περισσότεροι έφυγαν. Μερικοί έσπευσαν να κάμουν αναφορά στο Λιμεναρχείο ή και σε άλλους αρμόδιους (δεν γνωρίζω).

            Αυτό που γνωρίζω είναι ότι κανείς «αρμόδιος» δεν έχει πει κάτι. Δεν γνωρίζω αν η αγαπημένη παραλία των παιδικών μας χρόνων θα μπορεί να δεχτεί ξανά λουόμενους. Δεν ξέρω κι αν θα υπάρχουν πίνες το ερχόμενο καλοκαίρι. Μετά τον Απρίλη θα ξέρουμε.

            Κάποιοι είπαν το εύλογο και προφανές: «Τα ιχθυοτροφεία φταίνε». To είπαν, γιατί δεν ήξεραν τι πρέπει να λένε και τι όχι. Πάνε λίγα χρόνια, που έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Ζησιμάτος, πολεμιστής κατά της ρύπανσης του κόλπου. Υπερασπιστής των παρταλιών των παιδικών του χρόνων στη Θηνιά. Ωραίος άνθρωπος και για πολλά άλλα, που ελάχιστοι γνωρίζουν. Ο αείμνηστος φίλος Γιώργος είχε δεχτεί αγωγή ενός εκατομμυρίου ευρώ, γιατί είχε πει ότι υπεύθυνα για τη ρύπανση είναι τα ιχθυοτροφεία του κ. Γερουλάνου. Δεν πτοήθηκε, αλλά ο Γιώργος έφυγε νωρίς. Οι υπόλοιποι να προσέχουν ποιον κατηγορούν. Αυτό ήταν το μήνυμα μιας αγωγής από κάποιον, που διετέλεσε υπουργός πολιτισμού και σήμερα επανεμφανίζεται ως μνηστήρας πολιτικών θρόνων. Ευπατρίδης ο κ. Γερουλάνος. Ευγενέστατος και ευεργέτης, όπως και οι πρόγονοι του. Όπως και ο φίλος του ο ΓΑΠ και οι λοιποί του σύντροφοι.

Ομερτά στο Ληξούρι. Όταν ο αείμνηστος Γιώργος με τους φίλους του τους Θηνιάτες έδιναν τις μάχες τους για τις θάλασσες τους. Έχω κι εγώ προσπαθήσει να κολυμπήσω εκεί μετά την εμφάνιση των ιχθυοτροφείων: Μαύρο τοπίο ο βυθός. Δεν ξαναπήγα.

Σιωπή από τους «ευαίσθητους» επί παντός επιστητού στο διπλανό Ληξούρι. Μόνο δήμαρχοι και εργαζόμενοι στα ιχθυοτροφεία απαντούσαν τις αιτιάσεις. «Κάτω τα χέρια από τα ιχθυοτροφεία. Μας δίνουν δουλειά». Τότε, έλεγαν ότι φταίει ο βιολογικός καθαρισμός. Μια μελέτη για την καθαρότητα της θάλασσας της Κεφαλονιάς από το κρατικό ΕΘΙΓΜΕ είχε το εξής «παράξενο»: Ενώ το αρμόδιο κρατικό όργανο έχει όλο το απαιτούμενο προσωπικό να κάνει μόνο του την έρευνα και τις μετρήσεις, έκαμε τη δουλειά του για όλη την Κεφαλονιά, αλλά τη μελέτη για τον κόλπο του Αργοστολιού την ανέθεσαν σε ιδιωτική εταιρεία! Έτυχε. Τα πορίσματα τα φαντάζεστε. Όλα καλά.

            Οι «ευαίσθητοι» εξακολουθούν να παριστάνουν τους ευαίσθητους. Για εξορύξεις, για την κλιματική αλλαγή, για «πρόσφυγες», για την σφαγή των καημένων των ζώων, που τρώμε κλπ. Ποτέ, όμως, για το μαύρο χάλι του κόλπου.  Είναι «ευαίσθητοι» και για το έγκλημα στις Σκουριές, αλλά κάτι μου λέει ότι αν ζούσαν στις Σκουριές θα ήταν με την Ελντοράντο. Από την πολλή ευαισθησία. Οι «ευαισθησίες» των «ευαίσθητων» αφορούν μόνο πράγματα και ανθρώπους, που βρίσκονται μακριά από αυτούς. Ποτέ δεν νοιάζονται για τον πλησίον.

