Αυτός που πέταξε απο το χειρουργείο στον δρόμο ανασφάλιστο ασθενή το 2014 παραμένει και σήμερα διοικητής στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός'

 Καταγγέλλει ο  γιατρός  του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου  Ελληνικού Γιώργος Βήχας
(απο τη σελίδα του στο f/b):

Ο Αναστάσιος Γρηγορόπουλος σύμφωνα με δημοσίευμα στο Health report παραμένει Διοικητής στον Ευαγγελισμό. 

Ποιός είναι ο κύριος; Διορισθής από τον Γεωργιάδη (τον Νοέμβριο του13), επί διοικήσεως του τον Μάιο του 2014 πέταξαν στην κυριολεξία από το χειρουργείο τον ασθενή Γ.Δ. ενώ όλα ήταν έτοιμα να του τοποθετήσουν οι γιατροί εμφυτεύσιμο απινιδωτή. 
Ένα μηχάνημα που θα του έσωζε τη ζωή του η οποία κινδύνευε κάθε στιγμή από θανατηφόρες αρρυθμίες. 
Ο λόγος που τον πέταξαν από το χειρουργείο ήταν γιατί ο ασθενής ως ανασφάλιστος δεν μπορούσε να καλύψει το κόστος της συσκευής μόνος του ή κάποιο ταμείο. 
Με τον συγκεκριμένο κύριο ασχοληθήκαμε πολλές φορές, κατά κανόνα τα χρέη των ανασφάλιστων ασθενών μεταφέρονταν στην εφορία. Μόνο για αυτό το γεγονός, το ότι πέταξαν από το χειρουργείο ασθενή με σοβαρό κίνδυνο για τη ζωή του επί διοικήσεως του, δεν θα έπρεπε να παραμείνει στη θέση του. Λυπάμαι πολύ εάν είναι αυτή τελικά η επιλογή της ηγεσίας του υπουργείου υγείας...
 

Γιώργος Βήχας : Αν ο οποιοσδήποτε αμφισβητεί την γνησιότητα αλλά και την αλήθεια του περιεχομένου... 

[--->]

ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΑΝΤΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ

Του ΑΛΕΚΟΥ ΚΑΛΥΒΗ

Ο συντάκτης της Αυγής Δ. Χρήστου για πολλοστή φορά χυδαιολόγησε κατά της ΛΑ.Ε. με αφορμή τώρα τη θέση της στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, κατατάσσοντάς την στα σκυλιά που ουρλιάζουν και κατηγο­ρώντας την για ασχετοσύνη, αφού σύμφωνα με τον ίδιο δεν αντιλαμβάνεται πως δημιουργούνται οι αξίες και συνεπώς ορθά έκανε η κυβέρνηση και ξεμπέρ­δεψε έτσι φθηνά με τις αποστεωμένες τράπεζες. Σε άρθρο του στην κυριακάτι­κη ΑΥΓΗ, αφού ξεπετά με αφορισμούς την ΛΑ.Ε. συνεχίζει με μια πλήρη δι­καιολόγηση της πολιτικής της κυβέρνησης, η οποία δήθεν μείωσε το χρέος, έλυ­σε το πρόβλημα των τραπεζών και γλύτωσε τους καταθέτες, ενώ αφού οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί, τώρα πλέον θα προχωρήσει η αποκα­τάσταση της ρευστότητας κ.ά. Όλα καλά, όλα ωραία λοιπόν.

Θα μπορούσε να αγνοήσει κανείς την προπαγανδιστική ευκολία του συγκε­κριμένου άρθρου, αλλά επειδή από ό,τι δείχνουν τα πράγματα, αυτό το άρθρο αντα­νακλά περισσότερο την κυβερνητική λογική, αξίζει να ασχοληθεί κάποιος με αυτό.

Το λέμε αυτό διότι την ίδια μέρα ένα κυβερνητικό στέλεχος, ο Θ. Παρα­σκευόπουλος έγραψε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο left.gr για το ίδιο θέμα. Το άρθρο ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί, ωστόσο είναι γραμμένο σε διαφορε­τικό ύφος ενώ δεν λείπουν κριτικές αναφορές στο εγχείρημα της κυβέρνησης. Για πα­ράδειγμα αναγνωρίζεται ως αρνητική η απώλεια που υπέστησαν οι μι­κρομέτοχοι, καθώς και η κερδοσκοπική διάθεση των κεφαλαίων που μπήκαν στις τράπε­ζες, επισημαίνεται ο φόβος για διεύρυνση της ιδιωτικοποίησης και ο κίνδυνος να αναπτυχθούν νέες φούσκες, ενώ υπογραμμίζεται ότι είναι αβέβαιη η παροχή ρευστότητας στην οικονομία.

Εν κατακλείδι, υποστηρίζε­ται η κυβερνητική θέση, αλλά με κρύα καρδιά και ως αναγκαίο κακό και όχι με τους διθυράμβους του Δ. Χρήστου.

ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΘΟ ΤΩΝ ΑΧΡΗΣΤΩΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑ­ΠΕΖΕΣ

Αυτό στο οποίο δεν μπορεί κανείς μα κανείς να διαφωνήσει ούτε καν ο Δ. Χρή­στου, είναι ότι η τωρινή στάση της κυβέρνησης ουδεμία σχέση έχει με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός αν κάποιος διεκδικεί το βραβείο Γκίνες στην πο­λιτική απάτη ισχυριζόμενος ότι η κοινωνικοποίηση των τραπεζών περνά πρώτα από την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους. Στο κομμάτι του τραπεζικού συ­στήματος, η κυβέρνηση έχει κάνει την πιο συντηρητική μετατόπισή της. 

Τί­ποτε από όσα έλε­γε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν εφαρμόζεται, ούτε σε ό,τι έχει σχέση με τα κόκ­κινα δάνεια, ούτε με τον ενδιάμεσο δημόσιο φορέα δια­χείρισης των δανείων, ούτε με την αλλαγή της πιστωτικής πολιτικής, πολύ δε περισσότερο με την δη­μόσια ιδιοκτησία και τον κοινωνικό έλεγχο των τρα­πεζών. Όσο, δε, για τον περι­βόητο έλεγχο και διερεύνηση των σκανδάλων των προηγούμενων ανακεφα­λαιοποιήσεων, δεν υπάρχει μεγαλύτερο άλλοθι στην προηγούμενη κυβέρνηση από την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση της κυβέρνησης Τσίπρα.

Διερωτάται, πάντως, ο κάθε καλόπιστος πολίτης διαβάζοντας τα γραφόμενα του Δ. Χρήστου: πράγματι η θέση των τραπεζών είναι αρνητική. Αυτό όμως το γνώριζε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όταν διατύπωνε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πορεία η κατάσταση έγινε χειρότερη με τα κόκκινα δάνεια και αυτό είναι αλή­θεια. Την κατάσταση αυτή, όμως, τη γνωρίζουν και τα διάφορα funds. Τότε γιατί μπήκαν μέσα στις τράπεζες; 

Μήπως τους κοροϊδέψαμε τους κουτόφρα­γκους και τους δώσαμε ένα βαρέλι δίχως πάτο; Δεν τολμά να το ισχυριστεί ανοιχτά κανείς, διότι θα ήταν ανόητος, αφού αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια γνωρίζουν τα πάντα και μετράνε με χειρουργική ακρίβεια τις κινήσεις τους σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. 

Μήπως πήραν τις μετοχές των τραπεζών επειδή ήθελαν να μας κάνουν χάρη ή για την ψυχή της μάνας τους; Όχι φυσικά. Μπήκαν για να κερδίσουν, από τις υπεραξίες που θα δημιουργηθούν μέσα από την απομόχλευ­ση και από την διαχείριση των κόκκινων δανείων, ιδιαίτερα των επιχειρηματι­κών αλλά και των σπιτιών της λεηλατημένης μεσαίας τάξης.

