Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ του ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ !

Τρομερές εικόνες μιας 50 χρονης νοσηλεύτριας, που είχε εργαστεί σε όλη τη διάρκεια του Κορονο'ι'ού (και μάλιστα μολύνθηκε). Της τραβούν τα μαλλιά και της πατάν το πρόσωπο στο χώμα οι αστυνομικοί ενώ της έχουν δέσει στην πλάτη τα χέρια. Θα καταλήξει με το πρόσωπό γεμάτο αίμα κι ενώ έχει άσθμα και ζητάει επανειλημμένα το φάρμακό της την σέρνουν στην κλούβα

Αυτή είναι η μεταχείριση και το ευχαριστώ του αστικού Γαλλικού κράτους προς τους υγειονομικούς της χώρας !

Η βαρβαρότητα του καπιταλισμού σ' όλο της το μεγαλείο !

Η κόρη της υγειονομικού που βλέπουμε να κακοποιείται από τις δυνάμεις 

καταστολής δημοσίευσε αυτή την μαρτυρία στο Twitter:

′′ Αυτή η γυναίκα είναι η μητέρα μου. Νοσοκόμα 50 ετών, εργάστηκε για 3 μήνες .. 12 με 14 ώρες την ημέρα. στο covid. Διαμαρτύρονταν σήμερα για να πληρωθεί ο μισθός της, να αναγνωρίσει το έργο της. Έχει άσθμα. Είχε την ιατρική ποδιά της. Είναι 1.55."

Εικόνα από το live του Remy Buisine για τον Brut ′′

sa fille a publié sur twitter ce témoignage :

"Cette femme, c'est ma mère. 50 ans, infirmière, elle a bossé pendant 3 mois entre 12 et 14 heures par jour. A eu le covid. Aujourd'hui, elle manifestait pour qu'on revalorise son salaire, qu'on reconnaisse son travail. Elle est asthmatique. Elle avait sa blouse. Elle fait 1m55."

Image issue du direct de Remy Buisine pour Brut"

[----->]

Καταγγελία

Συνέλευση κατά της Καύσης Σκουπιδιών

Η αστυνομοκρατία δεν θα περάσει. Οι Βολιώτες θα συνεχίσουν να παλεύουν για την υγεία τους.

ΕΓΩ, Ο ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΟΣ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ:

Βρίσκομαι στο νοσοκομείο με 6 ή 7 κατάγματα στα πλευρά και με θλάση στο συκώτι, χτυπημένος άγρια κ βασανισμένος από τις δυνάμεις καταστολής(ΜΑΤ,ΟΠΚΕ,Ασφάλεια). Υπάρχουν τα σχετικά βίντεο κ φωτογραφίες, όποτε πιστεύω δεν χρειάζεται να τα αναδημοσιεύσω.

Αλλά ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή...

Το Σάββατο, πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια στη καύση σκουπιδιών από την Lafarge, ενάντια δηλαδή στον καρκίνο και τον θάνατο που πλανάται πάνω από την πόλη μας και το εισπνέουμε όλοι καθημερινά, αφού συνεχως βρωμάει το καμένο πλαστικό στην ατμόσφαιρα της πόλης μας. Κι επειδή βλέπω κάτι ψευτοανακοινωσεις απο τη μεριά της αστυνομίας, που προσπαθούν να βγουν και θύματα(!), παρά τα όσα αίσχη κάνανε και τα χουν καταγράψει ο κόσμος με τα κινητά και τις κάμερές του, μιας και υπάρχει κ ο φακός συγκεκριμένων ρεπόρτερ από συγκεκριμένες φυλλάδες και κανάλια που παίζουν το βρώμικο παιχνίδι της εξουσίας.

Ζήτημα πρώτο, λοιπόν: Ύπηρξε μια «μικρή ομάδα ταραξιών αντιεξουσιαστών» που ήθελε «να χυθεί αίμα αστυνομικών»; Ε, λοιπόν τέτοια ομάδα δεν υπήρξε, το μόνο που υπήρξε ήταν η οργή του κόσμου που θέλησε να μπει στο εργοστάσιο, να κρεμάσει τα πανό του και να διαμαρτυρηθεί και οι «κύριοι» αστυνομικοί παρεμπόδιζαν την είσοδο των διαδηλωτών. Δεν υπολόγισαν όμως πως ο κόσμος έχει απηυδήσει με την κατάσταση αυτή και αν τους μπάτσους τους νοιάζει πιο πολύ το να εκτελούν εντολές απ’ την υγεία τους και από την υγεία όλων των πολιτών, των παιδιών μας και του μέλλοντος αυτής της πόλης, ε κι εμάς δεν μας νοιάζει τότε ποιος θα σταθεί μπροστά μας, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να περάσουμε και να διαμαρτυρηθούμε όπως εμείς, οι χιλιάδες πολίτες, οι κινήσεις και τα εγχειρήματα, συλλογικά αποφασίζουμε.

Και ας μας πουν, λοιπόν, αφού όπως ψευδώς ισχυρίζονται πως τους αφορά το ζήτημα, για ποιο λόγο είναι συνέχεια απέναντι μας στις διαμαρτυρίες μας για την καύση, είτε στο δημαρχείο, είτε στη νομαρχία, είτε προχθές στο ίδιο το εργοστάσιο όπως και σήμερα στη Λάρισα, όπως πάντα και παντού. Επίσης, γιατί φέρνουνε ολόκληρο στρατό στη πόλη μας, όταν τίθεται το ζήτημα αυτό, σε μορφή διαμαρτυρίας; Άρα, καλύτερα να μην μιλάνε για την ελάχιστη μορφή βίας απέναντι στη βία που μας επιβάλουν κάθε μέρα.

Και κάπου εκει, ξεκινάει το όργιο της καταστολής. Πέσανε μερικές μπογιές προς τα ΜΑΤ και προς το εργοστάσιο, άντε και καμιά πέτρα, σας το δίνουμε, και οι "άριστοι" ξεκινήσανε να πετάνε κρότου λάμψης και δακρυγόνα μέσα στο κόσμο, σε μεγάλους ανθρώπους, σε μικρά παιδιά, άντρες, γυναίκες, η καταστολή δεν κάνει διακρίσεις. Με το που δημιουργήθηκε ο αναμενόμενος πανικός, οι προστάτες μας με στολή, ξεκίνησαν να χτυπάνε αδιακρίτως ΟΠΟΙΟΝ/Α βλέπανε μπροστά τους, όπως υπάρχουν και τα σχετικά βίντεο και φωτογραφίες. Αφού επικράτησε χάος, συνέλαβαν κάποιους μετά... "μουσικής" των γκλοπς και αφού έγινε η προσπάθεια από αλληλέγγυο κόσμο να απεγκλωβιστούν από την παραλία όσοι βρίσκονταν εκεί, που κι εκεί συλλάβανε κόσμο που πήγε να βοηθήσει, κι ενω όλα είχαν τελειώσει από πλευράς των διαδηλωτών ξαναξεκίνησαν αναίτια να τρέχουν τον κόσμο και το κορυφαίο? Οι πανέξυπνοι, ρίξανε χημικά έξω από το νοσοκομείο! Αν υπάρχει Όσκαρ ηλιθιότητας και σαδισμού, παρακαλώ όπως το αποδώσετε άμεσα στην ΕΛ.ΑΣ.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μαζεύτηκε κόσμος έξω από το αστυνομικό μέγαρο στο Αλιβέρι, απλώς και μόνο για να υποδηλώσει τη παρουσία του και την αλληλεγγύη του προς τα παιδιά που κρατούνταν, ακόμη μία νόμιμη διαμαρτυρία και συγκέντρωση, όπου χτυπήθηκε άσχημα από την αστυνομία για να εκδιωχθούν από που? Από τον δρόμο έξω από το τμήμα! Φυσικά, ξέρουμε πως αυτή είναι η γραμμή, είναι μια σύγχρονη χούντα που τη βλέπουμε καθημερινά κυρίως στη πρωτεύουσα κι απλώς τη ζήσαμε και στη πόλη μας.

Κι εδώ, φτάνουμε στην δικιά μου περίπτωση. Εγώ την Κυριακή δεν ήμουν με το συγκεντρωμένο πλήθος, τυχαία βέβαια, όμως με το που είδα τους δικούς μου ανθρώπους να διαμαρτύρονται έξω από τα δικαστήρια, σταμάτησα αμέσως με το μηχανάκι μου για να συσπειρωθώ με τους αλληλέγγυους. Έτυχε εκείνη τη στιγμή να βγάζουν οι ασφαλίτες το παιδί που είχαν κρατούμενο κι εγώ αντί να τρέξω στο πλήθος, έτρεξα προς το μέρος των μπάτσων να διαμαρτυρηθώ, γιατι έτσι ένιωσα εκείνη τη στιγμή, με έπνιξε το δίκιο μου, έλεγα από μέσα μου κοίτα να δεις, εμ μας μολύνουν τον αέρα με καρκίνο, εμ μας βαράνε αλύπητα τα τσιράκια τους με τα χημικά, τις κρότου λάμψης και τα γκλοπς, εμ μας τραβολογάνε δέσμιους στα δικαστήρια. Δεν πρόλαβα όμως καν να φτάσω στους ασφαλίτες. 

Πετάχτηκε μια διμοιρία ΟΠΚΕ και μια ματ, στοχευμένα και συγκεκριμένα για μένα, μιας και με γνωρίζουν, ήρθαν τρέχοντας κατά πάνω μου και ξεκίνησαν να με βαράνε αναίτια, δολοφονικά, απάνθρωπα κι αλύπητα. Με χτυπούσαν μέχρι που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, γιατί είχα χτυπηθεί άσχημα στα πλευρά, τους φώναζα, δεν τους ένοιαζε καν. Μου βάλανε χειροπέδες και με πήραν σηκωτό, ενώ με βριζανε με το επίθετο μου. Μέσ' στο αμάξι, μου δώσανε μερικές ακόμα και όταν πήγα να σηκώσω λίγο το κεφάλι μου μου λέγανε "κάτω το κεφάλι πούστη", επειδή βογγούσα και έκανα "αααα" απ' τον πόνο, αυτοί μου λέγανε "τι α μωρη κραγμένη" και αλλά τέτοια ωραία. 

