Όχι στους εκβιαστές

του Δημήτρη Μηλάκα
Είναι φανερό ότι μια από τις κορυφαίες διαδικασίες του ελληνικού πολιτικού συστήματος – η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας – έχει ενταχθεί αυστηρά στο πλαίσιο που έχουν ορίσει οι δανειστές. Αξίζει μια προσπάθεια να εξετάσουμε το εκβιαστικό πλαίσιο που έχουν ορίσει οι δανειστές και να διακρίνουμε πώς μεταφέρεται ο εκβιασμός τους στην κυβέρνηση και από εκεί στη Βουλή και τον ελληνικό λαό.

Εκβιασμός προς την κυβέρνηση: Οι δανειστές έχουν έτοιμο ένα οικονομικό πακέτο που περιλαμβάνει 1,8 δισ. ευρώ που θα δοθεί στη χώρα με την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης (αφού η Βουλή ψηφίσει ακόμη 17 [!] προαπαιτούμενα). Ύστερα από αυτό, το πακέτο περιλαμβάνει και την προληπτική γραμμή πίστωσης, που σημαίνει επιβεβαίωση ενός νέου μνημονίου και αυστηρή εποπτεία.

Εκβιασμός προς τη Βουλή: Η κυβέρνηση μεταφέρει τον εκβιασμό στους βουλευτές. Έρχεται λοιπόν και λέει στην ελληνική Βουλή: Αυτό είναι το «πακέτο συμφωνίας» με την τρόικα των δανειστών. Αν εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, συνεχίζουμε για την ολοκλήρωσή του. Αν όχι, πάμε σε περιπέτεια.

Εκβιασμός προς τον λαό: Ο εκβιασμός των δανειστών προφανώς θα μεταφερθεί στον λαό στην περίπτωση που δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές. Οι διαπραγματεύσεις θα παγώσουν προκειμένου να γίνουν εκλογές και να αναδειχθεί η καινούργια κυβέρνηση. Σ’ αυτό το σημείο ο εκβιασμός των δανειστών φτάνει μέχρι το εκλογικό σώμα, που θα αποφασίσει τελικά αν έχει το σθένος να αλλάξει κυβέρνηση.

Εκβιασμός στη νέα κυβέρνηση: Ο εκβιασμός των δανειστών είναι διατυπωμένος με τέτοιον τρόπο ώστε θα τον αισθανθεί αμέσως και η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει αν η χώρα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές. Η νέα κυβέρνηση, εξ αιτίας όλης αυτής της καθυστέρησης, θα βρεθεί μπροστά σε ασφυκτικά οικονομικά - ταμειακά προβλήματα, γεγονός που θα την τοποθετήσει «με το καλημέρα» στη μέγγενη των εκβιαστών...

Συμπέρασμα: Όπως φαίνεται, οι δανειστές χρησιμοποιούν τον μηχανισμό του χρέους σαν παγίδα μέσα στην οποία θέλουν να τοποθετήσουν την (όποια) κυβέρνηση και τη χώρα. Απάντηση στις μεθοδεύσεις των δανειστών μπορεί να δώσει με την κινητοποίηση, την εγρήγορση και την ψήφο του μόνο ο λαός.


[--->]

Πόσο κοστολογεί άραγε το Υπουργείο Υγείας τη ζωή ενός μικρού παιδιού;

 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Μόλις δύο ημέρες μετά την δημοσίευση του δελτίου τύπου μας, όπου θέταμε το μείζον ερώτημα εάν πρέπει να θρηνήσουμε ένα νεκρό παιδί για να παρέμβει το Υπουργείο Υγείας, στηριζόμενοι στην περίπτωση  του  3χρόνου ανασφάλιστου ασθενή μας, από τους γονείς του οποίου ζητούσαν στο Νοσοκομείο «Αγλαΐα Κυριακού»  300 € προκειμένου να εγχειρισθεί, με μεγάλη λύπη και θυμό  πληροφορηθήκαμε τον άδικο θάνατο ενός παιδιού 5 χρονών, γιατί με βάση τα δημοσιεύματα αλλά και τις καταγγελίες γιατρών, δεν υπάρχει Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για παιδιά σε κανένα νοσοκομείο από την Αθήνα μέχρι την Θεσσαλονίκη.

