Αντί να απολογηθεί απειλεί με μήνυση

 

Σοβαρά εκτεθειμένος είναι ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου, εξαιτίας δημοσιεύματος του περιοδικού HOTDOC σύμφωνα με το οποίο υπάρχουν μεγάλες ανακρίβειες στο πόθεν έσχες του. Ο υπουργός μιλάει για αθλιότητες και απειλεί με προσφυγή στη δικαιοσύνη.

 

Τι αναφέρει το Hot Doc:

 

Σε μία σοβαρή αποκάλυψη για τον υπουργό Δικαιοσύνης και πρώην αεροπαγίτη Χαράλαμπο Αθανασίου προχωρά το HOT DOC, ύστερα από καταγγελία που έφτασε στην κατοχή του ερευνητικής ομάδας του περιοδικού, για ψευδή δήλωση πόθεν έσχες του υπουργού. Η ίδια καταγγελία έφτασε το 2008 στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά παραπέμφθηκε στα …συρτάρια… και έκλεισε δίχως έλεγχο.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης όπως προκύπτει από την έρευνα, έχει αποκρύψει από το πόθεν έσχες του, 282 τ.μ. διαμερίσματος, δηλώνοντας μόλις 350 τ.μ. Έχει οικοδομήσει την πυλωτή του σπιτιού του και μάλιστα την εποχή που δίκαζε πολίτες για πολεοδομικές παραβάσεις, ενώ στο όνομα των παιδιών του εμφανίζονται ακίνητα και περιουσιακά στοιχεία, εποχή που δεν είχαν εισοδήματα αφού ήταν …φοιτητές. Το σημαντικότερο είναι ότι οι καταγγελίες που έγιναν το 2008 και διαβιβάστηκαν στον Άρειο Πάγο, αρχειοθετήθηκαν παρανόμως.

Ο Χαράλαμπος Αθανασίου έχει ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο έργο, κατά τη θητεία του στο υπουργείο Δικαιοσύνης με πλήθος τροπολογιών που έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στον κύκλο των δικαστικών και πολιτικών, καθώς αυτές οι τροπολογίες φαίνεται να εξυπηρετούν σε πολλές εκ των περιπτώσεων τους εγκληματίες με τα «λευκά κολάρα»…

Ο κ. Αθανασίου είναι ο υπουργός, ο οποίος δεν διαβίβασε στη Βουλή τη δικογραφία που περιέγραφε χρηματισμό του υπουργού Γιάννη Μιχελάκη, την κράτησε επί μήνες στο συρτάρι του και την επέστρεψε στον Άρειο Πάγο, δήθεν για νομικό έλεγχο, όταν την υπόθεση αποκάλυψε το HOT DOC.

Αυτή την φορά όμως η κριτική στο πρόσωπο του κ. Αθανασίου ξεπερνά την αμφιλεγόμενη πολιτικονομοθετική του δραστηριότητα. Αξίζει να σημειωθεί, ότι δικαστικοί τον καταγγέλλουν για παρεμβατισμό τόσο όσο όταν ήταν δικαστικός, όσο και ως πολιτικός.

Αναλυτικότερα στο HOT DOC 

 

[--->] 

10 αλήθειες και 7 ντοκουμέντα για τη ΔΕΗ

Το ThePressProejct δημοσιεύει 10 απαντήσεις στο non-paper της Νέας Δημοκρατίας και 7 ντοκουμέντα από τους κακοπληρωτές της ΔΕΗ (ναι είναι και η ΝΔ ανάμεσά τους).

Αυτές τις ημέρες κυκλοφορούν διάφορα non-paper και «δημοσιογραφικά» κείμενα που σχετίζονται με «αλήθειες και ψέματα» σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Είπαμε να συνεισφέρουμε στον δημόσιο διάλογο και εμείς με τη σειρά μας με κάποιες παρατηρήσεις.

Ας δούμε μερικά από τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα που παρουσιάζονται στον Τύπο:

1. Η ΔΕΗ χρωστάει πολλά

Ναι, αλλά η ΔΕΗ είναι κερδοφόρα. Το 2013 ο κύκλος εργασιών της ανήλθε στα 6 δισεκατομμύρια ευρώ και για την ίδια περίοδο τα κέρδη της ήταν 987 εκατομμύρια ευρώ. Άλλωστε δεν υπάρχει επιχείρηση στην ελεύθερη αγορά που δεν έχει συνάψει δάνεια προκειμένου να επεκταθεί ή να λύσει προβλήματα ρευστότητας. Η ύπαρξη δηλαδή δανεισμού δεν σημαίνει αυτόματα προβληματική λειτουργία.

Ωστόσο αν θεωρήσουμε ότι όντως η ΔΕΗ έχει πρόβλημα αξίζει να σημειώσουμε ποιος τα δημιουργεί; Ο μεγαλύτερος οφειλέτης της ΔΕΗ είναι φυσικά το κράτος, το οποίο σύμφωνα με αυτά που ακούστηκαν αυτές τις ημέρες στη βουλή χρωστάει περί τα 170 εκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι όμως μόνο το κράτος που δημιουργεί τα προβλήματα. Την Πέμπτη το πρωί ο Νικήτας Κακλαμάνης ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό να λάβει μέχρι αύριο την λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα το απόσπασμα της δήλωσής του ήταν: «...θα ήθελα μέχρι την Παρασκευή που θα γίνει η ψηφοφορία επί της αρχής, να φέρετε στην Επιτροπή μας τον κατάλογο των μεγαλοφειλετών της ΔΕΗ. Πέραν του Δημοσίου με τα εκατόν εβδομήντα εκατομμύρια, όπως ανέφερε στην ομιλία της η κυρία Φούντα. Ποιοί είναι οι μεγαλοφειλέτες της ΔΕΗ; Και μην μου προτάξετε τα Προσωπικά Δεδομένα, διότι η ερώτησή μου δεν αφορά φυσικά πρόσωπα. Δεν υπάρχουν μόνο φυσικά πρόσωπα, υπάρχουν Ανώνυμες Εταιρείες, κανάλια, εφημερίδες κλπ. Θέλω λοιπόν τον κατάλογο των μεγαλοφειλετών της ΔΕΗ την Παρασκευή και να διανεμηθεί σε όλα τα μέλη της Επιτροπής.»

Μέχρι λοιπόν ο κύριος Ταγαράς να βρει την επίμαχη λίστα και μια που αναφέρθηκαν κανάλια, εφημερίδες κ.λπ. δημοσιεύουμε παρακάτω αποσπάσματα από παλαιότερους λογαριασμούς της ΔΕΗ με ενδιαφέροντα στοιχεία ως προς τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Σημειώνουμε δε ότι όπως αποκάλυψε πριν από μερικούς μήνες ο Κώστας Βαξεβάνης στο περιοδικό Hot Doc η ΝΔ χρωστούσε πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ στη ΔΕΗ.

ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΑΣ Νο1.: Ανεξόφλητο ποσό άνω του μισού εκατομμυρίου - Δεν κόπηκε το ρεύμα



ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΑΣ Νο2.: Ανεξόφλητο ποσό άλλο μισό εκατομμύριο - Δεν κόπηκε το ρεύμα



Θεόδωρος Αγγελόπουλος: Ανεξόφλητο ποσό 14.542,99€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα



ΔΟΛ: Ανεξόφλητο ποσό 53.735,53€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, κάτι δεν πάει καλά με το ΕΕΤΗΔΕ



ΣΚΑΪ: Ανεξόφλητο ποσό 51.790,00€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, πλήρωσε το ΕΕΤΗΔΕ μετά την αποκάλυψη του TPP



ΠΗΓΑΣΟΣ: Ανεξόφλητο ποσό 28.538,00€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, Επίσης ερωτηματικά για το ΕΕΤΗΔΕ



Φυσικά σε όλους αυτούς η ΔΕΗ δεν έκοψε το ρεύμα, κάτι που έκανε με μεγάλη ευκολία σε δεκάδες χιλιάδες άπορους συμπολίτες μας. Ας μην επικαλούνται λοιπόν (ψευδώς) την κακή κατάσταση της ΔΕΗ αυτοί που την κατάκλεψαν όλα αυτά τα χρόνια.

2. Το κρατικό μονοπώλιο είναι «ελληνική πρωτοτυπία»

Το επιχείρημα της κυβέρνησης όπως διαφαίνεται από το non-paper και κάποιους «εύπιστους» δημοσιογράφους είναι ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης δεν υπάρχει μονοπώλιο στην ενέργεια. Αυτό είναι αλήθεια.

Αυτό που όμως δεν αναφέρεται είναι ότι λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφίας της χώρας καμία ιδιωτική εταιρία δεν είχε ιδιαίτερη όρεξη να έρθει στην Ελλάδα και να στήσει εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα επίγειο και υποθαλάσσιο δίκτυο διανομής προκειμένου να φέρει ηλεκτρικό σε χωριά με 11 κατοίκους. Υπάρχει δηλαδή λόγος που μέχρι να φτάσουμε στην κρίση και να αρχίσουμε το ξεπούλημα δεν είχε εμφανιστεί κανένας υποψήφιος ανταγωνιστής

3. Η ιδιωτικοποίηση θα είναι προς όφελος του πολίτη

Το επιχείρημα της κυβέρνησης εδώ είναι ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα φέρει ανταγωνισμό που θα οδηγήσει αυτόματα στην μείωση των τιμολογίων. Αυτό είναι ένα μεγάλο και άχαρο ψέμα.

Η αλήθεια είναι ότι πουθενά στην Ευρώπη (την οποία επικαλούνται όποτε τους συμφέρει) το κόστος του ρεύματος για τον πολίτη δεν μειώθηκε εξαιτίας του ανταγωνισμού. Για την ακρίβεια στη Γερμανία η αύξηση των τιμολογίων είναι της τάξης του 21% τα δύο τελευταία χρόνια, στη Βουλγαρία 40%, στη Βρετανία 31%, στην Γαλλία 22%, ακόμα και στη Φιλναδία που όλα λειτουργούν σωστά η αύξηση είναι της τάξης του 16%.

Ακόμα όμως και αν υποθέσουμε ότι η ελεύθερη αγορά αποφασίσει για κάποιο αδιανόητο λόγο να λειτουργήσει στην Ελλάδα για πρώτη φορά από τον μεσοπόλεμο η οικονομική πραγματικότητα αυτοκαταργεί το συγκεκριμένο επιχείρημα εφόσον το νομοσχέδιο προβλέπει ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα πάρει αναλογικά τα βάρη των κόκκινων λογαριασμών και θα έχει επιπλέον την υποχρέωση να επενδύσει. Από που θα αντλήσει τα κεφάλαια σε μια χώρα στην οποία εκδίδονται κάθε ημέρα 1000 εντολές διακοπής ρεύματος;

Τέλος η κυβέρνηση στο non-paper αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια η ΔΕΗ έχει αυξήσει τα τιμολόγιά της μέχρι και 40% σε συγκεκριμένες κατηγορίες. Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ παρόλο που είναι ιδιωτικοποιημένη κατά 49% δεν αποφασίζει μόνη της για τις αυξήσεις των τιμολογίων. Είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις που την κατηγορούν τώρα τον άτιμο κρατισμό που επέβαλλαν τις δυσβάσταχτες αυξήσεις.

4. Οι εργαζόμενοι είναι εξασφαλισμένοι

Ανάμεσα στα πιο ευφάνταστα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι το νομοσχέδιο εξασφαλίζει τους εργαζόμενους. Η αλήθεια είναι ότι τους εξασφαλίζει για λίγα χρόνια, αλλά γνωρίζοντας τη μοίρα των 300.000 περίπου δημοσίων υπαλλήλων που είδαν τις ζωές τους να διαλύονται από την αρχή της κρίσης δεν μπορεί μια πενταετία να θεωρείται εξασφάλιση.

5. Δεν έχει καμία σχέση το σκάνδαλο της Energa και της Hellas Power με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Υπάρχει έντονη προσπάθεια από τα «συνεργαζόμενα ΜΜΕ» να ξεκαθαριστεί ότι το σκάνδαλο με την προηγούμενη προσπάθεια εναρμόνισης της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οδηγία περί μονοπωλίων δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την «Μικρή ΔΕΗ». Η κυβέρνηση δεν θέλει να παραδεχτεί ότι τα θαλάσσωσε την προηγούμενη φορά χάνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και ως αποτέλεσμα της δικής της ανικανότητας να δημιουργήσει τους μηχανισμούς ελέγχου λειτουργίας των ιδιωτικών παρόχων ενέργειας σήμερα οι δανειστές μας πιέζουν να δώσουμε μπιρ παρά και τα ασημικά.

6. Το κράτος θα συνεχίσει να ασκεί κοινωνική πολιτική

Είναι αλήθεια ότι τυπικά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας είναι αυτή που καθορίζει τις υποχρεώσεις για την παροχή ενέργειας. Το πρόβλημα είναι ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει να ασκεί την κοινωνική πολιτική που ασκούσε μέχρι σήμερα, με τις χιλιάδες οικογένειες που ζουν χωρίς ρεύμα (ας μην ξεχνάμε και τους θανάτους από μαγκάλια) τότε καλύτερα να λείπει το βύσσινο. Η παρουσία ενός ιδιώτη στην αγορά δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα βελτιώσει την κατάσταση.

7. Ο νέος ιδιοκτήτης θα κάνει σοβαρές επενδύσεις

Πρόκειται για αντιφατικό επιχείρημα. Από την μία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η αγορά δεν θα μπορούσε να αυτορυθμιστεί επειδή το κόστος δημιουργίας δικτύων και εργοστασίων παραγωγής ενέργειας θα ήταν απαγορευτικό και λίγες παραγράφους παρακάτω στο non-paper γράφει ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα επενδύσει εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να γίνει ανταγωνιστικότερος. Κάποιο από τα δύο δεν μπορεί να ισχύει.

8. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αυτή είναι η απόφαση των δανειστών

Καταρχάς η Τρόικα είχε δεχτεί την προηγούμενη φορά την παραχώρηση των δικτύων σε δύο ιδιωτικές εταιρίες και το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Η αλήθεια μάλιστα είναι ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ο ρόλος των κρατικών παρόχων ενέργειας έχει αμφισβητηθεί επίσης από την Ε.Ε. Για παράδειγμα η Γερμανία μέσω της κρατικής επιχείρησης ηλεκτρισμού παρέχει ειδικές εκπτώσεις στους βιομηχάνους και βρίσκεται υπό έλεγχο για μονοπωλιακές πρακτικές. Σε κάθε περίπτωση το σπάσιμο του μονοπωλίου δεν είναι υποχρεωτικό να έρθει μέσω του ξεπουλήματος.

9. Έτσι και αλλιώς το 70% της ΔΕΗ παραμένει κρατικό

Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ θα είναι για πολύ λίγο ακόμα δημόσια. Εκτός του ότι ήδη το 49% της είναι μετοχοποιημένο στο χρηματιστήριο ένα 17% επιπλέον έχει μεταφερθεί στο ΤΑΙΠΕΔ προς «αξιοποίηση», συμπεριλαμβανομένου σε αυτό και το management, δηλαδή τον έλεγχο της εταιρίας. Ακόμα κι έτσι όμως στο δίκτυο της ΔΕΗ αυτή τη στιγμή είναι συνδεμένες μονάδες παραγωγής ρεύματος ιδιωτών που ξεπερνάνε το 40% της συνολικής παραγωγής. Και μη βιαστείτε να χαρείτε, οι παραγωγικές αυτές μονάδες των ιδιωτών χρηματοδοτούνται από το κράτος με εκατοντάδες εκατομμύρια (πρόσφατα μέσω του Fast Track δώθηκαν άλλα 100 εκατομμύρια ευρώ επιδότησης με μοναδική υποχρέωση την απασχόληση έξι (6) ανθρώπων).

10. Μπορούμε να ζήσουμε και με λάμπες

Το σύμπαν και η βλακεία του Ταμήλου είναι απεριόριστα μεγέθη.

ΔΕΗ

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

[--->]

ΔΕΗ: Οι Πινόκιο και οι μπαρμπάδες τους…

του Νίκου Μπογιόπουλου

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ αφήσει χωρίς ρεύμα τους πολίτες, είναι αυτοί που έχουν δώσει εντολή στη ΔΕΗ νακόβει το ρεύμα σε 1.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις κάθε μέρα.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ δυσκολέψει τη ζωή των Ελλήνων, είναι αυτοί που έχουν δώσει εντολή στην ΔΕΗ να εισπράττει χαράτσια. Είναι αυτοί που οδηγούν ανθρώπους στα μαγκάλια εν έτη 2014.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ προκαλέσει οικονομική ζημιά στα μαγαζιά, είναι αυτοί που με την πολιτική τους έχουν ρημάξει την αγορά και τα μαγαζιά, οδηγώντας 600.000 επαγγελματίες στο «λουκέτο».

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ πλήξει την «πρόοδο» που θα τη φέρουν – όπως είπε χτες ο πρωθυπουργός - οι ιδιωτικοποιήσεις και οι αποκρατικοποιήσεις, είναι αυτοί που ξεπούλησαν από τον ΟΤΕ μέχρι την ΑΓΕΤ, από τις τράπεζες μέχρι τους δρόμους και από τα λιμάνια μέχρι τα αεροδρόμια, αλλά οι ιδιωτικοποιήσεις τους δεν έφεραν «πρόοδο», έφεραν τη χρεωκοπία.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» υπέρ των ιδιωτικών υπαλλήλων και ξαναθυμήθηκαν τα «ρετιρέ» του δημόσιου τομέα, είναι αυτοί που τα έχουν τάτσι μήτσι κότσι με τα «ρετιρέ» και είναι οι ίδιοι που με την πολιτική τους έχουν ρημάξει 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στέλνοντάς τους στην ανεργία.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» υπέρ των ιδιωτικών υπαλλήλων και καλούν τους ιδιωτικούς υπάλληλους να στραφούν εναντίον των υπαλλήλων της ΔΕΗ, είναι εκείνοι που έριξαν τους 30χρονους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στο μισθό των 500 ευρώ και τους 20χρονους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στον μισθό των 300 ευρώ.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ προκαλέσει «σαμποτάζ» (!) στην οικονομία, είναι οι ίδιοι που έχουν τινάξει στον αέρα το 40% του ΑΕΠ της χώρας σε μια τριετία! Τέτοιο «σαμποτάζ» είχε να ζήσει η Ελλάδα από την περίοδο της Κατοχής και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ πλήξει τον τουρισμό, είναι αυτοί που απαγορεύουν με την πολιτική τους το δικαίωμα έστω για λίγες μέρες διακοπών σε 9 από τους 10 Έλληνες και τροφοδοτούν τις πολυεθνικές του κλάδου με εργαζόμενους των 300 ευρώ μέσω δουλεμπορικών που έχουν έδρα τη Βουλγαρία!

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» μήπως η απεργία στη ΔΕΗ στερήσει την πρόσβαση των πολιτών στο αγαθό του ρεύματος, είναι αυτοί που – σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών – έχουν οδηγήσει πάνω από το 60% του πληθυσμού σε κατάσταση «ενεργειακής φτώχειας», φέρνοντας τα νοικοκυριά στην απόγνωση να δαπανούν περισσότερο από το 10% του ετήσιου οικογενειακού εισοδήματός τους για τις δαπάνες των ενεργειακών αναγκών τους, πράγμα αδύνατο.

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» για την κοινωνία που «βάλλεται» από την απεργία στη ΔΕΗ, είναι αυτοί που μέσω του «κοινωνικού αυτοματισμού», του «διαίρει και βασίλευε», με το κομμάτιασμα της κοινωνίας, τη διαπόμπευση κάθε κοινωνικού στρώματος που αντιστέκεται, με το ξεμονάχιασμα κάθε κοινωνικής ομάδας, προωθούν τον εξανδραποδισμό όλου, τελικά, του λαού. Χρόνια τώρα βάζουν τον έναν να «φάει» τον άλλον, ο ιδιωτικός υπάλληλος τον δημόσιο υπάλληλο, ο φορτηγατζής τον αγρότη, ο αγρότης τον λιμενεργάτη, ο εργάτης τον συμβασιούχο, για να μπορούν οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι εργολάβοι να μας «φάνε» ευκολότερα και όλους μαζί!

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» ότι οι απεργίες θα διαταράξουν τον «κοινωνικό ιστό» είναι αυτοί που προκαλούν τις απεργίες. Να σταματήσουν το ξεπούλημα για να μην γίνει απεργία. Η απεργία είναι όπλο όλου του λαού απέναντι στην πολιτική που τον «σκοτώνει». Αν καταθέσει αυτό το όπλο, αν δεν το στηρίξει, αν το καταθέσει, αν το παραδώσει, τότε θα πάει «άκλαυτος».

Η αποτροπή του ξεπουλήματος της ΔΕΗ δεν είναι υπόθεση των εργαζόμενων σε αυτήν. Είναι – θα έπρεπε να είναι – υπόθεση όλης της κοινωνίας. Πρώτον, διότι η ΔΕΗ και το δικαίωμα στο αγαθό της ενέργειας δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ιδιοκτησία και τσιφλίκι κανενός ολιγάρχη, όπως θέλει η ΕΕ και τα κόμματά της. Δεύτερο, γιατί το ψεύδος ότι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ θα φέρει «ανάπτυξη» και «φτηνό ρεύμα» (!) στον πολίτη είναι από εκείνα τα ψεύδη που ούτε ο Πινόκιο δεν θα καταδεχόταν να ξεστομίσει. Υπενθυμίζουμε:

• Από τους  Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά, όταν πια η ΔΕΗ δούλευε υπό το καθεστώς της ιδιωτικοποίησης του 49% των μετοχών της, οι αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος ξεπέρασαν μέσα στην τριετία το 25%.
• Η ήδη μετοχοποιημένη και ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ έχει επιβάλλει περίπου 15 ανατιμήσεις (!) στα τιμολόγια της από το 2008 και μετά που έχουν οδηγήσει σε αύξηση των τιμών κατά 44%.
• Στο Βερολίνο και το Αμβούργο οι κάτοικοι έχουν ξεσηκωθεί από τις αυξήσεις 21% της τιμής του ρεύματος μέσα σε δυο χρόνια και ζητούν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ενάντια στην ιδιωτικοποίησή του ρεύματος.
• Στη Βουλγαρία πέρσι η κυβέρνηση Μπορίσοφ ανατράπηκε με λαικό αίτημα την εθνικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, η ιδιωτικοποίηση της οποίας είχε ως αποτέλεσμα αύξηση της τιμής του ρεύματος κατά 140%.
• Η ιδιωτικοποίηση στη Βρετανία οδήγησε 3,5 εκατομμύρια νοικοκυριά σε «ενεργειακή φτώχεια», οι εταιρείες (σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα) κέρδισαν μεταξύ 9 – 11 δισ. ευρώ αλλά οι καταναλωτές έχασαν περί τα 5 δισ. ευρώ, η τιμή του ρεύματος αυξήθηκε από το 1997 έως το 2008 κατά 68% και συνεχίζει να αυξάνεται 8% ετησίως κατά μέσο όρο, και γι’ αυτό, «τελικά, μετά από 20 χρόνια ιδιωτικοποίησης, η «Ofgem» (η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας της Βρετανίας), που ήταν ανέκαθεν ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής της ιδιωτικοποίησης «αναγνώρισε πέρυσι κι επισήμως πως το μοντέλο της ιδιωτικοποιημένης αγοράς ενέργειας δεν δουλεύει…»(carnagio.wordpress.com/2012/11/)

Και κάτι ακόμα:

Οι κυβερνώντες, αυτοί που «αγωνιούν» για τη ΔΕΗ, λένε ότι «η ΔΕΗ δεν ανήκει στους απεργούς».Σωστά. Αλλά όπως λέει και ο φίλος Νίκος Σίμος, αυτοί οι κύριοι – οι κυβερνώντες – πότε θα μας φέρουν τα συμβόλαια που διαθέτει η κυβέρνηση για να δούμε: Πότε την αγόρασαν ή πότε την πήραν κληρονομιά απ’ τους μπαρμπάδες τους, για να μπορούν σήμερα να την ξεπουλάνε...

Υστερόγραφο:

Από ανθρώπους που νοιάζονται, λάβαμε το παρακάτω μήνυμα που αφορά στο «ΠΡΟΤΥΠΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΗΠΙΟΤΡΟΦΕΙΟ-ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ-ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ» που εδρεύει στην Καλλιθέα. Σας το παρουσιάζουμε:

Το Ίδρυμα ιδρύθηκε το 1912 για να φιλοξενεί τα παιδιά των θυμάτων του πολέμου. Είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Σήμερα, φιλοξενεί αγόρια και κορίτσια  δύο έως πεντέμισι χρόνων από όλη την Ελλάδα με σκοπό, όχι μόνον την κάλυψη των βιοτικών τους αναγκών, αλλά και τη διαπαιδαγώγησή τους και τη στήριξη των οικογενειών τους (εφόσον αυτές υπάρχουν…).

Τα παιδιά – τα περισσότερα – είναι στο Ίδρυμα με εντολή εισαγγελέα (κακοποιημένα παιδιά, παιδιά με γονείς ναρκομανείς, ορφανά κλπ). Υπάρχουν, όμως, και παιδιά που οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν έντονα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Πρόκειται για «τα παιδιά της κρίσης»… Υπάρχει το τμήμα Κλειστής Προστασίας (με παιδιά που ζουν μέσα στο Ίδρυμα) και παιδιά Ανοικτής Προστασίας (που πηγαίνουν το πρωΐ στις 7πμ και φεύγουν το βράδυ στις 8μμ). Το Ίδρυμα και στις δύο περιπτώσεις παρέχει τα πάντα. Αρκετά από τα παιδάκια της Κλειστής Προστασίας, των οποίων η επανένταξη στο φυσικό οικογενειακό περιβάλλον δεν είναι εφικτή, προωθούνται σε Εθελόντριες Οικογένειες. Αυτήν τη στιγμή, φιλοξενούνται στο Ίδρυμα 80 παιδιά. Τα χρόνια των μνημονίων, έχει μειωθεί – όπως σε όλα τα επιχορηγούμενα  ιδρύματα – η επιχορήγηση στο 30%. Οι άνθρωποι του Ιδρύματος ζουν από τις χορηγίες και την ελεημοσύνη. Ακόμη και οι στέγες στάζουν.

Το Ίδρυμα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε μισθοδοσίες, σε προμηθευτές, σε ασφαλιστικούς οργανισμούς, σε φόρους και τέλη που το έχουν γονατίσει. Και τώρα έρχεται και η ΔΕΗ, αυτή ου η κυβέρνηση θέλει να την ιδιωτικοποιήσει πλήρως για να «εξυπηρετεί» τον καταναλωτή… καλύτερα, η οποία απειλεί να κόψει στο Ίδρυμα και το ρεύμα! Ακούει κανείς;

*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

 [---->]

Ο φασισμός του Μπουτάρη δεν εκπροσωπεί τον Μπουτάρη

3 July 2014 - 9:00 am

Το απόγευμα της Τρίτης ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Νίκος Μαραντζίδης είχε, στην περιοχή της Καμάρας, έναν έντονο, ας πούμε πολιτικό, διαπληκτισμό με τρία άγνωστα πρόσωπα και κουβέντα στην κουβέντα δέχτηκε, από αυτά τα τρία άγνωστα πρόσωπα, επίθεση με γροθιές με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις του.

O Μαραντζίδης έχει πει πολλά και διάφορα για την Αριστερά, έχει διαπράξει το φοβερό λάθος της ανάσυρσης της θεωρίας των δύο άκρων, που οδήγησε, σε ένα βαθμό, στην πολιτική νομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής, αποτελεί έναν… οργανικό διανοούμενο των από τα πάνω, έχει ποδοπατήσει σε βαθμό αηδίας το όποιο αριστερό παρελθόν του, αλλά δεν έχει πειράξει άνθρωπο στη ζωή του, οπότε αυτοί που τον χτύπησαν είναι επικίνδυνοι άνθρωποι, κυρίως, γιατί πιστεύουν ότι το κεφάλι το έχουμε για να μπαίνει κάπου το κράνος. Με αφορμή την επίθεση κατά του Νίκου Μαραντζίδη, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, δήλωσε πως «ο φασισμός της Αριστεράς δεν εκπροσωπεί την Αριστερά».

Το μίσος του Μπουτάρη για την Αριστερά, αν και πρωτομπήκε στο δημοτικό συμβούλιο κρατώντας τη σημαία του… ΚΚΕ, δεν κρύβεται για έναν πολύ απλό λόγο: Είναι πολύ συγκεκριμένα υπέρ των πλουσίων και πολύ συγκεκριμένα, επίσης, κατά των φτωχών ανθρώπων. Αυτό ας προβληματίσει τους μισούς και βάλε ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ στο δήμο Θεσσαλονίκης, που ψήφισαν Μπουτάρη από τον πρώτο γύρο, αλλά και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ό,τι αφορά τον… φασισμό, ο Μπουτάρης να πάει να δει τα μούτρα του στον καθρέφτη, γιατί την περασμένη Παρασκευή κάλεσε την εισαγγελία Θεσσαλονίκης να διατάξει ένα κανονικότατο ρατσιστικό πογκρόμ κατά των ρομά από τη Βουλγαρία, τους οποίους ο ίδιος και οι τσουτσέδες του αποκαλούν «γυφτοβούλγαρους», γιατί μαζεύουν σκουπίδια ώστε να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαγητό προκαλώντας έτσι… διαφυγόντα κέρδη στην ΟΙΚΟΜΕΤ του Νικήτα Οικονομάκη, του «βασιλιά» της ανακύκλωσης στην πόλη μας.

Όσοι και όσες έχουν αυταπάτες, ακόμα και για τ’ ότι «ο φασισμός του Μπουτάρη δεν εκπροσωπεί τον Μπουτάρη» και επιμένουν να συγκρούονται με την πραγματικότητα, όπως ο μεθυσμένος πέφτει πάνω στην κολώνα της ΔΕΗ, ας πάνε να το κοιτάξουν το θέμα τους.
Ο alterthess ιανός 

[--->]

Το 'θάρρος των πολιτών' του Βίσμαρκ στην ελληνική κρίση

Ο καγκελάριος Βίσμαρκ είναι γνωστός για τις αποστροφές του που συχνά-πυκνά χρησιμοποιούν με στόμφο και Έλληνες πολιτικοί, όπως την υποτιθέμενη ρήση του για τους ‘τρεις καθηγητές που αρκούν για να καταστρέψουν τη χώρα’. Και ο γράφων έχει βρεθεί αντιμέτωπος με την εξυπνάδα αυτή από ανθρώπους που το αναγνωστικό τους εύρος είναι στην καλύτερη περίπτωση συλλογές ρήσεων μεγάλων ανδρών. Υπάρχει όμως μια αποστροφή του Βίσμαρκ που έχει θαυμαστή εφαρμογή στη χώρα μας και αναφέρεται στο Zivilcourage, δηλαδή το ‘θάρρος των πολιτών’, ή ίσως το ‘ηθικό θάρρος’. Το 1864 ο Βίσμαρκ αποδοκιμάστηκε στο πρωσικό κοινοβούλιο για μια παρατήρηση που έκανε και συγγενής του που ήταν παρών φέρεται να του είπε: ‘Είχατε δίκιο σ’ αυτό που είπατε, αλλά δε λεγόταν δημόσια’. Η απάντηση του Βίσμαρκ ήταν: ‘Αν έχετε αυτή τη γνώμη, έπρεπε να με είχατε υποστηρίξει. Αλλά συμβαίνει συχνά σε ευυπόληπτους πολίτες να μην έχουν το ‘θάρρος των πολιτών’’.

Το ΄θάρρος των πολιτών’ είναι απαραίτητο στοιχείο για τη λειτουργία της αστικής δημοκρατίας - εμπόδιο στην άσκηση ανεξέλεγκτης εξουσίας και ανάχωμα στην εμφάνιση αυταρχισμού. Δεν είναι προφανώς το ίδιο με το στρατιωτικό θάρρος, ούτε με το θάρρος που απαιτείται για να σταθεί κανείς αντιμέτωπος σε μια δικτατορία, ή σε ένα φασιστικό κίνημα. Είναι μάλλον το θάρρος να διατυπώνει ευθέως αυτό που πολλοί πιστεύουν και σκέφτονται, αλλά δεν τολμούν να το πουν γιατί φοβούνται την εναντίωση με το κοινά αποδεκτό. Είναι το αντίθετο από αυτό που στα ελληνικά λέμε ‘δε θα βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα’.

Το ΄θάρρος των πολιτών’ πρέπει καταρχήν να το έχουν οι πνευματικοί και κοινωνικοί ταγοί, οι οποίοι είναι κατά τεκμήριο καλύτερα ενημερωμένοι και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, είτε με το λόγο τους, είτε με τις πράξεις τους. Πρέπει επίσης να το έχουν οι μετέχοντες στην πολιτική ζωή γιατί η στοιχειώδης λειτουργία της αστικής δημοκρατίας βασίζεται στην ανοιχτή ανταλλαγή απόψεων – έτσι επικράτησε ιστορικά απέναντι στα απολυταρχικά καθεστώτα. Μέχρι το σημείο αυτό δεν είμαστε πολύ μακριά από τους ‘ευυπόληπτους πολίτες’ του Βίσμαρκ. Στις ώριμες αστικές κοινωνίες όμως, όπου τα λαϊκά στρώματα έχουν βαρύνουσα παρουσία, το ‘θάρρος των πολιτών’ πρέπει να παίρνει και μορφή που να εκφράζεται από θεσμούς ‘της βάσης’, όπως τα εργατικά σωματεία, ή οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τα πολιτικά κόμματα. Ένας από τους ιστορικούς ρόλους της Αριστεράς, για παράδειγμα, με καταλυτική σημασία για τη λειτουργία της αστικής δημοκρατίας, είναι να λέει αυτά που πολλοί γνωρίζουν αλλά δεν ομολογούν.

Στα χρόνια της κρίσης φάνηκε ότι το ‘θάρρος των πολιτών’ ήταν και παραμένει είδος εν ανεπαρκεία στη χώρα μας. Η δημόσια συζήτηση βασίστηκε στον ακατάσχετο αναμηρυκασμό του ‘είπα – είπες – είπε’, με ατελείωτα προγράμματα στην τηλεόραση, παράθυρα και κουβέντες για την κρίση. Καίριος και ο ρόλος των εκπροσώπων τύπου των κομμάτων, με προβολή πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Η πολυλογία και οι λεκτικές κοκκορομαχίες δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να συγκαλύπτουν την έλλειψη ‘θάρρους των πολιτών’. Ήταν κατά κανόνα εντός του ‘αποδεκτού’ πλαισίου, με εξαιρετικά αυστηρούς κανόνες για το τι μπορεί να ειπωθεί δημόσια και τι όχι. Η κατάσταση δεν έχει ουσιαστικά αλλάξει, παρά τις βαθιές πολιτικές μεταβολές των τελευταίων χρόνων.

Να τονίσω, επ’ ευκαιρία, ότι ‘θάρρος των πολιτών’ δε χρειάζεται να έχουν ιδιαίτερα οι δημοσιογράφοι, η κύρια δουλειά των οποίων είναι να μεταφέρουν με εντιμότητα τα γεγονότα και τις απόψεις άλλων. Στη χώρα μας υπάρχει το παράδοξο να έχουν ορισμένοι δημοσιογράφοι εξαιρετική ισχύ στη διαμόρφωση του κοινά ‘αποδεκτού’ εκφέροντας απροκάλυπτα τη δική τους γνώμη ως είδηση, ή ως αυταπόδεικτη αλήθεια. Αναμφίβολα οφείλεται στο καθεστώς ιδιοκτησίας των ΜΜΕ, αλλά με μια ευρύτερη έννοια δεν είναι παρά αντανάκλαση της γενικότερης έλλειψης ‘θάρρους των πολιτών’. Αν αυτό υπήρχε, η δημόσια συζήτηση θα ήταν πολύ πιο ουσιαστική και η γνώμη των μεγαλοδημοσιογράφων, οι οποίοι είναι εξ ορισμού ετερόφωτοι, θα είχε πολύ μικρότερο αντίκτυπο.

Τους μήνες που έρχονται θα πρέπει για μια ακόμη φορά να ληφθούν αποφάσεις τεράστιας σημασίας για θέματα όπως η αναδιάρθρωση του χρέους, η διαμόρφωση δημοσιονομικής πολιτικής που επιτέλους θα βοηθάει την ανάπτυξη, η μείωση της ανεργίας, η αντιμετώπιση της ανισότητας, η παροχή επαρκών τραπεζικών  πιστώσεων στην οικονομία, η τόνωση των επενδύσεων και πολλά άλλα. Τον πρώτο λόγο θα έχει φυσικά η κυβέρνηση. Καθοριστικός παράγοντας όμως θα είναι η δράση της κοινωνίας που θα εξαρτηθεί από την πληροφόρηση και τη δημόσια συζήτηση. Ατυχώς οι όροι της παραμένουν εξαιρετικά προβληματικοί.

Ένα παράδειγμα αρκεί για να φανεί το πρόβλημα. Πως θα ληφθούν αποφάσεις για την πολιτική ανάπτυξης όταν δεν ομολογείται ανοιχτά πως η αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος κατά τη διάρκεια της κρίσης συνιστά σκάνδαλο; Δεν αναφέρομαι απλώς στα μυθώδη ποσά που δανείστηκε ο ελληνικός λαός για να διασωθεί η ατομική ιδιοκτησία και η ιδιωτική διοίκηση των τραπεζών. Δεν έχω καν στο μυαλό μου την ανυπαρξία πιστώσεων που πνίγει την ελληνική οικονομία. Αυτό που πραγματικά δείχνει την έλλειψη ‘θάρρους των πολιτών’ είναι η μη αναφορά στο σκάνδαλο της υπερσυγκέντρωσης των τραπεζών που επιτελέστηκε με αδιαφανή τρόπο κι έχει φέρει στο επίκεντρο των πιστωτικών πραγμάτων ανθρώπους και εταιρείες που κανείς δε θα φανταζόταν το 2010. Δεδομένης της ισχύος των τραπεζών και της διείσδυσής τους στην παραγωγή, πρόκειται για εξέλιξη άκρως αρνητική για την πορεία της οικονομίας και της κοινωνίας. Ο διεθνής τύπος έχει ήδη κάνει τεκμηριωμένες αναφορές στο ζήτημα. Στην Ελλάδα τηρείται σιγή ιχθύος ακριβώς απ’ αυτούς που όφειλαν να φέρουν το θέμα στο προσκήνιο – δημοσιογράφους, οικονομολόγους, πολιτικούς όλων των αποχρώσεων.

Η κουλτούρα μιας χώρας δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν θα υπάρξει ξαφνική κρίση παρρησίας στους έχοντες και κατέχοντες, ούτε πρόκειται να εμφανιστούν μηχανισμοί από τα κάτω που θα μιλούν με καθαρότητα από την πλευρά των λαϊκών στρωμάτων. Αφού κάτι τέτοιο δεν συνέβη μετά τις μαζικές κινητοποιήσεις των Αγανακτισμένων, δεν πρόκειται να συμβεί τους επόμενους μήνες. Το βάρος λοιπόν πέφτει στην Αριστερά που έχει εμφανιστεί ως διεκδικητής της εξουσίας. Κι εδώ τα σημάδια είναι ανησυχητικά.

Υπάρχει φυσικά το ΚΚΕ που έχει αναγάγει σε επιστήμη την τέχνη του να μιλάς σκληρά επί του αφηρημένου, αλλά με αβρότητα επί του συγκεκριμένου. Ας το αφήσουμε όμως κατά μέρος γιατί το κύριο πρόβλημα είναι η αξιωματική αντιπολίτευση, όπου το στρογγύλεμα και η γενικότερη λεκτική αναδίπλωση αρχίζουν να παίρνουν μορφή επιδημίας. Ποια μπορεί να είναι η ουσιαστική συμβολή στην αντιμετώπιση των καυτών προβλημάτων ενός ακόμη πολιτικού φορέα που κινείται στα πλαίσια του ‘αποδεκτού’ και μιλάει τη γλώσσα της ‘λογικής’ για να πάρει την εξουσία; Η απάντηση είναι φανερή και δε χρειάζεται καν να ειπωθεί.

Τα λαϊκά στρώματα έχουν επανειλημμένως δείξει ότι απαιτούν ευθύτητα και παρρησία από την πολιτική ηγεσία και τους κομματικούς φορείς συνολικά. Δε συγκινούνται από τα στρογγυλέματα και παίρνουν κυνική στάση όταν αντιλαμβάνονται το ‘μια από τα ίδια’. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει στον ελληνικό λαό να έχει το ΄θάρρος των πολιτών’ στην αντιμετώπιση των καυτών προβλημάτων της χώρας και όχι να γυρεύει κοινούς παρονομαστές και ανώδυνες διατυπώσεις διεύρυνσης προς το κέντρο. Αυτός ο δρόμος ούτε την αλλαγή των κοινωνικών πραγμάτων θα φέρει, ούτε την πολιτική πρωτοκαθεδρία θα δώσει.

[--->]