Η δύσκολη θεραπεία της νεκρικής ακαμψίας του αποπληθωρισμού

Οι μονεταριστές οικονομολόγοι συνέδεαν την αύξηση της μάζας του χρήματος με τον πληθωρισμό και τη μείωση του με τον αποπληθωρισμό. Μια θεωρία λαθεμένη. Μια λύση θα μπορούσε να είναι η εισροή χρήματος στην οικονομία , χωρίς τη χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση

του Marcello De Cecco

Μπορείς να οδηγήσεις ένα άλογο στη βρύση για νερό, αλλά δεν μπορείς να το αναγκάσεις να πιει . Είναι πιο αποτελεσματικό να τραβήξεις ένα σχοινί παρά να το σπρώξεις. Παροιμίες γνωστές σε όλους που αναφέρονται για να δείξουν την ουσιαστική διαφορά μεταξύ πληθωρισμού και αποπληθωρισμού , μεταξύ αύξησης των τιμών και πτώση τους . Οι μονεταριστές οικονομολόγοι ,που κυριάρχησαν τη δεκαετία 70-80, όταν ήταν ανεξέλεγκτος ο διψήφιος πληθωρισμός, δεν συνέβαλαν και λίγο για να μπερδέψουν τους ανθρώπους και ιδίως τους πολιτικούς και τους τραπεζίτες , υποστηρίζοντας ότι οι δύο διαδικασίες , ο πληθωρισμός και ο αποπληθωρισμός, είναι και οι δύο η άμεση συνέπεια της αύξησης της προσφοράς χρήματος ο πρώτος και της μείωσης του ο δεύτερος. Κατ'αρχάς, είναι αμφίβολο ότι οι διακυμάνσεις των τιμών είναι αποτέλεσμα των κινήσεων της νομισματικής μάζας προς την ίδια κατεύθυνση .

Η υποτιθέμενη συμμετρία μεταξύ των δύο διαδικασιών είναι παραπλανητική . Κατά την τελευταία δεκαετία , εν όψει της μαζικής αύξησης της προσφοράς χρήματος , οι τιμές δεν κινηθήκαν προς την ίδια κατεύθυνση αλλά αντίθετα ξεκίνησαν μια αδυσώπητη επιβράδυνση. Οι τιμές ορισμένων σημαντικών αγαθών, όπως τρόφιμα και πολλές υπηρεσίες αυξήθηκαν. Άλλες, όπως αυτές των οικιακών συσκευών και των ηλεκτρονικών προϊόντων και των υπηρεσιών , μειώθηκαν δραματικά . Ο μέσος όρος επομένως σημείωσε μικρή διακύμανση. Έτσι, η αύξηση της προσφοράς χρήματος διόγκωσε δυσανάλογα τις τιμές των χρηματοοικονομικών προϊόντων και το μέγεθος ολόκληρου του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος . Σε συνδυασμό με τις συνεχείς και μαζικές αυξήσεις της προσφοράς χρήματος , το γενικό επίπεδο των τιμών αυξήθηκε αρχικά λίγο.

Στα πιο πρόσφατα χρόνια, η αύξηση άρχισε να επιβραδύνει και τον τελευταίο καιρό, σταμάτησε σχεδόν και έγινε μείωση , όπως έχει ήδη συμβεί στην Ελλάδα και την Ισπανία . Στις Ηνωμένες Πολιτείες , εάν δεν έχουν φθάσει ακόμη σε αρνητικές τιμές, οι αυξήσεις των τιμών είναι ελαφρώς υψηλότερες από το μηδέν. Ωστόσο, είναι ακριβώς εκεί που είχαμε τη μεγαλύτερη προσφορά χρήματος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν οι πρώτες που έριξαν χρήματα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως το νερό στη φωτιά και έτσι κατάφεραν να σβήσουν τουλάχιστον το εμφανές μέρος της πυρκαγιάς που οδηγούσε στην οικονομική κατάρρευση όλο το οικονομικό σύστημα της Αμερικής και την παγκόσμια οικονομία .

Η πραγματική αμερικανική οικονομία , υπό την πίεση μαζικών ενέσεων ρευστού για νέα δημοσία έργα που ξεκίνησαν για να αντιμετωπιστεί η ύφεση που τρόμαζε μετά την κρίση , επέστρεψε για λίγο σε ρυθμούς ανάπτυξης προ κρίσης, γλήγορα όμως παρέλυσε και πάλι. Οσο για την ανεργία , η οποία είχε εκτιναχτεί κατακόρυφα, άρχισε να μειώνεται , αλλά σε ποσοστά μικρότερα από εκείνα που χαρακτήριζαν όλες τις προηγούμενες φάσεις ανάκαμψης. Η αγορά εργασίας των ΗΠΑ συρρικνώθηκε με την έξοδο εκατομμυρίων ανέργων που σταμάτησαν να ψάχνουν για δουλειά , ενώ εκατομμύρια εξακολουθούν να αναζητούν μια θέση εργασίας, χωρίς να την βρίσκουν. Η μακροχρόνια ανεργία και οι χαμηλά αμειβόμενες και επισφαλείς θέσεις εργασίας αυξήθηκαν και κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης .

Υπάρχει ένα τελετουργικό που τηρείται σε όλες τις περιπτώσεις αλλαγής στο τιμόνι της Fed , ειδικά αν ο νεοφερμένος πρόεδρος έχει τη φήμη ότι είναι φιλελεύθερος : πρέπει να κάνει επίδειξη δύναμης και αυτό μπορεί να το κάνει μόνο με μία περιοριστική πολιτική. Αλλά αυτό δεν είναι ανάγκη να το κάνει, παρά απλά να το ανακοινώσει. Τότε οι αγορές  με βάση τις δηλώσεις του επικεφαλής της Fed προγραμματίζουν τις κινήσεις τους. Έτσι ,ακολουθώντας τα βήματα του προκατόχου της που ήθελε να αφήσει πίσω του μια εικόνα ανδροπρεπούς αυστηρότητα επειδή πίεζε το άλογο να τρέξει όταν αυτό έδειχνε σημάδια κούρασης και μετρίαζε τον καλπασμό του, οι πρώτες δηλώσεις της Τζάνετ Γέλεν ήταν λίγο αντίθετες με τη φήμη της φιλελεύθερης. 

Όμως, το στερεότυπο της Γέλεν που τα μέσα ενημέρωσης πέρασαν προς τα έξω, στις αγορές ενίσχυσε την αυστηρότητα που προκαλούσε ο Μπερνάνκε πριν εγκαταλείψει την σκηνή. Έτσι, οι κερδοσκόποι έσπευσαν να δώσουν στους χρηματιστές εντολές αποχώρησης από τις αναδυόμενες αγορές και επένδυσης σ’ αυτές του ανεπτυγμένου κόσμου. Αντιμέτωπη με την απώλεια της δυναμικής της ανάκαμψης , η φτωχή Γέλεν αναγκάστηκε να στείλει ένα νέο μήνυμα , κάτι σαν "είμαι πάντα η ίδια , νοιάζομαι για την τύχη των απλών ανθρώπων, ανδρών και γυναικών που υποφέρουν από τον αποπληθωρισμό και θέλω να βρουν μια νέα σταθερή και καλά αμειβόμενη απασχόληση", και αναφέρθηκε ακόμη και σε ανθρώπους που ήταν παρόντες στην αίθουσα με το όνομα και το επίθετό τους. Θα δούμε αν αυτή η νέα εικόνα της Γέλεν θα είναι αρκετή για να ξεχαστεί η προηγούμενη και να σπρώξει την αμερικανική οικονομία προς την ανάκαμψη, τονώνοντας την εμπιστοσύνης των επενδυτών, των χρηματιστηρίων, και ειδικά τα στεγαστικά δάνεια , και των καταναλωτών .

Στην Ευρώπη , όπου ο αποπληθωρισμός είναι πιο έντονος από ό, τι στην Αμερική , το νέο μηντιακό μήνυμα της Fed θα πρέπει να νικήσει μια εντελώς διαφορετική εικόνα , αυτή που έδωσαν, αξιόπιστα, από κοινού, Μέρκελ και Bundesbank. Το βέβαιο είναι ότι τα από "καρδιάς λόγια" της Γέλεν θα πρέπει να είναι πολύ πειστικά για να νικήσουν αυτά της Μέρκελ με το καρφί στην κορυφή του κράνους. Προς τον αποπληθωρισμό στην Ευρώπη σπρώχνει η θεσμικά κατοχυρωμένη πραγματικότητα των συνταγματικών τροποποιήσεων, των "δημοσιονομικών σύμφωνων" και των διεθνών συνθηκών , όπως το καταστατικό της ΕΚΤ , αλλά και η πρόβλεψη των επιπτώσεων που θα έχει η ρύθμιση της ένωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών που τώρα οικοδομείται.

