Οικολόγοι του Αμαζονίου

Κατανοώ την ανησυχία για τις ρυθμίσεις που φέρνει η ΝΔ στον αιγιαλό. Θα ήταν πιο ειλικρινής η οργή μας αν δεν είχαν έρθει και με την προηγούμενη κυβέρνηση σχετικές διευκολύνσεις για νομιμοποιήσεις αυθαιρεσιών επί του αιγιαλού. Από τη Δεξιά τέτοια πολιτική περιμέναμε. Από την Αριστερά όμως;

Κάτι σαν την οργή μας για τον Αμαζόνιο. Αν πρόκειται για τα δέντρα της Βραζιλίας ξεσπαθώνουμε και μαζί με τις κόκκινες κρατάμε ψηλά και τις πράσινες σημαίες (Της οικολογίας φυσικά πρόεδρε, όχι του ΠΑΣΟΚ). Αν πρόκειται για τα 200.000 δέντρα στο Καστέλλι, τότε είναι Παρασκευή και είμαστε με την «ανάπτυξη». Καλημέρα.

  

[---->]

Σιωπή των αμνών στον αριστερό προοδευτικό χώρο για το Brexit

 του Κ.Μ.

Όλοι, σχεδόν, στον αριστερό και ευρύτερο προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο στην πατρίδα μας, έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους σχετικά με την σκληρή διαπάλη που γίνεται στη Βρετανία ανάμεσα στο Βremain και το Brexit.

Γιατί το κάνουν;

Δεν θεωρούν, τουλάχιστον, ανεξαρτήτως και αν ακόμα τάσσονται υπέρ του Βremain, ότι πρέπει να γίνει σεβαστό το δημοψήφισμα με το οποίο ο Βρετανικός λαός αποφάσισε το Brexit , το οποίο το ταλαιπωρούν κέντρα των Βρυξελλών και του Λονδίνου πάνω από τρία χρόνια τώρα, με στόχο να το ματαιώσουν;

Και καλά ο Γ. Βαρουφάκης, αυτός όχι μόνο έχει ταχθεί υπέρ του Bremain αλλά και συμμετείχε ο ίδιος στην εκστρατεία για τη νίκη του Bremain στο Βρετανικό δημοψήφισμα και επομένως, ίσως, να θεωρεί, κακώς, και προσωπική του υπόθεση την τελική αποτροπή του Brexit, έστω και αν αυτή επιχειρείται με μη θεμιτά μέσα.

Δυνάμεις, όμως, όπως το ΚΚΕ, γιατί κρατάνε μία στάση σιωπής και σφυρίζουν αδιάφορα; Μήπως επειδή στο μέτωπο υπέρ του Brexit παίζει ηγετικό ρόλο ο ακραία συντηρητικός Τζόνσον; Δεν αντιλαμβάνεται, όμως το ΚΚΕ πως αν τα κέντρα της “παγκοσμιοποίησης” και του ευρωπαϊκού-ψευτοδιεθνισμού πνίξουν το Brexit σε μία μεγάλη χώρα σαν την Βρετανία, τότε θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο και ο αγώνας στην Ελλάδα για το εθνικό νόμισμα και την έξοδο από την Ε.Ε;

Δεν αντιλαμβάνεται τότε ότι η Γερμανική ιμπεριαλιστική νεοαποικιοποίηση σε βάρος της χώρας μας θα μοιάζει πιο ισχυρή;

Ο αγώνας για το Brexit στην Βρετανία αφορά άμεσα τις προοδευτικές και γνήσια αντιμνημονιακές δυνάμεις στην Ελλάδα. Το δυστύχημα είναι ότι αρκετές αριστερές δυνάμεις στην Βρετανία και στην Ευρώπη, είναι παγιδευμένες σε ένα αντιδραστικό “ευρωπαϊσμό“, που, δυστυχώς, αφήνει πολύ χώρο και άνεση για να τα εκμεταλλεύεται η κάθε λογής ακροδεξιά.

[----->]

Έχετε δρόμο μέχρι την κόλαση

 

του  Σενέρ Λεβέντ

Το Βαρώσι ήταν ένας παράδεισος. Η Τουρκία μετέτρεψε σε κόλαση αυτόν τον παράδεισο. Δεν μπορείτε να ξέρετε τι νιώθω καθώς κοιτάω τις φωτογραφίες και τις ταινίες του Βαρωσιού της περιόδου πριν από το 1974. Τι πόνος είναι αυτός. Τι χείμαρρος συναισθημάτων. Πώς δεν λυπήθηκαν αυτήν την πόλη. Αυτήν την παραδεισένια γωνιά. 

Εκείνοι που έριξαν τις βόμβες, πώς το έκαναν χωρίς να λυπούνται. Όπως τις είχε ρίξει ο πιλότος στη Χιροσίμα, έτσι δεν είναι; Γιατί είχα κατέλθει ως υποψήφιος για το Ευρωκοινοβούλιο; Κυρίως, για το Βαρώσι! Για να επιστραφεί το Βαρώσι στους παλιούς του ιδιοκτήτες που υποφέρουν τόσα χρόνια και για να επανέλθει στην παλιά του μορφή. Για να συμβάλω στον δρόμο μετατροπής του από κόλαση σε παράδεισο. Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να έχω μιαν τέτοια ευκαιρία. 

