Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ισκρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ισκρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυβέρνηση Φραγκεστάιν (ή οι κατά Τσίπρα “καλές ειδήσεις” από το Eurogroup)


Του Παναγιώτη Μαυροειδή*


Η Πρωθυπουργική δήλωση ξεχείλιζε από χαρά και ενθουσιασμό:

«Μετά από έξι χρόνια σκληρής λιτότητας, είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις από το Eurogroup».

Αυτά δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ανοίγοντας τις εργασίες του Υπουργικού Συμβουλίου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με αφορμή την απόφαση του Eurogroup της 9ης Μαΐου 2016.

Μετά το αλησμόνητο (και ποιητικό) success story του Σαμαρά, ας περιηγηθούμε στο βασίλειο επιτυχιών του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρώτη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ: Ένα νέο Μνημόνιο γεννιέται

Ας αφήσουμε το κείμενο της απόφασης να μας τα πει:

«Η Ελλάδα θα εφαρμόσει ως μέρος των προαπαιτούμενων δράσεων για την πρώτη αξιολόγηση:

Ένα πρώτο πακέτο δημοσιονομικών μέτρων ύψους εως 3% του ΑΕΠ μέχρι το 2018. Αυτό το πακέτο περιλαμβάνει μία μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, μεταρρύθμιση της ατομικής φορολογίας και πρόσθετους δημοσιονομικούς παράγοντες όπως μεταρρύθμιση του ΦΠΑ και μέτρα για τους μισθούς του δημοσίου τομέα».

Η κυβέρνηση δεν κρύβει λοιπόν τη χαρά της για τη συνομολόγηση με τους Εταίρους Της ενός ακόμη Μνημονίου, για το οποίο μάλιστα, όπως προκύπτει από το ίδιο το κείμενο της απόφασης, πρέπει να γίνουν κάποιες επισημάνσεις:
Περιγράφεται ως «πρώτο πακέτο δημοσιονομικών μέτρων». Δηλαδή, θα έχουμε και δεύτερο και τρίτο. Και αυτό το «θα» δεν είναι το χαρακτήρα των «θα» του ΣΥΡΙΖΑ.

Ρητά γίνεται αναφορά σε «πρόσθετους δημοσιονομικούς παράγοντες όπως μεταρρύθμιση του ΦΠΑ και μέτρα για τους μισθούς του δημοσίου τομέα». 
 Δηλαδή, έρχεται σφαγή που δεν έχει μπει ακόμη ανοιχτά στη συζήτηση, με φοροληστεία και απολύσεις/περικοπές διάλυσης δημόσιων υπηρεσιών. Το γελοίο είναι πως το ίδιο διάστημα η κυβέρνηση και τα γνωστά κανάλια διατείνονται πως …αυξάνονται οι μισθοί των Δημοσίων Υπαλλήλων!

Δεύτερη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ: Εισαγωγή στο Διαρκές Μνημόνιο

Παραθέτουμε από το κείμενο της απόφασης:

«Έναν πρόσθετο μηχανισμό επείγουσας επέμβασης, ο οποίος θα νομοθετηθεί ώστε να διασφαλίσει πως ένα πακέτο μέτρων, συμπεριλαμβανομένων μη προαιρετικών μέτρων, θα εφαρμόζεται αυτόματα μόλις υπάρξουν αντικειμενικά στοιχεία απόκλισης από τους τον ετήσιο στόχο του προγράμματος για πρωτογενές πλεόνασμα (3,5% στο μεσοπρόθεσμο μέλλον). Εφόσον τα μέτρα ενεργοποιηθούν ως προσωρινά όταν ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός, μόνιμα δομικά μέτρα που θα συμφωνηθούν με τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για τα έσοδα, θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ τον επόμενο χρόνο, ως μέρος της κανονικής διαδικασίας προϋπολογισμού, με στόχο να φέρουν τον προϋπολογισμό δομικά και πάλι στο σωστό δρόμο. Εξαιρέσεις στην ενεργοποίηση του μηχανισμού περιορίζονται μόνο σε έκτακτα γεγονότα με μείζονες οικονομικές συνέπειες εκτός ελέγχου της κυβέρνησης. Τέτοιες εξαιρέσεις θα πρέπει να συμφωνηθούν με τους θεσμούς».

Μετάφραση: Κάθε φορά που θα διαπιστώνεται «απόκλιση», θα λαμβάνονται «πρόσθετα» μέτρα, τα οποία θα εκκινούν ως προσωρινή διόρθωση, αλλά τελικά θα ενσωματώνονται ως «μόνιμα δομικά μέτρα».

Το Μνημόνιο λοιπόν, ακολουθώντας επακριβώς τις απαιτήσεις του Δημοσιονομικού Συμφώνου της ΕΕ (αναλυτικά έχει εξηγηθεί εδώ), αφενός καθίσταται Μόνιμο και αφετέρου δεν απαιτείται πλέον νομοθέτηση και έγκριση για αυτό. Έτσι δε θα δυσκολεύονται και οι όποιοι 153 να σηκώνουν το χέρι τους και να δυσκολεύονται μετά να δημαγωγούν στις περιφέρειες…

Ας θυμηθούμε ότι το …τραγικό δίλημμα που έθετε πριν λίγες μέρες η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τούτο: «Δέσμευση για πρόσθετα μέτρα μέσω του ‘’δημοσιονομικού κόφτη’’ ή και προκαταβολική νομοθέτησή τους;». Επρόκειτο για γελοίο προπαγανδιστικό εφεύρημα απόκρυψης της αντιδραστικής ουσίας της απόφασης που είχε ήδη παρθεί: Να δεσμεύονται στην ΕΕ και να υλοποιούν, χωρίς να μπαίνουν ούτε καν στον κόπο τυπικής νομοθέτησης και έγκρισης στη Βουλή!

Πρόκειται για απόφαση τομή: ο «δημοσιονομικός κόφτης» δεν αφορά μόνο το νέο ΣΥΡΙΖΟ-μνημόνιο αλλά θα ισχύει πάντοτε.

Τρίτη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ: θεμέλιος λίθος οι ιδιωτικοποιήσεις
Διαβάζουμε από το κείμενο της απόφασης:

«To Εurogroup υπενθυμίζει ότι ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων είναι θεμέλιος λίθος του νέου προγράμματος του ESM. Σε αυτό το πλαίσιο, το Εurogroup καλωσορίζει τη συμφωνία για την επερχόμενη υιοθέτηση του νόμου που θα θεσπίζει το συμφωνηθέν Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων και Επενδύσεων».

Τέταρτη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ: Αποκλείεται οποιαδήποτε διαγραφή του χρέους

Υποτίθεται ότι παρά τις όποιες «λογικές και αναγκαίες» υποχωρήσεις, η κυβέρνηση θα «έπαιρνε κάτι» για την ελάφρυνση του χρέους.

Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς πήρε:

«Σε συμμόρφωση με τα ανακοινωθέντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Eurogroup το καλοκαίρι του 2015, το Eurogroup είναι έτοιμο να εξετάσει, εφόσον είναι αναγκαίο, πιθανά πρόσθετα μέτρα για το χρέος τα οποία θα στοχεύουν στο να διασφαλίσουν ότι οι ανάγκες αναχρηματοδότησης της Ελλάδας διατηρούνται σε βιώσιμα επίπεδα μακροπρόθεσμα. Αυτά τα μέτρα θα είναι εξαρτώμενα από την πλήρη εφαρμογή μέτρων συμφωνηθέντων στο πλαίσιο του προγράμματος του ESM και θα εξετασθούν μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, από τη στιγμή που όλα τα προαπαιτούμενα θα έχουν πλήρως εφαρμοστεί.