Ολοι στη Δύση και ειδικά στην Ευρώπη , ακόμα και στη Γερμανία και σε άλλες πιστώτριες χώρες , μπορούν να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τον αποπληθωρισμό που επελαύνει και προκαλεί στις οικονομίες μια κατάσταση προοδευτικής νεκρικής ακαμψίας . Η ασθενική κίνηση που το αποδυναμωμένο σώμα των ευρωπαϊκών οικονομιών φαίνεται να κάνει αυτές τις μέρες δεν πρέπει να μας παραπλανά. Το ίδιο έγινε και στις Ηνωμένες Πολιτείες : η βασική πρόβλεψη, τιμές σε ακινησία ή σε πτώση, παγώνει μακροπρόθεσμα τις θετικές προθέσεις των επιχειρήσεων όσον αφορά τις επενδύσεις και το εργατικό δυναμικό .

Στις Ηνωμένες Πολιτείες , αλλά και αλλού στη Δύση , εν τω μεταξύ , συνεχίζουν να αυξάνονται οι ανισότητες , που διαρκούν τρεις δεκαετίες. Και αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν το 1 % του πληθυσμού να καταναλώσει όλη την παραγωγή ενός βιομηχανικού τομέα με τις δυνατότητες του αμερικανικού και του ευρωπαϊκού. Οι μεγάλοι οικονομολόγοι, της δεκαετίας του '20 και του '30 γνώριζαν καλά ότι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της οικονομίας ήταν πώς , γιατί και πότε θα σταματούσε ο φαύλος κύκλος του αποπληθωρισμού. Με ένα κερδοσκοπικό χρηματοοικονομικό σύστημα ακόμα πιο εύρωστο από ότι στην εποχή τους , σήμερα δεν ισχύει ούτε ο "τύπος  της απόγνωσης" που επινοήθηκε από τον Κέινς για την αντιμετώπιση της προτίμησης στο ρευστό : θέλουν χαρτί, ας τους δώσουμε όσο θέλουν . Ας τυπώσουμε χρήμα και αργά ή γρήγορα οι τιμές θα αρχίσουν και πάλι να ανεβαίνουν, η προοπτική για επενδύσεις θα βελτιωθούν , η απασχόληση θα αυξηθεί και οι άνθρωποι θα ξαναρχίσουν να παίρνουν νέα δάνεια από τις τράπεζες για να αγοράσουν καταναλωτικά αγαθά και στεγαστικά για να αγοράσουν σπίτια .

Αλλά στην Ευρώπη, οι θεσμοί είναι σχεδιασμένοι για να αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες. Τώρα τα νέα κοινά θεσμικά όργανα ελέγχου ετοιμάζονται να εξετάσουν ενδελεχώς τους λογαριασμούς των μεγάλων τραπεζών. Αυτό έστειλε ήδη  ένα σημαντικό μήνυμα: οι τράπεζες κινήθηκαν πριν γίνουν οι έλεγχοι ζητώντας από τους πελάτες στους οποίους είχαν χορηγήσει πιστώσεις, μετά από αισιόδοξες  προβλέψεις για τις επιχειρήσεις τους,και που στη συνέχεια, με την κρίση ακυρώθηκαν, την αποπληρωμή του χρέους τους .

 Η περιοριστική δράση μιας τέτοιας μείωσης της πίστωσης είχε σοβαρές επιπτώσεις που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Εξ ου και η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας , την Πέμπτη ,να κρατήσει σταθερό το επιτόκιο αναφοράς για πέμπτη φορά , και τον Ντράγκι, να κάνει σαφές , στην γραπτή εισήγηση του και στη συνέντευξη Τύπου μετά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου , ότι η ΕΚΤ ανησυχεί πολύ για την κατάσταση στην Ευρώπη, και ετοιμάζεται να μειώσει κι άλλο τα επιτόκια .

Στο ανάχωμα της λιτότητας έχει απομείνει πλέον μόνο ο επί κεφαλής της Bundesbank, που τον έχουν εγκαταλείψει τα υπόλοιπα γεράκια τα οποία τώρα πείθονται ολοένα και περισσότερο από τη συμπεριφορά των εθνικών οικονομιών τους και γίνονται περιστέρια. Αλλά ακόμα και στη Γερμανία μόλις πρόσφατα αποφάσισε η κυβέρνηση, να αυξήσει - έστω και καθυστερημένα  - τον κατώτερο μισθό κατά περίπου 10 % , και κάνει εντύπωση όταν μαθαίνουμε ότι αυτό αφορά μόνο πέντε εκατομμύρια γερμανούς εργαζόμενους. Ο δυστυχής Weidman σύντομα θα θεωρηθεί , αν δεν προσέξει ,ως ο τελευταίος γιαπωνέζος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου .

Οι αγορές φαίνεται να πιστεύουν ακόμα στον Ντράγκι και το έδειξαν ρίχνοντας αμέσως τη συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ από το θανατηφόρο επίπεδο στο οποίο βρισκόταν. Θυμηθείτε , όμως , ότι για να αναστραφούν πραγματικά και μόνιμα οι προσδοκίες επιχειρηματιών και καταναλωτών και για να δοθεί ένα αποφασιστικό χτύπημα στην ευρωπαϊκή ανεργία ίσως είναι αναγκαία η προσφυγή στο "απόλυτο αποτρεπτικό" όπως προτείνει ο Κέινς και πρώτος το εφάρμοσε ο Χίτλερ και, μετά από αυτόν, τα δημοκρατικά καθεστώτα : πολλά δημόσια έργα και μεγάλης διάρκειας ,προκειμένου να αυξηθεί άμεσα η απασχόληση,οι μισθοί και οι επενδύσεις, χωρίς τη χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση .

Για τους συμβατικούς οικονομολόγους αυτό είναι το όπλο του τέλους του κόσμου του Δρ Strangelove , και στην Ευρώπη το χρησιμοποίησαν μόνο αφού μετά την αυτοκαταστραφή της καπιταλιστικής οικονομίας στη δεκαετία του 1920.

[--->]

ΤΙ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΤΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

http://nonews-news.blogspot.gr/2014/04/youtube.html

  Αν  μια  βιντεοσκοπημένη  συνομιλία  δύο  ανθρώπων  αναρτηθεί  στο  ΥouΤube   η  εισαγγελέας  του  Αρείου  Πάγου  θα  καταργήσει   το  ΥouΤube;  
Θα  κάνει  δηλαδή  αυτό  που  έκανε  ο  Ερντογάν  στην  Τουρκία;   

 [--->]

   

Που το παράλογο;

Η εισαγγελέας που κατηγορείται σε οπτικοακουστικό υλικό από ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος ότι ενεργεί σύμφωνα με εντολές της κυβέρνησης, μετά από υπόδειξη της κυβέρνησης, απαγορεύει τα οπτικοακουστικά υλικά.

Που το παράλογο;

Η κυβέρνηση και η Δικαιοσύνη κάνουν σωστά τη δουλειά τους και αγωνίζονται για την αλήθεια. Γι αυτό και με τις κινήσεις τους προσπαθούν να την αποκαλύψουν επιβεβαιώνοντας τις αλήθειες που είπε ο Μπαλτάκος, ότι δηλαδή η Δικαιοσύνη δρα με εντολές της κυβέρνησης.


[--->]

Μνήμη και λήθη

Γνωρίζουμε για ποιο λόγο ξεχνάμε και πώς να ξεχαστεί κάτι. Ο έλεγχος της λήθης, λέει ο Le Goff, είναι ένα από τα πιο αδίστακτα εργαλεία της εξουσίας. Κάτι ξέρουν και οι σημερινοί πολίτες των αυτοκρατοριών. 

Η διαδικασία της γενικευμένης υποδούλωσης, με την εξασθένηση και κατάργηση των νομικών εγγυήσεων δεν θα ήταν δυνατή αν δεν υπήρχε η καθοδηγούμενη λήθη να στηρίζει και, όπως μπορεί, να υποδαυλίζει τη "φυσική" αντίσταση  του παιδιού να γνωρίσει την ιστορία του και αυτή των δικών του.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις μεγάλες και πραγματικές επαναστάσεις γονείς και παιδιά αγωνίζονται δίπλα-δίπλα. Ούτε ότι σε πολλούς μύθους η αποκάλυψη της ιστορίας των προγόνων του ήρωα ενεργοποιεί τη μετάβαση προς την αυτογνωσία και την ωριμότητα.

 Franco Fortini -  "Μνήμη και λήθη"

Η ΕΚΤ , καθηλωμένη από τον αποπληθωρισμό , σπρώχνει την Ιταλία , τη Γαλλία και την Ισπανία προς την παγίδα χρέους

Ο Ambrose Evans Pritchard της  Telegraph σχολιάζει την επόμενη κίνηση της ΕΚΤ : αν δεν παρθούν οι σωστές αποφάσεις νομισματικής πολιτικής που να αντιμετωπίζουν τη σημερινή κατάσταση , τότε, ένα μέρος της Ευρωζώνης θα πέσει στην παγίδα αποπληθωρισμού χρέους , και στην Ιταλία, οι συνέπειες αυτής της αποτυχίας θα είναι πιο εμφανείς από ό, τι αλλού . Η Φρανκφούρτη θα μπορούσε να αφήσει το ευρώ να υποτιμηθεί, ανά πάσα στιγμή , δείχνοντας έτσι την αποφασιστικότητά της να κάνει κάτι που να ταιριάζει με τη σημερινή κατάσταση  . Δυστυχώς επέλεξε να μην το κάνει.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν κινήθηκε . Τους τελευταίους πέντε μήνες , μετά την δημοσιονομική προσαρμογή της λιτότητας, ο αποπληθωρισμός στην ευρωζώνη τρέχει με ετήσιους ρυθμούς  -1,5% .

Με βάση πρόχειρους υπολογισμούς μου (σε ετήσια βάση ), χρησιμοποιώντας τα μηνιαία στοιχεία της Eurostat , από το Σεπτέμβριο, οι τιμές μειώθηκαν κατά 6,5 % στην Ελλάδα , 5,6 % στην Ιταλία , 4,7 % στην Ισπανία , 4 %στην Πορτογαλία, 3 % στη Σλοβενία και σχεδόν 2 % στην Ολανδια.

Η ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου , γεν , γουάν και των νομισμάτων της Βραζιλίας , της Τουρκίας και τις αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας, είναι ένα μέρος αυτού του εισαγόμενου αποπληθωρισμού.Ο εμπορικά σταθμισμένος δείκτης της ευρωζώνης αυξήθηκε κατά 6 % σε ένα χρόνο .

Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία αλλά,μια άμεση επίπτωση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ. Η Φρανκφούρτη θα μπορούσε να αναγκάσει το ευρώ να υποτιμηθεί ανά πάσα στιγμή , δείχνοντας απλά την αποφασιστικότητα της να κάνει κάτι ανάλογο των περιστάσεων. Επέλεξε να μην  το κάνει, ελπίζοντας ότι θα αρκούσαν κάποια όμορφα λόγια, χωρίς πεποίθηση, ώστε να αντιστραφεί κατά κάποιο τρόπο η γενικότερη τάση διεθνώς.

Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί σε ποιο ακριβώς βαθμό ο αποπληθωρισμός αρχίζει να ριζώνει στο σύστημα . Οι τιμές στο εργοστάσιο  άρχισαν σιγά-σιγά να πέφτουν από τα μέσα του 2012 . Ο ρυθμός επιταχύνθηκε στο -1,7% το Φεβρουάριο , η πιο απότομη πτώση τιμών από την αρχή της κρίσης της Lehman . Αλλά αυτή τη φορά δεν πρόκειται για την εφάπαξ επίδραση ενός χρηματοπιστωτικού κραχ αλλά για ένα χρόνιο φαινόμενο , και πιο επικίνδυνο.




Ο καθηγητής Luis Garicano του London School of Economics , δήλωσε ότι τα οικονομικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη του πληθωρισμού μοιάζουν άχρηστα , και οδηγούν σε σειρά λαθεμένων εκτιμήσεων.
"Πρέπει να κινηθούμε με μεγάλη σοβαρότητα", είπε  στους.Financial Times.  

Οι Laurence Boone και ο Ruben Segura - Cayuela , της Bank of America , δήλωσαν ότι ,με την ζώνη του ευρώ να δέχεται το ένα πλήγμα μετά το άλλο, ο δικός τους δείκτης "απρόβλεπτου πληθωρισμού" ("inflation surprise" index) συνεχίζει να καταρρέει , ενώ ο δείκτης "ευπάθειας στον αποπληθωρισμό" αναβοσβήνει επικίνδυνα στις περισσότερες χώρες της ΟΝΕ .

Οι επιπτώσεις είναι βαθιά διαβρωτικές, ακόμη και αν η περιοχή δεν έχει περάσει ποτέ τα όρια του τεχνικού αποπληθωρισμού . Αν κρατήσει πολύ, η "lowflation " (η παραμονή του δείκτη τιμών καταναλωτή σε πολύ χαμηλά επίπεδα επί μακρόν) κοντά στο 0,5 % μπορεί να προκαλέσει χάος στην πορεία του χρέους , και τελικά να βυθίσει την Ευρώπη σε μια κρίση χρέους . Υποστηρίζουν λοιπόν ότι : "Η μεγαλύτερη απειλή για τη δυναμική του δημόσιου χρέους είναι ένας πληθωρισμός μικρότερος του προβλεπόμενου. Πολύ απλά, σε σχέση με ένα πληθωρισμό μικρότερο του αναμενομένου, ακόμη και ένας πραγματικός αποπληθωρισμός, δεν θα μπορούσε να επιδεινώσει τόσο πολύ τα δημόσια οικονομικά των χωρών", είπαν.

Η τράπεζα είπε ότι μια επίμονη "lowflation" θα οδηγούσε σε απότομη αύξηση του χρέους μέχρι το 2018 , σε μια αύξηση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες στη Γαλλία ,στο 105 % του ΑΕΠ, κατά 15 ποσοστιαίες μονάδες στην Ιταλία, στο 148 % του ΑΕΠ  , και 24 μονάδες στην Ισπανία, στο 118 % του ΑΕΠ .

Οι χώρες αυτές θα πρέπει αντιμετωπίσουν ένα σισύφειο έργο. Οποιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα κι αν πετύχουν με τα μέτρα λιτότητας αυτό θα ακυρωθεί από την μεγαλύτερη ισχύ του αποπληθωρισμού χρέους. Το "φαινόμενο του κοινού παρανομαστή" - ένα χρέος που αυξάνεται ταχύτερα από το ονομαστικό ΑΕΠ - θα πλήξει τον ιδιωτικό τομέα , που εξακολουθεί είναι η αχίλλειος πτέρνα της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.

Η Moody υποστηρίζει ότι η "lowflation " ( από 0,5 % ως  1% μέχρι το 2.018 ) θα "αναζωπυρώσει τις ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους , συνθλίβοντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις που έχουν δανειστεί με σταθερό επιτόκιο". Θα διαβρώσει τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών , θα εκθέσει τις τράπεζες στον κίνδυνο νέων πτωχεύσεων, και θα έπληττε τις ασφάλειες ζωής μέσω αναντιστοιχία των ημερομηνιών λήξης . "Η αποφυγή του αποπληθωρισμού δεν προστατεύει πλήρως την ευρωζώνη από το σοκ : ο συνδυασμός χαμηλής ανάπτυξης και χαμηλού πληθωρισμού έχει σοβαρές συνέπειες σε όλους τους τομείς της οικονομίας", υποστηρίζει η Moody.

Ο Reza Moghadam , του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αναφέρει ότι ακόμη και ένας πληθωρισμός της τάξης του 0,5 % απειλεί "να πλήξει σοβαρά την ανάκαμψη" στην Ευρώπη . Επιδεινώνει το χάσμα Βορρά-Νότου , γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολο για τις μεσογειακές χωρες την ανάκτηση της χαμένης τους ανταγωνιστικότητας . Τα κράτη που επιβαρύνονται με το χρέος πρέπει να προχωρήσουν σε ακόμη πιο δραστικές εσωτερικές υποτιμήσεις για να καλύψουν τη διαφορά , αλλά αυτό με τη σειρά του αυξάνει τους δείκτες χρέους . "Η κάθε μονάδα προσαρμογής των σχετικών τιμών , θα πρέπει να αφαιρείται από το κόστος ενός αυξημένου αποπληθωρισμού χρέους", είπε .



" Ο πολύ μικρός πληθωρισμός μπορεί να ευνοήσει  μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, ειδικά τους καθαρούς αποταμιευτές . Όμως, στη σημερινή συγκυρία με τα ευρύτερα διαδεδομένα  προβλήματα χρέους, εμποδίζει την ανάκαμψη της ευρωζώνης, κυρίως στις ευάλωτες χώρες, όπου συγκρούεται με τις προσπάθειες μείωσης του χρέους", είπε ο Moghadam.

Οταν κατανοηθεί αυτό το βασικό σημείο , που "αντιτίθεται" στις προσπάθειες έλεγχου του χρέους ,τότε η ηλιθιότητα της οικονομικής πολιτικής της ΟΝΕ θα γίνει πασιφανής. Η λιτότητα , όπως σχεδιάστηκε, είναι αντιπαραγωγική. Η βασική αποτυχία της οφείλεται στην άρνηση της ΕΚΤ να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις της ύφεσης παίρνοντας επαρκή νομισματικά μέτρα τόνωσης  για να διασφαλιστεί ότι το ονομαστικό ΑΕΠ θα αυξανόταν με ταχύτερους ρυθμούς από το χρέος της Ιταλίας, της Γαλλίας , της Ισπανίας , της Πορτογαλίας και της Ελλάδας, και όχι μόνο.

Αυτό η ΕΚΤ θα μπορούσε να το κάνει . Επέλεξε, όμως, να μην το κάνει, αφού άφησε τη νομισματική πολιτική της να επηρεαστεί από κρίσεις για ηθικούς κινδύνους, εκτός του κανονικού πεδίου εφαρμογής της, από προνεωτερικά δόγματα για το ρόλο της Κεντρικής τράπεζας , ή από φόβο για το τι θα μπορούσε ή δεν θα μπορούσε να πει η Γερμανία.

Στην Ιταλία, η αποτυχία αυτή είναι πιο εμφανής από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα : από το 2010 , το χρέος της αυξήθηκε από το 119 % στο 133 % , παρά τη δρακόντεια δημοσιονομική περιστολή των δαπανών και ένα πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού. Ο πρωθυπουργός ροκ σταρ Matteo Renzi ανέλαβε πρωθυπουργός με ένα New Deal 100 ημερών, σκίζοντας το σενάριο της λιτότητας,για να τελειώνει με τις μεταρρυθμίσεις από την πλευρά της προσφοράς και με μια δημοσιονομική επανάσταση που να δίνει ώθηση στην ανάπτυξη.

Ο Antonio Guglielmi , της Mediobanca , δήλωσε ότι οι αγορές στοιχηματίζουν ότι ο κ. Renzi θα είναι ο "καταλύτης της ασυνέχειας", ικανός να βγάλει την Ιταλία από την φαινομενικά μόνιμη παγίδα χαμηλής ανάπτυξης , φτάνοντας σε έναν ενάρετο κύκλο που να αυξάνει τελικά το όριο ταχύτητας της οικονομίας και να μειώνει το χρέος . Αλλά ακόμα και αυτός μπορεί να κάνει λίγα, τελικά, μπροστά στην γρανίτινη τρέλα του οικοδομήματος της ΟΝΕ .

Η Mediobanca , δήλωσε ότι η τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια της να σώσει την Ιταλία είναι καταδικασμένη να αποτύχει , αν δεν αρχίσει να παίρνει η ΕΚΤ μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης για να εξορκίσει τον αποπληθωρισμό χρέους . Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο της ΕΕ υποχρεώνει τη χώρα σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα 6 % του ΑΕΠ τον επόμενο χρόνο : "Εναπόκειται στον κ. Renzi να στείλει ένα ισχυρό και σαφές μήνυμα στην Φρανκφούρτη για να μαλακώσει τη λιτότητα", αναφέρει η τράπεζα .



Θα το μάθουμε την Πέμπτη , αν η ΕΚΤ είναι έτοιμη να δεχθεί την πρόκληση της ποσοτικής χαλάρωσης , ή οποιαδήποτε πρόκληση . Τα δάνεια σε επιχειρήσεις μειώνονται σε ποσοστό 3 % . Η ΕΚΤ υπολείπεται κατά 150 μονάδες βάσης από το στόχο της για πληθωρισμό 2 % , και σύμφωνα με τις ίδιες της τις προβλέψεις το ίδιο θα γίνει το 2015 και το 2016 . Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι αυτό αποτελεί σοβαρή παραβίαση της πρωταρχικής εντολής της - για να μην μιλήσουμε για τις γενικότερες υποχρεώσεις της , που απορρέουν από τη Συνθήκη , για τη στήριξη της ανάπτυξης και τον οικονομικό στόχο της Ένωσης - αλλά εξακολουθεί να κάθεται ακόμα χωρίς να κάνει τίποτα.

Οι κριτικοί έχουν επισημάνει ότι ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης του δείκτη κυκλοφορίας χρήματος M3 της Γερμανίας ήταν σχεδόν τέλειος από 4 % έως 5 % κάθε χρόνο , αλλά δεν είπε ποτέ κανείς ότι η ΕΚΤ πρέπει να αποφασίζει τη νομισματική πολιτική της αποκλειστικά προς το συμφέρον μιας χώρας - ανεξάρτητα από τις γύρω καταστροφές, όπου τον τελευταίο καιρό , συμπεριλαμβάνονται η Φινλανδία και η Ολλανδία . Αν οι άλλοι διοικητές είναι τόσο δουλοπρεπείς - ή τόσο φοβισμένοι από την υπεροχή της Bundesbank – που να το υπομένουν, τότε είναι άξιοι της μοίρας τους .

Ίσως να υπάρξει μια μικρή μείωση των επιτοκίων , ή ένα αρνητικό επιτόκιο των καταθέσεων , ή το τέλος της αποστείρωσης των αγορών ομολόγων  ή κάποιο άλλο είδος ανακούφισης που έρχεται πάντως με καθυστέρηση ενός έτους , ωστόσο, είναι μικρότερο από 1000 δις. και δεν κάνει καμία διαφορά. Μόλις ο αποπληθωρισμός σταθεροποιηθεί σε μια οικονομία , θα χρειαστούν όλο και πιο ριζοσπαστικά μέτρα για να απαλλαγούμε από αυτόν. Ο Jens Weidmann της Bundesbank άνοιξε πολύ λίγο την πόρτα στην ποσοτική χαλάρωση, προφανώς για λόγους τακτικής - αλλά στη Γερμανία ο πολιτικός εξοστρακισμός για μια τέτοια κίνηση είναι βαρύς .

