Αυξήσεις αγνώστου ύψους(!) στα τιμολόγια του ηλεκτρισμού
ανακοίνωσε ο Υπουργός Ενέργειας Κώστας Χατζηδάκης.
Για να χρυσώσει το χάπι των αυξήσεων, οι οποίες κατά πάσαν
πιθανότητα θα είναι και ιδιαίτερα υψηλές, ο κ. Χατζηδάκης ισχυρίστηκε
παραπλανητικά ότι αυτές οι αυξήσεις θα αντισταθμιστούν από την εξαγγελθείσα
μείωση του ΦΠΑ(!) και από την μείωση της εισφοράςτων καταναλωτών για τον
ΕΤΜΕΑΡ, τον λογαριασμό επιδότησης των ΑΠΕ, ο οποίος, υποτίθεται, έχει
πλεόνασμα.
Ο ισχυρισμός του κ.
Χατζηδάκη πως οι αυξήσεις στα τιμολόγια δεν θα επιβαρύνουν τους καταναλωτές,
μπορεί να αποδειχθεί μια μεγάλη απάτη.
Πρώτον, διότι δεν γνωρίζουμε και ο κ. Χατζηδάκης πονηρά δεν
ανακοίνωσε ούτε στο περίπου το ποσοστό της αύξησης των τιμολογίων. Και
δεύτερον, διότι η μείωση του ΦΠΑ δεν μπορεί να θεωρείται μέρος της
αντιστάθμισης, αφού στερεί από τους καταναλωτές της ΔΕΗ, μια μείωση των τιμολογίων
που επεκτείνεται σε όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες πλην ΔΕΗ. Επιπλέον, η μείωση
της εισφοράς για το ΕΤΜΕΑΡ, όποια κι αν είναι, θα είναι παροδική, ενώ οι
αυξήσεις των τιμολογίων μόνιμες.
Την ίδια ώρα ο κ. Χατζηδάκης, συνεχίζοντα τον δρόμο που άνοιξε
ο ΣΥΡΙΖΑ, εξήγγειλε στην ουσία την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ και την
εκκίνηση της πλήρους ιδιωτικοποίησηςτης ΔΕΔΔΗΕ (δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας) με
την ταυτόχρονη μεταφορά στον τελευταίο των παγίων της Διανομής της ΔΕΗ
Έτσι, η κυβέρνηση της ΝΔ, σε συνέχεια των επιλογών
ξεπουλήματος του ΣΥΡΙΖΑ, δίνει την χαριστική βολή σε κάθε σχεδόν ίχνος δημόσιας
παρουσίας στο χώρο της Ενέργειας, αφού στο σχεδιασμό της, όπως ανακοίνωσε ο κ.
Χατζηδάκης, βρίσκεται στη συνέχεια η πλήρης εκποίηση της ΔΕΗ, με την είσοδο
στρατηγικού επενδυτή και το ξεπούλημα της ΔΕΠΑ.
Είναι περιττό να πούμε ότι μαζί με τους καταναλωτές τη νύφη
των κυβερνητικών σχεδιασμών θα πληρώσουν και οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, στον ΑΔΜΗΕ
και στον ΔΕΔΔΗΕ με δυσμενή προγράμματα εθελουσίας εξόδου και πιθανότατα με
μειώσεις μισθών.
Η ΔΕΗ και ο ενεργειακός τομέας θα είχαν μια πολύ διαφορετική
πορεία αναβάθμισης και αναπτυξιακού ρόλου αν μπορούσε να συνεχιστεί η πολιτική
που εφάρμοσε ο Παν. Λαφαζάνηςως υπουργός Ενέργειας τους πρώτους μήνες του 2015.
Σήμερα οι καταστροφικές μνημονιακές ενεργειακές επιλογές για
τις οποίες όσοι έχουν βάλει την υπογραφή τους θα έπρεπε να είχαν πάει Ειδικό
Δικαστήριο, έχουν σπρώξει εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά και συμπολίτες μας
στην ενεργειακή φτώχεια και απόγνωση, ενώ πάρα πολλά νοικοκυριά δεν έχουν ρεύμα
η τροφοδοτούνται με παράνομες συνδέσεις. Είναι κρίμα ότι όλος αυτός ο κόσμος,
αντί να εξεγερθεί, επιχειρεί σε σημαντικό βαθμό να επιβιώσει γλείφοντας τους
δημίους του!
Έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε την προτροπή: Ενωθείτε και
κινητοποιηθείτε, αντί να τους ψηφίζετε
Ο νέος πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον θα προσπαθήσει
να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς να πληρώσει το αντίτιμο του εισιτηρίου,
που εκτιμάται μεταξύ 44 και 50 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τους New York Times η
Βρετανία ρισκάρει την επιβίωσή της.
Ίσως έφτασε η στιγμή, τουλάχιστον αυτό γράφουν οι New York
Times: Η άνοδος του Μπόρις Τζόνσον στην πρωθυπουργία θα μπορούσε να σημάνει το
τέλος της Μεγάλης Βρετανίας, αφού η Βόρεια Ιρλανδία και η Σκωτία ψήφισαν κατά
του Brexit και αναμένονται ισχυρές εντάσεις. Δύσκολη η πρόβλεψη, και ίσως
παραπλανητική, ένα ,όμως, είναι βέβαιο: Ο Μπόρις Τζόνσον με πτυχίο κλασσικών
σπουδών από την Οξφόρδη, επιρροές σχεδόν
από κάθε μέρους της Υφηλίου, πρώην δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος και φανατικός
υποστηρικτής της μελέτης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και των λατινικών, είναι ένα
τυπικό προϊόν της Βρετανικής Αυτοκρατορίας που έφτασε μέχρι εμάς.
Και όπως όλοι οι Βρετανοί θα προσπαθήσει να την σκαπουλάρει αλά
αγγλικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς να πληρώσει το αντίτιμο του εισιτηρίου, το
οποίο εκτιμάται μεταξύ 44 και 50 δισ. ευρώ. Δεν έχει σημασία αν το Λονδίνο πληρώσει
αργότερα ένα υψηλότερο τίμημα αφού φύγει από την Ένωση: για έναν Άγγλο, γεννημένο
στη Νέα Υόρκη, ο πραγματικός λόγος να αισθάνεται υπερήφανος θα είναι, αν δεν
πληρώσει αυτό το ποσό.
Ο Μπόρις Τζόνσον περιγράφεται ως τεμπέλης, καιροσκόπος, ο
οποίος έχει σπείρει παντού γάμους και παιδιά, πότης, καβγατζής και, κάτι πολύ
χειρότερο, αρθρογραφία σε εφημερίδες, εντελώς αβάσιμη, ως ανταποκριτής στις
Βρυξέλλες. Δεν μπορεί παρά να τον συμπαθεί τουλάχιστον ένα μέρος των Βρετανών
που βλέπουν σε αυτόν ένα τέλειο προϊόν της Οξφόρδης, δηλαδή της ελίτ που έκανε
μεγάλη τη μοναρχία ταξιδεύοντες σε όλες τις θάλασσες και πολεμώντας σε ερήμους
και βουνά της Ασίας, της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής. Έπειτα, με το ξανθό
τσουλούφι και τη θεατρινίστικη συμπεριφορά του, είναι λογικό να τον συμπαθεί
ιδιαίτερα ο Ντόναλντ Τραμπ, ο εχθρός κάθε πολυμερούς συνεργασίας και διεθνούς
οργάνωσης, που βλέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση ως φόρουμ ακολασίας που δεν πληρώνει
αρκετά προκειμένου να έχει την αμερικανική προστασία του ΝΑΤΟ . Οι Βρετανοί όμως
του αρέσουν, ειδικά τώρα που μετά από αίτημα των ΗΠΑ κατάσχεσαν με μια πράξη
πειρατείας ένα ιρανικό τάνκερ στο Γιβραλτάρ συμπαρασύροντας την Τεχεράνη σε ένα
είδος πολέμου νεύρων και αντιποίνων στον Περσικό και το στενό του Ορμούζ.
Οι Βρετανοί είναι η καλύτερη εμπροσθοφυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ας μην ξεχνάμε ότι πολέμησαν μόνοι τους για πάνω από δύο χρόνια εναντίον των ναζί.