Όταν φτάσαμε στο τμήμα, πήρε σειρά ο ασφαλίτης που φαίνεται και στο βίντεο να ανοίγει τη πόρτα από το ασφαλίτικο, με κράταγαν τα οπκε και με βαρούσε αυτός. Όταν φώναζα πως θέλω νοσοκομείο, μου λέγανε άσε ρε τα ψέματα και άλλα τέτοια διάφορα. Όταν ζήτησα λίγο νερό, στην αρχή δεν μου δίνανε κι έπειτα με βάλανε να πιω από έναν καταψύκτη που έτρεχε σταγόνα-σταγονα το νερό και μάλιστα από κάτω προς τα πάνω. Εγώ εντωμεταξύ να 'μαι σακάτης, κατάκοιτος και να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου. 

Και αφού διασκέδασαν όλοι μαζί πάνω μου, με ρίξανε στο κρατητήριο. Τελικά με βγάλανε, αφού τους άκουσα να λένε πως αν με κρατούσαν θα έπρεπε να με παν και νοσοκομείο, άσε σου λέει μην χρεωθούμε κιόλας με το μαλακιστήρι. Όταν ρώτησα το όνομα του ασφαλίτη που με βαραγε για να καταθέσω μήνυση δεν μου απαντούσε και μάλιστα με κορόιδευε και μου λέγε εσύ τι είσαι αστυνομία για να μάθεις? Κι όταν του είπα πως θα του κάνω μήνυση άλλα λέω ποιος θα σε πειράξει, μήπως η αστυνομία? Και γελώντας, σήκωσε τα χέρια και μου λέει: "βλέπεις, τα λες και μόνος σου". 

Τελικά, με πέταξαν έξω απ' το τμήμα χωρίς να μπορώ να πάρω ανάσα καλά-καλά και σίγουρα δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου καθόλου. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα εκείνη την ώρα, ούτε να πάρω κάποιον τηλέφωνο ούτε να πάρω το ΕΚΑΒ, τίποτα, ένιωθα σαν μισοπεθαμενος και απλώς προσπαθούσα κούτσα κούτσα να φτάσω κάπου, ούτε ήξερα που, να βρω λίγο νερό να πιω, να κάνω κάτι για να επιβιώσω, έτσι ένιωθα εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς με βρήκανε κάποια παιδιά που πήγαιναν φαγητό και πράγματα στο παιδί που κρατούνταν από τα γεγονότα του Σαββάτου, με μαζεψαν, με πήγανε σπίτι, επικοινώνησα με τους δικούς μου, πήραμε τηλέφωνο το ΕΚΑΒ και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε...

Ξέρω πως η επίθεση εναντίον μου ήταν στοχευμένη. Ξέρω πως δεν τους νοιάζει να βαράνε μπροστά στα μάτια του κόσμου και να κάνουν επίδειξη εξουσίας. Ξέρω πως δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι σε σχέση με τον ρόλο της αστυνομίας, όσα και να αποκαλυφθούν για αυτούς, αφού είναι οι εντολοδόχοι εκτελεστές του κρατικού μηχανισμού. Αλλά αν θεωρούν πως μας φοβίζουν, εκεί κάνουν ένα μεγάλο λάθος: δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Οι ιδέες μας, οσους κι από 'μας αν σκοτώσουν, δεν θα πεθάνουν ποτέ, θα κατοικούνε πάντα στα μυαλά των ελεύθερων ανθρώπων. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντα εδώ, ενάντια σε κάθε τι που μας πνίγει και δεν μπορούμε να ανασάνουμε, ενάντια στο άδικο, για την ελευθερία όλων μας, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Κι ας μην νικήσουμε ποτέ... Θα πολεμάμε πάντα!!

https://m.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=MhdSJKDiCZA 

[---->]

Αναμενόμενα πράγματα.

Δεν είναι που η Εθνική πούλησε ενυπόθηκα δάνεια παίρνοντας 21 ευρώ για κάθε αξία των 100 ευρώ που πουλάει. Δεν είναι πως "πουλάει" τους πελάτες της, οι οποίοι βρέθηκαν σε αδυναμία. Αναμενόμενα πράγματα.

Το μεγάλο σκάνδαλο είναι πως η ΕΤΕ, καθώς διαβάζω, ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕ την "επένδυση" του αγοραστή κατά 50%.

Στην ουσία δηλαδή ο αγοραστής χρησιμοποίησε κατά 50% κεφάλαια της τράπεζας για να αγοράσει σε εξευτελιστική τιμή μέρος των κόκκινων δανείων της!

(Κάπως έτσι δεν είχε πάρει και η Φραπόρτ τα αεροδρόμια;)

[----->]

Γιατί πανηγυρίζουν ;

Δείτε γιατί πανηγύριζε πριν λίγες μέρες η WWF.Μήπως δεν γνωρίζει τι συμβαίνει άραγε; Προφανώς όχι. Εξυπηρετεί συγκεκριμένα ενεργειακά λόμπι όπως και το αδελφάκι της η greenpeace.Κόντρα σε όλες τις υπόλοιπες ελληνικές περιβαλλοντολογικές οργανώσεις:

''Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, η ζήτηση της 8ης Ιουνίου (95.728 μεγαβατώρες) καλύφθηκε κατά 57,65% από μονάδες φυσικού αερίου, 14,23% υδροηλεκτρικά, 4,92% ανανεώσιμες πηγές και 23,21% από εισαγωγές.''

