προς τον ΓΓ του Υπουργείου Ναυτιλίας Αιγαίου Ι.Σπιλάνη για τις βιομηχανικές ΑΠΕ στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου



Ο ΓΓ του Υπουργείου Ναυτιλίας, αρμόδιος για την νησιωτικότητα κ. Ι. Σπιλάνης, στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, είχε ταχθεί ξεκάθαρα σε συνεντεύξεις του και σε αρθρογραφία του αλλά και ως μέλος του Δικτύου Οικολογικών οργανώσεων Αιγαίου, ενάντια στα έργα “ανάπτυξης” που δεν σέβονται την κλίμακα των νησιών, τον νησιωτικό χαρακτήρα τους και ουσιαστικά αλλοιώνουν το τοπίο και καταστρέφουν κάθε άλλην προοπτική υγειούς ανάπτυξης.

Με αυτές τις απόψεις του δεδομένες, όταν έλαβε τη θέση του ΓΓ Νησιωτικής Πολιτικής ανακουφιστήκαμε αρχικά όλοι όσοι εναντιωνόμαστε εδώ και καιρό στα σχέδια της πολυεθνικής Ιμπερντρόλα για εγκατάσταση Βιομηχανικών ΑΠΕ στα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Είχαμε την ελπίδα ότι λαμβάνοντας αυτή την θέση ένας άνθρωπος του πανεπιστημιακού χώρου και με δεδομένο ότι το πανεπιστήμιο Αιγαίου έχει δηλώσει επισήμως την αντίθεσή του στο έργο αυτό, θα σταθεί αρωγός στις προσπάθειές μας να αποκρούσουμε την αποικιοκρατική αυτή επένδυση που εκπορνεύει τα νησιά μας.

Προχθές, την ώρα που ο ΓΓ Σπιλάνης βρισκόταν στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο της Χίου σε συνέδριο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της καταστροφικής πυρκαγιάς που έπληξε το νησί, για θέμα δηλαδή καθαρά περιβαλλοντικό όπως είναι και το θέμα των ΒΑΠΕ, έφτασε στα μέηλ μας η είδηση ότι η ΔΗΜΑΡ Μυτιλήνης, της οποίας είναι μέλος και προφανώς υψηλά ιστάμενο στέλεχος ως Γενικός Γραμματέας Υπουργείου, αποφάσισε με καθυστέρηση πολλών μηνών να λάβει την πλέον άθλια και χυδαία θέση σε σχέση με την αποικιοκρατική επένδυση της Ιμπερντρόλα.

 Μια θέση την οποίαν ούτε τα χυδαία κόμματα εξουσίας περασμένων ετών δεν τόλμησαν ακόμα να ξεστομίσουν, κάτι που αποδεικνύει ότι πλέον η ΔΗΜΑΡ έχει ξεπεράσει σε χυδαιότητα κάθε προηγούμενο στον άθλιο κομματικό εσμό που λυμαίνεται την πολιτική ζωή της Ελλάδας. Και η θέση τους δεν ήταν άλλη από το ότι στηρίζουν τον επενδυτή αρκεί να τηρήσει την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων! Δηλαδή κοροϊδία προφανής και φτύσιμο στη μούρη κάθε νοήμωνος και ενεργού πολίτη αυτής της χώρας και αυτής της Περιφέρειας από τους ρεαλιστές πολιτικούς νάνους της κυβερνώσας “αριστεράς”, οι οποίοι σκαρφάλωσαν σε καρέκλες εξουσίας και γίνανε ξαφνικά παράγοντες.


Επειδή λοιπόν δεν είδα τον κ. Σπιλάνη να διαχωρίζει την θέση του από την ΔΗΜΑΡ Λέσβου παραιτούμενος για λόγους Αρχής από το κόμμα του και από την θέση του ΓΓ Νησιωτικότητας, αναρωτιέμαι αν έχει αλλάξει η γνώμη του για το ζήτημα των Βιομηχανικών ΑΠΕ και ειδικά για την επένδυση της Ιμπερντρόλα στα νησιά, για το συμφέρον των οποίων υποτίθεται είναι διορισμένος στην θέση του στο Υπουργείο.

Ως πολιτικός παράγοντας και μάλιστα με ανώτατη κυβερνητική θέση έχει υποχρέωση να ξεκαθαρίσει στους πολίτες του Αιγαίου την θέση του για το φλέγον αυτό ζήτημα. Αλλιώς θα καταγραφεί κι αυτός στην συνείδησή μας ως ένα ακόμα θλιβερό φαινόμενο, όπως τα τόσα που έχουμε συνηθίσει να βιώνουμε τον τελευταίο καιρό.
Γιάννης Μακριδάκης

Η φαντασίωση του Ελληνικού χρέους



Η Faz.net μας θυμίζει ότι τα χρήματα για τη σωτηρία της Ελλάδας  επιστρέφουν στους πιστωτές με τη μορφή τόκων

Η Ελλάδα δανείζεται για να πληρώνει τους τόκους

Οι οικονομολόγοι λένε: "Το πρωτογενές έλλειμμα είναι κοντά στο μηδέν." Αυτό στα γερμανικά σημαίνει ότι αν η Ελλάδα δεν πλήρωνε τους τόκους, τότε ο κρατικός προϋπολογισμός της θα ήταν σχεδόν ισοσκελισμένος. Από αυτή τη σκοπιά, ο προϋπολογισμός του ελληνικού δημοσίου δεν είναι πολύ χειρότερος από το γερμανικό του 2009 ή του 2010.

Η Ελλάδα το τρέχον έτος, προ πληρωμής τόκων, θα έχει ένα έλλειμμα μόνο 1,4 δισ. ευρώ, και αυτό δεν το λέει μόνο η Ελληνική κυβέρνηση, αλλά και ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες  καταλήγουν στα ίδια συμπεράσματα. Εξαιτίας των τόκων, το έλλειμμα του Ελληνικού δημοσίου αυξάνεται  εννέα φορές μέχρι τα 12,5 δισ. ευρώ - έλλειμμα το οποίο στη συνέχεια καλύπτεται με δάνεια από κράτη μέλη της ΕΕ και το ΔΝΤ.

Οι πιστωτές πληρώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό
Αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα που πληρώνουν τα κράτη για τα προγράμματα διάσωσης, πηγαίνουν σχεδόν όλα στους πιστωτές. Και ποιοι είναι οι πιστωτές ; Το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, το EFSF και τα κράτη του ευρώ. Μετά το κούρεμα του χρέους  τον Μάρτιο, όπου ιδιώτες πιστωτές παραιτήθηκαν από το μεγαλύτερο μέρος των δανείων τους, η Ελλάδα χρωστάει μόνο σε κράτη.

Τελικά  οι χώρες πιστωτές  καταβάλλουν τα χρήματα στον εαυτό τους, έστω και έμμεσα και επώδυνα, μέσω του προϋπολογισμού του ελληνικού δημοσίου. Αυτά τα χρήματα δίνονται βασικά για ένα λόγο: για να κρατιέται ζωντανή η φαντασίωση ότι μια μέρα η Ελλάδα θα μπορέσει  να πληρώσει το χρέος της.

Αλλά, το επίπεδο του Ελληνικού χρέους είναι ήδη πάνω από αυτό που μακροπρόθεσμα  θεωρείται ως μη βιώσιμο. Στο 167% του ΑΕΠ, προβλέπει το ΔΝΤ ότι θα φτάσει το επόμενο έτος - ενώ οι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι οι αναδυόμενες οικονομίες και οι χώρες με χαμηλή αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας, αρχίζουν να έχουν προβλήματα από το 60% και πάνω.

Τα χρήματα που οι χώρες πιστωτές έχουν καταβάλει μέχρι στιγμής, όμως, έχουν χαθεί. Δεν αξίζει τον κόπο να καταβάλλει κανείς τόκους στον εαυτό του. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνεχίσει να στέκει ακόμα στα πόδια του αυτός  ο  παράξενος κύκλος χρήματος.
 [--->]




Στους δανειστές η διαχείριση των 31,5 δισ.

Καπάκος Σ.
Στον δεσμευμένο ειδικό λογαριασμό, που έχει δημιουργηθεί για την αποπληρωμή των τοκοχρεωλυσίων, θα πάνε τα 31,5 δισ. ευρώ της δόσης, ενώ τη διαχείριση αυτών των χρημάτων θα έχουν οι ίδιοι οι δανειστές. Με την απόφαση αυτή, που προωθεί το Βερολίνο και με την οποία συμφωνούν οι Βρυξέλλες, οι δανειστές διασφαλίζουν τα χρήματά τους, ενώ, αν τελικά υλοποιηθεί, η Ελλάδα θα πρέπει να καλύψει από τα φορολογικά έσοδα τις δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και επενδύσεις. Ούτε Ευρώ στην αγορά!

[--->]

17 τρις ευρώ θα "κοστίσει" ενδεχόμενη έξοδος της Νότιας Ευρώπης από το ευρώ




Νέα μελέτη γερμανικού ινστιτούτου προειδοποιεί ότι ενδεχόμενη  έξοδος από το ευρώ της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιταλίας θα μείωνε  τοπαγκόσμιο ΑΕΠ κατά  € 17 τρισεκατομμύρια και θα βύθιζε τον κόσμο σε ύφεση, με τη Γαλλία να έχει τις μεγαλύτερες απώλειες. Μια ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από μόνη της, θα ήταν διαχειρίσιμη, αλλά θα πρέπει να αποφευχθεί λόγω του φαινόμενου του ντόμινο.





Σε λίγες εβδομάδες ... η ισπανική κυβέρνηση θα αποφασίσει εάν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια και θα μπορέσει  να επιλέξει μια γραμμή προληπτικού δανεισμού αντί ενός δανείου διάσωσης. Σύμφωνα με τις πληροφορίες η Ισπανία εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να μην ζητήσει καμία βοήθεια. ....

Εν τω μεταξύ,υπάρχουν και εκείνοι που κάνουν ασκήσεις  μαθηματικών (ή μαθηματική τρομοκρατία ...): Σύμφωνα με μία προσομοίωση, η έξοδος από το ευρώ της Νότιας Ευρώπης θα  "κοστίσει" συνολικά  € 17 τρισεκατομμύρια ...
 
Φαίνεται λίγο αντιφατικό να μπορεί κανείς να υπολογίσει κανείς υν στην εξαφάνιση του ίδιου του ευρώ ή σε μια  ριζικά διαφορετική αρχιτεκτονική του, αλλά ...
 
Σε κάθε περίπτωση, ιδού τα αποτελέσματα αυτής της προσομοίωσης, χωρίς  καμία απολύτως κρίση...  


Πόσο θα κόστιζε ... η έξοδος από τη νομισματική ένωση των χωρών  του ευρωπαϊκού νότου; Το ποσό θα μπορούσε να φτάσει μέσα στα επόμενα χρόνια μέχρι και τα 17 τρισ. ευρώ για το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας, σε περίπτωση που εγκαταλείψουν την ευρωζώνη η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η  Ισπανία και ιδιαίτερα η Ιταλία.
 
Το (γερμανικό) Ίδρυμα Bertelsmann, ένα ερευνητικό ινστιτούτο που συνδέεται με έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους μέσων ενημέρωσης στην Ευρώπη,ανέθεσε την εκπόνηση μελέτης στην εταιρεία οικονομικών συμβούλων Prognos AG προκειμένου να εκτιμήσει το πραγματικό κόστος της διάλυσης του ευρώ. ....


Η μελέτη παίρνει υπόψη μόνο τις επιπτώσεις στο ΑΕΠ και τις ζημιές από το κούρεμα του κρατικού χρέους, τα κοινωνικά  όμως κόστη, μπορεί να κάνουν  ακόμη πιο τρομακτικό το σενάριο.
Αυτός είναι ο λόγος που, όπως προειδοποιεί το Ίδρυμα Bertelsmann, το ευρώ δεν μπορεί και δεν πρέπει να καταρρεύσει, και καμία χώρα δεν θα πρέπει να εγκαταλείψει  τη νομισματική ένωση, όπως π.χ. η Ελλάδα (Αμήν).

στο δρόμο



Vorbereitet: Die Sicherheitsvorkehrungen in Athen sind vor dem Besuch der Kanzlerin groß


Μια απλή παρεξήγηση



Το παρατηρητήριο γερμανικής  εξωτερικής πολιτικής,German Foreign Policy περιγράφει το ιστορικό της επίσκεψης Μέρκελ στην Αθήνα: Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, εσωτερική υποτίμηση , (ξε) πούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Μια απλή παρεξήγηση

Εν μέσω μαζικών διαδηλώσεων, η Γερμανίδα καγκελάριος επισκέφθηκε την Αθήνα, την Τρίτη, για να προωθήσει νέες  ευκαιρίες για τις γερμανικές εταιρείες. Η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων των κρατικών επιχειρήσεων και των υποδομών ,υπήρξε αίτημα του Βερολίνου, πριν ακόμη επισκεφτεί η Μέρκελ την Ελλάδα. Η Καγκελάριος θυμάται πολύ καλά την πώληση των επιχειρήσεων στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και από αυτή την εμπειρία έμαθε πώς παραχωρούνται τα φιλέτα στους ιδιώτες επενδυτές. Οι ενδιαφερόμενοι Γερμανοί όπως αυτοί που συνόδευαν την  καγκελάριο θα έχουν προνομιακή μεταχείριση, με την δημιουργία "ειδικών οικονομικών ζωνών"  στην Ελλάδα  που από καιρό έχει ζητήσει η Γερμανία. Στις επιπτώσεις της υπαγορευμένης από τους Γερμανούς λιτότητας, η οποία οδήγησε σε φτωχοποίηση τον πληθυσμό, αναφέρθηκε ένας εκπρόσωπος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου: "καταφέραμε να μειώσουμε  το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος σε διψήφιο νούμερο." Οι εμπειρογνώμονες εξωτερικής πολιτικής στη γερμανική πρωτεύουσα θεωρούν τις χθεσινές μαζικές διαμαρτυρίες ως παρεξήγηση και συστήνουν στο Βερολίνο να λάβει μέτρα με στόχο τη βελτίωση των δημοσίων σχέσεων για να καμφθούν  στο μέλλον οι αντιστάσεις κατά της γερμανικής πολιτικής. Ο ελληνικός πληθυσμός αυτή την περίοδο δεν είναι  σωστά πληροφορημένος και έχει  το δικαίωμα σε μια πιο "κατανοητή επικοινωνία" η οποία να μπορεί να εξηγήσει τους λόγους του γερμανικού ντικτάτ( υπαγόρευση) για λιτότητα.

Γερμανικές υποδείξεις
Κατά τη χθεσινή της επίσκεψη η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ συναντήθηκε με το σύνολο της ηγεσίας του ελληνικού κράτους και είχε συνομιλίες με Γερμανικές και Ελληνικές εταιρείες. Ο λόγος  (στμ.της επίσκεψης)–πέρα από το θέμα της κρίσης του ευρώ –και η ολοκληρωση της πώλησης των κρατικών επιχειρήσεων και των υποδομών.Αίτημα παλιό,οι ιδιωτικοποιήσεις δεν φαίνεται να προχωρούν  αποφασιστικά - λόγω της άρνησης  της Αθήνας, αλλά και την απειλή της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη: από την πλευρά των Γερμανών επενδυτών η αγορά τους θα ήταν πολύ επικίνδυνη. "Τώρα όμως ήλθε η ώρα να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, να σημειωθεί  πρόοδος, έλεγαν στο Βερολίνο, λίγο πριν την επίσκεψη της καγκελαρίου στην Αθήνα : η καγκελάριος μπορεί να " κάνει  χρήσιμες υποδείξεις  για την πρόοδο της ιδιωτικοποίησης των κρατικών επιχειρήσεων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων", είπε ο Πρόεδρος της  CSU-Mittelstands-
Union (πρόεδρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων), Hans Michelbach[1]. Εξάλλου η Μέρκελ θυμάται καλά το πώς έκλεισαν οι κρατικές επιχειρήσεις της πρώην ΛΔΓ και γνωρίζει πώς να κόψει σε φιλέτα το καλύτερο κομμάτι των κρατικών επιχειρήσεων και να τα πουλήσει σε ιδιώτες επενδυτές.

 
Η Ελλάδα, Ειδική  Οικονομική Ζώνη
Οι Γερμανοί που ενδιαφέρονται , όπως αυτοί που συνόδευαν την Καγκελάριο, θα πρέπει να τυγχάνουν ευνοϊκής  μεταχείρισης μέσω της δημιουργίας ειδικών οικονομικών ζωνών από την ελληνική κυβέρνηση, κάτι που αποτελεί και παλιότερο αίτημα του γερμανικού επιχειρηματικού κόσμο[2]. Σύμφωνα με τους τρέχοντες σχεδιασμούς, οι εταιρείες θα έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις - όπου αυτό είναι δυνατό ,μέχρι και 0%  φορολόγηση – και επιπλέον θα παρέχονται και επιδοτήσεις. 

Δεν έχει ακόμη αποφασιστεί αν οι ζώνες θα χωρίζονται γεωγραφικά ή ανά παραγωγικό τομέα.Ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης  συζήτησε χθες με την καγκελάριο Μέρκελ. Ο επιχειρηματικός κόσμος της Γερμανίας  προβάλλει ακόμη περισσότερα αιτήματα. Όπως από καιρό έχει προτείνει ο Hans-Peter Keitel, προέδρος  του Bundesverband der Deutschen Industrie (BDI, ο Γερμανικός ΣΕΒ), όχι μόνο ορισμένα τμήματα της ελληνικής οικονομίας, αλλά "ολόκληρη η χώρα θα πρέπει να γίνει ένα είδος ειδικής οικονομικής ζώνης εντός της ζώνης του ευρώ" . Η διαχείριση της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης  "Ελλάδα"  θα πρέπει να γίνεται "από  ξένο προσωπικό της ΕΕ".


Μείωση μισθών σε επίπεδα δεκαετίας του '70
Τα πλεονεκτήματα για τους ξένους επενδυτές- ιδιαίτερα τους Γερμανούς – θα πρέπει να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα έτσι ώστε να μεγιστοποιούνται τα κέρδη τους. Σε αυτά αναφέρθηκε τη Δευτέρα εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης: "Η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ήταν διψήφιος αριθμός." Αλλά ο Ελληνικός λαός βλέπει τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία: η "μείωση του κόστους ανά μονάδα προϊόντος" επετεύχθη με ποσοστό ανεργίας της τάξης του 25%, στους νέους 50% και στις γυναίκες 60%. Ο κατώτερος μισθός επέστρεψε στο επίπεδο των μέσων της δεκαετίας του '70 – με τις τιμές να παραμένουν σταθερές: πολλές ιατρικές θεραπείες έχουν γίνει απροσπέλαστες. Εκατοντάδες χιλιάδες εξαρτώνται από τα συσσίτια της  εκκλησίας για να ξεγελάσουν την πείνα τους. Είναι και αυτή μια συνέπεια της γερμανικής προσταγής (ντικτάτ) για λιτότητα με στόχο τη μείωση του κόστους εργασίας.


Γερμανικές προκλήσεις
Οι διαμαρτυρίες ενάντια στην Γερμανίδα καγκελάριο δεν ήταν μόνο το αποτέλεσμα του θυμού του ντικτάτ (υπαγόρευση) του Βερολίνου για  λιτότητα, αλλά και μιας σειράς άλλων γερμανικών προκλήσεων. Όταν η κρίση άρχισε να κλιμακώνεται, στις αρχές του 2010, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης προσέβαλαν τον ελληνικό πληθυσμό με σοβινιστική φρασεολογία [4] Παρόμοιες προσβολές σοβινιστικού χαρακτήρα στα γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ("αδέκαροι Έλληνες") ακολουθούσαν τις γερμανικές απαιτήσεις η χώρα να μετατραπεί σε προτεκτοράτο της ΕΕ. Πρόσφατα, ο τύπος υποστήριξε ότι "στους δρόμους της Αθήνας, η πολιτική λιτότητας της Μέρκελ " μπορεί ενδεχομένως να "επιβληθεί μόνο με τη βία των όπλων". Σε σχόλιο γερμανικής εφημερίδας μεγάλης κυκλοφορίας, διαβάζουμε τη συγκαλυμμένη προειδοποίηση, " ας ελπίσουμε ότι μια διεθνής δύναμη προστασίας, όπως αυτές που σταθμεύουν σε χώρες που παραπαίουν , δεν θα χρειαστεί να γίνει η αποφασιστική επιλογή." [5] (άρθρο στο german-foreign-policy.com . [6]) Αυτές οι προκλήσεις δεν βοηθούν μόνο  να καταλάβουμε  γιατί, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τα τέσσερα πέμπτα του ελληνικού πληθυσμού έχει αρνητική γνώμη για τη Γερμανία, αλλά και την ένταση των χθεσινών διαδηλώσεων, για την καταστολή των οποίων χρειάστηκε να επιβληθεί καθεστώς εκτάκτου ανάγκης στην ελληνική πρωτεύουσα - ένα εξαιρετικό γεγονός  της  επίσκεψης ενός Γερμανού πολιτικού στο εξωτερικό.


Η αλήθεια βρίσκεται σε γερμανικά χέρια
Οι ειδικοί επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής προειδοποιούν ότι δεν θα πρέπει να υποτιμούμε την ταχεία άνοδο των  αντιγερμανικών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας στην Ελλάδα.Πρόσφατα, το Γερμανικό Συμβούλιο Διεθών Σχέσεων (Deutschen Gesellschaft für Auswärtige Politik (DGAP)  δημοσίευσε μια ανάλυση αυτών των  εξελίξεων. Ο συγγραφέας θεωρεί ότι ο θυμός των Ελλήνων για τις υπαγορεύσεις για λιτότητα στην ελληνική οικονομία και οι προκλήσεις της Γερμανίας, είναι μία "παρεξηγηση", την οποία η Γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να διορθώσει ακολουθώντας  μια  "κατάλληλη επικοινωνιακή στρατηγική". Στο μέλλον, "τακτικές συνεντεύξεις Τύπου" και "αναλυτικά δελτία τύπου στα γερμανικά και στα ελληνικά" θα βοηθήσουν να γίνουν κατανοητές  οι γερμανικές θέσεις για την ελληνική κρίση. Αυτό θα βοηθήσει  "την ελληνική κοινή γνώμη, η οποία αυτή τη στιγμή είναι πολύ άσχημα πληροφορημένη, να μάθει την αλήθεια από πρώτο χέρι." Η προβολή των Γερμανικών θέσεων προς τον Ελληνικό λαό  από την ίδια τη Γερμανία "δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως παρέμβαση στην ελληνική πολιτική" "αλλά μάλλον ως ένδειξη αμοιβαίου σεβασμού" - "για να διευκρινιστούν οι όποιες παρανοήσεις."[7]



[1] Merkel will in Athen loben und mahnen; www.welt.de 08.10.2012
[2] βλέπε και: Die Chance in Griechenland nutzen
[3] BDI-Chef will Griechenland zur Sonderwirtschaftszone machen; www.spiegel.de 10.09.2012
[4] βλέπε και: Bilanz der Nationalismus-Party


[5] Griechenlands Schicksalswahl; Frankfurter Allgemeine Zeitung 18.05.2012
[6] βλέπε και : On the Relevance of Democracy
[7] George N. Tzogopoulos: Das griechisch-deutsche Missverständnis. Auswirkungen der Krise auf das Deutschland-Bild in Griechenland, DGAPanalyse kompakt No. 8, September 2012