ΟΙ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ

Γιώργος Αλεξάτος

Είναι σλαβόφωνοι κάτοικοι της Μακεδονίας, με διαμορφωμένη ιδιαίτερη εθνική συνείδηση που τους διακρίνει από τους γείτονές τους, Έλληνες, Αλβανούς, Σέρβους και Βούλγαρους. Και όπως σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, τον εθνικό του αυτοπροσδιορισμό τον επιλέγει ο ίδιος ο λαός και όχι οι γείτονές του.

Ως σλαβόφωνοι Μακεδόνες, η πλέον ενδεδειγμένη, σοβαρή και αναμφισβήτητη ονομασία τους είναι "Σλαβομακεδόνες". Η διεκδίκηση εκ μέρους τους του όρου "Μακεδόνες", έχει ως συνέπεια την άρνηση του προσδιορισμού ως Μακεδόνων των Ελλήνων κατοίκων της ελληνικής Μακεδονίας.

Όσο είναι ελληνική -και βουλγάρικη- εθνικιστική ανοησία η άρνηση της μακεδονικής τους ταυτότητας, άλλο τόσο ανόητος είναι και ο δικός τους ισχυρισμός πως μόνο αυτοί είναι Μακεδόνες. Έστω κι αν προτάσσουν συχνά το επίθετο "εθνικά".

Φυσικά, η χώρα τους δεν θα μπορούσε να ονομαστεί "Σλαβομακεδονία", καθώς σ' αυτό θα αντιτιθόταν η ισχυρή αλβανική μειονότητα. Αλλά ως έθνος είναι Σλαβομακεδόνες και η γλώσσα τους είναι η σλαβομακεδονική.

Η Ερη Ριτσου είναι με την Ερη Ελευθερία Ριτσου

Επειδή έχω γκώσει με τους πατριώτες, ας θυμηθούμε πως το όνομα Μακεδονία είχε δοθεί στους γείτονες ήδη από το 1913 και το είχαν ήδη χρησιμοποιήσει τότε ως τμήμα του Βασιλείου της Σερβίας, και φυσικά αργότερα επί Τίτο, κλπ κλπ, όλα γνωστά. Και πως όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις της χώρας μας το είχαν αποδεχτεί, όπως είχαν αποδεχτεί και το "μακεδονικό κυριλλικό αλφάβητο".

Όλοι ξέρουμε πως το χρονίζον θέμα "λύθηκε" λόγω των πιέσεων Αμερικάνων, ΝΑΤΟ και ΕΕ προκειμένου και η βαλκανική αυτή χώρα να ενταχθεί στους παραπάνω οργανισμούς.

Αυτό που δεν αλλάζει πάντως είναι το γεγονός των ευθυνών των ελληνικών κυβερνήσεων για πάνω από έναν αιώνα τώρα, και έτσι σε καμμιά περίπτωση δεν δικαιολογείται ο όψιμος πατριωτισμός που έχει κατακυριεύσει τους Μεγαλεξανδριστές.

Από τον τοίχο του Θέμη Δημητρακόπουλου αλίευσα τα παρακάτω ενδεικτικά από τα παιδικά μας αναγνώσματα (απόσπασμα) και από τα σχολικά βιβλία (φωτογραφία):

Π. ΔΕΛΤΑ: Στα Μυστικά του Βάλτου

“Ήταν ένα κράμα όλων των βαλκανικών εθνικοτήτων τότε η Μακεδονία. Έλληνες, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Σέρβοι, Αλβανοί, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, ζούσαν φύρδην-μίγδην κάτω από τον βαρύ ζυγό των Τούρκων. Η γλώσσα τους ήταν η ίδια, ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΚΗ, ένα κράμα και αυτή από σλαβικά και ελληνικά, ανακατωμένα με λέξεις τούρκικες.''