Μετάφραση:

Η Ελλάδα ηλεκτροδοτήθηκε κατά 57.65% από το ΟΡΥΚΤΟ καύσιμο φυσικό αέριο που κατά την εξόρυξή του εκλύονται τεράστιες ποσότητες μεθανίου πολύ πιο επικίνδυνου από το διοξείδιο του άνθρακα.

Κατά 23.21% από εισαγωγές. Απο που ήταν αυτές οι εισαγωγές άραγε;Από βόρεια Μακεδονία,Βουλγαρία και Τουρκία.Τι έχουν αυτές οι χώρες; ΛΙΓΝΙΤΗ και η Βουλγαρία πυρηνικά. Είναι καλός και οικολογικός ο αφορολόγητος λιγνίτης μάλλον.

Απολιγνιτοποίηση λοιπόν στην πράξη σημαίνει ηλεκτροδότηση κατά 80% από ΟΡΥΚΤΑ καύσιμα και πυρηνικά... 

Απέκτησε και πυρηνική ενέργεια η Ελλάδα φίλες και φίλοι.Αυτά είναι τα αποτελέσματα τις βίαιης απολιγνιτοποίησης (από τον ελληνικό λιγνίτη).

Στα λοιπά,το άρθρο εκτός από αλλά ψέμματα αναφέρει την αιολική καταστροφική απάτη ως ΑΠΕ και δεν βάζει στις ΑΠΕ τα αξιόπιστα μεγάλα υδροηλεκτρικά

Μηδέν αξιοποίηση των 750+ γεωθερμικών πεδίων της Ελλάδας, τίποτα για πρόγραμμα φωτοβολταϊκών σε στέγες με αποθήκευση ενέργειας. Ελάχιστη αξιοποίηση της βιομάζας με καύση πελλετ (όχι ολόκληρων δέντρων).Πως θα πουλήσουν οι βορειοευρωπαϊκές εταιρείες τα παλιοσίδερά τους αν εμείς στραφούμε σε αξιόπιστες εναλλακτικές μορφές ενέργειας μαζί με τη βοήθεια (μέχρι το 2050) σύγχρονων λιγότερο ρυπογόνων μονάδων λιγνίτη όπως η Πτολεμαΐδα 5 χωρίς να ανοίξουν νέα ορυχεία;

Τι θα γίνει αν ξαφνικά για γεωπολιτικούς λόγους κλείσουν τον αγωγό φυσικού αερίου και κάνουν εμπάργκο στις εισαγωγές; Πόσο παράλογη είναι η ενεργειακή εξάρτηση κατά 80% και μάλιστα από ορυκτά καύσιμα;

[----->]

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ: «ΣΑΛΑΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ» ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ

Σε μέγιστο κίνδυνο η δημόσια υγεία, η καθολική προσβασιμότητα σε καθαρό πόσιμο νερό και ο δημόσιος έλεγχος επί του κύκλου του νερού.

1. Ιδιωτικοπούνται οι πηγές νερού και το υδραγωγείο και όχι μόνο το δίκτυο διανομής.

Πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση ανακοίνωσε την έναρξη διαδικασιών παραχώρησης, μέσω ΣΔΙΤ της συντήρησης, λειτουργίας και διαχείρισης του ΕΥΣ (Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος) της Αττικής (φράγματα και ταμιευτήρες Ευήνου, Μόρνου, Μαραθώνα, λίμνη Υλίκης, γεωτρήσεις Πάρνηθας και Βοιωτικού κάμπου, υδραγωγεία, δίκτυα μεταφοράς 400 χλμ, αντλιοστάσια) που είναι η κύρια υποδομή στον κύκλο του νερού, ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του λεκανοπεδίου της Αθήνας. Τα πάγια αυτά στοιχεία ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο (ΕΥΔΑΠ Παγίων) και όχι στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε. και μέχρι σήμερα τα διαχειρίζεται η ΕΥΔΑΠ ΑΕ με δικό της προσωπικό.

Ξεκινώντας αυτό το άρθρο πρέπει να επισημανθεί ότι είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που στη μέχρι σήμερα παγκόσμια μαύρη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων νερού μπαίνει όχι μόνο το δίκτυο διανομής (*) αλλά οι πηγές και οι ταμιευτήρες νερού (φυσικοί και τεχνητοί) και το δίκτυο μεταφοράς του φυσικού πόρου.

(*): Με την εξαίρεση της Χιλής όπου ιδιωτικοποιήθηκαν τα πάντα, ακόμα και η βροχή.

2. Από τη μετοχοποίηση του 1999, στη ΣΔΙΤ του 2020.

Από δημοσίευμα των ΝΕΩΝ, 05-08-1999  για τη μετοχοποίηση της ΕΥΔΑΠ και τη διάσπαση της ενιαίας, μέχρι τότε, ΕΥΔΑΠ σε ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΔΑΠ Παγίων:

«Την εισαγωγή στο Χρηματιστήριο ποσοστού 15-20% της ΕΥΔΑΠ αποφάσισαν χθες οι υπουργοί…  ενώ θα προηγηθεί νομοθετική ρύθμιση για τον διαχωρισμό της εταιρείας, έτσι ώστε να διατηρηθούν υπό δημόσιο έλεγχο περιουσιακά της στοιχεία, όπως οι ταμιευτήρες».

Είκοσι χρόνια μετά, λόγω των εμποδίων που έθεσε το ΣτΕ στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ ΑΕ η κυβέρνηση έρχεται και παραχωρεί ακριβώς αυτό το κομμάτι το οποίο υποτίθεται ότι θα σωζόταν από την ιδιωτικοποίηση με τη δημιουργία το 1999 της ΕΥΔΑΠ Παγίων και τη διάθεση όλων των πάγιων στοιχείων του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος της Αττικής στην ΕΥΔΑΠ Παγίων.

Από δημοσίευμα του  REPORTER.GR, 03-06-2020 για την υλοποίηση ΣΔΙΤ ώστε να ανατεθεί το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αττικής σε ιδιώτες:

«…Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πέτσας απέρριψε τις συγκεκριμένες καταγγελίες, λέγοντας πως γίνονται απλώς στοχευμένες παρεμβάσεις για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και τη βελτίωση των υπηρεσιών προς τους πολίτες. Πρόσθεσε πως το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών προχωρά, με σύμβαση Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, στην ανάθεση της διαχείρισης, λειτουργίας και συντήρησης του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας».

 3. Τι σημαίνει ιδιωτικοποίηση του Νερού;

Έχουμε, από εμπειρία πολλών δεκαετιών πριν, ταυτίσει την ιδιωτικοποίηση με τη μεταβίβαση της ιδιοκτησίας ή έστω του πλειοψηφικού μετοχικού πακέτου του οργανισμού ύδρευσης σε ιδιώτη. Σίγουρα πρόκειται για την κλασική μορφή ιδιωτικοποίησης,  αλλά όχι για τη μόνη ούτε για την κυρίως μορφή ιδιωτικοποιήσεων πλέον. Ιδιωτικοποίηση του νερού σημαίνει δύο πράγματα:

Πλήρης εμπορευματοποίηση του κύκλου του νερού. Επιτυγχάνεται μέσω του ελέγχου του κύκλου του νερού απ΄ τη μια και τον περιορισμό, με διάφορους τρόπους,  της καθολικής προσβασιμότητας απ’ την άλλη στο πόσιμο νερό. Είναι οι δύο «μαγικές» λέξεις – κριτήρια στην πορεία των ιδιωτικοποιήσεων του νερού: ΕΛΕΓΧΟΣ, ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ.

Η προώθηση του εμφιαλωμένου νερού, το κλείσιμο των δημόσιων κρουνών σε πόλεις και χωριά, η αντιμετώπιση των υδροδοτούμενων πολιτών ως πελατών, η τοποθέτηση μετρητών παντού (από τις πηγές, τα πηγάδια, τις γεωτρήσεις έως κάθε τελικό υδρευόμενο ή αρδευόμενο) με το ιδεολόγημα-πρόσχημα της εξοικονόμησης του φυσικού πόρου μέσω της τιμολογιακής πολιτικής, είναι τα πιο βασικά μέσα για την προώθηση της πλήρους εμπορευματοποίησης.

Και φυσικά κομβικό θεσμικό στοιχείο της πλήρους εμπορευματοποίησης του νερού αποτελεί  η ΚΥΑ 135275/22-05-2017 (ΦΕΚ ΤΒ 1751) για την ανάκτηση κόστους και την τιμολόγηση του Νερού.

Είσοδο με διάφορους τρόπους των ιδιωτικών συμφερόντων στους οργανισμούς ύδρευσης-αποχέτευσης με δικαιώματα πρόσβασης στους τζίρους ή/κ΄ τα έσοδα ή/κ΄ τα κέρδη των οργανισμών αυτών. Δηλ. είσοδο ιδιωτικών εταιριών στην ιδιοκτησία ή/κ΄ τη διαχείριση ή/κ΄ τη λειτουργία των πηγών, των ταμιευτήρων νερού, των δικτύων μεταφοράς, των δικτύων διανομής, των διυλιστηρίων νερού και των κέντρων επεξεργασίας λυμάτων, αλλά και στην τιμολόγηση, την είσπραξη και την «εξυπηρέτηση πελατών».

4. Πως επιδιώκεται αυτή η έμμεση ιδιωτικοποίηση;

Με ανάθεση εργασιών συντήρησης και κυρίως λειτουργίας των δικτύων και εγκαταστάσεων (διυλιστηρίων, βιολογικών) πλήρως ή μερικώς σε εργολαβίες. Η λεγόμενη εργολαβοποίηση.

Με ανάθεση της πλήρους διαχείρισης τμημάτων του κύκλου του νερού (όπως η συζητούμενη ΣΔΙΤ παραχώρησης του ΕΥΣ της Αττικής)

Με τη μείωση του τακτικού προσωπικού (κυρίως μέσω συνταξιοδοτήσεων ή/κ΄ απολύσεων). Στην ΕΥΔΑΠ το τακτικό προσωπικό έχει μειωθεί την τελευταία εικοσαετία περισσότερο από 50% ενώ έχουν αυξηθεί πολύ οι περιοχές υδροδότησης και αποχέτευσης αρμοδιότητας ΕΥΔΑΠ.

Φυσικά η διαστροφή των ιδιωτικών συμφερόντων δεν αφήνει εκτός σενάρια ιδιωτικοποίησης με είσοδο «ανταγωνισμού» στο μετρητή, (τύπου ΔΕΗ) παρότι δε φαίνεται ως η πιο πιθανή επιλογή στο ορατό μέλλον στον κύκλο του νερού, λόγω κυρίως τεχνικών θεμάτων που έχουν να κάνουν με την τεχνολογία των μετρητών νερού).

5. Ιδιωτικοποιείται τελικά το Νερό της Αττικής;

Γίνεται αντιληπτό ότι δεν απαιτείται αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης ή/κ΄ του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του οργανισμού ύδρευσης για να μιλήσουμε για ιδιωτικοποίηση του νερού. Κριτήριο ιδιωτικοποίησης είναι η δυνατότητα με νομική, συμβατική δέσμευση των ιδιωτικών εταιριών να έχουν (με οποιοδήποτε, από τους παραπάνω, πρόσφορο τρόπο) πλήρως ή μερικώς, τον έλεγχο του κύκλου του νερού και πρόσβαση στους τζίρους, τα έσοδα και τα κέρδη των οργανισμών ύδρευσης-αποχέτευσης.

Γι’ αυτό και οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών και διοικητικών παραγόντων της ΕΥΔΑΠ ότι με την επιχειρούμενη, παραχώρηση του ΕΥΣ της  Αττικής σε ιδιώτες δεν ιδιωτικοποιείται η ΕΥΔΑΠ είναι μισή αλήθεια (υπό την έννοια ότι δε μεταβάλλεται το ιδιοκτησιακό και μετοχικό καθεστώς της ΕΥΔΑΠ ΑΕ) που κρύβει όμως την άλλη μισή αλήθεια που είναι ότι με το σχεδιαζόμενο ΣΔΙΤ έχουμε ένα σημαντικό ποιοτικό άλμα στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης  του κύκλου του νερού στην Αττική.

Η εργολαβία παραχώρησης του ΚΕΛ Ψυττάλειας από τη  μια και το ΣΔΙΤ παραχώρησης της διαχείρισης του ΕΥΣ από την άλλη βάζει με σχεδόν αμετάκλητο τρόπο τις ιδιωτικές εταιρίες στην καρδιά της διαχείρισης του κύκλου του νερού της Αττικής.

ΝΑΙ, αν προχωρήσει ο κυβερνητικός σχεδιασμός για την παραχώρηση, μέσω ΣΔΙΤ του ΕΥΣ, το νερό της Αττικής ιδιωτικοποιείται, περαιτέρω.

6. Τι είναι ο κύκλος του νερού και γιατί η «σαλαμοποίησή» του αποτελεί πολιτική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης του νερού;

Ως κύκλος του νερού νοείται η ενιαία διαχείριση επί των παρεχόμενων υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης, όπως επίσης και επί των οικοσυστημάτων εκείνων όπου διενεργείται η πρόσληψη και η εκκένωση υδάτων και αποχέτευσης, καθώς και των δικτύων και εγκαταστάσεων μεταφοράς, επεξεργασίας, διανομής, δηλ. μια ενιαίας διαχείρισης συμβατής με το φυσικό υδρολογικό κύκλο και η οποία είναι ουσιαστικό στοιχείο μιας δημόσιας διαχείρισης και του κοινωνικού ελέγχου επί του νερού.

Η προσπάθεια «σαλαμοποιήσεως» του κύκλου του νερού είναι κομμάτι της πολιτικής που επιχειρεί δια της πλαγίας να προωθήσει ή να επιτρέψει την εισβολή ιδιωτικών εταιριών στον κύκλο του νερού παρακάμπτοντας τις εργατικές, κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις καθώς και τα νομικά εμπόδια που ενίοτε μπαίνουν από διατάξεις (συνταγματικές συνήθως) ή αποφάσεις δικαστικές όπως η απόφαση 1906/2014  του ΣτΕ που αφορά την απαγόρευση περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ ΑΕ.

Αυτό επιχειρείται και αυτή τη στιγμή στον κύκλο του νερού της Αττικής με τον περαιτέρω τεμαχισμό του  και την εκφρασμένη, από το Υπουργείο Υποδομών, δια της σύναψης τριών συμβάσεων (νομικού, τεχνικού και χρηματοοικονομικού συμβούλου) με σκοπό την παραχώρηση, μέσω ΣΔΙΤ, της συντήρησης, λειτουργίας και διαχείρισης όλου του ΕΥΣ (Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος) της Αττικής σε ιδιώτες.

7. Οι φήμες για τη SUEZ, η ποιότητα του νερού και το άγχος της δημόσιας υγείας!

Τις φήμες ότι η κυβέρνηση εμφανίζεται ανίσχυρη και υποταχτική (προς τα συμφέροντα) αλλά και ταυτόχρονα αδίστακτη και επιθετική (προς την κοινωνία), λόγω των μεγάλων δυσκολιών που αντιμετωπίζει στον άλλο μεγάλο διαγωνισμό παραχώρησης του ΚΕΛ Ψυττάλειας στη γαλλική SUEZ, και οδηγείται μέσω της παραχώρησης του εξωτερικού υδραγωγείου της Αττικής στην ικανοποίηση όλων των αντιτιθέμενων ιδιωτικών συμφερόντων μόνο η ίδια μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει.

Πάντως η προθυμία της κυβέρνησης να εξυπηρετήσει τα ιδιωτικά συμφέροντα με την επιχείρηση περαιτέρω ιδιωτικοποίησης των νερών της Αττικής, που θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, δε συνάδει ούτε με τη διεθνή εμπειρία ιδιωτικοποιήσεων, ούτε με τα συμπεράσματα που προκύπτουν και από την κορονοϊκή περίοδο, όπου αφενός το δημόσιο σύστημα υγείας και αφετέρου η αδιάλειπτη παροχή καθαρού πόσιμου νερού και η ύπαρξη λειτουργικού δικτύου αποχέτευσης υπήρξαν οι ακρογωνιαίοι λίθοι αντιμετώπισης της έκτακτης κατάστασης δημόσιας υγείας, στην Αττική.

Μόνο δια της υποταγής στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων μπορεί να εξηγηθεί η απόφαση της κυβέρνησης να πάρει από την ΕΥΔΑΠ ΑΕ τη διαχείριση του ΕΥΣ μέσω του οποίου παρέχει επί δεκαετίες άριστης ποιότητας νερό, (από τα καλύτερα παγκοσμίως) και να το παραχωρήσει σε κάποια μεγάλη ιδιωτική εταιρία από αυτές που εμπλέκονται σε πλείστες περιπτώσεις προβλημάτων ποιότητας και κρίσεων δημόσιας υγείας παγκοσμίως.

Ενδεικτικά περιπτώσεις κρίσεων ποιότητας και δημόσιας υγείας, μετά από ιδιωτικοποιήσεις εταιριών ύδρευσης (εκτός των παραδειγμάτων που αναφέρονται σε επόμενη παράγραφο):

Σύδνεϋ: μόλυνση από παράσιτα και κρυπτοσπορίδια.

Καναδάς: τουλάχιστον 7 θάνατοι από μόλυνση με το βακτήριο E coli στο Οντάριο.

Αργεντινή: η ποιότητα του νερού χειροτέρευσε στο Μπουένος Άιρες.

Ν.Αφρική: εκτεταμένες μολύνσεις στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Πορτογαλία: το νερό ενώ ήταν πόσιμο έγινε μη πόσιμο.

8. Το κοκτέιλ των συνεπειών της ιδιωτικοποίησης απειλεί την προσβασιμότητα και την ευημερία.

Δε χρειάζεται ιδεολογική ανάλυση και μαντικές ικανότητες για να αντιληφθούμε τις συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων του νερού. Η μακρά εμπειρία από τις ιδιωτικοποιήσεις του κύκλου του νερού, κάθε είδους (άμεση ή έμμεση, πλήρης ή μερική), σε πολλές χώρες έχει καταδείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει οδηγήσει μόνο σε αρνητικές συνέπειες για τις κοινωνίες. Δεν υπάρχει ούτε ένα θετικό, για τις κοινωνίες, παράδειγμα ιδιωτικοποίησης του νερού.

Η εκτίναξη των τιμολογίων και ο περιορισμός της προσβασιμότητας στο πόσιμο νερό, οι απολύσεις, η αύξηση της ανεργίας, η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων όχι μόνο στον ίδιο τον ιδιωτικοποιούμενο οργανισμό αλλά και στις εταιρίες που συνδέονται με τη λειτουργία αυτού του οργανισμού (προμηθευτές, πελάτες, συνεργάτες κλπ), η επιβάρυνση του περιβάλλοντος, η πτώση της ποιότητας του νερού, και ο συνακόλουθος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, η οικονομική καταστροφή των οργανισμών ύδρευσης-αποχέτευσης, η απαξίωση των υποδομών και η επιβάρυνση των κρατικών προϋπολογισμών με δαπάνες επιδοτήσεων και επενδύσεων αποτελούν το ολέθριο κοκτέιλ των συνεπειών της ιδιωτικοποίησης του νερού. Ένα κοκτέιλ που  θέτει σε κίνδυνο  την πρόσβαση των κοινωνιών στο ζωτικό ανθρώπινο δικαίωμα και απειλεί την  ευημερία των κοινωνιών.

Παραδείγματα:

Μερικά μόνο από όλα τα αποτυχημένα παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και τα καταστροφικά τους αποτελέσματα για τις κοινωνίες και το περιβάλλον.

Παρίσι – 2008: Μετά από 23 χρόνια παραχώρησης των δικτύων στις γαλλικές Suez και Veolia οι δημοτικές αρχές διαπίστωσαν ότι οι ιδιωτικές εταιρίες δεν είχαν κάνει απολύτως καμία επένδυση ενώ η τιμή του νερού είχε αυξηθεί κατά 256%.

