Συνειδητά η δήλωση Ρουπακιά


Μετά την οριστική απόφαση για Κορκονέα,που κρίθηκε επιεικής, άρχισε τώρα η κλάψα-πρόβλεψη,για πιθανή μέτρια ποινή για τον Ρουπακιά τον δολοφόνο του Φύσσα..

Αυτό που φοβάμαι πως δεν λαμβάνεται σοβαρά υπ'οψιν ,για μια δίκη ,που έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά, είναι πως η εστίαση μόνο στην ποινή για τον Ρουπακιά, θολώνει αυτό,που είναι ιδιαίτερα σημαντικό και για το οποίο όχι μόνο ο Ρουπακιάς,αλλα και η δολοφονική ναζιστική οργάνωση της Χ.Α. προσπαθούν να πετύχουν..

Ας μην ξεχνάμε πως ο Ρουπακιάς έκανε εντελώς συνειδητά μια δήλωση ,που εκλήφθηκε ως προκλητική και κυνική οτι δηλαδή 'Εγινε μια απλή ανθρωποκτονία'..

Η δήλωση δεν έγινε τυχαία ούτε απλά λόγω σκέτου κυνισμού του φασίστα, όπως γράφτηκε κατά κόρον, αλλά ήταν προσχεδιασμένη με σκοπό να υπάρξει απόφαση,που να καταδικάζει μεν τον Ρουπακιά ως άτομο,αλλά να μην χαρακτηρίζει την Χ.Α. εγκληματική οργάνωση και ηθική αυτουργό της δολοφονίας Φύσσα.(η δήλωση είχε σκοπό να αποσυνδέσει την δολοφονία από την Χ.Α.)

Εκτός της αυστηρής τιμωρίας Ρουπακιά,το ακόμα πιο σημαντικό είναι να υπάρξει απόφαση, που να χαρακτηρίζει την Χ.Α. εγκληματική οργάνωση που όπλισε το χέρι του Ρουπακιά..

Μιά τέτοια απόφαση, θα ξεδόντιαζε την Ναζιστική συμμορία και θα αποτελούσε μαζί με το πολύ κακό εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου, ένα ακόμα σημαντικό και καίριο βήμα,για την αποδόμησή της.

Μήπως πρέπει να ξανασκεφτούμε λοιπόν τι θα ήταν πραγματικά δημοκρατική και πολιτική νίκη?


Ποίος ήταν ο φονεύς του αδελφού μου; Ο Κορκονέας. Μην το ξεχάσεις ποτέ.



(Ανοιχτή επιστολή στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου)

Αγαπητά μου παιδιά,

Είστε η ελπίδα για την νέα ζωή, που όλοι μας έχουμε ανάγκη, αλλά δεν μας δίνεται πάντα. Είστε μικροί, για να διαβάσετε αυτά που γράφω, αλλά τα γράφω τώρα, γιατί δεν ξέρω αν θα υπάρχω, όταν φτάσετε στην κατάλληλη ηλικία, για να τα μάθετε.

Έχουν λεχθεί άσχημα πράγματα για τον Αλέξανδρο μετά τη δολοφονία του. Αλλά τα έχουν πει βρώμικα στόματα και τα έχουν γράψει βρώμικα χέρια. Μην πιστέψετε τίποτε και κανένα. Εγώ ήμουν σε θέση να ξέρω τον Αλέξανδρο καλύτερα από τον καθένα και σας λέω αυτό. Ο Αλέξανδρος ήταν πολύ καλό, ευγενικό και τίμιο παιδί, που αγαπούσαν όλοι οι δάσκαλοι και όλοι οι συμμαθητές του. Κι εκείνος αγαπούσε πολύ τους φίλους του και είχε πολλούς, πάρα πολλούς φίλους και οι φίλοι του έγιναν αναρίθμητοι μετά τον θάνατό του, όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλον τον κόσμο. Αλλά ο Αλέξανδρος δεν πρόλαβε να τους αγαπήσει, όμως η μεγάλη του καρδιά, είμαι βέβαιος ότι θα τους χωρούσε όλους αυτούς.

