Στόχος η «βαλκανοποίηση» των συντάξεων

Του Αντώνη Κουρουκλή*

Από την επομένη της ψήφισης του ν. 4336/15 (3ο μνημόνιο) προσπαθούμε να αναδείξουμε την κρισιμότητα του ζητήματος που αφορά στη μνημονιακή δέσμευση για τη δημιουργία ενός υπερ-ταμείου το οποίο -σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση του Ιανουαρίου- θα περιλαμβάνει όλα τα επιμέρους ταμεία κύριας ασφάλισης και πρόνοιας (εφάπαξ). 

Κρισιμότητα η οποία φοβόμαστε ότι υπερβαίνει τις διοικητικές και οργανωτικές αδυναμίες και δυσχέρειες που θα προκύψουν από ένα τέτοιο εγχείρημα και για τις οποίες θα μιλήσουμε παρακάτω. Συνίσταται κυρίως στην ολοκληρωτική μετάλλαξη – κατάργηση του Δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και στην αντικατάστασή του από ένα συγκεντρωτικό, διαχειριστικό σύστημα, οι συνταξιοδοτικές παροχές του οποίου σύντομα θα αποσυνδεθούν σε μεγάλο βαθμό από το πλαίσιο της εγγυητικής προστασίας του κράτους. 

Αναφερόμαστε στο κυβερνητικό σχέδιο «διχοτόμησης» όλων των συντάξεων, παλαιών μέσω «επανυπολογισμού» και νέων μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού, στα εξής μέρη : 

α) Στην «εθνική» σύνταξη που θα καταβάλλεται από τον κρατικό προϋπολογισμό και στην οποία θα εξαντλείται η κρατική συμμετοχή στη συνταξιοδοτική παροχή, και 

β) Στην «αναλογική» σύνταξη που θα χρηματοδοτείται μόνο από τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές. Ουσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται για άμεση εφαρμογή του ν. 3863/10 (Λοβέρδου – Κουτρουμάνη), χωρίς κανένα μεταβατικό στάδιο με επέκταση και εφαρμογή σε όλες τις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις. 

«Πολτοποίησης» των αρχών της Κοινωνικής Ασφάλισης  

Αποστολή του «ΕΦΚΑ» θα είναι η διανομή της «εθνικής» σύνταξης, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα με ποιους όρους και προϋποθέσεις, αλλά κυρίως η είσπραξη (αργότερα η διαχείριση) των εισφορών και ο επιμερισμός της «αναλογικής» σύνταξης στη βάση «ενιαίων κανόνων εισφορών και παροχών» σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο. 

Αυτό σημαίνει, πέρα από τις δημαγωγικές κορώνες περί δικαίου και κοινωνικής ευαισθησίας, ότι η διανεμητική αρχή εντός των επιμέρους επαγγελματικών κλάδων μετατρέπεται σε διανεμητική αρχή εντός όλων των κλάδων. Οι εισφορές π.χ. των εν ενεργεία αυτοαπασχολούμενων (δικηγόρων, γιατρών, μηχανικών) δεν θα χρηματοδοτούν αποκλειστικά τους συνταξιούχους συναδέλφους τους, αλλά θα αθροίζονται στις συνολικές εισφορές και θα αναδιανέμονται στο σύνολο των συνταξιούχων. Αντίστοιχα των μισθωτών ιδιωτικού και δημόσιου τομέα κ.λπ. 

Μέσω αυτής της ισοπεδωτικής λογικής, της ακύρωσης και της «πολτοποίησης» ουσιαστικά των αρχών και των κανόνων της Κοινωνικής Ασφάλισης θα υπάρξει ένα είδος αναδιανομής των εισφορών προς τις κατηγορίες συνταξιούχων των οποίων οι εν ενεργεία συνάδελφοί τους θα αδυνατούν όλο και περισσότερο να καταβάλλουν εισφορές (ελευθ. επαγγελματίες, αγρότες, κ.λπ.), εκτός από τις «ελίτ» που θα τους δοθεί η δυνατότητα να ασφαλιστούν σε δικά τους Επαγγελματικά Ταμεία. 

