Βρες το λάθος

Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι κατάφερα τελικά, έπειτα από πολλή μελέτη, να ξεδιαλύνω το μπερδεμένο κουβάρι που αφορά την ατυχήσασα υποψηφιότητα της Σαμπιχά Σουλεϊμάν στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Θέλω προκαταβολικά να δηλώσω ότι κατ’ ουδένα τρόπο θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό επί του θέματος – αλλά ούτε και όσοι αποφάσισαν την υποψηφιότητα της κ. Σουλεϊμάν φαίνεται να ήταν.

Θέλω επίσης να πω ότι σε καμία περίπτωση δεν μου φάνηκαν πειστικές οι υστερικές φωνές που ακούστηκαν χθες από τους σχολιαστές των καναλιών και από τους αχθοφόρους της κυβερνητικής γραμμής, που ανακάλυψαν ξαφνικά τη μειονότητα της μειονότητας και έσκιζαν τα καλσόν τους να την υπερασπιστούν, καταδικάζοντας τις μεθοδεύσεις του τουρκικού προξενείου.

ΑΝΤΙΟ ΜΠΑΡΜΠΑ-ΣΤΑΥΡΟ

- Γεια σου μπαρμπα-Σταύρο, να χαρείς τα ογδόντα σου!

- Γεια σου Αργύρη μου!

Και τα ογδόντα του χάρηκε, και τα ενενήντα του, και τα εκατό! Ο Σταύρος Καραμανιώλας, γνήσιος λαϊκός στιχουργός και συνθέτης από τη Θάσο, αποχαιρέτησε τον κόσμο στα 103 του χρόνια. Το "Ψες το βράδυ" του συγκαταλέγεται άνετα μέσα στα δέκα-είκοσι πιο αγαπημένα μου τραγούδια. Καλό του ταξίδι - με το αστικό πάντα, Χειμερινός Κολυμβητής κι αυτός, πάντα! ηρ.οικ.

 Ψες το βράδυ

 Στίχοι: Σταῦρος Καραμανιώλας
Μουσική: Σταῦρος Καραμανιώλας
Ἑρμηνεία: Ἀργύρης Μπακιρτζῆς, Ἰσίδωρος Παπαδάμου
καὶ Σταῦρος Καραμανιώλας
 

Ψὲς τὸ βράδυ ἀπ᾿ τὴν παραλία, μπῆκα μέσα σ᾿ ἕνα ἀστικό,
νὰ μὲ πάει στὸν Προφήτη Ἠλία, τὰ παλιά τὰ στέκια μου νὰ δῶ.
Πῆγα Ποταμούδια καὶ Βὶξ στέρνες, νότα δὲν ἀκούστηκε καμιά·
πάψαν τὰ τραγούδια κι οἱ λατέρνες, λὲς καὶ ἤμουνα στὴν ἐρημιά.
Ἔκανα τὴ βόλτα μου στοῦ Τσάτσκα, ποῦ ῾ν᾿ τὰ χρόνια ἐκεῖνα τὰ παλιά,
κάθε βράδυ, λὲς καὶ ἦταν Πάσχα, ἄκουγες σαντούρια καὶ βιολιά.
Ἔφτασα στὴ στάση τοῦ Βλαμάκη, μὰ τὸ μαγαζὶ ἦταν κλειστό·
τράβηξα γραμμὴ γιὰ τοῦ Καϊνάκη, γιὰ νὰ πιῶ νερὸ νὰ δροσιστῶ.
Παράδεισο κι Ἀκρόπολη, τὰ βρῆκα γκρεμισμένα·
μπαίνω ξανὰ στὸ ἀστικό, μὲ μάτια βουρκωμένα.
 

Καβάλα, 1986 

[--->]

Αλλη μια εντολή Σαμαρά

Λαντζέρηδες του Λάτση

 
Ο πατέρας του αποκαλούσε δημοσίως τον εθνάρχη Τριανταφυλλίδη, μαλάκα. Οι περισσότεροι πολιτικοί της εποχής του κάθονταν μπροστά του σε στάση προσοχής. Το ίδιο έκανε και η δικαιοσύνη, ακόμα και όταν σκότωνε ανθρώπους για το κέρδος.

REUTERS Περί «επιμήκυνσης χρέους», «στήριξης της συγκυβέρνησης του συντηρητικού πρωθυπουργού» και «τεχνητά κατασκευασμένης» πώλησης του ομολόγου.