Χθες τέλειωσε η δίκη των δολοφόνων του σε δεύτερο βαθμό στο εφετείο Λαμίας. Μια δίκη που συνεχώς μας έκανε να αγανακτούμε και να ντρεπόμαστε για τον τρόπο που απονέμεται «η δικαιοσύνη» στη χώρα μας. Δεν θα επεκταθώ όμως σε όλα όσα λέχθηκαν και έγιναν σε αυτή τη δίκη που κράτησε πάνω από δυόμισι χρόνια. Λέω μόνο τούτο. Από την αρχή φάνηκε πως είχαν σκοπό να βγάλουν έξω τον Κορκονέα με κάθε τρόπο. Και τώρα θα σας πω μόνο για τη χθεσινή μέρα και αυτό φτάνει.

Η αδιάντροπη υπεράσπιση, που πρότεινε ένα σωρό ελαφρυντικά, πρότεινε και ως ελαφρυντικό την ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος. Λες και η υπεράσπιση δεν ήταν μέσα στην αίθουσα, όπου αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο Αλέξανδρος δεν έκανε τίποτε ανάρμοστο. Απλώς βρέθηκε σε ένα μέρος, όπου συχνάζουν πολλά παιδιά αυτής της ηλικίας. Για αυτό και το ελαφρυντικό αυτό δεν έγινε δεκτό. Αλλά η υπεράσπιση, όπως και άλλοι όμοιοι, πάντα προσπαθούσαν να βεβηλώσουν τη μνήμη του Αλέξανδρου και θα συνεχίσουν να προσπαθούν, αλλά εσεις να μη δέχεστε αυτά τα ψέματα.

Ο εισαγγελέας από την άλλη πρότεινε ως ελαφρυντικό τον πρότερο σύννομο βίο του κατηγορουμένου. Ποιος σύννομος βίος όμως; Ακόμη και τη δολοφονία του Αλέξανδρου προσπάθησαν να καλύψουν και να συσκοτίσουν οι δολοφόνοι, αλλά και οι συνάδελφοί τους τροποποίησαν τα ενοχοποιητικά στοιχεία και κατασκεύασαν ψευδομάρτυρα. Σκοπός τους ήταν να πουν ότι οι δολοφόνοι δέχθηκαν επίθεση και κινδύνεψε η ζωή τους και ο Κορκονέας πυροβόλησε για εκφοβισμό στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε και σκότωσε τον Αλέξανδρο. 

Και παρόλο που αποδείχθηκε ότι όλα αυτά ήταν ψέματα, δεν υπήρξε καμιά συνέπεια για τους αστυνομικούς που κατασκεύασαν αυτά τα σενάρια. Αν λοιπόν η υπηρεσία του προσπάθησε να απαλλάξει τον Κορκονέα από τη δολοφονία δεν θα τον κάλυπτε για μικρότερα αδικήματα και μικρότερες εγκληματικές πράξεις; 

Και ακόμη ο εισαγγελέας είπε ότι οι συνάδελφοι του Κορκονέα τον αποκαλούσαν Ράμπο, γιατί ήταν καλός και αποτελεσματικός στη δουλειά του και όχι γιατί έδερνε αθώους ανθρώπους. Αλλά αυτά δεν έκαναν το δικαστήριο να αμφιβάλλει για τον σύννομο βίο του Κορκονέα και δέχθηκε το ελαφρυντικό, ενώ αμφέβαλε για την ενοχή του Σαραλιώτη και τον κήρυξε αθώο. Ο Σαραλιώτης αθώος! Που όλα τα έκαναν μαζί και δεν σκέφτηκαν οι δικαστές, ότι όσα έκανε μετά ο Σαραλιώτης τα έκανε, όχι για να καλύψει την ενοχή του Κορκονέα, αλλά για να καλύψει τη δική του συνενοχή.