Αλλά ο Τόνι Μπλερ είπε ξεδιάντροπα ψέματα στον Μπους τζούνιορ σχετικά με τα
όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ και οι Βρετανοί βρίσκονται πάντα στην πρώτη
γραμμή όταν πρέπει να τινάξουν στον αέρα μια ευρωπαϊκή αμυντική συμφωνία ή όταν
πάει να αμφισβητηθεί η σχέση ΝΑΤΟ-ΗΠΑ.
Έτσι ο Μπόρις Τζόνσον, με τον αέρα του συμπαθητικού αχρείου, θα
έχει το καθήκον της "μη συμφωνίας", δηλαδή να εγκαταλείψει την κοιλάδα
των γκρινιάρηδων ευρωπαίων χωρίς καμία συμφωνία. Θα θελε να φύγει χωρίς να
πληρώσει, αν και όλοι προβλέπουν δάκρυα και αίμα για τη Μεγάλη Βρετανία εκτός Ευρωπαϊκής
Ένωσης η οποία μετά θα πρέπει να διαπραγματευτεί με τις Βρυξέλλες κάθε είδους συμφωνίες,
ειδικά για τους δασμούς και την κυκλοφορία ανθρώπων και εμπορευμάτων. Επί
δεκαετίες οι Βρετανοί σαμποτάριζαν την Ενωση στην οποία μπήκαν για να έχουν το
νου τους στους Γάλλους και στους Γερμανούς εκ μέρους των ΗΠΑ. Ας ελπίσουμε, πάντως,
ότι η Βρετανία θα βρει, ολόκληρη ή διασπασμένη, το δρόμο της ειρηνικά και χωρίς
οδυνηρές συνέπειες, διότι τρομαχτικές αποσκιρτήσεις είχαμε κάμποσες, αρχίζοντας
από την πρώην Γιουγκοσλαβία.
Το σημαντικότερο πλήγμα που δέχθηκε η ελευθερία του Τύπου το
2019 μέχρι στιγμής ήταν η σύλληψη του Τζουλιάν Ασάντζ στις 11 Απριλίου από τη
Βρετανική Αστυνομία, η οποία κατά τη σύλληψη μέχρι και την ώρα που γράφονται
αυτές οι γραμμές, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν είναι αυτοδιαχειριζόμενη ούτε τάγμα
ατάκτων και χαίρει υπηρεσιακής και πολιτικής ηγεσίας. Για τη σύλληψη του
Τζουλιάν Ασάντζ μπορεί να φέρει την πολιτική ευθύνη η κυβέρνηση του Ισημερινού,
υπό τον δεξιό και φιλοαμερικανό πρόεδρο Λένιν Μορένο που έχει μετατρέψει τη
χώρα του σε μπανανία, την μεγαλύτερη ωστόσο ευθύνη για τη σύλληψη και το άδηλο
μέλλον του ιδρυτή των Wikileaks, σε βαθμό να είναι ανοιχτό ακόμη και το
ενδεχόμενο έκδοσής του στις ΗΠΑ, το φέρει η Αγγλία.
Με συνοπτικές διαδικασίες και μέσα στο καλοκαίρι περνάει τη
Δευτέρα 22/7 από την Επιτροπή Ανάπτυξης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας η
γνωμοδότηση επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), για την κατασκευή
Μονάδας Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) και Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων (ΜΕΒΑ), του
Ανατολικού Τομέα ΠΕ Θεσ/νίκης.
Η μονάδα θα κατασκευαστεί στην περιοχή του Δήμου Θέρμης, κοντά
στον Αγ. Αντώνιο και θα δέχεται 150.000 τν απορρίμματα. Αυτά θα αποτελούν το
36% των απορριμμάτων της ΠΕ Θεσ/νίκης και το σύνολο της ΠΕ Χαλκιδικής.
Ως προϋπόθεση για την λειτουργία της μονάδας θεωρείται η
εφαρμογή από τους Δήμους της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή, όπως και η
χωριστή συλλογή βιοαπόβλητων, σε ποσοστό 50%. Αυτό το ποσοστό δεν είναι τυχαίο
αφού η Ε.Ε. αρνείται την χρηματοδότηση μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων.