Η Bundesbank ηττήθηκε στο σχέδιο διάσωσης της ΕΚΤ το 2012 ( OMT,οριστικές νομισματικές συναλλαγές ) , αλλά η ίδια η Γερμανία όχι , κάτι που πολλές φορές οι Αγγλοσάξονες αναλυτές το παρεξηγούν. Το σύστημα σχεδιάστηκε σε συνεργασία με το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών και είχε την πλήρη υποστήριξη της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ . Άκουσα έναν ανώτερο Γερμανό αξιωματούχο να λέει σε ιδιωτικό δείπνο τρεις εβδομάδες πριν από την OMT ότι "αυτή τη στιγμή ούτε μύγα δεν πετά στη ζώνη του ευρώ χωρίς την έγκριση του Βερολίνου", και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι μιλούσε σοβαρά .Ετσι λειτουργεί η ΟΝΕ . Και προς το παρόν δεν υπάρχει ακόμη καμία ένδειξη ότι η κα Μέρκελ είναι έτοιμη για την ποσοτική χαλάρωση (QE) .

Η ΕΚΤ επιμένει ότι η πρόσφατη πτώση του πληθωρισμού οφείλεται στη μείωση του κόστους της ενέργειας , και ως εκ τούτου είναι παροδική . Πρόκειται για ένα άλλοθι ύποπτο. Η ΕΚΤ το 2008 υποστήριξε το αντίθετο, όταν στη διάρκεια ενός πετρελαϊκού σοκ αύξησε τα επιτόκια με βάση το γεγονός ότι οι επιπτώσεις από το κόστος της ενέργειας δεν είναι παροδικές .

Σε κάθε περίπτωση , ορισμένοι από τους καλύτερους αναλυτές στον τομέα της ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο υποστηρίζουν ότι το πετρέλαιο έχει αρχίσει να μειώνεται , δεδομένου ότι η παγκόσμια παραγωγή αργού πετρελαίου αυξάνεται. Η παραγωγή του Ιράκ έχει φτάσει στα μέγιστα επίπεδα εδώ και 35 χρόνια. Οι εξαγωγές της Λιβύης είναι έτοιμες να αυξηθούν μόλις οι πολιτοφυλακές των ανταρτών βάλουν τέλος στον αποκλεισμό . Οι ΗΠΑ μπορούν να προσθέσουν 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως φέτος , φθάνοντας τα 11 εκατ . Μια πτώση στην τιμή του πετρελαίου στα 80 δολάρια θα είναι ένα τονωτικό για την πτώση των πραγματικών εισοδημάτων στη μισή Ευρώπη , αλλά θα ακύρωνε εντελώς τις "προσδοκίες για πληθωρισμό " , μια άσχημη εξέλιξη σαν κι αυτή που έπληξε την Ιαπωνία τη δεκαετία του '90 .





Ο φόβος του αποπληθωρισμού στην Ευρώπη θα έπαυε να υπάρχει , αν βρισκόμασταν πραγματικά μπροστά σε ένα νέο κύκλο παγκόσμιας ανάπτυξης . Αλλά αυτό , μένει να φανεί . "Ισως βρισκόμαστε μπροστά σε μια εποχή χρόνια αργής και ισχνής ανάπτυξης", είπε αυτή την εβδομάδα η Κριστίν Λαγκάρντ του ΔΝΤ .

" Χωρίς μεγάλη πολιτική φιλοδοξία , ο κόσμος  κινδυνεύει να πέσει στην παγίδα χαμηλής ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα. Στη ζώνη του ευρώ είναι απαραίτητη μια σημαντική χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής , και μέσω μη συμβατικών μέτρων", είπε η Λαγκάρντ.

Θα μπορούσε , επίσης, να πλησιάζει το τέλος ενός παγκόσμιου κύκλου πέντε ετών , που η Ευρωζώνη σε μεγάλο βαθμό τα έχει χάσει εξαιτίας των δικών της λαθών. Αν είναι έτσι ,τότε η περιοχή βρίσκεται μόνο ένα βήμα μακριά από ένα καθαρό αποπληθωρισμό που είναι βέβαιο μαθηματικά ότι θα οδηγήσει την Ιταλία και τις άλλες χώρες στη χρεοκοπία, πυροδοτώντας μια κρίση δημόσιου χρέους πολύ μεγάλη για να περιοριστεί. Πρόκειται για μια πολιτική επιλογή. Είκοσι - τέσσερις άνδρες και γυναίκες, με δική τους πρωτοβουλία, το αφήνουν να συμβεί.

[--->]