Ένα γράμμα

Προς την Κυβέρνηση μιας Χώρας της Ελλάδας που δεν της ανήκω πια.

Δεν μπορώ ούτε Ν σας λυπηθώ ούτε Ν σας φτυσω γιατί το σάλιο μου είναι πολύ ακριβό και πολύτιμο για να το ρίξω πάνω σας.

Κάποτε είχα έναν πατέρα Μιχάλη τον έλεγαν Μιχάλη Κατσιματιδη, ήταν στα 21 του στην φωτογραφία με τον Άρη στην Βινιανη μια βδομάδα πριν τιναξουν την γέφυρα στις 25 του Νοέμβρη 1942 τότε που τον έλεγαν "Αυγερινό".

Μα δεν γεννήθηκε 21 χρόνων. Εκεί αρχές του 1921 στην Νικομήδεια της Μικρας Ασίας μια μάνα μέσα στην νύχτα στο νοσοκομείο της πόλης προσπαθούσε Ν φέρει ένα παιδί στον κόσμο 4ο στην σειρά, μόνη, οι δικοί της σε ένα καΐκι που πήγαινε Ελλάδα, και εκείνη που δεν μπορούσε να φύγει γιατί γενναγε, με τον αδελφό της παρέα, έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι το αγκάλιασε το φίλησε και πέθανε.

Να μείνουν δεν τους θέλουν. Να φύγουν δεν τους αφήνουν. Να επιστρέψουν στις χώρες τους δεν μπορούν.

Να μείνουν δεν τους θέλουν. Να φύγουν δεν τους αφήνουν. Να επιστρέψουν στις χώρες τους δεν μπορούν. Οι πρόσφυγες βρίσκονται αιχμάλωτοι σε ένα μόνιμο καθαρτήριο, γλίτωσαν από την κόλαση του πολέμου αλλά δεν τους επιτρέπεται να περάσουν στον «παράδεισο». Όχι γιατί δεν το αξίζουν, όχι επειδή υπέπεσαν σε κάποιο αμάρτημα, αλλά γιατί, όπως τους ενημερώνουν, ο παράδεισος είναι υπερπλήρης, δεν τους χωρά, άσε που δεν είχαν κάνει και κράτηση.

Οι πρόσφυγες επίσης προκαλούν. Μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν. Αν εκδηλώσουν στοιχεία του πολιτισμού τους, σκανδαλίζουν. Αν προσπαθήσουν να ενσωματωθούν, στέλνοντας π.χ. τα παιδιά τους στα σχολεία, βάζουν σε κίνδυνο τα «δικά μας» παιδιά. Ακόμη και όταν σαπίζουν στα camps και τα hot spots λογίζονται ως απειλή. Ό,τι και αν κάνουν είναι χαμένοι. Αν με κάποιο μαγικό τρόπο εξαφανίζονταν από προσώπου γης, ένα τεράστιο επιφώνημα ανακούφισης θα αντηχούσε στις χώρες του «πολιτισμένου» κόσμου. Και η ζωή θα συνεχιζόταν σαν τίποτα να μη συνέβη, σαν να μην υπήρξαν ποτέ.

[--->]

Νομιμοποίηση αυθαιρέτων πάνω στο κύμα

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ

Η κατεδάφιση αυθαιρεσιών ξενοδοχείων επάνω στο κύμα –όπως η εικονιζόμενη στην Ανάβυσσο– δύσκολα θα επαναληφθεί. Σχέδιο νόμου της κυβέρνησης οδηγεί στη νομιμοποίηση κάθε είδους παρανομίας, αν έχει «λειτουργική συνέχεια» με νόμιμη επιχείρηση.

Είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή, που θα αφήσει για πάντα το αποτύπωμά του στις ακτές μας. Με τις προτεινόμενες σε σχέδιο νόμου διατάξεις, η πολιτεία καταρρίπτει την τελευταία κόκκινη γραμμή της νομοθεσίας και επιτρέπει τη γενικευμένη νομιμοποίηση δημόσιων αλλά και ιδιωτικών αυθαιρεσιών στον αιγιαλό και στην παραλία.

Στέφανος Τζουμάκας προς Τσίπρα : «Δικαιούσαι μια δεύτερη τετραετία Πρόεδρε.»

 

##ΥΓ...μαζευτήκαν όλοι οι ψοφοπειναλέοι που δεν τους ψηφίζει ούτε η μάνα που τους γέννησε ...περιμένουν από Μπίστηδες, Τζουμάκες ,Θεοχαρόπουλους ,Ραγκούσηδες , Κουβέληδες κ τους λοιπούς ψόφιους εδώ κ πολλά χρόνια να πάρουν ψηφαλάκια...βρε φάτε στη μάπα όλο το καρακατσουλιό των γυρολόγων που σας προκαλούσε εμετό κ αηδία κ βγάλτε τον σκασμό ...γρήγορα κ με κρότο κατεδαφίζεστε κ ας στέλνετε μηνύματα στις οργανώσεις να στείλουν όσους μπορούν από όλη τη χώρα γίδια να στήσετε τις παραστάσεις του τσίρκου μπας κ καταφέρετε να μείνετε σε διψήφιο...

[---->]

Το πραγματικό πρόσωπο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας