Αν ο λαός δεν πάρει την κατάσταση στα χέρια του,η «έξοδος» από το Τρίτο Μνημόνιο οδηγεί σε μνημονιακή κατοχή δεκαετιών

Η πρ. αν. Υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη έκανε την ακόλουθη δήλωση αναφορικά με το υπό ψήφιση απόψε το βράδυ πολυνομοσχέδιο «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις»:

 

  «Είναι φανερό ότι υπάρχουν δύο κατηγοριών καταστροφικά για τη ζωή των ανθρώπων και τη χώρα μέτρα στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται απόψε.

 

  Αυτά που αποτελούν «επικαιροποίηση» του Τρίτου Μνημονίου προκειμένου να «κλείσει» η Δεύτερη Αξιολόγηση. (Το οποίο Τρίτο Μνημόνιοι ήδη από την  προηγούμενη «επικαιροποίηση» του κατά την Πρώτη Αξιολόγηση έχει καταστεί Μνημόνιο Plus, με την έννοια ότι συμπεριλαμβάνει πλέον ρυθμίσεις για το διάστημα 2016-2018 και πέραν των ρητά καθοριζόμενων στο κείμενο του, που ψηφίστηκε στις 14.8.2015 από την τότε πρωτοαναδυόμενη μνημονιακή κυβερνητική πλειοψηφία και από την «παραδοσιακή» μνημονιακή «αντιπολίτευση».)

 

  Η αναφορά του Προέδρου της ΕΣΕΕ κατά την ακρόαση των φορέων στα μέτρα κόστους 700 εκ. για το 2018, για τα οποία τηρείται «σιγή ιχθύος» και τα οποία θα επιπέσουν πάνω σε 10 «παλιά» και νέα χαράτσια, που πρωτοεφαρμόζονται αυτή την περίοδο, όπως και «μεταρρυθμίσεις» τύπου κατάργησης της Κυριακής αργίας με στόχο την παραπέρα συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της «αγοράς» στις μεγάλες αλυσίδες και πολυκαταστήματα με αντίστοιχη επιτάχυνση της καταστροφής μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, εμπίπτουν σ’  αυτή την κατηγορία.

 

 Τα λεγόμενα «μέτρα και αντίμετρα», ωστόσο, για το πέραν του Τρίτου Μνημονίου διάστημα 2019-2021 και ο καθορισμός του ύψους των «αιματοβαμμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων, τα οποία διοχετεύονται κατευθείαν στην πληρωμή ενός μη βιώσιμου χρέους, σε 3,5% επί μία πενταετία μετά τη λήξη του Τρίτου Μνημονίου, συνιστούν στην πραγματικότητα την πρώτη δέσμη μέτρων μετάβασης στη μετά το Τρίτο Μνημόνιο Plus εποχή και, κατά πάσα πιθανότητα, την πρώτη δέσμη μέτρων μετάβασης στη «μεταμνημονιακή εποχή»:

 

  «Πρώτη δέσμη μέτρων», επειδή το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξει συμπλήρωση τους κατά την, διαφημιζόμενη ως «εύκολη», Τρίτη Αξιολόγηση συν οπωσδήποτε μια πολύ γερή «δόση» κατά την τελική, για το Τρίτο Μνημόνιο Plus, Αξιολόγηση του Αυγούστου 2018, μέσω της οποίας οι δανειστές θα καλούνται να υπογράψουν ότι εκπληρώθηκε «επιτυχώς» το Τρίτο Μνημόνιο, ως προϋπόθεση και για την εφαρμογή των λεγόμενων «μεσοπρόθεσμων» μέτρων για το χρέος. (Αν σκεφτούμε ότι καθεμιά απ’  τις δύο μέχρι σήμερα «αξιολογήσεις» του Τρίτου Μνημονίου έχουν διαρκέσει περίπου ένα χρόνο και, όπως και στο παρελθόν, έχουν καταλήξει με μια γερή δόση «εμπλουτισμού» της μνημονιακής συνταγής, δε μπορεί παρά ν’  ανατριχιάζει κανείς με την προσδοκώμενη διάρκεια κι επιβάρυνση για τη «μεταμνημονιακή εποχή» της Τελευταίας Αξιολόγησης.)

 

   Ο ίδιος ο χαρακτήρας των μέτρων για τη μετά το πέρας του Τρίτου Μνημονίου εποχή - αν όντως δεν υπάρξει Τέταρτο Μνημόνιο - αποδεικνύει πόσο «κούφιο» είναι το νέο «αφήγημα» της κυβέρνησης, που καλεί το λαό να σφίξει τα δόντια και να κάνει για ένα χρόνο ακόμα υπομονή προκειμένου να «τελειώνουμε οριστικά» με τα μνημόνια. Τυχόν τερματισμός του Τρίτου Μνημονίου χωρίς Τέταρτο, κάθε άλλο παρά σημαίνει «απεμπλοκή από τα μνημόνια» και «τερματισμό της επιτροπείας», όπως ήταν ο στόχος της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο οποίος  σύμφωνα και με τα «μισόλογα» των υπουργών κατά τη συζήτηση του παρόντος σχεδίου νόμου, τείνει να εκπληρωθεί μέσω της ολοκλήρωσης του Τρίτου Μνημονίου χωρίς διάδοχο Τέταρτο.

 

   Στην πραγματικότητα, η παρούσα δέσμη μέτρων για τη μετά το Τρίτο Μνημόνιο εποχή συν όσες «δόσεις» μέτρων ακολουθήσουν μέσα στο 2018 και θ’  αφορούν τα επόμενα χρόνια, θ’  αποτελέσουν την πρώτη «Δέσμη Μέτρων» στο πλαίσιο του «Μνημονίου ΜακροοικονομικήςΠροσαρμογής», που προβλέπει ο δεύτερος Κανονισμός «two-pack» (472/2013), ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 30.5.2013 - ως «εφαρμοστικός νόμος» της «μεταρρύθμισης» που συμφωνήθηκε το 2011 στο Σύμφωνο Σταθερότητας – και ισχύει αποκλειστικά για κάθε χώρα που «βγαίνει» από τα μνημόνια. Σύμφωνα με τον 472/2013, έως ότου η χώρα αποπληρώσει το 75% του χρέους της παραμένει σε καθεστώς «ενισχυμένης επιτήρησης» (intensive surveillance) [σε σύγκριση με το καθεστώς που προβλέπει ο «δίδυμος» κανονισμός six-pack (473/2013) για όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης].

 

Σύμφωνα με το καθεστώς «ενισχυμένης επιτήρησης», αφού υπογραφεί το «μεταμνημόνιο» «μακροοικονομικής προσαρμογής» και για όσα χρόνια αυτό αφορά – δηλ. μέχρι ν’  αποπληρωθεί το 75% του χρέους – θα γίνονται τρεις αξιολογήσεις το χρόνο αποκλειστικά από τους ευρωπαϊκούς «θεσμούς» ΕΕ-ΕΚΤ-ESM, δηλ. από μια «ευρωπαϊκή» τρόικα χωρίς το ΔΝΤ, κατά τις οποίες θα επιβάλλονται με τον πασίγνωστό πλέον μετά από εφτά χρόνια τρόπο, «πρόσθετα μέτρα και μεταρρυθμίσεις» αν κρίνεται ότι υπάρχει διακινδύνευση της εκπλήρωσης των «συμφωνημένων» στόχων.

 

   Μετά την ψήφιση του «two-pack» τέλος Μαίου του 2013, σε κάθε προσπάθεια που έκανα στη Βουλή για να επισημάνω τι περιμένει  τη χώρα μετά την «έξοδο» από το Δεύτερο Μνημόνιο – μια έξοδο που εμφανιζόταν «προγραμματισμένη» για το 2014 – και γιατί μια δραστική ονομαστική μείωση (κούρεμμα) του χρέους είναι απαραίτητο, τόσο η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όσο και βουλευτές της μου απαντούσαν στερεότυπα ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα, καθώς η χώρα θα μπει στο καθεστώς «six-pack» που ισχύει για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης: Σύμφωνα με το οποίο, η κάθε χώρα που δεν έχει ποτέ τεθεί «εντός επιτήρησης» καταρτίζει «μόνη της» τον προϋπολογισμό της και ο προϋπολογισμός αυτός ελέγχεται στη συνέχεια από την ΕΕ δυο φορές το χρόνο (τα λεγόμενα «εξάμηνα») ως προς το αν τηρούνται τα γενικά κριτήρια του «Μάαστριχτ» για έλλειμμα και χρέος.

 

   Για να «σπάσει» αυτό το ανοιχτό και «χοντρό» ψέμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, καθώς αμφισβητούσαν την ύπαρξη δημοσιευμένου Κανονισμού της ΕΕ, και κυρίως το «τείχος σιωπής» από μεριάς των ΜΜΕ, χρειάστηκε στις 16.10.2013 κατά τη συμμετοχή μου στη Διακοινοβουλευτική Συνδιάσκεψη για την Οικονομική Διακυβέρνηση στο Βίλνιους της Λιθουανίας να περιγράψω αναλυτικά το –αμφισβητούμενης ύπαρξης(!) - περιεχόμενο του 472/2013 υποβάλλοντας ερώτηση στον τότε Αντιπρόεδρο της ΕΕ Όλι Ρεν, στην οποία αυτός μου απάντησε μεταξύ άλλων ότι: «Σχετικά με την ερώτηση της Ελληνίδας συναδέλφου για τη μετά το Πρόγραμμα επιτήρηση, η αναφορά σας στα γεγονότα είναι σίγουρα ορθή.

 

   Οι κανόνες για την επιτήρηση μετά το πέρας του Προγράμματος έχουν ενσωματωθεί στη Συνθήκη για τον ESM, η οποία αποτελεί διακυβερνητική συνθήκη… Θα δοκιμάσουμε σύντομα, από τον Ιανουάριο του επόμενου έτους (2014), τόσο τη Συνθήκη για το Ευρώ όσο και για τον ESM, και τότε θα ισχύει ότι, εφόσον το όριο του 75% δεν έχει επιτευχθεί, η επιτήρηση θα συνεχίζεται. Πόσο χρόνο ακόμα θα σημαίνει αυτό για την Ελλάδα, είναι ολοφάνερα νωρίς ακόμα και πρόωρο να ειπωθεί…».