Η συγκεκριμένη ΜΠΕ αποδέχεται ότι βασικό προϊόν της ΜΕΑ θα
είναι το απορριμματογενές καύσιμο (περίπου 30000-40000 τν ετησίως), για το
οποίο μάλιστα όπως λέγεται στην ΜΠΕ έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την
απορρόφησή του οι τσιμεντοβιομηχανίες ΤΙΤΑΝ και ΧΑΛΥΨ.
Ερώτημα αποτελεί πώς θεωρείται δεδομένο ότι οι Δήμοι θα
επιτύχουν 50% ποσοστό ανακύκλωσης, όταν σήμερα δεν ξεπερνούν το 10% και ακόμη
περισσότερο δεν σχεδιάζουν τίποτα σ' αυτή την κατεύθυνση; Δεδομένου ότι ακόμη
και στο Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης (ΠΕΣΔΑ) η καύση θεωρείται μία από τις
τελευταίες επιλογές (αφού έχουν εφαρμοσθεί τα προηγούμενα στάδια, ανακύκλωση,
επανάχρηση κλπ), πως λοιπόν ξαφνικά περνάει σε πρώτο πλάνο;
Επιπλέον δεν
εξηγείται πως θα χρηματοδοτηθεί η κατασκευή της ΜΕΑ, ποιο θα είναι δηλαδή το
καθεστώς λειτουργίας της. Είναι όμως, γνωστό από την ΜΕΑ Σερρών και Δυτ.
Μακεδονίας ότι το μοντέλο που επικρατεί είναι τα ΣΔΙΤ και η λειτουργία με
ιδιώτη για 25 χρόνια, με εξασφαλισμένα κέρδη από τα ανταποδοτικά των Δήμων, τα
οποία συνήθως παίρνουν την ανιούσα. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της αρμόδιας
υπηρεσίας επί της ΜΠΕ, η περιοχή της ΜΕΑ καταλαμβάνει έκταση 102 στρεμμάτων, εκ
των οποίων τα 30 στρέμματα αφορούν σε εν γένει δασικές εκτάσεις, σύμφωνα με τον
μερικώς κυρωμένο δασικό χάρτη.
Να σημειωθεί πως δεν γίνεται καμιά αναφορά για τις επιπτώσεις
στο περιβάλλον και στην δημόσια υγεία απο τους ρύπους που εκλύονται στην
ατμόσφαιρα κατά την καύση στις τσιμεντοβιομηχανίες, όταν οι πολίτες του Βόλου
και οι αντιστάσεις που έχουν αναπτυχθεί εκεί ενάντια στην καύση απορριμμάτων από
την ΑΓΕΤ, αποδεικνύουν με μελέτες οτι έχουν αυξηθεί τα ποσοστά θνησιμότητας
εξαιτίας αυτού του γεγονότος.
Τελικά, γιατί μέσα στο καλοκαίρι χωρίς να φαίνεται οτι έγινε
οποιαδήποτε διαβούλευση ή ακόμα και ενημέρωση των εμπλεκόμενων φορέων (Δήμοι
κλπ), βιάζεται η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας να κλείσει ένα τόσο σημαντικό
θέμα;
Υπόδειγμα ερευνητικής δημοσιογραφίας ήταν το ρεπορτάζ του
Χαγκάρ Σεζάφ στην ισραηλινή εφημερίδα Haaretz την Κυριακή 7 Ιουλίου. Το θέμα
του αφορούσε το μεγαλύτερο ταμπού της ισραηλινής ιστορίας, την περίφημη Νάκμπα
ή Καταστροφή, όπως αποκαλούνται οι συστηματικές διώξεις των Αράβων από τους
Ισραηλινούς το 1948, που επέτρεψαν την ίδρυση του ισραηλινού κράτους. Ένα
κράτος που με βάση την απόφαση υπ. αρ. 181 του 1947 του ΟΗΕ όφειλε να
συνυπάρχει δίπλα – δίπλα με το παλαιστινιακό• είναι κάτι όμως που ουδέποτε
έγινε, με το νεοπαγές ισραηλινό κράτος να παραβιάζει τις εντολές και το χάρτη
του ΟΗΕ για τη δημιουργία δύο κρατών, επιβάλλοντας έκτοτε την κυριαρχία του με
τη δύναμη των όπλων σε όλη την ιστορική Παλαιστίνη.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Στο Ισραήλ ακόμη και η αναφορά της λέξης Νάκμπα, που
γιορτάζεται από όλους τους Παλαιστίνιους και Άραβες στις 15 Μαΐου κάθε χρόνου,
επισείει διώξεις, καθώς με νόμο του 2011 απαγορεύεται η χρήση της! Οποιαδήποτε
αναφορά στην εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, όπως χωρίς περιστροφές τη
χαρακτηρίζει ο Ισραηλινός ο διακεκριμένος ιστορικός Ίλαν Παπέ, που αποτέλεσε
την ιδρυτική πράξη του ισραηλινού κράτους προκαλεί τερματισμό κάθε κρατικής
χρηματοδότησης. Είναι μια προσπάθεια να αποσιωπηθούν οι συνθήκες ίδρυσης του
ισραηλινού κράτους εξαλείφοντας ιστορικές αναφορές ακόμη και όρους!