Το Eurogroup συμφωνεί πάνω στις ακόλουθες κατευθυντήριες αρχές για τα πιθανά πρόσθετα μέτρα για το χρέος 1) διευκόλυνση της πρόσβασης στις αγορές 2) εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής 3) παροχή κινήτρων για τη διαδικασία προσαρμογής της χώρας και 4) ελαστικότητα στην αντιμετώπιση αβέβαιης αύξησης του ΑΕΠ και μελλοντικής εξέλιξης των επιτοκίων.

(…) Το Eurogroup επαναβεβαιώνει ότι ονομαστικό κούρεμα αποκλείεται και ότι όλα τα μέτρα που θα ληφθούν θα είναι σύμφωνα με τον υπάρχοντα νόμο της ΕΕ και το νομικό πλαίσιο του ESM και του EFSF».
διαδικασίες όπου είναι απαραίτητο, το Eurogroup είναι έτοιμο να υποστηρίξει την εκταμίευση της δεύτερης δόσης του προγράμματος του ESM

Μετάφραση: «Θα δουν» αργότερα, αν χρειάζεται, πάντα στο βαθμό που εκπληρώνεται η υλοποίηση των Συμφωνημένων Μνημονίων, μέτρα ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα της πληρωμής του χρέους, αποκλειομένης φυσικά ρητά οποιασδήποτε διαγραφής του.

Αυτό και αν είναι «επιτυχία» για το ΣΥΡΙΖΑ! Πρόκειται για άθλο που μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνο το …θρίαμβο της απόφασης της 20ης Φλεβάρη του 2015, όταν για πρώτη φορά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δήλωνε πως δεσμεύεται ότι θα κάνει όλες τις πληρωμές της για το χρέος «πλήρως και εγκαίρως».

Μέτωπο ανατροπής των μνημονίων και της κυβέρνησης Φραγκεστάιν.

Ας τελειώνουμε λοιπόν με τα παραμύθια και τις αυταπάτες.

Το ζήτημα με το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ότι «περιορίζεται σε λίγα μέτρα ανακούφισης, χωρίς να προχωράει στις αναγκαίες ρήξεις», όπως και τώρα αναμασούν όσοι δε θέλουν να δουν την πραγματικότητα. Όταν η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «καλές ειδήσεις» και επιτυχίες τα πλέον αντιδραστικά αντεργατικά μέτρα που συνομολόγησε μαζί με τους εταίρους της στην ΕΕ, η προσοχή πρέπει να αφορά τον αντιδραστικό δρόμο στον οποίο βαδίζει και το συνακόλουθο αυταρχισμό, μαζί με αισχρή ψευδολογία, που χρησιμοποιεί για να τον επιβάλει.

Ο Φρανκενστάιν, ήρωας στην κλασική ομώνυμη νουβέλα, συλλέγει μέρη πτωμάτων, αγοράζοντας ή κλέβοντας, με σκοπό να «χτίσει» ένα σώμα ανθρώπινου όντος. Μέσα σ’ ένα χρόνο, το σώμα ολοκληρώνεται, και το μόνο που μένει είναι να ζωντανέψει. Ένα βροχερό βράδυ, το φέρνει στη ζωή. Το πλάσμα αποκαλύπτεται να είναι ένα απαίσιο, μεγαλόσωμο τέρας με γαλάζια μάτια και κίτρινο δέρμα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αναδεικνύεται ακριβώς σε κυβέρνηση …Φραγκεστάιν

Απέναντί της απαιτείται ευρύ μέτωπο αγώνα για την ανατροπή της. Για την υπεράσπιση και ανάπτυξη των βασικών εργατικών και κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων, αρνούμενοι την επιστροφή στο μεσαίωνα. Αν δε κινηθούν οι μαχόμενες λαϊκές δυνάμεις αποτελεσματικά σε αυτή την κατεύθυνση, τότε, μαζί με το νέο γύρο κοινωνικής γενοκτονίας, θα μένει ταυτόχρονα ανοιχτό το πεδίο της ταύτισης μιας άθλιας αστικής ευρωενωσιακής πολιτικής με κάποια δήθεν εκδοχή «αριστερής» πολιτικής. Αυτό αποτελεί ήδη τη βασική προπαγάνδα των μνημονιακών βρυκολάκων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙΟΥ και ιδιαιτέρως της φασιστικής Χρυσής Αυγής. Οι τελευταίοι θα καθίστανται το αποκρουστικό δημιούργημα του Φραγκεστάιν. Αυτός ο κίνδυνος έχει στρατηγική διάσταση

