Το χρονικό ενός προαποφασισμένου θανάτου.

 

Μπορεί να υπογράφουν 1000 νομικοί, μπορεί να υπογράφουν εξακόσιοι τόσοι καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι και διανοούμενοι, μπορεί να ζητούν οι πολίτες από την Πρώτη Πολίτη της χώρας να πάρει θέση, μπορεί οι έχοντες λογική συντηρητικοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι να ζητούν την τήρηση της νομιμότητας, αλλά ο θάνατος είναι αποφασισμένος.

Ήδη από την 1.12.2020 η έγκριτος "Καθημερινή" που κάθε άλλο παρά "αριστερή" είναι, έλεγε τα πράγματα με τ' όνομά τους και με τον τίτλο της: "Τέλος οι αγροτικές φυλακές για τον Δ. Κουφοντίνα..." και με το άρθρο της.

"Στη Βουλή κατατέθηκε το νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει ρυθμίσεις σωφρονιστικής νομοθεσίας και αλλαγές στη διαδικασία χορήγησης αδειών, βάζοντας «φρένο» σε μεταγωγές κρατουμένων.

Η νέα πρόβλεψη, συγκεκριμένα για εγκλήματα τρομοκρατίας, ΑΦΟΡΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ  «17 Νοέμβρη»  ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ , ο οποίος παραμένει στις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου...."

Όταν λοιπόν κατασκευάζεται φωτογραφική ρύθμιση ειδικά για τον Κουφοντίνα, για λόγους καθαρά εκδικητικούς γιατί άλλος λόγος δεν υφίσταται, είναι φανερό πως σκοπεύουν την εκδίκηση να την πάνε ως το τέλος.  Είναι το μόνο λογικό συμπέρασμα που μπορεί να βγει από τη στάση της Κυβέρνησης, γιατί ο Κουφοντίνας δεν κάνει απεργία πείνας για να ζητήσει την αποφυλάκιση συγκρατουμένων ή καλύτερες συνθήκες παραμονής στη φυλακή ή για όποιο άλλο σοβαρό λόγο η Κυβέρνηση θα θεωρούσε πως δεν μπορεί να ανταποκριθεί.  

Το αίτημά του είναι "Να επιστρέψω στο κελί μου".  Εννοείται πως θα ήταν το απλούστερο των πραγμάτων να ικανοποιηθεί αυτό το αίτημα και φυσικά κανείς δεν θα θεωρούσε πως εφαρμόζοντας τον νόμο η Κυβέρνηση "υποχωρεί". 

Όμως το ζητούμενο για τους Κυβερνήτες είναι ο θάνατος του Κουφοντίνα, είναι η επίδειξη δύναμης που απευθύνεται σε όλους μας και δηλώνει καθαρά:  "Εμείς κάνουμε παιχνίδι και γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια και τους δικούς μας νόμους.  Η ζωή του και οι ζωές όλων σας είναι στα δικά μας χέρια, κι αν αποφασίσουμε πως μας ικανοποιεί το να πεθάνετε, θα πεθάνετε."

Οπότε το ερώτημα προς όλους μας πια -και όχι μόνο σε όσους ζητούν το αυτονόητο για την περίπτωση Κουφοντίνα- είναι αν είμαστε διατεθειμένοι να "ικανοποιούμε" την Κυβέρνησή μας...

[----->]

ΟΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΤΟΥ ΚΟΥΓΙΑ

 

Από τον Δάσκαλο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, κ.Γιώργο Θαλάσση:

Για να γνωρίσει κανείς τις υπερασπιστικές μεθόδους του Αλέξη Κούγια, αρκεί να γνωρίσει πώς υπερασπίστηκε τον δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο πρώτος του στόχος ήταν να κουρελιάσει τη μνήμη του θύματος και την υπόληψη της οικογένειάς του, καθώς και την υπόληψη των άλλων παιδιών, που θα μπορούσαν να καταθέσουν ως αυτόπτες  μάρτυρες της δολοφονίας.

«Τα παιδιά αυτά δεν είναι σαν τα δικά σας και τα δικά μας» είπε από την πρώτη στιγμή, πριν ακόμη γίνει η κηδεία του θύματος. Παρόλο που αμέσως το σχολείο του Γρηγορόπουλου εξέδωσε ανακοίνωση που διέψευδε τους ισχυρισμούς του Κούγια, εκείνος δεν άλλαξε τακτική ως το τέλος της δίκης, επινοώντας ψεύδη με τα οποία όπλιζε το χέρι του Κορκονέα ξανά και ξανά. Ο Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε μία φορά από τον Κορκονέα και άπειρες από τον Κούγια στη διάρκεια της διαδικασίας.

Επόμενος στόχος του, μετά τη σπίλωση της μνήμης του θύματος και της οικογένειάς του ήταν η οικονομική εξάντληση της οικογένειας Γρηγορόπουλου και η παρεμπόδιση των μαρτύρων να καταθέσουν. Ο Κούγιας ισχυρίστηκε πως αν γινόταν η δίκη στην Αθήνα, κινδύνευε η ζωή του πελάτη του. Και ενώ οι δίκες της Χρυσής Αυγής έγιναν στην Αθήνα, οι δίκες του Κορκονέα έγιναν στην Άμφισσα και στη Λαμία, με επακόλουθο την τεράστια αύξηση των εξόδων λόγω των μετακινήσεων και των διανυκτερεύσεων πολλών ατόμων. Βεβαίως η απόσταση καθιστούσε προβληματική και την παρουσία των μαρτύρων. Εγώ, προσωπικά, αναγκάστηκα να διασχίσω χαράματα με πολύ χιόνι και αλυσίδες την Αράχωβα, για να είμαι στις 8 το πρωί στην Άμφισσα. Μήπως, μια και κινδύνεψε η ζωή του Λιγνάδη μία φορά, κινδυνέψει και δεύτερη; Μήπως η δίκη γίνει στα Ιωάννινα;

Ο άλλος τρόπος αύξησης του κόστους της δίκης ήταν η παράτασή της με κάθε τεχνητό μέσο. Με απουσίες και καθυστερήσεις και με καθημερινές αγωγές εναντίον των συνηγόρων πολιτικής αγωγής, που κατέθετε στο δικαστήριο, και με διαμαρτυρίες που υπαγόρευε προς τη γραμματέα του δικαστηρίου. Οι αντεγκλήσεις και οι ενστάσεις συνεχείς, ώστε να καθυστερήσει η απόφαση του δικαστηρίου και να απομακρυνθεί χρονικά από την τέλεση του κακουργήματος, ώστε να έχουν εκτονωθεί οι αντιδράσεις της κοινωνίας και να είναι πιο χειραγωγήσιμοι οι ένορκοι.

Το άλλο του δόλιο μέσο είναι η τρομοκράτηση και η παγίδευση των μαρτύρων και η προσπάθειά του να βάλει στο στόμα τους λόγια που ούτε έχουν πει, ούτε έχουν εννοήσει.

Όταν επρόκειτο να καταθέσω εγώ, επί ώρες ξιφουλκούσε με σαθρά επιχειρήματα, ώστε να αποτρέψει την εξέτασή μου ως μάρτυρα. Όταν απέτυχε να το καταφέρει πιάστηκε από το ότι έδωσα πολιτικό όρκο και με ρωτάει. «Είδα ότι δεν δώσατε θρησκευτικό όρκο, στο σχολείο σας κάνετε ορκωμοσία;» «Γιατί, απάντησα, γίνεται ορκωμοσία σε κάποιο σχολείο;». Η ερώτηση «κάνετε ορκωμοσία στο σχολείο σας;» μοιάζει βλακώδης. Όμως τέτοιες είναι οι ερωτήσεις του Κούγια. Αποβλέπουν στον να σε μπερδέψουν, να σου προκαλέσουν αμφιβολίες και ενοχές και μετά να σε κατευθύνει όπου θέλει. Εκείνη την ώρα η λέξη ορκωμοσία χάνει τη σημασία της. Εσύ αισθάνεσαι πως για να ρωτάει η σωστή απάντηση είναι το ναι, οπότε χάνεται η αξιοπιστία σου ως μάρτυρα. Μετά θα σε ρωτήσει πότε κάνετε ορκωμοσία και μετά έχει κερδίσει το παιχνίδι.

Μετά την ορκωμοσία άρχισε να με ρωτάει αν κάνουμε προσευχή στο σχολείο και αν είμαι παντρεμένος. Βέβαια το αν είμαι παντρεμένος, ανύπαντρος, διαζευγμένος η χήρος δεν έχει καμιά σχέση με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Το ξέρει αυτό. Αλλά μέσα στην προσωπική μου ζωή μπορεί να υπάρχει κάτι που δεν θέλω να αποκαλυφθεί και η σκέψη αυτή να μου προκαλεί σύγχυση και να με καθιστά ευάλωτο. Όταν του είπα ότι είμαι παντρεμένος με την ίδια σύζυγο από το 1972 κι ότι έχω παιδιά κι εγγόνια κυριολεκτικά μαράζωσε. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή και η πρόεδρος μου έλεγε «μην απαντάτε», παρόλο που εγώ ήθελα να απαντήσω σε όλες. Κάποια στιγμή είπα στην πρόεδρο: «Σας παρακαλώ μη με προστατεύετε. Έχω τεράστια εμπειρία από έφηβους».

Η εξέτασή μου κράτησε πολλή ώρα, αλλά δεν θα μπω στην ουσία της κατάθεσής μου, γιατί θεωρώ πως είναι εκτός θέματος. Άλλωστε ολοκλήρωσε λέγοντας ότι λέω ψέματα και να μη ληφθούν υπόψη όσα είπα.

Ας δούμε όμως πώς συμπεριφέρεται και με τη νέα υπόθεση που ανέλαβε. Οι μέθοδοι δεν άλλαξαν.

-Λέει ότι οι καταγγέλλοντες ψεύδονται. Όμως μέσα στα τόσα ψέματα που λένε, γιατί δεν μετακινούν και τις χρονολογίες, ώστε να μην έχει παραγραφεί τίποτε;

-Λέει ότι οι καταγγέλλοντες είναι επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι. Κάτι αντίστοιχο με το αυτά τα παιδιά δεν είναι σαν τα δικά σας και τα δικά μας. Δεν μας είπε όμως πώς είναι τα δικά μας παιδιά και πώς τα άλλα. Αφήνει να δώσουμε ό,τι σημασία θέλουμε και όποια σημασία τον βολεύει. Το ίδιο ισχύει και με το επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι, που μπορεί να αποκτήσει διαφορετικά νοήματα, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και τη σύγχυση που θέλει να προκαλέσει. Το επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι μπορεί να είναι μια ανοησία αντίστοιχη με το κάνετε ορκωμοσία, αλλά μπορεί να εξυπηρετήσει πολλαπλά.

Και βέβαια οι απειλές για μηνύσεις άρχισαν με πρώτη υποψήφια να μηνυθεί τη Μενδώνη. Και η πρώτη αίτηση αναβολής έχει γίνει καθώς και άλλες κωλυσιεργίες.

Και με τον ίδιο τρόπο που πρόφερε τη λέξη Εξάρχεια τότε, τώρα λέει Σουηδία, Αιγύπτιος, μια κυρία.

Δεν έχω καμιά αμφιβολία για το σθένος των καταγγελλόντων και των μαρτύρων. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι με ένα φου θα σπάσουν αυτή τη χωρίς τεκμήρια σαπουνόφουσκα ρητορικής.

Αυτό που όμως με ανησυχεί είναι το κόστος της δίκης.

Πρέπει να σκεφτούμε πώς όλη αυτή η αθλιότητα δεν αφορά μόνο τα θύματα, μόνο αυτούς τους νέους άνδρες, που δεν διαθέτουν μάλλον τα οικονομικά μέσα, για να ανταποκριθούν σε μια τέτοια δίκη. Αφορά όλους μας, αφορά όλη την κοινωνία και όλοι μαζί πρέπει να συμβάλουμε οικονομικά, αν υπάρξει ανάγκη».

[----->]

Σχετικά με τη βίαιη σίτιση του Κουφοντίνα

Η βίαιη σίτιση γίνεται μέσω ενός σωλήνα πού εισάγεται  , από τον Ρινοφάρυγγα στο στομάχι..

Θα έλεγε κανείς ,ότι είναι ένα βασανιστήριο για κάθε έναν πού το υφίσταται .

Δεν είναι απλά ένας ορός πού μπαίνει στο χέρι .

Πολύ συχνά φυλακισμένοι πού διεκδικούν τα  αιτήματα τους,  καταφεύγουν στην απεργία πείνας γιατί δεν αντέχουν σε σκληρές συνθήκες κράτησης και απομόνωσης.

Σύμφωνα με τον κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας

Το δικαίωμα στη ζωή είναι κορυφαίο ατομικό δικαίωμα και κανένας δεν μπορεί  να αντιτίθεται στη βούληση του ασθενούς.

Αν η πολιτεία έχει ένα πρόβλημα με την απεργία πείνας κρατουμένων ,δεν μπορεί να το λύσει μέσω Ιατρικών πράξεων ή να υποχρεώσει Γιατρούς να τούς σιτίσει βιαίως .

Οι γιατροί δεν παρεμβαίνουν κατασταλτικά και κυρίως με βία ,σε ανθρώπους που αρνούνται τις ιατρικές υπηρεσίες!

Αλλωστε, σύμφωνα με τη σχετική διακήρυξη των Παγκόσμιων Ιατρικών Συνεδρίων (Μάλτα 1991, και αναθεωρήσεις Ισπανία 1992 και Ν. Αφρική 2006 WMV), σαφέστατα η βίαια αναγκαστική σίτιση θεωρείται αδικαιολόγητη και αντιδεοντολογική.

[---->]

Κρίσιμες εξελίξεις: Αφαίρεση της «πεταλούδας» ζήτησε από τους γιατρούς ο Δημήτρης Κουφοντίνας

 Οπως πληροφορούμαστε, ο Δημήτρης Κουφοντίνας ζήτησε από τους γιατρούς της ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας να αφαιρέσουν τον φλεβοκαθετήρα («πεταλούδα»), που είχε τοποθετηθεί στο χέρι του, προκειμένου να παίρνει ορό ενυδάτωσης (αυστηρά, χωρίς κανένα πρόσθετο), λόγω αδυναμίας πρόσληψης νερού από το στόμα.

Οι γιατροί επικοινώνησαν με τη συνήγορό του και την οικογένειά του, ζητώντας τους να αναλάβουν την ευθύνη για τις περαιτέρω εξελίξεις.

Έκτοτε, στο νοσοκομείο επικρατεί μεγάλη ένταση.

Κρίσιμες εξελίξεις: Αφαίρεση της «πεταλούδας» ζήτησε από τους γιατρούς ο Δημήτρης Κουφοντίνας

Η ευθύνη είναι ολόκληρη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία, παραβιάζοντας ωμά το νόμο και κωφεύοντας στις εκκλήσεις που έχει δεχτεί από διάφορες κατευθύνσεις, από ανθρώπους που ούτε κατά διάνοια μπορεί να χαρακτηρίσει «συνοδοιπόρους της τρομοκρατίας» (τελευταίο όνομα σ’ αυτή την τεράστια λίστα ο Κώστας Γαβράς), επιμένει να οδηγεί τον απεργό πείνας στο θάνατο.

 

ΥΓ. Υπενθυμίζουμε την ανακοίνωση της ΟΕΝΓΕ:

 Αθήνα 15 Φεβρουαρίου 2021

 Α.Π: 11084

 Με αφορμή την επιδείνωση της υγείας του κρατούμενου απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα, η ΟΕΝΓΕ δηλώνει άλλη μια φορά πως πάγια και σταθερή θέση των νοσοκομειακών γιατρών σε όλες ανεξαίρετα τις περιπτώσεις απεργίας πείνας είναι:

 1.     Σύμφωνα και με την ισχύουσα νομοθεσία περί ιατρικής δεοντολογίας δεν νοείται ιατρική πράξη χωρίς την εκούσια συναίνεση του έχοντος ικανότητα καταλογισμού ασθενούς και παρά την θέλησή του.

2.     Ιδιαίτερα δε η αναγκαστική σίτιση θεωρείται βασανιστήριο σύμφωνα με αποφάσεις διεθνών ιατρικών συνεδρίων περί ιατρικής δεοντολογίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και του ΟΗΕ και της Διεθνούς Αμνηστίας


Λέμε , τώρα (ερωτήματα αφελούς)

 

Σε περιπτώσεις σοβαρών εγκλημάτων, και ειδικά παιδεραστίας, ΠΑΝΤΑ οι αρχές κατάσχουν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα τηλέφωνα των υπόπτων, για να ελεγχθούν οι δραστηριότητες και οι επαφές τους και να αποκαλυφθούν τυχόν συνένοχοι.

Έγινε τίποτα από αυτά, και γιατί;

Υπάρχουν ευθύνες γι αυτές τις καθόλου αθώες παραλείψεις και πως θα αποδοθούν;

Υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτό το σάπιο κράτος, ή πρέπει να τιναχτεί όλο στον αέρα;

[------>]