Οι αντιστάσεις ωστόσο στην προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία
του Ισραήλ δεν προέρχονται μόνο από την Παλαιστινιακή πλευρά. Το ρεπορτάζ της
σχετικά φιλελεύθερης εφημερίδας Haaretz κονιορτοποιεί τους μύθους του Ισραήλ
ότι οι Παλαιστίνιοι έφυγαν με τη θέλησή τους από τα πατρογονικά τους εδάφη,
υπακούοντας στις υποδείξεις των ηγετών τους. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι στο
πλαίσιο του ισραηλινού υπουργείου Άμυνας λειτουργεί την τελευταία δεκαετία μια
υπηρεσία, υπό το ακρωνύμιο Malmab, που ως έργο της έχει την απόκρυψη έως και
εξαφάνιση εγγράφων και κάθε άλλου αποδεικτικού υλικού από δημόσια και ιδιωτικά
αρχεία που περιγράφει τα εγκλήματα πολέμου του 1948. Στο ρεπορτάζ
περιλαμβάνονται σοκαριστικές αφηγήσεις που δείχνουν πώς οι ένοπλες σιωνιστικές
τρομοκρατικές οργανώσεις δολοφονούσαν εν ψυχρώ άμαχους Παλαιστίνιους, πώς ανατίναζαν
τα σπίτια τους για να μην ξαναγυρίσουν ποτέ και πώς στο τέλος έφτιαχναν σωρούς
από πτώματα Παλαιστινίων και τα έκαιγαν.
«Το Ισραήλ σε ηλικία 71 ετών είναι αρκετά ισχυρό για να
διαχειριστεί τις ηθικές αποτυχίες του παρελθόντος του», γράφει σε σημείωμά της
σύνταξής της η Haaretz που κυκλοφορεί από το 1918 και είναι η μακροβιότερη
εφημερίδα που εκδίδεται στα εδάφη του σημερινού Ισραήλ και της ιστορικής
Παλαιστίνης μέχρι το 1948. «Η Νάκμπα δε θα φύγει. Είναι ακόμη εκεί στο τοπίο,
στις σειρές των κάκτων στα εγκαταλελειμμένα χωριά, στα τοξωτά σπίτια της Τζάφας
και της Χάιφας, στη μνήμη της Παλαιστινιακής κοινότητας στο Ισραήλ, στα εδάφη
και τα σύνορα», γράφει η προοδευτική ισραηλινή εφημερίδα. Κι αυτό που
περιγράφει είναι κάτι που κι ο πιο αδιάφορος τουρίστας μπορεί να το διαπιστώσει
άμεσα και με πολλούς τρόπους. Είτε διαβάζοντας τις ιστορικού περιεχομένου
πινακίδες που έχει τοποθετήσει το ισραηλινό κράτος στους δρόμους της Τζάφα,
υμνώντας τα κατορθώματα της σιωνιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης Λεχί, είτε (κι
αυτό το ζήσαμε περπατώντας πρόσφατα στους δρόμους της Τζάφας) ακούγοντας
παλαιστίνιους τραγουδιστές του δρόμου να τραγουδούν στα αραβικά με λαγούτο και
πόνο καρδιάς τραγούδια της ξενιτιάς…
«Αντί της λογοκρισίας και της απόκρυψης πραγμάτων, η ιστορία
της ίδρυσης του Ισραήλ και της παλαιστινιακής κοινωνίας που ξεριζώθηκε θα
πρέπει να αποτελεί αντικείμενο σπουδών και διδασκαλίας», γράφει η ισραηλινή
εφημερίδα.«Ταμπέλες μνήμης θα έπρεπε να
τοποθετηθούν στα μέρη των κατεστραμμένων χωριών και τα ηθικά διλλήματα που
συνοδεύουν το Ισραήλ από το 1948 θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Μια τέτοια αναγνώριση
δε θα επιλύσει τη διαμάχη, αλλά θα τοποθετήσει το διάλογο μεταξύ Εβραίων και
Παλαιστινίων στο Ισραήλ σε θεμέλια αλήθειας, στη θέση των ψεμάτων, της ντροπής
και της αποσιώπησης».