Ένα όνειρό μου ήταν και το να πρωτοστατήσω στη σύσταση ενός διεθνούς δικαστηρίου για τα εγκλήματα πολέμου στην Κύπρο. Τώρα κοιτάζω τα ερείπια του Βαρωσιού. Ο φίλος μας που επέστρεψε απ’ εκεί μου έδειξε τις φωτογραφίες που έβγαλε. «Ήθελα να κλάψω», μου είπε. Το Βαρώσι είναι σαν ένας τεράστιος ομαδικός τάφος. Δολοφονήθηκε ανηλεώς. Και τόσα χρόνια δεν κάναμε απολύτως τίποτα γι’ αυτό. Αφήσαμε εκεί αυτήν τη σωρό. Βρόμισε. Και έπαθε σήψη.

Χονγκ Κονγκ: μεταξύ κυρίαρχης αφήγησης και πραγματικών αντιφάσεων

των Nicola Casale, Raffaele Sciortino

Αυτή του Χονγκ Κονγκ είναι εμφανώς μια «έγχρωμη επανάσταση». Αλλά, όπως κάθε έγχρωμη επανάσταση, έτσι κι αυτή, έχει υλικές βάσεις.

Το πρώτo είναι προφανές. Το δείχνει η σαφής υποστήριξη των Αμερικάνων πολιτικών - από τον Τραμπ μέχρι την Κλίντον - και των Βρετανών, η φωτογραφία ηγετών της εξέγερσης με αξιωματούχο του αμερικανικού προξενείου που ανήκει σίγουρα στο προσωπικό της CIA (βλ. Φωτογραφία δίπλα από  https://www.zerohedge.com/news/2019-08-08/evidence-cia-meeting-hk-protest-leaders-china-summons-us-diplomats-over-viral-photo

Μια «διαβούλευση» την οποία οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι δεν μπόρεσαν να διαψεύσουν, τις αμερικανικές σημαίες στις διαδηλώσεις και τη σημαία της βρετανικής αποικίας του Χονγκ Κονγκ που υψώθηκε κατά την επιδρομή στο τοπικό κοινοβούλιο ενώ στην επίθεση της 21ης ​​Ιουλίου στο διπλωματικό γραφείο του Πεκίνου η σημαία της Κίνας καταστράφηκε (βλέπε φωτογραφία από: https: //www.scmp.com/news/hong-kong/politics/article/3023817/are-hong-kong-protesters-pro-american-or-british-when-they και φωτογραφίες από: https://www.workers.org / 2019/08/16 /whats-behind-hong-kong-protests /), τις συνεχείς βίαιες προκλήσεις που αποσκοπούσαν σαφώς στην πρόκληση σκληρής αντίδρασης από την πλευρά της αστυνομίας ( θα εμφανιστεί και κάποιος ελεύθερος σκοπευτής της Cia που, όπως και στη πλατεία Μαϊντάν, θα πυροβολεί διαδηλωτές και αστυνομικούς ,την υποστήριξη των δυτικών μμε, φτάνει να δούμε τον τρόπο μηντιακής κάλυψης των κινητοποιήσεων των Κίτρινων Γιλέκων ή, για να μείνουμε στους δικούς μας, την «αδικαιολόγητη βία» των NoTav - ενάντια στον «αυταρχισμό του Πεκίνου», την υποστήριξη των Facebook, Twitter, κλπ. και φυσικά την όχι και τόσο καλυμμένη δράση των χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ, ακόμη περισσότερο από ό, τι στο Κίνημα της Ομπρέλας, το φθινόπωρο του 2014, από τη National Endowment of Democracy (το Εθνικό Ταμείο Δημοκρατίας), όργανο της μαλακής εξουσίας του Αμερικανικού Πενταγώνου (https: //www.strategic-culture.org/news/2019/08/17/the-anglo-american-origins-of-color-revolutions-ned/). Εν ολίγοις, ο Συνασπισμός των Πολιτικών Δικαιωμάτων διαθέτει στηρίγματα με κάποιο ειδικό βάρος ...

Θυσία στο Brexit η βρετανική Βουλή

Τα πάνω – κάτω, εντός κι εκτός Αγγλίας, έφερε η απόφαση του βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον να κλείσει το κοινοβούλιο για πέντε εβδομάδες! 

Η αναστολή των εργασιών του βρετανικού κοινοβουλίου έχει έναν και μοναδικό σκοπό: να διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους εν όψει της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 17 και 18 Οκτωβρίου, χωρίς την απειλή «ανίερων» διακομματικών συμμαχιών που θα του επιβάλλουν να αποδεχθεί μια συμφωνία εξόδου την οποία κρίνει ως επιβλαβή για τα βρετανικά συμφέροντα κι ενάντια στο πνεύμα του δημοψηφίσματος του Ιουνίου του 2016, όταν το 52% ψήφισε υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ.

 Έτσι, στους δύο σχεδόν μήνες που απομένουν μέχρι την 31η Οκτωβρίου, όταν η Αγγλία βάσει του άρθρου 50 θα βρεθεί εκτός ΕΕ, ο Μπόρις Τζόνσον θα μπορεί να διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους ζητώντας μια καλύτερη συμφωνία από αυτήν που του έχουν ήδη προσφέρει κι είναι κατά γενική ομολογία ταπεινωτική για την Αγγλία και …διδακτική για όποιον άλλον σκεφτεί ποτέ ξανά να αποχωρήσει από την ΕΕ. 

Ο κίνδυνος για τον ηγέτη των Τόρηδων δεν προερχόταν από την …ήπειρο, αλλά από μια ψηφοφορία στη Βουλή που θα έδινε τη δυνατότητα παράτασης της ημερομηνίας εξόδου, οπότε δεν θα μπορούσε να εκβιάζει με την ημερομηνία λήξης να είναι αδιαπραγμάτευτη, όπως τώρα! 

[---->]