Φασιστικές επιθέσεις ,ακόμα και πριν την εκλογική νίκη του Μπολσονάρο


Φασιστικές επιθέσεις στα πανεπιστήμια της Βραζιλίας, ακόμα και πριν την εκλογική νίκη του Μπολσονάρο.

Τις δύο προηγούμενες μέρες η στρατιωτική αστυνομία εισέβαλε σε πάνω από 20 Πανεπιστήμια και προχώρησαν σε κατάσχεση υλικού για την ιστορία του φασισμού,διέκοψαν μαθήματα λόγω  του «ιδεολογικού περιεχομένου’ των μαθημάτων,κατέβασαν πανώ και αφίσες με αντιφασιστικό περιεχόμενο υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για προεκλογική προπαγάνδα

 Δεν διατίθεται αυτόματο εναλλακτικό κείμενο. 

Προς τι η φασαρία;


Η καμπάνια των τελευταίων ετών που θέλει να υποβαθμίσει την 28η Οκτωβρίου 1940 υπέρ της 12ης Οκτωβρίου 1944 είναι ιστορικά προβληματική και πολιτικά κάθε άλλο παρά αθώα,σε μια εποχή όπου καθετί το δημοκρατικά πατριωτικό και αντιιμπεριαλιστικό χτυπιέται και προωθείται ένας κοσμοπολίτικος αντιφασισμος.

Πρωτον,η 28η Οκτωβρίου αποτέλεσε την αρχή μιας μακροχρόνιας άμυνας του ελληνικού λαού - και ουσιαστικά καθόλου της αστικής τάξης του- κατά του ιταλογερμανικου φασισμού και του Άξονα.Χωρις τον πόλεμο του 40-41 και την αίσθηση ότι ο νικητής λαός " παραδόθηκε" στους ηττημένους φασίστες,δεν θα ξέσπαγε η εαμικη κοινωνική,εθνική και ταξική επανάσταση των ελληνικών λαϊκών τάξεων,δεν θα υπήρχε το πρώτο γράμμα Ζαχαριάδη και το ΚΚΕ θα έμενε μια σέχτα και όχι το μεγαλειώδες κόμμα που έγινε,ανεξάρτητα από κατοπινά τραγικά λάθη του.

Χωρις την 28η Οκτωβρίου,η Ελλάδα δεν θα ανέπτυσσε κανένα σπουδαίο αντιστασιακό κίνημα.Τον αυθόρμητο αντιφασισμο που ανέπτυξαν οι Έλληνες την 28η Οκτωβρίου,τον μετασχηματισαν σε μεγάλο εθνικοαπελευθερωτικό ,δημοκρατικό κίνημα και κίνημα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Απεναντιας,η 12η Οκτώβρη είναι μια ημερομηνία μεγάλων προσδοκιών του λαού που διαψεύσθηκαν και ματαιώθηκαν.Η Αθήνα απελευθερώθηκε από τον γερμανικό ναζισμό στις 12 Οκτώβρη 44 .Τρεις μήνες μετά ήταν υπό τον ζυγό του βρετανικού ιμπεριαλισμού,ενώ δύο μήνες μετά δεκάδες χιλιάδες Βρετανοί κατακτητές παταγαν την δήθεν ελευθερωμενη πόλη.

Επισης,αυτή η απελευθέρωση της 12 Οκτώβρη ήταν υποθηκευμένη ήδη από τον Λίβανο και την Καζέρτα και στρατιωτικοί ηγέτες της Αθήνας ήταν ο Σκόμπυ και ο Σπηλιωτόπουλος από την αρχή.

Το μόνο που αξίζει από την 12 Οκτώβρη είναι το χαμόγελο των απλών ανθρώπων στις φωτογραφίες και οι προσδοκίες που τραγικά ματαιώθηκαν.Με σημαντική ευθύνη και της τότε κομμουνιστικής Αριστεράς.

Γιατι λοιπόν αυτή η φασαρία; Μα γιατί η εξουσία του τώρα θέλει έναν ήπιο και ανευρο " αντιφασισμο" και μια ανάγνωση του που να μην πηγαίνει κόντρα στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.Ιδιως,δεν θέλει την ανάκληση ενός λαού που πολέμησε κατά του ξένου φασισμού ,υπονομεύοντας έτσι και τον δικό του,και που διεκδίκησε την εθνική του ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια.

Τι "παλιομοδίτικες" έννοιες.
 Ενω η για δύο μήνες ελεύθερη πόλη,με πρωθυπουργό τον Παπανδρέου,ανδρείκελο των Βρετανών ιμπεριαλιστών,πολύ μεγάλο κατόρθωμα ....

ΔΕΝ ΤΑ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΤΑ ΟΧΙ!



Νέα αθλιότητα της Δούρου, μετά από την κυνική δήλωση ότι οι εκατό νεκροί στο Μάτι ήταν "μια στραβή στη βάρδιά της". Με τους συγγενείς των νεκρών να έχουν καταθέσει μηνύσεις εναντίον της.

Αυτή τη φορά, σε μια απροκάλυπτη εκδήλωση απέχθειας προς τους αγώνες για εθνική ανεξαρτησία και ελευθερία, τάχθηκε υπέρ της κατάργησης του εορτασμού του ΟΧΙ και της αντικατάστασής του από τη μέρα της Απελευθέρωσης της Αθήνας.

Την ενοχλεί το αντιφασιστικό ΟΧΙ, όπως και κάθε ΟΧΙ προς τους όποιους ισχυρούς, την αμερικανόδουλη υπάλληλο των μνημονιακών πολιτικών.
Και με περισσό θράσος ζητάει να πάψουμε να τιμούμε εκείνους που πολέμησαν τον φασισμό στα βουνά της Πίνδου.

Για να γιορτάζουμε την "εθνική ενότητα" του Γεωργίου Παπανδρέου και την απόβαση των Βρετανών στην Ελλάδα. Για να γιορτάζουμε τη νέα κατοχή που μας υποχρέωσε σε Δεκέμβρη και Εμφύλιο.