Φυσικά, η χώρα τους δεν θα μπορούσε να ονομαστεί "Σλαβομακεδονία", καθώς σ' αυτό θα αντιτιθόταν η ισχυρή αλβανική μειονότητα. Αλλά ως έθνος είναι Σλαβομακεδόνες και η γλώσσα τους είναι η σλαβομακεδονική.

  

Stamatis Andrianopoulos Σωστά Έρη και εγώ έχω αυτό το βιβλίο οπως και του Δημοτικού με την διαφορά ότι τότε δεν ήταν κράτος αλλά νομος της Γιουγκοσλαβίας

Βόρεια Μακεδονία, μεγάλο μπλέξιμο…

 
  
 του Δημήτρη Μηλάκα

Η κυβέρνηση λέει ότι έλυσε υπέρ των ελληνικών συμφερόντων  ένα θέμα (το σκοπιανό) που απασχολούσε και κατανάλωνε δυνάμεις της χώρας επί 25 χρόνια. Χωρίς καν να μπαίνουμε στην ουσία των συμφωνηθέντων (αν η συμφωνία είναι «καλή» ή «κακή») βρισκόμαστε μπροστά σε κάποια ερωτήματα που δημιουργούν αμφιβολίες, τουλάχιστον, για αυτόν τον ισχυρισμό:

1. Η Συμφωνία με την υπογραφή της, την ερχόμενη Κυριακή (και πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας κυρώσεων η οποία προβλέπεται πολύμηνη)  παράγει έννομα διεθνή αποτελέσματα. Μάλιστα αυτά τα αποτελέσματα (όπως λένε τουλάχιστον οι ειδικοί περί των Διεθνών Σχέσεων) ισχύουν ακόμη και αν η διαδικασία  μέχρι την τελική κύρωση δεν ολοκληρωθεί. Ποια αποτελέσματα μπορεί να δημιουργήσει η υπογραφή της συμφωνίας; Και μπορούν αυτά τα αποτελέσματα να αναστραφούν σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της συμφωνίας;

2. Δεδομένης της αρνητικής τοποθέτησης του κυβερνητικού εταίρου (ΑΝΕΛ) η κυβέρνηση υπογράφει την ερχόμενη Κυριακή μια Συμφωνία η οποία δεσμεύει τη χώρα χωρίς να έχει την απαραίτητη πλειοψηφία. Τί είδους προβλήματα εσωτερικής πολιτικής τάξης μπορεί να προκύψουν από την εν λόγω προφανή συνταγματική ασυνέπεια;

3. Δεδομένης, επίσης, της αρνητικής τοποθέτησης επί της συμφωνίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης η υπόθεση των Σκοπίων (ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής) θα εξακολουθήσει να αποτελεί ζήτημα έντονης εσωτερικής αντιπαράθεσης. Μπορεί ένα ζήτημα εξωτερικής πολιτικής να επιλυθεί χωρίς την ελάχιστη πολιτική συναίνεση και στη βάση στιγμιαίων συσχετισμών και κοινοβουλευτικών τρικ; 

Επιχειρώντας μια σύντομη απάντηση στα πιο πάνω ερωτήματα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η εν λόγω Συμφωνία όχι μόνο δεν είναι η λύση που ισχυρίζεται ότι εξασφάλισε η κυβέρνηση, αλλά αντίθετα υπάρχει ο κίνδυνος να  δημιουργήσει μεγαλύτερο μπλέξιμο από αυτό πού ήδη υπήρχε:

1.Το πρώτο και προφανές έννομο  αποτέλεσμα της υπογραφής της Συμφωνίας την ερχόμενη Κυριακή είναι η σύνδεση και τελικά η ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Αν είτε η πλευρά των Σκοπίων είτε η πλευρά των Αθηνών δεν κυρώσουν τη Συμφωνία αυτό το γεγονός είναι αδύνατο να αναστραφεί. Το γεγονός αυτό (πέρα από την τοποθέτηση που έχει κάποιος για τα ευεργετήματα ή τις καταστροφικές συνέπειες που συνεπάγεται η επέκταση του ΝΑΤΟ) ουσιαστικά απογυμνώνει την Ελλάδα από ένα διαπραγματευτικό μέσο καθώς παραχώρησε στην ΠΓΔΜ αυτό που επεδίωκε λαμβάνοντας μια συμφωνία η οποία δεν θεωρείται ικανοποιητική ούτε κάν από την ελληνική κυβερνητική κοινοβουλευτική  πλειοψηφία.