            Όλα αυτά τα θυμήθηκα, γιατί είδα για πρώτη φορά πίνες στη γέφυρα του Κουτάβου. Υποψιάστηκα ότι κι αυτές άρχισαν να απομακρύνονται ακόμα περισσότερο από την εστία της ρύπανσης/μόλυνσης (Άλλο ανέκδοτο αυτό: «Δεν είναι μόλυνση. Είναι ρύπανση από τις ιχθυοτροφές», μας έλεγαν οι καλοί φίλοι των ιχθυοτροφείων).

            Μικρές πίνες, όρθιες και καμαρωτές στη ρηχή βόρεια πλευρά της γέφυρας, αλλά φευ. Έμειναν λίγες μέρες κι άρχισαν να πέφτουν κάτω, ως ότου χάθηκαν εντελώς.

            Στη γέφυρα τις περίμενε μια άλλη ρύπανση, που κρατάει πολλά χρόνια και ουδέποτε ενόχλησε τους από τούτη την πλευρά «ευαίσθητους».

 Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια και είναι ενδημική και μόνιμη. Οι φωτογραφίες που βάζω εδώ είναι βγαλμένες με χρονική απόσταση μιας εβδομάδας με την τελευταία χτες. Τόσα χρόνια, κανείς ευαίσθητος περί την καθαριότητα και το περιβάλλον δεν έχει μπει στον κόπο να αναζητήσει την πηγή. Στη δεκαετία του 90, η Εταιρεία Προστασίας της Φύσης και ο Μάκης Βαλλιανάτος είχαν εντοπίσει κανάλια νερού, στα οποία κάποιοι παροχέτευαν ό,τι ρευστό είχαν για πέταμα από ορυκτέλαια και καθαρισμούς δεξαμενών και χύνονταν στην λιμνοθάλασσα. Εκείνος ο δρόμος ρύπανσης έκλεισε τότε.

Σήμερα, ο απλός πολίτης δεν μπορεί να ελέγξει τις πιθανές υπόγειες διαδρομές της ρύπανσης.

Κάποιες φορές προσπάθησαν να επιρρίψουν ευθύνες στα θερινά κρουαζιερόπλοια, αλλά αυτή είναι η γνωστή τακτική. Τούτη την εποχή δεν υπάρχουν κρουαζιερόπλοια.

Όλα αυτά τα έγραψα για να περάσει η ώρα. Κάποιος από το τοπικό πολιτικό προσωπικό , πριν λίγες μέρες, μου είπε «Εσύ λέγε. Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν σου δίνει σημασία. Δεν έχεις ψήφους». Ούτε τα ψάρια έχουν ψήφους. Ούτε οι φτωχοί και φτωχοποιημένοι. Οι εκπρόσωποι είναι έρημοι και απρόσωποι. Καμία σχέση μαζί μας. Μετά τη συμπαράταξη και των διανοούμενων με τις ευαισθησίες, που υπαγορεύονται από την εξουσία των πολυεθνικών, οι πολλοί και φτωχοί μόνο να εκλιπαρούν μπορούν. Και να ελπίζουν στο θαύμα. Δεν περιμένω δράση από τους αρμόδιους.

Κάποιοι πεζοδρόμησαν τη γέφυρα, για να γίνει τόπος περιπάτου. Έτσι απολαμβάνουμε όλων των ειδών τις ωραίες εικόνες. Από σκουπίδια έως σεντινόνερα. Και το καλοκαίρι θα τις απολαμβάνουν και οι τουρίστες, μια και η γέφυρα έχει καταστεί σημείο στάθμευσης όσων περνούν από το Αργοστόλι. Όλα καλά.

ΥΓ: Με όσο πιο προσεκτικό τρόπο μπορούσα, δεν είπα ότι «τα ιχθυοτροφεία ρυπαίνουν».  Η κεντρική φωτογραφία είναι από τις ιστοσελίδες του Δημάρχου.

           

         

[------>]