Οι προτάσεις της Haaretz δεν αφορούν το παρελθόν, αλλά το
παρόν και το μέλλον του Ισραήλ και δη το άμεσο μέλλον. Η προκήρυξη
επαναληπτικών εκλογών από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου για τις 17 Σεπτεμβρίου
θεωρούνται από πολλούς σημείο τομής για το Ισραήλ. Η ενεργοποίηση του
κεντροαριστερού πρώην πρωθυπουργού Έχουντ Μπάρακ ο οποίος απείχε από την
αναμέτρηση του Απριλίου και περισσότερο το καμπανάκι κινδύνου που έκρουσε
τονίζοντας ότι υπάρχει ενδεχόμενο «ολοκληρωτικής κατάρρευσης της ισραηλινής
δημοκρατίας» περιγράφοντας την μάλιστα ως μια «στρατηγική απειλή όχι λιγότερο
σοβαρή από την ιρανική απειλή», υπογραμμίζουν ότι δεν είναι μια συνηθισμένη
πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Το ίδιο υποστηρίζει κι ο διακεκριμένος αναλυτής των New York
Times Τόμας Φρίντμαν, που μόνο για φιλο-παλαιστινιακή παρέκκλιση δεν μπορεί να
κατηγορηθεί. Έγραφε λοιπόν στις 9 Ιουλίου για τις προσεχείς εκλογές (εδώ
ολόκληρη η ανάλυση): «Μην είσαστε ανόητοι. Δεν είναι μια επαναληπτική εκλογή.
Θα είναι μια από τις σημαντικότερες εκλογές στην ιστορία του Ισραήλ. Αν
ενδιαφέρεστε για το Ισραήλ δώστε προσοχή, επειδή η χώρα που θαυμάζετε βρίσκεται
στην κόψη του ξυραφιού. Αν είστε Εβραίος δώστε πραγματική προσοχή, γιατί το
αποτέλεσμα αυτών των εκλογών θα διαχωρίσει τη συναγωγή από την κοινότητά σας»!
Ποιος είναι αυτός ο κίνδυνος που κάνει τον Φρίντμαν να γράφει για «εβραϊκή
μπανανία» και το ισραηλινό κατεστημένο να ψάχνει απεγνωσμένα για πολιτικά
αντίβαρα στο Νετανιάχου; Δύο είναι οι απειλές:
Η πρώτη προέρχεται από τις
μηχανορραφίες που χρησιμοποιεί ο Νετανιάχου προκειμένου να αποφύγει τις
σοβαρότατες διώξεις για διαφθορά.
Η δεύτερη προέρχεται από το σχέδιο εξόντωσης
ή εξαφάνισης των Παλαιστινίων μέσω της προσάρτησης της Δυτικής Όχθης, σε βαθμό
ακόμη κι ο Εχούντ Μπάρακ να μιλάει για «απαρτχάιντ» καθώς η ενσωμάτωση της
Δυτικής Όχθης στο Ισραήλ δεν θα συνοδευτεί από την εκχώρηση στους Άραβες ίσων
πολιτικών δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων και του δικαιώματος στο εκλέγειν και
το εκλέγεσθαι…
Και οι δύο απειλές προσωποποιούνται στο Μπενιαμίν Νετανιάχου,
που κατά γενική ομολογία όμως θα είναι ο νικητής των προσεχών εκλογών…