Κι ακόμη είπε ο εισαγγελέας ότι ο Κορκονέας οδηγήθηκε σε αυτές τις πράξεις, επειδή ήταν αφελής και αντιδεοντολογικός, όχι γιατί είναι ένας στυγερός δολοφόνος, ένα παλιοτόμαρο της κοινωνίας. Αλλά χθες στην αίθουσα δεν είδα μόνο ένα παλιοτόμαρο, είδα πολλά.

Και η απόφαση του δικαστηρίου να δεχθεί την ενοχή του Κορκονέα για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο απέβλεπε στο να καλύψει τα νώτα του σε ενδεχόμενη αναίρεση, αλλά συγχρόνως είχε σκοπό να τον βγάλει αμέσως από την φυλακή με την ποινή κάθειρξης 13 ετών.

Εύχομαι εσείς παιδιά να ζήσετε καλύτερες μέρες κι αν ποτέ σας πουν παραμύθι για τη λάμια που έτρωγε τα αθώα παλικαρόπουλα, να ξέρετε ότι αυτή δεν είναι η λάμια, αλλά η Λαμία.

Να ζήσετε σε καλύτερες μέρες, αλλά αυτές θα αργήσουν πολύ. Ήδη η κυβέρνηση θα στείλει αστυνομικούς με πολυβόλα ανάμεσα στους ανθρώπους στο κέντρο της Αθήνας και ο πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι θα προσλάβει 1500 νέους οπλισμένους Κορκονείς.

Για να έρθουν οι καλύτερες μέρες πρέπει να αγωνιστούμε πολύ και ελπίζω να συμμετάσχετε κι εσείς σε αυτόν τον αγώνα όταν μεγαλώσετε.

Ο γυμνασιάρχης του Αλέξανδρου

Γιώργος Θαλάσσης


ΘΑΥΜΑ ΘΑΥΜΑ!

Σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό:Ο Κορκονέας ήδη αποφυλακίστηκε και βρίσκεται σπίτι του μια μόλις ημέρα μετά την απόφαση του δικαστηρίου!

Πότε πρόλαβε το δικαστήριο να βγάλει την απόφαση,πότε αυτή καθαρογράφηκε,πότε πήγε απόσπασμα της στις φυλακές Δομοκού,πότε στάλθηκε ερώτημα στις φυλακές Κορυδαλλού με το ερώτημα πόσο χρόνο έχει εκτίσει ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ στις φυλακές και για πότε ο Κορυδαλλός καταπιάστηκε με το αίτημα,υπολόγισε το χρόνο κι έστειλε την απάντηση...κι όλα αυτά σε λιγότερο από 24 ώρες!  ΘΑΥΜΑ ΘΑΥΜΑ!


Υ.Γ. Κι όσο θυμάμαι κάποιους άλλους που έπρεπε να αποφυλακιστούν,αλλά λόγω γραφειοκρατίας και...εκδικητικότητας περίμεναν και 3 και 4 ημέρες για το αποφυλακιστήριο!


[-----]

Απόφαση-σοκ: «Έσπασαν» τα ισόβια για τον Κορκονέα

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, γυαλιά ηλίου και κείμενο

Δεκατρία χρόνια κάθειρξης είναι η ποινή που επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας στον Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Με τον Κορκονέα να έχει εκτίσει τουλάχιστον 10 χρόνια (σχεδόν 11), εργαζόμενος στη φυλακή, ο νόμος του επιτρέπει να ζητήσει την αποφυλάκισή του, αφού έχει εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής του…
 Με απλά λόγια, δεν αποκλείεται να βγει -ίσως και άμεσα- και τη φυλακή!

Αν και ομόφωνα το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον Κορκονέα για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο στη συνέχεια μετά από αίτημα του συνηγόρου υπεράσπισης Βαγγέλη Ανδρούλα, του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βιου.