Αλήθεια, ποιος δεν το σκέφτηκε αυτό βλέποντας την παράσταση των φασιστών στη Βουλή;  

*Πηγή: pandiera.gr

Οι ''Παναγοπουλαίοι'', το συνδικαλιστικό κίνημα και το ΠΑΜΕ



 Ανάγκη μιας νέας ενωτικής και βαθιάς αγωνιστικής ταξικής αντεπίθεσης

Είναι πολλοί και έχουν δίκιο, που διαπιστώνουν ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στο αντιασφαλιστικό και φοροεπιδρομικό έκτρωμα δεν είναι ανάλογες, για να χρησιμοποιήσουμε έναν ήπιο χαρακτηρισμό, του μεγέθους της επίθεσης, την οποία δέχονται εργαζόμενοι, επαγγελματίες, μικρομεσαίοι και αγρότες.
Δεν είναι ανάλογες, ακόμα, της έκτασης των αισθημάτων οργής και αγανάκτησης που πλημμυρίζουν την κοινωνία, η οποία έχει την αίσθηση ότι με το ληστρικό πακέτο των 9 δισ. δέχεται, περίπου, η χαριστική βολή.
Η συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία μοιάζει, πλέον, με καζάνι που βράζει, αναζητώντας μόνο τη σπίθα ή την αφορμή για να εκραγεί.

Οι λόγοι για τους οποίους η κοινωνική αγωνιστική αντίδραση, αισθητή με πολλές μορφές μέσα στο κοινωνικό σώμα, δεν παίρνει ακόμα ευρύτερες κινηματικές διαστάσεις, ασφαλώς είναι πάρα πολλοί.

Δεν θα επεκτείνουμε σε αυτό το σημείωμα αυτήν την κρίσιμη και πολύ επίκαιρη αυτή συζήτηση.

Σίγουρα, όμως, ένας από τους λόγους αυτής της υστέρησης των αγώνων, τούτη την κρίσιμη ώρα, είναι η κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό και προκλητικό, ο παχυδερμικός τρόπος με τον οποίον η ηγετική πλειοψηφία των ''Παναγοπουλαίων'' της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) αντιμετώπισε την επερχόμενη αντιασφαλιστική και φορομπηχτική θύελλα.

Καμιά αντίδραση, καμιά κινητοποίηση, καμιά προετοιμασία αντίστασης.
Η ηγετική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ως πρόβατο επί σφαγήν, ανέμενε, πρώτα, να έρθει για ψήφιση το νομοθετικό έκτρωμα στη Βουλή και μετά να ενεργοποιήσει την πάλαι ποτέ εξαγγελθείσα 48-ωρη απεργία.

Όλο το σύστημα ''Παναγοπουλαίων'' – ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ και ''Ναινέκων'' στο ''σαπισμένο'', γραφειοκρατικό και αποσπασμένο από τους εργαζόμενους συνδικαλιστικό κίνημα, δουλεύει ως το μακρύ χέρι της κυβέρνησης Τσίπρα και του μνημονιακού πολιτικού τόξου μέσα στον κόσμο της μισθωτής εργασίας.
Ένα κίνημα ανατροπής, για να προχωρήσει, πρέπει ταυτόχρονα να ανατρέψει και να πετάξει στα σκουπίδια την εξωνυμένη αυτή συνδικαλιστική φαυλοκρατία και μνημονιακή συνδικαλιστική προδοσία.

Την ίδια ώρα, όμως, η παραδομένη ηγετική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ βρίσκει εκ των πραγμάτων μια ανέλπιστη βοήθεια: το ΠΑΜΕ και στην ουσία την ηγεσία του ΚΚΕ.