Με τον τρόπο αυτό το κράτος θα καταφέρει υποτίθεται να σώσει τα προσχήματα καταβάλλοντας σε όλους κάποιο ποσό αναλογικής σύνταξης, κάνοντας όμως ταυτόχρονα την παραδοχή ότι η συντριπτική πλειοψηφία ολόκληρων επαγγελματικών κατηγοριών, όπως οι παραπάνω, έχουν καταδικαστεί σε δραματική συρρίκνωση και αφανισμό. (Το γεγονός ότι ο ΟΓΑ ή το ΝΑΤ μπορεί να εξαιρεθούν αρχικά από την ενοποίηση αφορά αποκλειστικά στην μικροπολιτική διαχείριση του ζητήματος). 

Τι σημαίνει σύνταξη μόνο από τις εισφορές 

Ακόμη όμως κι αν παρακάμψουμε τις «πονηρές» προθέσεις και δεχτούμε την κυβερνητική ρητορική που αφορά στην «προστασία των αδυνάτων», η αποκλειστική χρηματοδότηση της «αναλογικής» σύνταξης από τις εισφορές και μόνο από τις εισφορές, δημιουργεί νέους, ακόμα μεγαλύτερους προβληματισμούς.

 Εδώ ουσιαστικά αποσυνδέεται το αναλογικό ποσό που θα αναγράφεται στη συνταξιοδοτική απόφαση κάθε συνταξιούχου από το ποσό που ο ΕΦΚΑ θα έχει τη δυνατότητα να του καταβάλλει κάθε μήνα. Το ποσό, δηλαδή, της «αναλογικής» θα είναι συνάρτηση των εισπράξεων από εισφορές που θα έχει πραγματοποιήσει το ενιαίο ταμείο τον προηγούμενο μήνα! Ανεξάρτητα αν δεν καλύπτεται ολόκληρο το ποσό του δικαιούχου. 

Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, έχοντας σαν βάση τις συνολικές εισφορές του 2015, η αναλογική σύνταξη μεσοσταθμικά δεν θα ξεπερνούσε τα 400 ευρώ. Οφείλουμε, όμως, να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι το συνολικό ποσό των εισφορών βαίνει μειούμενο από χρόνο σε χρόνο, αφού οι βασικές, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αιτίες της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαποφυγής, αλλά κυρίως της αντικειμενικής αδυναμίας καταβολής εισφορών συνεχίζουν να υφίστανται και να ενισχύονται. Ισχυρότατη και κλιμακούμενημ επίσηςμ παραμένει η πίεση της μεγάλης εργοδοσίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής εργοδοτικών εισφορώνμ αλλά και η ασυνέπεια του ίδιου του κράτους στην κάλυψη των δικών του υποχρεώσεων. 

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι η αναγκαιότητα και η σκοπιμότητα δημιουργίας του ΕΦΚΑ βρίσκεται στο κέντρο του πολιτικού σχεδιασμού της μετάλλαξης του συστήματος για την οποία μιλήσαμε παραπάνω, προκειμένου να επιτευχθεί ή πιο σωστά να ολοκληρωθεί ο στόχος της «βαλκανοποίησης» των συντάξεων και ο περιορισμός της κρατικής συμμετοχής στην υποχρέωση καταβολής μόνο της «εθνικής» σύνταξης. Η τύχη δε των «εφάπαξ» και των αποθεματικών των ταμείων πρόνοιας μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Δραματικές μειώσεις μέχρι την τελική κατάργηση και λεηλασία των αποθεματικών. 

Οργανωτικό και λειτουργικό χάος 

Όσο για την «Διοικητική και Οργανωτική Μεταρρύθμιση», η επιπολαιότητα και η προχειρότητα σχεδιασμού του νέου φορέα, ουσιαστικά αποκαλύπτει τη μοναδική κυβερνητική αγωνία η οποία συνίσταται στην εκπλήρωση των μνημονιακών υποχρεώσεων, με κάθε κόστος και πέρα από κάθε λογική. 

Υποτυπώδεις και απαρχαιωμένες μηχανογραφικές υποδομές, ετερόκλητα μηχανογραφικά συστήματα,τεράστιος συσσωρευμένος όγκος δουλειάς, φορείς εγκαταλελειμμένοι και υποστελεχωμένοι, εργαζόμενοι υπό μεγάλη πίεση και ανασφάλεια, πρόκειται να αποτελέσουν τα «υλικά» για την οικοδόμηση του ΕΦΚΑ. 

Χωρίς οργανόγραμμα, δίχως σαφές χρονοδιάγραμμα, με υποτυπώδη έως καθόλου συμμετοχή έμπειρων υπηρεσιακών παραγόντων και συναδέλφων «της πρώτης γραμμής» στο σχεδιασμό και στις διαδικασίες. Χωρίς Ενιαίο Κώδικα Ασφάλισης και απλή παραπομπή όλων των επιμέρους εκκρεμών θεμάτων των εντασσόμενων ταμείων στη νομοθεσία του ΙΚΑ. Με εκκρεμή Προεδρικά Διατάγματαγια μια σειρά κρίσιμων θεμάτων. 

Αξίζει, επίσης, να αναφέρουμε το γεγονός, ότι με περίπου 180.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης σε καθυστέρηση και 3.000.000 περίπου συνταξιοδοτικές αποφάσεις για επανυπολογισμό σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση, η Πολιτική Ηγεσία θεωρεί ότι το προσωπικό όχι μόνο είναι επαρκές αλλά υπάρχει και πλεονάζον το οποίο πρέπει να τεθεί σε «κινητικότητα». 

Η ίδια Πολιτική Ηγεσία που στο πρώτο εξάμηνο του 2015 από τις θέσεις που κατείχε παραδέχονταν σε όλους τους τόνους την μεγάλη ανάγκη άμεσης ενίσχυσης με μόνιμο προσωπικό των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης. 

Θα «κινδυνολογούσαμε» επομένως αν λέγαμε ότι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η σωστή λειτουργία του ΕΦΚΑ, η μείωση του χρόνου απονομής των συντάξεων, η δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών, η καλύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων; Μάλλον το αντίθετο ισχύει…

[--->]

Του Αντώνη Κουρουκλή* Από την επομένη της ψήφισης του ν. 4336/15 (3ο μνημόνιο) προσπαθούμε να αναδείξουμε την κρισιμότητα του ζητήματος που αφορά στη μνημονιακή δέσμευση για τη δημιουργία ενός υπερ-ταμείου το οποίο -σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση του Ιανουαρίου- θα περιλαμβάνει όλα τα επιμέρους ταμεία κύριας ασφάλισης και πρόνοιας (εφάπαξ). Κρισιμότητα η οποία φοβόμαστε ότι υπερβαίνει τις διοικητικές και οργανωτικές αδυναμίες και δυσχέρειες που θα προκύψουν από ένα τέτοιο εγχείρημα και για τις οποίες θα μιλήσουμε παρακάτω. Συνίσταται κυρίως στην ολοκληρωτική μετάλλαξη – κατάργηση του Δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και στην αντικατάστασή του από ένα συγκεντρωτικό, διαχειριστικό σύστημα, οι συνταξιοδοτικές παροχές του οποίου σύντομα θα αποσυνδεθούν σε μεγάλο βαθμό από το πλαίσιο της εγγυητικής προστασίας του κράτους. Αναφερόμαστε στο κυβερνητικό σχέδιο «διχοτόμησης» όλων των συντάξεων, παλαιών μέσω «επανυπολογισμού» και νέων μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού, στα εξής μέρη: α) Στην «εθνική» σύνταξη που θα καταβάλλεται από τον κρατικό προϋπολογισμό και στην οποία θα εξαντλείται η κρατική συμμετοχή στη συνταξιοδοτική παροχή, και β) Στην «αναλογική» σύνταξη που θα χρηματοδοτείται μόνο από τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές. Ουσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται για άμεση εφαρμογή του ν. 3863/10 (Λοβέρδου – Κουτρουμάνη), χωρίς κανένα μεταβατικό στάδιο με επέκταση και εφαρμογή σε όλες τις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις. «Πολτοποίησης» των αρχών της Κοινωνικής Ασφάλισης Αποστολή του «ΕΦΚΑ» θα είναι η διανομή της «εθνικής» σύνταξης, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα με ποιους όρους και προϋποθέσεις, αλλά κυρίως η είσπραξη (αργότερα η διαχείριση) των εισφορών και ο επιμερισμός της «αναλογικής» σύνταξης στη βάση «ενιαίων κανόνων εισφορών και παροχών» σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο. Αυτό σημαίνει, πέρα από τις δημαγωγικές κορώνες περί δικαίου και κοινωνικής ευαισθησίας, ότι η διανεμητική αρχή εντός των επιμέρους επαγγελματικών κλάδων μετατρέπεται σε διανεμητική αρχή εντός όλων των κλάδων. Οι εισφορές π.χ. των εν ενεργεία αυτοαπασχολούμενων (δικηγόρων, γιατρών, μηχανικών) δεν θα χρηματοδοτούν αποκλειστικά τους συνταξιούχους συναδέλφους τους, αλλά θα αθροίζονται στις συνολικές εισφορές και θα αναδιανέμονται στο σύνολο των συνταξιούχων. Αντίστοιχα των μισθωτών ιδιωτικού και δημόσιου τομέα κ.λπ. Μέσω αυτής της ισοπεδωτικής λογικής, της ακύρωσης και της «πολτοποίησης» ουσιαστικά των αρχών και των κανόνων της Κοινωνικής Ασφάλισης θα υπάρξει ένα είδος αναδιανομής των εισφορών προς τις κατηγορίες συνταξιούχων των οποίων οι εν ενεργεία συνάδελφοί τους θα αδυνατούν όλο και περισσότερο να καταβάλλουν εισφορές (ελευθ. επαγγελματίες, αγρότες, κ.λπ.), εκτός από τις «ελίτ» που θα τους δοθεί η δυνατότητα να ασφαλιστούν σε δικά τους Επαγγελματικά Ταμεία. Με τον τρόπο αυτό το κράτος θα καταφέρει υποτίθεται να σώσει τα προσχήματα καταβάλλοντας σε όλους κάποιο ποσό αναλογικής σύνταξης, κάνοντας όμως ταυτόχρονα την παραδοχή ότι η συντριπτική πλειοψηφία ολόκληρων επαγγελματικών κατηγοριών, όπως οι παραπάνω, έχουν καταδικαστεί σε δραματική συρρίκνωση και αφανισμό. (Το γεγονός ότι ο ΟΓΑ ή το ΝΑΤ μπορεί να εξαιρεθούν αρχικά από την ενοποίηση αφορά αποκλειστικά στην μικροπολιτική διαχείριση του ζητήματος). Τι σημαίνει σύνταξη μόνο από τις εισφορές Ακόμη όμως κι αν παρακάμψουμε τις «πονηρές» προθέσεις και δεχτούμε την κυβερνητική ρητορική που αφορά στην «προστασία των αδυνάτων», η αποκλειστική χρηματοδότηση της «αναλογικής» σύνταξης από τις εισφορές και μόνο από τις εισφορές, δημιουργεί νέους, ακόμα μεγαλύτερους προβληματισμούς. Εδώ ουσιαστικά αποσυνδέεται το αναλογικό ποσό που θα αναγράφεται στη συνταξιοδοτική απόφαση κάθε συνταξιούχου από το ποσό που ο ΕΦΚΑ θα έχει τη δυνατότητα να του καταβάλλει κάθε μήνα. Το ποσό, δηλαδή, της «αναλογικής» θα είναι συνάρτηση των εισπράξεων από εισφορές που θα έχει πραγματοποιήσει το ενιαίο ταμείο τον προηγούμενο μήνα! Ανεξάρτητα αν δεν καλύπτεται ολόκληρο το ποσό του δικαιούχου. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, έχοντας σαν βάση τις συνολικές εισφορές του 2015, η αναλογική σύνταξη μεσοσταθμικά δεν θα ξεπερνούσε τα 400 ευρώ. Οφείλουμε, όμως, να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι το συνολικό ποσό των εισφορών βαίνει μειούμενο από χρόνο σε χρόνο, αφού οι βασικές, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αιτίες της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαποφυγής, αλλά κυρίως της αντικειμενικής αδυναμίας καταβολής εισφορών συνεχίζουν να υφίστανται και να ενισχύονται. Ισχυρότατη και κλιμακούμενημ επίσηςμ παραμένει η πίεση της μεγάλης εργοδοσίας για την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής εργοδοτικών εισφορώνμ αλλά και η ασυνέπεια του ίδιου του κράτους στην κάλυψη των δικών του υποχρεώσεων. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι η αναγκαιότητα και η σκοπιμότητα δημιουργίας του ΕΦΚΑ βρίσκεται στο κέντρο του πολιτικού σχεδιασμού της μετάλλαξης του συστήματος για την οποία μιλήσαμε παραπάνω, προκειμένου να επιτευχθεί ή πιο σωστά να ολοκληρωθεί ο στόχος της «βαλκανοποίησης» των συντάξεων και ο περιορισμός της κρατικής συμμετοχής στην υποχρέωση καταβολής μόνο της «εθνικής» σύνταξης. Η τύχη δε των «εφάπαξ» και των αποθεματικών των ταμείων πρόνοιας μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Δραματικές μειώσεις μέχρι την τελική κατάργηση και λεηλασία των αποθεματικών. Οργανωτικό και λειτουργικό χάος Όσο για την «Διοικητική και Οργανωτική Μεταρρύθμιση», η επιπολαιότητα και η προχειρότητα σχεδιασμού του νέου φορέα, ουσιαστικά αποκαλύπτει τη μοναδική κυβερνητική αγωνία η οποία συνίσταται στην εκπλήρωση των μνημονιακών υποχρεώσεων, με κάθε κόστος και πέρα από κάθε λογική. Υποτυπώδεις και απαρχαιωμένες μηχανογραφικές υποδομές, ετερόκλητα μηχανογραφικά συστήματα,τεράστιος συσσωρευμένος όγκος δουλειάς, φορείς εγκαταλελειμμένοι και υποστελεχωμένοι, εργαζόμενοι υπό μεγάλη πίεση και ανασφάλεια, πρόκειται να αποτελέσουν τα «υλικά» για την οικοδόμηση του ΕΦΚΑ. Χωρίς οργανόγραμμα, δίχως σαφές χρονοδιάγραμμα, με υποτυπώδη έως καθόλου συμμετοχή έμπειρων υπηρεσιακών παραγόντων και συναδέλφων «της πρώτης γραμμής» στο σχεδιασμό και στις διαδικασίες. Χωρίς Ενιαίο Κώδικα Ασφάλισης και απλή παραπομπή όλων των επιμέρους εκκρεμών θεμάτων των εντασσόμενων ταμείων στη νομοθεσία του ΙΚΑ. Με εκκρεμή Προεδρικά Διατάγματαγια μια σειρά κρίσιμων θεμάτων. Αξίζει, επίσης, να αναφέρουμε το γεγονός, ότι με περίπου 180.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης σε καθυστέρηση και 3.000.000 περίπου συνταξιοδοτικές αποφάσεις για επανυπολογισμό σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση, η Πολιτική Ηγεσία θεωρεί ότι το προσωπικό όχι μόνο είναι επαρκές αλλά υπάρχει και πλεονάζον το οποίο πρέπει να τεθεί σε «κινητικότητα». Η ίδια Πολιτική Ηγεσία που στο πρώτο εξάμηνο του 2015 από τις θέσεις που κατείχε παραδέχονταν σε όλους τους τόνους την μεγάλη ανάγκη άμεσης ενίσχυσης με μόνιμο προσωπικό των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης. Θα «κινδυνολογούσαμε» επομένως αν λέγαμε ότι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η σωστή λειτουργία του ΕΦΚΑ, η μείωση του χρόνου απονομής των συντάξεων, η δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών, η καλύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων; Μάλλον το αντίθετο ισχύει…

www.dikaiologitika.gr

Η Ακαδημία Επιστημών της Ουγγαρίας κλείνει το Αρχείο Λούκατς στη Βουδαπέστη

 

Διαμαρτυρία για το κλείσιμο του Αρχείου Λούκατς

Εμείς, οι υπογράφοντες, επιθυμούμε να εκφράσουμε τη βαθύτατη ανησυχία μας για την απόφαση της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών να κλείσει το Αρχείο Λούκατς στη Βουδαπέστη. Ο Görgy Λούκατς υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ου αιώνα, ένας διακεκριμένος συγγραφέας της νεωτερικότητας όχι μόνο στη φιλοσοφία αλλά και στους τομείς της πολιτικής σκέψης, της θεωρίας της λογοτεχνίας, της κοινωνιολογίας και της ηθικής.Συγγραφέας διεθνούς φήμης, ο Λούκατς αποτέλεσε ένα από τα κορυφαία πνεύματα στην ιστορία του πολιτισμού της Ουγγαρίας και τα έργα του αποτελούν μέρος του πνευματικού θησαυρού της ανθρωπότητας. Για δεκαετίες, το Αρχείο Λούκατς έδυνε τη δυνατότητα σε ακαδημαϊκούς και μη ακαδημαϊκούς κύκλους να έχουν πρόσβαση στα έγγραφα που σχετίζονται με τη ζωή του φιλοσόφου και το συγγραφικό του έργο. Καθώς βρίσκεται στο σπίτι όπου διέμενε ο φιλόσοφος  τα τελευταία χρόνια της ζωής του, λειτούργησε και ως μνημείο αφιερωμένο σε μια προσωπικότητα μεγάλης ακτινοβολίας της εποχής μας. Με βάση τα παραπάνω, καλούμε τις αρμόδιες αρχές να επανεξετάσουν την απόφασή τους, η οποία προκάλεσε στη διεθνή κοινότητα της επιστήμης και των τεχνών κατάπληξη και θλίψη.

 http://www.petitions24.com/protest_against_closing_down_the_lukacs_archiv

Σενάρια για εισαγωγή ιατρών από το εξωτερικό!

Το ενδεχόμενο της εισαγωγής ιατρών από το εξωτερικό εξετάζει η κυβέρνηση, σύμφωνα με όσα ανέφερε σε συνάντηση με υπηρεσιακούς παράγοντες και εκπροσώπους εργαζομένων  στην Κρήτη το Σάββατο 5 Μάρτη ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας Π. Γιαννουλάτος.

Σύμφωνα με τον Π. Γιαννουλάτο, δεκάδες θέσεις που προκηρύχθηκαν για επικουρικούς ιατρούς σε όλη την Ελλάδα τους τελευταίους μήνες έμειναν χωρίς υποψηφίους, με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν να καλυφθούν, και γι΄ αυτό στην κυβέρνηση εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να προχωρήσουν σε εισαγωγή ιατρών από το εξωτερικό.

Ο αντίλογος που υπήρξε από τους εκπροσώπους των εργαζομένων που παραβρέθηκαν στη σύσκεψη ήταν ότι δεν προκηρύσσονται μόνιμες θέσεις ιατρών, ενώ οι επικουρικές θέσεις -όπως είναι το σημερινό σύστημα προσλήψεων- ισοδυναμούν με ομηρία, και γι΄ αυτό δεν υπάρχουν υποψήφιοι. Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση θέλει να καλύψει τα κενά, ας προκηρύξει μόνιμες θέσεις ιατρών και ας αφήσει στην άκρη τα σενάρια για εισαγωγή ιατρών από το εξωτερικό! 

Πηγή: ygeionomikoi.gr

 [--->]

FAZ: Η Μέρκελ θα πάρει στο τέλος αυτό που ήθελε

«H καγκελάριος Μέρκελ δεν προχώρησε πολύ με την στρατηγική της στην προσφυγική κρίση. Οι βαλκανικές χώρες και η Αυστρία φράσσουν τώρα το δρόμο προς το βορρά. Και έτσι η Μέρκελ θα πάρει στο τέλος αυτό που ήθελε» γράφει σε σχόλιό του ο Νίκολας Μπούσε, πολιτικός συντάκτης και αρθρογράφος στην Frankfurter Allgmeine Zeitung.

Ακολουθεί το άρθρο:

«Είναι καιρός να γίνουμε πιο ειλικρινείς στη συζήτηση που γίνεται στη Γερμανία για την προσφυγική κρίση. Η γερμανική κυβέρνηση θέλει αναμφισβήτητα να μειώσει τον αριθμό των αιτούντων άσυλο. Για να το επιτύχει, εφαρμόζει εδώ και μήνες μια στρατηγική στην οποία περιλαμβάνονται δύο στοιχεία: η συνεργασία με την Τουρκία για τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων και η κατανομή των προσφύγων στην Ευρώπη.
Με αυτά η καγκελάριος, ως γνωστόν, δεν προχώρησε πολύ. Γι αυτό, εδώ και μερικές βδομάδες, οι βαλκανικές χώρες τα προσπαθούν, υπό την ηγεσία της Αυστρίας, με μιαν άλλη στρατηγική. Φράσσουν το δρόμο προς τη Β. Ευρώπη τμηματικά. Και αυτό έχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα σε μερικές μέρες από ό,τι όλες οι προσπάθειες της Μέρκελ προηγουμένως. Η ροή των προσφύγων επιβραδύνθηκε και στη Γερμανία, όπου φτάνουν λιγότεροι μετανάστες.

Δεν είναι ιδεώδης κατάσταση, διότι το μεγαλύτερο μειονέκτημα αυτής της λύσης εμφανίζεται ήδη: μαζική συγκέντρωση προσφύγων στην Ελλάδα για την οποία ούτε η ίδια η χώρα αλλά ούτε και η Ευρώπη ήταν προετοιμασμένες και πιθανότητα δημιουργίας νέων μεταναστευτικών δρόμων.

Ο [Ντόναλντ] Τουσκ, ο οποίος σε αυτήν την κρίση γίνεται ολοένα και περισσότερο προσωπικός αντίπαλος της Μέρκελ έχει δίκιο: η τακτική των βαλκανικών χωρών συνάδει με τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΕ στις οποίες συμφώνησε και η Γερμανία.

Όλα αυτά δεν αποτελούν ωραία εξέλιξη και ούτε είναι επίσης ηθικά ικανοποιητική. Αλλά όταν η ΕΕ αποφάσισε να σταματήσει την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, αποφάσισε  να σταματήσει κάπου τους πρόσφυγες και να τους διώξει τουλάχιστον μερικώς. Το ότι τώρα αυτό συμβαίνει κατά ένα μέρος στην διαδρομή διέλευσης παρακίνησε την Τουρκία σε μια νέα προσφορά συνεργασίας με τους Ευρωπαίους, διότι η ίδια η Άγκυρα φοβάται συγκέντρωση [των προσφύγων] στην ίδια της τη χώρα. Τελικά η Μέρκελ μπορεί να πάρει αυτό που ήθελε διότι στα Βαλκάνια παίρνουν μέτρα».

[--->]

Κοινός ψεύτης ο Τσίπρας

 


Βαρύτατα εκτεθειμένος ως «ψεύτης» βρίσκεται ο Αλ. Τσίπρας, μετά τη δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντ. Τουσκ ότι το απαράδεκτο, βάρβαρο και παράνομο κλείσιμο του Βαλκανικού Δρόμου ήταν απόφαση των «28» στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ-Τουρκίας.  

Οι δηλώσεις Τουσκ αναδεικνύουν ως κοινό ψεύτη τον Αλ. Τσίπρα, ο οποίος μας είχε πει θριαμβευτικά ότι οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων με τις πολιτικές των τειχών απομονώθηκαν στη Σύνοδο, ενώ επιβραβεύτηκε η Ελλάδα!!!  

Η πτυχή αυτή επιβεβαιώνει τη βαθιά υποκρισία, τον ρατσισμό, την περιφρόνηση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου που κυριαρχούν στην ΕΕ αλλά και τη βαρβαρότητα των πολιτικών της, που φαίνονται σήμερα εξόφθαλμα στις απάνθρωπες συνθήκες που ζουν οι πρόσφυγες και τα παιδιά τους στην Ειδομένη.

«Οι ακανόνιστες ροές μεταναστών στη διαδρομή των Δυτικών Βαλκανίων πρέπει να φτάσουν στο τέλος» ανέφερε σε tweet του ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, σημειώνοντας ότι οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων δεν προβαίνουν σε μονομερείς ενέργειες, αλλά ότι επρόκειτο για κοινή απόφαση των 28 κρατών-μελών της ΕΕ.  

«Δεν είναι θέμα μονομερών δράσεων, αλλά κοινή απόφαση της ΕΕ των 28» σημείωσε ο Τουσκ.  

Ευχαρίστησε, επίσης, τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων για το γεγονός ότι εφάρμοσαν τμήμα της περιεκτικής πολιτικής της ΕΕ για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.  

Υπενθυμίζεται ότι η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ είχε ανακοινώσει τη «λήξη της ακανόνιστης ροής μεταναστών» στον Βαλκανικό Διάδρομο, αλλά ότι στο τελικό ανακοινωθέν δεν είχε συμπεριληφθεί η φράση «ο Βαλκανικός Διάδρομος έκλεισε», γιατί μια τέτοια ανακοίνωση ήταν κατάφωρα ασύμβατη με τη διεθνή νομιμότητα.  

 [--->]