Με υπογραφή Τσιρώνη «ξεγυμνώνουν» το δάσος


Με την άδεια του υπουργείου Περιβάλλοντος θα συνεχιστεί η υλοτόμηση και αποψίλωση έκτασης 300 στρεμμάτων στην περιοχή Καρατζά Χαλκιδικής, που προορίζεται για μελλοντική εναπόθεση παραπροϊόντων εξόρυξης από τις Σκουριές. Πριν από λίγες ημέρες, το υπουργείο είχε ζητήσει από το δασαρχείο να κάνει έλεγχο στον φάκελο με τα πρωτόκολλα υλοτόμησης και να διακοπούν οι εργασίες έως την ολοκλήρωσή του. Αργά χθες το βράδυ το υπουργείο εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία αναφέρεται ότι ο έλεγχος ολοκληρώθηκε με διαπίστωση της νομιμότητας και καταλήγει ότι «κατόπιν τούτου θα εφαρμοστεί ο νόμος».

Ρωμανιάς: Εάν εφαρμόζαμε τις δεσμεύσεις οι συντάξεις θα είχαν ήδη μειωθεί κατά 8%

«Εμείς δεν εφαρμόσαμε αυτά που λέει η αναλογιστική μελέτη, δεν μειώσαμε τις επικουρικές και δεν θα ακολουθήσουμε τη δέσμευση να εξαρτώνται οι συντάξεις από το δημόσιο χρέος» είπε ο Γιώργος Ρωμανιάς.

Ο γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Mega, τόνισε ότι οι συνταξιούχοι έχουν ήδη όφελος επειδή εμείς δεν δεχόμαστε τα αποτελέσματα της αναλογιστικής μελέτης.

Εάν εφαρμόζαμε τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης οι συντάξεις θα έπρεπε να είχαν μειωθεί ήδη κατά 8% είπε ο Γ. Ρωμανιάς.

«Υπάρχει πίεση» και δεν είναι νέο ότι είμαστε σε οικονομική ασφυξία είπε ο Γιώργος Ρωμανιάς μιλώντας για το ζήτημα των ρέπος και τα διαθέσιμα των ασφαλιστικών ταμείων.
Τα ταμεία δεν έχουν κανένα πρόβλημα ρευστότητας πρόσθεσε και επισήμανε ότι οι συντάξεις μπορούν να πληρώνονται οι συντάξεις και το 2017.

[--->]

Βλαντίμιρ Βισότσκι,ο βάρδος


Οι κασέτες με τα τραγούδια του Βισότσκι ανταλλάσσονταν κρυφά τις μέρες της Σοβιετικής Ένωσης, ωστόσο, ακούγονταν  σε κάθε σπίτι σ’ ολόκληρη τη χώρα. Σήμερα, ο Βισότσκι εξακολουθεί να συγκινεί ακόμα και τους νέους.


O Βλαντίμιρ Σεμιόνοβιτς Βισότσκι  (25 Ιανουαρίου, 1938 - 25 Ιουλίου του 1980) υπήρξε  Ρώσος τραγουδιστής, τραγουδοποιός, ποιητής και ηθοποιός το έργο του οποίου έχει μια τεράστια και διαρκή επίδραση στη ρωσική κουλτούρα. Αν και το έργο του αγνοήθηκε από το επίσημο σοβιετικό πολιτιστικό καθεστώς, ωστόσο ο Βισότσκι υπήρξε πολύ δημοφιλής όσο ζούσε,αλλά και σήμερα ασκεί σημαντική επιρροή σε πολλούς  δημοφιλείς τραγουδιστές και ηθοποιούς της Ρωσίας.

Τα τραγούδια πάνω από 600 – μιλούσαν για ότι μπορεί  να φανταστεί κανείς.Τα πρώτα του τραγούδια μιλούσαν για τους παράνομους.. Αναφέρονταν είτε στην ζωή των ποινικών, την πορνεία, και τους αλκοολικούς, είτε στη ζωή στα γκούλαγκ.

Ο Βισότσκι σιγά-σιγά ωρίμασε και άρχισε να γράφει πιο σοβαρά τραγούδια, ειδικά  σατιρικά και αριστοτεχνικές  παρωδίες.Ενδεικτικοί είναι οι τίτλοι μερικών από αυτά: «Γράμμα των εργατών ενός εργοστασίου στο Ταμπόφ προς Κινέζους ηγέτες», «Διάλεξη για τη σύγχρονη επιστήμη», «Πρωινή γυμναστική», «Για τον Τζέημς Μποντ», «Γι’ αυτούς που πάνε στο εξωτερικό και επιστρέφουν», «Στις μπιραρίες ξημεροβραδιαζόμουν», «Διάλογος στο τραμ», και τόσα άλλα. Πολλά από αυτά τα τραγούδια μιλούσαν για τον πόλεμο, όχι για να τον εξυμνήσουν , αλλά  για να περάσουν στον ακροατή  τα συναισθήματα των ατόμων που έζησαν ακραίες καταστάσεις, απειλητικές για τη ζωή τους. 

Των ανθρώπων που δεν γνώρισαν όρια και είναι έτοιμoι να τραβήξουν μέχρι το τέλος.Αν πρόκειται για αγάπη, ως το θάνατο.Αν πρόκειται για πόλεμο, ως τη νίκη.
 Αν είναι για μεθύσι, τότε ως το παραλήρημα.Το στυλ του Βισότσκι έχει τις ρίζες του στα παραδοσιακά ρωσικά νοσταλγικά, τσιγγάνικα, στα τραγούδια του δρόμου και της “αλητείας”. Ορισμένα θυμίζουν το γαλλικό chanson, όπως τον Ζωρζ Μπρασέν.

Οι στίχοι τους συνδυάζονται με μια πάλλουσα ως τα άκρα ενέργεια και τη μοναδική βραχνή χροιά της φωνής του. Τα πρώτα τραγούδια, άρχισε να τα γράφει στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Ήταν και η εποχή που άρχιζαν να εμφανίζονται στην ΕΣΣΔ τα μαγνητόφωνα μπομπίνας. Τα τραγούδια του Βισότσκι από συναυλίες σε διαμερίσματα και υπόγεια αντιγράφονταν και περνούσαν από τον έναν στον άλλο. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια έγινε γνωστός σε ολόκληρη τη χώρα, χωρίς να έχει παιχτεί ούτε μια φορά στο ραδιόφωνο.
 

Η ποιότητα των εγγραφών ήταν φρικτή, επειδή η κάθε διαδοχική αντιγραφή πρόσθετε θορύβους και παραμορφώσεις. Όμως η βραχνή φωνή του Βισότσκι και η συχνά ελαττωματική κιθάρα του έφταναν ως τον ακροατή παρόλα τα προβλήματα της ηχογράφησης, και για πολλούς τότε ήταν κάτι σαν ανάσα φρέσκου αέρα.
 
Όλα σχεδόν τα τραγούδια του Βισότσκι είναι σε πρώτο πρόσωπο,αν και ο ίδιος δεν είναι σχεδόν ποτέ ο αφηγητής. Όταν τραγουδά τραγούδια των ποινικών, χρησιμοποιεί την προφορά και την αργκώ του κλέφτη της Μόσχας, και όταν τραγουδά τα τραγούδια του πολέμου, τα τραγουδά από τη σκοπιά του στρατιώτη. Αυτό δημιούργησε κάποια σύγχυση ως προς το παρελθόν του Βισότσκι, ειδικά τα πρώτα χρόνια, όταν με δυσκολία μάθαινες κάτι για το άτομο του. 
Χρησιμοποιώντας το υποκριτικό του ταλέντο του, ο ποιητής έπαιζε τόσο καλά το ρόλο του ώστε, πολλοί από τους θαυμαστές του πίστευαν ότι ήταν, πράγματι,  εγκληματίας ή βετεράνος  πολέμου.

Ο πατέρας του Βισότσκι έλεγε ότι «όσοι είχαν πάρει μέρος στον πόλεμο πίστευαν ότι ο συνθέτης αυτών των τραγουδιών ήταν ένας από αυτούς, σαν να είχε συμμετάσχει στον πόλεμο μαζί τους». Το ίδιο θα μπορούσαν να πουν και οι ορειβάτες. Σε πολλές περιπτώσεις, ο Βισότσκι έστελνε φωτογραφίες με τάφους ορειβατών όπου στις επιτύμβιες στήλες ήταν χαραγμένα αποσπάσματα  από στίχους του.

«Όταν απήγγειλα ποίηση στην ηλικία των 6 ετών, φίλοι των γονιών μου είπαν ότι είχα τη φωνή ενός πραγματικού μέθυσου. Έτσι ήταν πάντα, εγώ δεν έκανα κάτι, δεν το ζόρισα ποτέ. Οι μιμητές μου, όμως, ανέλαβαν ένα πολύ δύσκολο έργο…». Θυμήθηκε ακόμη την πρώτη του ηχογράφιση, όταν ήταν ηθοποιός στο θέατρο Ταγκάνκα της Μόσχας: «Ήμουν μαζί με μια ομάδα φίλων ερμηνευτών, κι ένας από αυτούς ήθελε να με ηχογραφήσει, οπωσδήποτε, και το ‘κανε. Μετά η κασέτα άρχισε να κάνει τον γύρο του κόσμου». Τα τραγούδια του Βισότσκι ποτέ δεν κυκλοφόρησαν επισήμως στη Σοβιετική Ένωση, επισήμως αναγνωριζόταν μόνον ως ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. 

Στη θεατρική σκηνή, παρουσίασε μια ανατρεπτική ερμηνεία στον Άμλετ του Σαίξπηρ-φορώντας πουλόβερ- και στη μεγάλη οθόνη άφησε εποχή με το έργο:«Το σημείο συνάντησης δεν αλλάζει» 1979.

Ο Βισότσκι  έδινε παραστάσεις όπου και όποτε μπορούσε - στο θέατρο (όπου και εργάστηκε), σε πανεπιστήμια, σε ιδιωτικά διαμερίσματα, σε επαρχιακά σωματεία,  και στην ύπαιθρο. Δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο για αυτόν να δίνει πολλές συναυλίες σε μία ημέρα. 

Συνήθιζε να κοιμάται λίγο, και να χρησιμοποιεί τις βραδινές ώρες για να γράψει. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, κατάφερε να δώσει παραστάσεις έξω από την ΕΣΣΔ και έδωσε συναυλίες στο Παρίσι, στο Τορόντο και στη Νέα Υόρκη.
 

Πλην κάποιων εξαιρέσεων, δεν του επιτράπηκε να ηχογραφήσει τα τραγούδια του στην εταιρεία "Melodiya", η οποία είχε το μονοπώλιο στη Σοβιετική μουσική βιομηχανία. Τα τραγούδια του κυκλοφορούσαν χέρι με χέρι από τους θαυμαστές του, σε αρκετά χαμηλής ποιότητας ηχογραφήσεις σε δίσκους βινυλίου και μαγνητοταινίες. Και τι έγινε; «Ακόμα και χωρίς αφίσες και φυλλάδια, όλοι γνώριζαν πότε και πού σε ποιο υπόγειο θα γίνει η επόμενη συναυλία του» λέει ο ηθοποιός Σεργκέι Μπεζρούκοβ, που τον υποδύεται στην ταινία «Βισότσκι. Σ΄ευχαριστούμε που είσαι ζωντανός» (2011). Όλα τα κείμενά του δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατο του, εκτός από ένα ποίημα που τυπώθηκε το 1975 κι εκείνο ήταν παραμορφωμένο από την λογοκρισία. Όμως το στιχουργικό του έργο στη διάρκεια δύο δεκαετιών ήταν - και παραμένει και σήμερα - ένα κομμάτι που αναδίδει ατμούς συνείδησης (Βλαντίμιρ Νόβικοφ) .
 

Κάθε χρόνο την ημέρα των γενεθλίων του Βισότσκι, γίνονται φεστιβάλ σε όλη τη Ρωσία και σε πολλές κοινότητες σε όλο τον κόσμο, ειδικά στην Ευρώπη. Ο  Βισότσκι για τους Ρώσους είναι ότι ο Μπομπ Ντίλαν  για την Αμερική.

Ο δίσκος είναι από τις τελευταίες παραστάσεις του Βισότσκι κατά την επίσκεψή του στη Σόφια. Ο αυθορμητισμός, η πυκνότητα του κειμένου  και η όλη ατμόσφαιρα της ηχογράφησης μας δίνει την ευκαιρία να βιώσουμε τη χαρά της άμεσης επαφής με τον ποιητή, τον ηθοποιό, το μουσικό Βλαντίμιρ Βισότσκι.
 

Το άλμπουμ  κυκλοφόρησε το 1981 από την ετικέτα Balkanton.




1. Song about the pilot 05:05
2. Yellow lights rush into my dream 05:04
3. About the battle in the air 03:07
4. The visit of the muse or song about the plagiarist 02:31
5. Wild boar hunt 02:43
6. Incident on the road 02:57
7. At the start – the four leaders or who is running for what ? 04:51
8. What a thing, what a thing ! 02:35
9. Dialogue in front of the television set 04:11


Vladimir Visotsky · Владимир Высоцкий – Self-Portrait · Автопортрєт (1981)

(320 kbps, cover art included)

Ο Συριζα αποκαλύπτει την Ευρώπη





Η αντιπαράθεση μεταξύ Αθήνας και  Βρυξελλών είναι πολύ σκληρή, αλλά ζωτικής σημασίας. Για την Ελλάδα και για όλους εμάς που θέλουμε μια άλλη Ευρώπη. Επιτέλους, το μεγάλο ερώτημα τι σημαίνει ότι είμαστε μια κοινότητα,  τέθηκε επί τάπητος και  δεν μπορεί πλέον να μένει άλλο κρυμμένο.

«Θα τους κάνουμε να το πληρώσουν». Σε αυτή την φράση, που η εξιστόρηση όσων συνέβησαν στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup μας παραπέμπει, βρίσκεται όλη η ουσία του «ελληνικού ζητήματος». Πέρα από το όποιο ζήτημα ουσίας είναι προφανές ότι στις Βρυξέλλες παίζετε ένα πολιτικό παιχνίδι υψίστης σημασίας και ότι αυτό μας αφορά : πρέπει να τιμωρηθεί αυτός που, για πρώτη φορά στα 58 χρόνια της ιστορίας της, τόλμησε να αμφισβητήσει την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αμφισβητήσει τα κριτήρια λειτουργίας του οικοδομήματος που θα πρεπε να αποτελεί μια κοινότητα. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτό δεν πρέπει να ξαναγίνει, και αυτός που το προσπάθησε πρέπει να τιμωρηθεί. Αλίμονο αν υπάρξει κάποιο άνοιγμα στην πολιτική. Δηλαδή στη συναπόφαση.

Οπότε ο κ Jeroen Dijssebloem σήκωσε το δαχτυλάκι για να πει όχι, επτά μεταρρυθμίσεις δεν είναι αρκετές, θέλουμε είκοσι. Την επόμενη φορά θα ζητήσουν 25, ποιος ξέρει ;

Κατά του Βαρουφάκη δεκαεπτά ρομπότ συνεχίζουν να απαιτούν από την κυβέρνηση Τσίπρα, που έχει μια
άνευ προηγουμένου ισχυρή λαϊκή υποστήριξη, να πληρώσει για όλα τα δεινά που συσσώρευσε αυτός που μπορεί να είναι Έλληνας, αλλά το πιο  σημαντικό δεν είναι η χώρα προέλευσης του, αλλά το ότι είναι κομματικός και ταξικός σύντροφος, αυτών που θέλουν να δώσουν μαθήματα ηθικής: των υπουργών της κυβέρνησης Σαμαρά. 

Την στιγμή ακριβώς που εξελίσσόταν αυτό το σκηνικό ένας από αυτούς, και ο πιο σημαντικός, λόγω του ότι είναι υπουργός Οικονομικών, ο Γκίκας Χαρδούβελης, αποκαλύφθηκε ότι έβγαλε παράνομα από τη χώρα 450.000 ευρώ και τα έστειλε σε  φορολογικό παράδεισο της Αγγλίας. «Ήθελα να εξασφαλίσω το μέλλον των παιδιών μου»- δικαιολογήθηκε. Ο δυστυχής.

Δεν έχουν περάσει ούτε δυο μήνες από τότε που νέα πρόσωπα, πολύ διαφορετικά από αυτά που είχαν πάντα τον έλεγχο της χώρας, ανέλαβαν τα ηνία της Ελλάδας  για να διαχειριστούν μια τεράστια οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή. Αλλά η θαυμάσια Ευρώπη δεν είναι διαθετημένη να τους δώσει το χρόνο,έτσι  ώστε να μπορέσουν να κάνουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις και να επανεκκινήσει η ανάπτυξη της χώρας, παρά το ότι όλο και αυξάνονται οι προειδοποιήσεις Ευρωπαίων και Αμερικάνων οικονομολόγων, που καλούν τις Βρυξέλλες να λογικευτούν, αντί να βγάζουν αυτοκρατορικά διατάγματα.

Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ,γνωρίζαμε όμως ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε. Ηταν όμως σημαντικό να αποδεχθούμε την πρόκληση. Για την Ελλάδα και για όλους εμάς που θα θέλαμε μια διαφορετική Ευρώπη. Τελικά,, το μεγάλο ερώτημα τι σημαίνει να είμαστε μια κοινότητα, κάτι που  διαφέρει από την αγορά, τέθηκε επί τάπητος και δεν μπορεί να μένει κρυμμένο άλλο.Είναι δε ενοχλητικό να ακούμε μετά από όλα αυτά, να επαναλαμβάνονται ρητορικές επικλήσεις για την Ευρώπη που έφερε την ειρήνη και την ευημερία. Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι και αυτός ένας πόλεμος σε εξέλιξη.Με τα ανθρώπινα θύματα του .

Αν υπάρχουν αμφιβολίες, και αν ασκείται κριτική στα πεπραγμένα του Βαρουφάκη και του Τσίπρα; Ασφαλώς, και κάτι τέτοιο συμβαίνει. Μέσα στο ίδιο τους το κόμμα και από το υπουργικό Συμβούλιο. Αυτό είναι κατανοητό. Αλλά νομίζω ότι είναι άδικο. Πρόκειται για ένα πόλεμο μεγάλης διάρκειας, όχι για μια γλήγορη και αποφασιστική μάχη. Με πισωγυρίσματα και  βήματα προς τα εμπρός,και πολλά κοινά σημεία με ένα πραγματικό αντάρτικο. 
Αλλά γιαυτό θα πρέπει να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας: τα αποτελέσματα δεν μπορούν να μετρηθούν άμεσα, είναι ήδη νίκη ότι έχει επιβληθεί μια νέα συζήτηση, ότι έχουν βγει στην επιφάνεια αντιφάσεις (οι οποίες, παρά τη φαινομενική ενότητα του μετώπου των Βρυξελλών  διαφαίνονται ήδη)  και ότι αυτό για πρώτη φορά δίνει πνοή σε ένα λαϊκό κίνημα αλληλεγγύης στον ΣΥΡΙΖΑ, πραγματικά ευρωπαϊκό ,για ένα ζήτημα που μας αφορά όλους. 

Και αυτό είναι ήδη πολύ και δίνει θάρρος σε όλους μας. Γι 'αυτό και θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ και τους ζητάμε να συνεχίσουν.

ΠΗΓΗ

Σ' αυτή τη γη




Στίχοι: Γιάννης Κακουλίδης
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Πρώτη εκτέλεση: Πέτρος Πανδής

Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Ζωγράφος

Α' στροφή - Εκτέλεση με Πέτρο Πανδή:
Σ' αυτή τη γη που 'ναι μικρή
σ' αυτό το μαύρο χώμα
δε θα 'βγει άλλη χαραυγή
κόκκινο θα 'ν' το γιόμα

Α' στροφή - Εκτέλεση με Γιώργο Ζωγράφο:
Σ’αυτή τη γη σ’ανάστησα
Μέσα στα δυο μου χέρια
Και στη ματιά σου φύτεψα
Τον ήλιο και τ’αστέρια

Είναι ο δρόμος σου στενός
Κι η νύχτα τον τυλίγει
Κι απ’ την καρδιά μου ο στεναγμός
Στιγμή δεν λέει να φύγει

Σ’αυτή τη γη με κάρφωσαν
Ο πόνος της ματιάς σου
Και τα πουλιά που ανέμιζαν
Φεγγάρια στα μαλλιά σου