Το ΠΑΜΕ συνέπλευσε ανοικτά με την ηγετική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στην απαράδεκτη τακτική αναμονής – όταν θα πάει το νομοθετικό έκτρωμα στην Βουλή (!!!) -, προκειμένου να προκηρυχθεί η πολυδιαφημισθείσα 48-ωρη γενική απεργία, την οποία ο Ριζοσπάστης περιέφερε επί πολλές βδομάδες, χωρίς ημερομηνία, στις στήλες του, προκειμένου να επιδείξει αγωνιστικά εύσημα!

Καμιά αγωνιστική αντίδραση, καμιά προετοιμασία και βεβαίως καμιά ενωτική πολιτική.

Κι' όμως το ΠΑΜΕ, με το ανθρώπινο δυναμικό και τους αγωνιστές που συγκεντρώνει, θα μπορούσε να διαδραματίσει ένα πολύ ευρύτερο ενωτικό ανατρεπτικό ρόλο.

Παρ' όλο ότι χάνονται για την εργατική τάξη κατακτήσεις αιώνα και όσο, 
δυστυχώς, χάνονται, εξαιτίας των μανιωδών μνημονιακών επιθέσεων, τόσο το ΠΑΜΕ, με επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ, ακολουθεί όλο και πιο αντιενωτική, διαχωριστική και απομονωτική πολιτική και μια πολιτική, η οποία διασπά συνδικάτα και εργαζομένους.

Το ΠΑΜΕ, ενώ αξιοποιεί όλα τα ''προνόμια'', που έχουν επιτύχει σε άλλες εποχές τα συνδικάτα, και θεσμικά τη συνδικαλιστική ''ομπρέλα'', την ίδια ώρα κάνει ότι μπορεί για να μετατρέψει αυτά τα συνδικάτα σε ''άδειο κέλυφος'' και σε ''περιττά'' όργανα, που είναι αδιάφορο και αν φτάσουν στο σημείο να παραδοθούν, άνευ μάχης, στην πιο ακραία εργοδοτική μεριά.

Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους από όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα του συνδικαλιστικού κινήματος, είναι το κεφάλαιο και φυσικά το βρώμικο εγχώριο και ευρωπαϊκό μνημονιακό πολιτικό μπλοκ.

Ελπίζουμε, όμως, όχι για πολύ.
Διότι, όλες οι εξελίξεις πολιτικές, οικονομικοκοινωνικές αλλά και συνδικαλιστικές - κινηματικές έχουν φτάσει σε τραγικά οριακό σημείο.
Παρά την προσωρινή απογοήτευση, η κοινωνία θα ξαναβγεί στο προσκήνιο.
Πολιτικά, επίσης, βρίσκονται σε αντεπίθεση ριζοσπαστικές δυνάμεις με μια εναλλακτική λύση ουσίας και προοπτικής.

Οι ''πλατείες'' θα επιστρέψουν, με νέες μορφές και νέα περιεχόμενα, και θα αναζωογονήσουν νέους κινηματικούς ανέμους και θύελλες σε νέα βάση τώρα.
Η ζωή δεν φασκιώνεται.

Το σκηνικό, γι 'αυτή τη χώρα, δεν μπορεί να κλειδώσει και δεν θα κλειδώσει μεταξύ μνημονιακής πολιτικής τάξης και μιας δογματικής και στην ουσία ''συστημικής'' Αριστεράς.

Χάθηκε μια μάχη αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται.