 

   Με τη σειρά της η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται να «πουλήσει», κατά τη συζήτηση ενός ακόμα καταστροφικού πολυνομοσχεδίου, του σχεδίου-νόμου που ψηφίζεται σήμερα, την «οριστική έξοδο από την επιτήρηση και το Πρόγραμμα από τον Αύγουστο 2018» ως βασική «αφήγηση» πλέον του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έχει τόση σχέση με την πραγματικότητα όση και η άρνηση παραδοχής της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ότι μετά τα Μνημόνια στη χώρα θα εφαρμοστεί ο 472/2013 για το, χωρίς αρίθμηση πλέον, «μόνιμο» (μετα)μνημόνιο «μακροοικονομικής προσαρμογής». Γι’  αυτό και απόψε οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψηφίζουν ότι, μεταξύ άλλων, θα χρειάζεται έγκριση του ΔΝΤ για να ενεργοποιηθούν τα λεγόμενα «αντίμετρα».

 

   Από τις απόπειρες συζήτησης για το χρέος, ξέρουμε επιπλέον σήμερα περισσότερα απ’  ότι την εποχή του Όλι Ρεν για την πιθανή διάρκεια της «ενισχυμένης επιτήρησης»: Οι «επεκτάσεις» αποπληρωμής του σημερινού χρέους που συζητούνται, οδηγούν «πέραν» του 2060. Ενώ μόλις δύο μέρες πριν, στις 16 Μαϊου 2017, δημοσιοποιήθηκε έρευνα του ESM για το χρέος στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα υπό τον μπαλτά της «επιτήρησης», της οποίας η εικόνα για το χρέος δε βελτιώθηκε: Το ελληνικό χρέος, το οποίο ως προς το ΑΕΠ από το 129% εκτινάχθηκε στο 178% σήμερα,  χαρακτηρίζεται «επικίνδυνο»…

 

   Επιπροσθέτως, τα «νέα μέτρα» πριν και μετά το 2018 θα έρθουν να προστεθούν σε ένα μνημονιακό «οικοδόμημα-βουνό» πέραν των 500 εφαρμοστικών νόμων των τριάμιση  – μέχρι στιγμής - ελληνικών  μνημονίων, το οποίο στο Τρίτο Μνημόνιο έχουν δεσμευτεί ότι δε θα το «αγγίξουν» στο παραμικρό μεταμνημονιακά χωρίς έγκριση των δανειστών.

 

   Φυσικά τίποτα δε λέει ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν έτσι. Το Πρώτο Μνημόνιο «διακόπηκε» μετά το «κατέβασμα των επισήμων από τις εξέδρες» την 28η Οκτωβρίου 2011 κι έδωσε τη θέση του στο Δεύτερο. Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου το 2014 δε μπόρεσε να «κλείσει» την Πέμπτη Αξιολόγηση του Δευτέρου Μνημονίου – ας θυμηθούμε την απάντηση «κύκλων» της Τρόικας για το μέιλ Χαρδούβελη, ότι είναι σε καλό δρόμο αλλά καλύπτει μόνο το ¼ των απαιτήσεων της - επειδή βεβαίως υπήρχε ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι κατ’  ουσία η Πέμπτη Αξιολόγηση «έκλεισε» μέσω του Τρίτου Μνημονίου προκειμένου να ενσωματωθεί στο μνημονιακό στρατόπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ.

 

   Τίποτα δεν προοιωνίζει ότι η σημερινή κυβέρνηση θα καταφέρει να «κλείσει» αβρόχοις ποσίν το Τρίτο Μνημόνιο – για να περάσει είτε σε ένα «επίσημο» Τέταρτο είτε στο άνευ αρίθμησης Μνημόνιο «for ever» Μακροοικονομικής Προσαρμογής. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, οποιαδήποτε από τις παραπάνω «εναλλακτικές» σημαίνει τσακισμένες ζωές για τα εγγόνια και τα δισέγγονα μας - και βέβαια μια ρημαγμένη χώρα βαθιά στο μέλλον.

 

   Γι’ αυτό δε μπορεί και δεν πρέπει να επιτρέψει ο λαός να υπάρξει οποιαδήποτε από τις δύο εναλλακτικές ως «προοπτική». Η μόνη πραγματική προοπτική σε όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας και της χώρας είναι η ανάκτηση της κυριαρχίας ώστε η χώρα να μπορεί να επιχειρήσει ένα δικό της σχέδιο για να σταθεί ξανά στα πόδια της.  Αυτή τη στιγμή τίποτα δε μπορεί να εμπνεύσει περισσότερο προς μια χειραφετητική προοπτική για το λαό και τη χώρα από τη δρομολόγηση της ευρύτερης δυνατής αγωνιστικής ενότητας στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού, πατριωτικού, αντιμνημονιακού μετώπου. Κι επειδή τίποτα δεν είναι δεδομένο, είμαστε όλοι υπόλογοι απέναντι στην ιστορία και προπαντός στους ανθρώπους που υπάρχουν και στους ανθρώπους που έρχονται.

 

    

 

Αθήνα,18.5.2017

 

 

ΚΑΛΕΣΜΑ "Όλοι και όλες στο Σύνταγμα – Όλοι και όλες στις πλατείες των πόλεων της Ελλάδας."

 

Πέμπτη 18/5 – 7 μ.μ. - Αντίσταση και Ανυπακοή στα μέτρα
όπως ορίζει το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι το κακό δεν θα σταματήσει, αν δεν το σταματήσουμε.
Παίξανε πολλοί με τα όνειρα του Ελληνικού Λαού.
Δεν πάει, όμως, άλλο.
Δεν μπορεί ο Λαός αυτός να είναι μια ζωή χαμένος στην απογοήτευσή του.
Δεν είναι δυνατόν μια ζωή να του λένε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα και να περνάνε τα πάντα.

Ότι μια μικρή χώρα δεν μπορεί χωρίς τον κηδεμόνα της και τον Γερμανό της και να τον βυθίζουν όλο και πιο βαθιά στην κατοχή και την Γερμανο-αμερικανοκρατία.

Αυτές οι αντιλήψεις είναι ο ορισμός του ραγιαδισμού και της άνευ όρων παράδοσης.

Φτάνει πια.

Συνεχίζουμε!

Πριν έξι ακριβώς χρόνια, τούτες τις μέρες, ήρθαν αυθόρμητα και μαχητικά στο προσκήνιο οι πλατείες ενάντια στα μνημόνια.

Οι πλατείες, που δεν πρόδωσαν, δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα.
Άλλοι τις αδειάσανε.

Όμως τώρα ήρθε ξανά η ώρα οι πλατείες να ξαναγεμίσουν από τα ανεκπλήρωτα όνειρα των πολιτών.

Ήρθε η ώρα οι πλατείες να ξαναγεμίσουν με την αγανάκτηση και την οργή μας.
Τώρα όλοι και όλες, ακόμα κι αυτοί που είχαν ξεγελαστεί, είναι σοφότεροι και πιο ώριμοι.

Συνεχίζουμε, λοιπόν, πιο ενωμένοι και πιο μαχητικοί και κυρίως πιο αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε την εν λευκώ ανάθεση και την ερήμην μας λήψη αποφάσεων, που πάντα καταλήγουν εναντίον μας.

Όλοι και όλες θα είμαστε στην πλατεία, για να μην περάσουν τα μέτρα.

Όλοι και όλες καλούμαστε όπως ορίζει το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος σε μια οργανωμένη αντίσταση και ανυπακοή στην επιβολή των μέτρων, για να κερδίσουμε την πατρίδα μας και την αξιοπρέπειά μας, για να σταματήσουμε την λιτότητα, την φτωχοποίηση και την εξαθλίωση.

Για μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια, χωρίς λιτότητα, χωρίς κατοχή, χωρίς προστάτες.

Για μια Ελλάδα λεύτερη, κυρίαρχη, ανεξάρτητη, αντιιμπεριαλιστική και πραγματικά δημοκρατική με το Λαό και τα νιάτα της αφεντικά στον τόπο μας.

Το κείμενο προσυπογράφουν οι :

Γιώργος Βήχας, καρδιολόγος, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, εκ των εμπνευστών και ιδρυτών του Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού.

Αποστόλης Δεδουσόπουλος, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Γεώργιος Κασιμάτης, ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών

Περικλής Κοροβέσης, Συγγραφέας – Δημοσιογράφος – Ακτιβιστής

Γιάννης Κουζής, καθηγητής Εργασιακών Σχέσεων Παντείου Πανεπιστημίου

Σπύρος Λαβδιώτης, Οικονομολόγος, συγγραφέας, πρώην στέλεχος της κεντρικής τράπεζας του Καναδά

Νίκος Μαγδαληνός, Ηθοποιός

Γιάννης Μαύρος, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα

Ναταλία Μηνιωτή, Διδάκτωρ Θεατρολόγος

Μαρία Νεγρεπόντη-Δεληβάνη, Οικονομολόγος, τ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, συνεργάτης του ΟΟΣΑ, τιμηθείσα επανειλημμένα από διεθνείς οργανισμούς για τη δουλειά της

Γιώργος Ξένος, Ζωγράφος

Δημήτρης Παλαιοχωρίτης, Ηθοποιός, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος

Μάνια Παπαδημητρίου, Ηθοποιός

Χρήστος Παπαθεοδώρου, καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής Παντείου Πανεπιστημίου

Γιάννης Ραχιώτης, Δικηγόρος

Γιώργος Ρωμανιάς, Νομικός

Σπύρος Σακελλαρόπουλος, καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής Παντείου Πανεπιστημίου

Άρης Σκιαδόπουλος, Δημοσιογράφος

Μάνος Σπυριδάκης, Επίκουρος καθηγητής κοινωνικής και εκπαιδευτικής πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

Στάθης Σταυρόπουλος, Σκιτσογράφος

Δημήτρης Τραυλός – Τζανετάτος, ομότιμος καθηγητής Εργατικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών 

[--->]

Μαρβάν Μπαργκούτι : «Θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους»

Χθες, ο Παλαιστίνιος ηγέτης, πρωτεργάτης της μαζικής απεργίας πείνας που ξεκίνησε τον περασμένο 17 Απριλίου, κατήγγειλε τις «φοβερές» συνθήκες  κράτησης του, κάλεσε την Φατάχ και της Χαμάς σε εθνική συμφιλίωση και προειδοποίησε τον Πρόεδρο Αμπάς να μην συνεχίσει την διαδικασία ειρήνευσης  με το Ισραήλ «με βάση τους  ίδιους  παλιούς όρους».

Ρώμη, 15 Μαΐου, 2017 Νένα News - «Ο αγώνας των Παλαιστινίων κρατούμενων θα συνεχιστεί μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τα δίκαια αιτήματά τους». Αυτή την υπόσχεση έδωσε  χθες ο χαρισματικός ηγέτης της Φατάχ,  Μαρβάν Μπαργκούτι, πρωτεργάτης της μαζικής απεργίας πείνας των Παλαιστινίων κρατουμένων. ΟΜπαργκούτι- αναφέρει ο δικηγόρος του Καντέρ Shqeirat  που τον συνάντησε χθες για πρώτη φορά στη φυλακή από τότε που άρχισε τη διαμαρτυρία του, τον περασμένο Απρίλιο 17 - έχει ήδη χάσει 13 κιλά, αλλά η «διάθεση του ήταν καλή» παρά τις «άθλιες» συνθήκες  κράτησής του: ένα κελί απομόνωσης  χωρίς τα εντελώς στοιχειώδη και μολυσμένη από έντομα.

Ο Shqeirat δήλωσε στον Τύπο ότι στον πελάτη του δεν επιτρεπόταν να αλλάξει τα  ρούχα του και ότι υποβάλλεται σε «εκκωφαντικούς θορύβους» για αρκετές ώρες την ημέρα και προσπαθεί να μειώσει το θόρυβο φράζοντας με χαρτομάντιλα τα αυτιά του. Ο Μπαργκούτι κατήγγειλε επίσης τις  εφόδους στο κελί του, τέσσερις φορές την ημέρα, από  τις «δυνάμεις τρομοκράτησης» [τις  ισραηλινές σωφρονιστικές αρχές, ΣτΜ] , που τον υποχρεώνουν να γδύνεται ενώ είναι δεμένος χειροπόδαρα με χειροπέδες.

Παρά τις απάνθρωπές συνθήκες κράτησης, ο 58 χρονος ηγέτης της Φατάχ  που βρίσκεται στη φυλακή  από το 2002 και είναι καταδικασμένος πέντε φορές  σε ισόβια από ισραηλινό δικαστήριο το οποίο δεν έχει αναγνωρίσει  ποτέ- επιβεβαίωσε στον δικηγόρο του, την πρόθεσή του να «συνεχίσει τον αγώνα του μέχρι αιτήματα των κρατουμένων να ικανοποιηθούν». Σε επιστολή που δημοσιεύθηκε χθες και, σύμφωνα με τοπικές πηγές γραμμένη από τον ίδιο , ο Μπαργκούτι κάλεσε τον παλαιστινιακό λαό να δείξει την αλληλεγγύη του με τους φυλακισμένους στην 69η επέτειο της Νάκμπα (στα αραβικά σημαίνει καταστροφή) με «πράξεις πολιτικής ανυπακοής» σε εθνικό επίπεδο.

 Ο Μπαργκούτι χαρακτήρισε τη  Νάκμπα - ο όρος χρησιμοποιείται από τους Παλαιστίνιους για να περιγράψουν την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ - «εθνοκάθαρση, η πιο τρομερή προσπάθεια ξεριζωμού ενός λαού  που έχει γίνει στις μέρες μας.»

Με την επιστολή καλεί επίσης τις δύο μεγαλύτερες  παλαιστινιακές οργανώσεις (τη Χαμάς και τη Φατάχ) να προχωρήσουν σε εθνική συμφιλίωση και προειδοποίησε την Παλαιστινιακή Αρχή με επικεφαλής τον Φατάχ να μην επαναλάβει τη λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία με το Ισραήλ «με βάση τους  ίδιους παλιούς όρους ». «Οι διαπραγματεύσεις - αναφέρεται στο κείμενο - είναι άχρηστες όσο το Ισραήλ δεν δεσμεύεται για τον τερματισμό της κατοχής, δεν σταματήσει την κατασκευή νέων  οικισμών για τους εποίκους, δεν αποσυρθεί από τις περιοχές που κατέλαβε το 1967, δεν αναγνωρίσει το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού για αυτοδιάθεση. Αυτό θα περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός πλήρως ανεξάρτητου κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την  Ιερουσαλήμ, την επιστροφή των παλαιστινίων προσφύγων και την απελευθέρωση όλων των κρατούμενων».

Ο Shqeirat στη συνέχεια ανάφερε στα μμε ότι ο πελάτης του αρνείται κατηγορηματικά την αυθεντικότητα του βίντεο που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα από τις ισραηλινές σωφρονιστικές αρχές στις οποίες φαίνεται να τρώει  στο κελί του. Είναι  «ψευδές», είπε ο δικηγόρος του Μπαργούτι, επειδή το κελί του βίντεο, το οποίο έχει κρεβάτια σε  κουκέτα, είναι πολύ «πιο όμορφο και καθαρό» από το κελί  του που είναι «σε άθλια κατάσταση» όπου «υπάρχει μόνο ένα μονό κρεβάτι, μια βρωμερή κουβέρτα και δεν υπάρχει ούτε ένα μαξιλάρι. «Το βίντεο, λέει ο φυλακισμένος, είναι ένας «εκβιασμός», μια «παρανομία» της  ισραηλινής κυβέρνησης για να αποθαρρύνουν περίπου 1.300 Παλαιστίνιους κρατούμενους και να  συνεχίσουν την απεργία πείνας, καταγγέλλωντας τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές του Ισραήλ  και την πρακτική της διοικητικής κράτησης (φυλάκιση χωρίς  δίκη).

Αναφερόμενος  στο βίντεο, ο Μπαργκούτι θέλησε να δώσει και μια απάντηση στους ισχυρισμούς του Τελ Αβίβ ότι  διαμαρτυρεται,δήθεν,πιο πολύ για προσωπικούς λόγους παρά για πατριωτικούς: την νομιμοποίηση του  ως πολιτικού ηγέτη στα μάτια του παλαιστινιακού λαού. Μια κατηγορία που ο κρατούμενος απέρριψε εκ νέου χθες, όταν είπε ότι θα αρνηθεί να διαπραγματευτεί έως ότου γίνουν δεκτά τα αιτήματα  των κρατούμενων και ότι «είναι έτοιμος να «ανεβάσει το επίπεδο της  διαμαρτυρίας του προχωρώντας και σε απεργία δίψας». «Δεν γυρίζουμε πίσω, θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος» δήλωσε μέσω του δικηγόρου του.

Τα λόγια του Shqeirat έφταναν, την ίδια ώρα που τα αποτελέσματα των  δημοτικών εκλογών στη Δυτική Όχθη επιβεβαίωναν την ευρεία λαϊκή δυσαρέσκεια κατά του Προέδρου Αμπάς και το κόμμα του (Φατάχ). Στις εκλογές του Σαββάτου, όπου ουσιαστικά η Φατάχ κατέβηκε χωρίς αντίπαλο, καταγράφηκαν  υψηλά ποσοστά αποχής: μόνο το 53% των ατόμων με  δικαίωμα ψήφου πήγαν στις κάλπες. Στη Χεβρώνα, τη μεγαλύτερη πόλη στη Δυτική Όχθη και οχυρό των ισλαμιστών της Χαμάς, η Φατάχ κέρδισε μόνο 7 έδρες επί συνόλου 15.

 Σε πολλές άλλες εκλογικές περιφέρειες  το κόμμα δεν κατάφερε να κατεβάσει συνδυασμό και  οι υποψήφιοι του  κατέβηκαν ως ανεξάρτητοι. Το ίδιο και στη  Ναμπλούς, όπου ο ιστορικός παλαιστινιακός πολιτικός σχηματισμός κέρδισε τις 11 έδρες επί συνόλου 15, αλλά μόνο μετά από συμμαχία με τους υποψηφίους ισλαμιστές.

 Χωρίς να ξεχνάμε ότι εδώ η προσέλευση στις κάλπες ήταν μόνο 21%.Η νίκη της Φατάχ  στη Τζενίν και την Ιεριχώ ήταν καθαρή. Εν τω μεταξύ, χθες το πρωί οι ισραηλινές δυνάμεις έκαναν έφοδο  σε διάφορες περιοχές της Δυτικής Όχθης και συνέλαβαν 14 άτομα μεταξύ των οποίων και τον Παλαιστίνιο συγγραφέα και αναλυτή Ahmad Qatamish. Το 2013  ο Qatamish είχε αποφυλακιστεί μετά από δύο έτη και έξι μήνες διοικητικής κράτησης.

 [--->]

Ο κυρ' Σπίρτζης πήρε «τ' όπλο» του...

...η αλήθεια τα βουνά και η οργή, την ανηφόρα

 

Γράφει ο Γρηγόρης Τραγγανίδας

Η επίθεση του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (σσ. τι βαρύγδουπος τίτλος αλήθεια…). Χρήστου Σπίρτζη, στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πολιτικού κυνισμού του αστικού πολιτικού συστήματος σε όλη την «γκάμα» του, από την «ανανήψασα» ακροδεξιά έως την μνημονιακή «Αριστερά» του είναι «εκσυγχρονισμός» η λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή.

Με αφορμή το αρχαιολογικό έργο στο πλαίσιο της κατασκευής του μετρό στην Θεσσαλονίκη, ο κύριος Σπίρτζης, με απαράμιλλο αυστηρό ύφος, εγκάλεσε την Αρχαιολογική Υπηρεσία για καθυστερήσεις σε όλα τα στάδια της έρευνας, από τις σωστικές ανασκαφές μέχρι τις γνωμοδοτήσεις του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. «Αυτό δεν πρέπει να γίνει ανεκτό όταν έχουμε φτάσει τα 130 εκατατομμύρια στις αρχαιολογικές εργασίες και όταν οι καθυστερήσεις αυτές σημαίνουν πολλές δεκάδες εκατομμύρια για αποζημιώσεις» άστραψε και βρόντηξε ο υπουργός. «Γενικά είναι ντροπή για τη Θεσσαλονίκη, είτε ο λόγος λέγεται ΟΑΣΘ είτε αρχαιολογία, να δαπανούνται δεκάδες εκατομμύρια και την ίδια στιγμή να μην έχουμε πόρους να κατασκευάσουμε ένα σχολείο στον Εύοσμο, που κοστίζει 1,5 εκατ.-3 εκατ. ευρώ, και τα παιδιά να κάνουν μάθημα σε κοντέινερ», κατέληξε, βέβαιος, πιθανόν, ότι έριξε μια θεαματικότατη «αριστερή» «τάπα» στους αρχαιολόγους.

