Μην έλθει ο Κούλης (και η Αμυγδαλέζα)




Ερη Ριτσου: Πόσο πιο τραγικά πρέπει να γίνουν τα πράγματα για να ιδρώσει το αυτί της κυβέρνησης και να αποσυμφορήσει τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου;  
Πόσες ζωές παιδιών πρέπει ακόμα να καταστραφούν;



Mariaanna Pineda  : Ντροπή μας. Όλων. Βιασμοί πεντάχρονων στη Μόρια. 

 21 περιστατικά επίσημα καταγεγραμμένα από τους γιατρούς από τον Μάιο. Ένας βιασμός τουλάχιστον τη βδομάδα. Φανταστείτε πόσα κρυφά και πόσα φοβισμένα... 
Η κόλαση η ίδια και το αφήνουν να συμβαίνει. 
Ούτε στα στρατόπεδα των Ναζί τέτοια φρίκη δεν έζησαν παιδιά. 
Και μια ολόκληρη κοινωνία σιωπά και δεν ξεσηκώνεται; Τ
ι άνθρωποι γίναμε όλοι μας; 
Δεν συζητώ για την υποκριτική Ευρώπη. 
Που είναι οι διεθνείς οργανώσεις και οργανισμοί προστασίας παιδιών, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προσφύγων κτλ; 
Βάζω το συγκεκριμένο λινκ για να μη λένε τα σανά ότι τα λέει η δεξιά αντιπολίτευση, και κάτι κυράτσες του Κόκκινου που έκαναν τα ρόδινα ρεπορτάζ της ντροπής τον Ιούλιο με τους βιασμούς ήδη να συμβαίνουν και όλα τα δεινά, αλλά αυτές είδαν ένα γλυκό κάμπινγκ οικογενειακών διακοπών. 
Διαβάστε το ρεπορτάζ είναι απίστευτα όσα συμβαίνουν. Το άκουσα στο ραδιόφωνο το μεσημέρι και το έψαξα. 
Το αναφέρουν πολλά σάιτ σήμερα εξαιτίας του Newsweek.





Ως «ένα βασίλειο του τρόμου», στο οποίο κυριαρχεί ο φόβος των σεξουαλικών επιθέσεων και βιασμών αλλά επίσης και το αίσθημα της εγκατάλειψης από τις ελληνικές Αρχές, περιγράφουν τη Μόρια πρόσφυγες οι οποίοι μίλησαν στο Newsweek.






Το ένα τρίτο του πληθυσμού στη Μόρια είναι παιδιά, λέει η Αλίκη Μεϊμαρίδου, συντονίστρια της ιατρικής ομάδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Λέσβο, και επαναλαμβάνει την έκκληση προς τις αρχές να τα μεταφέρουν σε ασφαλείς δομές.

Επιλογές και επιλογές


Όλοι στην Αριστερά με το ΕΑΜ ΕΛΑΣ είναι. Υπό τις εξής προϋποθέσεις : 
1.να μην μετείχε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο 

2.να μην αγωνιζόταν για την αστική πατρίδα 

3.να θεωρούσε τον διεθνισμό απολύτως ασύμβατο με τον πατριωτισμό 

4.να παρενεβαινε για την συμφιλίωση Ελλήνων προλετάριων και στρατιωτών της Βέρμαχτ 

5.να είχε όραμα την Ευρώπη των λαών ( δυστυχώς σε αυτό είχαν προλάβει οι αντίπαλοι του ΕΑΜ).

Τώρα πέρα από πλάκα. Το να συνδέεις τότε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα με μια άλλη κοινωνική προοπτική ήταν αναπόφευκτο.  Το να δέχεσαι την εθνική ενότητα με την ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό δεν ήταν αναπόφευκτο αλλά δεξιά στρατηγική επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ .Μην τα μπερδεύουμε αυτά τα δύο. 
Ο Τίτο έκανε και εθνικό αγώνα και κοινωνική επανάσταση και έγραψε εκεί που έπρεπε....και τους Βρετανούς και τον βασιλιά και την σερβική αστική τάξη. 
Παράδειγμα ότι το αντίθετο μπορούσε να γίνει και ότι οι "αριστεροί σταλινικοί" ( ο Τίτο, ο Μάο, ο Χότζα, ο Κιμ ιλ Σουνγκ, ο Χο Τσι Μινχ) όπου το επέλεξαν πέτυχαν.
 Οι " δεξιοί σταλινικοί", ο Σιάντος, ο Ιωαννίδης, ο Ζεύγος δεν το επέλεξαν και οδήγησαν έναν λαό επαναστατημένο στην ήττα." 
''Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε", Θανάσης Χατζής, γραμματέας του ΕΑΜ .Ότι καλύτερο έχει γραφτεί για την Κατοχή.

Δήμήτρης Μπελαντής :Επειδή μου έχει ξανασυμβεί με κείμενα μου. Τα σημεία 1ως 5 αποτελούν σαρκασμό η τρολάρισμα εκ μέρους μου του δήθεν σεβασμού εκ μέρους της " αντιεθνικιστικής" αριστεράς προς το ΕΑΜ ΕΛΑΣ .Δεν είναι η άποψη μου. Το διευκρινίζω γιατί είδα ότι κάποιοι μπερδεύτηκαν.

Το δίλημμα της ΕφΣυν


"Ο Π.Καμμένος βλάπτει σοβαρά τη χώρα", όπως διαπιστώνει η Εφημερίδα των Συντακτών, καθώς και σωρεία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις δηλώσεις του υπουργού στις ΗΠΑ για βάσεις και ΠΓΔΜ.

Τι κρίμα.

Βλέπετε είχαμε συνηθίσει τον άλλο Π.Καμμένο. Αυτόν που έφτιαχνε τη γραβάτα του "καλύτερου πρωθυπουργού Τσίπρα" στο Ζάππειο. Είχαμε συνηθίσει τον καλό Καμμένο. Αυτόν που (από το 2015) είχε εξαγγείλει νέα αμερικανοΝΑΤΟΙκή βάση στην Κάρπαθο, που ψήφιζε Μνημόνια (με τον ΣΥΡΙΖΑ), που ψήφιζε Υπερταμεία (με τον ΣΥΡΙΖΑ), που έκοβε το ΕΚΑΣ (με τον ΣΥΡΙΖΑ), που προωθούσε ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς (με τον ΣΥΡΙΖΑ), που οικοδομούσε την ελληνοισραηλινή στρατιωτική συνεργασία (με τον ΣΥΡΙΖΑ) κοκ.

Εν ολίγοις, είχαμε μείνει (με την βοήθεια και της ΕφΣυν, και του ΣΥΡΙΖΑ) σε εκείνον τον άλλο Καμμένο, τον... ωφέλιμο και τον χρήσιμο για την χώρα.
Αλλά να, τώρα ήρθε η υπόθεση της ΠΓΔΜ και πλέον ο Καμμένος άρχισε να ζυγίζεται όχι με βάση το αν βλάπτει, αλλά με ζύγι το αν βλάπτει με τον ίδιο ή με άλλο τρόπο απ' ό,τι βλάπτει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κι έτσι (πάντα με τη βοήθεια και της ΕφΣυν) επιβεβαιώσαμε μια παλιά μας υποψία: Το "πως" μετράνε κάποιοι και την βλαπτικότητα και την ωφελιμότητα, μετράει, ταυτόχρονα, και τους ίδιους που κρατάνε το ζύγι...