Οι αγώνες του Σαββατοκύριακού (7-8/5) δεν πρέπει να υποτιμηθούν.
Να εργασθούμε ενωτικά για την ευρύτητα και δυναμισμό τους.
Μπορεί να γίνουν μόνο το πρώτο βήμα μιας νέας πορείας γνήσιας ανατροπής.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΗΜΝΙΟΣ
Σάββατο 7 Μαϊου 2016

Ο απόλυτος διασυρμός Θ. Δρίτσα και της κυβέρνησης των υπαλλήλλων



ΠΗΡΑΝ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΑ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΔΑΛΠ)  

ΑΣΥΔΟΤΗ Η COSCO ΣΤΗΝ ''ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ'' ΤΗΣ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ  


Ο απόλυτος εξευτελισμός ωχριά μπροστά στην αναδίπλωση Δρίτσα και της κυβέρνησης Τσίπρα απέναντι στις αποικιακές απαιτήσεις της Cosco στο Λιμάνι του Πειραιά.  

Ενώ, ο Θ. Δρίτσας είχε υποσχεθεί ρητά ότι θα ιδρυθεί Δημόσια Αρχή Λιμένα Πειραια (ΔΑΛΠ), για να ασκεί, έστω υποτυπώδη για τα μάτια του κόσμου δημόσιο έλεγχο στο λιμάνι του Πειραιά, που ξεπουλιέται στην Cosco, η σχετική διάταξη στο σχέδιο νόμου που κατετέθη στη Βουλή αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή, κατόπιν των απαιτήσεων των αγοραστών.  

Αντί για την εξειδικευμένη ΔΑΛΠ, θεσμοθετείται γενικώς Δημόσια Αρχή Λιμένων (ΔΑΛ), ως ανεξάρτητη αρχή, η οποία θα ασκεί εποπτικό ρόλο σε όλα τα λιμάνια(!), αφήνοντας ήσυχη στην ουσία την Cosco να ασκεί το ρόλο της στο λιμάνι του Πειραιά.  

Ο διασυρμός της κυβέρνησης από αυτήν την υπαναχώρηση καθίσταται τέλειος, ενώ οι εγκληματικές επιπτώσεις του για το λιμάνι και όλο τον Πειραιά θα είναι βαρύτατες.  

Πολιτικοί κύκλοι έλεγαν στον Πειραιά, ότι η αφαίρεση της διάταξης για την ΔΑΛΠ από το σχέδιο νόμου, αίρει και το τελευταίο εμπόδιο στη μετατροπή του λιμένα του Πειραιά σε άντρο λαθρεμπορίου και έκνομων δραστηριοτήτων και τη μετεξέλιξη του Πειραιά σε ''Chinatown''.  

Οι ίδιοι κύκλοι τόνιζαν ότι οι επίσημοι φορείς του Πειραιά τα έχουν ''βρει'' με την Cosco και έχουν μπει στο τσεπάκι της, με αποτέλεσμα, σε πλήρη διάσταση με τη βούληση των πολιτών, να κάνουν τα στραβά μάτια στην Κινέζικη εισβολή.  

Οι κύκλοι αυτοί τόνιζαν, επίσης, ότι ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση έχει προκαλέσει η στάση του ΚΚΕ και των σωματείων της Ζώνης Περάματος, τα οποία σε άλλες περιπτώσεις θα χαλούσαν τον κόσμο, ενώ τώρα τηρούν ''σιγήν ιχθύος'' απέναντι στο ξεπούλημα του λιμανιού.  

Όσο και αν ο άνευ προηγουμένου εξευτελισμός και διασυρμός Δρίτσα και κυβέρνησης υπαλλήλων, καλύπτονται, για χάρη της Cosco, από τα κατεστημένα συμφέροντα σε Πειραιά και στη χώρα, το ξεπούλημα του λιμανιού δεν πρέπει να θεωρείται λήξαν.  

Ο αγώνας για δημόσιο λιμάνι συνεχίζεται και υπάρχουν δυνάμεις που θα τον πάνε μέχρι τέλους.  

Αυτοί που ξεπουλάνε, χωρίς κανένα δικαίωμα και εξουσιοδότηση, το Λιμάνι του Πειραιά, δεν θα γλυτώσουν.  

Γρήγορα θα λογοδοτήσουν. Και πιθανότατα θα καταλήξουν στην φυλακή.  

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΡΠΗΣ