Pyatt (Πρέσβης ΗΠΑ): Τσίπρα δαγκωτό


Pyatt : Οι επενδυτές να έρθουν τώρα στην Ελλάδα, ΟΧΙ ΜΕΤΑ τις εκλογές



Αυτό ανέφερε ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Geoffrey Pyatt, μιλώντας στο 3ο διεθνές συνέδριο του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, καλώντας τους επενδυτές να εκμεταλλευτούν τη θετική δυναμική που έχει διαμορφωθεί μετά την έξοδο από τα μνημόνια.

Σύμφωνα με την πρώτη αντίδραση επενδυτικών κύκλων, η παρέμβαση Pyatt αποκτά μεγάλη βαρύτητα όταν μάλιστα το προεκλογικό θερμόμετρο έχει ανέβει κατακόρυφα.
Επί της ουσίας ο Pyatt παρενέβη υπέρ του Αλέξη Τσίπρα, αφού συστήνει στους επενδυτές να μην περιμένουν τις εκλογές, στις οποίες το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικά φαίνεται πολύ αδύναμο.


Επί εποχής Χότζα


Κάποτε, λέει, ένας φτωχός που ζούσε σε ένα μόλις δωμάτιο με την πολυμελή του οικογένειά, πήγε στον Χότζα και του ζήτησε ένα μεγαλύτερο σπίτι για να μπορέσουν λίγο να ανασάνουν.

– Αγαπητέ Χότζα, θέλουμε ένα πιο μεγάλο σπίτι, γιατί δεν μπορούμε να ζούμε εγώ, η γυναίκα μου και τα τόσα μας παιδιά όλοι μαζί σ΄ ένα δωμάτιο, είπε κλαίγοντας ο δύσμοιρος άνθρωπος.

Ο Νασρεντίν τον ρώτησε αν έχει ζώα στην αυλή του.

– Έχω, του απάντησε.
– Τότε απόψε βάλε και τις κότες μέσα στο σπίτι, τον συμβούλεψε ο Νασρεντίν.
Τις βάζει ο άνθρωπος και πάει το επόμενο πρωί στον Χότζα.
– Αγαπητέ Χότζα, είμαστε χειρότερα, σκάσαμε όλοι μαζί και με τα ζώα.
– Έχεις και άλλα ζώα; τον ρώτησε ο Νασρεντίν.
– Έχω, είπε ο άνθρωπος, ένα σκύλο και ένα γάτο.
– Απόψε βάλε και αυτά μέσα στο σπίτι, μαζί σας.

Τα βάζει ο καημένος και πάει ξανά το επόμενο πρωί κλαίγοντας απαρηγόρητος.

Ο Νασρεντίν τον ρωτάει και πάλι:
– Μήπως έχεις και κανέναν γάιδαρο στην αυλή;
– Ναι, του απαντά ο άνθρωπος.
– Απόψε βάλε και αυτόν και έλα αύριο.

Την επομένη πάει απαρηγόρητος. Τότε ο Νασρεντίν του λέει:
– Απόψε βγάλε το γάιδαρο έξω και έλα αύριο.

Την επομένη ο άνθρωπος πάει χαρούμενος και του λέει:
– Ευχαριστούμε Χότζα μου, είμαστε λίγο καλύτερα.

– Απόψε βγάλε λοιπόν και τις κότες, αύριο το σκύλο και μεθαύριο το γάτο.

Έτσι κάνει ο άνθρωπος και πάει χαζοχαρούμενος στον Χότζα και τον ευχαριστεί θερμά για τη βοήθειά του και του λέει:

– Να ‘σαι καλά Χότζα μου, τώρα ανασάναμε, σε ευχαριστούμε πολύ.

===============================================

Επειδή το γέλιο είναι πάντα αντισηπτικό και ζωογόνο, ίσως δε χρειαζόταν να προσθέσει κανείς τίποτα περισσότερο ως σχόλιο στις σημερινές κυβερνητικές ανακοινώσεις

Ωστόσο από σεβασμό στον φτωχό του μύθου θα κάνουμε ορισμένες επεξηγήσεις για τις εξαγγελίες του Χότζα μας

1. Είπε λοιπόν ο Πρωθυπουργός ότι υπάρχει ένα μεγάλο απόθεμα ρευστότητας 31 δισ στα δημόσια ταμεία, εκ των οποίων τα 16 δις είναι "μαξιλάρι" για τον ΕΜΣ και την πληρωμή του χρέους, ενώ τα 15 δις έχουν βγεί από τη σταύρωση των λαϊκών στρωμάτων στα μνημονιακά χρόνια

Τι αποφάσισε λοιπόν η κυβέρνηση να κάνει με αυτά τα 15 δις που έκλεψε με βία και εξαπάτηση, αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ/ΠΑΣΟΚ"

- Τα 3,6 δις θα τα ακουμπήσει απευθείας στο ΔΝΤ

- Τα 5,5 δις θα τα κρατήσει στην άκρη θα τα κρατήσει στην άκρη ως δεύτερο "μαξιλάρι" για το χρέος και την εξασφάλιση των στόχων των αιματηρών υπερπλεονασμάτων

-Από τα 6 δις που απομένουν θα "επιστρέψει" 1,1 δις το 2019 μέσα από τα "μέτρα ανακούφισης που ανήγγειλε ενώ τα 1,3 δις που θα επιστρέψει το 2020 η συντριπτική τους πλειοψηφία θα αφορά δωράκια στο κεφάλαιο, παράλληλα και με την ακόμη πιο γρήγορη μείωση του φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων από το 29% στο 25%

Συνολικά λοιπόν η κυβέρνηση λέει ότι θα "επιστρέψει" το πολύ 1.1 +0,4 δις (από εισφορά αλληλεγγύης για το 2020)= 1,5 δις από τα 15 δις κλεμμένων!

Πρέπει λοιπόν να ευχαριστήσουμε τον Χότζα μας ταπεινά και με ευγνωμοσύνη....

2. Είπε και κάτι άλλο σημαντικό ο Χότζας (και ο "μαρξιστής" Ευκλείδης)σήμερα: 

Μέχρι τώρα "επέστρεφαν" ένα μικρό μέρος στο τέλος της χρονιάς, κοντά στα Χριστούγεννα, με τη μορφή Κοινωνικού Μερίσματος, αλλά τώρα, λόγω εκλογών, θα μοιράσουν τις "παροχές" Πασχαλιάτικα. Ίσως τα βάλουν και στο φακελάκι της κάλπης.

3. Για να έχουμε ένα μέτρο της σοβαρότητας και του ύψους των "παροχών": Από τα πλεονάσματα της τριετίας 2016-2018 μαζεύτηκαν 13 δις και μοιράστηκαν με το Κοινωνικό Μέρισμα τα 2 δις. Ε, τ'ωρα από τα 15 δις, λένε, ότι θα μοιράσουν, το 1,5 δις περίπου...

Υποκλιθείτε όλοι πάλι στον Χότζα μας

[---->]

Αλλος για σανό ;


"...Είχε δεσμευτεί ότι θα πάρει 7, πήγε προχτές και δεσμεύτηκε ότι θα πάρει πάνω από 8 κι αυτά τα παραπανίσια κλεμμένα τα παρουσιάζει σαν… “επιστροφή-παροχή”!


Πως κρύβουν τα αίσχη τους


Όταν ο πηχτός αφρός από το εργοστάσιο εμπλουτισμού μεταλλευμάτων της Ολυμπιάδας έφτασε στο γεφυράκι του Μαυρόλακκα, κοντά στη θάλασσα, η Eldorado μπάζωσε με πέτρες εκείνο το σημείο για να κρύψει τα αίσχη της.
Αλλά οι αφροί συνεχίζουν να κατεβαίνουν. Τι θα κάνετε κύριοι, θα μπαζώσετε όλο το ρέμα;


Η εικόνα ίσως περιέχει: δέντρο, φυτό, ουρανός, γέφυρα, υπαίθριες δραστηριότητες, φύση και νερόΗ εικόνα ίσως περιέχει: δέντρο, φυτό, υπαίθριες δραστηριότητες, νερό και φύσηΗ εικόνα ίσως περιέχει: δέντρο, φυτό, υπαίθριες δραστηριότητες, φύση και νερό [---->] 

[---->]

Ψυχολογίες Συμμόρφωσης-Τα κέντρα «φιλοξενίας» μεταναστών ως χώροι άσκησης βιοπολιτικής εξουσίας


Μια κριτική παρουσίαση των ψυχολογικών πρακτικών που εγκαθιδρύονται και αναπαράγονται στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης(ΚΥΤ) μεταναστών.


«Ο ήρωας του Νταφόε [ο Ροβινσώνας], εξηγεί ο Ντελέζ, δεν εφευρίσκει τίποτα πάνω στο νησί, ό,τι χρησιμοποιεί το παίρνει έτοιμο από το πλοίο. Αντί να κατασκευάσει ολόκληρο τον κόσμο από το νησί και πάνω στο νερό, εκείνος επιλέγει να θεμελιώσει στο νησί την καθημερινή αστική ζωή χρησιμοποιώντας ένα απόθεμα κεφαλαίου. Ο Ροβινσώνας αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια να εξημερώσει το νησί, να μετατραπούν οι πόροι του σε πηγή κέρδους, και το πιο σημαντικό, να τιθασευτεί η κανιβαλική του συνείδηση μέσω μιας διαδικασίας αποικιοκρατικού επιπολιτισμού.»

Οι μετανάστες λοιπόν «ναυαγημένοι» από την ζωή αναγκάζονται να προσαράξουν επ’ αόριστον στην βαλτώδη πραγματικότητα του ΚΥΤ. Το «απόθεμα κεφαλαίου» που αναφέρεται στο παράδειγμα για τους ψυχολόγους δεν είναι άλλο από τις δυτικές θεωρίες, μεθόδους και διαγνωστικά κριτήρια, που εφαρμόζουν αβίαστα στους μετανάστες, καθώς τους αντιλαμβάνονται ως ένα οικουμενικό υποκείμενο πέρα από ταξικές και πολιτισμικές διαφορές. Μόνο που το ψυχολογικό κεφάλαιο των μεταναστών όλο και λιγοστεύει, καθώς εγκλωβίζονται σε ένα «τραυματικό παρόν», που μερικές φορές καταντά χειρότερο από το παρελθόν, γι’ αυτό και πολλές φορές καταφεύγουν στο να ζητούν εθελοντικά τον επαναπατρισμό τους.

Το βιβλίο των Αφροδίτη Καψάλη και Μιχάλη Μεντίνη, «Ψυχολογίες συμμόρφωσης. Σημειώσεις πάνω στον ψυχοπολιτικό έλεγχο του μεταναστευτικού», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις opositο επιχειρεί να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με τις ψ- πολιτικές που λαμβάνουν χώρα μέσα σε ένα Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ). Μετανάστες και εργαζόμενοι υφίστανται μια άνευ όρων και σε διαφορετικό επίπεδο προσπάθεια πειθάρχησης στην «εσωτερική ζωή» του ΚΥΤ, αυτή των στρατικοποιημένων συνθηκών κράτησης πίσω από συρματοπλέγματα.
[---->]