Νίκος Χουντής: Με «ρήτρα μη αντιστροφής» μεταρρυθμίσεων και αυστηρή εποπτεία καταρρέει το αφήγημα για το τέλος των μνημονίων

                                                              ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ερώτηση Νίκου Χουντή (ΛΑΕ) σε Μοσκοβισί, εν όψει του Eurogroup της Σόφιας:

•     Με τη «ρήτρα μη αντιστροφής» μεταρρυθμίσεων και την αυστηρή εποπτεία καταρρέει το κυβερνητικό αφήγημα περί τέλους των Μνημονίων

•      Μηχανισμός επιβολής γερμανικής λιτότητας τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που συζητούν

Γραπτή ερώτηση προς τον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί, κατέθεσε σήμερα ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ), Νίκος Χουντής, με αφορμή τη συνεδρίαση του Eurogroup της Σόφιας, με θέμα συζήτησης την Ελλάδα.

Πιο συγκεκριμένα, στην αποψινή συνεδρίαση των Υπουργών Οικονομικών των χωρών της Ευρωζώνης, θα συζητηθεί η φύση του μηχανισμού ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, ο οποίος θα ενεργοποιείται σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν πετυχαίνει τους στόχους ανάπτυξης, καθώς επίσης και το μελλοντικό πλαίσιο επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας μετά τη λήξη του προγράμματος.

Ο ευρωβουλευτής της ΛΑΕ, στην ερώτησή του, καταγράφει τις διαφορετικές θέσεις που έχουν εκφράσει το ΔΝΤ, η Γερμανία και η Κομισιόν, όσον αφορά τον αυτόματο χαρακτήρα του μηχανισμού ελάφρυνσης χρέους και επισημαίνει ότι στη συζήτηση του Eurogroup θα τεθεί το θέμα της εισαγωγής «ρήτρας μη αντιστροφής» βασικών μεταρρυθμίσεων που έχουν εφαρμοστεί από τα τρία Μνημόνια.

Στη συνέχεια της ερώτησής του ο Νίκος Χουντής ζητά από την Κομισιόν να ενημερωθεί εάν έχει «υπάρξει συμφωνία για τα υπόλοιπα μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που αναφέρουν οι αποφάσεις του Eurogroup», όπως οι επεκτάσεις ομολόγων, η μείωση των επιτοκίων και η περίοδος χάριτος στην αποπληρωμή των δανείων.

Καταλήγοντας στην ερώτησή του, ο Έλληνας ευρωβουλευτής ρωτά την Επιτροπή «Ποιοι είναι οι τομείς της ελληνικής οικονομίας και διοίκησης που δεν έχουν ‘μεταρρυθμισθεί’ ακόμα επαρκώς και επομένως προκύπτει η ‘ανάγκη’ για νέες μεταρρυθμίσεις μετά τη λήξη του Μνημονίου» καθώς και «ποιες ‘μεταρρυθμίσεις’ και παρεμβάσεις θα ‘προστατεύει’ η ρήτρα μη αντιστροφής».

Ενα από τα 500

Νέα από την Παλαιστίνη

4 ώρες ·

O 12χρονος Abdel Rahman Nawfal, 12 ετών ακρωτηριάστηκε τελικά στο αριστερό του πόδι μετά από τον πυροβολισμό που δέχτηκε από ισραηλινό σκοπευτή , την περασμένη Τρίτη, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης για τη Μεγάλη Πορεία Επιστροφής. Ο Abdel Rahman Nawfal πυροβολήθηκε με σφαίρα ντουμ-ντουμ που εκρήγνυται μέσα στο σώμα. (https://www.facebook.com/neaapopalestini/photos/a.152384555112677.1073741828.152149308469535/608106076207187/?type=3)

Ο Nawfal δήλωσε στους δημοσιογράφους από το κρεβάτι του στη Ραμάλα ότι ονειρεύεται να γίνει γιατρός και θα ήθελε ακόμα να προσπαθήσει να επιτύχει το στόχο αυτό.

Ο Nawfal είναι ένα από τα τουλάχιστον 500 παιδιά της Γάζας που πυροβολήθηκαν από ισραηλινές δυνάμεις τον περασμένο μήνα. Η βίαιη αντίδραση του Ισραήλ στις διαμαρτυρίες στα σύνορα ως μέρος της Μεγάλης Πορείας Επιστροφής έχει προκαλέσει τη διεθνή καταδίκη. Πάνω από 1.700 άνθρωποι τραυματίστηκαν ως αποτέλεσμα των αληθινών πυρών, με αποτέλεσμα τραυματισμούς τέτοιας σοβαρότητας που οι γιατροί της Γάζας λένε ότι δεν είδαν ούτε στην "Επιχείρηση Προστατευτική Αιχμή" του Ισραήλ το 2014.
 
https://www.middleeastmonitor.com/20180424-12-year-old-pal…/

 

[--->]

Κάτι γίνεται.

Κάτι γίνεται. Από τη Google πήρα μηνύματα ότι παραβίασα τους κανόνες τους στο blog μου. Σήμερα μάλιστα το Facebook με προειδοποίησε ότι χρησιμοποίησα "καταχρηστικό υλικό" σε μία ανάρτηση μου .

Το έψαξα και βρήκα μια ανάρτηση μου σχετικά με τη δολοφονία ενός Παλαιστινίου ακαδημαϊκού στη Μαλαισία και μια αναφορά στη Μοσάντ. Φαίνεται ότι στην ανάρτηση στεναχώρησα τη Μοσάντ. Είναι ξεκάθαρο ότι η πολιτική σφαίρα έκφρασης των Άραβων στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης ελέγχεται όλο και περισσότερο από την ισραηλινή κυβέρνηση.

"Μια ανάρτηση σας περιέχει περιεχόμενο το οποίο παραβιάζει τους Όρους Χρήσης." Το μήνυμα αυτό αποτελεί προειδοποίηση, ενώ επιπρόσθετες παραβιάσεις θα οδηγήσουν στον τερματισμό του λογαριασμού σας, παρακαλούμε να διαβάσετε προσεκτικά τους Όρους μας και να μην δημοσιεύσετε καταχρηστικά υλικό στο μέλλον. Ευχαριστούμε για την κατανόηση και τη συνεργασία σας.Η ομάδα του Facebook ‘’

http://angryarab.blogspot.gr/2018/04/this-is-regular-feature-images-of-dumb.html

http://angryarab.blogspot.gr/2018/04/israeli-terrorism-soft-spot-of-western.html

Για την παιδοκτόνο Μαρία Φαρράρ

 Γιώργος Αλεξάτος

3 ώρες ·

Μπέρτολντ Μπρεχτ, "Για την παιδοκτόνο Μαρία Φαρράρ". Γραμμένο το

 1922.

Και τότε η παιδοκτονία θα έδωσε την ευκαιρία σε τόσες και τόσες να προβάλλουν την αφοσίωσή τους στα παιδιά τους και την επιτυχία τους

 ως μαμάδων. Και σε άλλους να ζητούν την κεφαλή της φόνισσας επί πίνακι. Όπως και τώρα, έτσι και τότε, κάμποσοι απ' αυτούς θα 'ταν και αριστεροί. 

Που γούσταραν τον Μπρεχτ όταν μιλούσε για εργατικά και επαναστάσεις,

 αλλά τα θολοκουλτουριάρικα με τις παιδοκτόνους δεν τα έκαναν κέφι.

Το ποίημα το θεωρώ αριστούργημα κι αξίζει να διαβαστεί:

Μαρία Φαρράρ, γεννηθείσα τον Απρίλιον,

ανήλικη, ορφανή, ραχιτική, όψεως κοινής,

λευκού έως τώρα ποινικού μητρώου,

εσκότωσε το παιδί της ως εξής:

Σ' ενα κατώϊ -λέει- σαν ήταν δυο μηνών,

να το ξεφορτωθεί προσπάθησε όπως όπως,

με δυο ενέσεις που της έκανε μια γριά.

Πόνεσε, λέει, πολύ -όμως χαμένος κόπος.

Αλλά εσείς, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

Πλήρωσε ωστόσο -λέει- ό,τι είχε συμφωνήσει.

Σφιχτόδενε με πάνες την κοιλιά της,

τσίπουρο έπινε με πιπέρι, αλλά το μόνο

που πέτυχε ήταν να γδαρθούν τα σωθικά της.

Το φούσκωμα φαινόταν πιά ξεκάθαρα,

κι αβάσταχτα πονούσε όταν σφουγγάριζε.

Ψήλωσε, ωστόσο -λέει. Και προσεύχονταν

στην Παναγιά και τάματα της χάριζε.

Όμως εσείς, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

Μα οι προσευχές της πήγαιναν του κάκου.

Πολλά ζητούσε, ως φαίνεται. Κι ολοένα

στον όρθρο ζαλιζόταν, κρύος την έλουζε ιδρώτας

καθώς γονατιστή παρακαλούσε την Παρθένα.

Αλλά κατάφερε να μην την πάρουν είδηση

ωσότου ζύγωσε η ώρα να γεννήσει,

γιατί κανείς ποτέ δεν φανταζότανε

πως μια τόσο άχαρη κοπέλα είχε αμαρτήσει.

Κι εσείς, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

Τη μέρα κείνη -λέει- τη χαραυγή,

καθώς, σκουπίζοντας τις σκάλες, είχε σκύψει,

άγρια νύχια της ξέσκισαν την κοιλιά.

Ωστόσο μπόρεσε τους πόνους της να κρύψει.

Ολημερίς σουρνόταν τη μπουγάδα απλώνοντας

κι έσπαζε το κεφάλι της ώσπου να νιώσει

πως έφτανε της γέννας της η ώρα. Κι έτρεμε

η καρδιά της σαν, αργά, τράβηξε να ξαπλώσει.

Αλλά εσείς, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

Μα την ξαναφώναξαν πριν να καλογείρει:

χιόνι είχε κι έπρεπε αυτή να το σκουπίσει.

Και σκούπιζε ως τις έντεκα. Μια ατελείωτη ήταν μέρα.

Τη νύχτα μόνο μπόρεσε ήσυχα να γεννήσει.

Και γέννησε -όπως λέει- ένα αγόρι.

Όμοιο ήταν μ όλα τ' άλλα αγόρια.

Μόνο αυτή δεν ήταν σαν τις άλλες μάνες.

Αλλά για τούτο δεν της πρέπει κατηγόρια.

Κι εσείς, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

Αφήστε τη, λοιπόν, ν’ αποτελειώσει

την ιστορία για κείνο το παιδί

(λέει πως δεν θέλει τίποτα να κρύψει),

κι έτσι θα δούμε τι είμ' εγώ και τι είσαι συ.

Λέει πως μόλις πήγε στο κρεβάτι,

αναγούλες την πιάσανε και ρίγη.

Μονάχη, αλαφιασμένη τι θα γίνει,

με κόπο τις φωνές της κρυφοπνίγει.

Όμως εσείς, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

Μ' όσες της απόμειναν δυνάμεις

-η κάμαρά της ήταν κιόλας παγωμένη-

σύρθηκε ώς τον απόπατο (μα πότε,

δε θυμάται πια) κι εκεί παρατημένη,

γέννησε τα χαράματα. Κι ήτανε λέει,

ολότελα χαμένη κι ένιωθε πια να κοκαλώνει,

μόλις μπορούσε να κρατήσει το παιδί της,

γιατί μες στη σοφίτα τρύπωνε το χιόνι.

Κι εσείς, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

Και τότε, πριν στην κάμαρα γυρίσει

-μόνο τότε- να κλαίει αρχινάει το παιδί.

Κι εκείνη φρένιασε τόσο, καθώς λέει,

που με τις δύο γροθιές της, σαν τυφλή,

το χτύπαε και το χτύπαε μέχρι να βουβαθεί.

Και τότε, πήρε το πεθαμένο της μωρό

μες στο κρεβάτι ώσπου να ξημερώσει,

και το πρωί το 'κρυψε μες στο πλυσταριό.

Αλλά εσείς, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

Μαρία Φαρράρ, γεννημένη έναν Απρίλη,

στου Μάισσεν πέθανε τη φυλακή,

κοριτσομάνα, καταδικασμένη,

του κάθε ανθρώπου τις αδυναμίες ιστορεί.

Σεις που γεννάτε σε κρεβάτια πεντακάθαρα

και «ευλογημένος» λέτε της κοιλιάς σας ο καρπός

μη ρίχτε στους αδύναμους τ' ανάθεμα.

Βαρύ ήτανε το κρίμα της, μα ο πόνος της πικρός.

Γι' αυτό, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,

γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνια.

[--->]