Μόνο που, στην πραγματικότητα, αυτή η βεβαιότητα θυμίζει εκείνην την απολαυστική του Λεστράντ, του μυθιστορηματικού επιθεωρητή της Σκότλαντ Γιαρντ, του Αρθουρ Κόναν Ντόιλ, όταν πιστεύει σοβαρά ότι «στρίμωξε» τον Σέρλοκ Χολμς. Διότι, το ειδικό πρόβλημα αυτής της «Αριστεράς» του «κόφτη» είναι, ότι σε αντίθεση με την παραδοσιακή Δεξιά – η οποία δεν νιώθει καμία προπαγανδιστική ανάγκη να καταθέτει στεφάνια στην Καισαριάνη – η κραυγαλέα αντίθεση ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις της, καθιστά ακόμη πιο αποκαλυπτικά αποκρουστικό το πραγματικό της πρόσωπο, ως του απόλυτου συστημικού όπλου ενάντια στον λαό και – στην προκειμένη περίπτωση – την πολιτιστική του κληρονομιά.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα κατηφορική πορεία που οδηγεί σε άθλια «τσουβαλιάσματα», όπως αυτά που έκανε ο υπουργός βάζοντας την Αρχαιολογική Υπηρεσία και την διοίκηση του ΟΑΣΘ στον ίδιο «τσουβάλι». Δηλαδή, τσουβαλιάζει μια εταιρεία που – με την ανοχή, τουλάχιστον, της κυβέρνησης – αφήνει απλήρωτους τους εργαζόμενούς της, με μια δημόσια υπηρεσία που οι άνθρωποί της, υποστελεχωμένοι, κακοπληρωμένοι, υποχρηματοδοτούμενοι, «έκτακτοι» ή μη, δίνουν κάθε μέρα μάχες για να διασώσουν τα σπαράγματα της συλλογικής μνήμης ενός ολόκληρου λαού. Μέσα, μάλιστα, σε ένα ασφυκτικό, για την αρχαιολογική έρευνα, θεσμικό πλαίσιο, στο επίκεντρο του οποίου είναι η εξυπηρέτηση του εργολάβου και όχι το αρχαιολογικό έργο.

‘Ομως δεν σταματά εδώ. Επιχειρεί να εμφανίσει αυτόν τον όμορφο, ανιδιοτελή αγώνα των ανθρώπων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας… ως «υπεύθυνο» για το ότι τα παιδιά στον Εύοσμο κάνουν μάθημα σε κοντέινερ!

Οχι. Δεν πρόκειται απλώς για λογικό άλμα. Δεν πρόκειται μόνο για την απόλυτη ύβρη. Δεν πρόκειται μόνο για μια ακόμη επίδειξη της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού των αστών. Πρόκειται, επίσης, για μια σπάνια, επειδή γίνεται δημόσια, επίδειξη ειλικρίνειας, για το πώς ακριβώς αντιμετωπίζει το κράτος των αφεντικών αυτούς τους «περίεργους» «τύπους», τους αρχαιολόγους, που δεν αφήνουν κράτος και εργολάβους να αποτελειώσουν με την ησυχία τους ό,τι βλέπουν και να θάψουν – εις τον αιώνα των αιώνων ει δυνατόν – ό,τι αρχαίο «σκάει μύτη» κάτω από τις μπουλντόζες.

Οι άνθρωποι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, οι έκτακτοι αρχαιολόγοι που δουλεύουν στα δημόσια και ιδιωτικά έργα, δεν έχουν ανάγκη υπεράσπισης, ούτε, πολύ περισσότερο, οφείλουν να «απολογηθούν». Το κράτος και οι κυβερνήσεις – εκείνης που συμμετέχει ο κ. Σπίρτζης συμπεριλαμβανομένης – οφείλουν να απολογηθούν για την απαξίωση και εξαθλίωση στην οποία οδηγούν την Αρχαιολογική Υπηρεσία, με στόχο να την βγάλουν εντελώς από την μέση, ώστε να αλωνίσει απρόσκοπτα η «επανεκκίνηση» της καπιταλιστικής οικονομίας.

Οσο για το μετρό της Θεσσαλονίκης να θυμίσουμε μόνο – όχι για τον υπουργό, δεν έχει νόημα – ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία προειδοποιούσε από το 1999, πως η χάραξή του θα «πέσει» πάνω σε πολλές και σημαντικές αρχαιότητες. Φυσικά, ουδείς την άκουσε. Κι ενώ, παρόλ’ αυτά, αρχαιολόγοι και εξειδικευμένο εργατοτεχνικό προσωπικό εξακολουθούν να δίνουν μάχες για τη σωτηρία των αρχαιοτήτων στα εργοτάξια του Μετρό… εγκαλούνται από διάφορες πλευρές ως «υπεύθυνοι» για την καθυστέρηση του έργου!

Τον Ιούλιο του 2006, ο αείμνηστος ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ και βουλευτής, τότε, του ΚΚΕ, Γιώργος Χουρμουζιάδης, κατέθεσε μια Επίκαιρη Ερώτηση προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού: «Σε λίγο καιρό που θα αρχίσουν οι σκαπτικές εργασίες για την κατασκευή του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης είναι πλέον βέβαιο ότι πολύ γρήγορα τα σκαπτικά μηχανήματα θα αποκαλύψουν αρχαιότητες σημαντικές για τη μελέτη της ιστορίας όχι μόνο της πόλης, αλλά και της περιοχής ολόκληρης. Είναι, επίσης, βέβαιο πως αν η αποκάλυψη αυτή δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, με τα ειδικευμένα συνεργεία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, οι αρχαιότητες θα καταστραφούν και φυσικά και το έργο θα καθυστερήσει από τις σχετικές διαδικασίες που ακολουθούν τέτοιες καταστροφές».

Κατέληγε ρωτώντας τους υπουργούς «αν έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα, ώστε ούτε οι αρχαιότητες να καταστραφούν, ούτε το έργο να καθυστερήσει».

Φυσικά ουδείς ασχολήθηκε.

Αλλωστε υπήρχαν πάντα οι «συνήθεις ύποπτοι» για να ενοχοποιηθούν:

Οι αρχαιολόγοι.

Εκτοτε, εκτός από τα σημαντικά ευρήματα στον σταθμό «Βενιζέλος», αρχαιολογικές εργασίες «τρέχουν» στη νότια πρόσβαση του σταθμού «Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός», στη βόρεια και νότια πρόσβαση του σταθμού «Δημοκρατίας», στη βόρεια και νότια πρόσβαση του σταθμού «Αγίας Σοφίας», στη νότια πρόσβαση του σταθμού «Σιντριβάνι» και στο κτίριο ΙΙΙ και τον περιβάλλοντα χώρο του Αμαξοστάσιου.

Θυμίζουμε, ότι τον Γενάρη του 2012, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, όπου συζητήθηκε το θέμα συμπληρωματικής σύμβασης για το αρχαιολογικό κομμάτι της κατασκευής του μετρό Θεσσαλονίκης, προέκυψε ότι η αρχαιολογική έρευνα στο έργο φέρνει στην επιφάνεια έναν από τους μεγαλύτερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας… και έπεται συνέχεια!

Ο αρχαιολογικός πλούτος, όπως παρουσιάστηκε στην επιτροπή, ήταν ήδη τεράστιος. Με τα τότε στοιχεία, το συνολικό εμβαδό των ανασκαφών στο μετρό ανερχόταν σε 28.000 τ.μ. Τα κινητά ευρήματα, που πρέπει να συντηρηθούν και να καταγραφούν, ανέρχονταν στα 28.225. Ανάμεσά τους: 5.000 αγγεία, πάνω από 5.000 γυάλινα ευρήματα, περισσότερα από 1.500 κοσμήματα, περισσότερες από 130 επιγραφές, περισσότερα από 400 ειδώλια.

Να μην ξεχάσουμε και τα ασύλληπτης ομορφιάς και αξίας χρυσά στεφάνια.

Τώρα έχουμε 2017. Πόσο, ακόμη, πλούτο έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει η Αρχαιολογική Υπηρεσία;

Αραγε, κύριε υπουργέ, ποιος αποκάλυψε, τεκμηρίωσε, διέσωσε, απέδωσε αυτόν τον πλούτο στον ελληνικό λαό, μέσα στις πλέον αντίξοες εργασιακές συνθήκες οι οποίες ανθούν και επί της κυβέρνησής σας;

Οι εργολάβοι;

‘Η η διοίκηση του ΟΑΣΘ;

Αυτό το αρχαιολογικό έπος φταίει κύριε υπουργέ για το ότι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα τα παιδιά κάνουν μάθημα σε κοντέινερ;

‘Η το ότι γονατίζετε έναν ολόκληρο λαό για τα συμφέροντα μιας χούφτας κεφαλαιοκρατικών παρασίτων, πολυεθνικών και μονοπωλίων;

Οντως, από μια κυβέρνηση που τσακίζει μισθούς και συντάξεις, έχει φτάσει την τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης σε επίπεδο «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» και φορολογεί το γεγονός ότι γεννηθήκαμε, λέγοντας, ταυτόχρονα, πως τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει και πως μια ολόκληρη χώρα «ακούει φωνές», δεν μπορείς να περιμένεις πολιτική αξιοπρέπεια.

Γι’ αυτό η αντίσταση, για να θυμηθούμε και το ΕΑΜικό σύνθημα, είναι εδώ και καιρό καθήκον.

ΥΓ: Επειδή μπορεί να γραφτεί βιβλίο για τις εργασιακές συνθήκες στην κατασκευή του μετρό, για τις μαζικές απολύσεις – ενίοτε και χωρίς αποζημίωση – εργαζομένων στο αρχαιολογικό έργο τα τελευταία χρόνια, στοιχεία εξόχως ενημερωτικά για τον κύριο υπουργό για το ποιος και πώς ευθύνεται για την καθυστέρηση του έργου, δεν θα κουράσουμε. Θα αναφέρουμε μόνο ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση του Συλλόγου Εκτάκτων Αρχαιολόγων με αφορμή τον θάνατο του εργάτη στις 13 Μάρτη, στο εργοτάξιο του μετρό στην «Πόντου», όταν ανατράπηκε ο τηλεσκοπικός γερανός: «Καταγγέλουμε την εντατικοποίηση των εργασιών, την έλλειψη μέτρων ασφαλείας, τις μεγάλες μειώσεις στους μισθούς όλων των ειδικοτήτων τη στιγμή που οι κατασκευαστικές εταιρείες που εκτελούν το έργο υπογράφουν συμβάσεις εκατομμυρίων ευρώ. Η δική τους ανάπτυξη είναι οι δικές μας μειώσεις μισθών, οι δικοί μας θάνατοι.»…

[--->]