Ο εισαγγελέας πρότεινε να επιβληθεί στον Επαμεινώνδα Κορκονέα ποινή κάθειρξης 13 ετών.

Το δικαστήριο δέχτηκε την προταση του εισαγγελέα μετατρέποντας την ποινή των ισοβίων για τον πρώην ειδικό φρουρό.
   
Ομόφωνα αθώος ο Βασίλης Σαραλιώτης λόγω αμφιβολιών.

Να γιατί η Κίνα ρισκάρει πολλά, αν καταστείλει τις διαμαρτυρίες


Η Κίνα γνωρίζει ότι μπορεί να καταστείλει τις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ ανά πάσα στιγμή. Το παιχνίδι έχει αποφασιστική σημασία κυρίως επειδή άλλες αμφισβητούμενες περιοχές όπως το Μακάο, η Ταϊβάν και το Θιβέτ θα μπορούσαν να μιμηθούν την εξέγερση. Αλλά αν η κινεζική κυβέρνηση τραβήξει πολύ το σκοινί, τότε κινδυνεύει να κάνει θρύψαλα τη βιτρίνα του καπιταλισμού της.

Ο πειρασμός για την Κίνα να ακολουθήσει σκληρές μεθόδους στο Χονγκ Κονγκ είναι μεγάλος. Εχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που ο κινέζος πρόεδρος Xi Jinping επιβεβαίωσε τον έλεγχο του Πεκίνου στο Χονγκ Κονγκ κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την εικοστή επέτειο από την επιστροφή της πρώην βρετανικής αποικίας. Από εκείνη την επίσημη πρώτη Ιουλίου του 2017 δεν έχει μείνει παρά μόνο το κλίμα έντασης, οι διαμαρτυρίες για το νόμο περί έκδοσης, η ριζοσπαστικοποίησή, η καταστολή της αστυνομίας και η βία εγκληματικών συμμοριών, πιθανώς υποχείρια των πολιτικών.

Το Πεκίνο θα μπορούσε ανα εισβάλει στο Χονγκ Κονγκ με τη βία όποτε αυτή ήθελε. Σύμφωνα με το βασικό νόμο (Basic Law), το μίνι-σύνταγμα της πρώην βρετανικής αποικίας, ο κινέζικος στρατός έχει το δικαίωμα να παρέμβει σε περίπτωση «ταραχών και απειλών για την εθνική ενότητα αν η τοπική κυβέρνηση δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση», μια κυβέρνηση με επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας την Carrie Lam, που έχει φτάσει στο κατώτατο σημείο της δημοτικότητάς της, καθώς θεωρείται η βασική υπεύθυνος για την ακύρωση των υποσχέσεων ελευθερίας την παραμονή της μεταβίβασης της κυριαρχίας του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα με την εισαγωγή του μοντέλου διακυβέρνησης «μια Χώρα δύο συστήματα».

Οι διαμαρτυρίες κατά του νόμου περί έκδοσης στην Κίνα εξαιτίας του οποίου ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις δεν είναι παρά ένα μόνο μέρος μιας πολύ μεγαλύτερης έντασης μεταξύ Χονγκ Κονγκ και Πεκίνου, δεδομένου ότι πλησιάζει η ημερομηνία κατά την οποία η αυτονομία του Χονγκ Κονγκ από την Κίνα, με τη συμφωνία Κίνας-Μεγάλης Βρετανίας το 1997, θα φτάσει στο τέλος της. Μετά το 2047 το Χονγκ Κονγκ δεν θα έχει πλέον διαφορετικά πολιτικά, οικονομικά και θεσμικά στάνταρντ απ’ ό, τι η υπόλοιπη Κίνα. Και το Πεκίνο έχει ήδη δείξει την πρόθεσή του να ακυρώσει την αυτονομία του Χονγκ Κονγκ, βήμα προς βήμα. 