Γιατί λοιπόν στην μηδενική, σχεδόν, τιμή αγοράς ανά μετοχή δεν μπήκε μέσα το κράτος για να ασκήσει μια διαχείριση, η οποία – πέραν της αναπτυξιακής μετα­στροφής των τραπεζών – θα εξασφάλιζε, τουλάχιστον, μια δυνατότητα ανάκτη­σης ενός μέρους των τεράστιων απωλειών του; 

Γιατί επιλέχθηκε μια ρύθμιση η οποία μαζί, πράγματι, με τις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις εξαε­ρώνει στην κυριολεξία τα 40 δισ. που έβαλε το κράτος με δανεισμό του; 
Γιατί, ενώ είχε μια πολύ σημαντική παρουσία στο μετοχικό τους κεφάλαιο, εκ­χώρησε, τελικά, μπιρ-παρά τις τράπεζες, οι οποίες θα διαχειριστούν σε δεύτερη φάση και επ’ ωφελία των νέων ιδιοκτητών τα κόκκινα δάνεια και ταυτόχρονα θα καθορί­σουν την εκκαθάριση κεφαλαίων, καθώς και την οικονομική διάρ­θρωση της χώρας;

Σε αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχει άλλη λογική απάντηση, εκτός από το ότι αν κάνεις ένα βήμα πίσω τότε ακολουθούν πολλά μέχρι την πλήρη υποταγή.

Αυτό, λοιπόν, έκανε η κυβέρνηση πετώντας στην κυριολεξία στα σκουπίδια το πρόγραμμά της, τις προσδοκίες των λαϊκών στρωμάτων, την ταξική μερολη­ψία και κάθε έννοια κυριαρχικού δικαιώματος της χώρας μας.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται, επίσης, ότι με την μετατροπή των προνομιούχων σε κοινές μετοχές ενισχύεται η παρέμβαση του Δημοσίου. Πρόκειται για αστήρι­κτο ισχυρισμό. Ούτε πριν διασφαλιζόταν ούτε και τώρα διασφαλίζεται η πα­ρέμβαση του Δημοσίου στη διοίκηση. Μετά, μάλιστα, από τον πιο ισχυρό έλεγχο του ΤΧΣ από το κουαρτέτο των δανειστών και την μέθοδο απολιτικοποίησης των τραπεζών που εγχώρησε με υπογραφή της η συγκυβέρνηση, ο ισχυρισμός αυ­τός είναι κενό γράμμα.

Η διαφορά μεταξύ του τώρα και του χθες είναι ότι η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έκα­νε ρουσφέτι στους Έλληνες τραπεζίτες με χρήματα του Δημοσίου, ενώ τώρα το ρουσφέτι πάλι «δημοσία δαπάνη» γίνεται στα ξένα επενδυτικά κεφάλαια (εξ’ όσων γνωρίζουμε, διότι δεν αποκλείεται να έχουν γίνει συμμαχίες με τμήμα­τα του ελληνικού τραπεζικού κεφαλαίου). 
Άρα, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Η δυ­νατότητα παρέμβασης του Δημοσίου είναι εξαιρετικά εξασθενημένη. Ο Θ. Πα­ρασκευόπουλος έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται ότι το Δημόσιο όχι μόνο δεν θα κρα­τήσει τις θέσεις του στο τραπεζικό σύστημα, αλλά στην πρώτη ευκαιρία θα αναγκαστεί να πουλήσει και τις μετοχές που έχει, με την προσδοκία να ανα­κτήσει κάποια ψίχουλα από τις απώλειές του.

ΠΛΗΡΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Από όποια πλευρά και να πιάσεις το θέμα, το συμπέρασμα είναι ότι η ανακεφα­λαιοποίηση της κυβέρνησης συνιστά μια σκανδαλώδη, πρωτοφανή και προ­κλητική ρύθμιση.

Η εκ των υστέρων επιστολή του Γ. Δραγασάκη, βασικού υπεύθυνου από κυ­βερνητικής πλευράς για την ανακεφαλαιοποίηση, ο οποίος αφού πρώτα δη­μιούργησε τετελεσμένα, έρχεται εκ των υστέρων να ρίξει μελάνι σαν τη σου­πιά και να θολώσει τα νερά, δείχνει και ενοχή και ευθυνοφοβία. Οι ευθύνες, όμως, δεν παρα­γράφονται και, κυρίως, δεν παραγράφονται στη συνείδηση του λαού.

Σε άλλα κράτη, όπως στην Αμερική, όταν προέκυψε η κρίση στο τραπεζικό σύ­στημα, προηγήθηκε η κρατικοποίηση ακόμη και του κολοσσού της Citygroup και στην πορεία το κράτος κέρδισε από την μεταπώληση στον ιδιωτικό τομέα. Αυτή είναι μια μορφή καπιταλιστικής διαχείρισης και με όρους αγοράς, αλλά τουλάχιστον ήταν μια διαδικασία που προστατεύτηκαν τα συμφέροντα του Δημοσίου. 

Στη χώρα μας, με αριστερή κυβέρνηση (κατά δήλωσή της), ούτε καν αυτό έγινε. Προτιμήθηκε να καθοριστούν οι κανόνες μόνο από την επιθυμία και τα συμφέροντα των δανειστών και των διεθνών κερδοσκοπικών κεφαλαίων και να θυσιαστεί το δημόσιο συμφέρον.

Η επιλογή που έγινε αφοπλίζει πλήρως κάθε κυβέρνηση, η οποία θα ήθελε να ασκήσει μια διαφορετική πιστωτική πολιτική και να διοχετευτούν οι έστω και περιορισμένοι πόροι για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Οι τράπεζες θα παραμείνουν ζόμπι, χωρίς δυνατότητα παροχής ρευστότητας, απλά θα επιδιωχθεί η διαμόρφωση μεγαλύτερης αξίας στο μετοχικό κεφάλαιο από τη διαχείριση του ενεργητικού τους, σε όφελος των κερδοσκοπικών πολυεθνικών κεφαλαίων.

Τέλος, όσα ακούστηκαν από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης για παράλληλο τραπεζικό σύστημα, είναι έπεα πτερόεντα. Η ιδέα να δημιουργήσεις νέες τράπεζες που δεν θα υπάγονται στον έλεγχο της ΕΚΤ έχει την σημασία της, όμως στα σημερινά ασφυκτικά πλαίσια του ευρωσυστήματος η υλοποίησή της θα είναι κάτι σαν το παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή μια μαγική εικόνα.

[--->]

Ξανθός & Πολάκης : Αυτοί οι δυό ηλίθιοι δεν θα μπορούσαν να είναι υπουργο-υφυπουργοί υγείας καμίας άλλης χώρας.

 

Όχι γιατί είναι ανίδεοι, τέτοιοι υπήρξαν κι άλλοι.

Ούτε γιατί είναι τραμπούκοι - συμπεριφορά πάντως που δεν συνάδει με τον τομέα της υγείας -

- Τέτοιοι, περάσανε και χειρότεροι από το Υπουργείο Υγείας.

Αλλά γιατί μεταχειρίζονται τις δομές της δημόσιας υγείας όπως μεταχειρίστηκαν το κόμμα τους.

Ό,τι δεν το ελέγχουν, το κουρεύουν. 

Ακόμα κι αν έχει να επιδείξει έργο πρωτοποριακό σαν αυτό του νοσοκομείου "ΕΛΠΙΣ", του μόνου νοσοκομείου που αποφάσισε - μεταξύ άλλων - να περιθάλπτει ανασφάλιστους ασθενείς, πράγμα που παρά τις υποσχέσεις του Ξανθού και  του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει γίνει (και η γνώμη μας είναι πως δεν θα γίνει) πράξη σε κανένα άλλο νοσοκομείο του ΕΣΥ.

Από το "ΕΛΠΙΣ" λοιπόν ξήλωσαν τον έως σήμερα Διοικητή, Θεόδωρο Γιάνναρο.

 Αναδημοσίευση από 15minutes.gr

Απέλυσαν έναν διοικητή νοσοκομείου ενώ αυτός βρισκόταν στις ΗΠΑ ψάχνοντας υλικά για το νοσοκομείο του. Το δικό του μήνυμα στον προσωπικό του λογιαριασμό στο facebook έστειλε από το Λος Άντζελες των ΗΠΑ ο διοικητής του νοσοκομείου Ελπίς κ. Θεόδωρος Γιάνναρος, με αφορμή την ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας για το κόψιμο των διοικητών και αναπληρωτών διοικητών του ΕΣΥ.

Στο μήνυμά του- στο οποίο υπάρχει συναισθηματική φόρτιση- ο κ. Γιάνναρος αναφέρει ότι ο ίδιος θα συνεχίσει το έργο που έχει αναλάβει σαν να μη συμβαίνει τίποτα, παρά την παύση του από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Αναλυτικά το μήνυμα έχει ως εξής:

«Καλησπερα σε “ολες και σε όλους. Καλημέρα σπο το Los Angeles. Εδώ η ώρα είναι 08:30 το πρωί.
Πριν, λίγο, τηλεφωνικά, μου κοινοποιήθηκε η παύση μου, από Διοικητής του Ελπίς. Παρολ” αυτά, η μάχη θα συνεχιστεί, από άλλα, ίσως, μετερίζια…!!!