2.Η υποτίμηση των κοινοβουλευτικών πρακτικών (υπογραφή μιας διεθνούς συμφωνίας η οποία έχει με την υπογραφή έννομα αποτελέσματα χωρίς τη δεδηλωμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία) δημιουργεί εκ των πραγμάτων εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα. Με άλλα λόγια, η λύση που ισχυρίζεται ότι πέτυχε η κυβέρνηση μετατρέπεται σε μείζον εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα

3.Η αδυναμία των κομμάτων εξουσίας να συμφωνήσουν στα ελάχιστα για ένα ζήτημα μείζονος όπως έχει εξελιχθεί σημασίας ζήτημα εξωτερικής πολιτικής προδικάζει την διαιώνιση του προβλήματος και την εξάντληση του ισχνού έτσι κι αλλιώς διπλωματικού και πολιτικού κεφαλαίου της χώρας.

Συμπέρασμα: η διευθέτηση του προβλήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ προέκυψε ως ανάγκη της αμερικανικής διπλωματίας να εξασφαλίσει την ένταξη των δυτικών Βαλκανίων (και της ΠΓΔΜ) στο ΝΑΤΟ. Οι Αμερικάνοι  πυροδότησαν την διαπραγματευτική διαδικασία εκμεταλλευόμενοι το προφανές: την απόλυτη αδυναμία της χρεοκοπημένης (οικονομικά, πολιτικά) και εξουθενωμένη κοινωνικά Ελλάδα. Και πέτυχαν (ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ) αυτό που ήθελαν.

Πηγή: topontiki.gr

[--->]

Συγχαρίκια σε Τσίπρα και Ζάεφ από το Στέιτ Ντιπάρμεντ

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση υποδέχτηκαν οι ΗΠΑ τη συμφωνία Αθηνών-Σκοπίων για το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ, αφού έρχεται να εξυπηρετήσει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς τους για την ευρύτερη περιοχή.

Ειδικότερα το αμερικανικό υπουργείου Εξωτερικών, έκανε λόγο για μια «ιστορική συμφωνία», ισχυριζόμενο ότι θα ενισχύσει την περιφερειακή ασφάλεια και ευημερία των δύο χωρών, μέσω από την ένταξη της ΠΓΔΜ στις δομές του ΝΑΤΟ.

Παράλληλα επαινούν την πολιτική βούληση που επέδειξαν οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της πΓΔΜ, ενώ γίνεται ειδική αναφορά στη μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλε ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς.

Συγκεκριμένα στην ανακοίνωση του, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αναφέρει: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες συγχαίρουν τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον ομόλογό του της πΓΔΜ, Ζόραν Ζάεφ και χαιρετίζουν την ιστορική συμφωνία για την επίλυση της διαφωνίας του ονοματολογικού. 

Αυτή η επίλυση θα ωφελήσει τις δύο χώρες και θα ενισχύσει την περιφερειακή ασφάλεια και ευημερία. Οι πρωθυπουργοί Ζάεφ και Τσίπρας επέδειξαν όραμα, θάρρος και επιμονή στην προσπάθειά τους για μια αμοιβαία αποδεκτή λύση.

 Χαιρετίζουμε επίσης την αφοσίωση του διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς για τις συνεχείς προσπάθειές που κατέβαλε επί δύο δεκαετίες και πλέον για να τερματιστεί αυτή η διένεξη. Είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε αυτή τη συμφωνία, όπως ζήτησαν οι δύο χώρες».

 [--->]