Το 2014, το Χονγκ Κονγκ είχε συγκλονιστεί και πάλι από τις «διαδηλώσεις με τις  ομπρέλες», οι οποίες κράτησαν σχεδόν τρεις μήνες. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν μετά την απόφαση της Μόνιμης Επιτροπής του Λαϊκού Κογκρέσου να μεταρρυθμίσει το εκλογικόσύστημα του Χονγκ Κονγκ. Μια μεταρρύθμιση, η οποία τελικά δεν υιοθετήθηκε, και που θεωρήθηκε ότι περιόριζε την αυτονομία της περιοχής, καθώς έτσι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα θα μπορούσε να «προεπιλέγει» τους υποψήφιους ηγέτες του Χονγκ Κονγκ.

Οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ ,επομένως, φοβούνται ότι θα τους καταπιεί ο κινέζικος δράκος, χθες, όπως σήμερα. Η αιτία των διαμαρτυριών είναι η ανησυχία ότι τα αιτήματα έκδοσης στην ηπειρωτική Κίνα θα οδηγήσουν σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως πρόσχημα για να συλληφθούν οι πολιτικοί αντιφρονούντες που διέφυγαν από την Κίνα και κατέφυγαν στο Χονγκ Κονγκ. Παρόλο που το σχέδιο έκδοσης δεν ισχύει για τα πολιτικά αδικήματα, ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος μήπως έτσι «νομιμοποιηθούν» οι απαγωγές που έγιναν στο Χονγκ Κονγκ τα τελευταία χρόνια για τις οποίες το Πεκίνο θεωρείται ως ο βασικός υπεύθυνος.

Αυτός είναι και ο λόγος που ο αγώνας του Χονγκ Κονγκ για το Πεκίνο, δεν είναι σε καμία περίπτωση περιθωριακός αλλά έχει αποφασιστική σημασία. Η Κίνα θεωρεί ότι οι διαμαρτυρίες που συγκλονίζουν την πόλη είναι ιδιαίτερα απειλητικές αλλά και το ίδιο το επίπεδο διεθνούς ενσωμάτωσης της περιοχής θεωρείται ως ένας κίνδυνος. 30 χρόνια μετά την επέτειο της πλατείας Τιενανμέν το 1989, το Πεκίνο πιστεύει ότι το άνοιγμα στον υπόλοιπο κόσμο θα μπορούσε  να ενισχύσει φυγόκεντρες τάσεις.

Η Κίνα βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με ένα δίλημμα: ο οποιοσδήποτε συμβιβασμός θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα προηγούμενο με κίνδυνο να επηρεάσει και τις σχέσεις του Πεκίνου με άλλες αμφισβητούμενες περιοχές όπως το Μακάο, η Ταϊβάν, το Θιβέτ, το Ξιντζιανγκ ( η περιοχή των μουσουλμάνων Ουιγούρων που βρίσκεται σε αναβρασμό) και η Εσωτερική Μογγολία. 

Το Πεκίνο δεν μπορεί να αγνοήσει τι συμβαίνει στο Χονγκ Κονγκ επειδή οι διαμαρτυρίες στην πρώην βρετανική αποικία θα μπορούσαν να βρουν μιμητές. Επιπλέον, το Πεκίνο επενδύει πολλά στο σχέδιο ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής του Κόλπου Guangdong-Χονγκ Κονγκ-Μακάο (της επονομαζόμενης «Greater Bay Area»), ικανής να ανταγωνιστεί τους κόλπους του Σαν Φρανσίσκο και του Τόκιο. Οι Κινέζοι στο Χονγκ Κονγκ δεν θα κάνουν πίσω, αλλά γνωρίζουν ότι αν τραβήξουν το σχοινί κινδυνεύουν να κάνουν θρύψαλα τη βιτρίνα του καπιταλισμού τους.

[----->]