Το μικρό παιδί μεταφέρθηκε αρχικά στο Γενικό Νοσοκομείο Άμφισσας και στη συνέχεια στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας.  Επειδή όμως δεν υπήρχε παιδονευρολόγος και επιδεινώθηκε η κατάσταση του και στο Γ.Ν. Λαμίας, κρίθηκε απαραίτητη η διακομιδή του στην Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική της Λάρισας όπου και εναγωνίως προσπαθούσαν να βρουν οι γιατροί Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για παιδιά στην Θεσσαλονίκη.  Δυστυχώς όμως το μικρό παιδί κατέληξε.

Το δράμα της οικογένειας συνεχίζεται αφού το νεκρό, πλέον, παιδί έπρεπε να μεταφερθεί στην Θεσσαλονίκη – ελλείψει νεκροτόμων στη Λάρισα – ώστε να διενεργηθεί η ιατροδικαστική έρευνα.

Αυτά είναι τα γεγονότα ήρθαν στην δημοσιότητα μέσω δύο άρθρων που δημοσιεύθηκαν σε ηλεκτρονική εφημερίδα – μετά από καταγγελίες γιατρών – εδώ http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=27&aid=85677#.VIGJBDGsV και εδώ http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=21&aid=85790#.VIbCR8mneZS

Και τίθενται τα ερωτήματα, γιατί δεν υπάρχει παιδιατρική ΜΕΘ στην Λαμία αλλά και ούτε στην Λάρισα;

Γιατί έπρεπε το μικρό παιδί να εισαχθεί σε 3 διαφορετικά νοσοκομεία και να διανύσει πάνω από 220 χιλιόμετρα;

Γιατί δεν υπήρχε παιδονευρολόγος στο Γ.Ν. Λαμίας;

Γιατί κύριε Υπουργέ «Υγείας»;

Η απάντηση είναι σχετικά εύκολη, και δεν έχει κάποιος παρά να αναλογιστεί τις τραγικές μειώσεις στους προϋπολογισμούς που έχουν γίνει από το 2009 και μετά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, διαβάστε περισσότερα εδώ http://www.mkiellinikou.org/blog/2014/11/28/ponos/

Πόσο κοστολογεί άραγε το Υπουργείο Υγείας τη ζωή ενός μικρού παιδιού;

Κακοποίηση μέλους του Συλλόγου Ιντιφάντα από Ισραηλινούς ασφαλίτες σε εκδήλωση της Πρεσβείας του Ισραήλ στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης


kakogiannisbuilding
Το Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», συνήθης τόπος εκδηλώσεων της Πρεσβείας του Ισραήλ

Μέλος του Συλλόγου Ιντιφάντα διέκοψε την ομιλία της Ισραηλινής πρέσβειρας, υψώνοντας παλαιστινιακή σημαία και φωνάζοντας συνθήματα, στην χτεσινοβραδυνή εκδήλωση έναρξης του φεστιβάλ ισραηλινού κινηματογράφου που διοργανώνει η Πρεσβεία του Ισραήλ, στο ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης».

Άνδρες της ασφάλειας της Ισραηλινής Πρεσβείας, μόλις έβγαλαν τον αλληλέγγυο έξω από την αίθουσα, του επιτέθηκαν και τον κακοποίησαν προσπαθώντας να μάθουν ποιοι άλλοι ήταν μαζί του – επειδή κάποια λίγα άτομα μέσα στην αίθουσα είχαν επικροτήσει φωνάζοντας συνθήματα και χειροκροτώντας.


Στη συνέχεια τον παρέλαβαν Έλληνες αστυνομικοί, που στάθηκαν αμήχανοι όταν ζήτησε τα στοιχεία των Ισραηλινών και παρότι αναγνώρισε κάποιον από αυτούς που τον κακοποίησαν. Αργότερα οι Έλληνες αστυνομικοί ισχυρίστηκαν ότι ζήτησαν τα στοιχεία, αλλά ότι οι άντρες της Πρεσβείας αρνήθηκαν να τα δώσουν.

Το μέλος του Συλλόγου Ιντιφάντα προσήχθη στο Α.Τ. Πετραλώνων και αφού καταγράφηκαν τα στοιχεία του και το συμβάν, αφέθηκε ελεύθερο.
[--->]

Παραμένουν έξω από το ΥΠΟΙΚ οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες...

Eντείνουν τον αγώνα τους οι καθαρίστριες μετά τη διακοπή του καθεστώτος διαθεσιμότητας και την οριστική απόλυσή τους - Ζητούν...
συνάντηση με τον Γκ. Χαρδούβελη με αίτημα την επαναπρόσληψή τους

 Η κυβέρνηση. χωρίς να περιμένει καν την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο τον ερχόμενο Φεβρουάριο. αποφάσισε να χτυπήσει ένα από τα πιο ευάλωτα αλλά και σκληρά αγωνιζόμενα τμήματα των εργαζομένων. Τα αρμόδια υπουργεία, προχώρησαν ουσιαστικά στην οριστική τους απόλυση παραμονές Χριστουγέννων» καθώς, με ανάρτηση στο site του ΑΣΕΠ, οι καθαρίστριες «ενημερώθηκαν για την διακοπή ουσιαστικά του καθεστώτος διαθεσιμότητας και την οριστική απόλυσή τους». 

Οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες σηκώνουν το γάντι και απαιτούν το αυτονόητο: άμεση επαναπρόσληψη στη δουλειά τους!...
πηγή φωτό dromografos
left.gr

Η εισοδηματική ανισότητα επιδεινώνει την ανάπτυξη

Η μεγέθυνση της εισοδηματικής ανισότητας όχι μόνο δεν έφερε ταχύτερη ανάπτυξη, αλλά αντιθέτως αφαίρεσε στην τελευταία 25ετία 0,35% ετησίως από αυτήν

Η εισοδηματική ανισότητα βλάπτει σοβαρά την ανάπτυξη, προειδοποιεί πλέον και ο ΟΟΣΑ.
Σε έκθεση-ανάλυση που έδωσε χθες στη δημοσιότητα ο οργανισμός αποδομεί πλήρως το δόγμα των «Trickle-down economics» ή «Reaganomics» που εφαρμόστηκε τη δεκαετία του ΄80 από τις συντηρητικές κυβερνήσεις Ρίγκαν και Θάτσερ σε ΗΠΑ και Βρετανία και στη συνέχεια κυριάρχησε στο σύνολο της υφηλίου. Το δόγμα αυτό υποστηρίζει ότι οι φοροαπαλλαγές και τα άλλα οφέλη προς τις επιχειρήσεις και τους πλούσιους ιδιώτες (απορρύθμιση, συρρίκνωση δημοσίου τομέα, αποδυνάμωση συνδικάτων κ.λπ.) θα ωφελήσουν στο τέλος αυτομάτως και τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας αφού θα οδηγήσουν ντε φάκτο σε μεγαλύτερη οικονομική αποτελεσματικότητα και ανάπτυξη.

Στην ανάλυσή του ο ΟΟΣΑ διαπίστωσε όμως ότι η εφαρμογή αυτής της ιδέας ήταν μια τεράστιαμπαρούφα: Το μόνο που προσέφερε ήταν η μεγέθυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων και το ελάχιστο της δυνητικής ανάπτυξης.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της ανάλυσης, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στις χώρες του ΟΟΣΑ βρίσκεται σήμερα στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών. Το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού κερδίζει 9,5 φορές περισσότερα απ’ ό,τι το φτωχότερο 10% σήμερα εν αντιθέσει με τη δεκαετία του ΄80 όταν κέρδιζε επτά φορές περισσότερα.

Η μεγέθυνση της εισοδηματικής ανισότητας όχι μόνο δεν έφερε ταχύτερη ανάπτυξη, αλλά αντιθέτως αφαίρεσε στην τελευταία 25ετία 0,35% ετησίως από αυτήν. Η συνολική ανάπτυξη που έχασαν σε αυτήν την περίοδο οι ανεπτυγμένες οικονομίες εξ αιτίας των ανισοτήτων ανήλθε στο 8,5% του συνολικού τους ΑΕΠ. Συγκεκριμένα, η αυξανόμενη εισοδηματική ανισότητα στέρησε περισσότερο από 10 ποσοστιαίες μονάδες ανάπτυξης στο Μεξικό και τη Νέα Ζηλανδία, περίπου 9% στη Βρετανία, τη Φινλανδία και τη Νορβηγία, 6%-7% στις ΗΠΑ, την Ιταλία και τη Σουηδία. Αντίθετα, η μεγαλύτερη εισοδηματική ισότητα βοήθησε στη σημαντική αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε Ισπανία, Γαλλία και Ιρλανδία.

Η ανάλυση του ΟΟΣΑ διαπιστώνει ακόμη ότι ο βασικός μηχανισμός με τον οποίο η εισοδηματική ανισότητα επηρεάζει την ανάπτυξη είναι μέσω της υποβάθμισης των ευκαιριών εκπαίδευσης για τα παιδιά των φτωχών και χαμηλών εισοδημάτων. Οπως σημειώνει, η εξέλιξη αυτή ζημιώνει την ανάπτυξη των δεξιοτήτων και μειώνει την κοινωνική κινητικότητα.

Πάνω από 450.000 Ελληνόπουλα βρίσκονται σήμερα εκτός αγοράς εργασίας, εκτός συστήματος εκπαίδευσης ή κατάρτισης. Είναι οι ΝΕΕΤs (Not in Education, Employment, Training), το 20,4% (ή ένας στους πέντε) των νέων ηλικίας 15-24 ετών, το πιο χαμένο κομμάτι από τη χαμένη γενιά των μνημονίων και της αυξανόμενης εισοδηματικής ανισότητας. Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό NEETs στην Ευρωζώνη μετά την Ιταλία (22,2%) και τη Βουλγαρία (21,6%), πολύ μακριά από τον μέσο όρο 13% των «18». Το κομμάτι αυτό της νεολαίας, αν δεν υποστηριχθεί άμεσα, θα εξελιχθεί πιθανότατα σε ωρολογιακή βόμβα για την ελληνική κοινωνία, με ισχύ ανάλογη αυτής της αντίστοιχης γενιάς στη Γερμανία του Μεσοπολέμου.

Οι φτωχότεροι
Ο οργανισμός υπογραμμίζει ακόμη ότι πέρα από το φτωχότερο 10% καθοριστική στην αρνητική επίδραση που ασκεί η εισοδηματική ανισότητα στην οικονομική ανάπτυξη είναι η συμπεριφορά του κατώτερου εισοδηματικά 40% του πληθυσμού.

Οι κατώτερες μεσαίες τάξεις είναι τρωτές και κινδυνεύουν να μην ωφεληθούν και να μη συνεισφέρουν στην ανάκαμψη και τη μελλοντική ανάπτυξη. Ετσι τα προγράμματα κατά της φτώχειας δεν επαρκούν, χρειάζεται αναδιανομή πλούτου, μεγαλύτερη πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες όπως η υψηλής ποιότητας εκπαίδευση, η κατάρτιση και η Υγεία.

Ολα αυτά αποτελούν ουσιώδη επένδυση της κοινωνίας για μεγαλύτερη ισότητα ευκαιριών μακροπρόθεσμα. Ωστόσο τόσο ο ΟΟΣΑ όσο και το ΔΝΤ δεν αλλάζουν την επίσημη πολιτική τους στην οποία παραμένουν οι «εργαλειοθήκες» και τα «προαπαιτούμενα».
[--->]