Λονδίνο: Τη διετία 2012-14 η εταιρία Thames Water στο Λονδίνο προκάλεσε περιβαλλοντική καταστροφή καθώς μόλυνε τον ποταμό Τάμεση με 1.4 δισεκατομμύρια λίτρα ακατέργαστων αποβλήτων. Στην εταιρία επεβλήθη το 2017 το μεγαλύτερο πρόστιμο που έχει δοθεί ποτέ σε εταιρία ύδρευσης-αποχέτευσης. Ενώ αυξανόμενες είναι οι δαπάνες επιδοτήσεων των ιδιωτικών εταιριών ύδρευσης στη Βρετανία, για υδροδότηση δυσπρόσιτων περιοχών, σε μια χώρα που δε λείπουν τα νερά.

Φλιντ (ΗΠΑ-2014:) Η πόλη κηρύχτηκε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, μετά την καταστροφή όλου του δικτύου ύδρευσης λόγω μόλυνσης που προέκυψε από την απόφαση της ιδιωτικής εταιρίας για αλλαγή της πηγής τροφοδοσίας του δικτύου ύδρευσης. Ενώ υπάρχουν υπόνοιες ότι αυτή οφείλεται στην απόθεση μη κατάλληλα επεξεργασμένων βιομηχανικών λυμάτων στον αποδέκτη ποταμό, που για λόγους οικονομίας έγινε τροφοδότης του δικτύου ύδρευσης με καταστροφικά για την υγεία των πολιτών αποτελέσματα. Υπήρξαν πολλοί θάνατοι αλλά και ανήκεστες βλάβες στα παιδιά της πόλης λόγω της μόλυνσης των νερών.

Βερολίνο: 1999: Ιδιωτικοποίηση (γερμανική RWE κι η γαλλική Veolia,) των νερών με μειοψηφικό πακέτο μετοχών (49,9%), 2000 απολύσεις, αύξηση της τιμής κατά 30% και υποβάθμιση της ποιότητας. 2014:Επαναδημοτικοποίηση του δικτύου μετά από μεγάλο αγώνα και δύο δημοψηφίσματα αλλά με τεράστιο οικονομικό κόστος, σχεδόν 2,5 δις Ευρώ, λόγω απόρρητων όρων της σύμβασης παραχώρησης που διασφάλιζε εγγυημένο κέρδος για τους ιδιώτες.

Πίτσμπουργκ (ΗΠΑ-2015): Απέκτησε σοβαρό πρόβλημα με το πόσιμο νερό του μετά από τρία χρόνια παραχώρησης του δικτύου στη Veolia, ενώ πριν λίγο καιρό όλα ήταν κανονικά. Όπως είπε πρώην εργαζόμενος της εταιρίας για την ιδιωτικοποίηση των εταιριών ύδρευσης «Θα έλθουν, θα διαλύσουν την επιχείρηση και θα φύγουν με τις τσέπες γεμάτες.»

9. Ε, όχι και το Νερό!

Το κοινωνικά ανάλγητο προσωπικό που απαρτίζει την κυβέρνηση, ιδεοληπτικά ταγμένο στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία και πολιτικά υποταγμένο στα ιδιωτικά συμφέροντα, αδιαφορεί για την παγκόσμια εμπειρία ιδιωτικοποιήσεων του νερού αλλά και υποτιμά τα σημαντικά κινήματα που αναπτύχθηκαν και τις πολιτικές νίκες που πέτυχαν τα κινήματα νερού σε πάμπολλες περιπτώσεις παγκοσμίως (Βολιβία, Ιρλανδία, Σλοβενία κ.α.) όταν οι αγώνες δόθηκαν ενωτικά και αποφασιστικά. Ίσως να πιστεύει ότι επειδή “ταΐζει” με εκατομμύρια τους μηχανισμούς προπαγάνδας θα πείσουν το “πόπολο” που έχει πληγεί από την ανεργία και την οικονομική ύφεση, ότι οι γνωστοί επιχειρηματικοί όμιλοι θα φέρουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας.

Είναι η δεύτερη φορά, μέσα στην τελευταία δεκαετία, που η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί ευθεία επίθεση στο δημόσιο νερό. Την προηγούμενη φορά το κίνημα του δημόσιου νερού απέτρεψε τα χειρότερα, «χαρίζοντας» στη ΝΔ μια πολιτική ήττα στο θέμα του νερού (μέσω της απόφασης του ΣτΕ). Εάν και τώρα επιμείνει στην ιδιωτικοποίηση του ΕΥΣ θα υποστεί μια ακόμα ήττα. Το κίνημα του δημόσιου νερού στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και παγκόσμια  είναι από τα πιο ισχυρά κινήματα, με σημαντικές νίκες.

Οι πολίτες του Λεκανοπεδίου δεν θα επιτρέψουν την παράδοση του νερού στα χέρια των επιχειρηματιών.  Η ενότητα και η αποφασιστικότητα των εργαζομένων και η ισχυρή συμμαχία τους με την κοινωνία, είναι αυτό που υπολογίζουν οι κυβερνήσεις και τα ιδιωτικά συμφέροντα. Αυτό θα βάλει φραγμό στην ιδιωτικοποίηση του Νερού της Αττικής.

Αθήνα, 10-06-2020

Κώστας Λυμπέρης, μέλος της Γραμματείας του ΣΕΚΕΣ για δημόσια ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας.