Ινστιτούτο ακυρώνει την απονομή βραβείου στην Άντζελα Ντέιβις λόγω της υποστήριξής της στην Παλαιστίνη

 

Το Ινστιτούτο Πολιτικών Δικαιωμάτων του Μπέρμιγχαμ (BCRI), στο νότιο κράτος της Αλαμπάμα, ανακοίνωσε ότι ακυρώνει την τελετή για την απονομή βραβείου στην ακαδημαϊκό και πολιτική ακτιβίστρια Άντζελα Ντέιβις.

Στην ανακοίνωσή του το Ινστιτούτο αναφέρει ότι «μετά από προσεκτικότερη εξέταση των δηλώσεων και των δημόσιων αρχείων της κ. Ντέιβις καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δυστυχώς δεν πληροί όλα τα κριτήρια στα οποία το βραβείο βασίζεται». Στη συνέχεια της δήλωσής του το BCRI αναφέρει επίσης ότι «οι υποστηρικτές και άλλα ενδιαφερόμενα άτομα και οργανώσεις, τόσο εντός όσο και εκτός της τοπικής μας κοινότητας, άρχισαν να ζητούν να αναθεωρήσουμε την απόφασή μας».

Παρόλο που το ινστιτούτο δεν ονόμασε ειδικά την Εβραϊκή-Αμερικανική κοινότητα, ο δήμαρχος του Μπίρμινχαμ, Randall Woodfin, δήλωσε ότι «απογοητεύτηκε» από την απόφαση, η οποία ακολούθησε «διαμαρτυρίες από την τοπική εβραϊκή κοινότητα και κάποιων από τους συμμάχους της».

Φαίνεται ότι οι «δηλώσεις και τα δημόσια αρχεία» στα οποία αναφέρεται το BCRI ήταν η υποστήριξη του Davis για το Μποϊκοτάζ στο Ισραήλ (BDS) και η υπεράσπισή της στα παλαιστινιακά δικαιώματα, κατά των οποίων τα μέλη της Εβραϊκής-Αμερικανικής κοινότητας έκαναν καταγγελία.

Το εβραϊκό περιοδικό Forward, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, σημείωσε ότι η Εβραϊκή Ομοσπονδία του Μπέρμιγχαμ – μια ομπρέλα που εξυπηρετεί τοπικά εβραϊκά ιδρύματα στην πόλη – έγραψε ένα μήνυμα στα μέλη της αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης, ευχαριστώντας το BCRI για την αλλαγή θέσης: «Η Εβραϊκή Ομοσπονδία του Μπέρμιγχαμ ευχαριστεί το συμβούλιο του BCRI για τη στοχαστική και θαρραλέα επανεξέτασή του. Το BCRI είναι ένας μεγάλος θεσμός που κάνει πολλά για να ωφεληθεί ολόκληρη η κοινότητα μας».

Άφωνοι , για το κύμα συμπαράστασης


Ο Γάλλος μποξέρ που έδειρε μισή διμοιρία ΜΑΤ παραδόθηκε στην αστυνομία,μετά την επικήρυξη του,λέγοντας ότι δεν είναι ακροδεξιός,όπως τον κατηγορούν,αλλά σιχάθηκε να βλέπει την αστυνομία να χτυπά ειρηνικούς διαδηλωτες.

Κινδυνεύει με 5 χρόνια φυλάκισης και ήδη ομάδες αλληλεγγύης σε αυτόν έχουν συγκεντρώσει 114 χιλιάδες ευρώ για τα δικαστικά του έξοδα.

Άφωνοι οι υπουργοί της κυβέρνησης για το κύμα συμπαράστασης.
Και για να μην ξεχνιόμαστε

Μπατσοι Γουρουνια Δολοφόνοι

  

Ετη φωτός από το να μπορεί να χαρακτηριστεί αριστερή.


Τις τελευταίες 2-3 μέρες γίνεται ο κακός χαμός για τους επιβάτες με προορισμό τη Θεσσαλονίκη που παράτησε η Ryanair στη Ρουμανία και που κινδύνεψαν να παγώσουν οι καημένοι στους χώρους αναμονής του αεροδρομίου της Τιμισοάρα και τι ταλαιπωρία ήταν αυτή μέσα στο καταχείμωνο για τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους που ξέμειναν χρονιάρες μέρες στο πουθενά.

Σεντόνια από κατάρες και βιωματικά στάτους γράφτηκαν για τη χειρότερη αεροπορική εταιρεία του κόσμου που προσπαθεί να κόψει κόστη από παντού, ενώ πρέπει να είναι η μοναδική low cost εταιρεία στον πλανήτη που καταφέρνει να βασανίζει και τους υπαλλήλους και τους πελάτες της.

Συνήθως, σε τέτοιες εταιρείες, τρώει όλο το μανίκι ο υπάλληλος για να μπορεί να απολαμβάνει ο πελάτης.

20 χρόνια μετά



Το διάγραμμα δείχνει ποια οικονομία έχει επωφεληθεί περισσότερο από την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος και ποιες, αντίθετα, έχουν  υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες.

Η Γερμανία είναι η μόνη μεγάλη οικονομία που έχει διατηρήσει το κατά κεφαλήν επίπεδο του ΑΕΠ, ενώ της Ιταλίας για παράδειγμα από το 122 % του μέσου όρο της Ε.Ε. έπεσε στο 96 %.

                               Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία. 

Αργεντινή: Ο εφιάλτης επέστρεψε


- Αργεντινή, μία χώρα που οι εξαγωγές είναι διπλάσιες από τις εισαγωγές, με απίστευτους και ανεξάντλητους φυσικούς πόρους, που εξορύσσει καθημερινά πετρέλαιο σε διπλάσια ποσότητα από αυτήν που καταναλώνει, με βιομηχανία, με γεωργία, με ορυκτό πλούτο, με κτηνοτροφία και αλιεία που δεν έχει άλλη χώρα στον πλανήτη, χωρίς απειλές από γείτονες που να απαιτούν μεγάλες στρατιωτικές δαπάνες... είναι ξανά στα πρόθυρα της οικονομικής καταστροφής, μετά την νέα νεοφιλελέ στροφή του 2015.

Η Αργεντινή 18 χρονιά μετά τον εφιάλτη της χρεοκοπίας του 2001 βρίσκεται πάλι μπλεγμένη στα δίχτυα μιας οικονομικής κρίσης, έχοντας μάλιστα προσφύγει για μια ακόμη φορά στο ΔΝΤ για ένα τεράστιο πρόγραμμα διάσωσης.
 Την ίδια στιγμή, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά θυμίζουν πολύ εκείνη την εποχή: από τη μια οι ολιγάρχες-γαιοκτήμονες συγκεντρώνουν όλο τον πλούτο αλλά και την επιρροή στα πολιτικά κέντρα. Αντίθετα η εργατική τάξη έχει μόνο τα συνδικάτα του να αντιτάξει απέναντι σε αυτή την κατάσταση.