Οι άνθρωποι εξακολουθούν να χρειάζονται βοήθεια και υποστήριξη, το ίδιο και το Ελπίς, για να συνεχίσει το έργο του! Δεν έχω σκοπό να σταματήσω αυτό που άρχισα, αλλά θα συνεχίσω σαν τίποτα να μην συνέβη!! Τραβάμε μπροστα!»

Δείτε τη δράση του Θ. Γιάνναρου που εκδιώχθηκε…

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, ο Θεόδωρος Γιάνναρος δεν προλαβαίνει να φτιάχνει βαλίτσες. Προχθές επέστρεψε από ένα ακόμα ταξίδι-αστραπή στη Γερμανία (πάντα μένει για μία ημέρα, το πολύ δύο) και σε λίγες ημέρες ετοιμάζει βαλίτσες για Λος Αντζελες. Και αυτό το ταξίδι θα είναι σύντομο. Το νοσοκομείο τον χρειάζεται πίσω. Αλλωστε για το νοσοκομείο γίνονται όλα αυτά τα πηγαινέλα.

Ο διοικητής του «Ελπίς», όταν στην κρίση είδε τον προϋπολογισμό του να μειώνεται δραματικά, από 19 εκατ. ευρώ το 2009 σε 6,5 εκατ. το 2014 (και ακόμα λιγότερα φέτος), δεν έκατσε με σταυρωμένα χέρια. 

Εδώ και χρόνια καλλιεργεί συνεργασίες με τους Ελληνες της διασποράς, δρέποντας σήμερα τους πολύτιμους καρπούς. «Πήγα στη Γερμανία και επέστρεψα με νέο γαστρεντερολογικό», λέει. «Είναι όλο δωρεά από τους Γερμανούς, Ελληνες και φιλέλληνες. Τώρα έχω κινητοποιήσει ανθρώπους ώστε από το ταξίδι στις ΗΠΑ να αποκτήσουμε νέα μικροσκόπια ΩΡΛ και καρδιολογικό. Είμαι σε συζητήσεις και με το «Αλ Τζαζίρα» ώστε, μέσω fund raising που θα οργανωθεί, να αποκτήσουμε ψηφιακό χειρουργείο. Μόνο έτσι μπορούμε να κινηθούμε. Αν περίμενα να κάνω αιτήσεις για όλ’ αυτά, δεν θα γινόταν τίποτα».

Η εφευρετικότητά του, ακόμα και στα πλέον ασφυκτικά πλαίσια, σε συνδυασμό με τη δράση του σε ό,τι αφορά τους ανασφάλιστους πολίτες (οι οποίοι, ως γνωστόν, έχουν «ελευθέρας» στο Ελπίς), είχαν φέρει τον κ. Γιάνναρο στα φώτα της δημοσιότητας διεθνώς. Μεγάλα μέσα, όπως το «Αλ Τζαζίρα», το CNN, το Reuters κ.ά., είχαν προβάλει εκτενή ρεπορτάζ για το παράδειγμά του, κάνοντας το όνομά του γνωστό στις ελληνικές παροικίες σε όλο τον κόσμο, που αμέσως κινητοποιήθηκαν. Μετά από μια τέτοια εκπομπή, επίσης, το 2012, ο Αυστριακός Ερβιν Σριμπφ σύστησε την οργάνωση «Βοήθεια για την Ελλάδα»

(www.griechenlandhilfe.at), με πρώτη δράση την αποστολή ιατροφαρμακευτικού υλικού στο «Ελπίς». 

«Μέχρι σήμερα έρχονται δύο φορές το μήνα και μας φέρνουν υλικά», λέει ο κ. Γιάνναρος. «Πλέον, η βοήθεια είναι τόσο μεγάλη που τροφοδοτούμε 20 σημεία στην Ελλάδα, από τα χωριά SOS μέχρι ιδρύματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες στα Ιωάννινα και την Πάτρα».

Ναι, οι προσφορές πια είναι τόσες πολλές που διοχετεύονται και αλλού. «Δεν μας λείπει τίποτα. Κάνουμε σφιχτή διαχείριση και τα βολεύουμε. Η κρίση μάς έκανε πιο ευέλικτους και καινοτόμους, αυτό ήταν το θετικό. Αν μας λείπει κάτι, θα πάρω το παραδίπλα νοσοκομείο που έχει και θα του το δώσω σε μερικές μέρες που θα έχω παραλαβή. Οι συνεργασίες δημιουργούν άλλες δυνατότητες επιβίωσης. Ποτέ δεν λείπει το ίδιο πράγμα από όλες τις δομές».

Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτήν τη φάση είναι η έλλειψη προσωπικού. «Αλλά και αυτό θα λυθεί. Αντί να γκρινιάζω, ψάχνω να βρω λύσεις και πιέζω. Οταν διεκδικείς πετυχαίνεις».

Το «Ελπίς» διαχειρίζεται σήμερα διπλάσιο αριθμό ασθενών απ’ ό,τι στην αρχή της ύφεσης, κυρίως αφού υποδέχεται τον ανασφάλιστο πληθυσμό της Αθήνας. Ο κ. Γιάνναρος ηγείται της «Συμμαχίας Νοσοκομείων για τους Ανασφάλιστους», που πιέζει για την αλλαγή του νομικού πλαισίου, ενώ συνεργάζεται και με κοινωνικά ιατρεία. 

«Σήμερα οι άνθρωποι αυτοί χρειάζεται να περνούν από επιτροπές (σ.σ. για να κριθεί εάν είναι δικαιούχοι). Εάν ένας άνθρωπος όμως έρθει με χολοκυστίτιδα, μπορεί να μην κινδυνεύει άμεσα η ζωή του, αλλά, αν δεν τον χειρουργήσω, μπορεί να πάθει παγκρεατίτιδα και να επιστρέψει σαν έκτακτο περιστατικό και τότε το κράτος να ξοδέψει τα διπλάσια χρήματα για την περίθαλψή του. Εγώ πάντως τα χρήματα που έχουν κοστίσει οι ανασφάλιστοι τα ’χω φέρει πίσω με δωρεές».

Στις 5 Δεκεμβρίου θα βρίσκεται στις ΗΠΑ, προσκεκλημένος του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου (American Hellenic Council) της Καλιφόρνιας, για τη συγκέντρωση δωρεών προς το νοσοκομείο. Αδράττει όλες τις ευκαιρίες, εξαντλεί κάθε πιθανότητα, ακριβώς όπως με τους ασθενείς τελικού σταδίου. «Οταν ο Θεός παίρνει την τελευταία απόφασή του για έναν ασθενή, εμείς του αλλάζουμε την απόφαση», συνηθίζει να λέει.

Δείτε την απάντηση του Θεόδωρου Γιάνναρου στην πράξη αποπομπής του:

Έντονες αντιδράσεις για την αποπομπή του διοικητή του νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ

Είναι ηλίθιος - πράγματι:

Πολάκης: Οι διοικητές που παύθηκαν είχαν τόσο σχέση με την υγεία όσο εγώ με τα διαστημόπλοια

Υ.Γ. Με αυτούς τους κανίβαλους υπουργούς, υγεία για το λαό δεν θα δούμε ούτε στα όνειρά μας.

[--->]

Γιάννη Μουζάλα, πόσα παιδιά πνίξατε σήμερα; Πόσους μετανάστες φυλακίσατε με φράχτες και ΜΑΤ;

ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

Γιάννη Μουζάλα, πόσα παιδιά πνίξατε σήμερα;  Πόσους μετανάστες φυλακίσατε  με φράχτες και ΜΑΤ;

Την  ίδια μέρα ενός νέου ναυαγίου στο Φαρμακονήσι που κόστισε ένδεκα ζωές,  η κυβέρνηση προχώρησε στην υλοποίηση των απειλών της  να χρησιμοποιήσει την ΕΛΑΣ για «να καθαρίσει την Ειδομένη» . Και μόνο οι χυδαίες εκφράσεις του υπουργού μετανάστευσης για «καθαρισμό της Ειδομένης» προκαλούν ανατριχίλα.

Η επιχείρηση της ΕΛΑΣ  έγινε με την επίβλεψη της FRONTEX που καταφθάνει στα σύνορα για να επιβάλει το ερμητικό κλείσιμο με φράχτες και περιπολίες θανάτου.

Η ρατσιστική διαλογή ξεκίνησε πριν καν φτιαχτούν τα hotspot με «αναγνώριση- καταγραφή» … του χρώματος του δέρματος  των μεταναστών στην Ειδομένη και στα λεωφορεία που τους μεταφέρουν στα βόρεια σύνορα.

Η πολιτική της κυβέρνησης δεν ντύνεται με ανθρωπιστικό μανδύα, είναι η παλιά γνωστή συνταγή των απελάσεων και των διώξεων.

Πρόκειται για τις πολιτικές που έστρωσαν το δρόμο στην επέλαση της Λεπέν στη Γαλλία.

Καλούμε τα συνδικάτα , τα κόμματα της αριστεράς , τους φοιτητικούς συλλόγους, τις κινήσεις αλληλεγγύης να καταδικάσουν τον διωγμό των μεταναστών από την Ειδομένη και να απαιτήσουν άμεση νομιμοποίηση όλων χωρίς διακρίσεις.

Να εξασφαλίσουμε στέγη, σίτιση, δουλειά, πρόσβαση σε σχολεία και νοσοκομεία για όλους. Να κλείσουμε το δρόμο στη δημιουργία νέων στρατοπέδων συγκέντρωσης, να κλείσουμε την Αμυγδαλέζα.

Πάνω από όλα δηλώνουμε ότι δεν θα συνηθίσουμε το πνιγμό των μικρών Αϋλάν στα Φαρμακονήσια διότι κρατάτε όρθιο τον δολοφονικό φράχτη στον Έβρο και τα σύνορα κλειστά. Ετοιμαζόμαστε παντού για την μεγάλη κινητοποίηση στις 23 και 24 Γενάρη στην Αλεξανδρούπολη, για να βάλουμε τέλος στους πνιγμούς  στο Αιγαίο.

[--->] 

Αμερικανικής εμπνεύσεως «Σουνιστάν» στη θέση του Ιράκ και της Συρίας

Ανάγλυφος ο ιμπεριαλισμός του 21ου αιώνα με κύριο εκφραστή τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ξεδιπλώνεται, στον κινούμενο χάρτη της Μέσης Ανατολής μέσα από μια απλή παράθεση των γεγονότων της τελευταίας εβδομάδας σε συνδυασμό με εύλογα ερωτήματα γύρω από την τρομοκρατία και τη σύγχρονη αποικιοκρατία.

Από τη Μαρία Λίλα

Ποια είναι η σχέση, λοιπόν, ανάμεσα στους πρόσφατους αμερικανικούς βομβαρδισμούς κατά των κυβερνητικών συριακών δυνάμεων στην στρατιωτική βάση Αγιάς και της τουρκικής εισβολής στο βόρειο Ιράκ;

Εκ πρώτης όψεως καμία. Ωστόσο, καθώς η Συρία και το Ιράκ έχουν πάψει πλέον να είναι οι χώρες που γνωρίζαμε, τα δύο παραπάνω γεγονότα ερμηνεύονται από πολιτικούς αναλυτές, ως «κομμάτια» του ευρύτερου αμερικανικού σχεδίου «Βαλκανοποίησης» της Μέσης Ανατολής, σύμφωνα με το οποίο η Ρωσία πρόκειται να εμπλακεί σε ένα νέο υψηλού κόστους παρατεταμένο πόλεμο και η Ουάσιγκτον θα διασφαλίσει τον έλεγχο του πετρελαίου της περιοχής, το οποίο θα υπολογίζεται μόνο σε δολάρια.



Όπως έγραψε στο «World Socialist» ο Τζότζεφ Κίσορ «η βασική δύναμη που κρύβεται πίσω από τον πόλεμο στη Συρία είναι η ίδια με εκείνη, που παρακίνησε τον ιμπεριαλιστικό διαμελισμό της Μέσης Ανατολής στο σύνολό της, δηλαδή τα συμφέροντα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις γνωρίζουν ότι αν θέλουν να έχουν λόγο στο τμήμα της λείας, πρέπει να έχουν επίσης μερίδιο στο φονικό».